Tomasz G - 2015-03-09, 12:55 Temat postu: Watykan zmienia imię Boga Watykan zmienia imię Boga Nie dla Jahwe. Bóg to Adonai. Tak w dużym uproszczeniu można podsumować treść dokumentu. Prefekt watykańskiej Kongregacji kard. Francis Arinze przesłał do wszystkich konferencji episkopatu na świecie rozporządzenie, zgodnie z którym na polecenie Papieża w obrzędach liturgii należy unikać stosowanego dotąd biblijnego imienia Boga: Jahwe - donosi "Tygodnik Powszechny". http://wiadomosci.onet.pl...imie-boga/m221g Olus - 2015-03-09, 16:51 Adonai jest bardziej ekumeniczne 
David 77 - 2015-03-10, 11:11 Tomasz G,
Co człowiek postanowił Bóg niech nie waży się tego negować
Iwona - 2015-03-10, 13:35 Tak, ale czy ktoś czytał ten dokument? Bo nie wydaje mi się, że autor tego artykułu wie o czym tam pisze. Tomasz G - 2015-03-10, 14:40 Temat postu: Watykan ... Skoro Bog sam sie nazywa Jahwe w Biblii to znaczy ze to jest Jego wlasne imie i to ma jakies znaczenie bo Bog jest jeden a Panow wielu .... 2 Moj. 3:14 14. A Bóg [ JAHWE] rzekł do Mojżesza: Jestem, który jestem. I dodał: Tak powiesz do synów izraelskich: "Jestem" posłał mnie do was! (BW) Iwona - 2015-03-10, 14:53 Temat postu: Re: Watykan ...
Masz 100 % pewności, że Jahwe to jest prawidłowa forma odzytywania Tetragramu? Tomasz G - 2015-03-10, 15:06 Temat postu: Watykan .... Moze byc jeszcze Allah -:) naka - 2015-03-10, 16:21 to nie wiecie, że zakazany owoc jest bardziej pożądany? Pokoja - 2015-03-10, 23:50 Temat postu: Re: Watykan ...
Ze wszystkimi określeniami w ST jest tak samo, gdyż Żydzi nie pisali samogłosek, a tylko je wymawiali. Czy w związku z tym, należy wprowadzać nowe określenia? Taka metoda jest wyrazem dążenie do upajania wszystkich winem obłędu Babilonu Wielkiego. Migdałek - 2015-03-11, 00:44 Temat postu: Re: Watykan zmienia imię Boga
Z linku: Ojciec Ronald E.Brassard z jednej z Waszyngtońskich parafii wypowiadając się na łamach "Catholic" podkreśla, że "decyzja Papieża nawiązuje do tradycji Starego Testamentu i jest dobra. Pokazuje, bowiem wielką wrażliwość Kościoła Katolickiego na naszych Braci Żydów" Olus - 2015-03-11, 03:45 Temat postu: Re: Watykan ...
Wolisz Jehowa(h)  ? Niektórzy Żydzi piszą "B-g"  Tetragram dla większości to temat tabu.faryzejska przesada i kombinacje.BIblia nigdzie nie zabrania używania imienia Boga..
https://www.youtube.com/watch?v=d8kaJADdQqc Kościoły chrześcijańskie, używające wyłącznie przekładów ST na różne języki liturgiczne, nigdy nie nazywali Boga imieniem hebrajskim Jahwe[29]. Nie istniał jednak nigdy zakaz lub skrępowanie co do wymawiania tego imienia. Ojcowie Kościoła często wspominają o tym imieniu (nr 5), używano go w nowszych przekładach Pisma św. Dopiero po Soborze Watykańskim II, w ramach dialogu z judaizmem, zaczęto w Kościele Katolickim stosować się do zakazów judaistycznych. Np. oficjalny posoborowy tekst Wulgaty w pierwszym wydaniu zawiera w trzech miejscach imienia Iahveh[30]. Drugie wydanie (1986) już ma w tych miejscach Dominus. Dekretem z 29.06.2008 Kongregacja Rytów zakazała używania w katolickich nabożeństwach i pieśniach kościelnych imienia Jahwe lub Jehowa[31]. Dekret ten był odpowiedzią pap. Benedykta XVI na prośbę głównego rabina Rzymu R. Di Segni z 01.2006. Tradycja faryzejska.. Charles William King, angielski kolekcjoner starożytnych gem z inskrypcjami, twierdzi, że istnieją formuły gnostyckie greckie, zawierające imię Jehowa. Np. gnostyckie dzieło z II w. po Chr. Pistis Sophia wymienia Iouo, Ieou[39]. Cytuje on nawet dzieło Arystotelesa Peri Hermeneias, gdzie rzekomo znajduje się słowo Ieeoua (gr. ΙΕΗΩΟΥΑ)[40]. Sanchuniathon, który przekazuje wiele wiadomości o mitologii Fenicjan, opierał się na autorytet Hierombalusa, który był kapłanem boga Ieuo[41]. Jeden grecki papirus magiczny z III w. zawiera słowa: „eleie ieoa rouba”, co tłumaczy się jako „mój bóg Ieoa mocniejszy”[42]. Wszystkie podobne świadectwa są bardzo niepewne, bo nie wiadomo, czy tu ma się na myśli Bóg żydowski. Forma grecka, odpowiadająca formie Jahwe jest poświadczona o wiele pewniej[43].
http://apologetyka.piusx....WJ__jest__Jahwe "Dziękujcie Jahweh, wzywajcie imienia Jego, opowiadajcie o Jego dziełach między narodami." "Dzięki składajcie YHVH, imienia Jego wzywajcie! Ogłaszajcie wśród narodów Jego sławne dzieła!" "Dzięki składajcie Jehowie! Wzywajcie jego imienia . Oznajmiajcie wśród ludów jego czyny. Wspominajcie,że jego imię jest wywyższone". "Albowiem od wschodu słońca aż do jego zachodu moje imię będzie wielkie między narodami i w każdym miejscu będzie się wznosił dym ofiarny memu imieniu bedzie składany dar,czysty dar ,bomoje imię będzie wielkie miedzy narodami - rzekł Jehowa Zastępów." "Bo wszystkie ludy kazdy z nich będą chodzić w imieniu swego boga my natomiast będziemy chodzić w imieniu naszego Boga po czas niezmierzony na zawsze". Amen Iwona - 2015-03-11, 20:24 Temat postu: Re: Watykan ....
Tak: Jahwe, Jehowa, Allah - no i mamy już trzy imiona Boże. A Tetragram jest jeden. Które z nich jest prawdziwe? A może żadne? nike - 2015-03-11, 20:48 Temat postu: Re: Watykan ....
Iwonko więc przeczytaj JHWH---nie możesz przeczytać np. po literce: Jot, Ha, Wu, Ha, musisz czytać dokładnie J, H,W H i co ci wychodzi/ trochę może pogłówkuj co? Jeżeli ja mam na imię Krystyna, to podobno po włosku jest Krystonella,, po niemiecku Kristine, to jak ja mam na prawdę na imię? Czy to nie jest jedno i to samo imię? Podobnie jest z imieniem Boga, czy powiesz Jahwe, czy powiesz Jehowa to jest jedno i to samo imię. KrK zrezygnował z Imienia Boga jak twierdzi robi to dla Żydów, bo oni nie wypowiadają tego imienia ale w ich Biblii pomimo ,że Tetragram nie jest odczytywany z szacunku do Boga to Tetragram istnieje i Żydzi go odczytują Adonaj, a czy w przekładach katolickich będzie Tetragram? Czy tylko jałowe Pan. Al-Wasik - 2015-03-11, 21:26
Akurat nade mną na półce leży "Tysiąclatka" i tam Imię Boże jest zapisane jako Jahwe. Iwona - 2015-03-11, 21:54 Temat postu: Re: Watykan ....
W Piśmie Świętym "Pan" to nie jest jakieś tam zwykłe słowo nike - 2015-03-11, 23:15
A gdzie ja napisałam,że zwykłe? Napisałam jałowe, bo bez przedrostka i przyrostka. Czyli samo Pan---Adon Słowo jak słowo, czy w Biblii, czy poza nią. A tak dokładniej to zamiast Jehowa lub Jahwe, to Żydzi odczytują Tetragram PAN MÓJ-----ADONAJ, Olus - 2015-03-12, 00:58 Temat postu: Re: Watykan ....
Allaha w to nie mieszaj.Masz wątpliwości ?
Na dowód tego forma skrótowa JAH występuje w Biblii 50 razy i stanowi prawidłowy człon imienia Jahwe. W prawdzie nie poprawne określenie "Jehowah" występuje czasami w literaturze czy sztuce, ale nigdy nie posługiwali się nim żydzi czy też katolicy w aspekcie religijnym. U pierwszych chrześcijan którzy w II w. pisali po grecku przekładając z hebrajskiego, możemy zauważać że drugą literą imienia Bożego była litera "a"- (Klemens Aleksander, Orygenes, Tertulian.) http://www.katolikos.republika.pl/jehowa.htm Katechizm KKK 206 Objawiając swoje tajemnicze imię JAHWE (JHWH), "Ja Jestem Tym, Który Jest", "Ja Jestem Tym, Który Jestem" lub "Ja Jestem, Który Jestem", Bóg mówi, kim jest i jakim imieniem należy Go wzywać http://www.teologia.pl/m_k/kkk1i01.htm 19 Niechaj poznają Ciebie i wiedzą, że tylko Ty, który sam jeden masz Jahwe na imię, jesteś Najwyższy nad całą ziemią. Biblii Tysiąclecia(wydanie piąte) nike - 2015-03-12, 10:25
W polskich bibliach występuje JAH a jak występuje w hebrajskiej? יה ---- JH, --skąd więc wiemy jaką samogłoskę wstawić? Może być i "a" i "e" żaden dowód.
JHWH nie oznacza ja jestem który jestem, bo ja jestem, nie jest imieniem własnym, Boga tylko stwierdzeniem i nie ja jestem, tylko będę który będę אהיה אשר אהיה Tak dokładnie jest. Iwona - 2015-03-12, 12:30
To u nich księgi powstawały, a Adonaj jest oznaką szacunku. nike - 2015-03-12, 13:09
Jakoś przez wieki KrK nie wiedział co to szacunek do imienia Bożego jest? Teraz otrzymał olśnienie? Skąd wiemy,ze Mojżesz, Abraham i inii przyjaciele Boga nie zwracali się do Niego po imieniu, nie wiemy też czy zwracali się, po imieniu, ale skoro Bóg im się przedstawił z imienia, to można sadzić,że i oni zwracali się w prośbach do Boga po imieniu. Nie ma chyba informacji w Biblii, żeby nie mówić do Boga po imieniu np. w modlitwie. Owszem jest informacja nie bierz imienia Boga na daremno tylko należy się zastanowić kiedy bierzemy imię Boga nadaremno. Krystian - 2015-03-12, 14:23
na pewno nie wtedy, gdy zwracamy się do Niego z szacunkiem w modlitwie nike - 2015-03-12, 21:35 Żeby wziąć imię Boga nadaremno nie potrzeba wypowiadać go np. Jahwe, czy Jehowo-- wszystko zależy w jakim tonie my to imię wypowiadamy i w jakiej sytuacji. Możemy brać imię Boga nadaremno np. przy głupich rozmowach, dowcipach, klótniach, obrażamy wtedy boga np. takimi słowami ----Jak boga kocham---a wiemy dobrze,ze kłamiemy,----jak mi bóg miły---a za plecami aż się kurzy od bluźnierstw i kłamstw. Potkniemy sie na ulicy ło Jezuuu i takie różne inne nasze przyzwyczajenia. To tez jest branie imienia Boga nadaremno, bez wypowiadania Jego własnego imienia. Zgadzam się też z tym,że ŚJ są winni,że ludzie wołają jehowcy, nawet zwierzętom na imię dają imię Boga, nie potrzebnie rozpowszechnili to imię, do takiego stopnia że ludzie mało znający szastają tym imieniem na prawo i lewo i to często nie swiadomie. Krystian - 2015-03-12, 22:10
Zgadzam się. Bez potrzeby tak Rutherford nazwał organizację. Sam słyszałem jak ludzie mówili jehowici idą. Olus - 2015-03-13, 14:54 „Mojżesz zaś rzekł Bogu (el-haElohim): «Oto pójdę do synów Izraela i powiem im: Bóg ojców waszych (Elohe awowtechem) posłał mię do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, to cóż im mam powiedzieć?» Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: «Jestem który jestem (hebr. Ehjeh aszer ehjeh, gr. ego eimi ho on, łac. ego sum qui sum)». I dodał: «Tak powiesz synom Izraela: Jestem (hebr. Ehjeh, gr. ho On – Byt, łac. Qui est – Który jest) posłał mnie do was». Mówił dalej Bóg do Mojżesza: «Tak powiesz Izraelitom: Ten, który jest (Jahweh), Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba (Elohe Awraham Elohe Jicchak wElohe Jaakow) posłał mnie do was. To jest imię (szemi) moje na wieki i to jest moje zawołanie (zichri, łac. memoriale – pamiątka) na najdalsze pokolenia” (Wj 3, 13nn). Prawie wszyscy uczeni utrzymują, że Bóg, objawiając swe imię Mojżeszowi, podał mu równocześnie znaczenie tego imienia. http://apologetyka.piusx....__ktory__jest__ Greccy pisarze i Ojcowie Kościoła przepisywali tetragram za pomocą greckich liter: -Diodor Sycylijski (I w. przed Chr.) stosuje Iao[17]; Klemens Aleksandryjski (zm. ok. 215) stosuje Iaoue[20]; Orygenes (zm. 254) stosuje Ia o[21]
Epifaniusz – Ia, Iabe oraz Iaue Teodoret (zm. 457) stosuje Iao[24], twierdzi też, że Samarytanie wymawiają tetragram jako Iabe albo Iabai[25], podczas gdy Żydzi wymawiają Aia[26]. Iabe należy czytać: Jave (por. Dabid = Dawid) U pierwszych chrześcijan którzy w II w. pisali po grecku przekładając z hebrajskiego, możemy zauważać że drugą literą imienia Bożego była litera "a"- (Klemens Aleksander, Orygenes, Tertulian.) [/i] "Czteroliterowe imie mistyczne, przyslugujace tym tylko, ktorzy mieli wstep swietego przybytku. Brzmi zas ono: 'Jaue' ['Iaoue]" (Klemens Stromata V/34:5,6) "Otoz w pismach hebrajskich imie Boga, to znaczy 'Bog' lub 'Pan', zapisywane bywa w rozny sposob. Inaczej pisze sie o jakimkolwiek bogu, a inaczej o tym Bogu, o ktorym powiedziano: 'Sluchaj, Izraelu, Pan Bog twoj jest jedynym Bogiem'. Ten wiec Bog Izraela, Bog jedyny i Stworca wszystkiego oznaczany jest pewnym znakiem, ktory Zydzi nazywaja 'tetragramma'*" (Orygenes HmLb 14:1; przyp.: "Chodzi prawdopodobnie o hebrajski zapis imienia 'Jahwe' (jod, he, waw, i he)") [Tworcy doktryn] z Pism zydowskich zas wzieli imie tego, ktorego Zydzi nazywaja 'Jao' , 'Sabaoth', 'Adonai' i 'Eloes'" (Orygenes 'Przeciw Celsusowi' 6:32) "'Jeremiasz' bowiem znaczy: 'uniesienie Jao'" (Orygenes KomJn 2:7) Listek - 2015-03-13, 16:20
Imię w takim brzmieniu wypowiadają niektórzy mesjańscy nauczyciele podczas nabożeństw i swoich wykładów.
Olus - 2015-03-13, 18:34 i bardzo dobrze nie tylko oni..
Na formę Jahoueh wskazują również skróty imienia Bożego, użyte w wielu imionach hebrajskich. Np. Eliasz (Elijahou). Za Jahoueh przemawia również skrócona forma imienia Bożego Jah. Co ciekawe, w czasopiśmie "Strażnica" przyznano: "Imię Boże w postaci 'Jahwe' (czasami 'Jahue') stanowi po prostu próbę wyrażenia go w sposób bliższy pierwotnej hebrajszczyźnie" (tom CI, nr 21, s. 5, a. 5a). Angielska wymowa Jehovah, niestety nie przypomina już ani trochę pierwotnego brzmienia imienia Bożego, gdyż popełniono tu dwa rażące błędy: 1) Do tetragramu podstawiono samogłoski wyrazu adonaj, co bardzo zniekształciło wymowę imienia Bożego. 2) Litery j nie zamieniono na angielskie y, co spowodowało dodatkowe zniekształcenie.
Steven T. Byington, tłumacz The Bible in Living English (Biblia w żywej angielszczyźnie), tak oto wyjaśnia, dlaczego używa w niej imienia Bożego: „Pisownia i wymowa nie są najważniejsze. Bardzo ważne natomiast jest uświadomienie sobie, iż jest to imię własne. Niejednego wersetu nie da się należycie zrozumieć, gdy się przełoży to imię na rzeczownik pospolity, np. ‛Pan’, albo — co gorsza — na rzeczownik przymiotnikowy [np. Wieczny]”. Ciekawe są uwagi do innego przekładu dokonanego przez J.B. Rotherhama. Zamieścił on w swojej Biblii imię Boże, choć wybrał formę Jahwe. Jednakże w późniejszym dziele Studies in the Psalms (Studia nad Psalmami), opublikowanym w roku 1911, powrócił do formy Jehowa. Dlaczego? Oto jego wyjaśnienia: „JEHOWA — Użycie takiej angielskiej formy tego Pamiętnego Imienia (Wyjścia 3:18) w obecnej wersji Psałterza w żadnym wypadku nie wynika z jakiejś wątpliwości co do tego, który sposób wymawiania jest bardziej prawidłowy, gdyż jest nim Jahwe; chodzi tu wyłącznie o znaną z własnego doświadczenia celowość nierozbiegania się z opinią ogółu w sprawie, w której rzeczą najważniejszą jest łatwe rozpoznanie Boskiego imienia”. W Psalmie 34:3 skierowano do czcicieli Jehowy następujące wezwanie: „Rozsławiajcie ze mną wielkość Jehowy i wywyższajmy wspólnie Jego imię”. Jakże mogą usłuchać tego wezwania czytelnicy przekładów Biblii, w których pominięto imię Boże? Chrześcijanie cieszą się, że przynajmniej niektórzy tłumacze mieli odwagę zamieścić imię Boże w swoich przekładach Pism Hebrajskich i w ten sposób zachować to, co Smith i Goodspeed nazywają „klimatem tekstu oryginału”. "Józef Flawiusz stwierdził: "Na głowę [kapłan żydowski] wkładał lnianą mitrę opasaną obwódką błękitną, którą otaczał inny wieniec złoty z wyciśniętymi literami świętymi. Były to cztery samogłoski". Wiele wskazuje, że były to właśnie samogłoski: IAUE. " Jahwe, Tyś Bogiem mym MieczDucha - 2015-03-13, 20:17
http://mieczducha888.blog...szu-i-inne.html , aneta - 2015-03-14, 21:48 gdzieś tu kiedyś dobrze pisal beniamin jak trzeba to imię wymawiać nie pamietam tylko gdzie Olus - 2015-03-15, 04:54
Tutaj pisal... A skąd wiesz, że dobrze ?
Krystian - 2015-03-15, 12:32
do anety to pisałeś, ale mnie ciekawi, dlaczego uważasz, że Benjamin źle napisał ? dla mnie ten Jego post jest przekonujący oczywiście nie mam zamiaru się kłócić jak należy wypowiadać imię własne Boga, ale Jehowah jest prawidłowo David 77 - 2015-03-15, 13:58 Odnośnie Imienia Boga to jest pewna wskazówka jak powinno się wymawiać imię Boga , czy powinno ono się rozpoczynać od Je.... czy też Ja .... ? Zacznijmy od imion własnych ? Imię Jezus zawiera w sobie cząstkę imienia Bożego , jaka jest druga samogłoska w imieniu Jezus ? Ιησους, skoro jest to samogłoska ,, E" , twierdzenie że imię Boga powinno brzmieć JAhwe nie można uznać jako argument gdyż przeczy temu zapis mienia Jezus η - eta jest długą samogłoską יֵשׁוּעַ Ἰησοῦς Więcej ciekawych spostrzeżeń podam jeszcze dzisiaj 
Krystian - 2015-03-15, 14:27
Ty często dawałeś kontrę Benjaminowi, ale odnośnie imienia Boga to się z nim zgadzasz. Ja również. aneta - 2015-03-15, 16:55
nie wiem nic do końca, ale jak ja mam imię to Bóg na pewno też. Krystiana znam z reala to on polecił mi to forum, dlatego was czytam Krystiana poznalam przez jego żonę Sylwię piszę o nim dlatego, że wcześniej jako katoliczka Biblia sie nie interesowałam to on mnie przekonał,że Biblia to słowo boże Krystian - 2015-03-15, 17:31
Cieszę się Anetko
Olus - 2015-03-15, 17:39
Mnie bardziej przekonują argumenty za Jahwe  100-procentowej pewności nie mam.
Olus - 2015-03-15, 17:50
Nie jestes już katoliczką ??  Krystian ewangelizuje
Krystian - 2015-03-15, 18:05
Jest na takiej zasadzie jak Ty. Urodziła się w Polsce więc jak większość Polaków z marszu stała się katoliczką. Jest wolna jak Ty. ps myślę , że się nie pogniewasz Aneto, że napisałem, żeś panna Olus - 2015-03-15, 18:08 Co do Jezusa i Yahwe.. The name of the Messiah, in Hebrew-his own language, is  , which means "Yahweh is salvation" or "Yahweh saves". The name "Jesus" is the result of a series of changes from Hebrew to a Latinized Greek. The word is not a transliteration, and it cannot be translated, since it is a hybrid word.
son of Nun, some people pronounce it as "Joshua" with a "Y" sound - Yahshua; the "Y" would be the correct sound since the "J" sound does not exist in Hebrew. In fact, because of the same spelling, the King James Version mistranslated Acts 7:45 and Hebrews 4:8 using "Jesus" instead of "Joshua" (other versions like the NIV have corrected this). In reality, the name of Joshua and the name of the Messiah were the same name. http://www.truthofyahweh.org/son.htm Ciekawe 
Al-Wasik - 2015-03-15, 18:39 https://www.youtube.com/watch?v=fWQpTxzZC8I
Krystian - 2015-03-15, 18:54
fajny link Wasiczku tam wychodzi ,że Bóg ma na imię Jahwe, ale o to nie mam zamiaru się spierać moi znajomi z Niemiec nigdy do mnie nie mówią Krystian tylko Chrystian David 77 - 2015-03-15, 20:27 Tak jak napisałem podaję kolejne argumenty które jednak świadczą na korzyść wymowy Jehowa . Jak ogólnie wiadomo Imiona Teoforyczne zawierają w sobie cząstkę imienia Bożego . Kolejnym takim imieniem jest imię יֵהוּא ( Jehu) Teoforyczne imię Jehu znaczy (on jest Jehowa ) Pod spółgłoską Jod występuje długa samogłoska ,, Cere '' długie (e) (..) co daje nam zapis יֵ (Je) od imienia Bożego Jehowa zaś słowo הוּא (hu) jest to zaimek w 2 osobie liczby pojedynczej ,, on '' . Imię to rozpoczyna się na Je a nie na Ja . W j greckim imię Jehu zapisuje się jako Ιηου (Jeou ) w tym przypadku podobnie jak w j hebrajskim gdzie występuje pod spółgłoską Jod długa samogłoska Cere długie (e) tak i w j gerckim mamy tutaj długą samogłoskę η- eta A tak to wygląda w zapisie : יֵשׁוּעַ - Jeszua Ιησους Jezus יֵהוּא Jehu Ιηου Jehu Kolejny dowód który przemilczają zwolennicy imienia w formie Jahwe jest czasownik rdzenny . Mamy taki czasownik jak יָשַׁע Jasza od niego też pochodzi czasownik wybawia - יְהוֹשִׁיעַ Zobaczmy tutaj na charakterystyczny szczegół , mamy czasownik rozpoczynający się na Ja יָ który to w utworzonej formie z samogłoski kamec T (a)powstało szewa : tj ,,e'' Co daje nam zapis יְהוֹ Jeho a nie Jaho Zobaczmy na inny czasownik : הָלַל hallal od tego czasownika powstała forma יְהוֹלֵל rdzenną samogłoską pod spółgłoską H jest samogłoska T kamec (a) הָ która przechodzi w szewa proste (e ) יְ Jeholel co daje mam początek członu Jeho . .. Manuskrypty z Qumran potwierdzają iż imię Boże można było odczytać Jehua co w swym brzmieniu bardzo przypomina wymowę Jehowa . Zarwano w czasowniku יָשַׁע jak i czasowniku הָלַל z samogłoski T kamec zostało utworzone szewa ,,e'' Krystian - 2015-03-15, 20:35
Ja się nie znam na hebrajskim i grece jak Ty, ale wewnętrznie czuję, że Bóg Prawdziwy ma na imię Jehowa. Tak zwracam się do Niego w modlitwie i mnie wysłuchuje. Pisanie, że imię to oznacza burzyciela, jak niektórzy piszą na forach woła o pomstę do nieba David 77 - 2015-03-16, 19:46 Krystian
Ludzie którzy tak piszą bodź też twierdzą zazwyczaj tłumaczą -bo tak przeczytali w Internecie . Zazwyczaj jest tak że nikt z nich nie zadał sobie trudu aby samodzielni poczynić pewne badania czy twierdzenie że Imię Boga to ,, burzyciel '' jest zgodne z prawdą . Po pierwsze imię Boga skład się z czterech spółgłosek : יהוה Jod He Waw He słowo (nieszczęście , ruina ) skład się z trzech spółgłosek הוה He Waw He . Imię Boga posiada trzy samogłoski (E, O ,A ,) słowo (nieszczęście ) składa się z dwóch samogłosek : (O , A ). zatem żadną miarą słowo הֹוָה Howa nie odpowiada imieniu Bożemu יְהוָֺה Jehowa Kolejną ciekawostką jest to że imię Ewa składa się również dokładnie z tych samych spółgłosek co słowo ( nieszczęście ruina ) 
חוה (EWA) He Waw He , różnica po między tymi dwoma słowami jest jedynie w samogłoskach חַוָּה Hawwa , Ewa -bez samogłosek חוה HWH הֹוָה (Nieszczęście ) Howa bez samogłosek : הוה -HWH Słowo הֹוָה (Howa ) w pismach hebrajskich występuje 3 razy Izaj 47:11 I przyjdzie na ciebie nieszczęście (הֹוָה- Howa ) Ezech 7:26 Nadejdzie niedola ( הֹוָה- Howa ) za niedolą,(הֹוָה- Howa) Odnośnie słowa burzyciel ,(niszczyciel łupieżcza ) W j hebrajskim ,, Niszczyciel , burzyciel , łupieżcza to שֹׁדֵד (Szoded ) Jer 6:26 O, córko mojego ludu, wdziej wór i tarzaj się w prochu; urządź sobie żałobę jak po jedynaku, gorzki lament, gdyż znienacka wpadnie na nas niszczyciel!(הַשֹׁדֵד) Jer 48:8 I nadciągnie niszczyciel ( שֹׁדֵד)na każde miasto, i żadne nie ocaleje, spustoszona będzie dolina i zniszczona będzie równina - rzekł Pan. Jer 51:56 Albowiem niszczyciel ( שׁוֹדֵד) ciągnie na Babilon: jego bohaterowie zostaną pojmani, połamane ich łuki. Tak, Pan jest Bogiem odpłaty, odpłaca niezawodnie. Przykłady bardzo dobitnie dowodzą że Imię Boże nie mam nic wspólnego ze słowem ( Niszczyciel , Burzyciel ) Krystian - 2015-03-16, 21:51
Bardzo słusznie Dawidzie
nike - 2015-03-16, 23:20 David przy okazji, kiedys na początku założyłewś fajny temat Nauka j.Hebrajskiego biblijnego, może mógłbyś w wolnych chwilach po troszku, przykładać się bewakasza. Ja już jak mnie zachęcałeś jako tako opanowuję na razie alfabet grecki hehehe. Olus - 2015-03-17, 02:55
Moja wiara (katolicka) nie jest "z marszu" Krystianie nie pisz o naszej wolności
Swatasz nas ? Anetka fotke możesz wysłać na priv.. 
Olus - 2015-03-17, 02:59
a warrior who saves
Hillsong - Yahweh https://www.youtube.com/watch?v=CMsGi0A80-0 Olus - 2015-03-17, 03:12 Skoro trudno ustalić brzmienie Bożego imienia pozostając na terenie samej tylko hebrajszczyzny z jej zapisem spółgłoskowym, warto po pomoc zwrócić się ku grece. Istnieją bowiem starożytne rękopisy biblijne w języku greckim (posiadającym w swym alfabecie, jak wiadomo, zarówno znaki spółgłosek jak i samogłosek), które transliterują imię Boga Izraela jako VIabe, (Jabe) lub VIaoue, (Jaoue). Występujące w tych transliteracjach samogłoski a - e jednoznacznie przemawiają za wymową imienia Bożego jako Jahwe. Natomiast brzmienie w wersji „Jehowa” powstało w wyniku błędu. Otóż poczynając od VIII w. po Chrystusie zaczęły się rozwijać w Palestynie szkoły rabinackie, w których działali tzw. masoreci („przekaziciele tradycji”; od hebr. słowa masora - tradycja). Opracowali oni, w trosce o ujednolicenie brzmienia tekstu biblijnego, system znaków w formie kombinacji kropek i kresek, umieszczanych pod lub nad literami (spółgłoskami) hebrajskimi, a oznaczających samogłoski. Używany do dziś w drukowanych wydaniach Biblii Hebrajskiej system tyberiadzki wokalizacji został uznany za oficjalny w X w. po Chrystusie. W tym czasie (od kilkunastu(!) już wieków, począwszy od powrotu z niewoli babilońskiej w VI w. przed Chrystusem) imię Boże w ogóle nie było wymawiane. Powodem była wielka cześć dla tego imienia i obawa przed przekroczeniem drugiego przykazania Dekalogu: „Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy” (Wj 20,7). Dlatego właściwe imię Boże zastępowano przy czytaniu na głos, na przykład w synagodze, słowem Adonaj („Pan”, dokładniej „mój Pan”). Aby zaznaczyć konieczność tej zamiany, w rękopisach biblijnych przy spółgłoskach imienia Bożego hwhy (JHWH) umieszczano samogłoski pochodzące ze słowa Adonaj. Z powodu hebrajskich reguł fonetycznych, pierwszą samogłoskę „a” zmieniono na „e”. Dopiero w XVI w. renesansowa tradycja chrześcijańska mylnie połączyła elementy dwóch odrębnych wyrazów: 1) spółgłoski j-h-w-h wzięte z tetragramu, 2) samogłoski e-o-a wywodzące się z jego ekwiwalentu Adonaj, dając w ten sposób początek wymowie imienia Bożego w wersji „Jehowa”. Stąd znaleźć ją można w niektórych ówczesnych i późniejszych wydaniach Biblii. Jednak w języku hebrajskim takie brzmienie nigdy nie istniało i nigdy też nie było używane jako imię Boga. Nie wywodzi się ono z natchnionego tekstu Pisma Świętego zawadzki.archidiecezja.wroc.pl/dokumenty/jhwh.doc https://www.youtube.com/watch?v=JsImcYM7zJo 
aneta - 2015-03-17, 20:17
Co ty Krystianie ? to żadna tajemnica aneta - 2015-03-17, 20:21
Nie czepiaj sie go bo ja ja znam go z reala. To fajny gosc. Olus - 2015-03-17, 20:32
Ta jajca sobie robie ale fotke mozesz wyslac
Krystian - 2015-03-17, 21:01
No Cy Ty Olusie
Napisałem tylko, że oboje jesteście wolni. Nic więcej. Chyba wielkiego grzechu nie popełniłem 
Olus - 2015-03-18, 02:38
Po co się spieszyć?
Popełniłeś grzech śmiertelny!
Krystian mi mówił, ze tobie bliżej do unitarian niz katolików?
Krystian - 2015-03-18, 18:55
hehhehe
David 77 - 2015-03-19, 23:33
Fakty przemawiają za tym że Ojcowie kościoła nie podjęli się ustalenia poprawności wymowy Imania Bożego . Jak wiadomo imiona Teoforyczne zawierają w sobie cząstkę imienia Bożego , zwróćmy zatem uwagę jakim członem rozpoczynają się te imiona i porównajmy je w jaki sposób były one zapisywane w j greckim . 2 Król 10:35 יְהוֹאָחָז Jehoaz- Ιωαχαζ Człon Jeho - Ιωα JeOA brzmi bardzo znajomo jak (Jehowa ) 1 kron 8:36 יְהוֹעַדָּה Jehoadda-Ιωαδα W wersecie tym mamy identyczną sytuacje , imię Jehoadda rozpoczyna się członem Jeho tłumacz człon ten zapisał greckimi literami jako Ioa , czyli tak jak w pierwszym przykładzie wymowa Jeoa brzmi bardzo znajomo zbliżone to wymowy (Jehowa 2 Kro 25:1 יְהוֹעַדָּן Jehoadan-Ιωαδαν 2 król 13:10 יְהוֹאָשׁ Jehoasz - Ιωας 2 król 24;6 יְהוֹיָקִים Jehojakim- Ιωακειμ Te przykłady pokazują nam że człono Jeho był zapisywany za pomocą greckich liter Jeoa Skąd więc wziął się zapis imienia Bożego jako : VIabe, (Jabe) lub VIaoue, (Jaoue) ? Otóż taki zapis nie powstał na podstawie Septuaginty lecz wymowa samarytańskiej która różniła się od hebrajskiej dlatego też nie możemy sugerować się tym iż wymowa Imienia Bożego przez Samarytan była poprawną wymową . Encyklopedia Britannica podaje że ,, Jupiter w grece pisze się : Ιουε bądź Ιαουε .Brzmienie imienia Bożego Jahwe ustalił H. Ewald za podstawę tej rekonstrukcji posłużyło mu samarytańskie Ιαουε . Zatem słowo Jahwe nie jest imieniem prawdziwego Boga lecz Jowisza .
Czy imię Boga wywodzi się od rzeczownika Adonaj , jest to bardzo wątpliwa teza gdyż jak podają uczeni Imię Boga wywodzi się od czasownika הָוָה bądź też הָיָה a nie od słowa אֲדֹנָי Adonaj . Jak wiadomo w słowie Adonaj pierwszą literą jest samogłoska ,, A" natomiast w tetragramie opatrzonym w samogłoski pod literą Jod jest samogłoska ,, E"" אֲדֹנָי Adonaj Samogłoski A,O,A, יְהֹוָה Jehowa Samogłoski E,O,A , W słowie Adonaj אֲדֹנָי pod literą Alef występuje szewa złożone , w j hebrajskim jest daw rodzaje szewa . 1) Szewa proste (simple ) :e 2) Szewa złożone (compositum ) אֲ(chatew patah) Otóż powszechnie jest uważane że Szewa złożone występuje głównie pod spółgłoskami gardłowymi א ה ח ע zaś Szewa proste występuje we wszystkich spółgłoskach poza gardłowymi Dlatego tez w słowie Adonaj mamy samogłoskę gardłową (chatew patah ) אֲ ,,a'' zaś w imieniu יְהֹוָה Jehowa mamy spółgłoskę Jod która nie jest spółgłoską gardłową i związku z tym zapisuje się pod nią szewa proste : ,,e ''. Czyli pod spółgłoską niegardłową nie zapisuje się szwa złożone , tak ogólnie brzmi wspomniana reguła . Mamy bardzo ciekawy werset który przeczy owej regule . Sędziów 16 : 28 אֲדֹנָי יֱהוִֹה w tym przypadku po literą Jod mamy szewa złożone dokładnie tak jak w słowie Adonaj אֲדֹנָי pod spółgłoska Alef mam szewa złożone ( chatew patah ,,a'' zaś w יֱהוִֹה pod spółgłoską Jod mamy również szwa złożone אֱ (chtaw segol ) Na podstawie tego przykładu widzimy że dla skrybów bardziej istotne było brzmienie imienia Bożego aniżeli trzymanie się sztywnej reguły zapisu . Olus - 2015-03-19, 23:45
No tutaj to już odleciałeś a Jezus jest imieniem Zeusa
David 77 - 2015-03-19, 23:47 Olus, Takie są naukowe fakty , teraz wystarczy pogrzebać w necie jak zapisywano imię Jowisza
Nie rozumiem co ma wspólnego imię Jezus z imieniem Jowisza ??? naka - 2015-03-20, 14:26
a - o - a Olus - 2015-03-20, 16:04
a-o-e
Powiem tyle David 77 - 2015-03-20, 20:18 Olus,
Mam taka prośbę jeżeli podajesz jakieś obcojęzyczne źródła to dawaj od razu tłumaczenie,,, gdyż jesteśmy na forum polskojęzycznym wobec daje ci czas na przetłumaczenie tego co wkleiłeś do 22 . Punkt 22 jeżeli nie podasz tłumaczenie z tekstu angielskiego twój post poślę do kosza . Nadal nie rozumiem jak możesz twierdzić że imię Jezus to Jowisz ? Olusie czy nie pomyślałeś o tym że wystarczy sprawdzić jak imię Jowisz było zapisywane greckimi literami i porównać je z zapisem imienia Jezus , prawda że proste
Manuskrypty z Qumran potwierdzają, że można było odczytać Tetragram jako J-eH-U-A ( Jehoua ) a przecież te zwoje są starsze a niżeli Ojcowie kościoła . Twierdzenie że to Masoreci wymyślili sobie wymowę imienia Bożego (Jehowa ) jest mocno naciągane i przeczy faktom .
Olus - 2015-03-20, 20:30
w Rna sie bawisz ?Z tego co pamietam kiedys pisales ze siedzisz na foracha anglojezycznych wiec nie powinien to byc dla ciebie problem nagle ci moj post przeszkadza hahaha dziwne znaj moje dobre serce tutaj masz ta fantastyke i to po polsku : http://www.zbawienie.com/imie-Zbawiciela.htm
Pisalem Zeus.W sumie na jedno wychodzi
Naciagactwo.Jowisz ma tyle wspolnego z Jahwe co devil z evil.Czais baze?
To niczego nie przesadza. David 77 - 2015-03-20, 21:33 Olus, Czas ucieka , już raz ci zwracano uwagę z tego powodu więc albo dostosujesz się do mojej prośby albo twój post wyląduje w koszu
Olisie czy ty samodzielnie nie potrafisz myśleć ? dałem ci wskazówkę a ty dalej nie wiesz oco chodzi więc napiszę ci tak Napisz sobie greckimi literami imię Jezus jak i imię Jowisz a krzykniesz EUREKA to nie te same imiona Czy teraz rozumiesz ???
Olus - 2015-03-20, 21:41
Zwisa mi i powiewa TWOJE ZADANIE.Wczesniej nikomu to nie przeszkadzalo.Twoj Jowisz wzial z leb i kombinujesz.Usuniesz to wkleje jeszcze raz i co zbanujesz mnie ?
Powtarzam Zeus.Kubik podaje taka sama argumentacja z Zeusem jak ty z Jowiszem. Jedna i druga sie na tarcie chrzanu nie nadaje
Zeus w imieniu Jezusa 
Napis na tej starożytnej wazie - IEYS to nikt inny, jak ZEUS! W tym przypadku Y czytamy jak U.
Widać wyraźnie zapis tego imienia w dwóch różnych alfabetach. IEYS to Zeus w klasycznej grece. Powyższy tekst biblijny jest tłumaczeniem ze skażonego tekstu masoreckiego w języku Babilonu, czyli tzw. 'nowoczesnym hebrajskim i dlatego mamy na końcu dźwięk - sz. Jeusz. W tekście z greckiej Septuaginty mamy takie nieco inne tłumaczenie na angielski. (Niema jeszcze Septuaginty po polsku).
W języku greckim nie ma dźwięku sz! Dlatego w Chrześcijańskich Pismach Greckich nigdzie nie mamy żadnych wersji babilońskich/aramejskich imion jak Jaszua, czy Jeszua, czy Jeszu
[i]Dodajmy tylko jedną literę - z, i mamy nasze polskie czy angielskie Jezus. Ἰησοῦς z greckej Septuaginty- oznacza - Jozue a także - Isus. Jest to identyczne imię. Dlaczego mamy to samo imię w dwóch różnych formach? Jozue w ST wymawia się w tekście masoreckim jako Joszua. Zatem mamy aramejski dźwięk sz, którego nigdy nie było w Septuagincie ani w języku paleo-hebrajskim. Nowy Testament był pisany tylko i wyłącznie po grecku i z tej przyczyny to samo słowo - Ἰησοῦς jest tłumaczone fałszywie na - Jesus. Dlaczego fałszywie? Galia, dzisiejsza Francja i Belgia została podbita przez Rzym w 52 p.n.e. , a galijski Esus wpięto do panteonu bóstw Rzymu. Kiedy powstało fałszywe chrześcijaństwo - Esus został ....zasymilowany z Pomazańcem. Proces nazywa się... synkretyzmem. Dlatego przyjęto w Rzymie (po łacinie IESVS) imię Iesus, początkowo dodając do esus literę I, a z czasem za pomocą pisma gotyckiego zamieniono I na J.
Dodanie J do Esusa daje nam dzisiejszego Jezusa.[/i] I DALEJ KUBIK PRZEDSTAWIA TAKA SAMA ARGUMENTACJA JAK TY. Dodanie J do Esusa daje nam dzisiejszego Jezusa. W formie - Jezus - imię to posiada zus, które po angielsku wymawia się - zius, czyli... Zeus! Bożek z Galli to starożytny Zeus, który po grecku pisał się - IEYS, jak już widzieliśmy na powyższej rycinie. Y było czytane jako - U ponieważ Y to grecki upsilon czy obecnie nazywany ipsilon. Szatan w tym przypadku przeszedł samego siebie i w zamian za Zbawiciela podał nam na srebrnej tacy... galijskiego bożka Esusa ! Transliteracja rzymskiego boga Jowisza - - po grecku IOVE - na aramejski czyli tzw. nowoczesny hebrajski: IO = Yah V = W E = Eh Yahweh 
[i]Powyżej moneta z tego okresu - widoczne wyraźnie imię Zeusa, czyli po grecku - Ieys ZEUS = JEYS = IEUS = IOVE = ESUS = BAAL wszystkie te słowa oznaczają szatana! Zeus - Grecja IOVE - Rzym ESUS - Galia - dzisiejsza Francja i Belgia Baal - Kanaan (Izrael) Zeus - bóstwo to najprawdopodobniej pojawiło się w Fenicji i w powyższym obrazku mamy fenicką transliterację - Zeus. Aramejski dodawał do imion - A a grecki dodawał - S zamiast - A, jako podkreślenie rodzaju męskiego. Jowisz czyta się Jałe, czyli bardzo podobnie do Yałe, czy też Yarea (bez r) czy Ya-e. Po łacinie Jowisz to - IOVE. W łacińskim leksykonie - Vox Latina - najbardziej respektowanym na świecie słowniku dowiemy się, że pierwszą literę - I czytamy jak polskie - I. Drugą literę - O, czytamy jak - A. Z kolei V jest czytane jak polskie Ł, a ostatnia litera - E czyta się także jak polskie - E,
Dźwięki tych słów są identyczne oraz oznaczają tę sama osobę. Szatana! Całe te szatańskie wybiegi mają na celu umieszczenie Zeusa czyli szatana w pozornym imieniu Boga, a także w imieniu Zbawiciela. Całość owych imion wyraźnie sugeruje ojca i syna z wielu panteonów bóstw starożytnych, z których większość tworzyła różne postacie trójcy, którą zaadoptował Watykan dla Kościoła. I jeszcze jedna ważna uwaga. Kiedy szatan za pomocą Nemroda budował wieżę Babel, Bóg pomieszał ludziom języki i pokrzyżował w ten sposób zamiar zjednoczenia świata przeciwko sobie. Szatan w ten właśnie sposób mści się na Bogu za owo pomieszanie języków zniekształcając imiona wykorzystując owe różnice językowe. Zdaję sobie sprawę z trudności, jaka się wyłania podczas próby czytania powyższych tekstów. Ale proszę czytelników o nieco cierpliwości, wraz z modlitwami do Zbawiciela o pomoc Jego Ducha w rozgryzieniu tych raczej zawiłych problemów, a Prawda ukaże swoje cudowne oblicze. http://www.zbawienie.com/imie-Zbawiciela.htm 
David 77 - 2015-03-20, 22:06 Olus, Ty naprawdę nie jesteś kumaty Ιεους Jeus Ἰησοῦς Jezus To że heniek nosi gogle jak denka po słoikach i nie dostrzegł różnicy pomiędzy zapisem Ιεους a Ἰησοῦς , to już nie moje wina
Olus - 2015-03-20, 22:17
czy ja gdzies napisalem ze Henio ma racje?Nie.Jego argumentacja jest dla mnie tak samo smieszna jak ta Jowiszowa ktora tez cytowales
Teraz zacytuje Jana Lewandowskiego(po poslsku ! )
Otóż wspomniany Yogas przy pomocy wyraźnie błędnych, odosobnionych i zdziwaczałych głosów ze świata nauki próbuje dowieść, że forma Jahwe została utworzona przez uczonych tylko i wyłącznie pod wpływem pewnych dwóch starożytnych ojców Kościoła, którzy zwokalizowali tetragram YHVH za pomocą samarytańskiego Jabe, Jave i Iaouai/e. Podstawienie samogłosek z Jabe pod YHWH dało w efekcie: YaHWeH, stąd nasze spolszczone Jahwe. Yogas rozpoczyna swoją argumentacje od podania takiej błędnej informacji już na samym początku swego tekstu. Stwierdza on bowiem przy pomocy cytatu z Theology of the Old Testament (strona 39) autorstwa Paul Heinisch’a, że jedynymi pisarzami starożytnymi dającymi nam podstawę do zwokalizowania tetragramu jako Jahwe, byli Teodoret z Cyru i Klemens aleksandryjski. Jednakże owi dwaj ojcowie Kościoła nie są wygodni dla Yogasa, skoro nie chcieli zostać nigdy Świadkami Jehowy, i – co gorsza, poświadczyli formę Jahwe nie Jehowa. Co więc Yogas z nimi robi? Rozprawia się z nimi na dwa sposoby. Wpierw, przy pomocy opinii Ernesta L. Martina atakuje on fragment pisma Teodoreta z Cyru, który w swoim traktacie zatytułowanym Quaestiones in Exodus cap. XV cytował za Samarytanami formę Jabe. Wspomniany Martin pisze, że ów fragment świadectwa Teodoreta wygląda na interpolację, i jest niewiarygodny z punktu widzenia historycznego prawdopodobieństwa (It is inconsistent with other passages in Theodoret and lacks historical probability). Nieco inaczej Yogas rozprawił się ze świadectwem Klemensa aleksandryjskiego, który „jak na nieszczęście” również świadczył ze swą wokalizacją za formą Jahwe. Ten, jak się okazuje nie był już niewiarygodny z punktu widzenia historycznego prawdopodobieństwa, ani nie zarzuca mu się tym razem iż jego świadectwo mogło zostać w tym miejscu zinterpolowane. Jego grzech polegał tym razem na podejrzeniu go o gnozę. Yogas pisze: „Fakt że Klemens Aleksandryjski był gnostykiem nie jest dzisiaj żadnym sekretem.” Jak widać żeby zanegować wiarygodność formy Jahwe każdy powód jest dobry. Dobrze, że Yogas nie odkrył jeszcze, że Klemens miał kochankę, bo to wtedy do końca zupełnie zdyskredytowałoby wszystko co mógł on kiedykolwiek poświadczyć. Po takim personalnym zdyskredytowaniu dwóch panów Yogas wreszcie ma wolną drogę do dalszych rozważań, podsumowuje więc niedwuznacznie: „Nie ma innego dowodu na formę Jahwe. Nie ma. (...) A więc jedynym dowodem jest forma Jave, zastosowana przez dwóch ojców kościoła katolickiego... (którą to przejeli od samarytan)” (zarówno pisownia jak i wytłuszczenia oraz kursywa pozostają jak w oryginale). Jest to ewidentna nieprawda. Oprócz Samarytan, będącego pod ich wpływem Teodoreta z Cyru oraz Klemensa aleksandryjskiego, formę Jahwe potwierdzał także Epifaniusz z Salaminy (Adversus haereses, 40:5), żydowskie imiona teoforyczne z VII wieku po Chrystusie oraz bardzo stary papirus z Elefantyny z V wieku przed naszą erą (por. Komentarz do księgi Wyjścia, Poznań 1964, str. 303). Nie trudno zauważyć, że są to regiony odległe od Samarii. Dla przykładu Elefantyna to Egipt a Salamina to Cypr. Fakt, że mamy z tego obszaru potwierdzenie dla formy Jahwe z czasu odległego o 500 lat przed Chrystusem jest doniosły. Nie są to jedyne potwierdzenia dla tej formy. Jeden z komentarzy biblijnych dodaje, że także inne niezależne dane potwierdzają tę formę: „Jednakże transkrypcje greckie (np. w Heksapli ORYGENESA Iabe, Iaouai/e u KLEMENSA Al.) i forma tego imienia w imionach teoforycznych, np. Cidqi-jahu, (...) dowodzą niezbicie, że pierwotna wymowa tego imienia miała formę Jaho/Jahu, Jahwe (Tadeusz Brzegowy, Pięcioksiąg Mojżesza, Tarnów 1997, str. 150). Widzimy zatem, że samarytańskie Jabe było tylko jednym z powodów zwokalizowania tetragramu jako Jahwe, a nie jedynym powodem. O dziwo, Yogas tak plącze się w swoich wywodach, że sam nie zauważył, iż jedna z cytowanych przez niego Encyklopedii zaprzecza temu co on pisze, mianowicie jego twierdzeniu, że tylko Teodoret z Cyru i Klemens aleksandryjski poświadczają formę wokalizacji tetragramu jako Jahwe. Chodzi tu o The New Schaff-Herzog Religious Encyclopedia, która pod hasłem “Yahweh,” na stronie 471 podaje, że wymowa Jahwe „jest potwierdzona przez świadectwo Ojców i pisarzy pogańskich, u których pojawiają się formy IAO, Yaho, Yaou, Yahouai, i Yahoue” („is confirmed by the testimony of the Fathers and gentile writers, where the forms IAO, Yaho, Yaou, Yahouai, and Yahoue appear” podkreślenie od JL). Dopiero w następnym zdaniu cytowanej Encyklopedii czytamy o świadectwie Klemensa i Teodoreta. Zatem jak widać, znów dowiadujemy się, że oprócz tych dwóch pisarzy świadectwa przemawiające za formą Jahwe są liczne i pochodzą nawet od pisarzy pogańskich. Teraz przejdziemy do meritum. Yogas przy pomocy odosobnionych i zdziwaczałych głosów ze świata nauki, próbuje dowieść, że zwokalizowanie tetragramu przy pomocy samarytańskiej formy wymowy imienia Bożego jest „bluźnierstwem”, ponieważ owi Samarytanie byli w starożytności siedliskiem heterodoksji, nieprawowierności i herezji w łonie „prawowiernego” judaizmu palestyńskiego. Herezjarchowie samarytańscy mieli rzekomo swoje Jabe utworzyć pod wpływem imienia Zeus, którego kult miał szerzyć się wśród sąsiadów Samarytan, i wpłynąć na utworzenie samarytańskiej formy Jabe. Wszystko to brzmi co najmniej fantastycznie, nie tylko dlatego, że dziś nikt normalny nie upowszechnia w sposób poważny szeroko takich tez w kręgach naukowych, ale również dlatego, że nie zostało to w sposób bezsporny dowiedzione. Stawianie w ten sposób sprawy jest tylko liczeniem na naiwność czytelnika, bo niemożliwe jest aby dyplomowani na zachodnich uniwersytetach uczeni powszechnie uznający formę Jahwe za prawidłową byli niedoinformowanymi idiotami. Ale oprócz takiego postawienia sprawy wystosujmy też jakieś kontrargumenty do tego co pisze Yogas. Sam fakt, że jak wyżej wykazano, Samarytanie byli tylko jednymi z wielu jacy potwierdzali formę Jahwe, wystarczy aby obalić tezę o samarytańskiej genezie formy Jahwe, stworzonej rzekomo pod wpływem kultu Zeusa, znanego jako Jupiter w mitologii rzymskiej (a w mitologii greckiej jako Jowisz). Jednakże Yogas nie daje za wygraną i idzie w zaparte. Pisze on: „Internetowa Encyklopedia PWN (http://encyklopedia.wp.pl) pod hasłem Zeus: &ZEUS, mit. gr. nacz. bóstwo panteonu (...) w mitologii rzym. Jupiter& Jak podkreśla Encyclopedia Britannica ‘Jupiter’ to inaczej JOVE pisane łacińskimi literami. Czy JOVE nie przypomina nam Samarytańskiego JAVE (JABE)? W ‘klasycznej łacinie’ JOVE czyta się JAVE („o” wymawia się w tym słowie jak „a”)”. Po pierwsze, w tym fragmencie mamy przemyconą pewną nieprawdę. Otóż, nieprawdą jest, że w klasycznej łacinie „o” wymawia się jak „a”. Jest to filologiczna nieprawda i nie ma na to żadnych dowodów. Ponadto, podobieństwo Jove do Jave nawet jeśli istnieje, to nie oznacza jeszcze współzależności. Współzależność należałoby jeszcze udowodnić, bo samo wykazanie podobieństwa to jeszcze za mało w tym miejscu. To dwie zupełnie różne kwestie. Rozwinę to niżej. Po drugie, z punktu widzenia filologicznego podobieństwo formy Jowisz do imienia Jahwe jest nieprawdopodobne a to z tej przyczyny, że forma Jowisz jest formą dość późną w stosunku do formy Jahwe. Z początku imię Jowisz brzmiało bowiem inaczej, tzn. Djovis, i w owej początkowej formie pochodziło ono od źródłosłowu div, dju, który w sanskrycie znaczy błyszczeć, a jako rzeczownik znaczy niebo (por. Encyklopedia Kościelna, Warszawa 1876, tom VIII, str. 583; por. też M. Lurker, Leksykon bóstw i demonów, Warszawa 1999, str. 132). Jeśli weźmie się pod uwagę tę właśnie ewolucję etymologiczną późnej formy Jowisz, to w tym momencie podobieństwo i wpływ między słowem Jahwe a Jowisz zupełnie zanika. Po trzecie, warto też wspomnieć, że ktoś, kto tak bardzo podkreśla przy pomocy podobieństw, iż forma Jahwe pochodzi od słowa Jowisz, wpada w swego rodzaju filologiczną pułapkę i niejako jest rażony od własnej broni. Równie dobrze można bowiem przy pomocy różnych uwag filologów dowodzić, że to właśnie forma Jehowa pochodzi od imienia Jowisz! Jak podaje jedna z publikacji, wedle De Wette, Buttmann’a, Gesenjusza, Bahlena, Vatkego, to przede wszystkim imię Jehowa jest podobne do imienia Jowisz (por. Encyklopedia Kościelna, Warszawa 1876, tom VIII, str. 583). Widać więc, że „dowód” z podobieństwa filologicznego posiada cechę broni obosiecznej. Jeśli na bazie pewnych podobieństw brzmieniowych ktoś chce dowieść pochodzenia formy Jahwe od imienia Jowisza, to powinien tym samym uznać, że równie prawdopodobne jest pochodzenie formy Jehowa od imienia Jowisz. Innymi słowy, śliską drogą tak spornych podobieństw nie można dowieść właściwie nic jednoznacznego. Tymczasem przyjrzyjmy się reszcie argumentacji Yogasa, który pisze: „- Dla niektórych zaskoczeniem będzie FAKT że Samarytanie oddali swoją świątynie imieniu Zeusa (!!!) 2 Księga Machabejska 6:1-2 (Biblia Tysiąclecia) &(1) Niedługo potem król posłał pewnego starca z Aten, aby zmuszał Żydów do odstępowania od praw ojczystych i do tego, aby nie postępowali według praw Bożych, (2) ale aby zbezcześcili zarówno świątynię w Jerozolimie, którą mieli oddać Zeusowi Olimpijskiemu, jak i tę na Garizim, którą - jak sobie życzyli mieszkańcy tego miejsca - mieli oddać Zeusowi Kseniosowi.& Dokładniej zdarzenie to opisuje Józef Flawiusz – opisując jak to samarytanie oddają światynię pod imię Jupitera (Zeusa)” Sam fakt, że wedle wzmiankowanych przez Yogasa 2 Mch 6:1-2 i relacji Flawiusza (Dawne dzieje Izraela, XII, 5,5) niektórzy Samarytanie chcieli oddać Zeusowi Kseniosowi swą świątynię na górze Garizim (co się w końcu stało wedle Flawiusza) nie świadczy jednak jeszcze o niczym. Były to bowiem okoliczności wyjątkowe skoro Samarytanie byli w tym czasie tak jak i Żydzi z Judei pod presją okupanta i, jak pisze Flawiusz, zrobili to nie z sympatii dla Zeusa, ale po prostu dla świętego spokoju: „(...) a świątynię naszą, która nie ma miana, pozwól nazwać świątynią Zeusa Helleńskiego. Gdy tak się stanie, odetchniemy od prześladowań (...) (Józef Flawiusz, Dawne dzieje Izraela, XII, 5,5). Jak widać Samarytanie zrobili tak w celach oportunistycznych, dla zmylenia pozorów, jedynie po to aby uniknąć prześladowań. Ich inklinacje w stronę tego greckiego bóstwa nie były więc dobrowolne. Prawdopodobnie zatem wpływ kultu Zeusa był na nich zerowy a ich związek z tym bogiem czysto zewnętrzny. Ponadto Flawiusz nie pisze nigdzie dalej w swej powyższej relacji, że Samarytanie przejęli kult Zeusa a gdyby tak oni uczynili to na pewno wykorzystałby to jako sposobność do wytknięcia im tak poważnego błędu. Jako Judejczyk Flawiusz nie może być bowiem posądzany o sympatie dla Samarytan, skoro wedle relacji biblijnej, w tym czasie gdy żył Flawiusz „Żydzi z Samarytanami unikają się nawzajem” (J 4:5). Jak wspomina jedno z opracowań biblistycznych omawiające stosunek Flawiusza do Samarytan, „Flawiusz z wielką niechęcią odnosił się do nich” (Encyklopedia biblijna, Warszawa 1999, str. 1081). Zatem gdyby Samarytanie naprawdę oddawali w swej świątyni na górze Garizim cześć Zeusowi, to Flawiusz nie omieszkałby o tym wspomnieć. Jeśli tego jednak nie robi, to praktycznie samo przez się jako argument ex silentio wyklucza wpływ kultu Zeusa na Samarytan. Po drugie, Yogas przemilczał zupełnie także to, że również Świątynia w Jerozolimie została w tym samym czasie zbezczeszczona przez tych samych okupantów, jacy wprowadzili w grudniu 167 roku p.n.e. kult Zeusa do samej świątyni w Jerozolimie (por. John Bright, Historia Izraela, Warszawa 1994, str. 439) Wiadomo, że we wspomnianej Świątyni z czasem urządzano nawet procesje do samego Dionizosa (2 Mch 6:7). Czemu ten fakt nie zachęcił Yogasa do tego aby zacząć atakować też i Żydów jerozolimskich i w ich sposobie wokalizacji tetragramu również doszukiwać się pogańskich wpływów greckich z tamtego czasu? Po trzecie, powyżej opisane zdarzenie przyjęcia imienia Zeusa przez Samarytan dla nazwania tak ich świątyni nastąpiło w latach opisanych przez dwie księgi Machabejskie, czyli w latach 175-135 przed naszą erą. W tym czasie okupant grecki chciał narzucić swoją religię i kulturę Żydom i Samarytanom (patrz wstęp do ksiąg Machabejskich w Biblii Tysiąclecia). Przed tym okresem możemy więc wykluczyć wpływ kultu Zeusa na Samarytan. Zauważmy, że wyżej wspomniany papirus z Elefantyny, na podstawie którego uczeni również opowiadają się za formą Jahwe, pochodzi z V wieku, czyli na długo przed czasem w którym nastąpiło wyżej wspomniane zdarzenie przyjęcia przez Samarytan nazwy Zeus helleński dla ich świątyni Garizim. Po czwarte, w rozmowie Jezusa z Samarytanką pada z jej strony oświadczenie, że czeka ona na Mesjasza (J 4:25). To wskazuje, że w czasach Jezusa Samarytanie nadal wierzyli w Boga Starego Testamentu a nie w jakiegoś Zeusa. Teodoret z Cyru, który świadczy, że Samarytanie wokalizowali tetragram jako Jave, żył długo po czasach Jezusa. Jak zatem wytłumaczyć tak odkreślaną przez Yogasa zbieżność w nazewnictwie między mitologicznym Jove a samarytańskim Jabe? Można założyć, że jest to przypadek i nie ma tu żadnych dowodów na współzależność etymologiczną tych imion. O dziwo, sam Yogas podaje w swym tekście coś, co potwierdza iż takie podobieństwo nie jest dowodem na współzależność, i to wskazuje zarazem na niekonsekwencje w jego własnych wywodach w tym miejscu. Otóż dalej w swym tekście Yogas pisze, że także w starożytnym Babilonie odnajdujemy podobieństwa z samarytańskim słowem Jabe: „Myślę że sprawę tę wyjaśni dobrze pan Carl D. Franklin który wskazuje iż jednym z imion Nimroda w Babilonie było Yawe” Następnie Yogas dodaje: „The 1911 Edition Encyclopedia Britannica potwierdza odnalezienie babilońskich tabliczek z imieniem Yave: &Friedrich Delitzsch brought into notice three tablets, of the age of the first dynasty of Babylon, in which he read the names of Va- a’-ve-ilu, Va-ve-ilu, and Va-u-urn-un (“Yahweh is God“), and which he regarded as conclusive proof that Yahweh was known in Babylonia before 2000 B.c.&” Zauważmy, że z tego cytatu z Britannici wynika, że już 2000 lat przed Chrystusem w Babilonii istniał kult Jave. Wspomniany w cytacie Britannici Friedrich Delitzsch uważa, że jest to dowód na istnienie kultu Jahwe jeszcze przed czasami patriarchów i przed powstaniem pierwszych tekstów Starego Testamentu. Dla nas jest tu jednak najważniejsze, że jak widać jest to piękny dowód na możliwość istnienia imienia Jave niezależnie od siebie w różnych kulturach, nawet tak odseparowanych w czasie i przestrzeni jak starożytna Babilonia i Grecja (istnieje ponad 2000 lat różnicy między tymi kulturami). Jest to zatem dowód na istnienie przypadkowej zbieżności między powstałymi niezależnie od siebie w różnych kulturach imionami Jave i Jove. Jeśli zatem podobieństwo nie jest w tym wypadku dowodem na żadną współzależność, wręcz przeciwnie, taka współzależność może zostać tu praktycznie wykluczona, to tym samym istnienie podobieństwa między samarytańskim Jabe a mitologicznym Jove też może wykluczyć wpływ jednej formy na drugą. Spójrzmy też na to wszystko z nieco innej strony. Yogas z dumą cytuje różnych religioznawców, którzy formę Jahwe uważają za pochodzącą z kultu pogańskich bóstw babilońskich. Yogas nie zauważa jednak, że ten argument nie jest rozstrzygający ani bezsporny, bowiem za pomocą takich spekulacyjnych sposobów znów można dowieść czego się chce, nawet tego, że takie imię jak Jezus ma pogański rodowód. Mianowicie, leksykon Worterbuch der Antika autorstwa Bux i Schone podaje pod hasłem Jezus: „Jezus: w rzeczywistości jest to zapożyczone od Greków, prawdopodobnie od imienia greckiej bogini zdrowia – Ieso (Iaso)”. Czy Yogas byłby w stanie uwierzyć także i tym religioznawcom? W tekście Yogasa napotykamy też niebezpieczne i zbyt daleko idące przeinaczenia oraz wyolbrzymienia pewnych kwestii. Żeby za wszelką cenę zdyskredytować Samarytan pisze on np.: „W książce “Całe Pismo jest natchnione…” na stronie 307 czytamy a propos pięcioksięgu samarytańskiego: &Samarytanie połączyli religię Izraela z kultem pogańskich bogów i uznawali [własny] Pięcioksiąg (...) [który] zawiera około 6000 odchyleń od tekstu hebrajskiego&” Zgadza się to i z pozoru dyskredytuje Samarytan. Jednak jest to typowa półprawda. Zobaczmy jak brzmi więc cała prawda na temat tych 6000 odchyleń w Pięcioksięgu Samarytańskim. Jeden z leksykonów biblijnych podaje na ten temat: „Tekst samarytański różni się od masoreckiego w około sześciu tysiącach miejsc, ale większość tych różnic ma niewielkie znaczenie, dotyczy głównie gramatyki i wymowy” (Encyklopedia biblijna, jak wyżej, str. 1242, podkreślenie od JL). Jak widzimy różnice te, choć jest ich wiele, są nieistotne z punktu widzenia sensu przekazanego tekstu, co Yogas już kompletnie przemilcza. Warto zauważyć, że niezrozumiałe jest to dlaczego mamy się dopatrywać akurat wpływu formy rzymskiej Jove na samarytańska formę Jabe. Dlaczego Yogas kompletnie neguje o wiele bardziej prawdopodobną możliwość wpływu hebrajskiej formy wokalizacji tetragramu na samarytańską formę Jabe? Żydzi, ich tekst święty Pisma (istnieje dzięki niemu tzw. samarytańska wersja Pięcioksięgu, już z V wieku przed Chrystusem – por. Encyklopedia biblijna, jak wyżej, str. 1242-1243), kultura i tradycja miały przecież prawie dziesięciowiekowy wpływ na Samarytan a więc czasowo o wiele bardziej dłuższe są to wpływy, niż wpływ grecko rzymskich mitologii. Wszakże to Samaria przez wiele wieków po czasach Salomona stanowiła wraz z północnym państwem Izraela drugą połowę królestwa (por. 1 Krl 16:29). W tym świetle w sposób o wiele bardziej prawdopodobny możemy przyjąć, że to właśnie o wiele prędzej żydowski sposób wokalizacji tetragramu miał wpływ na samarytańskie Jabe. Yogas jednak i w tym punkcie nie daje za wygraną i cytuje opinię profesora Eerdmansa, który twierdzi (nie wiadomo na jakiej podstawie), że Samarytanie mieli inny alfabet i inną wokalizację tetragramu. Jednakże z cytatu podanej przeze mnie wyżej Encyklopedii biblijnej wynika, że różnice w wymowie miedzy Pięcioksięgiem masoreckim i Samarytańskim nie były regułą. Zatem różnice te zdają się nie być wszechobecne. David 77 - 2015-03-21, 12:19
Olusie Heniek nie stworzył encyklopedii Britannica to z niej pochodzi cytat :
Jupiter w grece pisze się : ,,Ιουε bądź Ιαουε '' Gdy Antioch Epifanes uciskał i prześladował Żydów jak podaje Józef Flawiusz w Dawnych Dziejach Izraela t.XII,5, 251-164 Samarytanie nie chcąc być uciskani, napisali do króla, aby nie obarczał ich przewinieniami Żydów od których czują się " odrębni zarówno pochodzeniem jak i obyczajem " i prosili go aby ich świątynię na górze Garizim, " która nie ma miana " pozwolił nazwać " świątynią Zeusa Helleńskiego. " Król Antioch spełnił ich życzenie. Odtąd w świątyni na górze Garizim zamiast czcić Jehowę zaczętą wzywać Zeusa ( odpowiednik rzymskiego Jupitera czyli Jowisza ). Lewandowski pisze nie prawdę , forma יַהְוֶה Jahweh - NIE WYSTĘPUJE W ŻADNYM MANUSKRYPCIE HEBRAJSKIM ! i ten fakt Lewandowski wolał przemilczeć .
Nie musimy daleko szukać skoncentrujmy się na imieniu Jezus Imię to jest zapisywany na daw sposoby 1) יְהוֹשֻׁעַ Jehoszua - ( forma dłuższa ) 2) יֵשׁוּעַ Jeszua - ( forma krótsza ) Imię Jezus jest imieniem teoforycznym gdyż jak wskazuje pierwszy człon zawiera ono w sobie cząstkę imienia Bożego . Jeho W obu przypadkach pod spółgłoską י Jod występuje samogłoska ,, e'' . Imię Jezus nie ma więc w sobie samogłoski ,,a '' lecz samogłoskę ,, e'' a to obala twierdzenie jakoby imię Boga rozpoczynało się członem ,,Ja'' Zatem powołując się na imię Jezus brzmi ono : Jeho szua a nie Jahoszua . Jak ogólnie wiadomo wymowa hebrajska różniła się od samarytańskiej dlatego też ustalanie wymowy imienia Bożego w oparciu o wymowę samarytańską uważam za podstawowy błąd . W każdym języku imię Jezus w swojej wymowie brzmi zupełnie inaczej ale aby poprawnie wymawiać imię Jezus to musimy się w tym celu odwołać do j hebrajskiego gdyż jak wiadomo jest to imię hebrajskie . Z przytoczonych przez ciebie materiałów sam możesz dostrzec że za podstawę ustalenia wymowy imienia Bożego posłużyła wymowa Samarytańska a nie j hebrajski . Olus - 2015-03-22, 12:14
Lewandowski dosc dobrze wyjasnil sprawe Jowisza..nie bede ponownie cytowal bo nie ma sensu.
To zaden dowod. dr J. Alfred Palla - Wyznawcy Jahwe w egipskich źródłach http://www.dailymotion.co...dlach_lifestyle David 77 - 2015-03-23, 22:20 Olus, Jahweh - NIE WYSTĘPUJE W ŻADNYM MANUSKRYPCIE HEBRAJSKIM
A co według ciebie ma stanowić solidny dowód ? Biblijne imiona jakie zawierały w sobie cząstkę imienia Bożego dzisiaj w swojej wymowie brzmią dokładnie tak samo jak w czesaczach przed Chrystusem i tego Lewandowski nie bierze pod uwagę a właśnie to jest w wskazówką jaka była pierwsza samogłoska pod literą Jod . Większość dowodów sugeruje nam że imię Boga rozpoczyna się członem Jeho i na tym jak na razie należny poprzestawać.. Olus - 2015-03-23, 22:45 Nikt nie jest wstanie w 100% udowodnic ktora forma jest poprawniejsza.Tradycja przemawia za Jahwe Chyba nawet kiedys SJ napisali ze forma Jahwe jest poprawniejsza.
Jehowa czy Jahwe to nie jest az tak wazne.Mozemy sobie tylko pogdybac i kombinowac
David 77 - 2015-03-25, 22:40 Olus,
Trochę posiedziałam z konkordancją jak i prześledziłem masę materiałów odnośnie brzmienia imion żydowskich z czasów przed Chrystusem . Prawda jest taka że imię w Formie Jahwe nie wywodzi się z zapisu tekstów Pisma św lecz głównie z tego w jaki to sposób Samarytanie zapisywali Imię Boga . Należy podkreślić że greckie zapis nie odzwierciedla poprawnej wymowy imienia Boga . To co nam pozostaje to wskazówka imion Teoforycznych które w większości rozpoczynają się członem Jeho . opinia ŚJ nie jest dla mnie autorytetem gdyż jak pokazuje historia nie raz już zmieniali swoje zdanie . Mamy w Biblii wiele hebrajskich imion i co do ich wymowy żadne hebraista nie kwestionuje faktu że te imiona mogły brzmieć inaczej a niżeli dzisiaj kiedy czytam je w tekście hebrajskim . Kontrolerskie dotyczą jedynie zapisu imienia Boga . Ja osobiście posługuję się zapisem neutralnym JHWH argumenty za formą imienia Jahwe jak dla mnie są mizerne i nie przekonywujące . Pozdrawiam . Olus - 2015-03-25, 22:58
Nie ty jeden.To dobre rozwiazanie.
Ja sie az tak nie znam ale sa ludzie ktorzy potrafia dosc dobrze argumentowac ta forme.Mniej jakos bardziej pociaga ta forma sam nie wiem dlaczego ale nieraz uzywam tez drugiej..nie jest to dla
mnie problem.
a nie zaczynajacych sie Jah? na wikipedi cos takiego widzialem.. David 77 - 2015-03-26, 09:19 Olus,
Imion które rozpoczynają się członem Jah jest stosunkowo nie wiele ja znam tylko dwa . To co widziałeś w wikipedi to imiona które kończą się członem Jah http://pl.wikipedia.org/w...imiona_w_Biblii Benjamin.Szot - 2015-03-26, 22:00 Olus
Jaka tradycja ? ! Na pewno nie żydowska ! Samarytanska i grecka. Chcesz ustalać pronuncjację wyrazow hebrajskich przy pomocy wyrazów greckich lub samarytańskich ? jeśli tak to proponuję ustawiać wymowę polską przy pomocy fonetyki szwedzkiej albo niemieckiej - co z tego wyjdzie to wiadomo. Proponuję byś dobrze przeczytał artykuły pod wpisami : http://biblos.feen.pl/vie...der=asc&start=0 http://biblia-odchwaszczo...acje-dla-gości/ http://biblia.webd.pl/for...?t=7853&start=0 http://biblia.webd.pl/for...0&postorder=asc http://biblia.webd.pl/for...r=asc&start=930 http://www.lifespurpose.n.../NameofGod1.htm https://www.youtube.com/watch?v=w2uaZ4NgLk0 http://biblia-odchwaszczo...ng-unleashed-1/ https://www.youtube.com/watch?v=uiNbvp6MYhs http://bfainternational.c...matters-part-1/ konik polny - 2015-03-26, 22:14 Czy ludzie byliby by w stanie ugodzić inną osobę np. nożem, tylko dlatego że ktoś nie wypowiada jednej litery. Niektórzy sprawiają takie wrażenie. Biblia nie zachęca do fanatyzmu panie SZOT. Czy tobie się wydaje, że tylko w taki sposób chcesz czcić Imię Boga? Błędne założenie Benjamin.Szot - 2015-03-27, 07:05 Ale Biblia również nie zachęca do przekręcania imion zwłaszcza Świętego Imienia Bożego ! A jak ktoś nie odrobił lekcji z habrajskiego - to jego strata. Chcesz userze o nicku konik polny - uczyć Żydów jak mają mówić po hebrajsku ? Nie ośmieszaj się pan ! ___________________________ Olus - 2015-03-27, 12:12
Samarytansko-Greko-Pogansko-Koscielna
Ja tylko sprawdzam wszystkie za i przeciw
Faktycznie ale jest ich sporo
David 77 - 2015-03-27, 20:48 Olus,
Olusie Imiona Teoforyczne to takie które rozpoczynają się członem imienia Bożego A tych jest naprawdę bardzooooooo dużo
1. Jehoachaz; 2. Jehoadda, 3. Jehoaddin [ew. Jehoaddan], 4. Jehoasz, 5. Jehocadaq, 6. Jehochanan, 7. Jehojachin, 8. Jehojada, 9. Jehojaqim, 10. Jehojariw, 11. Jehonadaw, 12. Jehonatan, 13. Jehoram, 14. Jehosef, 15. Jehoszafat, 16. Jehoszewa [ew. Jehoszawat /inni: Jehoszaweat/, 17. Jehoszua, 18. Jehozawad. Olus - 2015-03-27, 21:48
Faktycznie ale jest ich sporo
tylko to potwierdzilem. aneta - 2015-03-28, 16:00
jakie trzy? imię Boga to Jahwe albo Jehowa Olus - 2015-03-28, 16:09 albo zadne z nich allah nie ma nic wspolnego tetragramem..
Iwonce cos sie pomieszalo
Krystian - 2015-03-28, 16:56
ale Iwona jest na studiach teologicznych, więc powinna bardziej znać Biblię niż Aneta. aneta - 2015-03-28, 17:05
Jej sie wszystko miesza, ja mam 28 lat, ale taką dewotka jak ona nie jestem Olus - 2015-03-28, 17:37
No moze jej wlasnie zaszkodzily..Ekumenia z mahometami itd i wychodza takie kwiatki. Olus - 2015-03-28, 17:41
To dobrze To nie zalezy od wieku.Niektorzy sa podatniejsi na indoktrynacje.Iwonka nie jest zla osoba wiec skonczmy temat A ty Anetko ktora forme preferujesz?
Krystian - 2015-03-28, 18:08
hehhehheee
Benjamin.Szot - 2015-03-28, 23:00 Podaję źródła dla osób niedouczonych, którzy powinni uzupełnić sobie elementarną wiedzę w tym zakresie ! http://www.lexiconcordance.com/hebrew/3068.html pochodzenie imienia Bożego : http://www.blueletterbibl...m?strongs=H3068 lexicon Stronga pod hasłem H3068 : יְהֹוָה transliteracja Yehovah pronuncjacja - Yeh·ho·va podaje : Jehovah = Istniejący , oraz " właściwe Imię prawdziwego Boga " !!! http://www.blueletterbibl...m?strongs=H3068 przy tym Lexicon podaje, że Imię Boże wywodzi się z z rdzenia czasownikowego HJH t.zn. być. Oznacza Boga jako wiecznego i niezmiennego - co ma swoje uzasadnienie w Exodus 3 : 14 " ehje' aszer ehje' " אֶהְיֶה אֲשֶׁר אֶהְיֶה Nigdzie leksykon nie wyprowadza Imienia JEHOVAH od słowa " hovah " - zniszczenie. Wyraz ten pochodzi zupełnie z innego rdzenia - HVH. JEHOWAH jest Bogiem miłości - 1 Jana 4 : 8 - a nie Bogiem zniszczenia ! Natomiast można spotkać w internecie wrogów Świętego Imienia Bożego, którzy chcą to Święte Imię zdyskredytować. Nienawiść do Świętego Imienia Bożego i próba zdyskredytowania Imienia obraża Boga i tych wszystkich, którzy to Imię wysławiają. Żadnemu z tych, którzy bezczeszczą to Imię nie ujdzie to bezkarnie ! List do Hebrajczyków mówi 10 : 31 : " Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga Żywego " List do Galacjan 6 :7 " Nie łudźcie się, Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co człowiek sieje, to i żąć będzie ! " Krystian - 2015-03-28, 23:08
Tak Benjaminie zgadzam się z Tobą. aneta - 2015-03-28, 23:12
tak jak beniamin i Krystian Jehowa Benjamin.Szot - 2015-03-29, 08:45 olus Gdyby ktoś jednak nie wiedział jak jest pisane Święte Imię Boże w pełnym zapisie ( spółgłoskowo-samogłoskowym )oraz równiej Adonaj - to zamieszczam w powiększeniu : יְהֹוָה - JEHOWAH oraz אֲדֹנָי Adonaj Gdyby więc ktoś chciał podstawić samogłoski A-O-A ze słowa Adonaj do Tetragramu, to nigdy mu nie wyjdzie Jahweh lecz Jahowah. A Jahweh z w zapisie wygląda tak : יַהְוֶה Są to więc zupełnie inne znaki samogłoskowe ! Zapis Tetragramu ze znakami samogłoskowymi np. Sędziów 16 : 28 אֲדֹנָי יֱהוִֹה przeczy teorii, że pod yod nie pisano szwa złożonego i z czego wysnuto błędny wniosek, że dlatego w imieniu Jahweh pod yod jest w zapisie szwa proste. Przed okresem masoreckim a więc przed 500 r. n.e. Żydzi posługiwali się metodą zwaną אֵם קְרִיאָה ( łac. Matres Lectionis ). Według tej metody litery א ( alef ), ה ( he ), ו ( waw ) oraz י ( yod ) pełniły również rolę zapisu samogłoskowego. Manuskrypty z Qumran potwierdzają, że י ( yod ) było odczytywane jako samogłoska i ( lub e ), ו ( waw ) - jako samogłoska o ( lub u ), ה ( he ) - jako samogłoska a - na końcu słowa oraz א ( alef ) - przeważnie jako samogłoska a. Dzięki temu można było odczytać Tetragram jako J-eH-U-A ( Jehouah ) [ostatnie he - było zanikające ] Stanowiło to odpowiednik późniejszego masoreckiego zapisu JeHoWaH. Potwierdzają to dzisiaj manuskrypty z Qumran oraz analiza imion hebrajskich. Różne formy gramatyczne nie przesądzają faktu, że forma JEHOWAH była powszechnie znana w środowisku żydowskim, choć ze względu na zakaz istniejący w Talmudzie uważano ją za niewymawialną. Zamiast Imienia w pełnym brzmieniu zaczęto posługiwać się substytutem ha-Szem ( Imię ) oraz Szem ha-meforasz ( Imię wyjaśnione - por. Ezdr. 4 : 18, Neh. 8 : 8 ) - co tłumaczono też jako " Imię czytane według swoich liter ". Na odczytywanie Imienia według swoich liter zwrócił szczególnie uwagę Juda Halevi ( 1075 - 1141 ), który w swoim słynnym dziele pt. Kuzari IV : 3 ( ok. 1140 r. ) napisał, że litery Tetragramu mają nadzwyczajne własności bycia matres lectionis tak że samogłoski wiążą się z innymi spółgłoskami, tak bardzo jak duch wiąże się z ciałem i sprawia że ono żyje. Wyjaśnił też on, że yod służy jak samogłoska ' i ' , waw służy jako samogłoska ' o ' , zaś he oraz alef służy jako samogłoska ' a ' . Stąd też w pierwszym wieku, Józef Flawiusz, żydowski pisarz, napisał, że Tetragram jest napisany z czteroma samogłoskami (a nie cztery spółgłoskami ) - Józef Flawiusz : Wojna żydowska V: 235. W opisie z Księgi Wyjścia 28 : 36 - 39 jest napisane, że na diademie noszonym przez arcykapłana miał być umieszczony Tetragram. Litery tworzące Tetragram były zapisane w paleo-hebrajskim i były odczytywane jako samogłoski. Poświadczyły to pisma z Qumran z I wieku. Yod służyło do identyfikacji I lub E, waw do identyfikacji o lub u, zaś he do identyfikacji a na końcu wyrazu. Między dwoma samogłoskami he służyło do identyfikacji e. W ten sposób tworzyło samogłoskowe compositum IEOA. Dodatkowym świadectwem jest Talmud. Tetragram jest tam określony jako " Szem Ha-meforasz " czyli Imię wyraźnie odczytane " litera po literze " - patrz : Gesenius 6567 komentarz na # 2. Talmud zakazywał wymawiania Tetragramu według dźwięku jego liter - Sanhedryn 101a 10:01. Wyrażenie " wymawiać Tetragram zgodnie z jego literami " oznaczało wymawianie Imienia Bożego według dźwięku, a nie według zapisu liter. Istnieje jeden w gruncie rzeczy zapis pełny Imienia Bożego w najstarszych manuskryptach masoreckich - JEHOWAH. Taki sposób umieszczenia samogłosek potwierdza też przed-masorecka metoda odczytywania tekstu zwana אֵם קְרִיאָה W wydaniach Tory Izaaka Cylkowa oraz Tora Pardes Lauder w wydaniu Sacha Pecarica w tekście hebrajskim jest wszędzie zapis Świętego Imienia Bożego - JEHOWAH hebr. יְהֹוָה Czy są jakieś historyczne dowody świadczące o prześladowaniu ludzi wymawiających Imię Boże ? W swej nowej książce pt. Shattering the conspiracy of silence. The Hebrew power of the priestly blessing unleashed - Nehemiah Gordon w rozdziale VIII opisuje wykonanie wyroku śmierci na rabinie zwanym Haninah ben Teradion ( חנניה בן תרדיון ) z trzeciej generacji tannaitów, gdzieś miedzy 130 a 138 r. n.e. Był jednym z dziesięciu męczenników zamordowanych przez Rzymian za zignorowanie zakazu nauczania Tory. Do tego na śmierć została skazana również jego żona, a córka na poniżenie. Sankcje cezara Hadriana były bezlitosne. Aresztowanego Haninę spytano dlaczego nie respektuje cesarskiego edyktu, na co odpowiedział : " Postępuję tak, jak mi nakazuje mój Bóg. " Śmierć jaką mu zadano była straszna. Miał być przymocowany do pala i spalony przez żołnierzy rzymskich. By zadać mu większe męczarnie owinięto go w zwój Tory umieszczając pod stopami chrust, a chcąc przedłużyć agonię setnicy rzymscy umieścili na jego klatce piersiowej kłaki mokrej wełny. Haninah konając recytował werset z 5 Moj. 32 : 4. Zbrodnią było wymówienie Imienia Boga Żydów publicznie. W ten sposób Hadrian pragnął wykorzenić wiarę żydowską. Haninah został zamęczony - jak powiada Talmud Babiloński, Avodah Zarah 17b - 18 a - ponieważ zwykł wymawiać Imię Boże w sposób jak jest ono zapisane. Podczas więc swojego publicznego nauczania Tory wymawiał Imię Boże co uznano za przestępstwo skazując go na straszną śmierć przez spalenie żywcem. Ta historia wprawiła w zakłopotanie późniejszych rabinów. Skoro wymowa Imienia Bożego stała się sekretna, oni nie mogli zrozumieć dlaczego ten rabin publicznie wymawiał Imię Boże. Wierzyli, że dopuszczalne było wymawianie Imienia Bożego w tajemnym prywatnym nauczaniu Tory, ale nie w publicznej lekcji. Stąd rabini skomentowali w Talmudzie, że to Bóg został obrażony i dlatego rabin Haninah został spalony przez Rzymian. - Talmud Babiloński, Avodah Zarah 18 a. Ale rabiniczne wyjaśnienie, że Haninah " zwykł wymawiać Imię w sposób jak jest ono zapisane " nigdy nie było kwestionowane co oznacza, że wymawiał imię JEHOWAH ( JEHOUAH ) publicznie. Innym rabinicznym źródłem potwierdzającym prześladowania Żydów, którzy w okresie tyranii Hadriana wymawiali Tetragrammaton jest Midrasz - Psalmy 26 : 7[8]. Wynika z tego, że Rzymianie chcieli powstrzymać to, przez odstraszającą śmierć zadaną rabinowi Haninie. Dlaczego Rzymianie byli przeciwni Imieniu Bożemu ? Aby to zrozumieć trzeba się cofnąć wstecz o niemal trzysta lat od okresu Hadriana do okresu greckich prześladowań za czasów Machabeuszy ( מקבים ) : " Grecy wydali dekrety, by wykorzenić Izrael, nakazując im by wyparli się Królestwa Niebios, by ogłosili, że nie mają nic wspólnego z Bogiem Izraela, i aby ich usta nie wymieniały Niebiańskiego Imienia. " - Scholion on Megilat Ta'anit, 3 rd of Tishrei. Wszystko wskazuje na to, że Hadrian wykorzystał anty-żydowskie dekrety po tych Grekach. W dekretach greckich jest również zakaz wymawiania głośno Imienia Bożego. Powstaje więc pytanie kiedy rabini adoptowali rzymski zakaz i dlaczego ? Okazuje się, że najwcześniejsze nauki rabiniczne skierowane przeciw wymawianiu Imienia Bożego datowane są na krótko po męczeńskiej śmierci rabbiego Haniny. To nowe prawo związane jest z Abba Saulem - jednym z rabinów czwartej generacji tannaitów by przetrwać prześladowania Hadriana - Miszna, Sanhedrin 10 : 1. Widać wyraźnie, że sposobem na przetrwanie było zaadoptowanie zmieniających się warunków zaistniałych pod obcą okupacją. Po męczeńskiej śmierci rabbiego Haniny pozostali rabini musieli dokonać wyboru pomiędzy utratą całego pokolenia żydowskich przywódców a adoptowaniem rzymskiego zakazu wymawiania Imienia Bożego. Prywatnie rabini kontynuowali " przekazywanie cztero-literowego Imienia swoim uczniom raz w okresie siedmio-letnim. " ( - Talmud Babiloński. Kiduszin 71 a ). Jednakże publicznie w obawie przed osobami kolaborującymi z Rzymianami zastępowali przy czytaniu Tory Imię Boże - tytułem Adonaj. ________________________________________________ " Bo to pewna, że greccy tłumaczowie miasto [i]Jehowa lub Jowa,tłumacząc Bibliją na swój język, Kyrios, greckie słowo kładli[/i]. " - Szymon Budny : O przedniejszych wiary Chrystyjańskiej artykulech, Dowód dwudziesty szósty, Odwód, albo odpór 35 - 40, Łosk 1576 r., str. 89 " Jeślibyśmy nie wierzyli, iż Bóg jeden tylko jest, tedybyśmy z strony tej drogi na umyśle roztargnieni być musieli, nie wiedząc który ją nam pewnie podał. Dla której przyczyny też Pan Bóg bardzo często w Piśmie świętym nam przypomina, iż Bóg jest jeden, jako masz u Mojżesza, co też powtarza Pan Jezus u Mateusza i u Marka świętego: Słuchaj Izraelu Jehowa Bóg twój, Bóg jedyny jest. ( 5 Mojż. 6,4; Mat. 19, 17; Mar. 12, 29) Także u Mojżesza: Patrzcie, że ja sam tylko jestem, a niemasz inszego Boga oprócz mnie. ( 5 Mojż. 32, 39) Patrz też o tym; 1 Kor. 8,6; 1 Tym. 2,5; Efez. 4,6; Gal, 3,20.26 " - fragment z Katechizmu Rakowskiego, 1605 r., str. 14. http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Olus - 2015-03-29, 10:15 ok dzieki Tropciou za bogaty material
David 77 - 2015-03-29, 12:56 Benjamin.Szot,
Benjaminie nie koniecznie musi być to błędny wniosek , zauważ z jakiego słowa pochodzą samogłoski w tym zapisie : יֱהוִֹה Jehowi zatem mamy samogłoski ( E,O, I) אֱלֹהִים Elohim ( E,O,I) są to dokładnie te same samogłoski . Jeżeli przy יהוה pojawiało się słowo אֲדֹנָי wtedy w celu uniknięcia powtarzania Tetragram jest wokalizowany jako יֱהוִֹה by wskazać na odczytanie אֱלֹהִים . Podobnie ma się sprawa z innymi zapisami Tetragramu gdzie przy odczytaniu tekstu było wymawiane inne słowo Aby definitywnie obalić twierdzenie gramatyków że pod spółgłoską Jod zapisywano szewa złożone należało by podać więcej przykładów że tak istotnie było . Ogólnie w podręcznikach do gramatyki hebrajskiej znajduje się taka o to reguła : Szewa złożone występuje głównie pod spółgłoskami gardłowymi א ה ח ע zaś Szewa proste występuje we wszystkich spółgłoskach poza gardłowymi Benjamin.Szot - 2015-03-29, 16:08 David 77 Szalom ! Oczywiście nie musi być to błędny wniosek, ale znajdź jakikolwiek dowód, że kluczem do Tetragramu są samogłoski z wyrazu Adonaj. Z tego co mi wiadomo Nikt na to dowodu nie znalazł. Wiele natomiast przemawia za tym, że tytuł Adonaj używano zastępując przy czytaniu Tetragram co nie oznacza, że akurat samogłoski były wstawiane z tego wyrazu. Jest jednak daleko prostsza metoda ustalenia brzmienia Imienia Bożego. Jest niemożliwością, by cale pokolenia Żydów używały błędnej wymowy imion tak powszechnie znanych w Izraelu jak imiona teoforyczne i Biblijne. Imiona teoforyczne zaczynające się od Jeho- : Jeho'ada Jeho' adan Jeho'aִhaz Jeho'asz Jeִhoanan Jehonadab Jehonatan Jehoram Jehocadaq Jehoszab'at Jehoszapat Jehoszeba Jehoszua Jehojada Jehojakin Jehojaqim Jehojarib Jehozabad W przypadku, gdy imiona kończą się spółgłoską waw lub inną spólgłoskę w tym he, - zakończenie imion teoforycznych w Biblii brzmi -ah : Jehudah 'Aִhazjah ִHananjah Nedabjah Netanjah Szidqijah Szepatjah Jesza'jah Jeda'ejah Zebadjah Zbierając razem dwie pierwsze sylaby Imienia oraz ostatnią w zakończeniach na waw oraz he - otrzyma się Imię w brzmieniu JEHOWAH Pozdrawiam. _________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com aneta - 2015-03-29, 23:03
ja tam nie wiem czy Beniamin to jakis tropiciel,ale jezeli chodzi o imię Boga to mnie przekonal że Jehowah Olus - 2015-03-29, 23:07 Posluguje sie jego drugim nickiem z innego forum bo jestem bardziej do niego przyzwyczajony.Mam nadzieje ze Benjamin nie ma mi tego za zle.Poczytaj wiecej jego postow.Sa bardzo dobre i na rozne tematy.Sama tez sprawdzaj wszystko
aneta - 2015-03-29, 23:11
to jak ona chce dzieci uczyc ze Bóg nie ma imienia ? Olus - 2015-03-29, 23:18 Poniekad katolicy uznaja tetragram tylko uzywaja formy Jahwe. Przez wzglad na tradycje zydowska i ekumenie go raczej nie uzywaja(wymawiaja. Jesli Iwonki plany sie nie zmienily to nadal chce zostac dziewica konsekrowana a takie dzieci chyba nie maja.Niektorzy tez twierdza ze imieniem jest Ojciec.Nie wiem skad ten allah chyba z ekumenii..
Krystian - 2015-03-30, 00:08
Tak jak Ci kiedyś mówiłem, Iwona jest młodą dewotką. Jak nie zostanie konserwą to dzieci , będzie uczyć bajdurzenia
chociaż jako konserwowana też może uczyć David 77 - 2015-03-30, 21:41 Benjamin.Szot,
Witaj Benjaminie jak zapewne ci wiadomo imię Boga w Biblii hebrajskiej występuje z różnymi samogłoskami , z jakich więc słów zostały one zaczerpnięte ? Przyglądnijmy się tym różnym zapisom : יְהוִה Jehwi taki zapis posiada tylko dwie samogłoski (e, i) zostały one zapożyczone ze słowa אֵלִי Eli samogłoski (e.i) יְהוָה Jehwa - שְׁמַע Szema יֱהוִֹה Jehowi Elohim יְהֹוָה Jehowa - אֲדֹנָי Adonai Kwestia samogłoski (A) pod alef i samogłoski (E ) pod Jod była wyjaśniana . Skoro w trzech przykładach samogłoski do Tetragramu zostały zapożyczone z innych słów to dlaczego nie miało by być tak w przypadku słowa Adonai ? W innym poście napisałeś :
W twoim zapisie spółgłoskę he zaposałeś jako ,,h'' a przecież piszesz że h było czytane jako ,, a'' ?? J(i,e) H (a) W (o,u) H (a) Jeaoa Ponadto hebraiści jak i również Żydzi potwierdzają że szósta litera Alfabetu ו Waw była wymawiana jako ,, łał '' Posługując się więc takim zapisem jaki podałeś można by było imię Boga zapisać na dwa sposoby Iała lud Eała w oby przypadkach mamy ,, a'' Pozdrawiam . Benjamin.Szot - 2015-03-31, 22:15 Davis 77 Forma Jehwah występująca w kodeksie Leningradzkim, w Kodeksie z Aleppo w GHS oraz BHQ nie jest formą pełną, gdyż w przeciwieństwie do formy JEHOWAH tworzy ją sześć głosek, a liczba sześć zawsze oznaczała dla Hebrajczyków niepełność. To samo tyczy się formy Jahweh, gdzie jest sześć głosek. Natomiast forma JEHOWAH ma siedem głosek co oznaczało, że jest formą pełną. Zdaniem Nehemiasza Gordona w wielu zapisach Imienia w formie יְהוָה Jehwah brakująca samogłoska „ o ” zwana cholem sygnalizowała odczytującemu tekst, by nie wymawiać Świętego Imienia, gdyż forma była wyraźnie niekompletna. Samogłoska " o " zwana cholem niemniej występuje w 50 przypadkach masoreckiego zapisu Imienia Bożego oraz w imionach hebrajskich zazwyczaj złożonych z cząstki Imienia Bożego Jeho- i drugiego słowa dotyczącego szczególnych okoliczności związanych z nadaniem komuś imienia. Ponadto wszelkie formy masoreckie Imienia zaczynały się od sylaby " Je- " a nigdy od sylaby " Ja- ". Pogląd, że forma Jehwah pochodzi z samogłosek wziętych ze słowa שֵׁם ( szem ) t.zn. imię jest też mocno naciągany, gdyż pod spółgłoską שׁ ( szin ) występuje samogłoska E zwana cere ( zapisana w postaci dwukropka poziomo ) a nie w postaci szwa prostego ( dwukropka zapisanego pionowo ) jak to jest w formie Jehwah יְהוָה , a ponadto brak jest w słowie szem שֵׁם samogłoski A zwanej qamac ( zapisywanej jak małe drukowane T ), które widnieje pod waw w zapisie masoreckim Imienia Bożego. Obrońcy formy Jehwah powołują się na zapis כְּתִב ( ketib ) formy יְהוָה będącego קְרֵי ( qere ) czyli odczytanego z aramejskiego שְׁמָא odpowiednika hebrajskiego שֵׁם ( szem ), ale taki pogląd jest nie do przyjęcia, gdyż prawa fonetyki hebrajskiej nie mogą być dyktowane przez fonetykę innych języków. Według systemu zwanego אֵם קְרִיאָה - ( em qeria' ) pozwalajacego na odczytanie tekstu spółgłoskowego zanim został wynaleziony system punktacji masoreckiej litery א ( alef ), ה ( he ), ו ( waw ) oraz י ( yod ) pełniły również rolę zapisu samogłoskowego. Manuskrypty z Qumran potwierdzają, że jod było odczytywane jako samogłoska i ( lub e ), waw - jako samogłoska o ( lub u ), he - jako samogłoska a - na końcu słowa oraz alef - przeważnie jako samogłoska a. Dzięki temu można było odczytać Tetragram jako J-eH-U-A ( Jehouah ) [ostatnie he - było zanikające ] co stanowiło odpowiednik późniejszego masoreckiego zapisu JeHoWaH. Metodę em-qeria' potwierdza Józef Flawiusz, żydowski pisarz, który przekazał, że Tetragram był napisany czterema samogłoskami ( a nie czterema spółgłoskami ) - Józef Flawiusz : Wojna żydowska V: 235. W opisie z Księgi Wyjścia 28 : 36 - 39 jest napisane, że na diademie noszonym przez arcykapłana miał być umieszczony Tetragram. Litery tworzące Tetragram były zapisane w paleo-hebrajskim i były odczytywane jako samogłoski. Poświadczyły to pisma z Qumran z I wieku. Jod służyło do identyfikacji I lub E, waw do identyfikacji O lub U, zaś he do identyfikacji A na końcu wyrazu. Między dwoma samogłoskami he służyło do identyfikacji E. W ten sposób tworzyło samogłoskowe compositum - IEOA. Dodatkowym świadectwem jest Talmud. Tetragram jest tam określony jako " Szem Ha-meforasz " czyli Imię wyraźnie odczytane " litera po literze " - patrz : Gesenius 6567 komentarz na # 2. Talmud zakazywał wymawiania Tetragramu według dźwięku jego liter - Sanhedryn 101a 10:01. Różne formy zapisu masoreckiego nie przesądzają faktu, że forma JEHOWAH była powszechnie znana w środowisku żydowskim, choć ze względu na zakaz istniejący w Talmudzie uważano ją za niewymawialną. Zamiast Imienia w pełnym brzmieniu zaczęto posługiwać się substytutem ha-Szem ( Imię ) oraz Szem ha-meforasz ( Imię wyjaśnione - por. Ezdr. 4 : 18, Neh. 8 : 8 ) - co tłumaczono też jako " Imię czytane według swoich liter ". Na odczytywanie Imienia według swoich liter zwrócił szczególnie uwagę Juda Halevi ( 1075 - 1141 ), który w swoim słynnym dziele pt. Kuzari IV : 3 ( ok. 1140 r. ) napisał, że litery Tetragramu mają nadzwyczajne własności bycia matres lectionis tak że samogłoski wiążą się z innymi spółgłoskami, tak bardzo jak duch wiąże się z ciałem i sprawia że ono żyje. Wyjaśnił też on, że jod służy jak samogłoska ' i ' , waw służy jako samogłoska ' o ' , zaś he oraz alef służy jako samogłoska ' a ' . Ale niestety zwyczaj zastępowania Imienia Bożego słowem ha-Szem utrwalił się od czasów talmudysty Mojżesza Mojmonidesa ( 1135 - 1204 ) i taka sytuacja w tradycyjnym środowisku żydowskim istnieje po dziś dzień. Nie wszyscy Żydzi jednak ją akceptują. Nie brak głosów sprzeciwu osób takich jak Nehemiasz Gordon, który twierdzi , że brak wymawiania Imienia Bożego przez Żydów stał się głównym powodem braku błogosławieństw ze strony Boga i Jego odpowiedzi na zanoszone do Niego modlitwy. A Imię Boże było niezbędne w modlitwie i w błogosławieństwie jeśli ktoś chciał je otrzymać - 4 Moj. 6 : 27. Mówi o tym nowa książka Nehemiasza Gordona pt. Shattering, the conspiracy of silence. The Hebrew power of the priestly blessing unleashed. [ tłum. Rujnująca zmowa milczenia. Hebrajska moc kapłańskiego błogosławieństwa uwolniona. ] ______________________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com David 77 - 2015-03-31, 23:52 Benjamin.Szot, Nie wiem Benjaminie czy zauważyłeś ale ja nic nie pisałem o formie Jahwe , podałem ci tylko przykłady z jakich słów pochodzą różne formy imienia Bożego w TM . Wracając do mojego pytania :
W twoim zapisie spółgłoskę he zapisałeś jako ,,h'' a przecież piszesz że h było czytane jako ,, a'' ?? J(i,e) H (a) W (o,u) H (a) Jeaoa Ponadto hebraiści jak i również Żydzi potwierdzają że szósta litera Alfabetu ו Waw była wymawiana jako ,, łał '' Posługując się więc takim zapisem jaki podałeś można by było imię Boga zapisać na dwa sposoby Iała lud Eała w oby przypadkach mamy ,, a'' Skoro te 4 spółgłoski było odczytywane jako samogłoski to skąd między nimi spółgłoska ,,he'' ? Benjamin.Szot - 2015-04-01, 07:49 David 77 Napisalem wyrąźnie wielokrotnie, że hebrajskie ה ( he ) - odczytywano jako jako samogłoskę a. Więcej na temat metody Em-Qeria : http://www.ulpan.net/matres-lectionis http://en.wikipedia.org/wiki/Mater_lectionis http://www.jewishvirtuall...13_0_13385.html Pozdrawiam. _____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com David 77 - 2015-04-01, 12:42 Benjamin.Szot, Witaj Benjaminie to co napisałeś jest przedstawione w książce ,, Wprowadzenie do hebrajszczyzny biblijnej '' Tyle że nadal coś mi tutaj nie pasuje , jeżeli Tetragram JHWH odczytamy jako samogłoski to nie wyjdzie nam odczyt Jehowa J= I H= A W=O H ( ostatnie H jest nieme ) lub : J= E H= A W=U H Taki zapis różnic się w obu przypadkach samogłoską pierwszą i trzecią , ponadto pozostaje kwestia wymowy spółgłoski Waw która była wymawiana jako ,,łał''
IHWH IAU EAU Pozdrawiam Benjamin.Szot - 2015-04-01, 17:30 David 77 Przed okresem masoreckim hebrajskie imiona były powszechnie wymawiane poprzez trzy litery Yod, Waw oraz He co potwierdzają manuskrypty z Qumran. Litera Yod byla czytana jako I lub E, litera Waw jako U lub O a litera He jako A na końcu słowa. Np. YH było czytane jako IA, YHWDH było czytane jako IHUDA ( Juda ). Jeśli nie było żadnej samogłoski w imieniu, samogłoska A była wstawiana. Stąd Imię Boże YHWH było czytane IHUA ( Ihoua ). Ponieważ ostatnie He jest zanikające, aby było lepiej słyszalne dodawano głoskę E i dlatego np. imię YHWDH odczytywane dosłownie I-H-U-D-A stawało się I-eH-U-D-A jako dokładny odpowiednik Hebrajskiego imienia Yehudah. To nieznaczne ulepszenie daje imieniu YHWH pronuncjację I-eH-U-A - ( IehoUa ) jako dokładny odpowiednik YeHoWaH w masoreckim pełnym ( siedmiozgłoskowym ) zapisie. Tak też metodą Em-Qeria było odczytywane przez wszystkich hebraistów. Pozdrawiam. ____________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com David 77 - 2015-04-05, 10:46 Benjamin.Szot, Benjaminie twój post niczego nowego nie wniósł zatem uzupełniam moje pytanie : Czy spółgłoski JHWH były odczytywane jako samogłoski ? jeżeli tak to : JHWH IAU (ostatnie H było nieme ) lub : JHWH EAO ( końcowe H nieme ) Czy też spółgłoski JHWH odczytywano jako spółgłoski z samogłoskami ? Napisz tetragram zgodnie z tym co piszesz
Pozdrawiam Benjamin.Szot - 2015-04-06, 16:12 David 77 Z całym szacunkiem, ale chyba wyrażam się jasno. Jeśli i to nie jest jasne to podaję stronę wraz z przykładami : http://biblicalhebrew.org/mater-lectionis.aspx _______________________________________ http://biblia-odchwaszczona.webnode.com Olus - 2015-04-07, 04:45 Biskup katolicki z Holandii mówi nazywajmy Boga Allahem! https://www.youtube.com/watch?v=Q9YUOCIjwBU David 77 - 2015-04-07, 11:17 Benjamin.Szot,
Benjaminie w tym co podałeś dostrzegam pewną sprzeczność , mianowicie jako informacje podajesz że spółgłoski IH były czytane jako IA , co można by było w całości odczytać jako IAUA ( końcowe h było nieme ) ty wcześniej napisałeś :
Skąd wiozłeś samogłoskę ,, E " skoro IH było czytane jako IA a nie IE ? bartek212701 - 2015-04-07, 13:31
A ten co mówi wypowiada słowa "Nie wypowiada on się w imieniu Kościoła i katolików, nie generalizujmy"
Olus - 2015-04-07, 14:41 Nie wypowiada.Iwonka cos podobnego napisala dlatego wkleilem film..Moje podejrzenia okazaly sie sluszne...To przez ekumenie
bartek212701 - 2015-04-07, 14:47
34 sekunda....jawnie kłamiesz...by podpasowało temu co uważasz
A Iwona napisał nie w kontekście imienia, a w kontekście faktu, ze to jest tak czy siak TEN SAM BÓG, tylko ludzie ianczej go nazywają, inaczej go postrzegają itd. Wierzysz w inne bóstwa? Ja tam wierze, ze jest jeden Bóg, ale kto wie, może Ty wiesz coś wiecej? Olus - 2015-04-07, 14:52 Jawnie to ty nie masz pojecia o czym piszesz. Calowanie koranu,modlitwy do jednego boga,nazywanie go allahem. To sa owoce watykanskiej ekumenii.Wiem ze allah to nie Jehowa/Jahwe. Dalsze komentarze i dyskusje z toba sobie daruje bo zioniesz ogniem jak smok. konik polny - 2015-04-07, 15:32 „Allah” nie jest imieniem Boga czczonego w islamie; słowo to znaczy „Bóg”. Olus - 2015-04-07, 15:57 Początkowo słowo Allah było wykorzystywane zarówno przez pogańskich Arabów do określania boga Księżyca - Sina http://pl.wikipedia.org/wiki/Allah Księżycowy bóg zwany al-ilah, bóg, został skrócony do formy Allah już w przed-islamskich czasach. Pogańscy Arabowie dawali imię Allah swoim dzieciom. Tak było na przykład z ojcem Mohameta i jego wujem. Fakt ten dowodzi, że Allah był tytułem boga-księżyca już w czasach Mahometa. Profesor Coon kontynuuje: „Podobnie, pod wpływem Mahometa, mało znany Ilah staje się Al-Ilahem, Bogiem czy jak kto woli Allahem, Najwyższym Bytem.” [14] http://przyjdzpaniejezu.pl/allah-bog-ksiezyca/ bartek212701 - 2015-04-07, 16:51 Olus, Słuchaj, bo mam wrażenie, ze sobie jawne żarty robisz. Napisałes, ze ten człowiek nie zaprzeczył temu biskupowi. Podałem Ci sekundy, w których zaprzecza, a Ty nadal swoje, czy Ty jesteś głuchy, czy jednak żartowniś? Weź Ty się człowieku troszkę ogarnij, bo w kłamstwie własnym żyć to chyba świadczy o jakiejś psychicznej chorobie? Po co się oszukujesz, jak jawnie ten człowiek- który jest przedstawicielem Watykanu, zaprzecza temu Holendrowi? Polscy Biskupowie tez plotą bzdury i co z tego? Nie są to nauki z Watykanu, a jednie jakieś wymysły księży. Olus - 2015-04-07, 17:04
Ty juz chyba nie rozumiesz co czytasz.Przeciez potwierdzielem ze ten czlowiek nie wypowiada sie w imieniu kosciola..Skomentowalem tylko skad u tego holendra mogl sie wziasc taki pomysl(wypowiedz).Tak wiec lecz sie sam :)zacznij czytac ze zrozumieniem i przestan pluc tym swoim jadem na olep.SLEPA FURIA
bartek212701 - 2015-04-07, 17:52
 z mojej strony?
Olus - 2015-04-07, 18:03 Niestety
Krystian - 2015-04-07, 18:49
świetnie napisane
Brawo Olusie zawszę twierdzę, że Bartek jest miękki, jeśli chodzi o obronę Imienia Boga konik polny - 2015-04-07, 18:57 Krystian - czy byłbyś w stanie w obronie Imienia Bożego zgrzeszyć? Krystian - 2015-04-07, 19:31
Nie rozumiem pytania koniku? konik polny - 2015-04-07, 19:46 Jak to nie rozumiesz? Czy obrona ( w twoim wyobrażeniu ) Bożego Imienia uwalnia cię od odpowiedzialności za złe uczynki. Dla przykładu - obrażanie słowne, pobicie lub zabicie? Krystian - 2015-04-07, 20:38
a gdzie ja broniąc Imię Boga Prawdziwego zrobiłem złe uczynki ? konik polny - 2015-04-07, 20:41 Ja nie pytam czy zrobiłeś, ale czy byłbyś w stanie to zrobić. Czemu ludzie szukają w wypowiedziach innych tego czego tam niema. Krystian - 2015-04-07, 20:56
Nie wiem co masz na myśli przez pojęcie " zło " Jeżeli Ci chodzi czy bym zabił człowieka w obronie Imienia Boga Prawdziwego to uczynił bym jak Jozue. Pod warunkiem, że Bóg Jehowa by mi to kazał. konik polny - 2015-04-07, 21:02 Czyli niczego się nie nauczyłeś z prawa Chrystusowego. Krystian - 2015-04-07, 21:15
Bóg Jehowa jest niezmienny. Jezus jest wykonawcą Jego woli. Dobrze wiesz po co przyjdzie drugi raz na ziemię. Sam przecież głosisz Armagedon. konik polny - 2015-04-07, 21:49 Ja głoszę dobrą nowinę o Królestwie Bożym. Ty widzisz tylko Armagedon, ja widzę to co będzie potem, a głoszę aby jak najwięcej ludzi mogło to zobaczyć. Krystian - 2015-04-07, 22:06
a ja jaką?
tak zobaczyć jak niewidzialny powrót Jezusa w 1914 roku ? bartek212701 - 2015-04-07, 22:16
żadną? Ty piszesz na forum, jak wspaniałym obrońcą Bożego Imienia jesteś i tyle.
Który głosiłeś, i który zrobił z Ciebie fałszywego proroka... Zacznij od siebie. konik polny - 2015-04-07, 22:28 Czy chciałbyś Krystianie zobaczyć jak Jezus toczy wojnę w niebie z szatanem i zrzuca go w pobliże ziemi? Jak chcesz to zobaczyć - na ekranie kinowym w multipleksie. Poczekaj może nakręcą taki film, to może będziesz miał ten zaszczyt. Widziałeś przelatujących aniołów, albo demony które są bliżej nas? Czy wierzysz w te wydarzenia, mieszkańcu ziemi? Jeśli tak - to przemyśl ten aspekt sobie jeszcze raz, a nie rzucaj ironicznych tekstów ( tylko dlatego, że tego nie widzisz, i nie zobaczysz). Jak czekasz na Jezusa siedzącego na obłoku i mówiącym do ciebie Krystianie widzisz mnie, to masz nad czym rozmyślać. bartek212701 - 2015-04-07, 22:39 konik polny, Koniku, te wydarzenia zostały WYRAŹNIE opisane w Biblii. Rok 1914 nie i dlatego nie wierzymy w to. To może być jedynie domysł, ale część wierzeń? Słaby to grunt, na budowę, budowę czegokolwiek. |
