FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO
TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17)

Nauki biblijne - DARY UDZIELANE TYLKO PRZEZ APOSTOŁÓW

nike - 2021-09-21, 14:38
Temat postu: DARY UDZIELANE TYLKO PRZEZ APOSTOŁÓW
Pismo Święte uczy, że przywilej udzielania "darów" Ducha przez włożenie rąk należał wyłącznie do Apostołów.
Dlatego też "dar" języków - razem z innymi "darami" przekazywanymi w ten sam sposób - oczywiście skończył się (1 Kor. 13:8) wraz ze śmiercią ostatnich braci, na których któryś z Apostołów włożył ręce - gdyż bracia ci, nie posiadając urzędu apostolskiego, nie mogli tych "darów" udzielić innym.
Najdłużej żył Ap. Jan zmarł około 100 roku n.e. wiec bracia którzy otrzymali dary z rąk ap.Jana w drugiej połowie II wieku n.e. zmarli i na tym skończyły się Dary Ducha.

Henryk - 2021-09-21, 20:10
Temat postu: Re: DARY UDZIELANE TYLKO PRZEZ APOSTOŁÓW
nike napisał/a:

Dlatego też "dar" języków - razem z innymi "darami" przekazywanymi w ten sam sposób - oczywiście skończył się (1 Kor. 13:8) wraz ze śmiercią ostatnich braci, na których któryś z Apostołów włożył ręce - gdyż bracia ci, nie posiadając urzędu apostolskiego, nie mogli tych "darów" udzielić innym.

Też tak uważam że udzielanie darów czynienia cudów zanikło wraz ze śmiercią apostołów.
Taka manifestacja upoważnienia od Pana stała się zbyteczna.

Jednak uważam jednocześnie, że nadal istnieją inne dary, niż czynienie cudów:
Rz 12:6-8 "Łasce Bożej zawdzięczamy różne dary; jeśli jest to dar proroctwa, powinien wynikać z wiary; (7) jeśli ktoś posiada dar służenia innym, niech służy; jeśli ktoś umie nauczać, niech uczy; (8) kto umie napominać, niech napomina; kto dzieli się swoimi dobrami, niech to czyni ze szczerego serca; kto przewodzi innym, niech gorliwie spełnia swoje obowiązki; kto okazuje miłosierdzie, niech to czyni z radością."

nike - 2021-09-22, 14:12

Podobnie myślę.
A jeżeli chodzi o doskonałość o której pisze Krystian, to tą doskonałością jest Pismo Święte.
Kiedy były rozdawane dary ducha przez apostołów to Biblia jeszcze nie była skompletowana .
Ap.Jan napisał ostatnia księgę N.Testamentu i w połowie II wieki n.e. Biblia była cala spisana a wiec DOSKONAŁOŚĆ została uzupełniona i dary zakończyły się.
Tak ja to rozumiem.

Krystian - 2021-09-23, 16:19

nike napisał/a:
A jeżeli chodzi o doskonałość o której pisze Krystian, to tą doskonałością jest Pismo Święte.
Kiedy były rozdawane dary ducha przez apostołów to Biblia jeszcze nie była skompletowana .


Masz prawo rozumieć jak chcesz. Akurat od tego nie zależy nasze zbawienie.
Tylko napisz - kto tą Biblię skompletował?

nike - 2021-09-23, 22:21

Tutaj jest temat o KANONIE BIBLII-------

http://biblos.feen.pl/vie...der=asc&start=0

Krystian - 2021-09-24, 12:41

nike napisał/a:
Tutaj jest temat o KANONIE BIBLII-------

http://biblos.feen.pl/vie...der=asc&start=0


Czyli jak widzisz Duch Święty musiał cały czas działać, aby natchnąć swoim działaniem sobór katolicki, aby kanon był skompletowany.

nike - 2021-09-24, 13:44

Krystian napisał/a:
nike napisał/a:
Tutaj jest temat o KANONIE BIBLII-------

http://biblos.feen.pl/vie...der=asc&start=0


Czyli jak widzisz Duch Święty musiał cały czas działać, aby natchnąć swoim działaniem sobór katolicki, aby kanon był skompletowany.


A gdzie ja napisałam,że Duch Święty przestał działać?

Ja napisałam,ze DARY DUCHA USTAŁY z chwila śmierci apostołów, jest różnica DUCH ŚWIĘTY A DARY OD TEGO DUCHA jak myślisz?

Henryk - 2021-09-24, 15:58

Krystian napisał/a:
Czyli jak widzisz Duch Święty musiał cały czas działać, aby natchnąć swoim działaniem sobór katolicki, aby kanon był skompletowany.

Przez długie wieki Lud Boży przebywał w kościele Powszechnym. Przynajmniej do czasu reformacji...
A i protestanci też mają "za pazurami".
Były tam osoby posiadające Ducha Bożego- świętego. Świadczy o tym choćby werset:
Ap 18:2-5 WSP "Wołał potężnym głosem: Upadł, upadł wielki Babilon! Stał się siedliskiem demonów, kryjówką nieczystych duchów i ptaków, budzących wstręt i odrazę. (3) Tu się upijały wszystkie narody mocnym winem rozpusty, tu królowie całej ziemi dopuszczali się nierządu, tu kupcy całego świata wzbogacili się na niezmiernym przepychu. (4) I jeszcze takie wezwanie usłyszałem z nieba: Ludu mój! Opuść to miasto! Nie będziesz wspólnikiem jego grzechów, abyś razem z nim nie musiał ponieść kary. (5) Grzechy tego miasta wołają o pomstę do nieba, a Bóg zapamiętał sobie jego występki."

Krystian - 2021-09-25, 13:04

nike napisał/a:
Ja napisałam,ze DARY DUCHA USTAŁY z chwila śmierci apostołów, jest różnica DUCH ŚWIĘTY A DARY OD TEGO DUCHA jak myślisz?


Tak jest różnica, jednakże nie ma bezpośredniego wersetu, że charyzmaty Ducha Świętego ustały po śmierci ostatniego apostoła.

nike - 2021-09-25, 13:50

Krystian napisał/a:
nike napisał/a:
Ja napisałam,ze DARY DUCHA USTAŁY z chwila śmierci apostołów, jest różnica DUCH ŚWIĘTY A DARY OD TEGO DUCHA jak myślisz?


Tak jest różnica, jednakże nie ma bezpośredniego wersetu, że charyzmaty Ducha Świętego ustały po śmierci ostatniego apostoła.

Jest napisane,że ustaną.

Czy znalazłeś tekst który mówi,ze dary ducha rozdawał kto tylko chciał?
Nie ma takiego tekstu, ale jest taki:------D.Ap. 8:10-20
18---A gdy Szymon spostrzegł, ze Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze

zauważ przez wkładanie rąk apostołów

W tekstach poprzednich jest pokazany Filip który posiadał dary ducha i ich używał, ale sam nie miał władzy ich przekazać.
A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, i co Piotr i Jan zaczęli robić? modlić się i wkładać ręce na ochrzczonych braci przez Filipa diakona.
Filipo nie był apostołem a wiec nie mógł przekazywać DARÓW DUCHA ŚWIĘTEGO.

A wiec Kiedy zmarł ap. Jan skończyło się przekazywanie darów ducha . Ko je jeszcze miał to korzystał ale nowi bracia nie otrzymywali już darów. A wiec skończyły się.
Tak jak pisałam doskonałoscia jest BIBLIA.

Henryk - 2021-10-05, 09:44

nike napisał/a:
Tak jak pisałam doskonałoscia jest BIBLIA.

Uważam podobnie.
Jednak wciąż bardzo wielu twierdzi, że otrzymują "objawienia", wskazówki, wizje, udzielane Przez Jezusa lub Maryję.
Ciągle coś dodają, poprawiają...
A nawet zaprzeczają słowom Pana i apostołów!

Pokoja - 2021-10-12, 09:00

nike napisał/a:
Krystian napisał/a:
nike napisał/a:
Ja napisałam,ze DARY DUCHA USTAŁY z chwila śmierci apostołów, jest różnica DUCH ŚWIĘTY A DARY OD TEGO DUCHA jak myślisz?


Tak jest różnica, jednakże nie ma bezpośredniego wersetu, że charyzmaty Ducha Świętego ustały po śmierci ostatniego apostoła.

Jest napisane,że ustaną.

Czy znalazłeś tekst który mówi,ze dary ducha rozdawał kto tylko chciał?
Nie ma takiego tekstu, ale jest taki:------D.Ap. 8:10-20
18---A gdy Szymon spostrzegł, ze Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze

zauważ przez wkładanie rąk apostołów

W tekstach poprzednich jest pokazany Filip który posiadał dary ducha i ich używał, ale sam nie miał władzy ich przekazać.
A gdy apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana, i co Piotr i Jan zaczęli robić? modlić się i wkładać ręce na ochrzczonych braci przez Filipa diakona.
Filipo nie był apostołem a wiec nie mógł przekazywać DARÓW DUCHA ŚWIĘTEGO.

A wiec Kiedy zmarł ap. Jan skończyło się przekazywanie darów ducha . Ko je jeszcze miał to korzystał ale nowi bracia nie otrzymywali już darów. A wiec skończyły się.
Tak jak pisałam doskonałoscia jest BIBLIA.


Czy przypadek Ananiasza, wkładającego ręce na Saula z Tarsu nie wskazuje na inną zasadę przekazywania darów Ducha Świętego, niż tylko przez ręce Apostołów?
Czy przypadek Judejczyków (ok. 5 000 osób) i Korneliusza, na których nie wkładano rąk nie wskazuje także na inny sposób udzielania darów, niż przez wkładanie rąk?
Jaka z tych przypadków wynika zasada, według której udzielano darów Ducha Świętego Boga Ojca i kto ich mógł udzielać?

Henryk - 2021-10-12, 11:43

Pokoja napisał/a:
Czy przypadek Ananiasza, wkładającego ręce na Saula z Tarsu nie wskazuje na inną zasadę przekazywania darów Ducha Świętego, niż tylko przez ręce Apostołów?

A jakie dary ducha otrzymał Saul za pośrednictwem Ananiasza?
Ja nie pamiętam.

Krystian - 2021-10-12, 17:40

Cytat:
Czy przypadek Ananiasza, wkładającego ręce na Saula z Tarsu nie wskazuje na inną zasadę przekazywania darów Ducha Świętego, niż tylko przez ręce Apostołów?
Czy przypadek Judejczyków (ok. 5 000 osób) i Korneliusza, na których nie wkładano rąk nie wskazuje także na inny sposób udzielania darów, niż przez wkładanie rąk?
Jaka z tych przypadków wynika zasada, według której udzielano darów Ducha Świętego Boga Ojca i kto ich mógł udzielać?
_________________


Wynika z tego zasada Pokoja, że nie tylko przez wkładanie rąk przez apostołów jak napisała nike

Henryk - 2021-10-12, 17:50

Krystian napisał/a:
Wynika z tego zasada Pokoja, że nie tylko przez wkładanie rąk przez apostołów jak napisała nike

Spytam także i Ciebie- Krystianie:
Jakie dary otrzymał Saul za pośrednictwem, czy poprzez włożenie rąk przez Ananiasza?
Masz jakąś wiedzę na ten temat?
Bo mnie nic nie wiadomo.

Pokoja - 2021-10-12, 18:14

Henryk napisał/a:
Krystian napisał/a:
Wynika z tego zasada Pokoja, że nie tylko przez wkładanie rąk przez apostołów jak napisała nike

Spytam także i Ciebie- Krystianie:
Jakie dary otrzymał Saul za pośrednictwem, czy poprzez włożenie rąk przez Ananiasza?

Takie same, jak i inni Apostołowie, tyle że dla działania wśród pogan.
Cytat:
Dz. 9:15) I rzekł do niego Pan: Idźże, albowiem mi ten jest naczyniem wybranem, aby nosił imię moje przed pogany i królmi, i przed syny Izraelskimi.
Gal. 2:9) I poznawszy łaskę mnie daną, Jakób i Kiefas, i Jan, którzy się zdadzą być filarami, podali prawicę mnie i Barnabaszowi na towarzystwo, abyśmy my między poganami, a oni między obrzezanymi kazali.


Gdy tylko po otrzymaniu Ducha Świętego Boga Ojca, doszedł do sił, to zaraz mówił różnymi językami.
Cytat:
Dz. 9:17. I poszedł Ananijasz, i wszedł do onego domu, a włożywszy na niego ręce, rzekł: Saulu, bracie! Pan mię posłał, Jezus on, któryć się ukazał w drodze, którąś jechał, abyś przejrzał, a był napełniony Duchem Świętym. (18) I zarazem spadły z oczów jego jako łuski i wnet przejrzał, a wstawszy ochrzczony jest. (19) A wziąwszy pokarm, posilił się. I był Saul z uczniami, którzy byli w Damaszku, kilka dni. (20) I zaraz kazał w bóżnicach Chrystusa, że on jest Synem Bożym.
1Kor. 14:18. Dziękuję Bogu mojemu, iż więcej, niż wy wszyscy, językami mówię.
1Kor. 9:19. Albowiem będąc wolnym od wszystkich, samegom siebie uczynił niewolnikiem wszystkim, abym ich więcej pozyskał. (20) I stałem się Żydom jako Żyd, abym Żydów pozyskał; a tym, którzy są pod zakonem, jakobym był pod zakonem, abym tych, którzy są pod zakonem, pozyskał; (21) Tym, którzy są bez zakonu, jakobym bez zakonu, (nie będąc bez zakonu Bogu, ale będąc pod zakonem Chrystusowi), abym pozyskał tych, którzy są bez zakonu. (22) Stałem się mdłym jako mdły, abym mdłych pozyskał. Wszystkim stałem się wszystko, abym przecię niektórych zbawił. (23) A to czynię dla Ewangielii, abym się jej stał uczestnikiem.

To nie Apostołowie udzielali darów Ducha Świętego, lecz Ojciec niebieski.

Tak więc nie od wkładania rąk przez apostołów, zależało otrzymywanie darów. Mojżesz także podnosił laskę, albo ręce, ale to nie to powodowało, że spadały plagi, czy morze sie otworzyło, lub Jordan w innych okolicznościach.

Według innej zasady dary były udzielane, a w tym i przez wkładanie rąk Apostołów i np. Ananiasza.
Jaka to zasad jest?
Należy dokładnie zbadać wszystkie siedem opisanych przypadków, udzielania Ducha, poczynając od Pana Jezusa w Jordanie.

Krystian - 2021-10-12, 18:33

Pokoja napisał/a:
Tak więc nie od wkładania rąk przez apostołów, zależało otrzymywanie darów.


Oczywiście :)

Pokoja - 2021-10-13, 06:46

Krystian napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Tak więc nie od wkładania rąk przez apostołów, zależało otrzymywanie darów.


Oczywiście :)


Cytat:
Dz. 2:19. I ukażę cuda na niebie w górze i znamiona na ziemi nisko, krew, i ogień, i parę dymu. (20) Słońce się obróci w ciemność, a księżyc w krew, przedtem niż przyjdzie on dzień Pański wielki i znaczny. (21) I stanie się, że ktobykolwiek wzywał imienia Pańskiego, zbawion będzie.
Mat. 24:9) A zaraz po utrapieniu onych dni słońce się zaćmi, a księżyc nie da jasności swojej, i gwiazdy będą padać z nieba, i mocy niebieskie poruszą się. (30) Tedyć się ukaże znamię Syna człowieczego na niebie, a tedy będą narzekać wszystkie pokolenia ziemi, i ujrzą Syna człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich, z mocą i z chwałą wielką; (31) I pośle Anioły swoje z trąbą głosu wielkiego, i zgromadzą wybrane jego od czterech wiatrów, od krajów niebios aż do krajów ich.
Mar. 11:22. A Jezus odpowiadając, rzekł im: Miejcie wiarę w Boga .
23. Bo zaprawdę powiadam wam, iż ktobykolwiek rzekł tej górze: Podnieś się, a rzuć się w morze, a nie wątpiłby w sercu swojem, leczby wierzył, że się stanie, co mówi, stanie się mu, cokolwiek rzecze.
24. Przetoż powiadam wam: O cokolwiekbyście, modląc się, prosili, wierzcie, że weźmiecie, a stanie się wam.


W Mar. 11:22 nie tyle chodzi o wiarę w Boga, co o jego zapewnienie, że uczyni to, czy tamto:
Mar. 11:22. A Jezus odpowiadając, rzekł im: Miejcie za coś zapewnienie Boga

Henryk - 2021-10-13, 07:53

Pokoja napisał/a:
Gdy tylko po otrzymaniu Ducha Świętego Boga Ojca, doszedł do sił, to zaraz mówił różnymi językami.

Skąd wiedza o mówieniu różnymi językami przez Saula?
To musi być jakieś pozabiblijne źródło!

Dz 9:17 PSZ "Więc Ananiasz poszedł. Wszedł do wspomnianego domu, położył na Szawle ręce i rzekł: – Bracie Szawle, posłał mnie do ciebie Jezus, Ten, który ukazał ci się w drodze, abyś odzyskał wzrok i został napełniony Duchem Świętym."
Otrzymanie ducha świętego- Bożego niezaprzeczalnie jest darem.
Jednak cały czas mówimy o darze czynienia cudów, jako widzialny znak dla innych ludzi.
Duch Boży- duch święty- w człowieku nie jest widzialny na zewnątrz dla niewiernych.

Pokoja - 2021-10-13, 09:16

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Gdy tylko po otrzymaniu Ducha Świętego Boga Ojca, doszedł do sił, to zaraz mówił różnymi językami.

Skąd wiedza o mówieniu różnymi językami przez Saula?
To musi być jakieś pozabiblijne źródło!

Dz 9:17 PSZ "Więc Ananiasz poszedł. Wszedł do wspomnianego domu, położył na Szawle ręce i rzekł: – Bracie Szawle, posłał mnie do ciebie Jezus, Ten, który ukazał ci się w drodze, abyś odzyskał wzrok i został napełniony Duchem Świętym."
Otrzymanie ducha świętego- Bożego niezaprzeczalnie jest darem.
Jednak cały czas mówimy o darze czynienia cudów, jako widzialny znak dla innych ludzi.
Duch Boży- duch święty- w człowieku nie jest widzialny na zewnątrz dla niewiernych.


Henryku: Podałem Ci trzy teksty, a Ty zarzucasz mi jakieś pozabiblijne źródło:

Cytat:
Dz. 9:17. I poszedł Ananijasz, i wszedł do onego domu, a włożywszy na niego ręce, rzekł: Saulu, bracie! Pan mię posłał, Jezus on, któryć się ukazał w drodze, którąś jechał, abyś przejrzał, a był napełniony Duchem Świętym. (18) I zarazem spadły z oczów jego jako łuski i wnet przejrzał, a wstawszy ochrzczony jest. (19) A wziąwszy pokarm, posilił się. I był Saul z uczniami, którzy byli w Damaszku, kilka dni. (20) I zaraz kazał w bóżnicach Chrystusa, że on jest Synem Bożym.
1Kor. 14:18. Dziękuję Bogu mojemu, iż więcej, niż wy wszyscy, językami mówię.
1Kor. 9:19. Albowiem będąc wolnym od wszystkich, samegom siebie uczynił niewolnikiem wszystkim, abym ich więcej pozyskał. (20) I stałem się Żydom jako Żyd, abym Żydów pozyskał; a tym, którzy są pod zakonem, jakobym był pod zakonem, abym tych, którzy są pod zakonem, pozyskał; (21) Tym, którzy są bez zakonu, jakobym bez zakonu, (nie będąc bez zakonu Bogu, ale będąc pod zakonem Chrystusowi), abym pozyskał tych, którzy są bez zakonu. (22) Stałem się mdłym jako mdły, abym mdłych pozyskał. Wszystkim stałem się wszystko, abym przecię niektórych zbawił. (23) A to czynię dla Ewangielii, abym się jej stał uczestnikiem.

Czy jesteś w stanie wykazać, że dobrze rozumiesz mówienie różnymi językami. Na czym ono polegało wtedy i nadal polega?

Henryk - 2021-10-13, 10:37

[quote="Pokoja"]1Kor. 14:18. Dziękuję Bogu mojemu, iż więcej, niż wy wszyscy, językami mówię.
Masz rację. Zapomniałem o tym zapisie.
Tak więc cofam podejrzenie o pozabiblijnym zapisie.
Cytat:
Czy jesteś w stanie wykazać, że dobrze rozumiesz mówienie różnymi językami. Na czym ono polegało wtedy i nadal polega?

Myślę, że dobrze rozumiem.
Były to języki zrozumiałe dla słuchaczy i samego mówiącego.

nike - 2021-10-13, 15:57

Pokoja napisał/
Cytat:
Czy przypadek Ananiasza, wkładającego ręce na Saula z Tarsu nie wskazuje na inną zasadę przekazywania darów Ducha Świętego, niż tylko przez ręce Apostołów?

A jakie dary przekazał Ananiasz Saulowi [Pawłowi} Wspominasz o liście do Kor. dlaczego go cytujesz skoro Paweł list do Koryntów podobno napisał w 57 roku jak wiec ten list sie ma do kładzenia rąk przez Ananiasza na głowę Pawła?
Cytat:
Pokoja napisał/
Czy przypadek Judejczyków (ok. 5 000 osób) i Korneliusza, na których nie wkładano rąk nie wskazuje także na inny sposób udzielania darów, niż przez wkładanie rąk?
Jaka z tych przypadków wynika zasada, według której udzielano darów Ducha Świętego Boga Ojca i kto ich mógł udzielać?

Są tylko dwa przypadki cudownego otrzymania Darów Ducha.:

Pierwszy przypadek cudownego mówienia językami zapisany w Nowym Testamencie miał miejsce w Jerozolimie w dniu zesłania Ducha Świętego, dziesięć dni po wstąpieniu przez Jezusa do nieba, gdy czekający uczniowie zostali ochrzczeni Duchem Świętym. Dzięki temu Żydzi z wielu krajów mogli we własnym języku słuchać o wspaniałych dziełach Bożych (Dz.Ap. 2:1-11). Cel tego mówienia językami był oczywisty - szersze głoszenie Ewangelii wśród narodów o odmiennych językach.
Dodatkowy chrzest Ducha dla Kościoła, z równie cudownym objawem mówienia językami, odbył się trzy i pół roku później w Cezarei, gdy pierwsi poganie - Korneliusz i cały jego dom weszli w skład ciała Chrystusowego (Dz.Ap. 10:44-47; 11:15).

Inne przypadki mówienia językami przez wczesny Kościół były wyłącznie wynikiem wkładania rąk przez jednego lub kilku z dwunastu Apostołów (Dz.Ap. 8:14-18; 19:6;

Pokoja - 2021-10-13, 19:34

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Gdy tylko po otrzymaniu Ducha Świętego Boga Ojca, doszedł do sił, to zaraz mówił różnymi językami.

Skąd wiedza o mówieniu różnymi językami przez Saula?
To musi być jakieś pozabiblijne źródło!

Dz 9:17 PSZ "Więc Ananiasz poszedł. Wszedł do wspomnianego domu, położył na Szawle ręce i rzekł: – Bracie Szawle, posłał mnie do ciebie Jezus, Ten, który ukazał ci się w drodze, abyś odzyskał wzrok i został napełniony Duchem Świętym."
Otrzymanie ducha świętego- Bożego niezaprzeczalnie jest darem.
Jednak cały czas mówimy o darze czynienia cudów, jako widzialny znak dla innych ludzi.
Duch Boży- duch święty- w człowieku nie jest widzialny na zewnątrz dla niewiernych.

Ani Apostołowie, ani Ananiasz nie udzielali darów Ducha Świętego, a tylko Bóg Ojciec, przyoblekał mocą z wysokości, Łuk. 24:49. Oczywiście, otrzymanie niewidzialnego Ducha Świętego, wiązało się z otrzymaniem widzialnych darów.

Pokoja - 2021-10-13, 19:41

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
1Kor. 14:18. Dziękuję Bogu mojemu, iż więcej, niż wy wszyscy, językami mówię.

Masz rację. Zapomniałem o tym zapisie.
Tak więc cofam podejrzenie o pozabiblijnym zapisie.
Cytat:
Czy jesteś w stanie wykazać, że dobrze rozumiesz mówienie różnymi językami. Na czym ono polegało wtedy i nadal polega?

Myślę, że dobrze rozumiem.
Były to języki zrozumiałe dla słuchaczy i samego mówiącego.

To taka ogólnikowa prawda, z której nic konkretnego nie wynika.
Na święta do Jerozolimy, co roku, przychodzili Żydzi z Palestyny i diaspory oraz prozelicii z pogan. Czy nie rozumieli, co mówiono? Ponadto, wystarczyło tylko w trzech językach napsać na tabliczce nad krzyżem, domniemaną winę wine Pana Jezusa. Czym więc było mówienie językami?

Pokoja - 2021-10-13, 20:43

nike napisał/a:
Pokoja napisał/
Cytat:
Czy przypadek Ananiasza, wkładającego ręce na Saula z Tarsu nie wskazuje na inną zasadę przekazywania darów Ducha Świętego, niż tylko przez ręce Apostołów?

A jakie dary przekazał Ananiasz Saulowi [Pawłowi} Wspominasz o liście do Kor. dlaczego go cytujesz skoro Paweł list do Koryntów podobno napisał w 57 roku jak wiec ten list sie ma do kładzenia rąk przez Ananiasza na głowę Pawła?

Po włożeniu z nakazu Pana Jezusa, rąk Ananiasza na Saula z Tarsu ten otrzymał Ducha Świętego od Boga Ojca. Dzięki komu Ap. Paweł mówił językami.
Przykładowo - Gdy ktoś mówił o stopach i zaraz o oczach, to usłyszał zarzut: Gdzie są stopy, a gdzie oczy? Wtedy mówiący, dodał: pójdę tam, gdzie mnie oczy poprowadzą. Twoje pytanie (zarzut) jest podobne.
Podaje poniższe teksty pod rozwagę:

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
1Tym. 4:14. Nie (3361) zaniedbywaj (272) daru (5486) Bożego, który w (1722) tobie (4671) jest, któryć (3739) dany jest (1325) przez (1223) prorokowanie (4394) z (3326) włożeniem (1936) rąk (5495) starszych (4244).

2Tym. 1:6. Dla (1223) której (3739) przyczyny (156) przypominam (363) ci (4771), abyś wzniecał (329) dar (5486) Boży (2316), który (3739) w (1722) tobie (4771) jest (2076) przez (1223) włożenie (1936) rąk (5495) moich (3450).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
1Tym. 4:14. Nie (3361) zaniedbuj (272) daru łaski (5486), który (3739) zgodnie z (3326) nakładaniem (1936) rąk (5495), dany jest (1325) tobie (4671), dla (1223) proroctwa (4394) wśród (1722) rady starszych (4244).

2Tym. 1:6. Dla (1223) tej (3739) sprawy (156) ty (4771) przypominasz komuś (363), rozniecać (329) dar (5486) Boży (2316), którym (3739) ty (4771) jesteś (2076) dla (1223) mnie (3450) przez (1722) nakładanie (1936) rąk (5495).


Tekst wg. KS do czytania
1Tym. 4:14. Nie zaniedbuj daru łaski, który zgodnie z nakładaniem rąk, dany jest tobie, dla proroctwa wśród rady starszych.

2Tym. 1:6. Dla tej sprawy ty przypominasz komuś, rozniecać dar Boży, którym ty jesteś dla mnie przez nakładanie rąk.


Cytat:
Pokoja napisał/
Czy przypadek Judejczyków (ok. 5 000 osób) i Korneliusza, na których nie wkładano rąk nie wskazuje także na inny sposób udzielania darów, niż przez wkładanie rąk?
Jaka z tych przypadków wynika zasada, według której udzielano darów Ducha Świętego Boga Ojca i kto ich mógł udzielać?

Są tylko dwa przypadki cudownego otrzymania Darów Ducha.:

Pierwszy przypadek cudownego mówienia językami zapisany w Nowym Testamencie miał miejsce w Jerozolimie w dniu zesłania Ducha Świętego, dziesięć dni po wstąpieniu przez Jezusa do nieba, gdy czekający uczniowie zostali ochrzczeni Duchem Świętym. Dzięki temu Żydzi z wielu krajów mogli we własnym języku słuchać o wspaniałych dziełach Bożych (Dz.Ap. 2:1-11). Cel tego mówienia językami był oczywisty - szersze głoszenie Ewangelii wśród narodów o odmiennych językach.
Dodatkowy chrzest Ducha dla Kościoła, z równie cudownym objawem mówienia językami, odbył się trzy i pół roku później w Cezarei, gdy pierwsi poganie - Korneliusz i cały jego dom weszli w skład ciała Chrystusowego (Dz.Ap. 10:44-47; 11:15).

Inne przypadki mówienia językami przez wczesny Kościół były wyłącznie wynikiem wkładania rąk przez jednego lub kilku z dwunastu Apostołów (Dz.Ap. 8:14-18; 19:6;


Dwa przypadki (Dz.Ap. 8:14-18; 19:6;) na siedem, w których zstąpił Duch Świętego Boga Ojca, to nie zasada. Dla ustalenia takiej zasady nie można się powoływać na subiektywne spostrzeżenie Szymona, Dz. 8:18.

nike napisał/a:
dziesięć dni po wstąpieniu przez Jezusa do nieba
- Z czego wynika te dziesięć dni. Siedem dni czekali, a nie dziesięć. Było siedem dni na początku cyklu Święta Tygodni i siedem dni na ich końcu. Na jakiej podstawie, podawane jest dziesięć dni?
nike - 2021-10-13, 23:06

Pokoja napisał/a:
Ani Apostołowie, ani Ananiasz nie udzielali darów Ducha Świętego, a tylko Bóg Ojciec, przyoblekał mocą z wysokości, Łuk. 24:49. Oczywiście, otrzymanie niewidzialnego Ducha Świętego, wiązało się z otrzymaniem widzialnych darów.

TAK, ale właśnie przez Apostołów te dary przekazywał Bóg i przez nikogo więcej.

Tekst który zacytowałeś Dz.Ap. 9:17----nie mówi,ze Paweł zaczął mówić językami, tylko,że otrzymał ducha Świętego.

Pokoja - 2021-10-14, 08:08

nike napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Ani Apostołowie, ani Ananiasz nie udzielali darów Ducha Świętego, a tylko Bóg Ojciec, przyoblekał mocą z wysokości, Łuk. 24:49. Oczywiście, otrzymanie niewidzialnego Ducha Świętego, wiązało się z otrzymaniem widzialnych darów.

TAK, ale właśnie przez Apostołów te dary przekazywał Bóg i przez nikogo więcej.

Tekst który zacytowałeś Dz.Ap. 9:17----nie mówi,ze Paweł zaczął mówić językami, tylko,że otrzymał ducha Świętego.


Wcześniej nie mówił w języku, w którym po olśnieniu i otrzymaniu Ducha Świętego Boga Ojca, zaczął mówić o Panu Jezusie. Wcześniej mówił językiem prześladowcy na rzecz tych, którzy go wysłali. Natomiast później mówił różnymi językami, aby dotrzeć do prostych ludzi, aby ich pozyskać dla Chrystusa, 1Kor. 9:19-23. Skąd to się u niego wzięło, że przyznał, iż wieloma językami mówił? Jego mowa przed królem Agryppą, została uznana przez niewierzącego Festusa za szaleństwo, czyli mówienie w obcym dla niego języku, 1Kor. 14:21-25. Jednak dla Agryppy była to mowa zrozumiała, tak iż skłonny był zostać Chrystusowcem.

Na czym polegało mówienie językami w dniu Pięćdziesiątnicy?
Może warto się nad tym zastanowić, skoro wcześniej na święta, zgromadzali się ci sami i rozumieli się, a na tabliczce nad krzyżem Pana Jezusa był tylko napis w trzech językach (greckim, łacińskim i aramejskim), aby wszyscy rozumieli, co napisano.

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
(5) A (1161) byli (2258) w (1722) Jeruzalemie (2419) mieszkający (2730) Żydowie (2453), mężowie (435) nabożni (2126), z (575) każdego (3956) narodu (1484) tych, którzy są pod (5259) niebem (3772).
(6) A (1161) gdy się stał (1096) ten (5026) głos (5456), zeszło się (4905) mnóstwo (4128) ludzi i strwożyli się (4797), że (3754) je słyszał (191) każdy (1520_1538) z nich mówiące (2980) własnym (2398) językiem (1258) swoim (846).
(7) I (1161) zdumiewali się (1839) wszyscy, i dziwowali się (2296), mówiąc (3004) jedni do drugich: Izali (3756) oto (2400) ci wszyscy (3956), którzy (3778) mówią (2980), nie (3756) są (1526) Galilejczycy (1057)?
(8) A (2532) jakoż (4459) my (2249) od nich słyszymy (191) każdy (1538) z nas (2257) swój własny (2398) język (1258), w którymeśmy się urodzili (1080)?
(9) Partowie (3934) i Medowie (3370), i Elamitowie (1639), i którzy mieszkamy (2730) w Mezopotamii (3318), w Judzkiej ziemi (2449), i w Kapadocyi (2587), w Poncie (4195), i w Azyi (773);
(10) W Frygii (5435), i w Pamfilii (3828), w Egipcie (125), i w stronach (3313) Libii (3033), która jest podle (2596) Cyreny (2957), i przychodniowie (1927) Rzymscy (4514); Żydowie (2453), i nowonawróceni (4339);
(11) Kreteńczycy (2912), i Arabczycy (690); słyszymy (191) ich (846), mówiących (2980) językami (1100) naszemi (2251) wielkie (3167) sprawy Boże (2316).
(12) I (1161) zdumiewali się (1839) wszyscy (3956), i dziwowali się (1280), mówiąc (3004) jeden (243) do (4314) drugiego (243): Cóż (5101) to (5124) wżdy (302) ma (2309) być (1511)?


Na podst. K.S. do badania
Kod:
(5) A (1161) byli (2258) w (1722) Jeruzalemie (2419) przebywający (2730) Żydzi (2453), mężowie (435) pobożni (2126), z (575) każdego (3956) narodu (1484) pod (5259) niebem (3772).
(6) Powstała (1096) mowa (5456), a (1161) ona (5026) wprawiła w zakłopotanie (4797), że (3754) mnóstwo (4128), zeszło się (4905) pojmować (191); Każdy (1538) jeden (1520), sam (846) opowiadał (2980) odpowiednie (2398) mowy (1258).
(7) A (1161) zdumiewali się (1839), dziwili się (2296), mówiąc (3004): Nie (3756)! Oto (2400) to (3778) mówimy (2980); Nie (3756) wszyscy (3956) są (1526) Galilejczykami (1057)!
(8) Więc (2532) jak (4459) my (2249), każdy (1538) pojmujemy (191) nasze (2257) odpowiednio (2398), wydane (1080) mowy (1258)?
(9) Partowie (3934), Medowie (3370), Elamici (1639), zamieszkujący (2730) Mezopotamię (3318), Judeę (2449), Kapadocję (2587), Pont (4195), Azję (773);
(10) Frygię (5435), Pamfilię (3828), Egipt (125), teren (3313) Libii (3033), naprzeciw (2596) Cyreny (2957), Rzymianie (4514) bawiący w obcym mieście (1927); Żydowie (2453), osiedleńcy w obcych krajach (4339);
(11) Kreteńczycy (2912), Arabowie (690), pojmujemy (191) nasze (2251) mowy (1100) tych samych (846), wzniosłych (3167) opowiadań (2980) Bożych (2316).    
(12) Zdumiewali (1839)! Dlaczego (5101) to (5124) żeż (302) mamy upodobanie (2309) być (1511) w obecności (4314)? Mieli na myśli (3004) drugich (243); Zaś (1161) wszyscy (3956) inni (243) byli w niepewności (1280).


Tekst wg. KS do czytania
(5) A byli w Jeruzalemie przebywający Żydzi, mężowie pobożni, z każdego narodu pod niebem.
(6) Powstała mowa, a ona wprawiła w zakłopotanie, że mnóstwo, zeszło się pojmować; Każdy jeden, sam opowiadał odpowiednie mowy.
(7) A zdumiewali się, dziwili się, mówiąc: Nie! Oto to mówimy; Nie wszyscy są Galilejczykami!
(8) Więc jak my, każdy pojmujemy nasze odpowiednio, wydane mowy?
(9) Partowie, Medowie, Elamici, zamieszkujący Mezopotamię, Judeę, Kapadocję, Pont, Azję; (10) Frygię, Pamfilię, Egipt, teren Libii, naprzeciw Cyreny, Rzymianie bawiący w obcym mieście; Żydowie, osiedleńcy w obcych krajach;
(11) Kreteńczycy, Arabowie, pojmujemy nasze mowy tych samych, wzniosłych opowiadań Bożych.
(12) Zdumiewali! Dlaczego to żeż mamy upodobanie być w obecności? Mieli na myśli drugich; Zaś wszyscy inni byli w niepewności.


Można dostrzec, że mówienie językami, polegało na zapoczątkowaniu braterskich rozmów wśród tych, którzy przybyli, a nie jak wcześniej "ex katedra", czyli językiem liturgi i rytuałów zakonu śmierci, 2Kor. 3:7-11. To przecież, stało się podstawą do zakładania zborów tam, skąd przybyli. Przecież Ap. Paweł nie założył wielu zborów, do których przybywał, Rz. 1:11,12.

Henryk - 2021-10-14, 09:32

Pokoja napisał/a:
Skąd to się u niego wzięło, że przyznał, iż wieloma językami mówił? Jego mowa przed królem Agryppą, została uznana przez niewierzącego Festusa za szaleństwo, czyli mówienie w obcym dla niego języku, 1Kor. 14:21-25. .

Czyli według Ciebie nieumiejętność rozwiązania równania trzeciego stopnia z dwiema niewiadomymi, jest mówieniem w obcym języku? :shock:

Festus doskonale rozumiał znaczenie każdego słowa Pawła. Nikt, kto przeczyta Dzieje apostolskie 26 rozdz. nie dojdzie do wniosku, że Paweł mówił w obcym dla nich języku!
Odniesienie się do 1Kor. 14:21-25 nie ma tu absolutnie nic do rzeczy.
Ciekawym do czego zmierzasz?

Jak bardzo lubisz komplikować proste rzeczy!

Pokoja - 2021-10-14, 10:48

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Skąd to się u niego wzięło, że przyznał, iż wieloma językami mówił? Jego mowa przed królem Agryppą, została uznana przez niewierzącego Festusa za szaleństwo, czyli mówienie w obcym dla niego języku, 1Kor. 14:21-25. .


Festus doskonale rozumiał znaczenie każdego słowa Pawła. Nikt, kto przeczyta Dzieje apostolskie 26 rozdz. nie dojdzie do wniosku, że Paweł mówił w obcym dla nich języku!
Odniesienie się do 1Kor. 14:21-25 nie ma tu absolutnie nic do rzeczy.


Jak najbardziej ma do rzeczy. Mówienie dla Festusa, że Pan Jezus Chrystus, którego Rzymianie przybili do krzyża ma swoją nauką opanować Imperium Rzymu było szaleństwem. To było mówienie do niego w obcym języku. On tego nie rozumiał. Nie chodzi tu o rozumienie słów, lecz zapowiedzianego dzieła. Uznał to za szaleństwo, a takie mówienie było znakiem dla niewierzących.

Henryk - 2021-10-14, 16:54

Pokoja napisał/a:
Mówienie dla Festusa, że Pan Jezus Chrystus, którego Rzymianie przybili do krzyża ma swoją nauką opanować Imperium Rzymu było szaleństwem. To było mówienie do niego w obcym języku. On tego nie rozumiał. Nie chodzi tu o rozumienie słów, lecz zapowiedzianego dzieła. Uznał to za szaleństwo, a takie mówienie było znakiem dla niewierzących.

Pierwszy raz spotykam się z taką interpretacją daru od Boga- mówienia „obcymi językami”.
Nie zgadzam się z nią.

Dz 2:7-9 WSP "W osłupieniu, nie mogąc wyjść z podziwu, wołali: - Przecież ci wszyscy, którzy tu mówią, to Galilejczycy! (8) Jakże to możliwe, że każdy z nas słyszy swój ojczysty język? (9) Partowie, Medowie i Elamici, mieszkańcy Mezopotamii, Judei, Kapadocji, Pontu i Małej Azji,"

Dla niewierzących jest „świadectwo” na czasy przyszłe, a nawet po ogólnym (powszechnym) zmartwychwstaniu (ponownym wzbudzeniu ze snu śmierci).
Mt 24:14 UBG "A ta ewangelia królestwa będzie głoszona po całym świecie na świadectwo wszystkim narodom."
Wierzący nie potrzebują takich widzialnych dowodów.

Pokoja - 2021-10-14, 22:36

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Mówienie dla Festusa, że Pan Jezus Chrystus, którego Rzymianie przybili do krzyża ma swoją nauką opanować Imperium Rzymu było szaleństwem. To było mówienie do niego w obcym języku. On tego nie rozumiał. Nie chodzi tu o rozumienie słów, lecz zapowiedzianego dzieła. Uznał to za szaleństwo, a takie mówienie było znakiem dla niewierzących.

Pierwszy raz spotykam się z taką interpretacją daru od Boga- mówienia „obcymi językami”.

To bardzo dziwne, gdyż już nie raz pisałem na ten temat.

Henryk napisał/a:
Dz 2:7-9 WSP "W osłupieniu, nie mogąc wyjść z podziwu, wołali: - Przecież ci wszyscy, którzy tu mówią, to Galilejczycy! (8) Jakże to możliwe, że każdy z nas słyszy swój ojczysty język? (9) Partowie, Medowie i Elamici, mieszkańcy Mezopotamii, Judei, Kapadocji, Pontu i Małej Azji,"

Z jakiego greckiego słowa, przetłumaczono na polskie słowo "ojczysty"?
Tam chodzi o coś innego:

Tekst wg. KS do czytania
Dz. 2:5. A byli w Jeruzalem przebywający Żydzi, mężowie pobożni, z każdego narodu pod niebem.
(6) Powstała mowa, a ona wprawiła w zakłopotanie, że mnóstwo, zeszło się pojmować; Każdy jeden, sam opowiadał odpowiednie mowy.
(7) A zdumiewali się, dziwili się, mówiąc: Nie! Oto to mówimy; Nie wszyscy są Galilejczykami!
(8) Więc jak my, każdy pojmujemy nasze odpowiednio, wydane mowy?
[…], pojmujemy nasze mowy tych samych, wzniosłych opowiadań Bożych.
(12) Zdumiewali! Dlaczego to żeż mamy upodobanie być w obecności? Mieli na myśli drugich; Zaś wszyscy inni byli w niepewności.

http://biblos.feen.pl/vie...15#114546114546

W tym tekście nie ma mowy o ojczystych językach. Chodzi w nim o to, co Ap. Paweł wyraził w 1Kor. 9:19-23, gdyż: "Mieli na myśli drugich".
Cytat:
19. Albowiem będąc wolnym od wszystkich, samegom siebie uczynił niewolnikiem wszystkim, abym ich więcej pozyskał.
20. I stałem się Żydom jako Żyd, abym Żydów pozyskał; a tym, którzy są pod zakonem, jakobym był pod zakonem, abym tych, którzy są pod zakonem, pozyskał;
21. Tym, którzy są bez zakonu, jakobym bez zakonu, (nie będąc bez zakonu Bogu, ale będąc pod zakonem Chrystusowi), abym pozyskał tych, którzy są bez zakonu.
22. Stałem się mdłym jako mdły, abym mdłych pozyskał. Wszystkim stałem się wszystko, abym przecię niektórych zbawił.
23. A to czynię dla Ewangielii, abym się jej stał uczestnikiem.


W taki sposób Ap. Paweł, mówił różnymi językami. On miał na myśli drugich. To samo, co mówił, dla wierzących było proroctwem, a dla niewierzących znakiem, że stali się niewierzącymi. Ta sama mowa, dla jednych i dla drugich, ale różnie wyrażana i postrzegana

A jakimi językami, mówił Pan Jezus, że go nie rozumieli rodowici Żydzi?

BIBLIA GDAŃSKA
1
Cytat:
4. I (2532) pełni się (378) w (1909) nich (846) proroctwo (4394) Izajaszowe (2268), które (3588) mówi (3004): Słuchem (191) słuchać (191) będziecie, ale (2532) nie (3364) zrozumiecie (4920); i (2532) widząc (991) widzieć (991) będziecie, ale (2532) nie (3364) ujrzycie (1492);
15. Albowiem (1063) zatyło (3975) serce (2588) ludu (2992) tego (5127), a (2532) uszyma (3775) ciężko (917) słyszeli (191), i (2532) oczy (3788) swe (848) zamrużyli (2576), żeby kiedy oczyma (3788) nie (3379) widzieli (1492) i (2532) uszyma (3775) nie słyszeli (191), a (2532) sercem (2588) nie zrozumieli (4920), i (2532) nie nawrócili się (1994), a (2532) uzdrowiłbym (2390) je (846).
16. Ale (1161) oczy (3788) wasze (5216) błogosławione (3107), że (3754) widzą (991), i (2532) uszy (3775) wasze (5216), że (3754) słyszą (191);
17. Bo (1063) zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213), iż (3754) wiele (4183) proroków (4396) i (2532) sprawiedliwych (1342) żądało (1937) widzieć (1492) to, co (3739) wy widzicie (1492), ale (2532) nie (3756) widzieli (1492), i (2532) słyszeć (191) to, co (3739) słyszycie (191), ale (2532) nie (3756) słyszeli (191).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
14. Więc (2532) wypełniam (378) w (1909) nich (846) proroctwo (4394) Izajaszowe (2268): Ono (3588) stwierdza (3004): Słuchają (191), słuchają (191), ale (2532) nie (3364) zrozumieją (4920); i (2532) patrzą (991), patrzą (991), ale (2532) nie (3364) dostrzegają (1492);
15. Ponieważ (1063) serce (2588) tego (5127) ludu (2992) zgrubiało (3975), więc (2532) uszami (3775) ciężko (917) słyszą (191), a (2532) zamknęli oczy (2576), oczy (3788) samych siebie (848); Czyż kiedyś (3379) dostrzegą (1492) oczami (3788) a (2532) uszami (3775) usłyszą (191), a (2532) sercem (2588) zrozumieją (4920), i (2532) nawrócą się (1994), więc (2532) sami (846) będą uzdrowieni (2390)?
16. Ale (1161) oczy (3788) wasze (5216) błogosławione (3107), że (3754) widzą (991), i (2532) uszy (3775) wasze (5216), że (3754) słyszą (191);
17. Bo (1063) zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213), iż (3754) wiele (4183) proroków (4396) i (2532) sprawiedliwych (1342) żądało (1937) widzieć (1492), co (3739) widzicie (1492), a (2532) nie (3756) widzieli (1492), i (2532) słyszeć (191), co (3739) słyszycie (191), a (2532) nie (3756) słyszeli (191).


Tekst wg. KS do czytania
14. Więc wypełniam w nich proroctwo Izajaszowe: Ono stwierdza: Słuchają, słuchają, ale nie zrozumieją; i patrzą, patrzą, ale nie dostrzegają;
15. Ponieważ serce tego ludu zgrubiało, więc uszami ciężko słyszą, a zamknęli oczy, oczy samych siebie; Czyż kiedyś dostrzegą oczami a uszami usłyszą, a sercem zrozumieją, i nawrócą się, więc sami będą uzdrowieni?
16. Ale oczy wasze błogosławione, że widzą, i uszy wasze, że słyszą;
17. Bo zaprawdę powiadam wam, iż wiele proroków i sprawiedliwych żądało widzieć, co widzicie, a nie widzieli, i słyszeć, co słyszycie, a nie słyszeli.


Henryk napisał/a:
Dla niewierzących jest „świadectwo” na czasy przyszłe, a nawet po ogólnym (powszechnym) zmartwychwstaniu (ponownym wzbudzeniu ze snu śmierci).
Mt 24:14 UBG "A ta ewangelia królestwa będzie głoszona po całym świecie na świadectwo wszystkim narodom."
Wierzący nie potrzebują takich widzialnych dowodów.

Potrzebuje ich każdy przed czasem, w którym staje się wierzącym i chodzi o świadectwo w tej samej sprawie, a nie jedno, dla niewierzących, a drugie dla wierzacych. Różnica polega tylko na sposobie prowadzenia mowy. Mogą to być dowolne mowy na dany temat, lub badanie bereańsknie Słowa Bożego dla danej osoby. To wynika z 1Kor. 14:21-25:

BIBLIA GDAŃSKA (1Kor. 14:21-25)
Cytat:
21. W (1722) zakonie (3551) napisano (1125): Iż (3754) obcemi językami (2084) i (1722) obcemi (2087) wargami (5491) mówić (2980) będę ludowi (2992) temu (5129); a przecię mnie (3450) i tak (3779) nie (3761) usłuchają (1522), mówi (3004) Pan (2962).
22. Przetoż (5620) języki (1100) są (1526) za (1519) cud (4592), nie (3756) tym, którzy (3588) wierzą (4100), ale (235) niewiernym (571); a proroctwo (4394) nie (3756) niewiernym (571), ale (235) wierzącym (4100).
23. Jeźliby (1437) się tedy (3767) wszystek (3650) zbór (1577) na (1909) jedno (846) miejsce zeszedł (4905), a wszyscy (3956) by językami (1100) obcemi mówili (2980), a weszliby (1525) tam prostacy (2399) albo (2228) niewierni (571), izali nie (3756) rzeką (2046), że (3754) szalejecie (3105)?
24. Ale (1161) jeźliby (1437) wszyscy (3956) prorokowali (4395), a wszedłby (5125) który (5100) niewierny (571) albo (2228) prostak (2399), od (5259) wszystkich (3956) przekonany (1651) i od (5259) wszystkich (3956) sądzony bywa (350).
25. A tak (3779) skrytości (2927) serca (2588) tego (848) bywają (1096) objawione (5318), a on upadłszy (4098) na (1909) oblicze (4383), pokłonili się (4352) Bogu (2316), wyznawając (518), że (3754) Bóg (2316) jest (2076) prawdziwie (3689) w (1722) was (5213).


Na podst. K.S. do badania (1Kor. 14:21-25)
Kod:
21. W (1722) zakonie (3551) napisano (1125): Dlaczego (3754) przez  (1722) inne (2087)  usta (5491), obcymi językami (2084)  mówię (2980) ludowi (2992) temu (5129); w ten sposób (3779) także nie (3761) usłuchają (1522) mnie (3450), mówi (3004) Pan (2962).
22. Dlatego (5620) języki (1100) są (1526) na (1519) znak (4592), nie (3756), tym (3588) wierzącym (4100), ale (235) niewiernym (571); proroctwo (4394) nie (3756) niewiernym (571), ale (235) wierzącym (4100).
23. Jeśliby (1437) cały (3650) zbór (1577), zgromadzał się (4905) dla (1909) tego samego (846): Każdy (3956) mowę (1100) mówi (2980); następnie (3767) przybędzie (1525) nieuk (2399) jak (2228) niewierny (571), nie (3756) powie (2046), że (3754) szalejecie (3105)?
24. Jeśliby (1437) każdy (3956) nauczał (4395), a (1161) przybył (1525) ktoś (5100) niewierny (571) inaczej (2228) nieuk (2399); na skutek (5259) każdego (3956) poprawiany (1651) z powodu (5259) każdego (3956) prowadzi śledztwo (350).
25. Tak dalece (3779) skrytości (2927) serca (2588) jego (848) będą (1096) jawne (5318); upadając (4098) na (1909) oblicze (4383), złoży hołd (4352) Bogu (2316), oznajmiając (518), że (3754) Bóg (2316) prawdziwie (3689) jest (2076) między (1722) wami (5213).


Tekst wg. KS do czytania (1Kor. 14:21-25)
21. W zakonie napisano: Dlaczego przez inne usta, obcymi językami mówię ludowi temu; w ten sposób także nie usłuchają mnie, mówi Pan.
22. Dlatego języki są na znak, nie, tym wierzącym, ale niewiernym; proroctwo nie niewiernym, ale wierzącym.
23. Jeśliby cały zbór, zgromadzał się dla tego samego: Każdy mowę mówi; następnie przybędzie nieuk jak niewierni, nie powie, że szalejecie?
24. Jeśliby każdy nauczał, a przybył ktoś niewierny inaczej nieuk; na skutek każdego poprawiany z powodu każdego prowadzi śledztwo.
25. Tak dalece skrytości serca jego będą jawne; upadając na oblicze, złoży hołd Bogu, oznajmiając, że Bóg prawdziwie jest między wami.


W kontekście 1Kor. 14:21, na uwagę zasługuje treść P.Pr. 28:49 i Izj. 28:11,12:

1Kor. 14:21. W zakonie napisano: Dlaczego przez inne usta, obcymi językami mówię ludowi temu; w ten sposób także nie usłuchają mnie, mówi Pan.

Gdy naród Izraela, znalazł się pod panowaniem języka ciemiężcy imperialnego, to był to znak dla nich, że stali się niewierni Bogu, dlatego ich odrzucił:
Cytat:
P.Pr. 28:47. Dla tego, żeś nie służył Panu, Bogu twemu, z uciechą, i z weselem serca, mając wszystkiego dostatek. (48) I będziesz nieprzyjaciołom twoim, które na cię Pan pośle, służył w głodzie, i w pragnieniu, i w nagości, i w niedostatku wszystkiego; i włoży jarzmo żelazne na szyję twoję, aż cię wniwecz obróci. (49) Przywiedzie Pan na cię naród z daleka, od kończyn ziemi, który przyleci jako orzeł, naród (1471), którego (834) języka (3956) nie (3808) zrozumiesz (8085). (50) Naród srogi, który nie będzie miał względu na starego ani się nad dziecięciem zmiłuje;


Stało się tak, ponieważ naród nie rozumiał Słowa Bożego, wypowiadanego przez chwiejnych na służbie Bożej, kapłanów i proroków:

Cytat:
Izj. 28:11. A wszakże jakoby nieznajomą mową, i językiem obcym mówił do ludu twego.
12. A gdy im rzekł: Toć jest odpocznienie, sprawcie odpoczynek spracowanemu, toć jest odpocznienie; ale oni nie chcieli słuchać.
13. I będzie im słowo Pańskie: przykazanie za przykazaniem, przykazanie za przykazaniem, przepis za przepisem, przepis za przepisem; trochę tu, trochę owdzie, na to, aby szli, a padłszy wznak stłukli się, a uwikłani będąc, pochwytani byli. Izj. 28:5-13.


Kapłani i prorocy, mówili w hebrajskim języku, a jednak dla niewiernego narodu, stał się on językiem obcym. Nie rozumieli go.

Henryk - 2021-10-15, 07:34

Pokoja napisał/a:
Kapłani i prorocy, mówili w hebrajskim języku, a jednak dla niewiernego narodu, stał się on językiem obcym. Nie rozumieli go.

Jednak nadal był to hebrajski.
Jak Świadkowi J. mówię po polsku, że Adam zmartwychwstanie na mocy Okupu Jezusa, to on doskonale rozumie co mówię, jednak nie przyjmuje tej Prawdy.

Teoria, że to dla takich „obcy język” jest zbyt naciągana.
Nie tak wyglądały dary ducha udzielane apostołom.
Dla mnie nie do przyjęcia.

nike - 2021-10-15, 15:32

Kilka zdań z Wykładów br. Russella:---
DARY I OWOCE DUCHA
W dniu Pięćdziesiątnicy Pan udzielił darów Apostołom i reszcie Kościoła przez nich. Dary te były pokazane w zdolności mówienia różnymi językami i w mocy dokonywania cudów – uzdrawiania chorych itp. Widocznie dary te były potrzebne do ustanowienia Kościoła, lecz musiały wygasnąć, gdy Apostołowie, przez których jedynie dary te były udzielane innym, zasnęli snem śmierci. Chociaż dary te nie były pozostawione przez Boga Kościołowi, to On obiecał coś jeszcze lepszego - owoce Ducha. Owoce są bardziej wartościowe od darów, ponieważ przedstawiają charakter, a nie tylko potęgę –1 Kor. 12:31; 13.
Owocami Ducha są cichość, łagodność, cierpliwość, długie znoszenie, braterska uprzejmość, miłość; i są one dowodami, że osoba je posiadająca, stała się członkiem Kościoła Chrystusowego i została spłodzona z Ducha Świętego. Zatem chociaż radujemy się, że Apostołowie posiadali dary, a później rozwijali owoce, to cieszymy się, że teraz mamy owoce Ducha.
Jednym z darów Ducha, natychmiast zamanifestowanym przez jednego z Apostołów, był dar mówienia obcymi językami. Oni wszyscy byli Galilejczykami, więc posługiwali się tylko jednym dialektem. Świadectwem jednak jest, że w Boskiej mocy Ducha Świętego, mówili różnymi językami, tak, że ludzie z krajów reprezentowanych przez te języki, wyraźnie ich rozumieli i ze zdumieniem mówili: „Izali oto ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczycy? A jakoż my od nich słyszymy każdy z nas swój własny język, w którym się urodził?” – Dz. Ap. 2:7, 8.
Powinniśmy wyraźnie odróżniać Ducha Świętego jako takiego od cudownych "darów", czyli objawów, udzielonych wczesnemu Kościołowi. Jak wyjaśnia Apostoł: "A różne są dary, ale tenże Duch. Jest to niedwuznacznie pokazane w Dz.Ap. 8:5-24. Fragment ten bardzo jasno oświadcza, że nawet ewangelista Filip, choć mogący czynić "cuda i moce wielkie" (w. 6,13), nie był w stanie udzielić "darów" Ducha, lecz zobowiązany był czekać na Apostołów, by uczynili to dla nowo nawróconych (w. 14-17). Czarnoksiężnik Szymon widział, że "dary" były udzielane "przez wkładanie rąk Apostolskich", nie czyich innych. Usiłował wówczas w samolubny i nierozsądny sposób kupić od Apostołów to należące wyłącznie do nich prawo udzielania "darów" (w. 18-24).
Co więcej, uczniowie z Efezu otrzymali "dary" dopiero, gdy Paweł włożył na nich ręce (Dz.Ap. 19:1-6). I różne są posługi, ale tenże Pan" (1 Kor. 12:4,5).

Warto przeczytać i sięgnąć do wykładów np: do wykładu:---
Wylanie ducha przysposobienia synowskiego z 1892 roku.

Pokoja - 2021-10-15, 16:10

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Kapłani i prorocy, mówili w hebrajskim języku, a jednak dla niewiernego narodu, stał się on językiem obcym. Nie rozumieli go.

Jednak nadal był to hebrajski.
Świadkowi J. mówię po polsku, że Adam zmartwychwstanie na mocy Okupu Jezusa, to on doskonale rozumie co mówię, jednak nie przyjmuje tej Prawdy.

Nie jest mi znane, jak Ś.J. tą kwestię pojmują, gdyż zmieniają światło, jak KZ niby mowę Ducha. Twu=ierdzą, ze oni wszystko mają świeże, a nie z lodówki. Lodówek jednak używają :-D . Jeżeli jest tak, jak napisałeś to, to jest dla Św.J. mowa obca, tak jak dla Festusa była obca mowa Ap. Pawła, chociaż słowa jego rozumiał.
Wskazane tu jest, aby uwzglednić fakt, że przy wieży Babel nie zostały pomieszane słowa, lecz sposób posługiwania się nimi, czyli język, który jest sposobem - kluczem, dla porozumiewania się słowami.
BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
1. A była (1961) wszystka (3605) ziemia (776) jednego (259) języka (8193), i jednej (259) mowy (1697).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
1. Wszystek (3605) lud ziemi (776), kontynuował (1961) jeden (259) język (8193), jedne (259) słowa (1697).


Tekst wg. KS do czytania
1. Wszystek lud ziemi, kontynuował jeden język, jedne słowa (jedną sprawę, związaną z budową wieży Babel).

Pomiesznie języka (Rdz. 11:6-9) było związane z tworzeniem się różnych grup interesu, dla zysku z wyzysku innych, dlatego przestali się rozumieć, chociaż nadal używali tych samych słów. Czynili to jednak w taki sposób, aby rozumieli to tylko ci, którzy popierali sposób wyzysku przez wywyższoną wtedy warstwę społeczną. Tak to trwa, aż do dnia dzisiejszego.

To, co napisałem teraz i wcześniej w tej kwestii, to poznaję, że także dla Ciebie Henryku jest mową obcą, czy w obcym języku, ale nic na to z własnej inicjatywy nie poradzę. Każdy kto jest zniewolony tradycyjną teologią w tej sprawie ten nie zrozumie tego, czyli nie przyjmie tego.

Mówienie "językami" (cząstkowym zrozumieniem, skończy się dopiero wtedy, gdy bliźni, przestanie mówić do bliźniego swego: "Poznaj Pana". Wtedy wszyscy będą go znać, gdyż ziemia będzie napełniona jego znajomościa, Dz. 17:26-28; 1Kor. 13:8-12; Hbr. 8:11,12; Izj. 11:9 (Hab. 2:14).

Krystian - 2021-10-15, 20:40

Henryk napisał/a:
Myślę, że dobrze rozumiem.
Były to języki zrozumiałe dla słuchaczy i samego mówiącego.


Myślę, że źle rozumiesz.

Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza.

Paweł wyraźnie podkreśla, że języki mogą być niezrozumiałe.

nike - 2021-10-15, 21:19

Krystian napisał/a:
Henryk napisał/a:
Myślę, że dobrze rozumiem.
Były to języki zrozumiałe dla słuchaczy i samego mówiącego.


Myślę, że źle rozumiesz.

Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza.

Paweł wyraźnie podkreśla, że języki mogą być niezrozumiałe.

Po co więc mówi, skoro go nikt nie rozumie?
Co mówi na ten temat Ap.Paweł:----1Kor 14:27 BG "Jeźli kto językiem mówi, niech to będzie po dwóch albo najwięcej po trzech, i to na przemiany, a jeden niech tłumaczy."

nike - 2021-10-15, 21:21

Do Boga nie musisz mówić językami, bo Bóg twój rodzinny też zna.
nike - 2021-10-15, 21:22

Pokoja co to jest za księga -----Tekst wg. KS do czytania
Pokoja - 2021-10-16, 09:04

Krystian napisał/a:
Henryk napisał/a:
Myślę, że dobrze rozumiem.
Były to języki zrozumiałe dla słuchaczy i samego mówiącego.


Myślę, że źle rozumiesz.

Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza.

Paweł wyraźnie podkreśla, że języki mogą być niezrozumiałe.


Chodzi tu raczej o to, że pobudek opowiadania cząstkowych Bożych tajemnic wiary nikt z cieleśnie usposobionych nie rozumie (1Kor. 2:14), gdyż to jest czynione z woli Bożej, z pobudek Ducha jego, a nie znakazu ludzkiego:

Cytat:
J.3:7. Nie dziwuj się, żem ci powiedział: Musicie się znowu narodzić. (8) Wiatr, gdzie chce, wieje i głos jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; takżeć jest każdy, który się narodził z Ducha.


BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
2. Albowiem (1063) kto (3588) mówi (2980) językiem (1100) obcym, nie (3756) ludziom (444) mówi (2980), ale (235) Bogu (2316); bo (1063) żaden nie (3762) słucha (191), lecz on duchem (4151) mówi (2980) tajemnice (3466).


Na podst Konkord. Stronga do badania
Kod:
2. Ponieważ (1063) językiem (1100) opowiadać (2980) tajemnice (3466 t. wiary), to (3588) nie (3756) ludziom (444) opowiadać (2980), ale (235) Bogu (2316), ponieważ (1063) żaden nie (3762) słucha (191) opowiadania (2980) duchem (4151).


Na podst. KS do czytania
2. Ponieważ językiem opowiadać tajemnice (t. wiary), to nie ludziom opowiadać, ale Bogu, ponieważ żaden nie słucha opowiadania duchem.

Pokoja - 2021-10-16, 09:50

nike napisał/a:
Krystian napisał/a:
Henryk napisał/a:
Myślę, że dobrze rozumiem.
Były to języki zrozumiałe dla słuchaczy i samego mówiącego.


Myślę, że źle rozumiesz.

Bo kto językami mówi, nie dla ludzi mówi, lecz dla Boga; nikt go bowiem nie rozumie, a on w mocy Ducha rzeczy tajemne wygłasza.

Paweł wyraźnie podkreśla, że języki mogą być niezrozumiałe.

Po co więc mówi, skoro go nikt nie rozumie?
Co mówi na ten temat Ap.Paweł:----1Kor 14:27 BG "Jeźli kto językiem mówi, niech to będzie po dwóch albo najwięcej po trzech, i to na przemiany, a jeden niech tłumaczy."


On napisał, aby na zeznaniu dwóch, albo trzech zgodnych świadectw w języku cząstkowej tajemnicy wiary, jedno, zgodne świadectwo przekazać największej liczbie wierzących, aby nie tworzyć stronnictw. Jewżeli te świadectawa są zgodne, to należy wyprowadzić, zgodny przedmit (czy temat) nauczania:

Cytat:
1Kor. 14:27. Jeźli (1535) kto (5100) językiem (1100) mówi (2980), niech to będzie po (2596) BIBLIA GDAŃSKA
dwóch (1417) albo (2228) najwięcej (4118) po trzech (5140), i to na (303) przemiany (3313), a jeden (1520) niech tłumaczy (1329).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
27. Czy (1535) ktoś (5100) językiem (1100) między (303) stronnictwem (3313) mówi (2980)? Według (2596) dwóch (1417) albo (2228) trzech (5140), [u]to samo[/u] (1520) najliczniejszym (4118) tłumaczcie (1329).


Tekst wg. KS do czytania
27. Czy ktoś językiem między stronnictwem mówi? Według dwóch albo trzech, to samo najliczniejszym tłumaczcie.

nike - 2021-10-16, 10:11

Pokoja już się domyśliłam w tym KS do czytania, żeby ciebie nie obrazić, powiem ci,ze ja często nie rozumiem co ty piszesz.
Bym nigdy nie kapnęła się,że kody Stronga są oddzielne do czytania i do badania i do czego jeszcze?
Ja korzystam często z kodów Stronga, ale wtedy kiedy sprawdzam jakiś tekst lub słowo, bo chyba te kody do tego służą tak myślę.

Pokoja - 2021-10-16, 17:53

nike napisał/a:
Pokoja już się domyśliłam w tym KS do czytania, żeby ciebie nie obrazić, powiem ci,ze ja często nie rozumiem co ty piszesz.
Bym nigdy nie kapnęła się,że kody Stronga są oddzielne do czytania i do badania i do czego jeszcze?


Ja też nie rozumiem na jakiej podstawie twierdzisz, że Apostołowie czekali dziesięć dni, skoro nigdzie to nie jest napisane.

Pokoja napisał/a:
nike napisał/a:
dziesięć dni po wstąpieniu przez Jezusa do nieba
http://biblos.feen.pl/vie...start=15#114540


- Z czego wynika te dziesięć dni. Siedem dni czekali, a nie dziesięć. Było siedem dni na początku cyklu Święta Tygodni i siedem dni na ich końcu. Na jakiej podstawie, podawane jest dziesięć dni?
http://biblos.feen.pl/vie...start=15#114544


Proszę o zrozumiałe wyjaśnienie tego na podstawie Pisma Świętego.
Niektórzy uważają, że Słońce wędruje po nieboskłonie dookoła ziemi, ponieważ pozornie tak to wygląda, ale wiemy, że w rzeczywistości jest odwrotnie, to siedem dni czekali, a nie dziesięć. Nie popełnij błędu, wynikającego z pozoru, który wynika z działania matematycznego.
Pięćdziesiątnica - Dz. 1:3 = 10. Tak to wygląda według złudzenia, ale nie według Słowa Bożego.
Jeżeli odpowiesz na to pytanie, uzasadniając, że dziesięć dni czekali, wtedy uznam, że masz podstawy, aby nie rozumieć tłumaczenia na podstawie Konkordancji Stronga.
Ja tak często przez wiele lat, tłumaczyłem, dlaczego ten sam tekst podaję w dwóch kolumnach, że dziwię się Tobie nike, że Ty dopiero teraz zadajesz to pytanie. Pod poniższym linkiem jest wyjaśnienie:
http://biblos.feen.pl/vie...start=15#114113

Henryk - 2021-10-16, 20:00

Pokoja napisał/a:
Tak to wygląda według złudzenia, ale nie według Słowa Bożego.

Wydziwiasz Pokoja.
Tylko po co? :shock:
Czterdziestego dnia Jezus wstąpił do Ojca.
Po dziesięciu dniach zstąpił na uczni Duch Boży.

nike - 2021-10-16, 22:29

Było to dokładnie w Dzień Pięćdziesiątnicy i to jest udokumentowane w Biblii.
Wiem,ze zdania "po dziesięciu dniach" nie ma w Biblii, ale nie jesteś małolatem prawda? w Biblii tez nie ma,że masz pokoja nick, a masz taki nick.

Pokoja - 2021-10-16, 22:44

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Tak to wygląda według złudzenia, ale nie według Słowa Bożego.

Wydziwiasz Pokoja.
Tylko po co? :shock:
Czterdziestego dnia Jezus wstąpił do Ojca.
Po dziesięciu dniach zstąpił na uczni Duch Boży.

Nawydziwiał ten, który omamił, że czekali dziesięć dni.
14 Nisana - ukrzyżowanie
Od 15 Nisana Rano (Mat. 27:63-66) do 18 Nisana rano - trzy dni i trzy noce w secu świata (Mat. 12:39,40), zaniepokojonym możliwości wykradzenia ciała Pana Jezusa
Czterdzieści dni z Dz. 1:3, w czasie których Pan Jezus ukazywał się uczniom w widzeniach.
3 dni + 40 dni + 7 dni = 50 dni
Gdzie masz napisane, ze czekali dziesięć dni? Jeżeli tego nie znajdziesz, więc nie udowodnisz, to pomyśl, kto nawydziwiał?

Pokoja - 2021-10-16, 23:25

nike napisał/a:
Kilka zdań z Wykładów br. Russella:---
DARY I OWOCE DUCHA
W dniu Pięćdziesiątnicy [...] ze zdumieniem mówili: „Izali oto ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczycy? A jakoż my od nich słyszymy każdy z nas swój własny język, w którym się urodził?” – Dz. Ap. 2:7, 8.


Nie stwierdzono, że wszyscy są Galilejczykami, lecz to, że: Nie wszyscy są Galilejczykami
Dz. 2:5. A byli w Jeruzalem przebywający Żydzi, mężowie pobożni, z każdego narodu pod niebem.
(6) Powstała mowa, a ona wprawiła w zakłopotanie, że mnóstwo, zeszło się pojmować; Każdy jeden, sam opowiadał odpowiednie mowy.
(7) A zdumiewali się, dziwili się, mówiąc: Nie! Oto, to mówimy; Nie wszyscy są Galilejczykami!
(8) Więc jak my, każdy pojmujemy nasze odpowiednio, wydane mowy?
[…], pojmujemy nasze mowy tych samych, wzniosłych opowiadań Bożych.
(12) Zdumiewali! Dlaczego to żeż mamy upodobanie być w obecności? Mieli na myśli drugich; Zaś wszyscy inni byli w niepewności.

http://biblos.feen.pl/vie...start=15#114546

Nie wszyscy są Galilejczykami! – Judasz nie był Galilejczykiem i wielu z tych, którzy należeli do 120 uczniów też nie było Galilejczykami, a jednak byli w stanie po bratersku, bez uprzedzeń mówić z sobą w zakresie wzniosłych opowiadań Bożych, według zasady: Po części znamy i po części mówimy. Wcześniej tak nie było.

Pokoja - 2021-10-17, 14:33

nike napisał/a:
Było to dokładnie w Dzień Pięćdziesiątnicy i to jest udokumentowane w Biblii.
Wiem, ze zdania "po dziesięciu dniach" nie ma w Biblii, ale nie jesteś małolatem prawda?

To niesamowite tłumaczenie. Nawet nie odjęłaś dwóch dni, co do czasu przebywania ciała Pana Jezusa w grobie, jak to się błędnie utrzymuje, gdyż należy odjąć trzy dni, Mat. 12:39,40; 27:63-66.
To niesamowite spowodował ten, który omamił, że czekali dziesięć dni.
Liczmy:
14 Nisana - ukrzyżowanie
Od 15 Nisana Rano (Mat. 27:63-66) do 18 Nisana rano - trzy dni i trzy noce w secu świata (Mat. 12:39,40), zaniepokojonym możliwością wykradzenia ciała Pana Jezusa
Czterdzieści dni z Dz. 1:3, w czasie których Pan Jezus ukazywał się uczniom w widzeniach.
3 dni + 40 dni + 7 dni = 50 dni
Gdzie masz napisane, ze czekali dziesięć dni? Jeżeli tego nie znajdziesz, więc nie udowodnisz? W Słowie Bożym nie jest napisane wiele rzeczy to prawda, gdyż potrzbne jest poznanie prawdy, które wyzwala z błędu, J. 8:32. Nie trwaj w zaślepieniu ślepców. Nikie, dla jakiej sprawy tak łatwo dałaś się zwieść?

nike - 2021-10-17, 14:50

Pokoja napisał/a:
Nawydziwiał ten, który omamił, że czekali dziesięć dni.
14 Nisana - ukrzyżowanie
Od 15 Nisana Rano (Mat. 27:63-66) do 18 Nisana rano - trzy dni i trzy noce w secu świata (Mat. 12:39,40), zaniepokojonym możliwości wykradzenia ciała Pana Jezusa
Czterdzieści dni z Dz. 1:3, w czasie których Pan Jezus ukazywał się uczniom w widzeniach.
3 dni + 40 dni + 7 dni = 50 dni
Gdzie masz napisane, ze czekali dziesięć dni? Jeżeli tego nie znajdziesz, więc nie udowodnisz, to pomyśl, kto nawydziwiał?

Nie jest też napisane, że czekali siedem dni.
Zrozumiałam, że ty liczysz pełne trzy dni po 24 godziny, chyba się tutaj mylisz.
Według twojej rachuby, to Jezus zmartwychwstał 18 nisan jest to czwarty dzień tygodnia nasza środa, jak sie ta wyliczanka ma do tekstów w Biblii, ze Jezus zmartwychwstał w pierwszy dzień tygodnia i to 15 nisan?
Tutaj wklejam wypowiedź br. Johsona.
Albowiem jako Jonasz był w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak będzie Syn człowieczy w sercu ziemi trzy dni i trzy noce=> rozumiemy, że Jezus przez słowo ziemia rozumiał społeczeństwo żydow-skie. W swych wodzach i ich zwolennikach społeczeństwo to dało upust pragnieniu (serc) odnoszą-cemu się do Jezusa. Ten upust uczuć zaczął się ujawniać w aresztowaniu Go w czwartek w nocy. Wówczas to Jezus wstąpił do „serca ziemi" — został poddany złej woli głównych wodzów i ich zwo-lenników spośród żydowskiego społeczeństwa — i pozostał w nim aż do Swego zmartwychwstania w niedzielę rano. Przez części trzech dni — piątku, soboty i niedzieli — i części trzech nocy — czwartku, piątku i soboty — pozostawał w „sercu ziemi" podporządkowany mocy Swych nieprzyjaciół.
Z takiego punktu widzenia „...Syn człowieczy — był — w sercu ziemi trzy dni i trzy nocy" i okres ten był dłuższy niż pozostawanie Jezusa w grobie. Czas ten szczególnie obejmuje okres od pojmania Jezusa w ogrodzie, aż do Jego zmartwychwstania. To znaczy, że przez okres obejmujący trzy dni i trzy noce nieprzyjaciele Jezusa, jako przedstawiciele społeczeństwa żydowskiego, triumfowali nad Nim, spełniając swoje życzenia związane z Jego osobą a Jezus był poddany tym życzeniom przez ten okres czasu. Zatem Jezus nie odnosił się wyłącznie do czasu, w którym był w grobie, ale do czasu obejmującego ten okres a trwającego dłużej — cały czas podczas którego Jezus był poddany złości i przemocy Swoich wrogów.-

Pokoja - 2021-10-18, 09:30

nike napisał/a:
Pokoja napisał/a:
14 Nisana - ukrzyżowanie
Od 15 Nisana Rano (Mat. 27:63-66) do 18 Nisana rano - trzy dni i trzy noce w sercu świata (Mat. 12:39,40), zaniepokojonym możliwości wykradzenia ciała Pana Jezusa
Czterdzieści dni z Dz. 1:3, w czasie których Pan Jezus ukazywał się uczniom w widzeniach.
3 dni + 40 dni + 7 dni = 50 dni


Nie jest też napisane, że czekali siedem dni.

To wynika z pierwszego i ostatniego tygodnia, zgodnie z siedmioma cyklami Święta Tygodni, kończącymi sie Pięćdziesiątnicą (więcej na końcu tego postu).

nike napisał/a:
Zrozumiałam, że ty liczysz pełne trzy dni po 24 godziny, chyba się tutaj mylisz.

Tak licze i wierzę, że się nie mylę;
nike napisał/a:
Według twojej rachuby, to Jezus zmartwychwstał 18 nisan jest to czwarty dzień tygodnia nasza środa, jak sie ta wyliczanka ma do tekstów w Biblii, ze Jezus zmartwychwstał w pierwszy dzień tygodnia i to 15 nisan?

Tak wierzę. Jeżeli jest tak jak Ty napisałaś to od ukrzyżowania 14 nisana do ranka 15 nisana nie upłynęła nawet jedna doba.
nike napisał/a:
wypowiedź br. Johsona.
Johson napisał/a:
Albowiem jako Jonasz był w brzuchu wieloryba trzy dni i trzy noce, tak będzie Syn człowieczy w sercu ziemi trzy dni i trzy noce=> rozumiemy, że Jezus przez słowo ziemia rozumiał społeczeństwo żydow-skie.
upust uczuć zaczął się ujawniać w aresztowaniu Go w czwartek w nocy.
Wówczas to Jezus wstąpił do „serca ziemi" — został poddany złej woli głównych wodzów i ich zwo-lenników spośród żydowskiego społeczeństwa — i pozostał w nim aż do Swego zmartwychwstania w niedzielę rano.
„...Syn człowieczy — był — w sercu ziemi trzy dni i trzy nocy" i okres ten był dłuższy niż pozostawanie Jezusa w grobie. Czas ten szczególnie obejmuje okres od pojmania Jezusa w ogrodzie, aż do Jego zmartwychwstania.

Takie nauczanie nie jest zgodne z Duchem prawdy Słowa Bożego, gdyż Pan Jezus powiedział, że Syn człowieczy będzie w sercu śwata trzy dni i trzy noce, a z cytatu wynika, że okres ten miał się niby rozpocząć nocą w czwartek. Takie nauczanie jest więc sprzecznością samą w sobie. Prawdą jest natomiast to, że bieg tego okresu, rozpoczął się rankiem 15 nisana, od którego też trwał cykl Święta Tygodni. Ponadto czas przebywania ciała Pana Jezusa w grobie był dłuższy niż trzy dni i trzy noce, Syna człowieczego w sercu świata, do którego zaliczała się i społeczność Izraela. W odniesieniu do swego powstania, Pan Jezus mówił:
I. swoim uczniom:
1. Trzeciego (5154) dnia (2250) obudzi się (1453), Mat. 16:21; 17:23; Łuk. 9:22;
2. Trzeciego (5154) dnia (2250) podniesie się (450), Mat. 20:19; Łuk. 18:33;
3. Po (3326) trzech (5140) dniach (2250) podniesie się (450), Mar. 8:31; 9:31; 10:34;
II. Do Żydów – przeciwników:
1. Po (3326) trzech (5140) dniach (2250 świątynię), podniesie (3618) sam (846), Mat. 26:61;
2. W (1722) trzech (5140) dniach (2250), podnosisz (3618) świątynię (3485), Mat. 27:40;
3. W (1722) trzech (5140) dniach (2250), obudzę się (1453), J. 2:19;
4. Po (3326) trzech (5140) dniach (2250), obudzi się (1453), Mat. 27:63;
5. Po (1223) trzech (5140) dniach (2250) inną (243) podniosę (3618), nie zrobioną rękami (886), Mar. 14:58;
6. będzie (2071) Syn (5207) człowieczy (444) w (1722) sercu (2588) świata (1093) trzy (5140) dni (2250) i (2532) trzy (5140) noce (3571)

Z powyższego wynika, że process powstawania Chrystusa z martwych był następujący:
1. W trzech dniach budził się i w trzech dniach, podnoszona była jego świątynia;
2. Trzeciego dnia obudził się i podniósł się;
3. Po trzech dniach, obudził się i podniósł inną świątynie, nie zrobioną rękami.

Ad 1. W trzech dniach, podnoszona była jego świątynia – nieskażone ziarno, wrzucone do ziemi, podjęło swoją aktywność, dla nowej rośliny już od chwili pogrzebu, gdyż jak widać niewiasty nie uważały, że dzieło Pana Jezusa już się zakończyło, tak jak w przypadku Teudasa i Judy Galilejczyka, Dz. 5:36-39. One nie grzebały ciała Pana Jezusa, ale były przy tym (Mat. 27:61; Łuk. 23:54a), aby działać (po swojemu), dla zmartwychwstania Pana Jezusa, aby jego ciało nie uległo rozkładowi. Przez sabat 15 nisana, sabat nadzwyczajny, ogłaszany (Łuk. 23:54b; J. 19:31), odpoczywały, ale myślały o dokończeniu, balsamowania ciała Pana Jezusa. 16 nisana nakupiły wonności i przygotowały je, dla dokończenia balsamowania, Łuk. 23:56. Następnie przez sabat zwyczajny 17 nisana, odpoczywały według przykazania

Ad 2. Trzeciego dnia obudził się i podniósł się – indywidualnie w uczniach swoich. Licząc od 14 nisana to przypadło w sabat zwyczajny 17 nisana
Ad 3. Po trzech dniach, obudził się i podniósł inną świątynie, nie zrobioną rękami – w skład tej świątyni w zarodku, wchodzili już uczniowie - Żydzi oraz żołnierze – Żydzi i poganie. Licząc od 14 nisana to przypadło w niedzielę rano, czyli w sabat nadzwyczajny 18 nisana. Wtedy też skończyły się, dokładnie trzy dni i trzy noce z Mat. 12:40 w czasie których Syn człowieczy był w sercu świata (Żydzi i poganie), zaniepokojonym wykradzeniem ciała Pana Jezusa, Mat. 27:62-66.


Cytat:
Mat. 27:62. Nazajutrz, czyli w dzień po święcie Przygotowania, zebrali się u Piłata przedniejsi arcykapłani i faryzeusze, (63) mówiąc: Panie, przypomnieliśmy sobie, że ten zwodziciel jeszcze za życia powiedział: Po trzech dniach zmartwychwstanę. (64) Rozkaż więc zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia, żeby czasem uczniowie jego nie przyszli, nie ukradli go i nie powiedzieli ludowi: Powstał z martwych. I będzie ostatnie oszustwo gorsze niż pierwsze. (65) Rzekł im Piłat: Macie straż, idźcie, zabezpieczcie, jak umiecie. (66) Poszli więc i zabezpieczyli grób, pieczętując kamień i zaciągając straż.


Trzy dni i trzy noce, skończyło się więc przed rankiem 18 nisana.

Pierwszy i ostatni tydzień cykli Święta Tygodni, według pierwszego Tygodnia Prześników (rozpoczynający i kończący się sabatem) były tygodniami sabatowymi, trwającymi po siedem dni.

Uczniowie na początku cyklu od ranka 15 nisana do ranka 18 nisana byli w zamknięciu, aby nie wykradli ciała Pana Jezusa, Łuk. 24:21,22. Rankiem 18 nisana, nastąpiło pierwsze spotkania z Panem Jezusem. Przed ósmym dniem, czyli 22 nisana, gdy przybył Ap. Tomasz, nastąpiło drugie zgromadzenie z powodu, spotkania z Panem Jezusem, co wynika z i J. 20:26. Wtedy też upłynęło pierwsze siedem dni siedmiu cykli Święta Tygodni. Pan Jezus w widzeniach, ukazywał się uczniom przez 40 dni (Dz. 1:3), dlatego do Pięćdziesiątnicy czekali siedem dni, a nie dziesięć. Ciało Pana Jezusa, przebywało w grobie, łącznie trzy i pół (3.5) dnia, co jest zgodne z Ap. 11:9-11.

Kapłańska 23:5-16
BIBLIA GDAŃSKA

Cytat:
(5) A teć (428) są uroczyste święta (4150) Pańskie (3068), zgromadzenia (4744) święte (6944), które (834_853) obchodzić (7121) będziecie pewnego ich czasu (4150).
(6) Miesiąca (2320) pierwszego (7223), dnia czternastego (702_6240) tegoż miesiąca (2320), między (996) dwoma wieczorami (6153) święto przejścia (6453) Pańskiego (3068).
(7) Potem dnia (3117) piętnastego (2568_6240) tegoż (2088) miesiąca (2320), święto (2282) przaśników (4682) będzie Panu (3068); przez siedem (7651) dni (3117) chleby przaśne (4682) jeść (398) będziecie.
(8) A dnia (3117) pierwszego (7223) zgromadzenie (4744) święte (6944) mieć (8901) będziecie (1961); żadnej (3605) roboty (4399) służebniczej (5656) czynić (6213) nie (3808) będziecie.
(9) Ale będziecie ofiarowali (7126) ofiarę ognistą (801) Panu (3068) przez siedem (7651) dni (3117). Dnia (3117) także siódmego (7651) zgromadzenie (4744) święte (6944) będzie; żadnej 3605 roboty (4399) służebniczej (5656) czynić (6213) nie (3808) będziecie. I rzekł (559) Pan (3068) do (413) Mojżesza (4872), mówiąc (559):
(10) Powiedz (1696) (413) synom (1121) Izraelskim (3478), i rzecz (559) im (413): Gdy (3588) wnijdziecie (935) do (413) ziemi (776) którą (834) Ja (589) wam (8901) dawam (5414), a będziecie żąć (7114) zboże (º7105) wasze, tedy przyniesiecie (935) snop (º6016) pierwiastek (7225) żniwa (7105) waszego do (413) kapłana (3548).
(11) I będzie tam i sam obracał (5130) on snop (º6016) przed obliczem (6440) Pańskiem (3068), aby był przyjemny (7522) za was; nazajutrz (4283) po sabacie (7676) podnosić (5130) go będzie kapłan (3548).

(15) Naliczycie (5608) także sobie (8901) od dnia pierwszego (4283) po sabacie (7676), od dnia (3117), któregoście ofiarowali (935) snop (º6016) podnoszenia (8573), siedem (7651) tygodni (7676) zupełnych (8549) niech będzie (1961).
(16) Aż do (5704) pierwszego dnia (4283) po siódmym (7637) tygodniu (7676) naliczycie (5608) pięćdziesiąt (2572) dni (3117); tedy ofiarować (7126) będziecie ofiarę śniedną (4503) nową (2319) Panu (3068).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
(5) Wyznaczam (7121) ci (428) ustanowione święta (4150), święte zgromadzenia (4744) Jehowy (3068) uświęcenie (6944) pamiątki (853), którą (834) określony znak (4150).
(6) Miesiąca (2320) pierwszego (7223), czternastego (702_6240) miesiąca (2320), między  (996) wieczorami (6153) Święta Przejścia (6453) Jehowy (3068).
(7)  Dnia (3117) piętnastego (2568_6240) tego (2088) miesiąca (2320), święto (2282) bez zakwasu (4682) Jehowie (3068); siedem (7651) dni (3117) niekwaszone (4682) jedzcie (398). 
(8) Dnia (3117) pierwszego (7223) zgromadzenie (4744) święte (6944) na korzyść (8901) kontynuujcie (1961); Żadnej (3605) pracy (4399) służby (5656) nie (3808) czyńcie (6213).
(9) Siedem (7651) dni (3117), przynoście (7126) Jehowie (3068) ofiary ogniste (801). Dnia (3117) siódmego (7651) oddzielenie (6944) - święte zgromadzenie (4744); Żadnej (3605) pracy (4399) służby (5656) nie (3808) czyńcie (6213). Jehowa (3068) mówiąc w sercu (559) wewnątrz (413) Mojżesza (4872), powiedział (559):
(10) W duchu ustawy (413) powiedz (1696) synom (1121) Izraelskim (3478): Rozkazuj (559) w duchu ustawy (413): Gdy (3588) wejdziecie (935) do (413) ziemi (776) którą (834) Ja (589) na korzyść (8901) daję (5414), zbierzcie (7114) pamiątkę zboża (º7105); Przyniesiecie (935) do (413) kapłana (3548), tylko snop pamiątkę (º6016), pierwociny (7225) żniwa (7105).
(11) Snopem pamiątką (º6016) potrząsania (5130), przyjemnym (7522) w obliczu (6440) Jehowy (3068); Kapłan (3548) potrząśnie (5130), nazajutrz (4283) sabatu (7676).

(15) Według (8901) dni (3117) tygodnia (7676 tygodnia przaśników?), naliczycie (5608) siedem (7651) pełnych (8549) tygodni (7676); Następnego dnia (4283) będzie (1961) położona (935) przynajmniej pamiątka, snop (º6016) kołysania (8573).
(16) W końcu (5704), nazajutrz (4283) siódmego (7637) tygodnia (7676) głoście (5608) pięćdziesiąty (2572) dzień (3117); Przynieście (7126) nowa rzecz (2319) Jehowie (3068), ofiarę z ziarna (4503).


Tekst wg. KS do czytania
(5) Wyznaczam ci ustanowione święta, święte zgromadzenia Jehowy, uświęcenie pamiątki, którą określony znak
(6) Miesiąca pierwszego, czternastego miesiąca, między wieczorami Święto Przejścia Jehowy.
(7) Dnia piętnastego tego miesiąca, święto Jehowie bez zakwasu; Siedem dni niekwaszone jedzcie.
(8) Dnia pierwszego, kontynuujcie zgromadzenie święte na korzyść; Żadnej pracy służby nie czyńcie.
(9) Siedem dni, przynoście Jehowie ofiary ogniste. Dnia siódmego oddzielenie - święte zgromadzenie; Żadnej pracy służby nie czyńcie. Jehowa mówiąc w sercu, wewnątrz Mojżesza, powiedział:
(10) W duchu ustawy powiedz synom Izraelskim: Rozkazuj w duchu ustawy: Gdy wejdziecie do ziemi którą Ja na korzyść daję, zbierzcie pamiątkę zboża; Przyniesiecie do kapłana, tylko snop pamiątkę, pierwociny żniwa.
(11) Snopem pamiątką potrząsania, przyjemnym w obliczu Jehowy, kapłan potrząśnie, nazajutrz sabatu.

(15) Według dni tygodnia (tygodnia przaśników?), naliczycie siedem pełnych tygodni; Następnego dnia będzie położona przynajmniej pamiątka, snop kołysania.
(16) W końcu, nazajutrz siódmego tygodnia głoście pięćdziesiąty dzień; Przynieście nowa rzecz Jehowie, ofiarę z ziarna.

nike - 2021-10-18, 12:54

Nic nie zrozumiałam z tego twojego pisania zupełnie nic.
Pokoja napisz dziesięć słów a zrozumiałych oki.
Napisałeś duzo i o wszystkim, a rozmawiamy tylko ILE DNI JEZUS BYŁ W GROBIE
I ja taką odpowiedź od ciebie chcę usłyszeć.

Według mojej rachuby to dokładnie w grobie leżał 39 godzin.
W Izraelu w tamtym czasie, zresztą obecnie tez na świecie jest przyjęte, ze, jeżeli jakieś wydarzenie zajmie np 2 godziny z dnia to uznaje się cały dzień, tak tez pisze br. Russel.
I tak krotko i na temat:--- Jezus umiera około godziny 15-tej naszego czasu w piątek, o godzinie mniej więcej naszej 18-tej zaczyna się w Izraelu sobota, a wiec Jezus nie żyje już 3 godziny w piątek, i w niedzielę zmartwychwstaje. A wiec nie musiał być w grobie pełne trzy doby.
Jeżeli chodzi o tę wklejkę pastora Johnsona to jest bardzo przejrzysta i logiczna. i Ja tak właśnie wierzę.

Pokoja - 2021-10-18, 15:39

nike napisał/a:
Nic nie zrozumiałam z tego twojego pisania zupełnie nic.
Pokoja napisz dziesięć słów a zrozumiałych oki.
Napisałeś duzo i o wszystkim, a rozmawiamy tylko ILE DNI JEZUS BYŁ W GROBIE
I ja taką odpowiedź od ciebie chcę usłyszeć.

Pan Jezus w grobie był dokładnie trzy i pół dnia, tyle samo, co symbolicznie dwaj świadkowie. W ich przypadku nie ma kombinacji z 39 godzinami. Ich trzy i pół dnia, oznacza 3.5 roku w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej.

W sprawie tego, niby niezrozumiałego, dla Ciebie pytania mam wielką prośbę. Wskaż proszę jedno, najbardziej, dla Ciebie niezrozumiałe wyjaśnienie i napisz dlaczego go nie rozumiesz. Tylko jedno, ale to uczyń, proszę, gdyz dotychczas wiele tak sygnalizowałaś, ale raczej tego nie wskazałaś.

nike - 2021-10-18, 20:46

Pokoja napisał/a:
Pan Jezus w grobie był dokładnie trzy i pół dnia, tyle samo, co symbolicznie dwaj świadkowie. W ich przypadku nie ma kombinacji z 39 godzinami. Ich trzy i pół dnia, oznacza 3.5 roku w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej.

Co za świadków masz na uwadze?, I napisz konkretnie od kiedy i do kiedy był w grobie. Jeżeli twierdzisz,ze zmartwychwstał 18 nisan to była nasza środa, a cały N.Testament mówi,ze Jezus zmartwychwstał w niedzielę.

Pokoja - 2021-10-18, 23:00

nike napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Pan Jezus w grobie był dokładnie trzy i pół dnia, tyle samo, co symbolicznie dwaj świadkowie. W ich przypadku nie ma kombinacji z 39 godzinami. Ich trzy i pół dnia, oznacza 3.5 roku w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej.

Co za świadków masz na uwadze?, I napisz konkretnie od kiedy i do kiedy był w grobie. Jeżeli twierdzisz,ze zmartwychwstał 18 nisan to była nasza środa, a cały N.Testament mówi,ze Jezus zmartwychwstał w niedzielę.


Już Tobie napisałem to, co należy. Nie czytałaś?
Pokoja napisał/a:
Ad 3. Po trzech dniach, obudził się i podniósł inną świątynie, nie zrobioną rękami - w skład tej świątyni w zarodku, wchodzili już uczniowie - Żydzi oraz żołnierze - Żydzi i poganie. Licząc od 14 nisana to przypadło w niedzielę rano, czyli w sabat nadzwyczajny 18 nisana. Wtedy też skończyły się, dokładnie trzy dni i trzy noce z Mat. 12:40 w czasie których Syn człowieczy był w sercu świata (Żydzi i poganie), zaniepokojonym wykradzeniem ciała Pana Jezusa, Mat. 27:62-66.

Cytat:
Mat. 27:62. Nazajutrz, czyli w dzień po święcie Przygotowania, zebrali się u Piłata przedniejsi arcykapłani i faryzeusze, (63) mówiąc: Panie, przypomnieliśmy sobie, że ten zwodziciel jeszcze za życia powiedział: Po trzech dniach zmartwychwstanę. (64) Rozkaż więc zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia, żeby czasem uczniowie jego nie przyszli, nie ukradli go i nie powiedzieli ludowi: Powstał z martwych. I będzie ostatnie oszustwo gorsze niż pierwsze. (65) Rzekł im Piłat: Macie straż, idźcie, zabezpieczcie, jak umiecie. (66) Poszli więc i zabezpieczyli grób, pieczętując kamień i zaciągając straż.


Trzy dni i trzy noce, skończyły się więc przed rankiem 18 nisana.

Była to niedziela, a nie żadna środa. Jednak ciało Pana Jezusa było w grobie od wieczora 15 nisana, czyli 3.5 doby, tyle samo co dwaj świadkowie

nike napisał/a:
Co za świadków masz na uwadze?

Ap. 11:7-11.

Zauważyłem, że zbaczasz od uzasadnienia zarzutu, który mi postawiłaś:

Pokoja napisał/a:
W sprawie tego, niby niezrozumiałego, dla Ciebie pytania mam wielką prośbę. Wskaż proszę jedno, najbardziej, dla Ciebie niezrozumiałe wyjaśnienie i napisz dlaczego go nie rozumiesz. Tylko jedno, ale to uczyń, proszę, gdyz dotychczas wiele tak sygnalizowałaś, ale raczej tego nie wskazałaś.


Teraz czynisz podobnie. Niby dostrzegasz jakiś problem, ale konkretnie nie jesteś w stanie go wskazać. Krystian zasygnalizował i wskazał. Chętnie mu pomogłem zrozumieć to, co postrzegał jako niezrozumiałe, dla niego.

Henryk - 2021-10-19, 07:28

Pokoja napisał/a:
Pan Jezus w grobie był dokładnie trzy i pół dnia, tyle samo, co symbolicznie dwaj świadkowie. W ich przypadku nie ma kombinacji z 39 godzinami. Ich trzy i pół dnia, oznacza 3.5 roku w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej.

Czy te wywody czytałeś w Swej "Biblii do czytania"- napisanej przez siebie?

Pokoja - 2021-10-19, 08:25

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Pan Jezus w grobie był dokładnie trzy i pół dnia, tyle samo, co symbolicznie dwaj świadkowie. W ich przypadku nie ma kombinacji z 39 godzinami. Ich trzy i pół dnia, oznacza 3.5 roku w czasie Wielkiej Rewolucji Francuskiej.

Czy te wywody czytałeś w Swej "Biblii do czytania"- napisanej przez siebie?


A co się Tobie w tym nie zgadza, jako sprzeczne z Słowem Bożym?

nike - 2021-10-19, 08:28

Pokoja prosiłam o wytłumaczenie śmierć Jezusa i wszystko co się z nia wiąże a ty mi o rewolucji francuskiej piszesz, ja jestem za głupia, żeby za tobą nadążyć. Dziekuję ci za uwagę.

Nie zgadzam sie z niczym co w tym temacie napisałeś.

Pokoja - 2021-10-19, 09:13

nike napisał/a:
Pokoja prosiłam o wytłumaczenie śmierć Jezusa i wszystko co się z nia wiąże a ty mi o rewolucji francuskiej piszesz, ja jestem za głupia, żeby za tobą nadążyć. Dziekuję ci za uwagę.

Nie zgadzam sie z niczym co w tym temacie napisałeś.


To jest niesamowite, że Ty Nike, zaczynacz zaprzeczać, nauczaniu Brata Russella. Zobacz jego komentarz do Ap. 11:8,9:
Russell napisał/a:
Trupy leżeć będą - W Rewolucji Francuskiej. [...] D665, 751; c 358
Półczwarta dnia - trzy i pół roku od 1973 n.e. z 81 - 4


Czy Ty chcesz być Taka jak Bobo - Dariusz? Nie wskazałaś żadnej kwestii, która jest dla Ciebie najtrudniejsza, gdyż jej nie ma, a Ty szemrzesz bez powodu, aby innych uprzedzić, więc uciekasz. Takie działanie jest obłudne. Czy to Ciebie pociąga, skoro Pan Jezus, tak bardzo napiętnował obłudę Uczonych w Piśmie Faryzeuszy?
Prosiłem wskaż jedną kwestię, a Ty jak zwykle, uciekasz od uzasadnienie zarzutu.

nike - 2021-10-19, 10:22

Jak się ma rewolucja do zmarłego Jezusa? A nawet gdyby si e miała ja nie pytałam ciebie jak śmierć Jezusa ma sie do rewolucji ja zapytałam jak długo Jezus leżał w grobie i dlaczego mówisz o dniu 18 [środzie] skoro Jezus wstał w niedziele.

ty tak mieszasz tematy i owijasz je w bawełnę, że chociaż w dalszej przyszłości te poza obrazy sa zgodne to w danym momencie nic nie znaczą.
Druga rzecz kodami zasypujesz całe strony, co masz na uwadze, że ktoś bedzie czytał trzy dni te kody i co one wniosą, do krótkiego pytania ? Zastanow się.

Pokoja - 2021-10-19, 17:02

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Tak to wygląda według złudzenia, ale nie według Słowa Bożego.

Czterdziestego dnia Jezus wstąpił do Ojca.
Po dziesięciu dniach zstąpił na uczni Duch Boży.

Nie dążę Henryku do kontynuowania tej dyskusji, ale czuję potrzebę wskazania, jak bardzo można ulec złudzeniu na podstawie tego, co pozornie, wydaję się oczywiste.

Jeżeli przyjmuje się, że powstanie z martwych Pana Jezusa, nastąpiło w dniu potrząsania snopem, czyli w dniu 16 nisana, to 40 dni jego ukazywania, skończyłoby się ok. 8 dni przed Pięćdziesiątnicą, a nie 10 dni przed nią.
Dziękuję za wkład w dyskusję.
Pozdrawiam Ciebie.

Pokoja - 2021-10-21, 10:10
Temat postu: Re: DARY UDZIELANE TYLKO PRZEZ APOSTOŁÓW
nike napisał/a:
Pismo Święte uczy, że przywilej udzielania "darów" Ducha przez włożenie rąk należał wyłącznie do Apostołów.
Dlatego też "dar" języków - razem z innymi "darami" przekazywanymi w ten sam sposób - oczywiście skończył się (1 Kor. 13:8) wraz ze śmiercią ostatnich braci, na których któryś z Apostołów włożył ręce - gdyż bracia ci, nie posiadając urzędu apostolskiego, nie mogli tych "darów" udzielić innym.
Najdłużej żył Ap. Jan zmarł około 100 roku n.e. wiec bracia którzy otrzymali dary z rąk ap.Jana w drugiej połowie II wieku n.e. zmarli i na tym skończyły się Dary Ducha.


POŚREDNICTWO, PODSTAWĄ PRZEKAZYWANIA DUCHA BOGA I JEGO DARÓW ŁASKI.

Nigdzie Pismo Święte nie wskazuje, że przywilej udzielania "darów" Ducha Świętego Boga Ojca był udzielany, wyłącznie przez włożenie rąk Apostołów.

Duch Świętego Boga Ojca (przez włożenie rąk Apostołów) nie został udzielony:

1. Panu Jezusowi - GŁOWA (KAMIEŃ WĘGIELNY, Efz. 2:20b) EKLEZJA (ZBORU BOŻEGO, IZRAELA DUCHOWEGO), to oczywiste, gdyż jeszcze nie było Apostołów, a jednak zstąpił na niego;
2. 120 uczniom, razem z Apostołami (FUNDAMENT EKLEZJA, Efz. 2:20a) w dniu Pięćdziesiątnicy, Dz. 1:15; 2:1-4, to oczywiste, gdyż Apostołowie dopiero otrzymali tego Ducha, a jednak zstąpił na nich;
3. 5 000 powołanym z łaski z narodu wybranego, Dz. 2:22,41; 4:4 – słudzy Boży pod zakonem Mojżeszowym, tworzący CIAŁO EKLEZJA (ZBORU BOŻEGO, IZRAELA DUCHOWEGO) w Wieku Ewangelii (Dz. 2:18), otrzymali Ducha bez włożenia rąk Apostołów, a jednak zstąpił na nich;
5. Saulowi z Tarsu – należącemu do PRZEŚLADOWCÓW EKLEZJA, który po olśnieniu, został Apostołem, dla pogan. Ręce na niego włożył nie Apostoł, lecz Ananiasz (czyli Gamaliel po zmianie imienia, Dz. 5:34; 22:12), a jednak ten Duch zstąpił na niego;
6. Korneliuszowi z całym swoim domem – synowie i córki tego świata, czyli pochodzący z pogan, tworzący CIAŁO EKLEZJA (ZBORU BOŻEGO, IZRAELA DUCHOWEGO) W WIEKU EWANGELII. Zostali ochrzczeni dla sławienia Pana Jezusa, dopiero po otrzymaniu tego DUCHA, a jednak zstąpił na nich;

W Piśmie Świętym jest napisane, tylko o trzech Apostołach, którzy w dwóch przypadkach, włożyli ręce na tych, którzy zostali ochrzczeni dla sławienia Pana Jezusa.

4. Apostołowie Piotr i Jan, włożyli ręce na Samarytan (PROZELICI), a
7. Ap. Paweł, włożył ręce na uczniów Jana Chrzciciela, którzy po uwięzieniu go, przyszli do Pana Jezusa, ale ZGORSZYLI SIĘ NIM I ODESZLI. Z Dz. 19:1-6 wynika, ze odeszli do Efezu, w którym doszło do rozruchów z ich powodu, ale problem został zażegnany. W ten sposób pierwsi (jako uczniowie Jana Chrzciciela), stali się ostatnimi, jako otrzymujący Ducha Świętego Boga Ojca po przyjęciu chrztu, dla sławienia Pana Jezusa.
Tylko w dwóch na siedem przypadków, ręce wkładali Apostołowie, a w jednym z nich, ręce na Saula z Tarsu, włożył nie Apostoł. W ten sposób, zgodnie z Dz. 2:17, Duch Świętego Boga Ojca, został wylany na wszelkie ciało, Dz. 2:17. Już nie pojawia się, żadna nowa grupa, która by mogła wejść w skład Ciała Chrystusowego - Eklezja. Wszyscy inni, otrzymujący tego Ducha w Wieku Ewangelii byli włączani do jednej z tych grup.

W związku z powyższym, powoływanie się na Dz. 8:18, że […] Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez wkładanie rąk apostołów nie może być podstawą do takiego twierdzenia, ponieważ jego świadectwo jest subiektywne, oparte na złudzie postrzgania. On nie rozumiał właściwie, wynikiem czego było zaistnienie takiego przywileju, gdyż sądził, że można go otrzymać za pieniądze. Nawet wydał świadectwo, prosząc aby ten fakt, błądzący złe pragnienie w nie szczerym sercu nie sprowadził na niego zła. Z tego powodu na podstawie jego złudnego postrzegania nie można tworzyć prawdy Słowa Bożego, co do zasady, według której przekazywany był Duch i dary z tym związane;

Zstąpienie Duch Świętego Boga Ojca na:

1. Pana Jezusa, stało się na podstawie Słowa Bożego ST, które przez Zachariasza i ST, zostało przekazane Janowi Chrzcicielowi. Otrzymał go po złożeniu okupu przy chrzcie w Jordanie i rozpoczęciu składania ofiary za grzech, aby z dwóch (Żyda i poganina) uczynić jednego nowego człowieka w Eklezja, dla budowania Świątyni duchowej usprawiedliwić ich i pojednać z Bogiem przez krzyż, Efz. 2:14-17; Kol. 2:13-15;
2. 120 uczniom, znanym już narodowi z powierzonej im działalności przez Pana Jezusa, stało się na podstawie jego pośrednictwa Słowa, Łuk. 24:49; Dz. 1:4,5;
3. 5 000 powołanych z łaski z narodu izraelskiego, stało się na podstawie pośrednictwa, Pana Jezusa miedzy Bogiem niebieskim, a tym narodem i nakazu, danego Apostołom, Dz. 1:8. aby z łaski przebaczyć im grzechy pod prawem Nowego Przymierza, zawartego z Apostołami, podczas Ostatniej Wieczerzy;
4. Samarytan, stało się na podstawie pośrednictwa, Pana Jezusa miedzy Bogiem niebieskim, a tym ludem i nakazu, danego Apostołom, Dz. 1:8. Samarytanom Filip głosił Ewangelię z powodu, wymuszonego przez prześladowania, ale nie słyszał poleceń do dawania świadectwa od Jerozolimy, aż po krańce ziemi, danych tylko Apostołom, Dz. 1:2,8. Apostołowie mieli powód do udzielenia Samarytanom przebaczenia, gdyż chcieli ich wyniszczyć, gdy nie zostali przez nich przyjęci, idąc do Jerozolimy z Panem Jezusem, tuż przed jego wniebowstąpieniem, Łuk. 9:51-56;
5. Saula z Tarsu, stało się na podstawie pośrednictwa, Pana Jezusa i modlitwy Szczepana, którzy prosili o przebaczenie win tym, którzy działali w nieświadomości, Łuk. 23:34; Dz. 7:60. Odpowiednią osobą do pośredniczenia między uczniami Pana Jezusa, a Saulem z Tarsu był Gamaliel, czyli Ananiasz po nadaniu mu nowego imienia przez Pana Jezusa, gdy stał się jego potajemnym uczniem Dz. 5:34; 22:12. Był on jednym z członków Rady, J. 3:1,2; Mar. 15:43; Łuk. 23:50,51; J. 19:38,39. Gamaliel był odpowiednią osobą do pośredniczenia, gdyż Saula z Tarsu, nauczał prawa zakonu i był wtedy, szanowanym wśród wszystkich Żydów (Dz. 5:34), a więc i wśród części tych z nich, z którymi razem, schronił się w Damaszku przed prześladowaniami Saula. Z tego powodu, zgodnie z nauczaniem Pana Jezusa i modlitwą jego i Szczepana, działając w Duchu Świętego Boga Ojca mógł wystąpić jako przedstawiciel Pośrednika. Pomimo to, że nie był Apostołem włożył na niego ręce, gdyż miał do tego odpowiednie upoważnienie;
6. Korneliusza i cały jego dom, stało się na podstawie pośrednictwa, Pana Jezusa i jego modlitwy z krzyża (Łuk. 23:34), który prosił o przebaczenie win także poganom, Kol. 2:13-15 (8-15)
7. Uczniów Jana Chrzciciela, którzy po uwięzieniu go, przyszli do Pana Jezusa, ale ZGORSZYLI SIĘ NIM I ODESZLI do Efezu, stało się na podstawie pośrednictwa, Pana Jezusa i postanowienia Synagogi Apostolskiej (, uznawanej zwłaszcza wśród KRK za pierwszy sobór), aby im przebaczyć nieczystość duchową, wynikającą z przebywania w oddali, czyli „w drodze”.
Ap. Paweł, jako prześladowca Eklezja (Zboru Bożego), któremu już to przebaczono był odpowiednią osobą, upoważnioną przez Pana Jezusa i Synagogę Apostolską, aby włożył na nich ręce.
Z Listu do Galacjan, dowiadujemy się o tym, że on i ci, którzy działali razem z nim, zostali zobowiązania do wspomnienia ubogich (w Duchu), którzy sami starali się (działać wśród nieobrzezanych).

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
6. A (1161) od (575) tych, którzy się zdadzą (1380) być (1511) czemś (5100), [acz jakimi (3697) niekiedy (4218) byli (2258), nic (3762) mi (3427) na tem (1308); bo osoby (4383) człowieczej (444) Bóg (2316) nie (3756) przyjmuje (2983)], ci mówię, którzy się zdali (1380) być czemś, nic mi nie (3762) przydali (4323).
7. Owszem (235), przeciwnym obyczajem (5121), widząc (1492), iż (3754) mi jest zwierzona (4100) Ewangielija (2098) między nieobrzezanymi (203), jako (2531) Piotrowi (4074) między obrzezanymi (4061),
8. [Albowiem (1063) ten, który był skuteczny (1754) przez Piotra (4074) w (1519) apostolstwie (651) między obrzezanymi (4061), skuteczny był (1754) i we mnie (1698) między (1519) poganami (1484)].
9. I (2532) poznawszy (1097) łaskę (5485) mnie (3427) daną (1325), Jakób (2385) i Kiefas (2786), i Jan (2491), którzy się zdadzą (1380) być (1511) filarami (4769), podali (1325) prawicę (1188) mnie (1698) i Barnabaszowi (921) na towarzystwo (2842), abyśmy (2443) my między (1519) poganami (1484), a oni (846) między (1519) obrzezanymi (4061) kazali.
10. Tylko (3440) upomnieli, abyśmy (2443) na ubogich (4434) pamiętali (3421), o com (3739) się też pilnie starał (4704), abym [846] to (5124) uczynił (4160).

Na podst. K.S. do badania
Kod:
6. A (1161) cieszący się znaczeniem (1380), coś (5100) z dala ode (575) mnie (3427) byli (1511); żaden (3762) wyróżniał się (1308), jakimi (3697) kiedyś (4218) byli (2258); żaden (3762) mąż (444), cieszący się znaczeniem (1380) nie (3756) pojął zmysłami (2983) osoby (4383) Boga (2316) - naradzali się (4323).
7. Wszakże (235) pojęli (1492), że (3754) inaczej (5121), byłem przekonanym (4100) Ewangelią (2098) nieobrzezaniu (203), tak jak (2531) Piotrowi (4074) obrzezaniu (4061),
8. Ponieważ (1063) Piotr (4074) był skuteczny (1754) dla (1519) apostolstwa (651) obrzezania (4061), mnie (1698) skutkowało (1754) dla (1519) pogan (1484).
9. Cieszący się znaczeniem (1380): Jakub (2385), Kefas (2786), Jan (2491) sami (846) byli (1511) podporami (4769), dla (1519) obrzezania (4061); poznali (1097) daną (1325) mi (3427) łaskę (5485), więc (2532) wyznaczyli (1325) mi (1698) Barnabę (921) prawą ręką (1188) uczestnictwa (2842), aby (2443) dla (1519) pogan (1484).
10. Tylko (3440), abyśmy (2443) wspomnieli (3421) ubogich (4434), którzy (3739) sami [846] starali się (4704) to (5124) czynić (4160).


Tekst wg. KS do czytania
6. A cieszący się znaczeniem, coś z dala ode mnie byli; żaden wyróżniał się, jakimi kiedyś byli; żaden mąż, cieszący się znaczeniem nie pojął zmysłami osoby Boga - naradzali się.
7. Wszakże pojęli, że inaczej, byłem przekonanym Ewangelią nieobrzezaniu, tak jak Piotr obrzezaniu,
8. Ponieważ Piotr był skuteczny dla apostolstwa/o obrzezania, mnie skutkowało dla pogan.
9. Cieszący się znaczeniem: Jakub, Kefas, Jan sami byli podporami, dla obrzezania; poznali daną mi łaskę, więc wyznaczyli mi Barnabę prawą ręką uczestnictwa, aby dla pogan.
10. Tylko, abyśmy wspomnieli ubogich, którzy sami starali się to czynić
(czyli uczniowie Jana Chrzcicela).

nike - 2021-10-21, 11:49

Pokoja napisał/a:
Duch Świętego Boga Ojca (przez włożenie rąk Apostołów) nie został udzielony:
1. Panu Jezusowi - GŁOWA (KAMIEŃ WĘGIELNY, Efz. 2:20b) EKLEZJA (ZBORU BOŻEGO, IZRAELA DUCHOWEGO), to oczywiste, gdyż jeszcze nie było Apostołów, a jednak zstąpił na niego;

Czy ty Pokoja sam z siebie się nabijasz, czy ze mnie? Żeby przyrównywać Jezusa?
Pokoja napisał/a:

2. 120 uczniom, razem z Apostołami (FUNDAMENT EKLEZJA, Efz. 2:20a) w dniu Pięćdziesiątnicy, Dz. 1:15; 2:1-4, to oczywiste, gdyż Apostołowie dopiero otrzymali tego Ducha, a jednak zstąpił na nich; ;

O tym pisałam wyżej, że były dwa przypadki, udzielenia Ducha Św. i Darów Ducha, w dniu PIĘĆDZIESIĄTNICY I W DOMU KORNELIUSZA
Pokoja napisał/a:

3. 5 000 powołanym z łaski z narodu wybranego, Dz. 2:22,41; 4:4 – słudzy Boży pod zakonem Mojżeszowym, tworzący CIAŁO EKLEZJA (ZBORU BOŻEGO, IZRAELA DUCHOWEGO) w Wieku Ewangelii (Dz. 2:18), otrzymali Ducha bez włożenia rąk Apostołów, a jednak zstąpił na nich;

Masz dowód biblijny, że te 3500 osób mówiło językami, uzdrawiało itp? Proszę przedstaw ten dowód.
Jest róznica miedzy spłodzeniem z Ducha Św.do klasy Koscioła a darami ducha. Ty jej nie widzisz?
Pokoja napisał/a:

5. Saulowi z Tarsu – należącemu do PRZEŚLADOWCÓW EKLEZJA, który po olśnieniu, został Apostołem, dla pogan. Ręce na niego włożył nie Apostoł, lecz Ananiasz (czyli Gamaliel po zmianie imienia, Dz. 5:34; 22:12), a jednak ten Duch zstąpił na niego;

Duch tak bo został spłodzony z ducha Świętego, ale czy w tej sekundzie zaczął mówić językami, proszę o dowód biblijny.

Pokoja - 2021-10-21, 14:04

nike napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Duch Świętego Boga Ojca (przez włożenie rąk Apostołów) nie został udzielony:
1. Panu Jezusowi - GŁOWA (KAMIEŃ WĘGIELNY, Efz. 2:20b) EKLEZJA (ZBORU BOŻEGO, IZRAELA DUCHOWEGO), to oczywiste, gdyż jeszcze nie było Apostołów, a jednak zstąpił na niego;

Czy ty Pokoja sam z siebie się nabijasz, czy ze mnie? Żeby przyrównywać Jezusa?
Pokoja napisał/a:

2. 120 uczniom, razem z Apostołami (FUNDAMENT EKLEZJA, Efz. 2:20a) w dniu Pięćdziesiątnicy, Dz. 1:15; 2:1-4, to oczywiste, gdyż Apostołowie dopiero otrzymali tego Ducha, a jednak zstąpił na nich; ;

O tym pisałam wyżej, że były dwa przypadki, udzielenia Ducha Św. i Darów Ducha, w dniu PIĘĆDZIESIĄTNICY I W DOMU KORNELIUSZA
Pokoja napisał/a:

3. 5 000 powołanym z łaski z narodu wybranego, Dz. 2:22,41; 4:4 – słudzy Boży pod zakonem Mojżeszowym, tworzący CIAŁO EKLEZJA (ZBORU BOŻEGO, IZRAELA DUCHOWEGO) w Wieku Ewangelii (Dz. 2:18), otrzymali Ducha bez włożenia rąk Apostołów, a jednak zstąpił na nich;

Masz dowód biblijny, że te 3500 osób mówiło językami, uzdrawiało itp? Proszę przedstaw ten dowód.
Jest róznica miedzy spłodzeniem z Ducha Św.do klasy Koscioła a darami ducha. Ty jej nie widzisz?
Pokoja napisał/a:

5. Saulowi z Tarsu – należącemu do PRZEŚLADOWCÓW EKLEZJA, który po olśnieniu, został Apostołem, dla pogan. Ręce na niego włożył nie Apostoł, lecz Ananiasz (czyli Gamaliel po zmianie imienia, Dz. 5:34; 22:12), a jednak ten Duch zstąpił na niego;

Duch tak bo został spłodzony z ducha Świętego, ale czy w tej sekundzie zaczął mówić językami, proszę o dowód biblijny.


Twoje zarzuty i pytania nie są adekwatne do kwestiii, którą poruszyłem.
Napisałem tylko o tym, że:
Duch Świętego Boga Ojca (przez włożenie rąk Apostołów) nie został udzielony w pięciu przypadkach, a tylko w dwóch, więc nie może być zasady, udzielania go przez włożenie ich rąk.
oraz o tym, że:
Zstąpienie Duch Świętego Boga Ojca w siedmiu,podanych tam przypadkach, nastąpiło na zasadzie pośrednictwa, a nie na zasadzie włożenia rąk Apostołów. Dwa przypadki, włożenia przez nich rąk i jeden przypadek, że włożył je nie Apostoł, przeczy takiej zasadzie.

Ja z nikogo się nie nabijam, więc napewno i z Ciebie. Wskaż proszę na jakiej podstawie stawiasz mi zarzuty w Twoim poście. Dobrze wczytaj się w mój. Poza tym, pomyliłaś się w liczbie z punktu 3. Podałem tam liczbę 5 000, a nie 3,5000.

Krystian - 2021-10-21, 15:25

Pokoja napisał/a:
Napisałem tylko o tym, że:
Duch Świętego Boga Ojca (przez włożenie rąk Apostołów) nie został udzielony w pięciu przypadkach, a tylko w dwóch, więc nie może być zasady, udzielania go przez włożenie ich rąk.
oraz o tym, że:
Zstąpienie Duch Świętego Boga Ojca w siedmiu,podanych tam przypadkach, nastąpiło na zasadzie pośrednictwa, a nie na zasadzie włożenia rąk Apostołów. Dwa przypadki, włożenia przez nich rąk i jeden przypadek, że włożył je nie Apostoł, przeczy takiej zasadzie.


Oczywiście Pokoja.
Ja cały czas twierdzę, że przekazanie Ducha Świętego nie musi odbywać się przez apostołów.
Jednakże nike się upiera, że dary Ducha Świętego ustały po śmierci ostatniego apostoła.

nike - 2021-10-21, 15:41

Krystian napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Napisałem tylko o tym, że:
Duch Świętego Boga Ojca (przez włożenie rąk Apostołów) nie został udzielony w pięciu przypadkach, a tylko w dwóch, więc nie może być zasady, udzielania go przez włożenie ich rąk.
oraz o tym, że:
Zstąpienie Duch Świętego Boga Ojca w siedmiu,podanych tam przypadkach, nastąpiło na zasadzie pośrednictwa, a nie na zasadzie włożenia rąk Apostołów. Dwa przypadki, włożenia przez nich rąk i jeden przypadek, że włożył je nie Apostoł, przeczy takiej zasadzie.


Oczywiście Pokoja.
Ja cały czas twierdzę, że przekazanie Ducha Świętego nie musi odbywać się przez apostołów.
Jednakże nike się upiera, że dary Ducha Świętego ustały po śmierci ostatniego apostoła.

Krystian udowodnij mi biblijnie, ze ja nie mam racji uwierzę ci.
Czy ty rozumiesz,ze nie wszyscy którzy otrzymali ducha Świętego otrzymali też DARY DUCHA ŚWIĘTEGO?

Pokoja - 2021-10-21, 18:44

nike napisał/a:
Krystian napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Napisałem tylko o tym, że:
Duch Świętego Boga Ojca (przez włożenie rąk Apostołów) nie został udzielony w pięciu przypadkach, a tylko w dwóch, więc nie może być zasady, udzielania go przez włożenie ich rąk.
oraz o tym, że:
Zstąpienie Duch Świętego Boga Ojca w siedmiu,podanych tam przypadkach, nastąpiło na zasadzie pośrednictwa, a nie na zasadzie włożenia rąk Apostołów. Dwa przypadki, włożenia przez nich rąk i jeden przypadek, że włożył je nie Apostoł, przeczy takiej zasadzie.


Oczywiście Pokoja.
Ja cały czas twierdzę, że przekazanie Ducha Świętego nie musi odbywać się przez apostołów.
Jednakże nike się upiera, że dary Ducha Świętego ustały po śmierci ostatniego apostoła.

Krystian udowodnij mi biblijnie, ze ja nie mam racji uwierzę ci.
Czy ty rozumiesz,ze nie wszyscy którzy otrzymali ducha Świętego otrzymali też DARY DUCHA ŚWIĘTEGO?

Nike, co się z Tobą dzieje. Nic nie pisałem o udzielaniu Ducha bez darów. O co Tonbie chodzi. Nie męcz Krystiana.

Krystian - 2021-10-21, 19:25

nike napisał/a:
Krystian udowodnij mi biblijnie, ze ja nie mam racji uwierzę ci.
Czy ty rozumiesz,ze nie wszyscy którzy otrzymali ducha Świętego otrzymali też DARY DUCHA ŚWIĘTEGO?


Wiesz nike, męczy mnie z Tobą trochę rozmowa w tym temacie.
Ty uważasz, że doskonałością jest Biblia i na tym koniec.
Dary ustały, ponieważ apostołowie już nie żyją.
Ja osobiście nie znam nikogo obecnie, kto ma charyzmaty Ducha Świętego.
Jednakże Biblia nigdzie nie twierdzi, że już ustały. Na pewno ustaną w Tysiącleciu, ponieważ - wtedy nikomu nie będą potrzebne.

nike - 2021-10-21, 21:41

Już ciebie zmęczyła ze mną rozmowa? Szybko, oczywiście nie musimy rozmawiać, zacytuj mi zatem teksty, które mówią, że dary nie ustały.
Henryk - 2021-10-22, 07:46

Krystian napisał/a:
Ja cały czas twierdzę, że przekazanie Ducha Świętego nie musi odbywać się przez apostołów.
Jednakże Nike się upiera, że dary Ducha Świętego ustały po śmierci ostatniego apostoła.

Co osoba, to inne zrozumienie. Także ja inaczej to rozumiem. :-D
Przecież wolno nam mieś różne zdania!

Jeśli nie apostoł, lub ich następcy- to kto przekazał?
Chyba jedynie tylko Pan jest w mocy tego dokonać!?
Czy to „przekazanie” objawia się darem czynienia cudów jak uzdrawianie, wskrzeszanie martwych, chodzenie po wodzie, czy lewitacja?
Czy kulawy zacznie chodzić, a wątroba zregeneruje się?
Inna sprawa co rozumiemy poprzez „Dar ducha świętego”, a co przez „charyzmaty ducha”?
Chociaż słownikowo są to synonimy- znaczą to samo…

Wierzę, że po apostołach też byli ludzie, co posiadali ducha świętego- przez cały "Wiek Ewangelii”.
Jednocześnie nie uważam, że tacy mieli dar czynienia cudów, który manifestował by Moc i upoważnienie Boże.

Ludzie posiadali i posiadają najróżniejsze charyzmaty: umiejętność pięknego śpiewu, tańca, malarstwa, rozwiązywania skomplikowanych obliczeń, przemawiania do tłumów…
Nie wszystkie są jednak wynikiem posiadania ducha Bożego.

Wczesny kościół charakteryzował się tym:
1Kor 12:7-12 UBG "A każdemu jest dany przejaw Ducha dla wspólnego pożytku. (8) Jednemu bowiem przez Ducha jest dana mowa mądrości, drugiemu mowa wiedzy przez tego samego Ducha; (9) Innemu wiara w tym samym Duchu, innemu dar uzdrawiania w tym samym Duchu; (10) Innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozróżnianie duchów, innemu różne rodzaje języków, a innemu tłumaczenie języków. (11) A to wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu z osobna, jak chce. (12) Jak bowiem ciało jest jedno, a członków ma wiele i wszystkie członki jednego ciała, choć jest ich wiele, są jednym ciałem, tak i Chrystus."

Dzisiejsze „dary”, jakie podobno posiadają niektórzy to: mówienie językiem którego nikt nie rozumie- ani mówiący, ani słuchający, dar „upadku w duchu świętym”- cokolwiek to znaczy- przewracają się, tarzają się po podłodze, trzęsą jak chorzy na padaczkę…
Oni te „dary” też otrzymali, jedynie źródło ich pochodzenia jest wielce wymowne. :-/


Mamy prosić w modlitwach o dary ducha Bożego- świętego.
1Kor 14:1 WSP Kierujcie się we wszystkim miłością, usilnie proście o dary Ducha, a zwłaszcza o dar prorokowania."
O dar łagodności, cierpliwości, uprzejmości, wiary!...
Bez ducha Bożego nie możemy nawet modlić się!
Ef 6:18 BW "W każdej modlitwie i prośbie zanoście o każdym czasie modły w Duchu i tak czuwajcie z całą wytrwałością i błaganiem za wszystkich świętych"
Tak więc, jeśli prosimy w modlitwach o dar ducha, o zmysł Chrystusowy, a do tego wierzymy, że spełni się- to Pan da nam i nie będzie wypominał.

Pokoja - 2021-10-22, 08:55

nike napisał/a:
Jest różnica miedzy spłodzeniem z Ducha Św. do klasy Kościoła a darami ducha.

Nawet jeśli jest różnica to wszyscy którzy otrzymali ducha Świętego otrzymali też DARY DUCHA ŚWIĘTEGO, a nadal (poza Epifanią), jako Badacze Pisma Świętego wierzymy, że jest niebiańskie powołanie.
Skoro nie ma podstawy w Słowie Bożym do stwierdzenia, że dary Ducha Świętego były udzielane, wyłącznie przez Apostołów, to także brak w nim podstawy do stwierdzenia, że one ustały po śmierci ostatniego apostoła.
Tekstem, który wskazuje, że dary nie ustały jest np. Rz. 6:23, w którym stwierdzono, że darem łaski jest żywot wieczny, J. 17:3. To nie mogło jeszcze ustać. Poza tym, Ap. Paweł napisał, że to gorliwe ubieganie się o lepsze dary łaski (wiara nadzieja i miłość), ukazuje nam drogę w zgodzie z doskonałością, Hebr. 6:1-3. On wiele uczynił, ale nie wszystko:

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
1Kor. 12:1. Naśladujcie (1377) miłości (26), starajcie się usilnie (2206) o dary (+) duchowne (4152); lecz (+) najwięcej (3123), abyście (2443) prorokowali (4395).
31. Starajcie się usilnie (2206) o lepsze (2909) dary (5486); a ja wam (5213) jeszcze (2089) zacniejszą (2596_5236) drogę (3598) ukażę (1166).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
 1Kor. 14:1. [u]Dążcie do[/u] (1377) miłości (26),[u] ubiegajcie się gorliwie[/u] (2206), aby (2443) bardziej (3123) [u]być prorokami[/u] (4395) duchowymi (4152).   
31. Nadto (2089) ubieganie się gorliwie o (2206) lepsze (2909) dary łaski (5486), ukaże (1166) wam (5213) drogę (3598) w zgodzie z (2596) doskonałością (5236).


Tekst wg. K.S. do czytania
1Kor. 14:1. Dążcie do miłości, ubiegajcie się gorliwie, aby bardziej być prorokami duchowymi.
31. Nadto ubieganie się gorliwie o lepsze dary łaski, ukaże wam drogę w zgodzie z doskonałością.


Jest więc dar wiary (1Kor. 12:9) i owoc wiary, 1Kor. 13:13. Z drzewa jest owoc, a z owocu jest dar (drzewo). Z zboża jest ziarno, a z ziarna jest nowa roślina, J. 12:24. To nadal jest aktywne, 2Kor. 5:16-21. Wiara, nadzieja i miłość to są owoce Ducha Świętego Boga Ojca z nadal, aktywnych darów jego. Jak Bóg obiecał dar dla Izraela (Rz. 11:29), tak tej obietnicy dotrzymał, gdyż nadzieja w tej sprawie jest oparta na dwóch podstawach, czyli obietnicy Bożej, danej Abrahamowi i przysiędze jemu na siebie samego, Hebr. 6:13-15; Rdz. 22:16,17.
Ujrzenie drogi w zgodzie z doskonałością, pozwala wierzącym odłączyć się ku mocom niebieskim nauk Chrystusowych i być w tym wiernym i wytrwałym, aż do końca.
Hebr. 6:1-3
1. Jeśli nie kładziemy znowu fundamentu skruchy z powodu:
[…]
b) wiary w Boga.
[…]
2. Uczyniliśmy to właśnie, jeśliby nawet Bóg ustąpił.
3. Toteż odłączając się ku mocom niebieskim nauk Chrystusowych, zmierzajmy do doskonałości,
KS

Ci, którzy, ponownie zakładają fundament wiary, ci świecą tylko jeden raz:

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
1. Przetoż (1352) zaniechawszy (863) początkowych (746) nauk (3056) o Chrystusie (5547), miejmy się (5342) ku (1909) doskonałości (5047), nie (3362) znowu (3825) zakładając (2598) grunty (2310) pokuty (3341) od (575) uczynków (2041) martwych (3498) i wiary (4102) w (1909) Boga (2316).
2. Nauki (1322) chrztu (909) i o wkładaniu (1936) rąk (5495), i o powstaniu (386) umarłych (3498), i o sądzie (2917) wiecznym (166);
3. A (2532) to (5124) uczynimy (4160), jeźli (1437) tylko (4007) Bóg (2316) dopuści (2010).
4. Albowiem (1063) niemożebne (102) jest, aby ci, którzy są raz (530) oświeceni (5461) i skosztowali (1089) daru (1431) niebieskiego (2032), i uczestnikami (3353) się stali (1096) Ducha (4151) Świętego (40),
5. Skosztowali (1089) też dobrego (2570) słowa (4487) Bożego (2316) i mocy (1411) przyszłego (3195) wieku (165),
6. Gdyby odpadli (3895), aby się zaś (3825) odnowili (340) ku (1519) pokucie (3341), jako ci, którzy sobie (1438) znowu krzyżują (388) Syna (5207) Bożego (2316) i jawnie go sromocą (3856).
7. Albowiem (1063) ziemia (1093), która często (4178) na (1909) się (846) przychodzący (2064) deszcz (5205) pije (4095) i rodzi (5088) ziele (1008) przygodne (2111) tym (1565), (1223) którzy (3739) ją sprawują (1090), bierze (3335) błogosławieństwo (2129) od (575) Boga (2316);
8. Lecz (1161) która przynosi (1627) ciernie (173) i osty (5146), odrzucona (96) jest i bliska (1451) przeklęstwa (2671), która (3739) na koniec (5056) bywa spalona (2740).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
1. Jeśli nie (3362) kładziemy (2598) znowu (3825) fundamentu (2310) skruchy (3341) z powodu (575):
a) martwych (3498) działań (2041),
b) wiary (4102) w (1909) Boga (2316).
c) nauczania (1322) chrztu (909)
d) wkładania (1936) rąk (5495),
e) powstania (386) umarłych (3498),
f) sądu (2917) wiecznego (166);
2. Uczyniliśmy (4160) to (5124) właśnie (4007), jeśliby (1437) nawet (2532) Bóg (2316) ustąpił (2010).
3. Toteż (1352) odłączając się (863) ku (1909) mocom niebieskim (746) nauk (3056) Chrystusowych (5547), zmierzajmy do (5342) doskonałości (5047),
4. Ponieważ (1063) uczestnicy (3353), doświadczający (1089) daru (1431) niebieskiego (2032) Ducha (4151) Świętego (40), oświetlający (5461) jeden raz (530), stają się (1096) słabi (102),
5. Skosztowali (1089) dobrego (2570) słowa (4487) Bożego (2316), mocy (1411) wieku (165) przyszłego (3195);
6. Oddalając się od (3895) odnowy (340), jeszcze raz (3825) ku (1519) zmianie usposobienia (3341), siebie samych (1438) zniesławiając (3856), ponownie ukrzyżowali (388) Syna (5207) Bożego (2316).
7. Albowiem (1063) ziemia (1093), pijąca (4095) deszcz (5205), często (4178) dla (1909) tych samych (846) przychodzący (2064), rodzi (5088) odpowiednie (2111) ziele (1008); dzięki (1223) temu (3739) tamci (1565), będący rolnikami (1090), otrzymują swoją część (3335) błogosławieństwa (2129) od (575) Boga (2316);
8. Zaś (1161) ta (3739), wydająca (1627) tribolos (5146), [ciernie (173) przekleństwa (2671)], skutek (5056) wypalania (2740), bliska (1451) odrzuconym po próbie (96).


Tekst wg. KS do czytania
1. Jeśli nie kładziemy znowu fundamentu skruchy z powodu:
a) martwych działań,
b) wiary w Boga.
c) nauczania chrztu
d) wkładania rąk,
e) powstania umarłych,
f) sądu wiecznego;
2. Uczyniliśmy to, chociaż na wypadek gdyby, nawet Bóg ustąpił.
3. Toteż odłączając się ku mocom niebieskim nauk Chrystusowych, zmierzajmy do doskonałości,
4. Ponieważ uczestnicy, doświadczający daru niebieskiego Ducha Świętego, oświetlający jeden raz, stają się słabi,
5. Skosztowali dobrego słowa Bożego, mocy wieku przyszłego;
6. Oddalając się od odnowy, jeszcze raz ku zmianie usposobienia, siebie samych zniesławiając, ponownie ukrzyżowali Syna Bożego.
7. Albowiem ziemia, pijąca deszcz, często dla tych samych przychodzący, rodzi odpowiednie ziele; Dzięki temu tamci, będący rolnikami, otrzymują swoją część błogosławieństwa od Boga;
8. Zaś ta, wydająca tribolos, [ciernie przekleństwa], skutek wypalania, bliska odrzuconym po próbie.

[/center]

nike - 2021-10-22, 11:09

Krystian napisał/a:
Oczywiście Pokoja.
Ja cały czas twierdzę, że przekazanie Ducha Świętego nie musi odbywać się przez apostołów.
Jednakże nike się upiera, że dary Ducha Świętego ustały po śmierci ostatniego apostoła.

I ja nigdy tak nie powiedziałam.
Był to okres wyboru do klasy Chrystusowej czyli Maluczkiego Stadka i przez nakładanie rąk braci starszych po grecku prezbiterian na braci nowych ci bracia byli chrzczeni i spładzani do klasy Maluczkiego Stadka do której w danym czasie był wybór.
I oni stawali się NOWYM STWORZENIEM.
Natomiast nie posiadali Darów Ducha Świętego, takich jak mówienie językami, uzdrawianie itp. Dowodem może być FILIP, który był DIAKONEM, mówił językami, miał tę umiejętność, nie miał jednak daru przekazania tej umiejętności.
Głosił prawdę w Samarii i tam Apostołowie pojechali, poczytaj sobie a zrozumiesz Dz.Ap. gdzies od 5 rozdziału i dalej. A wtedy mozemy podyskutować jak zechcesz.

Henryk - 2021-10-22, 12:27

Pokoja napisał/a:
Nawet jeśli jest różnica to wszyscy którzy otrzymali ducha Świętego otrzymali też DARY DUCHA ŚWIĘTEGO,

A jakie dla przykładu były to dary? Jakie dziś można otrzymać dary w cudowny sposób?
Jakich cudów dokonujemy?
Cytat:
a nadal (poza Epifanią), jako Badacze Pisma Świętego wierzymy, że jest niebiańskie powołanie.

Nie tylko Epifania uważa, że żyjemy już w ucisku, że Pan jest obecny od stu parudziesięciu lat.
A już te dwa fakty zaprzeczają trwającemu nadal ogólnemu powoływaniu Kościoła. :-( .
Cytat:
Skoro nie ma podstawy w Słowie Bożym do stwierdzenia, że dary Ducha Świętego były udzielane, wyłącznie przez Apostołów, to także brak w nim podstawy do stwierdzenia, że one ustały po śmierci ostatniego apostoła.

A jak nie ma potwierdzenia (czarno na białym), ani zaprzeczenia, to nie można być niczego pewnym.
Cytat:
Tekstem, który wskazuje, że dary nie ustały jest np. Rz. 6:23, w którym stwierdzono, że darem łaski jest żywot wieczny, J. 17:3.

Ale ten „dar” otrzymali wszyscy ludzie- nawet ci, co nie posiadają Ducha Bożego.
Okup rzeczywiście jest wielką łaską uczynioną przez Naszego Pana!
Cytat:
To nie mogło jeszcze ustać. Poza tym, Ap. Paweł napisał, że to gorliwe ubieganie się o lepsze dary łaski (wiara nadzieja i miłość), ukazuje nam drogę w zgodzie z doskonałością, Hebr. 6:1-3. On wiele uczynił, ale nie wszystko:

Jednak czy nadzieja, miłość,- są darami?
Mnie wydaje się, że są to owoce wiary i jednocześnie ducha świętego w nas.

nike - 2021-10-22, 13:42

Tutaj mała ściąga z Komentarza:----Dz.8:10-20

Tedy na nie wykładali ręce=> włożenie rąk w Biblii ma trzy znaczenia:
1/ reprezentacja (tzn, że ten na kogo wkładam ręce reprezentuje mnie 3Moj.8:14; 16:21),
2/ udzielanie władzy lub daru (1Tym.4:14; 2Tym.1:6; Żyd.6:2),
3/ zatwierdzenie, rekomendację, ręczenie za, gwarantowanie za (4Moj.8:10; 1Tym.5:22).
W tym wierszu włożenie rąk występuje w drugim znaczeniu.-

Zauważmy,że przez wkładanie rąk, nie zawsze były przekazywane dary , była przekazywana tez WŁADZA, przez np. prezbiterian czyli braci starszych, a DARY takie jak mówienie językami, uzdrawianie chorych, to były tylko przekazywane przez dwunastu apostołów, przez nich Bóg zsyłał na błogosławionych dary.
Po zaniknięciu darów, lud boży w czasie W.Ewangelii otrzymywał przez swoje poświęcenie i należenie do Nowych Stworzeń OWOCE DUCHA ŚWIĘTEGO.

Obecnie wierzę,ze nie ma już klasy Kościoła na ziemi są w niebie, podobnie jak klasa Wielkiego Grona i przygotowują sie do INAUGURACJI KRÓLESTWA.

Krystian - 2021-10-22, 15:02

nike napisał/a:
Zauważmy,że przez wkładanie rąk, nie zawsze były przekazywane dary , była przekazywana tez WŁADZA, przez np. prezbiterian czyli braci starszych, a DARY takie jak mówienie językami, uzdrawianie chorych, to były tylko przekazywane przez dwunastu apostołów, przez nich Bóg zsyłał na błogosławionych dary.


Podaj werset na Twoje twierdzenie.
Uważasz, że w dniu Pięćdziesiątnicy 120 osób nie dostało tej mocy?
Pokoja cały czas o tym pisze, ale Ty nadal nic nie rozumiesz.

Henryk - 2021-10-22, 15:45

Krystian napisał/a:
Uważasz, że w dniu Pięćdziesiątnicy 120 osób nie dostało tej mocy?
Pokoja cały czas o tym pisze, ale Ty nadal nic nie rozumiesz.

Nie wiem, czy na pewno o to chodzi Nike, ale…
Na jakiej podstawie uważasz, że w dniu pięćdziesiątnicy zebranych było 120 osób, a nie wyłącznie apostołowie?

Sto dwadzieścia osób było obecnych podczas wybierania następcy Judasza, a na kilka dni przed zesłaniem Ducha Bożego!- Dz 1:15

Zapis Dz 2:14 sugeruje, że jednak było ich dziesięć razy mniej.
Apostołowie otrzymali tę moc czynienia cudów bezpośrednio od zmartwychwstałego Jezusa.
Mieli także tę moc (czynienia cudów) przekazać innym.
Ci „inni” już tej mocy przekazywania następnym nie posiadali.
Duch święty był zsyłany na inne osoby przez przeciąg całego czasu trwania Wieku Ewangelii, ale (!)… nie był on przekazywany przez ludzi i nie było tam daru czynienia cudów!
Te ustały zaraz po śmierci apostołów i ich następców!
Naśladowcy Jezusa mieli postępować za Nim wiarą, a nie z powodu oglądania cudów!

Podaj werset na twierdzenie, że dar przekazywania umiejętności czynienia cudów miało więcej niż 12 apostołów.

nike - 2021-10-22, 19:16

Krystian napisał/a:
nike napisał/a:
Zauważmy,że przez wkładanie rąk, nie zawsze były przekazywane dary , była przekazywana tez WŁADZA, przez np. prezbiterian czyli braci starszych, a DARY takie jak mówienie językami, uzdrawianie chorych, to były tylko przekazywane przez dwunastu apostołów, przez nich Bóg zsyłał na błogosławionych dary.


Podaj werset na Twoje twierdzenie.
Uważasz, że w dniu Pięćdziesiątnicy 120 osób nie dostało tej mocy?
Pokoja cały czas o tym pisze, ale Ty nadal nic nie rozumiesz.

Krystian czy ty moje posta czytasz? Ja nie piszę referatów, tylko raczej krótkie posta prawda?
Uważam,ze nie czytasz bo byś takich głupot nie wypisywał.

Napisałam na początku tematu, że były dwa przypadki na otrzymanie darów bez wkładania rąk Pięćdziesiątnica i Korneliusz, wszystkie inne DARY DUCHA były rozdawane przy pomocy Apostołów.

Warto czytać i przy tym myśleć. Teksty są też w tym temacie, jestem troszkę zdziwiona ,ze moich nie czytasz a pokoi czytasz?

Pokoja - 2021-10-22, 20:31

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Nawet jeśli jest różnica to wszyscy którzy otrzymali ducha Świętego otrzymali też DARY DUCHA ŚWIĘTEGO,


Jakie dziś można otrzymać dary w cudowny sposób?


Cytat:
Pójdź za mną, J. 1:43;

Pójdźcie za mną, a uczynię was rybakami ludzi, Mat. 4:18;

Nie bój się, od tej pory ludzi łowić będziesz, Łuk. 5:10;

(7) Potem wezwał dwunastu i począł ich wysyłać po dwóch, i dał im moc nad duchami nieczystymi. Mar. 6:7;

(1) I przywołał dwunastu uczniów swoich, i dał im moc nad duchami nieczystymi, aby je wyganiali i aby uzdrawiali wszelką chorobę i wszelką niemoc. […]. (5) Tych dwunastu posłał Jezus, rozkazując im i mówiąc: […] (8) Chorych uzdrawiajcie, umarłych wskrzeszajcie, trędowatych oczyszczajcie, demony wyganiajcie; darmo wzięliście, darmo dawajcie. Mat. 10:1-8.

(14) I gdy przyszli do ludu, przystąpił do niego człowiek, upadł przed nim na kolana, (15) i rzekł: Panie, zmiłuj się nad synem moim, bo jest epileptykiem i źle się ma; często bowiem wpada w ogień i często w wodę. (16) I przywiodłem go do uczniów twoich, ale nie mogli go uzdrowić. (17) A Jezus odpowiadając, rzekł: O rodzie bez wiary i przewrotny! Jak długo będę z wami? Dokąd będę was znosił? Przywiedźcie mi go tutaj. (18) I zgromił go Jezus; i wyszedł z niego demon, i uzdrowiony został chłopiec od tej godziny. (19) Wtedy przystąpili uczniowie do Jezusa na osobności i powiedzieli: Dlaczego my nie mogliśmy go wypędzić? (20) A On im mówi: Dla niedowiarstwa waszego. Bo zaprawdę powiadam wam, gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, to powiedzielibyście tej górze: Przenieś się stąd tam, a przeniesie się, i nic niemożliwego dla was nie będzie. (21) Ale ten rodzaj nie wychodzi inaczej, jak tylko przez modlitwę i post. Mat. 17:14-21


Czy dary te zostały udzielone w cudowny sposób bez pracy nad sobą, skoro Pan Jezus uczył uczniów swoich, jak pociągać ludzi do Boga i wymagany był od nich post i modlitwa? Dzisiaj też zdarzają się cuda nawrócenia tych, którzy byli na krawędzi życia i śmierci.
Czy dzisiaj są ewangeliści, prorocy (publiczni mówcy) i osoby wiary, którzy pomagają innym wydawać owoc Ducha, jakim jest wiara? Jeżeli są, a nie działają w wyniku takich darów Ducha, to kim są, jeśli nie tym, kto przemienia się w Posłańca światłości, a faktycznie jest Przeciwnikiem Słowa Bożego i prawdziwie wierzących z daru Ducha Świętego Boga Ojca?
Czy może być owoc bez drzewa? Skoro nie to, jak mogą być owoce tego Ducha bez jego darów?

Należy uwzględnić jeszcze tekst, z którego wynika, że Bóg, zamierzył, uczynić różne znaki i cuda przed nastaniem dnia Pańskiego:
Cytat:
(19) I uczynię cuda w górze na niebie, I znaki na dole na ziemi, Krew i ogień, i kłęby dymu. (20) Słońce przemieni się w ciemność, A księżyc w krew, Zanim przyjdzie dzień Pański wielki i wspaniały. Dz. 2:19,20

Co to znaczy?
Człowiek dzięki Bogu może z ziarnka owocu, wypielęgnować drzewo, ale może też otrzymać je w darze. W jednym i drugim przypadku drzewo może wydać owoc. Podobnie jest z darami i owocami Ducha Ojca niebieskiego.

CDN.

Krystian - 2021-10-22, 23:05

nike napisał/a:
Krystian czy ty moje posta czytasz? J


Tak czytam dokładnie.

nike napisał/a:
Ja nie piszę referatów


Ja również.

nike napisał/a:
Napisałam na początku tematu, że były dwa przypadki na otrzymanie darów bez wkładania rąk Pięćdziesiątnica i Korneliusz, wszystkie inne DARY DUCHA były rozdawane przy pomocy Apostołów.


Czyli Ci uczniowie na których Duch ŚWięty wstąpił nie mieli już charyzmatów.
Skąd to wiesz?

nike napisał/a:
Teksty są też w tym temacie, jestem troszkę zdziwiona ,ze moich nie czytasz a pokoi czytasz?


Czytam zarówno Ciebie jak i Pokoje.

Krystian - 2021-10-22, 23:29

Henryk napisał/a:
Dzisiejsze „dary”, jakie podobno posiadają niektórzy to: mówienie językiem którego nikt nie rozumie- ani mówiący, ani słuchający, dar „upadku w duchu świętym”- cokolwiek to znaczy- przewracają się, tarzają się po podłodze, trzęsą jak chorzy na padaczkę…
Oni te „dary” też otrzymali, jedynie źródło ich pochodzenia jest wielce wymowne.


Rozumiem Henryku, że chodzi Ci o zielonoświątkowców.
Qni odpadają, ponieważ wierzą w trójce i do tego twierdzą, że Duch Święty - to osoba.

Henryk napisał/a:
Ci „inni” już tej mocy przekazywania następnym nie posiadali.

Skąd to wiesz?

Henryk napisał/a:
Te ustały zaraz po śmierci apostołów i ich następców!


Skąd to wiesz?
Biblia nic nie mówi o tym, że miały ustać po śmierci apostołów.

Henryk - 2021-10-23, 06:29

Krystian napisał/a:
Skąd to wiesz?
Biblia nic nie mówi o tym, że miały ustać po śmierci apostołów.

Oj, Krystianie- znasz kogoś, albo słyszałeś o kimś, kto dziś czyni prawdziwe cuda w imieniu Jezusa Chrystusa?
Czyżby Biblia mówiła, że takie cuda będą dostępne cały czas?

Pokoja - 2021-10-23, 07:57

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
nadal (poza Epifanią), jako Badacze Pisma Świętego wierzymy, że jest niebiańskie powołanie.

Nie tylko Epifania uważa, że żyjemy już w ucisku, że Pan jest obecny od stu parudziesięciu lat.
A już te dwa fakty zaprzeczają trwającemu nadal ogólnemu powoływaniu Kościoła.


One nie zaprzeczają temu, co twierdzisz, gdyż jedni święci mieli być na łożach swych (za drugą zasłoną), a pozostali nadal z mieczem Słowa Bożego w pielgrzymce wiary i ofiary na ziemi, Ps. 149:5-9. Wielki ucisk, według Dan. 12:1 miał nastać w czasie obecności Michała, w którym rozpoznajemy Chrystusa w czasie jego drugiej niewidzialnej paruzji. Wtedy też miało nastać żniwo Wieku Ewangelii, aby ściąć razem zboże i chwasty. Jednak chwasty miały być najpierw zebrane i spalone, a dopiero potem zboże, zwiezione do składu (spichlerza). Dzięki temu sprawiedliwi mieli zajaśnieć w Królestwie Ojca, jak gwiazdy na niebie, Mat. 13:43.

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
Dan. 12:1. Tego (1931) czasu (6256) powstanie (5975) Michał (4317), książę (8269) wielki (1419), który się zastawia (5975) za (5921) synami (1121) ludu (5971) twego; a będzie (1961) czas (6256) uciśnienia (6869), jakiego (834) nie (3808) było (1961), jako narody (1471) poczęły być (1961), aż do (5704) tego (1931) czasu (6256); tego (1931), mówię, czasu (6256) wyswobodzony będzie (4422) lud (5971) twój, ktokolwiek (3605) znaleziony będzie (4672) napisany (3789) w księgach (5612).

Mat. 24:30. Tedyć (5119) się ukaże (5316) znamię (4592) Syna (5207) człowieczego (444) na (1722) niebie (3772), a (2532) tedy (5119) będą narzekać (2875) wszystkie (3956) pokolenia (5443) ziemi (1093), i (2532) ujrzą (3700) Syna (5207) człowieczego (444), przychodzącego (2064) na (1909) obłokach (3507) niebieskich (3772), z (3326) mocą (1411) i (2532) z chwałą (1391) wielką (4183);
31. I (2532) pośle (649) Anioły (32) swoje (846) z (3326) trąbą (4536) głosu (-5456) wielkiego (3173), i (2532) zgromadzą (1996) wybrane (1588) jego (848) od (1537) czterech (5064) wiatrów (417), od (575) krajów (206) niebios (3772) aż do (2193) krajów (206) ich (848).

Mat. 13:29. A (1161) on (3588) rzekł (5346): Nie (3756)! byście snać zbierając (4816) kąkol (2215), nie (3379) wykorzenili (1610) zaraz z (260) nim (846) i (2532) pszenicy (4621).
30. Dopuśćcie (863) obojgu (297) społem rość (4885) aż do (3360) żniwa (2326); a (2532) czasu (2540) żniwa (2326) rzekę (2046) żeńcom (2327): Zbierzcie (4816) pierwej (4412) kąkol (2215), a (2532) zwiążcie (1210) go (846) w (1519) snopki (1197) ku (4314) spaleniu (2618); ale (1161) pszenicę (4621) zgromadźcie (4863) do (1519) gumna (596) mojego (3450).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
Dan. 12:1. Tego (1931) czasu (6256), powstanie (5975) Michał (4317), książę (8269) wielki (1419), stanie w obronie (5975) w sprawie (5921) synów (1121) ludu (5971); przyjdzie (1961) czas (6256) ucisku (6869), który (834) nie (3808) zaistniał (1961) narodom (1471), aż do (5704) tego (1931) czasu (6256); tego (1931) czasu (6256) wybawiony (4422) będzie (1961) każdy (3605) lud (5971); wyjdzie na jaw (4672) zapisana (3789) księga (5612).

Mat. 24:30. Następnie (5119) ukaże się (5316) znamię (4592) Syna (5207) człowieczego (444) na (1722) niebie (3772), a (2532) wtedy (5119) uderzą się (2875) wszystkie (3956) rasy (5443) ziemi (1093), i (2532) zjawi się w widzeniu (3700) Syn (5207) człowieczy (444), przychodzący (2064) na (1909) obłokach (3507) niebieskich (3772), z (3326) mocą (1411) i (2532) chwałą (1391) wielką (4183);
31. I (2532) sami (846) z (1537) czterech (5064) stron świata (417), wyślą (649) Posłańców (32) z (3326) sygnałem (4536) wielkim (3173) i (2532) z dala od (575) granic (206) ich (848), zgromadzą (1996) wybranych (1588) jego (848), aż do (2193) szczytu (206) niebios (3772).

Mat. 13:29. Ale (1161) on (3588) rzekł (5346): Nigdy (3379) nie (3756) zbierajcie (4816) rodzaju chwastu (2215)! Zaraz z (260) nim (846) wykorzenicie (1610) i (2532) zboże (4621).
30. Pozwólcie (863) obojgu (297) rosnąć razem (4885) aż do (3360) żniwa (2326); a (2532) czasu (2540) żniwa (2326) powiem (2046) żeńcom (2327): Zbierzcie (4816) pierwej (4412) sam (846) rodzaju chwastu (2215), i (2532) wiążcie (1210) na (1519) wiązkę (1197) do (4314) spalenia (2618); ale (1161) zboże (4621) mnie (3450) zgromadźcie razem (4863) do (1519) składu (596).


Tekst wg. KS do czytania
Dan. 12:1. Tego czasu, powstanie Michał, książę wielki, stanie w obronie w sprawie synów ludu; przyjdzie czas ucisku, który nie zaistniał narodom, aż do tego czasu; tego czasu wybawiony będzie każdy lud (Rdz. 12:1-3; Ap. 21:24-26); wyjdzie na jaw zapisana księga.

Mat. 24:30. Następnie ukaże się znamię Syna człowieczego na niebie, a wtedy uderzą się wszystkie rasy ziemi, i zjawi się w widzeniu Syn człowieczy, przychodzący na obłokach niebieskich, z mocą i chwałą wielką;
31. I sami z czterech stron świata, wyślą Posłańców z sygnałem wielkim i z dala od granic ich, zgromadzą wybranych jego, aż do szczytu niebios.

Mat. 13:29. Ale on rzekł: Nigdy nie zbierajcie rodzaju chwastu! Zaraz z nim wykorzenicie i zboże.
30. Pozwólcie obojgu rosnąć razem aż do żniwa; a czasu żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie pierwej sam rodzaju chwastu, i wiążcie na wiązkę do spalenia; ale zboże mnie zgromadźcie razem do składu.


Mat. 13:31. I sami z czterech stron świata, wyślą Posłańców z sygnałem wielkim i z dala od granic ich, zgromadzą wybranych jego, aż do szczytu niebios. - Gromadzenie
narodu żydowskiego z całego swiata do ich ziemi na Bliskim Wschodzie, świadczy też o gromadzeniu świętych, uczestników powołania niebiańskiego. Jest to zgromadzenie wybranych, aż do szczytu niebios

Cytat:
Ps. 149:5. Niech wierni radują się z chwały, Wesoło śpiewają na swym posłaniu! (6) Niech w ustach ich będzie uwielbienie Boga, A miecz obosieczny w ich ręku, (7) Aby dokonać pomsty nad ludami, Aby ukarać narody, (8) Aby związać pętami ich królów, A dostojników ich zakuć w kajdany, (9) Aby wykonać na nich wydany wyrok. To jest chlubą wszystkich jego wiernych. Alleluja.


Należy też wziąć pod uwagę fakt, że uczniowie Pana Jezusa, wyszli z Jeruzalem w czasie jego wielkiego ucisku i schronili się na nizinie w Peli, aby unikać gór w Judei, gdzie Żydzi organizowali opór przeciwko Rzymianom. Pastor Russell napisał, że Chrystus Pan zakłada swoje Królestwo Tysiąclecia w czasie wielkiego ucisku. Dał także wiele pouczeń, jaką świeci, powinni mieć postawę w czasie tego ucisku, względem wzdychającego świata.

Pokoja - 2021-10-23, 08:41

Krystian napisał/a:
Henryk napisał/a:
Dzisiejsze „dary”, jakie podobno posiadają niektórzy to: mówienie językiem którego nikt nie rozumie- ani mówiący, ani słuchający, dar „upadku w duchu świętym”- cokolwiek to znaczy- przewracają się, tarzają się po podłodze, trzęsą jak chorzy na padaczkę…
Oni te „dary” też otrzymali, jedynie źródło ich pochodzenia jest wielce wymowne.


Rozumiem Henryku, że chodzi Ci o zielonoświątkowców.
Oni odpadają, ponieważ wierzą w trójce i do tego twierdzą, że Duch Święty - to osoba.


Nie tylko z tego powodu nie można uznać, że oni działają, jako posiadający dary Ducha Świętego Boga Ojca. Okazywane u nich przejawy mocy, niby z tego Ducha, przeczą same w sobie, gdyż uważają, że przestaje obowiązywać wcześniejsze słowo, jeżeli świeże (nowe światło), zaprzecza wcześniejszemu przez kogoś z nich wypowiedzianemu. Także fakt, że wymaga tłumaczenia mowa, wypowiedziana w języku pokskim do zgromadzonych razem w tym samym czasie Polaków. Inne niby przejawy mocy są iluzją, dla zwiedzenia, a nie dla sławienia Pana Jezusa.

Nie dążę do tego, aby stwierdzić, że należy wszystko u nich przekreślić, gdyż nadal wiele jest Babilonu Wielkiego przed którym należy się strzec i u innych. Prawda nadal jest zmieszana z błedem. W naszym zborze, brat powiedział: Mówimy, że jesteśmy w prawdzie, ale powinniśmy się zastanowić, ile nadal wśród naszych wierzeń jest z Babilonu Wielkiego.

Krystian - 2021-10-23, 14:05

Pokoja napisał/a:
Inne niby przejawy mocy są iluzją, dla zwiedzenia, a nie dla sławienia Pana Jezusa.


Myślę Pokoja, że to nie iluzja, ale działanie szatana.
Wiemy przecież z Biblii, że on może przybrać formę anioła światłości.

Pokoja napisał/a:
W naszym zborze, brat powiedział: Mówimy, że jesteśmy w prawdzie, ale powinniśmy się zastanowić, ile nadal wśród naszych wierzeń jest z Babilonu Wielkiego.


Napisz do którego zboru należysz.
Jeśli nie chcesz publicznie - to napisz mi prywatnie
pozdrawiam :)

nike - 2021-10-23, 14:21

A czego pokoja ma się wstydzić? ZBORU?
Pokoja - 2021-10-23, 15:32

Krystian napisał/a:
Pokoja napisał/a:
W naszym zborze, brat powiedział: Mówimy, że jesteśmy w prawdzie, ale powinniśmy się zastanowić, ile nadal wśród naszych wierzeń jest z Babilonu Wielkiego.


Napisz do którego zboru należysz.
Jeśli nie chcesz publicznie - to napisz mi prywatnie
pozdrawiam :)


Nie wstydzę się swojego Zboru. Szanuję mój Zbór, jego porządek i braterstwo, miłuję je, ale uważam, że nie należy kusić Ojca niebieskiego na daremno, skoro duchem wiary, postrzegam, że nie jest wolą jego, abym to uczynił. Do tego w moim przypadku jest konieczne upoważnienie, wynikające z Ducha Bożego. W zwizaku z tym, tą sprawę, powierzyłem Ojcu niebieskiemu. On sprawi jak zechce.
W moim sercu dominuje pragnienie szukania sensu Słowa Bożego, zgodnego z oryginalnym przekazem. Do tego mi służy Badanie Przekładu na podstawie Konkordancji Stronga, nasze dyskusje na forum i w zborze, czy w rodzinie. Nigdy nie pytam dyskutanta z jakiego jest wyznania, czy ZBORU.
POZNAWAJMY SIĘ PRZEZ SŁOWO BOŻE, A SZATAN UCIEKNIE. Nie należy dawać mu pożywki, gdyż jest skory do złego. Już wiele złego, próbował uczynić w naszym Zborze, ale to, co nas łączy, dzięki miłości braterskiej do Pana Jezusa jest silniejsze od tego, co on próbóje, aby dzieliło. Chwała Bogu za to.

Pozdrawiam.

Krystian - 2021-10-23, 16:50

Pokoja napisał/a:
POZNAWAJMY SIĘ PRZEZ SŁOWO BOŻE, A SZATAN UCIEKNIE. Nie należy dawać mu pożywki, gdyż jest skory do złego. Już wiele złego, próbował uczynić w naszym Zborze


Nie rozumiem tej wypowiedzi.
Sądzisz, że jakbym przystąpił do Twojego zboru - to przyniosę szatana?

Krystian - 2021-10-23, 19:40

nike napisał/a:
A zatem Bóg ich nauczał za pomocą jedynego sposobu, w jaki mogli oni otrzymać w tym, czasie
instrukcje. Był to sposób bardzo różniący się od obecnego, przy pomocy którego Bóg daje wskazówki
swojemu ludowi lub instruował go od czasów Apostolskich. Taka instrukcja nie jest już potrzebna, a
zatem nie jest już więcej dawana (1 Kor. 13:8).


Nigdzie nie jest napisane, że nie jest dawana.
Jest potrzebna, aby wszyscy uwierzyli, że głoszący ewangelię pochodzą od Boga.

nike - 2021-10-23, 20:42

Krystian, może w końcu napisz coś mądrego, albo nie pisz wcale.
Ja nie chcę,zebyś mnie popierał, ale napisz chociaż kilka słów mądrych,żeby można rozpocząć np. jakaś dyskusję. A ty tylko odszczekujesz, powiedz co chcesz osiągnąć,.? Chciałam ci napisać kilka słów o Russellu na twój post i nie zrobię tego, bo tak na prawdę to szkoda mojego czasu i klawiatury na ciebie, bo ty nic mądrego nie potrafisz napisać.

Krystian - 2021-10-23, 20:53

nike napisał/a:
Ja nie chcę,zebyś mnie popierał, ale napisz chociaż kilka słów mądrych,żeby można rozpocząć np. jakaś dyskusję.


No przecież cały czas trwa dyskusja.
To już jest piąta strona.

nike napisał/a:
Chciałam ci napisać kilka słów o Russellu na twój post i nie zrobię tego, bo tak na prawdę to szkoda mojego czasu i klawiatury na ciebie, bo ty nic mądrego nie potrafisz napisać.


Bawisz się w Bobo, bo on kiedyś podobnie mi napisał - nic mądrego nie masz do powiedzenia

Pokoja - 2021-10-23, 21:21

Krystian napisał/a:
Pokoja napisał/a:
POZNAWAJMY SIĘ PRZEZ SŁOWO BOŻE, A SZATAN UCIEKNIE. Nie należy dawać mu pożywki, gdyż jest skory do złego. Już wiele złego, próbował uczynić w naszym Zborze


Nie rozumiem tej wypowiedzi.
Sądzisz, że jakbym przystąpił do Twojego zboru - to przyniosę szatana?


Nie, nic takiego nie uważam, skoro napisałem, że poznawajmy się przez Słowo Boże, a w tym w czym ono nas łączy, to już należymy do jednego Zboru. Jeżeli może być jeszcze coś więcej, to zdajmy się na wolę Pańską.
Na forum tym, czy innym, dzielę się odczytywaniem Pisma Świętego na podstawie Kokordancji Stronga, aby to tłumaczenie poddać próbie. Jednak Przeciwnik nie dąży do podważenia tego, lecz wskazuje na treść, według dowolnego przekładu. Wcale nie uzasadnia, że ma przekonanie, że one są niepodważalne. Sam przyznaje, że Przekłady na języki narodowe nie są natchnione.

Jeżeli źle odczytuję Słowo Boże, to spodziewam, że ten kto przynajmniej uważa, że je dobrze rozumie, wskaze na czym polega błąd w tłumaczeniu. Przeciwnik jednak ucieka od tego. Jeżeli w przedmiotowy sposób, przedstawiam daną kwestię wiary, to się burzy, wynajdując sobie dowolne zarzuty, których wogóle nie uzasadnia. On, czując się bezsilnym wobec Słowa Bożego, dąży do oczernienia tłumaczenia, aby odepchnąć zainteresowanych, zrozumieniem Słowa Bożego. Czegoś takiego doświadczaliśmy też w naszym Zborze i to pod względem cielesnym i duchowym. Dzięki Panu, zwyciężyła wiara w Zborze.

nike - 2021-10-24, 07:33

A skąd jesteś pewien,że twoje wykładanie słowa bożego jest właściwe, czy ty jesteś spłodzonym z ducha Świętego?
A kto tutaj na forum jest przeciwnikiem?

Pokoja - 2021-10-24, 16:13

nike napisał/a:
A skąd jesteś pewien,że twoje wykładanie słowa bożego jest właściwe, czy ty jesteś spłodzonym z ducha Świętego?
A kto tutaj na forum jest przeciwnikiem?

Ten kto bezustanie szemrze i się sprzeciwia, ale nie podejmuje wysiłku, aby sprawę wyjaśnić należycie. Stawia zarzuty bez wskazania czego dotyczą i nie uzasadnienia ich.
Czy ktoś taki myśli o tm co Boskie, czy o tym, co ludzkie, Mat. 16:23.

Pokoja - 2021-10-24, 18:12

nike napisał/a:
A skąd jesteś pewien,że twoje wykładanie słowa bożego jest właściwe, czy ty jesteś spłodzonym z ducha Świętego?

Brat Russell też otrzymał podobne pytanie. Jeśli znasz jego odpowiedź, to moja jest podobna.
Bóg obecnie, dał nam narzędzie, aby w Słowo jego mógł wejrzeć prosty człowiek. Korzystam i wglądam. Tym, co odczytuję, dzielę się w Realu i na forum (w Wirtualu). Każdy kto poczuwa się do strzeżenia czystości Słowa Bożego może doświadczyć tłumaczenia, które udostępniam. Czas niech pokaże pod jakim wpływem jest to tłumaczenie, jeżeli zostanie obronione Słowem Bożym. Nie do mnie należy ocena tłumaczenia, a tylko jego obrona.

nike - 2021-10-24, 18:56

Tylko,ze wybór już się dawno zakończył, klasa M.Stadka jest już poza zasłoną, jak ty to rozgryziesz?
Nie tylko spłodzeni z DŚ bronią prawdy, [zresztą już ich nie ma na ziemi] niższe klasy też troszkę wiedzą i prawdę bronią.

Pokoja - 2021-10-24, 19:06

nike napisał/a:
Tylko,ze wybór już się dawno zakończył, klasa M.Stadka jest już poza zasłoną, jak ty to rozgryziesz?
Nie tylko spłodzeni z DŚ bronią prawdy, [zresztą już ich nie ma na ziemi] niższe klasy też troszkę wiedzą i prawdę bronią.


Najpierw poproszę o dowody z Pisma Świętego, na których jest oparte takie nauczanie.

nike - 2021-10-24, 19:13

Pokoja ja skasowałam ostatnie twoje posta, bo ja z toba dyskutuje a nie Johnson, ja tylko nadmieniłam,ze tekst jest z literatury, a tak dokładnie to jest ze czasopisma ktore wydajemy i nie Johnsom to w całości pisał. A ty w kilku miejscach tego artykułu cytujesz go, z kim ty rozmawiasz ze mna czy z umarłym człowiekiem?
To tak spłodzeni z DŚ postępują?
Nie życzę sobie takiej zabawy.

Pokoja - 2021-10-24, 20:52

nike napisał/a:
Pokoja ja skasowałam ostatnie twoje posta, bo ja z toba dyskutuje a nie Johnson, ja tylko nadmieniłam,ze tekst jest z literatury, a tak dokładnie to jest ze czasopisma ktore wydajemy i nie Johnsom to w całości pisał. A ty w kilku miejscach tego artykułu cytujesz go, z kim ty rozmawiasz ze mna czy z umarłym człowiekiem?
To tak spłodzeni z DŚ postępują?
Nie życzę sobie takiej zabawy.


I już wszystko jasne, ale napisałaś, że to jest z literatury Jonsona, więc to pierwotnie on napisał i było później cytowane w Waszej literaturze.
Gdy cytowałem coś niejednokrotnie z Listu Ap. Pawła w takiej formie:
Ap. Paweł napisał/a:
[...]
, to nie kasowałaś. Uważasz, że to jest zabawa, skoro sama napisałaś, że to jest z literatury Jonsona. To nie jest Twoja obłuda?
Pokoja - 2021-10-24, 21:06

nike napisał/a:
Kiedy nastąpiło zesłanie Ducha Świętego, ci uczniowie, którzy już przyjęli Jezusa, nie byli przygotowani do natychmiastowego objawienia bogatych, dojrzałych owoców Ducha Świętego.
Taki rozwój wymaga dni, tygodni, miesięcy, lat. Zaledwie kilka dni wcześniej Jezus powiedział do nich: „Jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie się jako dzieci, żadnym sposobem nie wejdziecie do królestwa niebieskiego”(Mat. 18:3).
Jezus spostrzegł że toczyła się między nimi walka o to, kto powinien być największy i że jest to
całkowicie przeciwne właściwemu duchowi, którego, oni muszą posiąść, jeżeli ostatecznie chcą być zaliczeni za godnych uczestniczenia w Jego Królestwie.


Jeżeli odnosisz to do Apostołów, to jak to się ma do tego, że oni zostali odpowiednio przygotowani przez Pana Jezusa do nauczania ludzi, aby ich pozyskiwać, dla Chrystusa? Poza tym, już w pierwszy dzień po zmartwychwstaniu, Chrystus tchnął w nich Ducha Świętego, aby mogli rozumieć Pisma:
J. 20:22. A (2532) to (5124) rzekłszy (2036) tchnął na (1720) nie i rzekł (3004) im (846): Weźmijcie (2983) Ducha (4151) Świętego (40). (BG) J. 20:22. A (2532) to (5124) przemawiając (2036), tchnął na (1720) myślenie (3004) im (846): Pojmijcie zmysłami (2983) Ducha (4151) Świętego (40). KS J. 20:A to przemawiając, tchnął na myślenie im: Pojmijcie zmysłami Ducha Świętego. KS

Łuk. 24:25. A On rzekł do nich: O głupi i gnuśnego serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy. (26) Czyż Chrystus nie musiał tego wycierpieć, by wejść do swojej chwały? (27) I począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było napisane we wszystkich Pismach.
(44) Potem rzekł do nich: To są moje słowa, które mówiłem do was, będąc jeszcze z wami, że się musi spełnić wszystko, co jest napisane o mnie w zakonie Mojżesza i u proroków, i w Psalmach. (45) Wtedy otworzył im umysły, aby mogli zrozumieć Pisma.

W dniu Pięćdziesiątnicy Ap. Piotr, wystąpił z dojrzałą mową duchową, rozpoznając poprawnie, wypełnienie się proroctwa Joela o wylaniu Ducha Bożego.

nike napisał/a:
Pierwotny Kościół nie mógł kroczyć, jak my, wiarą. Ponieważ nie posiadał Biblii, potrzebował w odpowiedniej mierze „widzenia”, co też zostało mu dane. Nie miał on od Boga żadnych innych instrukcji oprócz tych, które otrzymywał dzięki tym przewodom.
Święty Paweł wyjaśnia tę sprawę w 1 Kor.12:1—11.


Cytat:
1Kor. 5:7 … w wierze, a nie w widzeniu pielgrzymujemy.

Tymoteusz od młodości znał pisma prorockie i inne ST, 2Tym. 3:14-17; 2Pio. 1:19-21.

nike napisał/a:
Kiedy członkowie Kościoła zbierali się, jeden z nich mógł mówić jakimś nieznanym językiem.
Inny spośród obecnych wstawał i mocą nie pochodzącą od niego tłumaczył obcy język, używany przez
mówiącego „językami”.
To przyciągało braci każdego dnia, a szczególnie w pierwszy dzień tygodnia.
Bracia pragnęli społeczności i instrukcji. Otrzymywali je więc wskutek Boskiego kierownictwa ze względu na posłannictwo dostarczane w nieznanych, a następnie tłumaczonych językach.

Wcześniej Żydzi z diaspory i prozelici z pogan, zgromadzali się na święta coroczne w Jeruzalem i byli w stanie rozumieć, co mówiono, a napis na tabliczce nad krzyżem był tylko w trzech językach, aby wszyscy rozumieli, o co Pana Jezusa oskarżono. Stąd powstaje pytanie, w jakim celu w dniu Pięćdziesiątnicy, potrzebne były jakieś nowe języki? Tam chodziło o braterskie, ożywione rozmowy Żydów i pogan na temat wzniosłych dzieł Bożych, a nie wysłuchiwanie mowy, wygłaszanej z urzędu.
Mówienie językami nie służyło udzielaniu instrukcji. Ono było swego rodzaju cząstkowymi świadectwami, które wymagały odpowiedniego ukształtowania duchowego, aby na podstawie analizy tych świadectw, rozpoznać stosowną naukę - instrukcje. Ta dopiero, najpierw jako tradycja ustna, którą później spisano, mogła służyć za instrukcję.

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
1. Naśladujcie (1377) miłości (26), starajcie się usilnie (2206) o dary duchowne (4152); lecz najwięcej (3123), abyście (2443) prorokowali (4395).
2. Albowiem (1063) kto (3588) mówi (2980) językiem (1100) obcym, nie (3756) ludziom (444) mówi (2980), ale (235) Bogu (2316); bo (1063) żaden nie (3762) słucha (191), lecz on duchem (4151) mówi (2980) tajemnice (3466).

27. Jeźli (1535) kto (5100) językiem (1100) mówi (2980), niech to będzie po (2596) dwóch (1417) albo (2228) najwięcej (4118) po trzech (5140), i to na (303) przemiany (3313), a jeden (1520) niech tłumaczy (1329).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
1. Dążcie do (1377) miłości (26), ubiegajcie się gorliwie (2206), aby (2443) bardziej (3123) być prorokami (4395) duchowymi (4152).
2. Ponieważ (1063) językiem (1100) opowiadać (2980) tajemnice (3466 t. wiary), to (3588) nie (3756) ludziom (444) opowiadać (2980), ale (235) Bogu (2316), ponieważ (1063) żaden nie (3762) słucha (191) opowiadania (2980) duchem (4151).

27. Czy (1535) ktoś (5100) językiem (1100) między (303) stronnictwem (3313) mówi (2980)? Według (2596) dwóch (1417) albo (2228) trzech (5140), to samo (1520) najliczniejszym (4118) tłumaczcie (1329).


Tekst wg. KS do czytania
1. Dążcie do miłości, ubiegajcie się gorliwie, aby bardziej być prorokami duchowymi.
2. Ponieważ językiem opowiadać tajemnice (t. wiary), to nie ludziom opowiadać, ale Bogu, ponieważ żaden nie słucha opowiadania duchem.

27. Czy ktoś językiem między stronnictwem mówi? Według dwóch albo trzech, to samo najliczniejszym tłumaczcie.


nike napisał/a:
A zatem Bóg ich nauczał za pomocą jedynego sposobu, w jaki mogli oni otrzymać w tym, czasie instrukcje. Był to sposób bardzo różniący się od obecnego, przy pomocy którego Bóg daje wskazówki swojemu ludowi lub instruował go od czasów Apostolskich. Taka instrukcja nie jest już potrzebna, a zatem nie jest już więcej dawana (1 Kor. 13:8).

Ze względu na wielkie odstępstwo od wiary (1Tym. 4:1-3; 2Tes. 2:3-12), w wyniku którego prawda została powalona na ziemię (Dan. 8:9-11), nadal potrzebne są dary wiary, aby odtworzyć instrukcje Pana Jezusa, dane przez Apostołów. To z tego powodu nadal, potrzebne jest mówienie językami, w tych cząstkach, które tu i tam, zostały zachowane wśród wierzących „na pustyni”, Ap. 12:17.

nike napisał/a:
Zamiast niej, posiadamy coś o wiele lepszego. Mamy Ewangelie i Objawienie z zapisem słów naszego Pana, przypowieści, jasne wypowiedzi itd. Mamy listy Nowego Testamentu zawierające komentarze natchnionych Apostołów na temat pism .Starego Testamentu oraz proroctwa Starego Testamentu, o których święty Piotr oświadcza: „której [mowy prorockiej] pilnując jako świecy w ciemnym miejscu świecącej, dobrze czynicie, aż by dzień zaświtał” (2 Piotra 1:19).


Ewangelie (od Rdz. 3:15) i Apokalipsa (Objawienie od proroctwa Henocha) były już w ST, ale nie było Ksiąg Ewangelii i Apokalipsy. Listy zostały napisane na podstawie zrozumienia nieopisanych słów ST, których człowiek cielesny nie jest w stanie pojąć, więc nie można ich było opowiadać (2Kor. 12:4) w czasie ST. Wiele z tego, odkryte częściowo w przypowieściach przez Pana Jezusa, nadal nie jest właściwie zrozumiane.
Dobrze jest kierować się zasadą, aby z przekonaniem na podstawie Słowa Bożego przedstawiać na forum i bronić jakiś rozważany pogląd – wierzenie, autorytetu wyznania. Gdy uzyskuje on zrozumienie, wtedy można podać komu go zawdzięczamy. Wtedy doceniony zostaje ten, kim Pan się posłużył, przyczyniając się do sławienia Pana Jezusa. W odwrotnym porządku, gdy wklejony pogląd nie jest zgodny z Słowem Bożym, to nie przyczynia się to do sławienia Pana Jezusa, a ten kto wkleja coś bez przekonania, zostawi pogląd, a sam ucieknie.

Obronisz ten poglą, jezeli się z nim utożsamiasz.

nike - 2021-10-24, 21:10

Nie uważam,żeby była to obłuda, bo ja aż taka mądra też nie jestem, wiele tematów dobrze znam ale czasami może się coś pokręcić, a tym bardziej,ze nie myślałam,ze ty zaczniesz z umarłym dyskutować.
Uważałam ciebie za poważnego człowieka, chciała bym tak dalej uważać i dlatego już nigdy nie powołam się na nazwisko osób z których często czerpię materiał.
Skasowałam też ten mój wpis, przez który afera wybuchła.
Bardzo ciebie za to przepraszam.
Jeszcze mała uwaga 7 października skończyłam 80 lat, a wiec chyba mam prawo czasem coś źle napisać, lub czegos nie zrozumieć :-D

Pokoja - 2021-10-24, 21:45

nike napisał/a:
Nie uważam,żeby była to obłuda, bo ja aż taka mądra też nie jestem, wiele tematów dobrze znam ale czasami może się coś pokręcić, a tym bardziej,ze nie myślałam,ze ty zaczniesz z umarłym dyskutować.
Uważałam ciebie za poważnego człowieka, chciała bym tak dalej uważać i dlatego już nigdy nie powołam się na nazwisko osób z których często czerpię materiał.
Skasowałam też ten mój wpis, przez który afera wybuchła.
Bardzo ciebie za to przepraszam.
Jeszcze mała uwaga 7 października skończyłam 80 lat, a wiec chyba mam prawo czasem coś źle napisać, lub czegos nie zrozumieć :-D

Rozumiem Ciebie i nie obrażam się. Życzę ci tego co dobre w życiu duchowym.
Jeżeli skasowałaś nawet ten post, w którym coś cytowałaś, a ja przed tym, ponownie odniosłem się do niego, to możesz skasować i ten ponownie wysłany, jeżeli nie chcesz tego bronić.

Podaj jednak, jak prosiłem, dowody z Pisma Świętego, że niebiańskie powołanie już się zakończyło.

nike - 2021-10-24, 22:22

Pokoja napisał/a:
Rozumiem Ciebie i nie obrażam się. Życzę ci tego co dobre w życiu duchowym.
Jeżeli skasowałaś nawet ten post, w którym coś cytowałaś, a ja przed tym, ponownie odniosłem się do niego, to możesz skasować i ten ponownie wysłany, jeżeli nie chcesz tego bronić.

Podaj jednak, jak prosiłem, dowody z Pisma Świętego, że niebiańskie powołanie już się zakończyło.

Powiem ci tak, że o tych darach i owocach Ducha to br.Russell i Johnson dużo piszą, tylko trzeba poszukać w ich publikacjach, ja akurat to co skasowałam to częściowo kilkanaście zdań skopiowałam z Sztandaru Biblijnego który wydaje "Epifania" i dlatego napisałam Johnson ale kiedy ty zacząłeś z nim dyskusję to pomyślałam, że może to być niewypał, bo redaktorem tego sztandaru akurat był inny brat i to prawie po pół wieku od śmierci br. Johnsona, stąd to zamieszanie.
Ja sobie kilka tematów odświeżę i wrócę do tego tematu.

Br.Russell bardzo pięknie przedstawia w swoich publikacja i też poszukam pewnie nawet w Reprintach coś się znajdzie.
Sam dobrze wiesz,że bezpośrednio w Biblii nie ma tekstu który ciebie interesuje.

Pokoja - 2021-10-24, 23:11

nike napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Rozumiem Ciebie i nie obrażam się. Życzę ci tego co dobre w życiu duchowym.
Jeżeli skasowałaś nawet ten post, w którym coś cytowałaś, a ja przed tym, ponownie odniosłem się do niego, to możesz skasować i ten ponownie wysłany, jeżeli nie chcesz tego bronić.

Podaj jednak, jak prosiłem, dowody z Pisma Świętego, że niebiańskie powołanie już się zakończyło.

Powiem ci tak, że o tych darach i owocach Ducha to br.Russell i Johnson dużo piszą, tylko trzeba poszukać w ich publikacjach,
[...]
Ja sobie kilka tematów odświeżę i wrócę do tego tematu.

Sam dobrze wiesz,że bezpośrednio w Biblii nie ma tekstu który ciebie interesuje.


Jednak dowód na zakończenie niebiańskiego powołania, powinien być oparty na przesłankach z Słowa Bożego. Nie oczekuje przecież informacji w nim, jako świadectwa, głoszącego wprost, że w którymś roku XX wieku, zakończyło się niebiańskie powołanie.
Proszę o podanie nawet takich, które Ciebie przekonują, że się ono zakończyło.

Pokoja - 2021-10-25, 10:35

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Skoro nie ma podstawy w Słowie Bożym do stwierdzenia, że dary Ducha Świętego były udzielane, wyłącznie przez Apostołów, to także brak w nim podstawy do stwierdzenia, że one ustały po śmierci ostatniego apostoła.

A jak nie ma potwierdzenia (czarno na białym), ani zaprzeczenia, to nie można być niczego pewnym.
http://biblos.feen.pl/vie...start=60#114612


Jest jeszcze coś takiego, jak wiara, oparta na obrazach Pisma Świętego. Poznaliśmy z nich, że Eliasz działał pod wpływem Ducha Bożego, co wyobraża działalność Zboru, Chrystusowego Eklezja w ziemskiej pielgrzymce. Eliasz przekazał część ducha, który działał w nim, czyli ustanowił drugie usta, dla wprowadzenia władzy.

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
(9) A (1961) gdy przeszli (5674), rzekł (559) Elijasz (452) do (413) Elizeusza (477): Żądaj (7592), czego (4100) chcesz, abym ci (8901) uczynił (6213) pierwej (2962) niż będę wzięty (3947) od (5973) ciebie. Tedy rzekł (559) Elizeusz (477): Proszę (4994) niech będzie (1961) dwójnasobny (6310_8147) duch (7307) twój we (413) mnie;
(10) Ale mu on odpowiedział (559): Trudnejś (7185) rzeczy pożądał (7592); wszakże (518) ujrzyszli (7200) mię (853), gdy będę wzięty (3947) od (854) ciebie, tak (3651) ci (8901) się stanie (1961); ale jeźli (518) nie (519) ujrzysz, nie (369) nie (3808) stanieć się 1961).
(11) I stało się (1961), gdy oni (1992) przecię (~1980) szli (1980) rozmawiając (1696), oto (2009) wóz (7393) ognisty (784), i konie (5483) ogniste (784) rozłączyły (6504) (996) obydwóch (8147). I wstąpił (5927) Elijasz (452) w wichrze (5591) do nieba (8064).
(12) Co Elizeusz (477) widząc (7200) (1931), wołał (6817): Ojcze (1) mój, ojcze (1) mój! Wozie (7393) Izraelski (3478) i jazdo (6571) jego. I nie (3808) widział (7200) go więcej (5750). A pochwyciwszy (2388) szaty (899) swe rozdarł (7167) je na dwie (8147) części (7168).
(13) I podniósł (7311) płaszcz (º155) Elijaszowy (477), który (834) był spadł (5307) z (5921) niego, a wróciwszy się (7725), stanął (5975) nad (5921) brzegiem (8193) Jordanu (3383). A tak wziąwszy (3947) płaszcz (º155) Elijaszowy (477), który (834) był spadł (5307) z (5921) niego, uderzył (6221) nim wody (º4325), mówiąc (559): Gdzież (346) jest Pan (3068), Bóg (430) Elijaszowy (477)?
(14) A tak (637) i on (1931) uderzył (5221) nim wody (º4325), a rozdzieliły się (2673) tam (2008) i sam (2008), i przeszedł (5674) Elizeusz (477).
15. Co widząc (7200) synowie (1121) proroccy (5030), którzy (834) byli w Jerycho (3405), stojąc na przeciwko (5048), rzekli (559): Odpoczął (5117) duch (7307) Elijaszowy (452) nad (5921) Elizeuszem (477); a wyszedłszy (935) przeciwko (7125) niemu pokłonili mu (8901) się (7812) aż do ziemi (776).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
(9) Elijasz (452) kontynuując (1961) wiedzenie do służby (5674) Elizeusza (477); Rzekł (559): Proś (7592) pierwej (2962) z (5973) wewnątrz (8901) w duchu ustawy (413), jakiego rodzaju (4100) moc nauczania (3947) kształtować (6213);  Elizeusz (477) odpowiedział (559): Proszę (4994), ustanów (1961) w duchu ustawy (413) drugie (8147) usta (6310) w celu wprowadzenia władzy (7307);
(10) Odpowiedział (559): uczyniłeś trudnym (7185) proszenie o siebie (7592); Stanie się (1961) wewnątrz (8901), kiedy (518) zgodny z prawdą (3651), razem (854) staniesz w obliczu (7200) oznaki (853) mocy nauczania (3947); jeśli (518) nie (369) nie (3808) stanie się (1961).
(11) Oni (1992) postępując (~1980) prowadzili życie (bycia) (1980): Rozmawiając (1696), zniknęli (1961);  Oto (2009) rydwan (7393) koni (5483) ognistych (784), gniewu bożego (784) rozłączył (6504) obydwóch (8147) w pośrodku (996). Elijasz (452) był podniesiony (5927) wichrem (5591) nieba (8064 atmosfery).
(12) Elizeusz (477) stając w obliczu (7200) tego (1931), wołał (6817): Ojcze (1), ojcze (1)!  Jeźdźcu (6571) jeźdźców (7393) Izraela (3478), patrzących na siebie wzajemnie (7200), będących upartymi (2388) bez (3808) trwania (5750); Oszukanych (899), rozerwanych (7167) dwóch (8147) oddartych kawałków materiału (7168).
(13) Podniósł (7311) płaszcz proroczy (º155) Elijaszowy (477), ten który (834) na teren (5921) przydzielony losem (5307). Zawrócił i szedł z powrotem (7725), zajął stanowisko (5975) nad (5921) brzegiem (8193) Jordanu (3383). Wziąwszy (3947) płaszcz proroczy (º155) Elijaszowy (477), ten który (834) na teren (5921), przydzielony losem (5307), uderzył (5221) wody (º4325), mówiąc (559): Gdzież (346) Jehowa (3068), Bóg (430) Elijasza (477)?
(14) Tym bardziej (637) on (1931) uderzył (5221) wody (º4325); Rozdzieliły się (2673) tam (2008); Tam (2008) Elizeusz (477) był wiedzionym do służby (5674).
15. Synowie (1121) proroccy (5030) Jerycha (3405), którzy (834) widzieli (7200) z daleka (5048), rzekli (559): Spoczął (5117) duch (7307) Eliaszowy (452) nad (5921) Elizeuszem (477); przyszedłszy (935) naprzeciw (7125) skłonili się (7812) na korzyść (8901) mieszkańców kraju (776).


Tekst wg. KS do czytania
(9) Elijasz kontynuując wiedzenie do służby Elizeusza; Rzekł: Proś pierwej z wewnątrz w duchu ustawy, jakiego rodzaju moc nauczania kształtować; Elizeusz odpowiedział: Proszę, ustanów w duchu ustawy drugie usta w celu wprowadzenia władzy;
(10) Odpowiedział: uczyniłeś trudnym proszenie o siebie; Stanie się wewnątrz, kiedy zgodny z prawdą, razem staniesz w obliczu oznaki mocy nauczania; jeśli nie, nie stanie się.
(11) Oni postępując prowadzili życie (bycia): Rozmawiając, zniknęli; Oto rydwan koni ognistych, gniewu Bożego w pośrodku rozłączył obydwóch. Elijasz był podniesiony wichrem nieba (atmosfery).
(12) Elizeusz stając w obliczu tego, wołał: Ojcze, ojcze! Jeźdźcu jeźdźców Izraela, patrzących na siebie wzajemnie, będących upartymi bez trwania; Oszukanych, rozerwanych, dwóch oddartych kawałków materiału.
(13) Podniósł płaszcz proroczy Elijaszowy, ten który na teren przydzielony losem. Zawrócił i szedł z powrotem, zajął stanowisko nad brzegiem Jordanu. Wziąwszy płaszcz proroczy Elijaszowy, ten który na teren przydzielony losem, uderzył wody, mówiąc: Gdzież Jehowa, Bóg Elijasza?
(14) Tym bardziej on uderzył wody; Rozdzieliły się tam; Tam Elizeusz był wiedzionym do służby.
15. Synowie proroccy Jerycha, którzy widzieli z daleka, rzekli: Spoczął duch Eliaszowy nad Elizeuszem; przyszedłszy naprzeciw skłonili się na korzyść mieszkańców kraju.

Elizeusz także czynił różne cuda, a więc jest podstawa do spełnienia się tego, co napisano w Dz. 2:19-21. Oznacza to , że dary Bóg może przekazywać także przez innych, jak uczynił to przez Ananiasza, nie bedącego Apostołem. Jednak powinniśmy być rozważni, aby nie uznawać zwodniczych cudów (Ap. 13:13) za cuda Boże, Dz. 2:19.

Henryk - 2021-10-26, 09:05

Pokoja napisał/a:
Jest jeszcze coś takiego, jak wiara, oparta na obrazach Pisma Świętego. Poznaliśmy z nich, że Eliasz działał pod wpływem Ducha Bożego, co wyobraża działalność Zboru, Chrystusowego Eklezja w ziemskiej pielgrzymce. Eliasz przekazał część ducha, który działał w nim, czyli ustanowił drugie usta, dla wprowadzenia władzy.

Dla mnie ten obraz nadal jest tajemnicą…
Jeśli Jordan, nad którym się rozstali, oznacza śmierć członków Kościoła, to działalność Elizeusza nie może przypadać nadal na Wiek Ewangelii.
To już raczej czasy PO inauguracji tysiąclecia.

Pokoja - 2021-10-26, 09:34

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Tekstem, który wskazuje, że dary nie ustały jest np. Rz. 6:23, w którym stwierdzono, że darem łaski jest żywot wieczny, J. 17:3.

Ale ten „dar” otrzymali wszyscy ludzie- nawet ci, co nie posiadają Ducha Bożego.
Okup rzeczywiście jest wielką łaską uczynioną przez Naszego Pana!
http://biblos.feen.pl/vie...start=60#114612


Z Rz. 6:15-23 wynika, że ten żywot wieczny jest dla tych, którzy stają się sługami sprawiedliwości w Chrystusie. Każdy może takim się stać, ale jeszcze nie każdy już takim jest. Z J. 3:16,17; 5:25 i 17:3 oraz 1Kor. 15:22 wynika, że dzięki ożywieniu w Chrystusie, żywot wieczny przez wiarę jest w celu poznawania Ojca niebieskiego i Chrystusa, którego posłał. Dopóki ich poznajemy, posiadamy życie wieczne, bez którego nie jest to możliwe. Natomiast z Rz. 2:7 wynika, że żywot wieczny w danym czasie, otrzymają tylko ci, którzy trwając w dobrym uczynku, dążą do chwały, czci i nieśmiertelności. Nawet jeżeli po drodze do niebiańskiego powołania, zasmucą w sobie Ducha Świętego Boga Ojca, wchodząc w stan uśpienia w wierz, czy zgaszą go w sobie, wchodząc w stan drugiej śmierci (Ap. 21:8) to jednak tą najmniejszą cząstkę otrzymają, jako służący w Świątyni (Ap. 7:15-17), czy w życiu ziemskim, 1Kor. 3:15; Lb. 32:23.

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
To nie mogło jeszcze ustać. Poza tym, Ap. Paweł napisał, że to gorliwe ubieganie się o lepsze dary łaski (wiara nadzieja i miłość), ukazuje nam drogę w zgodzie z doskonałością, Hebr. 6:1-3. On wiele uczynił, ale nie wszystko:

Jednak czy nadzieja, miłość,- są darami?
Mnie wydaje się, że są to owoce wiary i jednocześnie ducha świętego w nas.

Np. jest drzewo jabłoń jako dar i jest jego owoc jako jabłko. Można także otrzymać ten owoc w darze, spożyć, ale nasionko wsiać do ziemi. W ten sposób można wypielęgnować drzewo i jego owoce.
Jest wśród społeczności ktoś, kto jako dar jest rozwinięty w wierze, nadziei i miłości. Dzięki temu pomaga innym, wydać te owoce Ducha.
Z różnych tekstów NT, dowiadujemy się, że miłość też jest darem Bożym, Rz. 5:5,8,35,39; 15:30; 2Kor, 5:14; 13:11,13; Efz. 3:19; Flm. 1:7; 1J. 3:1,16; 4:7-9,16.
Należy naśladować tych, którzy mają dar miłości dla innych, 1Kor. 14:1; 16:24;2Ty. 1:13; 2:22; [/quote]

Henryk - 2021-10-26, 09:45

Pokoja napisał/a:
Z Rz. 6:15-23 wynika, że ten żywot wieczny jest dla tych, którzy stają się sługami sprawiedliwości w Chrystusie. Każdy może takim się stać, ale jeszcze nie każdy już takim jest.

Słowa, słowa, słowa... i walka o nie...
Żywot wieczny dla "wielu", a dar zmartwychwzbudzenia dla wszystkich.
Okup zastosowany jest i dla Adama i sodomitów, Stalina i Hitlera...

Pokoja - 2021-10-26, 10:05

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Jest jeszcze coś takiego, jak wiara, oparta na obrazach Pisma Świętego. Poznaliśmy z nich, że Eliasz działał pod wpływem Ducha Bożego, co wyobraża działalność Zboru, Chrystusowego Eklezja w ziemskiej pielgrzymce. Eliasz przekazał część ducha, który działał w nim, czyli ustanowił drugie usta, dla wprowadzenia władzy.

Dla mnie ten obraz nadal jest tajemnicą…
Jeśli Jordan, nad którym się rozstali, oznacza śmierć członków Kościoła, to działalność Elizeusza nie może przypadać nadal na Wiek Ewangelii.
To już raczej czasy PO inauguracji tysiąclecia.


Rozstanie się z Elizeuszem Eliasza nie oznacza przejścia poza drugą zasłonę, całości Zboru (Eklezja) Chrystusowego, lecz tylko tych, którzy zaczęli wysławiać Boga na łożach swych, Ps. 149:5,6a. Ten proces, jak wierzę, rozpoczął się od 1878 roku, ale jeszcze się nie zakończył. Okres ten obejmuje czas współpracy uczestników powołania niebiańskiego z uczonymi. Przykładem jest badanie pod wzgledem naukowym i poznania Boskiego Planu Wieków, Wielkiej Piramidy w Gizech w Egipcie.
W 1914-17 roku, nastąpiło uderzenie i rozdzielenie "Jordanu". Świat został podzielony na dwa obozy. W wyniku tego rozpoczęła się tzw. "Wojna róz, czerwonych z białymi" w XX wieku (moja nazwa, odpowiednia do "wojny róż" między dynastią Yorków i Lankastrów, wśród PLANTAGENETÓW). Wojna ta trwała od 1917 do 1987 roku (spotkanie dialogu Jana Pawła II z Gen. Wojciechem Jaruzelskim.

"Wody Jordanu", zostały przekroczone i rozpoczął się czas dialogu między "Eliaszem i Elizeuszem". Dotyczy on wprowadzenia nowej organizacji życia społeczno - religijnego w duchu postępującego rozmnożenia się umiejętności czasu ostatecznego i światłości Słowa Bożego. "Elizeusz prosi o ustanowienie w duchu ustawy drugich ust w celu wprowadzenia tego rodzaju władzy. Pojawiajacy się "jeździec na wozie ognistym", dąży do udaremnienia tych planów, aby za wszelką cenę, przedłużyć swoje panowanie, ale umiera na tym "wozie". "Eliasz przejmie kontrolę nad "końmi" i "wozem". Tu nie kończy się rola Eliasza, gdyż później napisał jeszcze list do króla. Wynika to także z Ps. 149:6b-9.

Henryk - 2021-10-26, 14:31

Pokoja napisał/a:
Ten proces, jak wierzę, rozpoczął się od 1878 roku, ale jeszcze się nie zakończył. Okres ten obejmuje czas współpracy uczestników powołania niebiańskiego z uczonymi. Przykładem jest badanie pod wzgledem naukowym i poznania Boskiego Planu Wieków, Wielkiej Piramidy w Gizech w Egipcie.
W 1914-17 roku, nastąpiło uderzenie i rozdzielenie "Jordanu". Świat został podzielony na dwa obozy. W wyniku tego rozpoczęła się tzw. "Wojna róz, czerwonych z białymi" w XX wieku (moja nazwa, odpowiednia do "wojny róż" między dynastią Yorków i Lankastrów, wśród PLANTAGENETÓW). Wojna ta trwała od 1917 do 1987 roku (spotkanie dialogu Jana Pawła II z Gen. Wojciechem Jaruzelskim.

Masz pełne prawo tak wierzyć. Ja nie muszę.

Pokoja - 2021-10-26, 16:04

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Z Rz. 6:15-23 wynika, że ten żywot wieczny jest dla tych, którzy stają się sługami sprawiedliwości w Chrystusie. Każdy może takim się stać, ale jeszcze nie każdy już takim jest.

Słowa, słowa, słowa... i walka o nie...
Żywot wieczny dla "wielu", a dar zmartwychwzbudzenia dla wszystkich.
Okup zastosowany jest i dla Adama i sodomitów, Stalina i Hitlera...


Jest tylko taka różnica, że to, co otrzymaja wszyscy, tego nie otrzymają jednocześnie.

Pokoja - 2021-10-26, 16:13

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Ten proces, jak wierzę, rozpoczął się od 1878 roku, ale jeszcze się nie zakończył. Okres ten obejmuje czas współpracy uczestników powołania niebiańskiego z uczonymi. Przykładem jest badanie pod wzgledem naukowym i poznania Boskiego Planu Wieków, Wielkiej Piramidy w Gizech w Egipcie.
W 1914-17 roku, nastąpiło uderzenie i rozdzielenie "Jordanu". Świat został podzielony na dwa obozy. W wyniku tego rozpoczęła się tzw. "Wojna róz, czerwonych z białymi" w XX wieku (moja nazwa, odpowiednia do "wojny róż" między dynastią Yorków i Lankastrów, wśród PLANTAGENETÓW). Wojna ta trwała od 1917 do 1987 roku (spotkanie dialogu Jana Pawła II z Gen. Wojciechem Jaruzelskim.

Masz pełne prawo tak wierzyć. Ja nie muszę.

Może nie rozróżniasz, kto reprezentowany jest przez "rydwan koni ognistych, gniewu Bożego" przed opanowaniem go przez "Eliasza", gdyż to jest potrzebne. Nie rozpoznaję, aby już ten "rydwan" rozdzielił "Eliasza i Elizeusza". :oops:

Pokoja - 2021-10-26, 19:21

Pokoja napisał/a:
Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Ten proces, jak wierzę, rozpoczął się od 1878 roku, ale jeszcze się nie zakończył. Okres ten obejmuje czas współpracy uczestników powołania niebiańskiego z uczonymi. Przykładem jest badanie pod wzgledem naukowym i poznania Boskiego Planu Wieków, Wielkiej Piramidy w Gizech w Egipcie.
W 1914-17 roku, nastąpiło uderzenie i rozdzielenie "Jordanu". Świat został podzielony na dwa obozy. W wyniku tego rozpoczęła się tzw. "Wojna róz, czerwonych z białymi" w XX wieku (moja nazwa, odpowiednia do "wojny róż" między dynastią Yorków i Lankastrów, wśród PLANTAGENETÓW). Wojna ta trwała od 1917 do 1987 roku (spotkanie dialogu Jana Pawła II z Gen. Wojciechem Jaruzelskim.

Masz pełne prawo tak wierzyć. Ja nie muszę.

Może nie rozróżniasz, kto reprezentowany jest przez "rydwan koni ognistych, gniewu Bożego" przed opanowaniem go przez "Eliasza", gdyż to jest potrzebne. Nie rozpoznaję, aby już ten "rydwan" rozdzielił "Eliasza i Elizeusza".

Przepraszam za nieuwagę, ponieważ w powyższym poście :oops: nie powinno być.

nike - 2021-10-26, 20:48

Pokoja odpowiedź na twoje pytanie o zakończeniu Wysokiego Powołania znajdziesz sobie w Reprintach br. Russella, a wiec poszperaj .
Pokoja - 2021-10-26, 23:09

nike napisał/a:
Pokoja odpowiedź na twoje pytanie o zakończeniu Wysokiego Powołania znajdziesz sobie w Reprintach br. Russella, a wiec poszperaj .

To mogłaś napisać już wcześniej, ale obiecałaś, że napiszesz na ten temat.
Jeżeli dobrze pamiętasz, to Ty Nike twierdzisz, że niebiańskie powołanie już się zakończyło. Jeżeli nie chcesz podać dwa, albo trzy dowody wskazane przez Jonhsona, które Ciebie przekonują, że ono się zakończyło, to sprawa już zamknięta. Możesz jednak podać link, gdzie można o tym przeczytać, chyba że juz nie uważasz, zekwestia ta jest nadal ważna. Ja nie posiadam Reprintów.

Henryk - 2021-10-27, 08:42

Pokoja napisał/a:
Może nie rozróżniasz, kto reprezentowany jest przez "rydwan koni ognistych, gniewu Bożego" przed opanowaniem go przez "Eliasza", gdyż to jest potrzebne. Nie rozpoznaję, aby już ten "rydwan" rozdzielił "Eliasza i Elizeusza". :oops:

Nie rozróżniam kto „reprezentuje rydwan koni ognistych”.
Wiem tyle, że jest to ucisk, który przyszedł na świat. Wraz z rozwojem umiejętności, wojnami o zasięgu światowym, terroryzmem…
A także zniszczeniem całego ekosystemu- całej biosfery.

Pokoja - 2021-10-27, 09:47

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Może nie rozróżniasz, kto reprezentowany jest przez "jeźdźca rydwanu koni ognistych, gniewu Bożego" przed opanowaniem go przez "Eliasza", gdyż to jest potrzebne. Nie rozpoznaję, aby już ten "rydwan" rozdzielił "Eliasza i Elizeusza".

Nie rozróżniam kto „reprezentuje rydwan koni ognistych”.
Wiem tyle, że jest to ucisk, który przyszedł na świat. Wraz z rozwojem umiejętności, wojnami o zasięgu światowym, terroryzmem…
A także zniszczeniem całego ekosystemu- całej biosfery.

Zamieniłem słowo "rydwan" na "jeźdźca rydwanu", gdyż tego wymagała, wyrażona myśl.
Obraz Pisma Świętego wskazuje, że Ochozjasz ścigał Eliasza przez różnych swoich dowódców, którzy ginęli, ponieważ nie byli konsekwentni z swoim rozpoznaniem go, jako męża Bożego. Ostatni wysłany przez króla, postąpił inaczej, gdyż ten był konsekwentny do swojego rozpoznania. To wskazuje na zmianę postawy, przedstawicieli władzy zwierzchniej. Jest to swego rodzaju obraz na wypowiadanie dzierżawy władzy, po zakończeniu "siedmiu czasówpogan" w 1914 roku.
Obraz w 2Krl. 1:16, wskazuje na tych, którzy poszli na układ, aby w 1987 roku, zakończyć "Wojnę róż" XX wieku. "Wojnę róż", dlatego że czerwoni bolszewicy, a później cały blok Wschodni, walczyli z białymi mieńszewikami, a później z całym Blokiem Zachodnim.
Eliasz udał się z uległym Bogu dowódcą do króla i z powodu jego przewrotności, zapowiedział mu śmierć na łożu. Osamotniony król, postanowił sam ścigać Eliasza. To on prowadził "rydwan", który w wyniku śmierci króla na nim, stał się "rydwanem koni ognistych". Stały się takimi, gdyż zostały pozbawione kontroli jeźdźca, czyli króla Ochzjasza.

Krystian - 2021-10-27, 16:19

Pokoja napisał/a:
Wojna ta trwała od 1917 do 1987 roku (spotkanie dialogu Jana Pawła II z Gen. Wojciechem Jaruzelskim.


Sądzisz, że przekazy Biblii mają na myśli papieża Jana Pawła II czy polskiego generała?
Pokoja tutaj jakieś bzdury wypisujesz. :cry:

Pokoja - 2021-10-27, 20:43

Krystian napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Wojna ta trwała od 1917 do 1987 roku (spotkanie dialogu Jana Pawła II z Gen. Wojciechem Jaruzelskim.


Sądzisz, że przekazy Biblii mają na myśli papieża Jana Pawła II czy polskiego generała?
Pokoja tutaj jakieś bzdury wypisujesz. :cry:


Jeszcze nikomu nie napisałem, że napisał bzdury, a już nie jedno czytałem, ale mniejsze z tym. Pochopny wniasek wyciągnąłeś. To co zacytowałeś odnosi się tylko do znaku - wydarzenia zakończenia tego siedemdziesięcioletniego okresu "Wojny róż" XX wieku, a nie do dialogu "Eliasza z Elizeuszem". To spotkanie było raczej w duchu wizyty Achazjasza po radę, ale też rozpoczął się dialog, chociaż w innym celu, niż dialog pozaobrazowego Eliasza z Elizeuszem.
W następnym poście, napisałem tak:
Obraz w 2Krl. 1:16, wskazuje na tych, którzy poszli na układ, aby w 1987 roku, zakończyć "Wojnę róż" XX wieku. Nie wczytałeś się w to, dlatego pochopnie domniemywasz, że chodzi o coś innego. Nic z tych rzeczy.

Rozumiem, że prawdziwy dialog, o którym jest napisane w 2Król. 2:9,10, spełnia się miedzy prawdziwie poświęconymi Bogu, a prawdziwymi uczonymi, którzy zrozumieli, że wszystko w naturze nie mogło powstać w wyniku działania ślepej siły, lecz jest wynikiem dzieła Inteligentnego Stwórcy.
Mamy taką pieśń w śpiewniku: "Pośród hucznej życia fali"
Pośród hucznej życia fali
mędrzec życie zgłębić chce,
[...]
Mędrzec pragnie świat naprawić
[...]
mędrzec zwróci się do Boga i upadku ujrzy ślad.
4.
Mędrzec swoją marność zmierzy,
zacznie badać Boski plan
w Chrystusową krew uwierzy,
doskonały ujrzy stan.

Rozpoznaję, że pierwsze dwie zwrotki, dotyczą czasu, gdy "Elizeusz orał" (1Król. 19:19,20), a dwie ostatnie dotyczą czasu, gdy prosi o ustanowienie drugich ust, dla zaprowadzenia nowej władzy, ale nie chodzi o New Age, czy tym podobne.

domi.nika - 2021-11-03, 06:33

Pokoja napisał/a:
nike napisał/a:
Pokoja napisał/
Cytat:
Czy przypadek Ananiasza, wkładającego ręce na Saula z Tarsu nie wskazuje na inną zasadę przekazywania darów Ducha Świętego, niż tylko przez ręce Apostołów?

A jakie dary przekazał Ananiasz Saulowi [Pawłowi} Wspominasz o liście do Kor. dlaczego go cytujesz skoro Paweł list do Koryntów podobno napisał w 57 roku jak wiec ten list sie ma do kładzenia rąk przez Ananiasza na głowę Pawła?

Po włożeniu z nakazu Pana Jezusa, rąk Ananiasza na Saula z Tarsu ten otrzymał Ducha Świętego od Boga Ojca. Dzięki komu Ap. Paweł mówił językami.
Przykładowo - Gdy ktoś mówił o stopach i zaraz o oczach, to usłyszał zarzut: Gdzie są stopy, a gdzie oczy? Wtedy mówiący, dodał: pójdę tam, gdzie mnie oczy poprowadzą. Twoje pytanie (zarzut) jest podobne.
Podaje poniższe teksty pod rozwagę:

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
1Tym. 4:14. Nie (3361) zaniedbywaj (272) daru (5486) Bożego, który w (1722) tobie (4671) jest, któryć (3739) dany jest (1325) przez (1223) prorokowanie (4394) z (3326) włożeniem (1936) rąk (5495) starszych (4244).

2Tym. 1:6. Dla (1223) której (3739) przyczyny (156) przypominam (363) ci (4771), abyś wzniecał (329) dar (5486) Boży (2316), który (3739) w (1722) tobie (4771) jest (2076) przez (1223) włożenie (1936) rąk (5495) moich (3450).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
1Tym. 4:14. Nie (3361) zaniedbuj (272) daru łaski (5486), który (3739) zgodnie z (3326) nakładaniem (1936) rąk (5495), dany jest (1325) tobie (4671), dla (1223) proroctwa (4394) wśród (1722) rady starszych (4244).

2Tym. 1:6. Dla (1223) tej (3739) sprawy (156) ty (4771) przypominasz komuś (363), rozniecać (329) dar (5486) Boży (2316), którym (3739) ty (4771) jesteś (2076) dla (1223) mnie (3450) przez (1722) nakładanie (1936) rąk (5495).


Tekst wg. KS do czytania
1Tym. 4:14. Nie zaniedbuj daru łaski, który zgodnie z nakładaniem rąk, dany jest tobie, dla proroctwa wśród rady starszych.

2Tym. 1:6. Dla tej sprawy ty przypominasz komuś, rozniecać dar Boży, którym ty jesteś dla mnie przez nakładanie rąk.


Cytat:
Pokoja napisał/
Czy przypadek Judejczyków (ok. 5 000 osób) i Korneliusza, na których nie wkładano rąk nie wskazuje także na inny sposób udzielania darów, niż przez wkładanie rąk?
Jaka z tych przypadków wynika zasada, według której udzielano darów Ducha Świętego Boga Ojca i kto ich mógł udzielać?

Są tylko dwa przypadki cudownego otrzymania Darów Ducha.:

Pierwszy przypadek cudownego mówienia językami zapisany w Nowym Testamencie miał miejsce w Jerozolimie w dniu zesłania Ducha Świętego, dziesięć dni po wstąpieniu przez Jezusa do nieba, gdy czekający uczniowie zostali ochrzczeni Duchem Świętym. Dzięki temu Żydzi z wielu krajów mogli we własnym języku słuchać o wspaniałych dziełach Bożych (Dz.Ap. 2:1-11). Cel tego mówienia językami był oczywisty - szersze głoszenie Ewangelii wśród narodów o odmiennych językach.
Dodatkowy chrzest Ducha dla Kościoła, z równie cudownym objawem mówienia językami, odbył się trzy i pół roku później w Cezarei, gdy pierwsi poganie - Korneliusz i cały jego dom weszli w skład ciała Chrystusowego (Dz.Ap. 10:44-47; 11:15).

Inne przypadki mówienia językami przez wczesny Kościół były wyłącznie wynikiem wkładania rąk przez jednego lub kilku z dwunastu Apostołów (Dz.Ap. 8:14-18; 19:6;


Dwa przypadki (Dz.Ap. 8:14-18; 19:6;) na siedem, w których zstąpił Duch Świętego Boga Ojca, to nie zasada. Dla ustalenia takiej zasady nie można się powoływać na subiektywne spostrzeżenie Szymona, Dz. 8:18.

nike napisał/a:
dziesięć dni po wstąpieniu przez Jezusa do nieba
- Z czego wynika te dziesięć dni. Siedem dni czekali, a nie dziesięć. Było siedem dni na początku cyklu Święta Tygodni i siedem dni na ich końcu. Na jakiej podstawie, podawane jest dziesięć dni?



Dlaczego o stopach akurat? Chyba nie do końca rozumiem ten cytat





___________________
https://dobry-podolog.warszawa.pl

Pokoja - 2021-11-03, 17:24

domi.nika napisał/a:
Pokoja napisał/a:
nike napisał/a:
Pokoja napisał/
Cytat:
Czy przypadek Ananiasza, wkładającego ręce na Saula z Tarsu nie wskazuje na inną zasadę przekazywania darów Ducha Świętego, niż tylko przez ręce Apostołów?

A jakie dary przekazał Ananiasz Saulowi [Pawłowi} Wspominasz o liście do Kor. dlaczego go cytujesz skoro Paweł list do Koryntów podobno napisał w 57 roku jak wiec ten list sie ma do kładzenia rąk przez Ananiasza na głowę Pawła?

Po włożeniu z nakazu Pana Jezusa, rąk Ananiasza na Saula z Tarsu ten otrzymał Ducha Świętego od Boga Ojca. Dzięki komu Ap. Paweł mówił językami.
Przykładowo - Gdy ktoś mówił o stopach i zaraz o oczach, to usłyszał zarzut: Gdzie są stopy, a gdzie oczy? Wtedy mówiący, dodał: pójdę tam, gdzie mnie oczy poprowadzą. Twoje pytanie (zarzut) jest podobne.

Dlaczego o stopach akurat? Chyba nie do końca rozumiem ten cytat


Cytat, na który się powołałaś, pogrubiłem. Ma on w omawianej sprawie taki związek z pytaniem Nike, że tak jak człowiek jest żywy, tak i Słowo Boże. Nie można zaprzeczać związku, jaki zachodzi przy współpracy zależnej oczu i nóg, chociaż w organiźmie człowieka są to jego części bardzo od siebie oddalone. Nie można też zaprzeczać, podobnej współzależności między włożeniem rąk na Saula z Tarsu, a mówieniem językami, chociaż Pismo Święte w dużym odstępie czasu informuje o tych zdarzeniach. Jeżeli dar mówienia jezykami wynikał z otrzymania Ducha Świętego Boga Ojca, to nie ma znaczenia kiedy o tym darze, Ap. Paweł w taki sposób poinformował. On od razu mówił, co wynika z faktu, że był Żydem, a został posłany do narodów, 1Kor. 9:19-23.

Pokoja - 2021-11-07, 15:18

Pokoja napisał/a:
Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Skoro nie ma podstawy w Słowie Bożym do stwierdzenia, że dary Ducha Świętego były udzielane, wyłącznie przez Apostołów, to także brak w nim podstawy do stwierdzenia, że one ustały po śmierci ostatniego apostoła.

A jak nie ma potwierdzenia (czarno na białym), ani zaprzeczenia, to nie można być niczego pewnym.
http://biblos.feen.pl/vie...start=60#114612


Jest jeszcze coś takiego, jak wiara, oparta na obrazach Pisma Świętego. Poznaliśmy z nich, że Eliasz działał pod wpływem Ducha Bożego, co wyobraża działalność Zboru (Eklezja) Chrystusowego w ziemskiej pielgrzymce. Eliasz przekazał część ducha, który działał w nim, czyli ustanowił drugie usta, dla wprowadzenia władzy.

Wynika to z treści 2Krl. 2:9-15:

Pokoja napisał/a:
1Krl. 2:9. Elijasz kontynuując wiedzenie do służby Elizeusza; Rzekł: Proś pierwej z wewnątrz w duchu ustawy, jakiego rodzaju moc nauczania kształtować; Elizeusz odpowiedział: Proszę, ustanów w duchu ustawy, drugie usta w celu wprowadzenia władzy;
(10) Odpowiedział: uczyniłeś trudnym proszenie o siebie; Stanie się wewnątrz, kiedy zgodny z prawdą, razem staniesz w obliczu oznaki mocy nauczania; jeśli nie, nie stanie się.
(11) Oni postępując prowadzili życie (bycia): Rozmawiając, zniknęli; Oto rydwan koni ognistych, gniewu Bożego w pośrodku rozłączył obydwóch. Elijasz był podniesiony wichrem nieba (atmosfery).
(12) Elizeusz stając w obliczu tego, wołał: Ojcze, ojcze! Jeźdźcu jeźdźców Izraela, patrzących na siebie wzajemnie, będących upartymi bez trwania; Oszukanych, rozerwanych, dwóch oddartych kawałków materiału.
(13) Podniósł płaszcz proroczy Elijaszowy, ten który na teren przydzielony losem. Zawrócił i szedł z powrotem, zajął stanowisko nad brzegiem Jordanu. Wziąwszy płaszcz proroczy Elijaszowy, ten który na teren przydzielony losem, uderzył wody, mówiąc: Gdzież Jehowa, Bóg Elijasza?
(14) Tym bardziej on uderzył wody; Rozdzieliły się tam; Tam Elizeusz był wiedzionym do służby.
15. Synowie proroccy Jerycha, którzy widzieli z daleka, rzekli: Spoczął duch Eliaszowy nad Elizeuszem; przyszedłszy naprzeciw skłonili się na korzyść mieszkańców kraju.
(KS)
http://biblos.feen.pl/vie...start=90#114647

Elizeusz także czynił różne zadziwiające, jak na tamten czas rzeczy, a więc jest podstawa do spełnienia się tego, co napisano w Dz. 2:19-21. Oznacza to, że dary Bóg może przekazywać także przez innych, jak uczynił to przez Ananiasza, nie będącego Apostołem. Jednak powinniśmy być rozważni, aby nie uznawać zwodniczych cudów (Ap. 13:13) za cuda Boże, Dz. 2:19.
http://biblos.feen.pl/vie...start=90#114647


Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Eliasz przekazał część ducha, który działał w nim, czyli ustanowił drugie usta, dla wprowadzenia władzy.

Dla mnie ten obraz nadal jest tajemnicą…
Jeśli Jordan, nad którym się rozstali, oznacza śmierć członków Kościoła, to działalność Elizeusza nie może przypadać nadal na Wiek Ewangelii.
To już raczej czasy PO inauguracji tysiąclecia.


Inauguracja Tysiąclecia to lata 1874 – 1914, czyli "Żniwo Wieku Ewangelii", więc czas dialogu "Eliasza z Elizeuszem" po "wód Jordanu" w 1987 roku, następuje po zakończeniu 70 lat panowania Socjalizmu, czyli "jednego króla" z Izj. 23:15. Rozpoczął się on więc dziesiątki lat po inauguracji Tysiąclecia. Obecnie przychodzi czas na "spalenie chwastów" (kąkolu) Wieku Ewangelii.
Poza obrazowy Elizeusz, czyli Mędrzec (wierzący naukowiec) przez konstruktywne Religioznawstwo, pozna zwodniczości religii, której duchowieństwo ma na uwadze:
1. Dobrobyt materialny ("miska soczewicy", troska o byt, Mat. 4:3,4 - "wytuczeni", Jak. 5:5; Jer. 12:1-3),
2. Sławę (Mat. 4:5-7) i
3. władzę, Mat. 4:8-10
Są to trzy pokusy, którym nie uległ Pan Jezus, ale nie duchowieństwo Babilonu Wielkiego.
Z powodu ulegania tym trzem pokusom, zwodzili i oszukiwali, inspirując powstawanie różnych wyznań (Ap. 17:5), aby na ich koszt eksperymentować, różne swoje wizje teologiczne. "Elizeusz" (mędrzec/ wierzący naukowiec), rozpozna system oszukaństwa, który już został nazwany, jako „opium dla ludu”. W obrazie Elizeusz, wyraził to tak:
(12) Elizeusz stając w obliczu tego, wołał: Ojcze, ojcze! Jeźdźcu jeźdźców Izraela, patrzących na siebie wzajemnie, będących upartymi bez trwania; Oszukanych, rozerwanych, dwóch oddartych kawałków materiału.

Świat został podzielony na dwa obozy. W wyniku tego rozpoczęła się tzw. "Wojna róż, czerwonych z białymi" w XX wieku (moja nazwa, odpowiednia do "wojny róż" między dynastią Yorków i Lankastrów, wśród PLANTAGENETÓW). Wojna ta trwała od 1917 do 1987 roku [/quote]

Spoczął duch Eliaszowy nad Elizeuszem - W poza obrazie będzie to oznaczało, tak dalekie rozmnożenie się umiejętności, że "Elizeusz", czyli Wielkie Grono /wierzący mędrzec, dzięki przebudzeniu od Boga, zdobędzie takie poznanie tajemnicy ludzkiej duszy, że będzie w stanie leczyć człowieka bez użycia skalpela. Będzie w stanie, rzeczywiście i trwale, leczyć przyczyny chorej duszy człowieka, a nie tylko przejściowo, maskować skutki jego chorób cielesnych.

Eliasz w osobie Elizeusza, ustanowił drugie usta (przekazał Ducha), dla zaprowadzenia władzy, ale nie New Age, czy tym podobnych systemów, stanowiących "rydwan", starego, konserwatywnego świata. W związku z tym ustanowieniem drugich ust, czyli "Elizeuszowych", ten mógł czynić różne znaki, wynikające z otrzymanej znajomości, którą Bóg mu dał przez odkrycie przed nim swoich praw natury. W rzeczywistości "czasu ostatecznego", trwającego od 1799 roku, mamy do czynienie z rozwinięciem się umiejętności w badaniu Pisma Świętego i odkrywaniu prawd jego i stworzonej przez Boga natury, o której w nim nam napisano, Dan. 12:4,9,10.

Rozmnożenie się tego rodzaju umiejętności, zgodnie z Dz. 2:17,18, powinno być uznane za przejaw oddania się Boga, Duchem swoim, dla wszelkiego ciała, gdyż przyszedł na to czas naznaczony:

Dzieje Ap. 2:17,18
BIBLIA GDAŃSKA

Cytat:
17. I (2532) będzie (2071) w (1722) ostateczne (2078) dni (2250), [mówi (3004) Bóg (2316)]: Wyleję (1632) z (575) Ducha (4151) mego (3450) na (1909) wszelkie (3956) ciało (4561), a prorokować (4395) będą synowie (5207) wasi (5216) i córki (2364) wasze (5216), a młodzieńcy (3495) wasi (5216) widzenia (3706) widzieć (3700) będą, a starcom (4245) waszym (5216) sny (1798) się śnić (1797) będą.
(18) Nawet (1065) w (1722) oneż (1565) dni (2250) na (1909) sługi (1401) moje (3450) i na (1909) służebnice (1399) moje (3450) wyleję (1632) z (575) Ducha (4151) mego (3450), i będą prorokować (4395);


Na podst. K.S. do badania
Kod:
(17) I (2532) będzie (2071) w (1722) ostateczne (2078) dni (2250), [mówi (3004) Bóg (2316)]: Przez (575) Ducha (4151) mego (3450) oddam się (1632)  dla (1909) wszelkiego (3956) ciała (4561); Synowie (5207) wasi (5216), córki (2364) wasze (5216) będą prorokami (4395); Wasz (5216) młodzieńczy (3495) wygląd (3706) zjawił się w widzeniu (3700); starszyzna (4245) widzeniami sennymi (1797) wyśniła (1798) was (5216). 
(18) Naprawdę (1065) w czasie (1722) owych (1565) dni (2250) przez (575) Ducha (4151) mego (3450), oddam się (1632), dla (1909) sług (1401) moich (3450), dla (1909) służebnic (1399) moich (3450), będą prorokami (4395);


Tekst wg. KS do czytania
(17) I będzie w czasie ostatecznych dni,[mówi Bóg]; Przez Ducha mego oddam się dla wszelkiego ciała; Synowie (narodów ziemi) wasi, córki wasze będą prorokami; Wasz młodzieńczy wygląd zjawił się w widzeniu; starszyzna widzeniami sennymi wyśniła was.
(18) Naprawdę w czasie owych dni przez Ducha mego, oddam się, dla sług (według zakonu) moich, dla służebnic moich, będą prorokami;

Pokoja - 2021-12-15, 18:30

nike napisał/a:
Obecnie wierzę,ze nie ma już klasy Kościoła na ziemi są w niebie, podobnie jak klasa Wielkiego Grona i przygotowują sie do INAUGURACJI KRÓLESTWA.


Możesz sobie wierzyć jak chcesz, ale może zechcesz to udowodnić Pismem Świętym.
A czy chwasty (kąkol) został już spalony? Jeżeli uważasz, że tak, to co temu dowodzi?

nike - 2021-12-16, 14:56

Pokoja napisał/a:
nike napisał/a:
Obecnie wierzę,ze nie ma już klasy Kościoła na ziemi są w niebie, podobnie jak klasa Wielkiego Grona i przygotowują sie do INAUGURACJI KRÓLESTWA.


Możesz sobie wierzyć jak chcesz, ale może zechcesz to udowodnić Pismem Świętym.
A czy chwasty (kąkol) został już spalony? Jeżeli uważasz, że tak, to co temu dowodzi?

A u was o tym nic nie głoszą,że mnie pytasz?
Przecież większa część braci wierzy,że Kościół już jest poza zasłoną.

Henryk - 2021-12-16, 15:36

Pokoja napisał/a:
A czy chwasty (kąkol) został już spalony? Jeżeli uważasz, że tak, to co temu dowodzi?

Kąkol miał być powiązany w snopki, aby go kiedyś spalić.
Jednak nie napisano wyraźnie, czy spalenie miało to nastąpić przed zwiezieniem pszenicy do stodoły, czy też dopiero po tym fakcie?
A TY jak myślisz?

Pokoja - 2021-12-16, 21:28

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
A czy chwasty (kąkol) został już spalony? Jeżeli uważasz, że tak, to co tego dowodzi?

Kąkol miał być powiązany w snopki, aby go kiedyś spalić.
Jednak nie napisano wyraźnie, czy spalenie miało to nastąpić przed zwiezieniem pszenicy do stodoły, czy też dopiero po tym fakcie?
A TY jak myślisz?

Ja myslę, że napisano, ale:
Uważaj Henryku, gdyż Nike, jeżeli jest bezstronna, to może Ciebie strofować.
nike napisał/a:
Wyrywny jesteś.
http://biblos.feen.pl/vie...&start=0#115105

Henryk - 2021-12-17, 10:47

Pokoja napisał/a:

Uważaj Henryku, gdyż Nike, jeżeli jest bezstronna, to może Ciebie strofować.

Jestem otwarty na wszelkie mądre i uzasadnione strofowania, a nawet wdzięczny.
One to pomagają korygować moje błędy, udoskonalać mnie.

Co do kąkolu, to pewne jest, że miał być przed spaleniem powiązany w snopki.
Wszelkie organizacje, systemy, sojusze, gdzie jeden bez drugiego nie zaistnieje.
Taki system naczyń połączonych… wspólnym biznesem, wyzyskiem, przemocą, strachem, bezprawiem…
Sojusz ołtarza z tronem, prywata, nepotyzm...
Jednak jego „palenie” będzie wtedy, gdy pszenica będzie zgromadzona już w niebiosach.
„Soli” aby to powstrzymywać już nie będzie na ziemi.
Czy „pszenica” stoi jeszcze na polu w czasie tego wiązania kąkolu?
Nie wiem!
Gdzie przyłożyć ucha, tam inne myśli, poglądy.
Poczekajmy, może będzie dane nam zobaczyć.

Pokoja - 2021-12-17, 11:46

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:

Uważaj Henryku, gdyż Nike, jeżeli jest bezstronna, to może Ciebie strofować.


Jestem otwarty na wszelkie mądre i uzasadnione strofowania, a nawet wdzięczny.
One to pomagają korygować moje błędy, udoskonalać mnie.

Oczywiście, rozsądna postawa.
Jeżeli tak jak Nike wierzysz, że członkowie Chrystusa, 144 000 są już poza zasłoną, to mi to nie przeszkadza, że Ty odpowiadasz za nią. Jeżeli jednak wierzysz odmiennie to pozwól, aby ona coś napisała na ten temat. Jonhson, podał mnóstwo powodów, że są już poza zasłoną, ale oparł je chyba na jednym domniemanym przez nigo, niby znaku.

Henryk napisał/a:
Co do kąkolu, to pewne jest, że miał być przed spaleniem powiązany w snopki.

Przypowieść, odnosi się do zboża (jęczmień i pszenica, czyli do dwóch klas wybranych) i do chwastów, a nie tylko do pszenicy i kąkolu. To zawężenie wypowiedzi Pana Jezusa, wskazuje na uchybienie w zrozumieniu tej przypowieści.

Henryk napisał/a:
„palenie” będzie wtedy, gdy pszenica będzie zgromadzona już w niebiosach.
„Soli” aby to powstrzymywać już nie będzie na ziemi.
Czy „pszenica” stoi jeszcze na polu w czasie tego wiązania kąkolu?
Nie wiem!

Przypowieść i nie tylko, wskazuje raczej na to, że sprawiedliwi zajeśnieją w Królestwie Niebios, dopiero po spaleniu chwasów, czyli fałszywych roszczeń tych, którzy dopuścili się wielkiego odstępstwa od wiary, raz świętym danej. Tu musi się odbyć ukazanie, kto Bogu służy, a kto nie jemu, lecz doczesności, sławie i władzy. To muszą rozpoznać inni, którzy potrzebują Restytucji.
Fałszywe roszczenia nadal są, a nawet się potęgują, skoro ktoś jest przygotowywany na "drugi naród wybrany".
Poza tym (chyba ze względu na sposób młócenia) nie jest napisane, że zboże miało być wiązane, a tylko chwasty.

Henryk napisał/a:
Poczekajmy, może będzie dane nam zobaczyć.

Żyjemy w szczególnym czasie, wystawienia posągu ONZ i dążeniu do przymuszania przyjmowania szczepinki. Szczepionka jest uczyniona na podstawie abortowanych płodów. KRK jest skarjnym przeciwnikiem aborcji, a papież zaleca, aby się szczepić. Jest to więc już czas okazania: kto ma za coś "znak bestii", a kto bardziej miłuje chwałę Bożą, niż ludzka, chociaż jej nie lekceważy, 1Kor. 15:49.

Henryk - 2021-12-17, 12:29

Pokoja napisał/a:
Żyjemy w szczególnym czasie, wystawienia posągu ONZ i dążeniu do przymuszania przyjmowania szczepinki. Szczepionka jest uczyniona na podstawie abortowanych płodów. KRK jest skarjnym przeciwnikiem aborcji, a papież zaleca, aby się szczepić. Jest to więc już czas okazania: kto ma za coś "znak bestii", a kto bardziej miłuje chwałę Bożą, niż ludzka, chociaż jej nie lekceważy, 1Kor. 15:49.

Miałem nadzieję, że chociaż tu będę wolny od teorii spiskowych.
Nieprawdą jest, że szczepionki są produkowane z ludzkich płodów, nieprawdą jest że wraz ze szczepionką podają nam chipy z grafenu, które będą sterowane 5G, a z nas uczynią bezwolne istoty, nieprawdą jest że ziemia jest płaska, a co do Kopernika- z całą pewnością był mężczyzną...
Zaszczepienie się nie jest przyjęciem „piętna bestii”!
Ten świat zwariował, a przy nim wielu z nas. :cry:

Pozwólmy innym zabezpieczyć się przed śmiertelną dla wielu chorobą!
Jak to dobrze, że w mojej młodości były przymusowe szczepienia na gruźlicę, polio, ospę, odrę...
Ja szczepiłem się przeciw Covid dobrowolnie, bez najmniejszego strachu, a magnesy przyklejają się także w innych miejscach ciała niż szczepionki. Wystarczy, że to miejsce będzie wilgotne i nie owłosione. Do spoconego wszystko się klei. ;-)

Ps. Mam dużo folii aluminiowej na zbyciu.

Pokoja - 2021-12-17, 18:12

Pokoja napisał/a:
Żyjemy w szczególnym czasie, wystawienia posągu ONZ i dążeniu do przymuszania przyjmowania szczepinki. Szczepionka jest uczyniona na podstawie abortowanych płodów. KRK jest skarjnym przeciwnikiem aborcji, a papież zaleca, aby się szczepić. Jest to więc już czas okazania: kto ma za coś "znak bestii", a kto bardziej miłuje chwałę Bożą, niż ludzka, chociaż jej nie lekceważy, 1Kor. 15:49.

https://tulublin.pl/2021/12/10/onz-odsonil-posag/

Henryk napisał/a:
Nieprawdą jest, że szczepionki są produkowane z ludzkich płodów

W wydanym komunikacie Episkopat napisał, że szczepionki wektorowe, czyli koncernów AstraZeneca oraz Johnson & Johnson, "budzą sprzeciw moralny", ponieważ do produkcji wykorzystuje się komórki abortowanych płodów.
https://www.medonet.pl/po...m,91505225.html

A jednak wirusy służące jako wektory namnaża się w liniach komórkowych, które pół wieku temu wyprowadzono z płodów poddanych aborcji.

Henryk napisał/a:
nieprawdą jest że ziemia jest płaska,

A to nawet bardzo ciekawe :-( , bo mówią, że brzegu drugiej strony morza nie widać, bo jest mgła :-? , a księżyc i gwiazdy widać, bo jest widno :oops: . Inny przykład na to wskazuje: Gdy Żaglowiec wyłania się na horyzoncie, to najpierw widać jego żagle, bo wtedy podnoszą je dla zastraszenia inwazją :-D . Tylko bo, bo, aż się pobobobodą :roll: .

Henryk napisał/a:
Zaszczepienie się nie jest przyjęciem „piętna bestii”

Jest napisane, że wszyscy otrzymuja piętno bestii, gdyż każdy według ciała, rodzi się w środowisku grzechu. Tu się okazuje wiara i wytrwanie świętych (Ap. 13:10), gdyż ci nie mają za coś tego piętna. Uznają wielką chwałę upadłego człowieka (2Kor. 3:7), ale bardziej miłują chwałe Bożą (J. 12:43; Mat. 16:23), która jest ratunkiem dla człowieka w czasie jego kryzysu.
Ten, kto to rozumie, nakręcił film: „Bestia i piękna”

Henryk napisał/a:
Ps. Mam dużo folii aluminiowej na zbyciu.


Też mam dużo foli i worki jutowe , ale nie podaje oferty sprzedaży, gdyż nie sprzedaje. :lol:

Tak podsumowując, zaznaczam, że myśl mojego postu, do którego się odniosłeś jest inna, gdyż nie jestem przeciwko szczepieniom.

Henryk - 2021-12-17, 19:45

Pokoja napisał/a:
A jednak wirusy służące jako wektory namnaża się w liniach komórkowych, które pół wieku temu wyprowadzono z płodów poddanych aborcji.

To jest prawda. Były to lata 60-te.
Dziś hoduje się komórki metodą "in vitro".
https://www.medonet.pl/po...l,26749434.html
Nie było innej możliwości, aby uzyskać bezpieczne szczepionki.
Podobnie jak krwi nie da się jeszcze zastąpić jakimś syntetycznym płynem.

Całą reszta to "teorie spiskowe" wymyślone "dla hecy", w które wielu uwierzyło.

Pokoja - 2021-12-18, 01:36

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
A jednak wirusy służące jako wektory namnaża się w liniach komórkowych, które pół wieku temu wyprowadzono z płodów poddanych aborcji.

To jest prawda. Były to lata 60-te.
Dziś hoduje się komórki metodą "in vitro".
https://www.medonet.pl/po...l,26749434.html
Nie było innej możliwości, aby uzyskać bezpieczne szczepionki.
Podobnie jak krwi nie da się jeszcze zastąpić jakimś syntetycznym płynem.


Krew człowiek oddaje dobrowolnie, a wirusy służące jako wektory namnaża się jednak w liniach komórkowych metodą "in vitro", wbrew woli zabitego płodu. Taka jest różnica.

Henryk - 2021-12-18, 10:38

Pokoja napisał/a:
Krew człowiek oddaje dobrowolnie, a wirusy służące jako wektory namnaża się jednak w liniach komórkowych metodą "in vitro", wbrew woli zabitego płodu. Taka jest różnica.

Pierwsze komórki potrzebne do hodowli metodą „in vitro”, czyli poza organizmem człowieka, były pobrane- jak podają naukowcy- z abortowanego płodu. Musiały to być żywe komórki.
Tylko płód zawiera komórki macierzyste, które później można wykorzystać do rożnych celów.
Komórki te są także w krwi pępowinowej, naszym szpiku kostnym.
Komórki te były następnie namnażane w sposób sztuczny, poza organizmem człowieka, choć nadal zawierają ludzkie DNA.
Podobnie „hoduje” się komórki sztucznej skóry, dla ludzi ciężko poparzonych.
Nie wiem, czy dawcy szpiku kostnego pytają się go, czy mogą trochę pobrać w celu ratowania życia innych ludzi? Krwiodawca też nie pyta się komórek krwi, czy może trochę pozbyć się ich ze swego organizmu.

Podobnie namnażane komórki nie mają najmniejszej świadomości, aby coś było czynione wbrew ich woli, czy za ich przyzwoleniem.
Tak jak nie pytam się włosów, czy paznokci, łuszczącego się naskórka, czy chcą być „zabici” i usunięci. One nie mają świadomości.

Nie mniej każda żywa komórka (nie tylko ludzka!) to prawdziwy cud życia stworzony przez Boga!
Człowiek sztucznie nie stworzy takiej z pojedynczych atomów!
Mamy ich podobno bilony, a każda zwiera podwójną helisę kodu DNA, aby namnażały się tylko tak, jak były pierwotnie zaprojektowane. Ta podwójna spirala służy jako zabezpieczenie, w przypadki uszkodzenia części kodu. Z ludzkiej komórki nie powstanie zwierzę, czy jakaś inna hybryda, przed czym straszą zwolennicy teorii spiskowych.

Raz ludzkość to „przerabiała” i nie zdobyło to aprobaty Stwórcy.
On sobie z tym poradzi i z pewnością po raz wtóry do tego nie dopuści!

Poniżej część obrazu ludzkiej komórki z mikroskopu krioelektronowego


Pokoja - 2021-12-18, 13:11

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Krew człowiek oddaje dobrowolnie, a wirusy służące jako wektory namnaża się jednak w liniach komórkowych metodą "in vitro", wbrew woli zabitego płodu. Taka jest różnica.

Pierwsze komórki potrzebne do hodowli metodą „in vitro”, czyli poza organizmem człowieka, były pobrane- jak podają naukowcy- z abortowanego płodu. Musiały to być żywe komórki.
Tylko płód zawiera komórki macierzyste, które później można wykorzystać do rożnych celów.

Ależ ty kombinujesz, podobnie jek z interpretacją Pisma Świętego.
Włosy, paznokcie, krew itp są człowieka, który zgodnie z swoją wolą, jednych może się pozbyć, a krwi itp. może dać potrzebującemu. "Mówi się: Nic o nas bez nas". A kto się pytał bezbronnego płodu, czy może coś z siebie dać, dla zbawienia innych.
Kompletnie nie zrozumiałeś mojego postu, dotyczącego znaku (wypieranie się systemu wartości - dyspensa) w związku z paleniem chwastów (fałszywych roszczeń).

Pokoja - 2021-12-18, 13:20

Do usunięcia
Henryk - 2021-12-18, 13:26

Pokoja napisał/a:
A kto się pytał bezbronnego płodu, czy może coś z siebie dać, dla zbawienia innych.

Kombinuj dalej.
Kto pytał się poronionego płodu, czy nie chce nadal rozwijać się, aż do postaci w pełni ukształtowanego człowieka?
A Twoja interpretacja Biblii także w wielu przypadkach jest nie do przyjęcia.
Więc nie przygadujmy sobie.

Pokoja - 2021-12-18, 13:27

nike napisał/a:
Pokoja napisał/a:
nike napisał/a:
Obecnie wierzę,ze nie ma już klasy Kościoła na ziemi są w niebie, podobnie jak klasa Wielkiego Grona i przygotowują sie do INAUGURACJI KRÓLESTWA.


Możesz sobie wierzyć jak chcesz, ale może zechcesz to udowodnić Pismem Świętym.
A czy chwasty (kąkol) został już spalony? Jeżeli uważasz, że tak, to co temu dowodzi?

A u was o tym nic nie głoszą,że mnie pytasz?
Przecież większa część braci wierzy,że Kościół już jest poza zasłoną.


Nic mi nie wiadomo, aby ktoś inny na tym forum manifestował takie stanowisko, jak Twoje
Słyszałem kiedyś taki zarzut na podstawie 1Kor. 11:26, że ci, którzy wierzą, że już jest niewidzialna, druga obecność Chrystusa nie powinni upamiętniać Ostatniej Wieczerzy jego i swojej. Tam jednak nie chodzi o okres spożywania symboli, lecz o sąd, jaki czeka tych, którzy ich nie spożywają godnie, czyli w taki sposób, jak Ap. Paweł przejął i przekazał Koryntianom i innym.

Inauguracja Tysiąclecia to okres czterdziestu lat od 1874 do 1914 roku. Tak wierzono na poczatku, a gdzie jest wiara teraz? Nie ma jej tam, gdzie jest bezustanne szemranie szemraczy. Pastor Russell, przepowiedział, że z Międzynarodowego Stowarzyszenia Badzcy Pisma Świętego, powstaną różne grupy, które wystąpią przeciwko prawdzie i jej zajaśnieniu, 2Tes. 2:3-12.

Pokoja - 2021-12-18, 13:32

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
A kto się pytał bezbronnego płodu, czy może coś z siebie dać, dla zbawienia innych.

Kombinuj dalej.
Kto pytał się poronionego płodu, czy nie chce nadal rozwijać się, aż do postaci w pełni ukształtowanego człowieka?

Dano człowiekowi prawo od poczęcia, ale je odebrano. Nie chroniono go.

Henryk napisał/a:
A Twoja interpretacja Biblii także w wielu przypadkach jest nie do przyjęcia.

Uprzejmie proszę o jeden przykład.
Możesz pomóc, jeżeli faktycznie tak jest, albo zrozumiesz to, czego dotychczas nie zrtozumiałeś.

Henryk - 2021-12-18, 17:03

Pokoja napisał/a:
Dano człowiekowi prawo od poczęcia, ale je odebrano. Nie chroniono go.

Odchodzimy od tematu, ale już trudno.
Jakie prawo,
kto dał,
prawo do czego,
oraz- od kiedy liczy się człowiek?
Cytat:
Możesz pomóc, jeżeli faktycznie tak jest, albo zrozumiesz to, czego dotychczas nie zrozumiałeś.

Już próbowałem wyrazić nie raz swoja dezaprobatę dla Twych poglądów.

Pokoja - 2021-12-18, 21:44

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Dano człowiekowi prawo od poczęcia, ale je odebrano. Nie chroniono go.

Odchodzimy od tematu, ale już trudno.
Jakie prawo,
kto dał,
prawo do czego,
oraz- od kiedy liczy się człowiek?


Masz rację, odchodzimy (offtop). Zamierzam założyć odrębny wątek (ale to jeszcze potrwa), gdyż to pytanie jest istotne, dla odpowiedzi na pytanie Nike, dotyczące próby Adama, ale i odpowiedzi na pytanie, co to znaczy, ze żyjemy w Adamie, umierając.

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Możesz pomóc, jeżeli faktycznie tak jest, albo zrozumiesz to, czego dotychczas nie zrozumiałeś.

Już próbowałem wyrazić nie raz swoja dezaprobatę dla Twych poglądów.

Dezaprobata nie wystarczy, jeżeli jest pozbawiona merytorycznych argumentów.

Sam mogę Tobie coś wskazać z czym się nie jesteś w stanie zgodzić, ale argumentów merytorycznych nie podasz, aby to podważyć.

Trudno jest ruszyć ten wątek o przejęciu prawa do królowania i kapłaństwa przez Abrahama, które najpierw, oddzielnie przekazał dwom pokoleniom, a łącznie potomkowi obietnicy, którym jest Chrystus i tym, którzy są w nim, jako jednemu pokoleniu królów i kapłanów
http://biblos.feen.pl/vie...p=115155#115155

nike - 2022-02-10, 23:22

Wracamy do tematu

DARY DUCHA


Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group