FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO
TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17)

Nauki biblijne - Inne owce skąd się wzięły?

Henryk - 2022-03-16, 14:30
Temat postu: Inne owce skąd się wzięły?
Nie wiem, czy było już takie pytanie?
Co/kto może być tymi owcami?
J 10:16 WSP "Mam też inne owce, które nie są z tej samej owczarni. Te muszę poprowadzić i będą słuchać mojego głosu. Powstanie wtedy jedno stado z jednym pasterzem."

nike - 2022-03-16, 14:46

Wspaniałe pytanie, zachęcam wszystkich, do przeanalizowania tego tekstu, dla rodzaju ludzkiego to będzie RADOŚĆ NIE DO OPISANIA. :-D :-D :-D
radek - 2022-03-16, 16:01
Temat postu: Re: Inne owce skąd się wzięły?
Henryk napisał/a:
Co/kto może być tymi owcami?
J 10:16 WSP "Mam też inne owce, które nie są z tej samej owczarni. Te muszę poprowadzić i będą słuchać mojego głosu. Powstanie wtedy jedno stado z jednym pasterzem."


Pismo Święte mówi, że nasz czas okazuje się być pierwszym czasem niezadłużonym. Drugie owce, to mieszkańcy innych Światów, charakteryzujący się osobnym czasem

J 3:13 BT5 "I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego."

Ap 20:1-6 BT5 "Potem ujrzałem anioła zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. (2) I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. (3) I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony. (4) I ujrzałem trony -a na nich zasiedli [sędziowie],i dano im władzę sądzenia - i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi, i nie wzięli sobie znamienia na czoło ani na rękę. Ożyli oni i tysiąc lat królowali z Chrystusem. (5) A nie ożyli inni ze zmarłych, aż tysiąc lat dobiegło końca. To jest pierwsze zmartwychwstanie. (6) Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi nie ma władzy śmierć druga, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z Nim królować tysiąc lat."

Ap 20:15 BT5 "Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia."

Ap 12:14 BT5 "I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała na swoje miejsce, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża."

nike - 2022-03-16, 21:46
Temat postu: Re: Inne owce skąd się wzięły?
[quote="radek"]
Henryk napisał/a:
Co/kto może być tymi owcami?
J 10:16 WSP "Mam też inne owce, które nie są z tej samej owczarni. Te muszę poprowadzić i będą słuchać mojego głosu. Powstanie wtedy jedno stado z jednym pasterzem."

radek napisał/a:

Pismo Święte mówi, że nasz czas okazuje się być pierwszym czasem niezadłużonym. Drugie owce, to mieszkańcy innych Światów, charakteryzujący się osobnym czasem

W którym miejscu tak Pismo Święte mówi?
radek napisał/a:

J 3:13 BT5 "I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego."

Ew.Jana 3:5--13 ----
Nikt nie wstąpił do nieba=> Jezus wykazuje tutaj Nikodemowi, że żadna z ludzkich istot, nikt, nie wstąpił, ani nie mógł wstąpić do nieba, ponieważ są tam warunki tylko dla istot duchowych. Istota ludzka musiałaby być wpierw spłodzona i narodzona z Ducha, zanim mogłaby wstąpić do nieba -- niewidzialnej fazy Królestwa. Jedynymi istotami, które były spłodzone i które mogą być narodzone z Ducha, oraz wejść do tej fazy Królestwa -- do ich wiecznego miejsca zamieszkiwania -- byli po pierwsze Chrystus, Głowa a następnie Jego Oblubienica jako Ciało, z jej towarzyszkami [Druhnami]
tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy, który jest w niebie.

radek - 2022-03-17, 07:28
Temat postu: Re: Inne owce skąd się wzięły?
nike napisał/a:
radek napisał/a:

Pismo Święte mówi, że nasz czas okazuje się być pierwszym czasem niezadłużonym. Drugie owce, to mieszkańcy innych Światów, charakteryzujący się osobnym czasem

W którym miejscu tak Pismo Święte mówi?


Podałem fragment, w którym mowa o pierwszym pełnym czasie i następujących po nim innych czasach, po których następuje połowa czasu, przy której Smok będzie miał okazję do rehabilitacji

Ap 12:14 BT5 "I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała na swoje miejsce, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża."

Dodam, że jeden z demonów mówił do Jezusa, że przyszedł przed czasem

Mat 8:29 BT5 "Zaczęli krzyczeć: Czego chcesz od nas, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś tu przed czasem dręczyć nas?"

nike - 2022-03-17, 08:38
Temat postu: Re: Inne owce skąd się wzięły?
radek napisał/a:
nike napisał/a:
radek napisał/a:

Pismo Święte mówi, że nasz czas okazuje się być pierwszym czasem niezadłużonym. Drugie owce, to mieszkańcy innych Światów, charakteryzujący się osobnym czasem

W którym miejscu tak Pismo Święte mówi?


Podałem fragment, w którym mowa o pierwszym pełnym czasie i następujących po nim innych czasach, po których następuje połowa czasu, przy której Smok będzie miał okazję do rehabilitacji

Ap 12:14 BT5 "I dano Niewieście dwa skrzydła orła wielkiego, by na pustynię leciała na swoje miejsce, gdzie jest żywiona przez czas i czasy, i połowę czasu, z dala od Węża."

Dodam, że jeden z demonów mówił do Jezusa, że przyszedł przed czasem

Mat 8:29 BT5 "Zaczęli krzyczeć: Czego chcesz od nas, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś tu przed czasem dręczyć nas?"


Radek napisałeś, że drugie owce to są z innych światów i ja proszę o teksty z Biblii potwierdzające twoja wypowiedź.
Teksty które cytujesz chyba nie dotyczą drugich owiec, a jeżeli tak to też udokumentuj tekstami, albo rozwiń teksty. Fajnie się ciebie czyta, tylko czasami nie rozumiem o co chodzi. :-D

Henryk - 2022-03-17, 09:07

Do owczarni można dostać się jedyną drogą.

J 10:9 BP "Ja jestem bramą, kto wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony: będzie przebywał ze Mną i znajdzie pastwisko."
J 14:6 EKU "Jezus mu odpowiedział: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze Mnie."

Jezus przyszedł do swoich- do Żydów.
Mt 10:5-6 BW "Tych dwunastu posłał Jezus, rozkazując im i mówiąc: Na drogę pogan nie wkraczajcie i do miasta Samarytan nie wchodźcie. (6) Ale raczej idźcie do owiec, które zginęły z domu Izraela."
Okazało się, że oczekiwali innego „pasterza”. Takiego, który odbuduje za ich życia potęgę dawnego Izraela, zwyciężając wrogów.
J 1:11 UBG "Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli."

Konsekwencją było rozszerzenie poselstwa na cały świat.
Mk 16:15 EIB "I powiedział im: Idźcie do najdalszych zakątków świata i głoście tam dobrą nowinę wszystkim bez wyjątku."
Ga 3:28 bug "Nie ma Żyda ani Greka, nie ma niewolnika ani wolnego, nie ma mężczyzny ani kobiety; wszyscy bowiem jedno jesteście w Chrystusie Jezusie."

Rz 11:13-15 PAU "Zwracam się do was, do pogan! Jako apostoł pogan staram się dobrze wypełniać moją posługę w nadziei, (14) że pobudzę do gorliwości moich rodaków i niektórych z nich ocalę. (15) Skoro bowiem ich odrzucenie przyniosło pojednanie światu, czymże będzie ich przyjęcie, jeśli nie przywróceniem do życia z martwych."

To wszystko jest tą „owczarnią” wieku ewangelicznego…
J 10:4,14 STERN "Zabrawszy wszystkie, które są jego, idzie na ich czele, a owce idą za nim, bo rozpoznają jego głos. (14) Ja jestem dobrym pasterzem - znam moje, a moje znają mnie -"

Jednak Jezus zapowiedział, że jest jeszcze inna trzoda, inne owce, które nie pochodzą z „owczarni” wieku ewangelicznego.
J 10:16 UBG "A mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. Również te muszę przyprowadzić i będą słuchać mego głosu, i będzie jedna owczarnia i jeden pasterz."

1Tm 2:3-6 UBG "Jest to bowiem rzecz dobra i miła w oczach Boga, naszego Zbawiciela; (4) Który chce, aby wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy. (5) Jeden bowiem jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek Chrystus Jezus; (6) Który wydał samego siebie na okup za wszystkich, na świadectwo we właściwym czasie."
Prorokował o tym już Izajasz, jak to narody zapragną uczyć się sprawiedliwości, mając już dość wojen, wyzysków, niesprawiedliwości...
Iz 2:3 BW "I pójdzie wiele ludów, mówiąc: Pójdźmy w pielgrzymce na górę Pana, do świątyni Boga Jakuba, i będzie nas uczył dróg swoich, abyśmy mogli chodzić jego ścieżkami, gdyż z Syjonu wyjdzie zakon, a słowo Pana z Jeruzalemu."
To „Jeruzalem” jest tym „Górnym”.
Ga 4:26 UBG "Natomiast Jeruzalem, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką nas wszystkich." Wszystkich owiec.

radek - 2022-03-17, 09:33
Temat postu: Re: Inne owce skąd się wzięły?
nike napisał/a:
Radek napisałeś, że drugie owce to są z innych światów i ja proszę o teksty z Biblii potwierdzające twoja wypowiedź


Pierwsze zmartwychwstanie, a więc oddłużenie jest zapowiedziane w naszym ziemskim czasie po tym, jak anioł zstępujący z nieba związał Szatana na tysiąc lat

Ap 20:1-6 BT5 "Potem ujrzałem anioła zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. (2) I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. (3) I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony. (4) I ujrzałem trony -a na nich zasiedli [sędziowie],i dano im władzę sądzenia - i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi, i nie wzięli sobie znamienia na czoło ani na rękę. Ożyli oni i tysiąc lat królowali z Chrystusem. (5) A nie ożyli inni ze zmarłych, aż tysiąc lat dobiegło końca. To jest pierwsze zmartwychwstanie. (6) Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi nie ma władzy śmierć druga, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z Nim królować tysiąc lat."

Ap 20:14-15 BT5 "A Śmierć i Otchłań wrzucono do jeziora ognia. To jest śmierć druga - jezioro ognia. (15) Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia."

Tak zwane "drugie owce" dość wyraźnie wskazuje wers mówiący o nowym niebie i nowej ziemi, który też subtelnie sugeruje, że zadłużenia pierwszego czasu nie ma, wskazując, iż "morza już nie ma", bo u Izajasza czytamy o ukrywaniu się przed wymierzaniem przez wodę sprawiedliwości

Ap 21:1 BT5 "I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma."

Iz 28:17 BT5 "I wezmę sobie prawo za miarę, a sprawiedliwość za pion. Ale grad zmiecie schronisko kłamstwa, a wody zaleją kryjówkę."

Do Hioba Bóg kieruje pytania dociekające czy jest w stanie załatwić sprawy z którymi borykają się mieszkańcy gwiezdnych konstelacji

Hi 38:31-33 BT5 "Czy gwiazdy Plejad połączysz? Rozluźnisz więzy Oriona? (32) Czy wypuścisz o czasie Gwiazdę Poranną i wywiedziesz Niedźwiedzicę z dziećmi? (33) Czy znane ci prawa niebios, czy wyjaśnisz ich pismo na ziemi?"

Henryk - 2022-03-17, 16:19
Temat postu: Re: Inne owce skąd się wzięły?
radek napisał/a:
Do Hioba Bóg kieruje pytania dociekające czy jest w stanie załatwić sprawy z którymi borykają się mieszkańcy gwiezdnych konstelacji

Hi 38:31-33 BT5 "Czy gwiazdy Plejad połączysz? Rozluźnisz więzy Oriona? (32) Czy wypuścisz o czasie Gwiazdę Poranną i wywiedziesz Niedźwiedzicę z dziećmi? (33) Czy znane ci prawa niebios, czy wyjaśnisz ich pismo na ziemi?"

No, Radku. Udowodniłeś, że wiersze umiesz pisać. Też chciałbym tak umieć.
Ale z Twoją fantazją, to i książki pisane przez Ciebie dały by dochód. :-D

radek - 2022-03-17, 16:48
Temat postu: Re: Inne owce skąd się wzięły?
Henryk napisał/a:
z Twoją fantazją, to i książki pisane przez Ciebie dały by dochód. :-D


Nie powiedziałem ostatniego słowa, a pieniądze niech spłacą najpierw swoje długi, bo charakteryzują się wieloma zarzutami. Chociaż niektórzy ślepo twierdzą, że pieniądze dają stabilizację, to jednak powodują wiele gwałtu, głodu i innych dolegliwości. Niech Ministerstwo finansów zadba najpierw o reputację pieniądza w oczach wszystkich ludzi

Ml 3:8 BT5 "Czy godzi się człowiekowi oszukiwać Boga, jak wy Mnie oszukujecie? Pytacie: W czym oszukaliśmy Cię? W dziesięcinach i ofiarach."

Łk 12:58-59 BT5 "Gdy idziesz do sprawującego władzę ze swym przeciwnikiem, staraj się w drodze dojść z nim do zgody, by cię nie zaciągnął do sędziego; a sędzia przekazałby cię dozorcy, dozorca zaś wtrąciłby cię do więzienia. (59) Powiadam ci, nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni pieniążek."

Krystian - 2022-03-17, 22:38

Pierwsze owce to naród izraelski, drugie to ludzie z narodów- RAZEM MAJĄ TWORZYĆ JEDNĄ OWCZARNIĘ
Tak uczył Pan Jezus.

Henryk - 2022-03-18, 06:45

Krystian napisał/a:
Tak uczył Pan Jezus.

Pewnie nie zdajesz sobie sprawy, ale wkładasz w usta Jezusa swoje słowa, które chciałbyś usłyszeć od Pana, lecz On nigdy tak się nie wyraził!
Pan uczył dokładnie tak, jak mówią zacytowane wersety. I tyle!
Reszta to nasze „gdybanie”.

Czy wyraził się cokolwiek o Izraelu i ludziach z narodów w kontekście z owczarnią?
- Nie.
To tylko Twoje zrozumienie, a słowami „tak uczył Pan Jezus”, zwyczajnie zmyślasz- kłamiesz!
Piszę ostro, ponieważ z takiego powodu biorą się podziały. Wojtek zinterpretował sobie tak, Kazik inaczej- a każdy z nich twierdzi, że tak właśnie „powiedział mu Pan”. :-(

A Pan powiedział:
J 17:11,21-22 STERN "Teraz nie jestem już na świecie. Oni są na świecie, ale ja idę do Ciebie. Ojcze święty, strzeż ich mocą swego imienia, które mi dałeś, tak aby byli jedno, tak jak my jesteśmy. (21) aby wszyscy oni byli jedno. Tak jak Ty, Ojcze, jesteś jedno ze mną, a ja z Tobą, tak modlę się, aby oni byli jedno z nami, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. (22) Chwałę, którą mi dałeś, dałem im, aby stali się jedno, tak jak my jesteśmy jedno -"
Bezsprzecznie należą do jednej owczarni! I tak uczy Pan!


Aby zrozumieć co Jezus miał na myśli, trzeba brać pod uwagę wszystkie Jego wypowiedzi, łącznie ze słowami apostołów, ponieważ- wierzę- posiadali tego samego ducha Bożego co i Jezus.
Jak myślisz? - Do jakiej owczarni będą należeć ludzie z narodów w Tysiącleciu, czyli ci, co dziś jeszcze nie uwierzyli ewangelii?
- Ci o których prorokował Izajasz:
Iz 2:3 NWT-PL "I wiele ludów pójdzie i powie: "Przyjdźcie i wstąpmy na górę Jehowy, do domu Boga Jakubowego; a on będzie nas pouczał o swoich drogach i będziemy chodzić jego ścieżkami".
- Ci, (te owce) których musi jeszcze przyprowadzić Pan?
Oni nie będą należeć do jednej, Pańskiej „owczarni”?
Wszystkie doskonałe istoty, łącznie z aniołami, będą Pańskimi owcami! :->
Kol 1:19-20 BGN "Ponieważ znalazł upodobanie, aby w nim zamieszkała cała pełnia. (20) I by przez niego, ponownie pojednać dla Niego wszystko, uczyniwszy pokój przez krew jego krzyża; przez niego, mówię, czy to na ziemi, czy w niebiosach."
Tak będzie, ponieważ tak uczy… Henryk, wraz z Braćmi, na podstawie analizy zapisanych słów.

wybrana - 2022-03-18, 07:38

Krystian napisał/a:
Pierwsze owce to naród izraelski, drugie to ludzie z narodów- RAZEM MAJĄ TWORZYĆ JEDNĄ OWCZARNIĘ
Tak uczył Pan Jezus.

Absolutnie masz rację

E.Jana
1:9
Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat.
1:10
Na świecie był i świat przezeń powstał, lecz świat go nie poznał.
1:11
Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli.

Własnością Jezusa jest cały świat i wszyscy ludzie.

wybrana - 2022-03-18, 07:59

Henryk napisał/a:
Krystian napisał/a:
Tak uczył Pan Jezus.

Pewnie nie zdajesz sobie sprawy, ale wkładasz w usta Jezusa swoje słowa, które chciałbyś usłyszeć od Pana, lecz On nigdy tak się nie wyraził!
Pan uczył dokładnie tak, jak mówią zacytowane wersety. I tyle!
Reszta to nasze „gdybanie”.

Czy wyraził się cokolwiek o Izraelu i ludziach z narodów w kontekście z owczarnią?
- Nie.
To tylko Twoje zrozumienie, a słowami „tak uczył Pan Jezus”, zwyczajnie zmyślasz- kłamiesz!
Piszę ostro, ponieważ z takiego powodu biorą się podziały. Wojtek zinterpretował sobie tak, Kazik inaczej- a każdy z nich twierdzi, że tak właśnie „powiedział mu Pan”. :-(

A Pan powiedział:
J 17:11,21-22 STERN "Teraz nie jestem już na świecie. Oni są na świecie, ale ja idę do Ciebie. Ojcze święty, strzeż ich mocą swego imienia, które mi dałeś, tak aby byli jedno, tak jak my jesteśmy. (21) aby wszyscy oni byli jedno. Tak jak Ty, Ojcze, jesteś jedno ze mną, a ja z Tobą, tak modlę się, aby oni byli jedno z nami, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. (22) Chwałę, którą mi dałeś, dałem im, aby stali się jedno, tak jak my jesteśmy jedno -"
Bezsprzecznie należą do jednej owczarni! I tak uczy Pan!


Aby zrozumieć co Jezus miał na myśli, trzeba brać pod uwagę wszystkie Jego wypowiedzi, łącznie ze słowami apostołów, ponieważ- wierzę- posiadali tego samego ducha Bożego co i Jezus.
Jak myślisz? - Do jakiej owczarni będą należeć ludzie z narodów w Tysiącleciu, czyli ci, co dziś jeszcze nie uwierzyli ewangelii?
- Ci o których prorokował Izajasz:
Iz 2:3 NWT-PL "I wiele ludów pójdzie i powie: "Przyjdźcie i wstąpmy na górę Jehowy, do domu Boga Jakubowego; a on będzie nas pouczał o swoich drogach i będziemy chodzić jego ścieżkami".
- Ci, (te owce) których musi jeszcze przyprowadzić Pan?
Oni nie będą należeć do jednej, Pańskiej „owczarni”?
Wszystkie doskonałe istoty, łącznie z aniołami, będą Pańskimi owcami! :->
Kol 1:19-20 BGN "Ponieważ znalazł upodobanie, aby w nim zamieszkała cała pełnia. (20) I by przez niego, ponownie pojednać dla Niego wszystko, uczyniwszy pokój przez krew jego krzyża; przez niego, mówię, czy to na ziemi, czy w niebiosach."
Tak będzie, ponieważ tak uczy… Henryk, wraz z Braćmi, na podstawie analizy zapisanych słów.

Cytujesz starotestamentowe pouczenia ludzi, którzy nie przyjęli Syna Bożego i Go nie poznali. A na domiar złego cały czas oczekują materialnego ziemskiego króla.
Wprowadzasz fałsz.

nike - 2022-03-18, 09:29

radek napisał/a:
Ap 20:1-6 BT5 "Potem ujrzałem anioła zstępującego z nieba, który miał klucz od Czeluści i wielki łańcuch w ręce. (2) I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest diabeł i szatan, i związał go na tysiąc lat. (3) I wtrącił go do Czeluści, i zamknął, i pieczęć nad nim położył, by już nie zwodził narodów, aż tysiąc lat się dopełni. A potem ma być na krótki czas uwolniony. (4) I ujrzałem trony -a na nich zasiedli [sędziowie],i dano im władzę sądzenia - i ujrzałem dusze ściętych dla świadectwa Jezusa i dla słowa Bożego, i tych, którzy pokłonu nie oddali Bestii ani jej obrazowi, i nie wzięli sobie znamienia na czoło ani na rękę. Ożyli oni i tysiąc lat królowali z Chrystusem. (5) A nie ożyli inni ze zmarłych, aż tysiąc lat dobiegło końca. To jest pierwsze zmartwychwstanie. (6) Błogosławiony i święty, kto ma udział w pierwszym zmartwychwstaniu: nad tymi nie ma władzy śmierć druga, lecz będą kapłanami Boga i Chrystusa i będą z Nim królować tysiąc lat."


Radku tekst przez ciebie zacytowany:-----

Obj. 20:5 A insi z umarłych nie ożyli, ażby się skończyło tysiąc lat.

jest dopiskiem, nie ma go:-----

Według uwag prof. C. Tischendorfa, z podań dwóch najstarszych greckich rękopisów, Synajskiego i Watykańskiego. Za Nr 1209 wynika, że nastę¬pujące słowa, znajdujące się w zwyczajnym przekładzie Pisma Św., nie znajdują się w tych rękopisach i widocznie nie są wcale częścią Słowa Bożego.

nike - 2022-03-18, 09:32

Krystian napisał/a:
Pierwsze owce to naród izraelski, drugie to ludzie z narodów- RAZEM MAJĄ TWORZYĆ JEDNĄ OWCZARNIĘ
Tak uczył Pan Jezus.


A masz na to dowód biblijny?

nike - 2022-03-18, 09:47

wybrana napisał/a:
Cytujesz starotestamentowe pouczenia ludzi, którzy nie przyjęli Syna Bożego i Go nie poznali. A na domiar złego cały czas oczekują materialnego ziemskiego króla.
Wprowadzasz fałsz.

A skąd ty to wszystko wiesz wybrana, bo na pewno nie z Nowego Testamentu, możesz napisać szerzej.
Teksty które cytujesz pod postem Krystiana nijak się mają do tematu, zacytuj inne.

wybrana - 2022-03-18, 09:57

nike napisał/a:
wybrana napisał/a:
Cytujesz starotestamentowe pouczenia ludzi, którzy nie przyjęli Syna Bożego i Go nie poznali. A na domiar złego cały czas oczekują materialnego ziemskiego króla.
Wprowadzasz fałsz.

A skąd ty to wszystko wiesz wybrana, bo na pewno nie z Nowego Testamentu, możesz napisać szerzej.
Teksty które cytujesz pod postem Krystiana nijak się mają do tematu, zacytuj inne.

Czytaj uważnie tekst, który zacytowałam.
Tam pisze - każdego człowieka - E.Jan 1:9

Henryk - 2022-03-18, 10:04

wybrana napisał/a:
Cytujesz starotestamentowe pouczenia ludzi, którzy nie przyjęli Syna Bożego i Go nie poznali. A na domiar złego cały czas oczekują materialnego ziemskiego króla.
Wprowadzasz fałsz.

Nie galopuj tak szybko wybrano, bo spadniesz z konia i będzie kuku.
Jezus cytując proroków też wprowadzał fałsz, bo tak mówi wybrana.
Czasem odnoszę wrażenie, że nasłał Ciebie Ten, którego mamy się strzec!
Sprawdziłaś ile razy Jezus powoływał się na słowa Tych, co oczekiwali ziemskiego króla?
Najbardziej martwią mnie takie jednoosobowe, samorosłe, autorytety.

Cytat:
Własnością Jezusa jest cały świat i wszyscy ludzie.

Zdecyduj się, bo robi się śmiesznie. :-D
Raz tylko owce z Izraela, drugi raz owce tylko z pogan, a teraz... raptem cały świat. :lol:
Gubisz się kobieto!

radek - 2022-03-18, 10:08

nike napisał/a:
Radku tekst przez ciebie zacytowany:-----

Obj. 20:5 A insi z umarłych nie ożyli, ażby się skończyło tysiąc lat.

jest dopiskiem, nie ma go:-----

Według uwag prof. C. Tischendorfa, z podań dwóch najstarszych greckich rękopisów, Synajskiego i Watykańskiego. Za Nr 1209 wynika, że nastę¬pujące słowa, znajdujące się w zwyczajnym przekładzie Pisma Św., nie znajdują się w tych rękopisach i widocznie nie są wcale częścią Słowa Bożego.


Ja wolę jak jest nadwyżka tekstu, niż jak by miały być braki :)

Jl 3:1 BT5 "I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą mieć sny, a młodzieńcy wasi będą mieć widzenia."

Wiesława - 2022-03-18, 10:11

Henryk napisał/a:
"On nigdy tego nie wyraził"
Masz rację. PanJezus przyszedł wyłącznie do owiec izraelskich. Głoszenie poganom to wyłącznie inicjatywa i wymysł cwanego Pawła.
Od niego mamy zachodni kosciol chrzescijańsko podobny. Czyli...trochę judaizmu, nieco chrystusowych nauk, mnóstwo pawlizmu.

Henryk - 2022-03-18, 10:27

Wiesława napisał/a:
Głoszenie poganom to wyłącznie inicjatywa i wymysł cwanego Pawła.

Wybrano- opamiętaj się.
Mamy tu forum biblijne i takie harde słowa spotkają się z krytyką. :evil:
A może nawet z reperkusjami...

Henryk - 2022-03-18, 10:34

radek napisał/a:
Ja wolę jak jest nadwyżka tekstu, niż jak by miały być braki :)

Jasne. :mrgreen:
Jedna wyrzuca cały stary testament i wszystkie listy Pawła, inny dodawał by co ślina na język...

A co z tą "biedną" Biblią?
Namnożyło się... :cry:

Nie zapominajmy jaki charakter ma to forum!
Jeśli nie podoba się tutejsza tematyka, to polecam tą poniżej:
http://forum.bajki-tv.com/

Pokoja - 2022-03-18, 11:06

nike napisał/a:
radek napisał/a:
Pismo Święte mówi, że nasz czas okazuje się być pierwszym czasem niezadłużonym. Drugie owce, to mieszkańcy innych Światów, charakteryzujący się osobnym czasem
[qote] J 3:13 BT5 "I nikt nie wstąpił do nieba, oprócz Tego, który z nieba zstąpił - Syna Człowieczego."

Ew.Jana 3:5--13 ----
Nikt nie wstąpił do nieba=> Jezus wykazuje tutaj Nikodemowi, że żadna z ludzkich istot, nikt, nie wstąpił, ani nie mógł wstąpić do nieba, ponieważ są tam warunki tylko dla istot duchowych. Istota ludzka musiałaby być wpierw spłodzona i narodzona z Ducha, zanim mogłaby wstąpić do nieba -- niewidzialnej fazy Królestwa. Jedynymi istotami, które były spłodzone i które mogą być narodzone z Ducha, oraz wejść do tej fazy Królestwa -- do ich wiecznego miejsca zamieszkiwania -- byli po pierwsze Chrystus, Głowa a następnie Jego Oblubienica jako Ciało, z jej towarzyszkami [Druhnami]
tylko ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy, który jest w niebie.


Nie rozumiem Radku, jak należy rozumieć określenie: "nasz czas okazuje się być pierwszym czasem niezadłużonym"
W kwestii J. 3:13, najpierw potrzeba nam zrozumieć jakie znaczenie ma zastosowanie określenia Syn człowieczy, skoro ten też jest człowiekiem. W Hbr. 2:6-9 jest napisane:

Hbr. 2:6) Ktoś gdzieś dał świadectwo, twierdząc: Człowiek jest, ponieważ baczysz na niego; inaczej syn człowieczy, ponieważ sam odbywa przegląd.
(7) Coś niewiele sam stracił na wartości z powodu Posłańców (aniołów); chwałą urzędu wynagrodziłeś go,
(8) Wszyscy poniżej będą posłuszni nogom jego; wszystkich mu poddasz, nic nie zostawisz mu nie poddanego; obecnie jeszcze nie widzimy wszystkiego mu podporządkowanego.
(9) Jakkolwiek, doznaniem kary śmierci od strony Posłańców (aniołów), coś niewiele, stracimy na wartości; urząd łaski Bożej widzimy, dzięki chwale Jezusa; wcześniej doświadczył kary śmierci wszystkich wynagrodzi.


Określenie "człowiek" w Hbr. 2:6, dotyczy człowieka cielesnego, zmysłowego, stworzonego na obraz Boży, Rdz. 1:27. Człowiek z Rdz. 1:27 został uczyniony królem stworzenia Bożego na ziemi, ale upadł przez grzech. Natomiast Syn człowieczy (kapłan stworzenia Bożego), poczynając od czynienia człowieka na podobieństwo Boże (Rdz. 5:1,2) jest kształtowany według wiary, jako duchowy. Już Daniel i Ezechiel (i inni), zostali nazwani synami człowieczymi. Potomkowie człowieka z Rdz. 1:27, jako tacy są Posłańcami (aniołami) przed Synem człowieczym.

Zgodnie z Hbr. 2:6 Bóg czuwa nad upadłym człowiekiem i jego potomstwem, aby ich doświadczyć ku upamiętaniu (Rz. 8:19-21), dlatego ten nadal istnieje. Syn człowieczy, który kieruje się wiarą, duchowością, tworzący świat Ducha ożywiającego (1Kor. 15:45) ten sam siebie rozsądza, dlatego nie podlega pod sąd Boży. Chociaż też jest człowiekiem, to jednak nadal nieznanym powszechnie, dlatego w stosunku do niego jest używane określenie Syn człowieczy. Podobnie jest jak w przypadku znanej nam osoby Kowalskiego. Dopóki nie znamy z imienia jego syna, to mówimy: Idzie syn Kowalskiego.

Coś niewiele sam stracił na wartości z powodu Posłańców (coś niewiele, stracimy na wartości) – Ap. Paweł napisał, że ci Posłańcy ukrzyżowali Pana Jezusa, 1Kor. 2:8

Cytat:
BIBLIA GDAŃSKA

Cytat:
br. 2:6) świadczył (1263) ktoś (5100) na niektórem miejscu (4225),mówiąc (3004) : Cóż jest (2076) człowiek (444), iż (3754) nań (846) pamiętasz (3403), albo (2228) syn (5207) człowieczy (444), iż (3754) go (846) nawiedzasz (1980)?
(7) Na małą (1024_5100) chwilę mniejszym uczyniłeś (1642) go (846) od (3844) Aniołów (32), chwałą (1391) i czcią (5092) ukoronowałeś (4737) go (846)
i (-2532) postanowiłeś (-2525) go (-846) nad (-1909) uczynkami (-2041) rąk (-5495) twoich (-4675), - tekst dodany
(8) Wszystkoś (3956) poddał (5293) pod (5270) nogi (4228) jego (848). A poddawszy (5293) mu (846) wszystko (3956), nic nie (3762) zostawił (863), coby mu (846) poddanego nie (506) było; lecz teraz (3568) jeszcze nie (3768) widzimy (3708), aby mu (846) wszystko (3956) poddane było (5293).
(9) Ale tego, który na małą (1024_5100) chwilę mniejszym stał się (1642) od (3844) Aniołów (32), Jezusa (2424), widzimy (991) przez (1223) ucierpienie (3804) śmierci (2288) chwałą (1391) i czcią (5092) ukoronowanego (4737), aby (3704) z łaski (5485) Bożej (2316) za (5228) wszystkich (3956) śmierci (2288) skosztował (1089).


Na podst. K.S. do badania

Kod:
Hbr. 2:6) Ktoś (5100) gdzieś (4225) dał świadectwo (1263), twierdząc (3004): Człowiek (444) jest (2076), ponieważ (3754) baczysz na (3403) niego (846); inaczej (2228) syn (5207) człowieczy (444), ponieważ (3754) sam (846) odbywa przegląd.
(7) Coś (5100) niewiele (1024) sam (846) stracił na wartości (1642) z powodu (3844) Posłańców (32 aniołów); chwałą (1391) urzędu (5092) wynagrodziłeś (4737) go (846),
(8) Wszyscy (3956) poniżej (5270) będą posłuszni (5293) nogom (4228) jego (848); wszystkich (3956) mu (846) poddasz (5293), nic nie (3762) zostawisz (863) mu (846) nie poddanego (506); obecnie (3568) jeszcze nie (3768) widzimy (3708) wszystkiego (3956) mu (846)  podporządkowanego (5293).
(9) Jakkolwiek, (3704), doznaniem (3804) kary śmierci (2288) od strony (3844) Posłańców (32 aniołów), coś (5100) niewiele (1024) stracimy na wartości (1642); urząd (5092) łaski (5485) Bożej (2316) widzimy (991), dzięki (1223) chwale (1391) Jezusa (2424); wcześniej (5228) doświadczył (1089) kary śmierci (2288), wszystkich (3956) wynagrodzi (4737).

Dalej w kwestii J. 3:13, pomocne jest uwzględnienie treści Prz.Sal. 30:4

4. Ktokolwiek wstąpi na niebo będzie powalonym? Kto zbierze dłońmi wiatr? Jakiego rodzaju szatą zamknie wody? kto kończąc się, sprawi poruszenie wszystkim ludom ziemi? Jaka sława z powodu tego? Jaką sławę syna poznamy poprzez doświadczenie?
Ktokolwiek wstąpi na niebo będzie powalonym?
– Powalonym został Lucyfer (czyli władza pogańska, która bezpodstawnie uzurpowała sobie prawo do boskości, Izj. 14:9-14), ale nie ten z potomków króla ziemi (Rdz. 1:27), który był pobudzany Duchem Świętego Boga Ojca (2Pio. 1:20,21) i w którym działał Duch Chrystusowy, 1Pio. 1:9-11.
Kto zbierze dłońmi wiatr? – J. 3:5-8;
Jakiego rodzaju szatą zamknie wody? – J. 7:37-41 (szatą sprawiedliwości)

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
4. Któż (4310) wstąpił (5927) na niebo (8064), i zasię zstąpił (3381)? któż (4310) zgromadził (622) wiatr (4310) do garści (2651) swych? Któż (4310) zagarnął (6887) wody (4325) do szaty (8071) swej? któż (4310) utwierdził (6965) wszystkie (3605) kończyny (657) ziemi (776)? Cóż (4100) za imię (8034) jego? i co (4100) za imię (8034) syna (1121) jego? (3588) Wieszże (3045)?


Na podst. K.S. do badania
Kod:
4. Ktokolwiek (4310) wstąpi na (5927) niebo (8064) będzie powalonym (3381)? kto (4310) zbierze (622) dłońmi (2651) wiatr (7307)? Jakiego rodzaju (4310) szatą (8071) zamknie (6887) wody (4325)? kto (4310) kończąc się (657), sprawi poruszenie (6965) wszystkim (3605) ludom ziemi (776)? Jaka (4100) sława (8034) z powodu tego (3588)? Jaką (4100) sławę (8034) syna (1121) poznamy poprzez doświadczenie (3045)?


J. 3:13. Więc nikt zszedł z góry na dół względem nieba, lecz tylko Syn człowieczy, schodzi z góry na dół z powodu nieba.
Więc nikt zszedł z góry na dół
– Z sfery uprzywilejowanej (Rdz. 1:27) do prostego ludu, aby go wyprowadzić z ciemności do światłości, Mat. 4:14-17.
Tu nie chodzi tylko o Pana Jezusa (Głowa Syna człowieczego), lecz o wszystkich, którzy otrzymywali różne wizje od Boga. Ezechiel i Daniel, zostali nazwani synami człowieczymi, a także ten komu powierzono wieczną władzę, Przyp. 30:4. Zadaniem Syna człowieczego (Głowy i Ciała), czyli człowieka, czynionego na podobieństwo Boże (Rdz. 5:1,2) jest ożywienie człowieka, stworzonego na obraz Boży, Rdz. 1:27. Jest to Boże zadanie dla Nowego Stworzenia, 1Kor. 15:45:
Najpierw stał się świat Adama według duszy żywej, a ostatnio Adama według ducha ożywiającego, KS.

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
J. 3:13. A (2532) nikt nie (3762) wstąpił (2597) do (1519) nieba (3772), tylko (1508) ten, który zstąpił (2597) z (1537) nieba (3772), Syn (5207) człowieczy (444),
który (-3588) jest (-5607) w (-1722) niebie (-3772). (tekst dodany)


Na podst. K.S. do badania
Kod:
j. 3:13. Więc (2532) nikt (3762) zszedł z góry na dół (2597) względem (1519) nieba (3772), lecz tylko (1508) Syn (5207) człowieczy (444), schodzi z góry na dół (2597) z powodu (1537) nieba. (3772),

radek - 2022-03-18, 11:24

Pokoja napisał/a:
Radku, jak należy rozumieć określenie: "nasz czas okazuje się być pierwszym czasem niezadłużonym"


Każdy z okresów stwarzania nacechowany był stratą tego co w nim było stworzone, a straconą historię dźwigają "na swych barkach" patroni tych okresów. Jednak mamy obietnicę, że nasz czas jest pierwszym, w którym "wojna złoży swoje ciężary"

Dan 7:27 BT5 "A panowanie i władzę, i wielkość królestw pod całym niebem otrzyma lud święty Najwyższego. Królestwo Jego będzie wiecznym królestwem; będą Mu służyły wszystkie moce i będą Mu uległe."

Dan 12:2 BT5 "Wielu zaś, co śpi w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie."

Henryk - 2022-03-18, 11:52

Henryk napisał/a:
Wiesława napisał/a:
Głoszenie poganom to wyłącznie inicjatywa i wymysł cwanego Pawła.

Wybrano- opamiętaj się.
Mamy tu forum biblijne i takie harde słowa spotkają się z krytyką. :evil:
A może nawet z reperkusjami...



Ps. Pomyłka. Nie zwróciłem uwagi, że te "mądrości" wyszły z pod klawiatury Wiesławy.
Wybraną przepraszam!


Chyba też muszę odpocząć, bo z forum biblijnego robi się forum fantazji na temat Biblii... :-|

Wiesława - 2022-03-18, 12:09

Henryk napisał/a:
Henryk napisał/a:
Wiesława napisał/a:
Głoszenie poganom to wyłącznie inicjatywa i wymysł cwanego Pawła.

Wybrano- opamiętaj się.
Mamy tu forum biblijne i takie harde słowa spotkają się z krytyką. :evil:
A może nawet z reperkusjami...



Ps. Pomyłka. Nie zwróciłem uwagi, że te "mądrości" wyszły z pod klawiatury Wiesławy.
Wybraną przepraszam!


Chyba też muszę odpocząć, bo z forum biblijnego robi się forum fantazji na temat Biblii... :-|

Rozumiem. Wiem, że do mnie był wpis. Masz rację, ale i jej nie masz ;-) Zostańmy przy swoim.

Pokoja - 2022-03-18, 12:49

radek napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Radku, jak należy rozumieć określenie: "nasz czas okazuje się być pierwszym czasem niezadłużonym"


Każdy z okresów stwarzania nacechowany był stratą tego co w nim było stworzone, a straconą historię dźwigają "na swych barkach" patroni tych okresów. Jednak mamy obietnicę, że nasz czas jest pierwszym, w którym "wojna złoży swoje ciężary"

Dan 7:27 BT5 "A panowanie i władzę, i wielkość królestw pod całym niebem otrzyma lud święty Najwyższego. Królestwo Jego będzie wiecznym królestwem; będą Mu służyły wszystkie moce i będą Mu uległe."

Dan 12:2 BT5 "Wielu zaś, co śpi w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie."


Proszę o podanie dokładnie tekstu, w którym jest określenie: "pierwszy czas niezadłużony". Skąd takie określenie, gdyż teksty, które podajesz nie są jednoznaczne z czasem nieobciążonym, lecz najbardziej obciążonym/zadłużonym.
Obecnie mówi się o obozie dobra i obozie zła. Mówi się o tym, że "Dawid" walczy z "Goliatem".
Stosując to odpowiednio to, jakby Saul z swoim bezradnym wojskiem mógł powiedzieć, że jest obozem, dobra (tak abstrachując), gdy na Ukrainie są niszczone cele w szczególności cywilne, medyczne, edukacyjne. Ludzie stoją w kolejce po chleb, a "Goliat" do nich strzela. Natomiast ci, którzy twierdzą, że są obozem dobra, przyglądają się biernie, obserwując jak działa ich "proca", którą każą walczyć "Dawidowi"?

nike - 2022-03-18, 13:28

Cytat:

Wiesława napisał/a:
Głoszenie poganom to wyłącznie inicjatywa i wymysł cwanego Pawła.
Od niego mamy zachodni kosciol chrzescijańsko podobny. Czyli...trochę judaizmu, nieco chrystusowych nauk, mnóstwo pawlizmu

Nie jest tak dokładnie jak mówisz, droga do pogan została otworzona przez Piotra a nie Pawła.
Jezus urodził się z ŻYDÓWKI , czyli z narodu który upodobał sobie BÓG w St.Testamencie i nie mamy na to wpływu, czy lubimy Żydów, czy nie lubimy.
To Żydów Bóg przeprowadził przez morze czerwone, nie Polaków, Rosjan czy innych ŻYDÓW, ponadto w różny sposób im pomagał, chociaż często nie zasługiwali na hojność, ale otrzymywali ją.
A teraz do tematu:---------
Dz.Ap.15:7
A gdy to już długo rozpatrywano, wstał Piotr i rzekł do nich: Mężowie bracia, wy wiecie, że Bóg już dawno spośród was mnie wybrał, aby poganie przez usta moje usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli.
Dz.Ap. 15:14---
Szymon opowiedział, jak to Bóg pierwszy zatroszczył się o to, aby spomiędzy pogan wybrać lud dla imienia swego.
W tekście 15 Jezus daje myśli Ananiaszowi,żeby poszedł do Pawła.
Dz.Ap.9:15--
Lecz Pan rzekł do niego: Idź, albowiem mąż ten jest moim narzędziem wybranym, aby zaniósł imię moje przed pogan i królów, i synów Izraela;
na razie tyle. :-D

Henryk - 2022-03-18, 14:34

Pokoja napisał/a:
Ludzie stoją w kolejce po chleb, a "Goliat" do nich strzela. Natomiast ci, którzy twierdzą, że są obozem dobra, przyglądają się biernie, obserwując jak działa ich "proca", którą każą walczyć "Dawidowi"?

Cały ten świat jest diabelsko skomplikowany. I w przenośni i dosłownie.
Gdyby "goliat" wziął tę "procę" do swej dłoni, to automatycznie mamy III wojnę.
Być może już ostatnią...
Dla Polski z całą pewnością. :-(
Nie każdemu "Dawidowi" są na rękę obostrzenia, embarga, etc.
Świat biznesu i pieniądza nie patrzy na mordowane dzieci, kobiety, jedynie na wykresy swych kont.
1Tm 6:10 BP "Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniądza.
A także miłość władzy, na co "zachorował" nawet Szatan.
"Przyjdź Królestwo Twoje i bądź wola Twoja jaka w niebiosach- taka i na ziemi..."

radek - 2022-03-18, 14:44

Pokoja napisał/a:
Proszę o podanie dokładnie tekstu, w którym jest określenie: "pierwszy czas niezadłużony". Skąd takie określenie, gdyż teksty, które podajesz nie są jednoznaczne z czasem nieobciążonym, lecz najbardziej obciążonym/zadłużonym.
Obecnie mówi się o obozie dobra i obozie zła. Mówi się o tym, że "Dawid" walczy z "Goliatem".
Stosując to odpowiednio to, jakby Saul z swoim bezradnym wojskiem mógł powiedzieć, że jest obozem, dobra (tak abstrachując), gdy na Ukrainie są niszczone cele w szczególności cywilne, medyczne, edukacyjne. Ludzie stoją w kolejce po chleb, a "Goliat" do nich strzela. Natomiast ci, którzy twierdzą, że są obozem dobra, przyglądają się biernie, obserwując jak działa ich "proca", którą każą walczyć "Dawidowi"?


"Pierwszy czas niezadłużony" widzimy jako "wykupione dla Boga i Baranka trwające pierwociny z owoców


Ap 14:4 BT5 "To ci, którzy obcowaniem z kobietami się nie splamili: bo są dziewiczy; ci, którzy Barankowi towarzyszą, dokądkolwiek idzie; ci spośród ludzi zostali wykupieni na pierwociny dla Boga i dla Baranka,"

J 15:16 BT5 "Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby Ojciec dał wam [wszystko], o cokolwiek Go poprosicie w imię moje."

Sytuacja na Ukrainie świadczy o niewystarczającej umiejętności słuchania i wypowiadania się polityków, więc musimy uważać jak głosujemy, jeśli w ogóle warto uczestniczyć w tzw. demokracji

Jk 1:25 BT5 "Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności, i wytrwa w nim, ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo."

Jk 3:17 BT5 "Mądrość zaś [zstępująca] z góry jest przede wszystkim czysta, dalej - skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy."

Henryk - 2022-03-18, 17:57

nike napisał/a:
Cytat:

Wiesława napisał/a:
Głoszenie poganom to wyłącznie inicjatywa i wymysł cwanego Pawła.
Od niego mamy zachodni kosciol chrzescijańsko podobny. Czyli...trochę judaizmu, nieco chrystusowych nauk, mnóstwo pawlizmu

Nie jest tak dokładnie jak mówisz, droga do pogan została otworzona przez Piotra a nie Pawła.
Jezus urodził się z ŻYDÓWKI , czyli z narodu który upodobał sobie BÓG w St.Testamencie i nie mamy na to wpływu, czy lubimy Żydów, czy nie lubimy.

Oczywiście masz rację!
Ale to i tak nie zmieni nastawienia kogoś, kto wbrew wszelkim argumentom Biblijnym jest zawsze na "nie".
Z powodu: Bo tak, i już.
Ale gdyby spytać się jaki byłby to kościół "chrześcijański" bez Pawła, to odpowiedzi nie będzie.
Bo tak, i już.
Nie dogodzisz... :-(

Henryk - 2022-03-18, 18:04

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Ludzie stoją w kolejce po chleb, a "Goliat" do nich strzela. Natomiast ci, którzy twierdzą, że są obozem dobra, przyglądają się biernie, obserwując jak działa ich "proca", którą każą walczyć "Dawidowi"?

Cały ten świat jest diabelsko skomplikowany. I w przenośni i dosłownie.
Gdyby "dawid" wziął tę "procę" do swej dłoni, to automatycznie mamy III wojnę.
Być może już ostatnią...
Dla Polski z całą pewnością. :-(
Nie każdemu "Dawidowi" są na rękę obostrzenia, embarga, etc.
Świat biznesu i pieniądza nie patrzy na mordowane dzieci, kobiety, jedynie na wykresy swych kont.
1Tm 6:10 BP "Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniądza.
A także miłość władzy, na co "zachorował" nawet Szatan.
"Przyjdź Królestwo Twoje i bądź wola Twoja jaka w niebiosach- taka i na ziemi..."


Poprawiłem. W miejscu niebieskiego "dawida", pomyłkowo napisałem poprzednio: "goliat".
Jestem zwyczajnie zmęczony...

Pokoja - 2022-03-20, 12:20

Wiesława napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Wiesława napisał/a:
Głoszenie poganom to wyłącznie inicjatywa i wymysł cwanego Pawła.
Od niego mamy zachodni kościoł chrzescijańsko podobny. Czyli...trochę judaizmu, nieco chrystusowych nauk, mnóstwo pawlizmu.
Domniemywam, że możesz mieć jakieś podstawy, aby takie zarzuty stawiać. Dlatego proszę wskaż, co Ciebie tak bardzo razi w nauczaniu Ap. Pawła dla narodów, a raczej:
Co Ciebie tak bardzo razi w dostępnych przekładach Biblii, a dotyczy niby nauczania Ap. Pawła dla narodów?
Doszło do wielkiego odstępstwa od wiary. O tym wiele napisał Ap. Paweł.


Filarem Kościoła w Jerozolimie był brat Pana Jezusa, Jakub i z nim Paweł był w nieustannym konflikcie.
Wbrew pozorom Piotr wcale nie sprzyjał mu. Kiedy wraz z Barnabą odwiedził Antiochię, aby wyprostować błędne nauczanie Pawła, ten zarzucił Apostołowi bratanie się z poganami, a sam nieustannie to robił.


Wyrażasz wiele goryczy, więc inaczej może, ale zwrócę twoją uwagę na doświadczenie, jakie zaistniało w Antiochii miedzy Ap. Piotrem i Ap. Pawłem oraz jego stosunek do innych Apostołów Pana Jezusa, ale nie tych fałszywych z 2Kor. 11:13

Gal. 2:11. A gdy przyszedł Piotr do Antiochii, przeciwstawiłem się mu w twarz; byłem potępiłem.
12. Bowiem przedtem, jadał razem z poganami, gdy przyszedł; przyszli od Jakuba, oddzielił siebie samego, unikał; ktoś z powodu obrzezania, bał się.
13. Tym samym razem udawali, oraz pozostali Żydzi; tak że Barnaba dał się uwieść ich obłudzie.
14. Ale gdy poznałem, że nie idą prosto ku prawdzie Ewangelii, rzekłem Piotrowi przed wszystkimi: Skoro ty będąc Żydem, po pogańsku przeżywałeś, nie po żydowsku; dlaczego pogan przymuszasz po żydowsku?

jadał razem z poganami
– Postąpił zgodnie z decyzją Synagogi Apostolskiej w Jeruzalem;
oddzielił siebie samego – Można wnioskować, że nie jadł, ani z braćmi z Żydów, ani z braćmi z narodów. Sytuacja, jakby go przerosła, dlatego później tak bardzo docenił reakcję Ap. Pawła, nazywając go umiłowanym bratem Pawłem, 2Pio. 3:15,16;
ktoś z powodu obrzezania, bał się – słabe sumienie wierzącego nie pozwalało mu zająć właściwej postawy w sytuacji jednak odmiennej od tej opisanej w 1Kor. 10:25-29, a dotyczącej spożywania mięsa ofiarowanego bałwanom, czy poświęconego przed nimi. W obu przypadkach należy zwracać uwagę, aby nie zgorszył się słaby brat. Ten w przypadku spotkania się braci z narodów i z Żydów, kieruje się postawą brata z autorytetem (jednak chwiejnym). Należy zważać także, aby nie gorszyć brata, wyczulonego na punkcie spożywania mięsa, ofiarowanego bałwanom, gdy ten dąży do uświadomienia brata, cieszącego się u niego autorytetem. Przypadki te są, jednak odmienne, ponieważ w sprawie mięsa można było się powstrzymać od jego spożywania, ale w sprawie wspólnego zgromadzenia braci z Żydów i z narodów nie można było tak postąpić, gdyż Bóg uznał jednych i drugich. Obrzezka miała drugorzędne znaczenie, chociaż ważne dla Żydów;
pogan przymuszasz po żydowsku – Ap. Piotr, jakby przymuszał ich żyć po żydowsku, gdyż wtedy, gdy przyszli bracia od Jakuba, stronił od braci z narodów, jak to czynili ortodoksyjni Żydzi, ale oddzielił także samego siebie. W ten sposób zaczął tworzyć jakby trzecią grupę. Z tego powodu, słabi bracia byli zdezorientowani.

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
Gal. 2:11. A (1161) gdy (3753) przyszedł (2064) Piotr (4074) do (1519) Antyjochii (490), sprzeciwiłem się (436) mu (846) w (2596) twarz (4383); i był (2258) godzien nagany (2607).
12. Albowiem (1063) przedtem (4253), niż przyszli (2064) niektórzy (5100) od (575) Jakóba (2385), wespół z (3326) poganami (1484) jadał (4906); a gdy (3753) ci przyszli (2064), schraniał (5288) się (1438) i odłączał (873), bojąc się (5399) tych, którzy byli z (1537) obrzezania (4062).
13. A (2532) wespół z nim (846) obłudnie się obchodzili (4942) i drudzy (3062) Żydzi (2453), tak że (5620) i Barnabasz (921) uwiedziony był (4879) tą ich (848) obłudą (5272).
14. Ale (235) gdym (3753) obaczył (1492), iż (3754) nie (3756) prosto chodzą (3716) w (4314) prawdzie (225) Ewangielii (2098), rzekłem (2036) Piotrowi (4074) przed (1715) wszystkimi (3956): Ponieważ (1487) ty (4771), będąc (5225) Żydem (2453), po pogańsku (1483) żyjesz (2198) a nie (3756) po żydowsku (2452), czemuż (5101) pogan (1484) przymuszasz (315) po żydowsku żyć (2452)?


Na podst. K.S. do badania
Kod:
11. A (1161) gdy (3753) przyszedł (2064) Piotr (4074) do (1519) Antiochii (490), przeciwstawiłem się (436) mu (846) w (2596) twarz (4383); byłem (2258) potępiłem (2607).
12. Bowiem (1063) przedtem (4253), jadał (4906) razem z (3326) poganami (1484), gdy (3753) przyszedł (2064); przyszli (2064) od (575) Jakuba (2385), oddzielił (873) siebie samego (1438), unikał (5288); ktoś (5100) z powodu (1537) obrzezania (4061), bał się (5399).
13. Tym samym (846) razem udawali (4942), oraz (2532) pozostali (3062) Żydzi (2453); tak że (5620) Barnaba (921) dał się uwieść (4879) ich (848) obłudzie (5272).
14. Ale (235) gdy (3753) poznałem (1492), że (3754) nie (3756) idą prosto (3716) ku (4314) prawdzie (225) Ewangelii (2098), rzekłem (2036) Piotrowi (4074) przed (1715) wszystkimi (3956): Skoro (1487) ty (4771) będąc (5225) Żydem (2453), po pogańsku (1483) przeżywałeś (2198), nie (3756) po żydowsku (2452); dlaczego (5101) pogan (1484) przymuszasz (315) po żydowsku (2452)?


Poza tym, trudno mi dostrzec uzasadnienie dla zarzutu, że Ap. Paweł był w nieustannym konflikcie z Jakubem, skoro z Gal. 1:1,2 wynika, że w czasie zgromadzenia Apostołów i starszych w Jerozolimie (Dz. 15:1,2), został on przez nie uznany za Apostoła dla narodów. Zgromadzenie to, upoważniło Ap. Pawła i innych przybyłych braci starszych do napisania w jego imieniu listów do Zborów z których przybyli, dlatego Ap. Paweł mógł napisać:

Tekst wg. KS do czytania
Kod:
Gal. 1:1. Z powodu Jezusa Chrystusa, wzbudzonego od umarłych, Apostołowie [nie przez ludzi, ani z powodu ludzi, ale tego samego Boga Ojca] wraz ze mną Pawłem;
2. Wszystkim braciom, zborów Galackich.
Apostołowie […] wraz ze mną Pawłem – W ten sposób Paweł, został unzany za Apostoła, na równi z innymi.


BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
Gal. 1:1. Paweł (3972), Apostoł (652) [nie (3756) od (575) ludzi (444), ani (3761) przez (1223) człowieka (444), ale (35) przez (1223) Jezusa (2424) Chrystusa (5547) i Boga (2316) Ojca (3962), który go (846) wzbudził (1453) od (1537) umarłych (3498);]
2. I (2532) wszyscy (3956) bracia (80), którzy są ze (4862) mną (1698), zborom (1577) Galackim (1053).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
Gal. 1:1. Z powodu (1223) Jezusa (2424) Chrystusa (5547), wzbudzonego (1453) od (1537) umarłych (3498), Apostołowie (652) [nie (3756) przez (575) ludzi (444), ani (3761) z powodu (1223) ludzi (444), ale (235); tego samego (846) Boga (2316) Ojca (3962)] wraz ze mną Pawłem (3972);
2. Wszystkim (3956) braciom (80), zborów (1577) Galackich (1053).

Jeśli chodzi o Jakuba z Dz. 15:2 i Gal. 2:9 to był to brat Jana, a nie brat Pana Jezusa. To tradycja narzuciła takie orzecznictwo, aby tak uważano, że Herod zabił Jakuba, aby wcisnąć Jakuba, przyrodniego brata Pana Jezusa. Na jakiej podstawie miałby on być wywyższony ponad innych Apostołów, skoro nawet sam krk wywyższył Ap. Piotra ponad innych. Krk sam sobie zaprzecza.

Tekst wg. KS do czytania
1. A na tamten czas, król Herod krzywdził zbór; ktoś z dala, podał ręce.
2. A Jakubowi, bratu Janowemu, zabrał krótki miecz.
zabrał krótki miecz
– był to drugi miecz z dwóch, Łuk. 22:37,38. Jednego z nich użył Ap. Piotr, Mat. 26:51,52, a drugi Herod odebrał Jakubowi.

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
1. A (1161) pod (2596) onże (1565) czas (2540), udał się (1911_5495) na to Herod (2264) król (935), aby trapił (2559) niektóre (5100) ze (575) zboru (1577).
2. I (1161) zabił (337) Jakóba (2385), brata (80) Janowego (2491), mieczem (3162).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
1. A (1161) na (2596) tamten  (1565) czas (2540), król (935) Herod (2264) krzywdził (2559) zbór (1577); ktoś (5100) z dala (575), podał (1911) ręce (5495).
2. A (1161) Jakubowi (2385), bratu (80) Janowemu (2491), zabrał (337) krótki miecz (3162).


Ap. Juda napisał list, w którym według orzecznictwa tradycyjnej teologii, niby podaje się za brata Jakuba, ale czy tak było?

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
1. Judas (2455), sługa (1401) Jezusa (2424) Chrystusa (5547) a brat (80) Jakóba (2385), od (1722) Boga (2316) Ojca (3962)* poświęconym (-37) i w Jezusie (2424) Chrystusie (5547) zachowanym (5083) i powołanym (2822):


Na podst. K.S. do badania
Kod:
1. Juda (2455), sługa (1401) Boga (2316) Ojca (3962) Jezusa (2424) Chrystusa (5547),   
umiłowanym (27) braciom (80), zachowywanym (5083) Jezusowi (2424) Chrystusowi (5547), zaproszonym (2822) przez (1722) Jakuba (2385):


Tekst wg. KS do czytania
1. Juda, sługa Boga, Ojca Jezusa Chrystusa,
umiłowanym braciom, zachowywanym Jezusowi Chrystusowi, zaproszonym przez Jakuba:

Pokoja - 2022-03-20, 12:33

nike napisał/a:
Pokoja czy ty przecinki czytasz?
to jeszcze raz przeczytaj tekst z BG Mat. 15:24----

A on odpowiadając rzekł: Nie jestem posłany, tylko do owiec, które zginęły z domu Izraelskiego.


Przecinki raczej czyta tylko ten kto dyktuje tekst. Ja dostrzegam, ale nikogo nie informuję, gdzie są jakie znaki interpunkcji. Poza tym kiedyś ich nie było.
Jeżeli Pan Jezus był posłany tylko do owiec, które zginęły z domu Izraela, to dlaczego uzdrowił sługę poganina setnika, dlaczego działał w Samarii, dlaczego uzdrowił córkę Syrofenicjanki, dlaczego działał w Dekapolu i w Pereii? Sprzeciwił się zakazowi Bożemu? Zastanów się może trochę na tym. Czyż nie czytałaś tego?

Wiesława - 2022-03-20, 13:56

Pokoja napisał/a:

Wyrażasz wiele goryczy,

Niby z jakiego powodu miałabym gorycz czuć? Chyba z tego, że inni samodzielnie nie szukają prawdy. Wybacz Pokoja. Już się obszernie wypowiadałam w tym temacie i nie chce mi się od nowa babrać, a za chwilę wszystko zniknie.
Jakub, chodzi w tym rzypadku o Jakuba Mniejszego, brata rodzonego Pana Jezusa. To on był filarem w Jerozolimie.

Pokoja - 2022-03-20, 19:14

Wiesława napisał/a:
Jakub, chodzi w tym przypadku o Jakuba Mniejszego, brata rodzonego Pana Jezusa. To on był filarem w Jerozolimie.

Jakub Mniejszy nie był bratem Jana syna Zebedeusza (ojciec także Jakuba). Są to dwaj bracia Synowie Gromu.

Pisząc o Jakubie, jakby zasugerowałem, że on był przyrodnim bratem Pana Jezusa, ale miałem na uwadze, że to tradycja tak narzuca. Uważam, że Pan Jezus miał młodszego od siebie, brata Jakuba, też urodzonego z Marii, Mat. 13:55

Poza tym brak jest podstaw aby Jakuba, syna Keasowego (zwanego przez tradycję Mniejszym) utożsamiać z postacią Jakuba z Dz. 12:2 i Gal. 2:9 (zwanego przez tradycję Sprawiedliwym), brata Janowego (obaj synowie Zebedeusza, Synowie Gromu, Łuk. 9:54-56). Herod Jakuba Alfeuszowego mógł pozbawić tylko drugiego miecza z Łuk. 22:37,38, skoro nadal z bratem Janem obok Kefasa, występują w Gal. 2:9, czyli w czasie Zgromadzenia Apostołów i starszych, Dz. 15:6-26. Nie znam podstaw w Piśmie Świętym, aby rodzonego brata Pana Jezusa, utożsamiać z Jakubem (Dz. 12:2), bratem Jana gdyż nie można dowieść, że są to te same osoby. Badania opierające się na braku pewności, że Alfeusz i Kleofas to jedna i ta sama osoba, podważją to.

Cytat:
Mat. 27:55) A było tam wiele niewiast, które z daleka się przypatrywały; przyszły one za Jezusem od Galilei i posługiwały mu. (56) Wśród nich była Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba i Józefa, i matka synów Zebedeuszowych.
Mar. 15:40) Były też niewiasty, które się przypatrywały z daleka, między nimi Maria Magdalena i Maria, matka Jakuba Mniejszego, i Jozesa, i Salome,
J. 19: 25) A stały pod krzyżem Jezusa matka jego i siostra matki jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.


Mat. 27:56
2. matka synów Zebedeuszowych, czyli Jakuba i Jana, a siostra Marii, matki Pana Jezusa - Salome
3. Maria, matka Jakuba i Józefa
4. Maria Magdalena

Mar. 15:40
2. Salome - siostra Marii, matki Pana Jezusa
3. Maria, matka Jakuba Mniejszego, i Jozesa
4. Maria Magdalena

J. 19: 25
1. Matka jego - Maria, matka Pana Jezusa
2. Siostra Marii - Salome
3. Maria, żona Kleofasa - matka Jakuba Mniejszego, i Jozesa
4. Maria Magdalena

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
J. 19:25. A stały (2476) podle (3844) krzyża (4716) Jezusowego (2424) matka (3384) jego (848) i siostra (79) matki (3384) jego (848), Maryja (3137), żona Kleofaszowa (2832), i Maryja (3137) Magdalena (3094).


Na podst. K.S. do badania
Kod:
J. 19:25. Obok (3844) krzyża (4716) Jezusowego (2424), stały (2476): matka (3384) jego (848), siostra (79) matki (3384) jego (848), Maria (3137) Kleofasa (2832), Maria (3137) Magdalena (3094).


Tekst wg. KS do czytania
J. 19:25. Obok krzyża Jezusowego, stały: matka jego (1), siostra matki jego (2), Maria Kleofasowa (3), Maria Magdalena (4).

Skoro matka Pana Jezusa miała na imię Maria, to jej siostrą nie była też Maria, lecz inną osobą (Salome, której imienia nie podano w J. 19:25). Była to więc inna osoba niż Mria Kleofasowa. W wymienione są tam cztery niewiasty, a nie trzy. W Mat. 27:56 i w Mar. 15:40, pominięto Marię, matkę Pana Jezusa, być może dlatego, że na początku trzy inne niewiasty były w oddaleniu od niej, tylko Ap. Jan widział je razem, gdyż był pod krzyżem, a inni Apostołowie uciekli.

Krystian - 2022-03-20, 21:37

nike napisał/a:
A masz na to dowód biblijny?


Mam tylko czytaj ze zrozumieniem.

A On, odpowiadając, rzekł: Jestem posłany tylko do owiec zaginionych z domu Izraela.

Czyli dla Pana Jezusa pierwsze były owce z domu Izraela, więc tak jak pisałem wcześniej pierwsze owce.

Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi. (48): Kiedy poganie to usłyszeli, radowali się i wielbili słowo Pańskie, a uwierzyli wszyscy, którzy byli przeznaczeni do życia wiecznego.

Poganie się radowali, ponieważ zostali drugimi owcami i będą jedną owczarnią pod pasterzem Pana Jezusa.

Henryk - 2022-03-21, 11:23

Krystian napisał/a:
Poganie się radowali, ponieważ zostali drugimi owcami i będą jedną owczarnią pod pasterzem Pana Jezusa.

Pozostano teraz tylko rozpętać wojnę religijną i wybić inaczej myślących. :lol:

Do owczarni było tylko jedno wejście- wiarą przez Chrystusa.
Ef 2:15-16 WSP "Zniósł zakazy starego Prawa, aby z pogan i Żydów stworzyć jeden naród i w ten sposób zaprowadzić pokój. (16) Jednych i drugich, jak jeden naród, pojednał z Bogiem; przez swoją śmierć na krzyżu uśmiercił nienawiść."

Będą takie owce, co będą "wchodzić" widzeniem, ponieważ "czas przyjemny (2Kor 6:2)" przeminie.
Kol 1:20 UBG "I żeby przez niego pojednał wszystko ze sobą, czyniąc pokój przez krew jego krzyża; przez niego, mówię, to, co jest na ziemi, jak i to, co jest w niebie."

Krystian - 2022-03-21, 14:49

Henryk napisał/a:
Pozostano teraz tylko rozpętać wojnę religijną i wybić inaczej myślących.

Do owczarni było tylko jedno wejście- wiarą przez Chrystusa.
Ef 2:15-16 WSP "Zniósł zakazy starego Prawa, aby z pogan i Żydów stworzyć jeden naród i w ten sposób zaprowadzić pokój. (16) Jednych i drugich, jak jeden naród, pojednał z Bogiem; przez swoją śmierć na krzyżu uśmiercił nienawiść."

Będą takie owce, co będą "wchodzić" widzeniem, ponieważ "czas przyjemny (2Kor 6:2)" przeminie.


Wszystko się zgadza tak jak napisałem.
Pierwsze owce to Żydzi drugie owce to poganie.
Wersety, które podałeś potwierdzają, że ma być jedna owczarnia.
Tylko nie baw się we świadków, że pierwsze owce to pomazańcy czyli mała trzódka.

Wiesława - 2022-03-21, 15:20

Henryk napisał/a:

Pozostano teraz tylko rozpętać wojnę religijną i wybić inaczej myślących.

Ta trwa nieprzerwanie od IV wieku. Chrześcijanie wymordowali kilkadziesiąt milionów ludzi. Oczywiście w imię boże, nawracając i uzurpując sobie prawo do ludzkich ciał i dusz.
Dopisek z Ew. Mateusza 28,19 " Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody*, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. " był "usprawiedliwieniem" wszelkiego zła.
Dopisek ten powstał w IV wieku, kiedy Kościół rzymski poczuł wiatr w żaglach.
Jezus nigdy tych słów nie wypowiedział.

Henryk - 2022-03-21, 15:47

Wiesława napisał/a:
Henryk napisał/a:

Pozostano teraz tylko rozpętać wojnę religijną i wybić inaczej myślących.

Ta trwa nieprzerwanie od IV wieku. Chrześcijanie wymordowali kilkadziesiąt milionów ludzi. Oczywiście w imię boże, nawracając i uzurpując sobie prawo do ludzkich ciał i dusz.

Doliczając krucjaty, pewnie i tyle było ofiar. :-(

Cytat:
Dopisek z Ew. Mateusza 28,19 " Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody*, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. " był "usprawiedliwieniem" wszelkiego zła.
Dopisek ten powstał w IV wieku, kiedy Kościół rzymski poczuł wiatr w żaglach.
Jezus nigdy tych słów nie wypowiedział.

Nie wiem skąd posiadasz takie informacje?
Do dziś tego nie słyszałem, aby był to dopisek. :roll:

Wiem, że Jezus polecił szukać pośród narodów jednostki, które postępowały by za Jego przykładem.
Mt 28:19 WSP "wy zaś ruszajcie w drogę, pozyskujcie uczniów wśród wszystkich narodów i chrzcijcie ich w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego."

Jednak nie słyszałem o tym, aby Jezus polecił nawracać całe narody. Ogniem i mieczem.

Wiesława - 2022-03-21, 15:59

Henryk napisał/a:
Nie wiem skąd posiadasz takie informacje?
Do dziś tego nie słyszałem, aby był to dopisek.

Są 4 dowody na to, że fragment jest dopiskiem. Podam je kiedy odszukam w książce.
Pierwszy mogę podać bez szukania. W II wieku, gdy spisywano Ew. nikt nie wierzył w Trójcę ani też Jezusa nie traktowano jak Boga. Pamiętaj, że to było wśród Żydów, a za takie coś każdy by został ukamienowany.
Wieczorem podam resztę.

Henryk - 2022-03-21, 16:05

Wiesława napisał/a:
W II wieku, gdy spisywano Ew. nikt nie wierzył w Trójcę ani też Jezusa nie traktowano jak Boga.

A! :-D
Ty skupiłaś się na drugiej części wersetu, ja na pierwszej.
Celem i wolą Jezusa nie było nawracanie całych narodów- "jak leci".
Celem było znajdywanie "klejnotów". Wybranych jednostek w tych narodach!
Druga część wersetu jest kontrowersyjna, ale dla mnie nie jest dowodem na istnienie katolickiej Trójcy.

Krystian - 2022-03-21, 16:06

Wiesława napisał/a:
Dopisek ten powstał w IV wieku, kiedy Kościół rzymski poczuł wiatr w żaglach.
Jezus nigdy tych słów nie wypowiedział.


Oczywiście Wiesławo.
Walczyłem z tym od kilku lat, że to dopisek.
Nawet na tym forum, ale jak kulą w płot.
Zresztą co się dziwić.
ŚJ, Badacze, Katolicy, Protestanci w tej formule byli chrzczeni.
Jak znajdę to zapodam Ci wątek z tego forum.
Pokoja tam też twierdził, że ten werset jest przekręcony i zapodawał jak powinien brzmieć.

Krystian - 2022-03-21, 16:38

http://biblos.feen.pl/vie...start=15#114468

Tutaj Wiesiu jest o tym dyskusja, że ten werset jest dopiskiem, albo bardzo przez kopistów przekręcony

Pokoja - 2022-03-21, 17:06

Krystian napisał/a:
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=5796&start=15#114468

Tutaj Wiesiu jest o tym dyskusja, że ten werset jest dopiskiem, albo bardzo przez kopistów przekręcony


Tekst z Mat. 28:19 został zmanipulowany w sposób ewidentny. I to nie tylko w kierunku podparcia dogmatu o trójcy, ale także w kierunku nawrócenia narodów przed niewidzialną, drugą Paruzją Chrystusa. Pan Jezus nauczał, aby się dowiadywać, kto jest godzien łaski Królestwa Ewangelii.
W związku z tym podaję argumenty, podważające tzw. formułę liturgiczną, przemyconej tradycji teologicznej, jako dowód wielkiego odstępstwa od wiary.

Analiza tekstu z Ewangelii Mateusza 28:19
http://www.filadelfiamedi...20Mat.28.19.pdf

Wprowadzenie

Wszelka mowa Boża jest czysta...(Przyp.30.5)
Ps.119.104 Z Twoich przykazań czerpię roztropność, dlatego nienawidzę wszelkiej ścieżki
nieprawej.
Wielu ma trudności w zrozumieniu frazeologii Mat.28.19, w tym celu pisali do redaktorów różnych czasopism szukając odpowiedzi. Jednakże większość odpowiadających przeszła do porządku dziennego ponad tą trudnością poprzez żarty, cytaty i ideologie. Oczywiście wszystko to może mieć miejsce, ale nie kosztem prawdy.
Trudność, pozostawiona w większości bez odpowiedzi, towarzyszy słowom chrzcząc ich w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego. To wyrażenie było kwestionowane nie z powodu konkretnej doktryny, do której prowadzi, ale raczej z powodu wczesnych świadectw, które poświadczają inną treść, a także z powodu gramatyki i składni samych słów.
Czy to imienne wyrażenie w Mat.28.19 jest prawdziwe, oryginalne? Czy też, jak „trzech świadków” w 1Jana 5.7, jest nieprawdziwym dodatkiem, wprowadzonym do wczesnych manuskryptów dla podparcia tworzonej doktryny? By zrozumieć znaczenie tego pytania rozważmy słowa znanego badacza biblijnego F.C. Conybeare (XIX wiek) „Aż do połowy dziewiętnastego wieku tekst o trzech świadkach z 1Jana 5.7, dzielił wraz z Mat.28.19, uciążliwe zadanie zapewnienia biblijnego dowodu dla Trójcy (nieprawdziwe słowa dodane w 1Jana 5.7) są obecnie odrzucone przez wszystkie autorytety, za wyjątkiem Papieża w Rzymie. W następstwie czego, cały ciężar dowodzenia Trójcy spadł na Mateusza 28.19”.
Być może powodem, dlaczego poważny, naukowy wysiłek nie został podjęty dla odkrycia (lub ogłoszenia) prawdy, wiąże się z tym, że to by podminowało same fundamenty tradycyjnej, ponicejskiej teologii. Mimo wszystko, jeśli faktycznie tytuły "Ojca, Być może powodem, dlaczego poważny, naukowy wysiłek nie został podjęty dla odkrycia (lub Syna i Ducha Świętego" były dodane i nie były słowami naszego Pana, wtedy jaki autorytet biblijny mamy, by chrzcić w jakiekolwiek imię inne niż Jezus? Odpowiedź - żadny.
Jednakże, ważne są nie tyle możliwe wnioski tego studium, ale raczej poznanie prawdy. Celem tego studium jest odkrycie, jakie słowa rzeczywiście napisał Mateusz.
Poprzez zastosowanie metod krytyki tekstu, przekonasz się, jakie słowa były użyte przez Mateusza, a jakie były dodane do tego świętego pisma przez innych. Dobrze zrobimy, jeśli zaczniemy od przypomnienia sobie surowych ostrzeżeń zawartych w Pismach:
5Mojż.4.2 Nic nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i nic z tego nie odejmiecie, zachowując nakazy Pana, Boga waszego, które na was nakładam.

Ogólnie o krytyce tekstu.

Krytyka tekstu odnosi się do metodologicznego i celowego studiowania różnych dokumentów w celu odzyskania oryginalnej formy tekstu lub przynajmniej formy najbliższej oryginałowi.
SWETE, “Aids to the student” - Variorum Bible:
„Tekst Nowego Testamentu spoczywa na połączonym świadectwie serii udokumentowanych dowodów: zachowanych manuskryptów oryginalnej greki, wczesnych przekładów i cytatów z patrystyki (fragmentów zacytowanych przez następców starożytnych chrześcijańskich pisarzy znanych jako "Ojcowie").”

Odnośnie Świadectwa Manuskryptów.

„Autografy (oryginały) Nowego Testamentu zaginęły prawdopodobnie w przeciągu kilku lat po tym jak były zapisane. Żaden wczesny pisarz chrześcijański nie określa ich, jako wciąż istniejących [...]
nie mogli przewidzieć ich znaczenia dla potomnych.”

O Wczesnych Przekładach.

„Jako dalsze w kolejności po manuskryptach - kanałach przekazywania tekstu greckiego Testamentu, muszą być umiejscowione starożytne przekłady, które powstały z greckich manuskryptów. W większości przypadków starsze niż te, które obecnie posiadamy. Stare, Łacińskie i Syryjskie tłumaczenia, należą do drugiego wieku i prowadzą do czasu bezpośrednich następców Apostołów.”

O Patrystycznych Pismach.

„Cytaty Nowego Testamentu w pismach chrześcijańskich pisarzy greckich i łacińskich z pierwszych pięciu wieków, są tak obszerne, że byłoby możliwe w przypadku zaginięcia wszystkich manuskryptów Kanonu, odtworzenie prawie całego jego tekstu z tego tylko źródła. Pozostaje dużo przykładów, w których patrystyczny autorytet może przechylić wagę za, lub przeciw, dyskutowanemu zapisowi.”
Używając powyższych źródeł krytyki tekstu, jak również tego co jest nazwane dowodem wewnętrznym, możemy z dużą wiarygodnością odtworzyć prawdziwy zapis naszego tekstu. W odniesieniu do Mateusza 28.19 Encyklopedia Religii i Etyki (ERE) mówi: (Tom 2, str.380). "To jest centralny dowód tradycyjnego spojrzenia [...] jeśli byłby niepodważalny, to oczywiście byłby decydujący, ale jego wiarygodność kwestionowana jest na gruncie krytyki tekstu, literackiej i historycznej."
Zastosujmy zatem te metody, aby odkryć prawdziwy zapis Mateusza 28.19...

Świadectwo Manuskryptów.

Jeśli greckie manuskrypty ewangelii Mateusza byłyby naszym jedynym źródłem dla stwierdzenia zapisu tego tekstu, wtedy nie byłoby potrzeby dalszego studiowania, gdyż wszystkie zachowane manuskrypty zawierają wyrażenie „chrzcząc ich w imię Ojca, Syna i Ducha Świętego.” Znowu z Encyklopedii (ERE): „We wszystkich zachowanych manuskryptach [...] tekst ten jest zachowany w tradycyjnej formie.” Jednakże musimy pamiętać, że nie mamy żadnego (istniejącego) manuskryptu, który by był zapisany w pierwszym, drugim, a nawet trzecim wieku. Jest luka trzech wieków, pomiędzy rzeczywistym zapisem Mateusza, a naszymi najwcześniejszymi kopiami manuskryptów. Musimy również pamiętać, że żaden zachowany manuskrypt nie jest wolny od błędów w tekście. Niektóre mają błędy charakterystyczne tylko dla siebie, inne, całe rodziny manuskryptów mają te same błędy. Krytyk tekstu zmierza do odtworzenia poprzez sprawdzenie wszystkich świadectw, jaki był prawdopodobny oryginalny zapis. Fakty świadczą, że możliwe jest, iż wszystkie istniejące manuskrypty mają jeden lub więcej wspólnych błędów tekstowych. Ten fakt należy przyjąć choćby niechętnie. Innym faktem, który mamy przed sobą, jest to, że w tym przedziale czasowym trzech pierwszych wieków pojawiły się fałszywe nauki, które rozwinęły się w Wielkie Odstępstwo. Według znanego krytyka tekstu Dr. C.R. Gregory:
„Greckie manuskrypty Nowego Testamentu były często zmieniane przez skrybów, którzy włączali do nich zapisy, które były im znane, i które uważali za prawidłowe.” W jaki sposób zmiany te uczyniono, będziemy omawiali w następnym rozdziale. Inny autor mówi następująco o „znaczeniu”, jakie dano świadectwu manuskryptów:
„Duży postęp osiągamy, gdy zaproponujemy manuskryptom znaczenie, nie według ich wieku, ale według wieku tekstu, który one zawierają. Tregellesowi należy przypisać honor wprowadzenia tej procedury, którą nazwał „Krytyką Porównawczą”. Jest to metoda naukowa i prowadzi nas po raz pierwszy do bezpiecznych rezultatów.[...] Są powody by wierzyć, że największe błędy, które kiedykolwiek zniekształciły tekst, pojawiły się już w drugim wieku.[...] To, co potrzebujemy, to nie jest starożytny tekst, ale tekst prawdziwy.”
Oczywiście kiedy pisarz mówi o „największych błędach”, nie mówi on o błędach w nauczaniu, ale jako krytyk tekstu, o błędach w samym tekście. Niektóre z tych błędów, pojawiły się równocześnie z fałszywymi naukami w pierwotnym kościele.

Gdzie są najwcześniejsze manuskrypty?

Fakt, że nie posiadamy kopii datowanych wcześniej niż czwarty wiek, naturalnie prowadzi, do pytania: „Co stało się z najwcześniejszymi manuskryptami?” Następujący cytat służy w dużym stopniu jako odpowiedź:
„Dioklecjan w 303 A.D, rozkazał spalić wszystkie święte księgi, jednak ocalało dość, aby przekazać tekst." Swete in Variorum "Aids to the Student.” Powodem tego, że nie znaleziono najwcześniejszych manuskryptów jest to, że były one niszczone przez prześladowców pierwotnego Kościoła zanim chrześcijaństwo stało się "państwową" religią w czasie Konstantyna. Euzebiusz, który opiekował się wielką biblioteką w Cezarei napisał:
„Widziałem, na własne oczy, burzone domy modlitwy i palone na rynku święte Pisma.”
Nasze wnioski z pierwszej metody dochodzenia są następujące:
1. Wszystkie znane manuskrypty wspierają trzyimienną frazę w Mat.28.19.
2. Wcześni kopiści wprowadzili zmiany do tekstu, niektóre z powodu błędu, inne celowo, tym
niemniej - zmiany. Krytyka tekstu ujawnia te zmiany dość czytelnie.
3. Jest możliwe, że wczesne zniekształcenia tekstu są zachowane we wszystkich zachowanych
3 manuskryptach
4. Celem krytyki tekstu jest nie tyle znaleźć najstarszy, co właściwy tekst.
5. Manuskrypty sprzed IV wieku nie istnieją, w większości z powodu prześladowań wczesnego kościoła. Z powodu powyższych faktów, same manuskrypty nie wystarczą by objawić prawdziwy tekst. Musimy więc zwrócić się do drugiej części naszych dowodów - wczesnych przekładów.

Świadectwo Przekładów.

F. C. Conybeare zauważa:
„W jedynych kodeksach, które mogłyby zawierać starszy zapis, czyli w Sinaitic Syriac i najstarszym Latin Manuscript, nie ma tych stron, które odnoszą się do końcówki Mateusza." Zatem, mimo, że wszystkie wczesne tłumaczenia zawierają tradycyjną trzyimienną frazę Mateusza 28.19, to najwcześniejsze nie zawierają tych tekstów wcale. Co dziwne nie z powodu ominięcia, lecz usunięcia!” Załóżmy, że nie wiemy dlaczego te strony były zniszczone. Zmuszeni jesteśmy skonsultować nasz następny autorytet - pisma patrystyczne.

Świadectwo wczesnych pism.

„W trakcie mojego studiowania uświadomiłem sobie wątpliwości, co do autentyczności tekstu
Mateusza 28.19. Patrystyczne świadectwa przeciwko temu tekstowi są wyraźne [...].” F.C Conybeare w Hibbert Journal W jakim stopniu to zdanie jest prawdziwe? Jakie są fakty? Podczas gdy żaden manuskrypt z pierwszych trzech wieków nie istnieje, to mamy pisma przynajmniej dwóch osób, które posiadały lub miały dostęp do manuskryptów znacznie wcześniejszych niż nasze najwcześniejsze. Są również inni, którzy cytują Mateusza 28.19, których pisma posiadamy, które datują znacznie wcześniej, niż nasze najlepsze kopie manuskryptów. Kim byli ci mężczyźni? Kiedy żyli? Czy byli godni zaufania?
Jak oni cytowali Mateusza 28.19? To są wszystko pytania, które muszą znaleźć teraz odpowiedź. Rozważymy świadectwa następujących ludzi, bądź przez cytowanie ich pism, bądź pośrednio przez cytowanie pism im współczesnych:
Euzebiusz z Cezarei; Nieznany autor De Rebaptismate; Orygenes; Klemens z Aleksandrii; Justyn Męczennik; Macedoniusz; Eunomiusz; Afrates. Zanim przejdziemy do świadectw tych wczesnych pisarzy, musimy dobitnie stwierdzić, że jeśli miałyby decydować w kwestiach teologicznych, to świadectwa tych "ojców" byłyby bez wartości. Nasza doktryna musi wynikać z czystego Słowa Bożego, a nie z żadnego innego źródła. Ci, tak zwani "ojcowie" żyli w wieku teologicznej ciemności i herezji! Ich świadectwo jest wartościowe jedynie dlatego, ponieważ dostarcza potwierdzenia dla manuskryptów znacznie starszych niż nasze obecnie posiadane. Dlatego nasze poszukiwania w ich pismach nie służą utworzeniu doktryny, czy teologii, ale znalezieniu wczesnych świadectw kwestionowanych wersetów.

Euzebiusz z Cezarei.

Naszym pierwszym świadkiem będzie Euzebiusz z Cezareii. Urodził się około 270 A.D, a zmarł około 340 A.D. Żył w czasach duchowej ciemności. Był Trynitarzem i w późnym okresie swego życia asystował w tworzeniu Nicejskiego credo. Mosheim napisał o nim w przypisie redaktorskim:
„Euzebiusz Pamfili, biskup Cezarei w Palestynie, osoba wykształcona, zdobył sławę przez swoje pisma teologiczne. Do około 40 roku życia był w bliskich kontaktach z męczennikiem Pamfilusem, uczonym, fundatorem biblioteki w Cezarei, skąd Euzebiusz uzyskał większość swoich nauk.” F.C. Conybeare napisał: „Spośród patrystycznych świadków, żaden nie jest tak ważny jak Euzebiusz z Cezarei, gdyż żył on w najwspanialszej bibliotece tego wieku, którą zgromadził Orgenes i Pamfilus...”

Świadectwo Euzebiusza.

Według Conebeare: „Euzebiusz cytował ten tekst (Mat.28.19) wielokrotnie w swoich pismach pomiędzy 300, a 336 rokiem, np. w swoich komentarzach do Psalmów, Izajasza, w Demonstratio Ewangelica, Teofania... W swojej słynnej historii kościoła i w dziele o Konstantynie. Znalazłem w nich 18 cytatów Mateusza 28.19 i zawsze w następującej formie:
„Idźcie i czyńcie uczniami wszystkie narody w moim imieniu, ucząc ich przestrzegać to, co
wam rozkazałem.”
Euzebiusz nie tylko cytuje te wersety w tej formie, ale więcej niż dwukrotnie komentuje je w
sposób podkreślający słowa „w moim imieniu”. W swojej Demonstriatio Evangelica pisze (kol. 240, strona 136):
„Bo nie tylko nakazał im czynić uczniów z wszystkich narodów, ale z istotnym dodatkiem "w jego imieniu". Gdyż tak wielka wartość była tego apelu, że Apostoł mówił: „Bóg nadał mu imię ponad wszystkie, tak że na imię Jezus każde kolano się ugnie w niebie i na ziemi i pod ziemią.” Dlatego słuszne było, żeby położył nacisk na zaletę mocy będącej w jego imieniu, ale zakrytej dla wielu i dlatego powiedział do swoich apostołów: Idźcie, i czyńcie uczniami wszystkie narody w imię moje”.
Conybeare kontynuuje w Hibbert Journal 1902:
„Jest oczywiste, że taki tekst został znaleziony przez Euzebiusza w starożytnych manuskryptach, zgromadzonych od 50, do 150 lat przed jego narodzinami przez jego poprzedników. O innych formach nie słyszał, aż do momentu, gdy odwiedził Konstantyna i wziął udział w Soborze w Nicei. Potem, w swoich późnych latach, w dwóch swoich kontrowersyjnych pismach "Przeciwko Marcellusowi" i w "O teologii Kościoła", użył powszechnego zapisu. Inne, podobne jego pismo, to list po Soborze w Nicei napisany do swoich podopiecznych w Cezarei”

Dowód wewnętrzny.

1Tes.5.21 „Wszystkiego doświadczajcie, co dobre, tego się trzymajcie”.
W tym wersecie, greckim słowem dla „sprawdzaj” jest dokimazo i oznacza testuj, badaj, udowadniaj (by zobaczyć, czy rzecz jest prawdziwa, czy nie), by rozpoznać jako prawdziwe po sprawdzeniu, uznać wartość”. W naszych wysiłkach by upewnić się, który zapis Mateusza 28.19 jest oryginalny, poddamy oba zapisy 10 testom. W ten sposób będziemy mogli zidentyfikować prawdziwy i fałszywy.

1. Test kontekstu.

Badając kontekst stwierdzamy, że tradycyjnej trzyimiennej frazie brakuje składniowej jakości tzn. prawdziwy sens wersetu jest zakłócony przez błąd w lingwistycznym wzorze. Jednakże jeśli czytamy jak poniżej, to cały kontekst pasuje do siebie i tenor instrukcji jest kompletny:
„Wszelka moc jest dana mi... idźcie więc ...czyńcie uczniów w moim imieniu nauczając ich cokolwiek wam poleciłem... Ja jestem z wami...”

2. Test częstotliwości.

Czy fraza „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” jest użyta gdziekolwiek indziej w Biblii?
Nigdzie. Czy Jezus używał frazy "w moim imieniu" przy innych okazjach? Tak 17 razy, przykłady znaleźć można w Mat 18.20; Marka 9.37,39,41; w Janie 14.14 i 26, 16.23.

3. Test argumentu.

Czy jest jakiś argument w Biblii oparty na frazie trzyimiennej, lub chrzczeniu w potrójne imię? Nie ma żadnego. Czy jest jakiś argument w Biblii oparty na fakcie chrzczenia w imieniu Jezusa? Tak! Ten argument jest użyty w 1Kor.1.13 „Czy rozdzielony jest Chrystus? Czy Paweł za was został ukrzyżowany albo w imię Pawła zostaliście ochrzczeni?”
Z tego argumentu, gdy jest starannie przeanalizowany, wynika, że uczniowie powinni być chrzczeni w imię Tego, który był dla nich ukrzyżowany. Ojciec w swojej cudownej miłości, dał dla nas swego umiłowanego Syna, który przez Ducha został wskrzeszony. To Pan Jezus był ukrzyżowany i dlatego w Jego imieniu uczniowie mają być chrzczeni w wodzie.
Według Dr. Thomasa w „Wyjawionej tajemnicy” artykuł XLIV.
„Jest jedna droga dla wierzącego w "rzeczy dotyczące Królestwa Bożego i imię Jezusa Chrystusa" by przyoblec się w Niego, przyjąć Jego imię, a to jest przez zanurzenie w Jego imieniu. Chrzest jest dla tego specyficznego celu”. „Odnośnie znaczenia, chrzest jest nierozdzielnie połączony ze śmiercią Chrystusa. Jest środkiem identyfikacji wierzącego ze śmiercią Pańską” (Boża droga, str.190). Ojciec nie umarł, ani Duch. Jak mówi pismo, „pogrzebani z Nim (Jezusem) w chrzcie”, nie z Ojcem, Synem i Świętym Duchem. (Rzym.6.3-5). R Roberts użył tego argumentu (Natura chrztu str. 13):
„Według trynitarnego zanurzenia, nie wystarcza by być zanurzonym w Syna. W ten sposób Chrystus jest odsunięty od swojej pozycji, jako łącznika, drzwi, "nowej żywej drogi". A więc są trzy imiona pod niebem, przez które musimy być zbawieni, w przeciwieństwie do deklaracji apostolskiej, że „nie ma żadnego innego imienia pod niebem (niż Jezusa Chrystusa z Nazaretu), danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni”. Dz.Ap. 4.12
To oczywiście jest to imię w argumencie Pawła. Byliście ochrzczeni w imię Pawła, czy w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego - innym imieniu, które usuwa Chrystusa z pozycji łącznika i jedynego imienia dla zbawienia? Bazując już tylko na tym argumencie możemy potwierdzić oryginalny tekst Mateusza 28.19, jako zawierający frazę „w moim imieniu”.

4. Test analogii.

Czy jest cokolwiek w Biblii analogicznego do chrztu w potrójne imię? Nie ma.
Czy jest coś analogicznego do chrztu w imię Jezusa? Tak. Ojciec chrzcił uczniów darem Ducha Świętego, obietnicy, która przyszła według Jezusa „w Jego imieniu” (Jan 14.26). To dlatego że Jezus jest „łącznikiem” zarówno w chrzcie wodnym, jak i chrzcie duchem. Co jest wykazane w poniższych cytatach:
Jan 16:7 Mówię wam prawdę, że konieczne jest dla was bym odszedł, bo jeśli nie odejdę,
pocieszyciel nie przyjdzie do was. Ale jeśli odejdę, przyślę go wam. Jan 14:26 Pocieszyciel, którym jest Duch Święty, którego Ojciec pośle wam w moim imieniu, on nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko cokolwiek wam powiedziałem.”
Dz.Ap. 8:12 Gdy oni uwierzyli Filipowi głoszącemu rzeczy o Królestwie Bożym i imieniu
Jezusa Chrystusa, zostali ochrzczeni zarówno mężczyźni jak i kobiety. Zauważ, że zostali ochrzczeni w wyniku głoszenia imienia Jezusa Chrystusa, a nie „Ojca i Syna i Ducha Świętego”. Przez analogię my powinniśmy być chrzczeni w imieniu Jezusa, gdyż to przygotowuje nas do chrztu Duchem, który podobnie jest dany w Jego imieniu (Dz.Ap. 2.38-39; 19.1-5; Jana 3.3-5).

5. Test konsekwencji.

Będąc chrzczeni 'nakładamy' na siebie imię Ojca i Syna i Ducha Świętego? Nie.
Czy 'nakładamy' imię Jezusa? Tak, gdy jesteśmy chrzczeni w imię Jezusa Chrystusa, według
chrzczenia dokonywanego przez wczesny kościół, co zapisane jest w Pismach, gdzie dosłownie byli zanurzani w imię Jezusa Chrystusa. Gal.3:27 Bo wszyscy, którzy zostaliście w Chrystusie ochrzczeni, przyoblekliście się w Chrystusa Nie ma żadnych wzmianek w Piśmie o rezultatach chrzczenia odnoszących się do tytułów Ojca i Syna i Ducha Świętego. Każda wzmianka wykazuje jasne połączenie z Chrystusem i Jego ofiarą na krzyżu.

6. Test praktyki.

Czy kiedykolwiek uczniowie po otrzymaniu ewangelii chrzcili w potrójne imię? Nigdy.
Czy chrzcili w imię Jezusa? Zawsze. (Dz.Ap. 2.38,8:16, 10.48 (wnioskowane), 19.5 itd.)
Często w obronie trójjedynego zanurzenia używa się argumentu, że „Raczej bym stosował się do polecenia słów Pana Jezusa, niż wzorował na Dziejach Apostolskich”. Jednakże ten sposób logiki sytuuje apostołów w pozycji nieposłuszeństwa i czyni wszystkie chrzty apostołów nieważnymi, pustymi. Jeśli całe słowo Boże jest natchnione, a jest, wtedy „abyśmy nie dawali większego znaczenia jednemu wersetowi ponad inny”, ale raczej uwzględniali całość Słowa Bożego w jego kontekście i właściwie zastosowali je w naszym życiu. Po prostu, słowa Jezusa nie są ani więcej, ani mniej ważne niż reszta. Jest łatwiej uwierzyć, że uczniowie przestrzegali instrukcji Pana, niż sugerować, że natychmiast
byli nieposłuszni Jego poleceniom.

7. Test znaczenia.

Jakie znaczenie jest przypisywane w Piśmie chrzczeniu wierzących w imię Ojca Syna i Ducha
Świętego? Żadne. Jakie znaczenie jest przypisywane chrztowi w imię Jezusa? Po pierwsze, Pisma uczą, że chrzest w imię Jezusa jest aktem nawrócenia dla przebaczenia
grzechów (Dz.Ap.2.38) Po drugie, chrzest w Jego imieniu jest połączony z obietnicą chrztu Duchem Świętym, (Dz.Ap.2.38) Po trzecie, chrzest w imię Jezusa jest połączony z naszą identyfikacją i personifikacją śmierci i pogrzebania Chrystusa (Rzym.6.1-4 i Kol.2.12).
Po czwarte, ochrzczenie w imię Jezusa oznacza, że przyoblekamy Chrystusa (Gal.3.27).
Po piąte, chrzest w Jego imieniu jest nazywany obrzezką Chrystusa i odzwierciedla zdjęcie starego człowieka grzechu. W ten sposób stajemy się nowym stworzeniem w Chrystusie (Kol.2.11-12; 2Kor.5.17). Chrzest w potrójne imię może tylko odzwierciedlać wiarę w trynitarną doktrynę i ludzkie credo stworzone dla wsparcia tej wiary.

8. Test równoległych świadectw.

Dzięki Bożej opiece tekst Mateusza 28.19 nie jest jedynym zapisem w ewangeliach naszego Pana. Łukasz również zapisał to zdarzenie z dużą dokładnością. W Łukasza 24.46-47 jest napisane o Jezusie mówiącym w trzeciej osobie:
Łuk. 24:47 „I że, począwszy od Jerozolimy, w imię jego ma być głoszone wszystkim
narodom upamiętanie dla odpuszczenia grzechów” Sam już ten zapis odnawia właściwy tekst Mateusza 28.19, gdzie Jezus mówi w pierwszej osobie:
"w moim imieniu". Ponadto ewangelia Marka podobnie zapisuje to przesłanie z użyciem podobnych wzorców mowy:
„Idźcie... na cały świat... głoście ewangelię… każdemu… ochrzczony… w moim imieniu…”
(Mar.16.15-18).

9. Test uzupełniających się cytatów.

Podczas gdy nie istnieje tekst, który proponuje pochwalny cytat z użyciem frazy trójimiennej, to istnieje uderzające podobieństwo pomiędzy Mat.28.19 po skorygowaniu, a Rzym.1.4-5. Zauważ następujące podobieństwa:
Mat.28.19-20 – Rzym.1.4-5.
„wszelka moc jest mi dana” - „został ustanowiony Synem Bożym”
„idźcie” – „otrzymaliśmy...apostolstwo”
„nauczając ich przestrzegać” – „abyśmy... przywiedli do posłuszeństwa wiary”
„wszystkie narody” – „wszystkie narody”.
„w moim imieniu” – „dla imienia Jego”

10. Test zasady.

Napisane jest: Kol.3.17 I wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko
czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez niego Bogu Ojcu. Przesłanie sformułowane przez Pawła jest jasne. Słowo „cokolwiek” zawiera wszystko i z pewnością zawiera również chrzczenie, jako, że zawiera ono zarówno słowo i czyn. To tradycyjne słownictwo w Mat. 28.19 z użyciem potrójnego imienia nie jest zgodne z tą zasadą.
Natomiast krótsza fraza jest. To udowadnia, która z fraz jest sfałszowana. Słowo Boże nie przeczy sobie, lecz raczej się uzupełnia. Paweł nie tylko głosił tą zasadę, ale również stosował w kontekście chrztu. W Dz.Ap.19.1-5 znajdujemy uczniów Jana, którzy byli ochrzczeni w czasie jego służby. Tak jak chrzest w imię Jezusa, chrzest Jana był dla pokuty (Mar.l.4; Dz.Ap.2.38). Jan głosił w swoim chrzczeniu, że przyjdzie po nim Ten, który zabierze grzechy świata i będzie chrzcił Duchem Świętym. Paweł zastosował tę zasadę i przechrzcił ich w imię Pana Jezusa. I w ten sposób używając testu praktyki znajdujemy silne potwierdzenie dla frazy w "moim imieniu".

Inne źródła.

Wystarczająca ilość dowodów została przedstawiona, by uświadomić czytelnikowi czy tradycyjna forma trójimienna z Mateusza 28.19 jest prawdziwa. Poniższe cytaty komentują tradycyjną formułę. Encyklopedia Religii i Etyki Hastinga:
„Skumulowane dowody krytyki (tekstu, literackiej i historycznej) są wyraźnie przeciwko poglądowi, że tradycyjna forma Mat.28.19 stanowi słowa Jezusa.”
Dr. Peake - Komentarze biblijne strona 723:
„Polecenie chrzczenia w potrójne imię jest późną ingerencją doktrynalną. Zamiast chrzczenia w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, powinniśmy raczej używać „w moim imieniu”.
Williams R.R. - Teologiczny podręcznik Biblii - strona 29:
„Polecenie chrzczenia w Mat. 28.19 wydaje się pokazywać wpływ rozwiniętej doktryny trynitarnej. Wczesne chrzczenie było w imię Chrystusa. Połączenie koncepcji trynitarnej z aktem chrztu świadczy o tym, że chrzest uważano za doświadczenie trynitarne.” Chrystiadelfian Monatshefte:
„Uderzający kontrast i nielogiczność, wewnętrzna niespójność tego zapisu... prowadzi do podejrzenia o umyślne zmodyfikowanie w interesie koncepcji Trójcy. Często wnioskuje się, że w starożytnym chrześcijaństwie występowały działania różnych grup mające na celu zmodyfikowanie tekstu Nowego Testamentu. To zwiększa nasze wątpliwości do stopnia przeświadczenia, co do prawdziwości tej formuły.”
Dr. Robert Young W jego „Literalnym tłumaczeniu Biblii”, Young umieszcza tradycyjną formułę Mat.28.19 w nawiasach dla podkreślenia wątpliwości co do jej autentyczności.
Słownik Biblijny Blacka:
„Trynitarna formuła w Mat. 28.19 była późnym dodatkiem wprowadzonym przez jakiś wybitny umysł chrześcijański.”
Profesor Harnack – „Historia dogmatów”
Profesor Hamack dyskfalifikuje ten tekst z potępieniem, jako nie będący „żadnym słowem Pana”.
F. Whiteley „Świadectwa”:
„Klerykalne sumienie było bardzo zakłopotane tym, że apostołowie i uczniowie nigdy nie
zastosowali trójjedynego imienia z Mat.28.19. Nawet Trynitarianie wiedząc, że idea ta była
odrzucana przez Kościół w czwartym wieku, przyznają (np. Peake) "polecenie chrzczenia w
potrójne imię jest późnym wtrąceniem doktrynalnym.”
Kol.3:17 I wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub uczynku, wszystko czyńcie w
imieniu Pana Jezusa, dziękując przez niego Bogu Ojcu.
Czy to jest ważne?...
http://www.filadelfiamedi...20Mat.28.19.pdf

W Internecie, podają zbory które chrzczą, tylko w Imię Pana Jezusa.
Są to Mesjańskie Zbory Boże.
http://biblos.feen.pl/vie...start=15#114468

Tak na swojej stronie odnoszą się do formuły chrzcielnej:

Wiadomo, że w Ewangelii Mateusza znajduje się polecenie, by apostołowie nauczali wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego (Mat.28,19). Słowa te stanowią dla wielu kościołów podstawę nauki o Trójcy Świętej, a także podstawę dla formuły chrzcielnej. Czy słusznie?

Oto co czytamy w przypisach książki ks. M. Malińskiego pt. „Po co sakramenty” (s. 290):

„Chrzest w Nowym Testamencie był (…) chrztem w imię Jezusa (Dz 2.38; 8.16; 10.48; 19.5). Później w imię Trójcy Świętej (Mt 28.19)”.

Dlaczego jednak dopiero później w „imię Trójcy”? Odpowiedź może być tylko jedna: ponieważ chrzest „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” bezpośrednio wiąże się z powstaniem dogmatu o Trójcy Świętej. Dogmat ten zaś – jak wiadomo – uroczyście zatwierdzono dopiero w IV wieku – na soborach w Nicei w 325 r. i w Konstantynopolu w 381 r. (por. „Słownik mitów i tradycji kultury”, PIW Warszawa 1985, hasło TRÓJCA, s. 1204). Dopiero więc od IV wieku może być mowa o chrzcie trynitarnym. Wcześniej praktykowano zanurzenie, zgodnie z następującymi tekstami z Pism Mesjańskich:

„Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da zanurzyć w imię Jeszuy Mesjasza na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Tchnienia Świętego” (Dz 2.38);

„Byli tylko zanurzeni w imię Pana Jeszuy” (Dz 8.16);

„I rozkazał ich zanurzyć w imię Jeszuy Mesjasza” (Dz 10.48);

„A gdy to usłyszeli, zostali zanurzeni w imię Pana Jeszuy” (Dz 19.5).

„Aleście obmyci, uświęceni, i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jeszuy Mesjasza i w Tchnieniu Boga naszego” (1 Kor 6.11).

Aluzję do zanurzenia w imię Jeszuy zawiera również tekst z 1 Kor 1.13 “Czy rozdzielony jest Mesjasz? Czy Paweł za was został ukrzyżowany albo w imię Pawła zostaliście zanurzeni?”

Ponadto List Jakuba (2.7) pokazuje nam, że przy zanurzeniu wymawiano to właśnie imię, które w formule trynitarnej nie występuje, gdyż nie występuje w niej żadne konkretne imię: “Czy to nie oni zniesławiają zacne dobre imię, które zostało nad wami wezwane?”

Poza tym, chociaż znane jest nam imię Ojca – Boga Jahweh, Jego Syna – Jehoszua (polskie Jezus), to nikt nie zna imienia Tchnienia Świętego (Ducha Świętego), bo Biblia nie mówi o trzeciej osobie boskiej, jak naucza Kościół katolicki (również inni za jego przykładem!), przedstawiając tegoż Ducha jako „Pana i Ożywiciela, który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę” (nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary).

Zachodzi pytanie: jeśli Dzieje Apostolskie tak jasno i wyraźnie uczą o zanurzeniu w imię Jeszuy, a Sobór Nicejski w imię Trójcy, to jak naprawdę brzmiało polecenie Chrystusa? Jeśli chrzest trynitarny ukształtował się dopiero w IV wieku, to co sądzić o triadycznej frazie zawartej w Ewangelii Mateusza (28.19)?

Zanim odpowiemy na to pytanie, warto najpierw zauważyć, że fraza ta – w świetle nauki apostolskiej – nie pasuje do znaczenia chrztu, czyli zanurzenia w życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa (Rz 6.3-6).

Po drugie – nic nie wskazuje na to, aby taką właśnie formułę zanurzenia słyszeli apostołowie, skoro całe Dzieje Apostolskie mówią wyłącznie o zanurzeniu w imię Jezusa Chrystusa.

Po trzecie – trynitarna fraza odbiega również od kontekstu i podmiotu, czyli osoby – Chrystusa – który powiedział: „Dana mi jest wszelka moc” (w. 18) oraz: „A oto Ja jestem z wami…” (w. 20).

Po czwarte – według znamienitego historyka Euzebiusza z Cezarei (ok. 265 – ok. 340) tekst z Ewangelii Mateusza odbiega od tego, jak został oddany w większości przekładów (więcej na ten temat w dalszej części tego opracowania).

Oto co na ten temat mówią źródła katolickie: W Encyklopedii Katolickiej (KUL, t. III, hasło „Chrzest” autor hasła: J. Kudasiewicz], s. 354) czytamy:

„Obecnie teologowie biblijni przyjmują, że formuła trynitarna ma charakter redakcyjny, stanowi odbicie praktyki Kościoła pierwotnego. Jezus chciał najprawdopodobniej zaznaczyć jedynie: Udzielajcie im chrztu w imię moje, tzn. na mój rozkaz, z mojej mocy, by odróżnić swój chrzest od chrztu Jana Chrzciciela”.

Ksiądz prof. Józef Kudasiewicz napisał też:

„W Jezusowym nakazie chrztu (Mat.28,19) (…) udzielając im chrztu »w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego« należy odróżnić autentyczne, pierwotne słowa Pana od elementów interpretacyjno-redakcyjnych. Uroczysta forma trynitarna: »Ojciec, Syn, Duch Święty« – jest formułą liturgiczną chrztu w Kościele pierwotnym. Brak jest tej formuły w nakazie chrztu zawartym w Ewangelii Marka (16,16). W nakazie misyjnym (Mat.28,16-20) Jezus mówi uczniom, co mają czynić: idźcie, czyńcie uczniami, udzielajcie chrztu, uczcie. Wszystkie te nakazane czynności odpowiadają: Co należy czynić? Natomiast formuła trynitarna odpowiada na pytanie: Jak należy chrzcić? Wyłamuje się więc z poprzedniej serii. Jakie więc słowa wypowiedział sam Jezus? Współcześni badacze przyjmują prawie powszechnie, że Jezus wypowiedział następujące zdanie: »(…) udzielając chrztu w imię moje«. W ten sposób swój chrzest przeciwstawił dotychczasowym praktykom chrzcielnym. Formuła »w imię moje« ma znaczenie przyczynowe, wskazuje na źródło, z którego chrzest czerpie swą moc. Tak rozumiane powiedzenie Jezusa zgodne jest ze zdaniem wprowadzającym: »Dana jest mi wszelka moc« (Mat. 28,18). Apostołowie i Kościół pierwotny, nawiązując do słowa Jezusowego, zamiast zaimka dzierżawczego »moje« wstawiali imię Jezusa. Stąd też w formułach chrzcielnych Dziejów Apostolskich spotyka się następujące formuły: »w imię Jezusa Chrystusa« (Dz.Ap. 2,38;10,48) lub »w imię Pana Jezusa« (8, 16; 19,5)” („Jak rozumieć Pismo Święte?” KUL, Lublin 1987, cz. III: „Jezus historii – Chrystus wiary”, s. 106 i 107).

Podobne czytamy w Słowniku Teologii Biblijnej:

„Chrzest przyjmowany w imię Jezusa Chrystusa lub w imię Pana Jezusa (Dz.Ap.2,38; 8,16; 10,48; 19,5; 1Kor.6,11) sprawia, że ochrzczony należy już do Chrystusa i że jest z Nim wewnętrznie zjednoczony. Ten główny skutek chrztu jest przedstawiony w różny sposób: ochrzczony przyobleka się w Chrystusa, stanowi z Nim jedno ciało (Gal.3,27; Rzym.13,14), poza tym wszyscy, którzy przyjmują chrzest, są zjednoczeni między sobą w tej samej jedności z Chrystusem (Gal.3,28) i z Jego chwalebnym ciałem (1Kor.12,13; Ef.4,4), od tego momentu stanowią już z Chrystusem jednego Ducha (1Kor.6,17).

„Chrzest w imię Jezusa każe się domyślać, że przy chrzcie tym posługiwano się najprawdopodobniej formułą, w której był wzmiankowany tylko Chrystus” (ks. Xavier Leon–Dufor, tł. bp. K. Romaniuk, Pallottinum Poznań 1982, s. 133).

„Od samego początku Kościół udzielał chrztu w imię Jezusa, tzn. z myślą o powiązaniu chrzczonego z Jezusem i z Jego mocą jako Pana” (Xavier Leon– Dufour, „Słownik Nowego Testamentu”, tłum. bp. K. Romaniuk, Księgarnia św. Wojciecha Poznań 1986, s. 188 i 189).

Tak uważa również ksiądz L. Baltera:

„Jest nim chrzest udzielany i przyjmowany w imię Jezusa Chrystusa. Na rolę chrztu zwraca apostoł szczególną uwagę Koryntianom, gdyż źle pojęta rola szafarza tego sakramentu doprowadziła do rozbicia korynckiej gminy. Paweł wykazuje z całą stanowczością, że nie to jest ważne, kto był szafarzem chrztu: Paweł, Kefas czy Apollos. Przy tej sposobności pozwala sobie na hiperboliczne zminimalizowanie jakby całego sakramentu chrztu, gdy wypowiada takie oto zdanie: »Dziękuję Bogu, że prócz Kryspusa i Gajusa nikogo z was nie ochrzciłem. Nie posłał mnie Chrystus, abym chrzcił, lecz abym głosił ewangelie« (1Kor.1,16). Ważne jest to, że wszyscy ten sam chrzest, w imię tego samego Chrystusa przyjęli” („Człowiek we wspólnocie Kościoła”, ATK Warszawa 1979, s. 22).

Jak widać, wszystkie powyższe wypowiedzi wyraźnie potwierdzają, że triadyczna fraza z Mt 28.19 jest jedynie teologiczną parafrazą ukutą po to, aby wesprzeć naukę o Trójcy. Wielu biblistów uważa ją za nieautentyczną, podobnie jak nieautentyczny okazał się Comma Johanneum Pierwszego Listu Jana (5.7). Przyznają oni zatem, że chrzest w imię Trójcy wprowadzony został znacznie później.

Ale są również obrońcy trynitarnej formuły, którzy powołują się na Didache 7,1-3 i twierdzą, że formuła była ta znana już w I/II wieku. Czy to jednak świadczy na korzyść tejże formuły? Bynajmniej! Nawet gdyby tak było, to nie zmienia faktu, że Pisma Mesjańskie uczą wyłącznie o zanurzeniu w imieniu Jezusa. Warto też zauważyć, że jedyny rękopis „Didache” pochodzi z XI wieku. (por. „Pierwsi świadkowie”, ZNAK Kraków 1988, s. 38). Nie dysponujemy zatem oryginalnym wydaniem tego dzieła, a jedynie kopią z późniejszych wieków. Poza tym, jeśli ktoś przedkłada tekst „Didache” nad jednoznaczne stanowisko Pism Mesjańskich, to powinien również przyjąć inne zalecenia tego „dzieła”, które na przykład uczy, że chrztu – gdy w pobliżu nie ma zbiornika wodnego – można dokonać przez polanie głowy (7,2-3).

Według tego dzieła należy też pościć w środy i piątki (Did 8,1). Swoją drogą, czy chrześcijanie powinni „wierzyć, jak powiada Pismo” (J 7.38), czy też jak uczy „Didache”? Odpowiedź jest aż nadto oczywista. Bowiem tylko Pismo (łac. sola scriptura) jest źródłem nauki i wiary chrześcijańskiej, a ono niezbicie dowodzi, że przy zanurzeniu wymawiane było imię Jezusa, a nie formuła trynitarna z Mt 28.19.

Idźmy jednak dalej, ponieważ na fakt chrztu w imię Jezusa w 1901 r. zwrócił uwagę również znany biblista z Oxfordu Frederick Cornwallis Conybeare, który w swym artykule „The Eusebian Form of the Text of Matthew 28.19” napisał, że historyk Euzebiusz z Cezarei aż 18 razy przytoczył Mt 28.19, bez słów „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” [UWAGA: W kilku ponicejskich dziełach cytat Mt 28.19 zawiera triadyczną frazę: Epistola ad Caesarea (List do Cezarei), 1,1; Theofania (Objawienie Boże), IV,8; De Ecclesiatica Theologia (O teologii kościelnej), III, 5,22; Contra Marcellum Ancyranum (Przeciw Marcelowi z Ancyry) I, 1,9; 1,36], lecz o następującej treści: „Idźcie, pozyskujcie uczniów ze wszystkich narodów w imię moje”.

Warto zauważyć, że tekst z Mt 28,19 nie zawiera nawet polecenia zanurzenia (chrztu), (cóż dopiero trynitarnej formuły), o czym przeczytać możemy również w powszechnie dostępnej ,,Historii Kościelnej” Euzebiusza:

,,Inni wreszcie apostołowie, narażeni na tysiączne zasadzki na swe życie, opuścili ziemię żydowską i wyruszyli na opowiadanie i nauczanie do wszystkich narodów, pełni mocy Chrystusa, który rzekł do nich: »Idźcie i nauczajcie wszystkie narody w imię moje«” („Pisma Ojców Kościoła” t. III, s. 96, Poznań 1924).

Mamy tu niepodważane przez żadnego historyka doniesienie, że pierwotnie polecenie Chrystusa brzmiało tak, jak egzegeci wnioskują z badań nad tekstem Mt 28.19. Polecenie to pasuje doskonale do paralelnej wypowiedzi z Łk 24.46-47, które mówi, że „w imię jego ma być głoszone wszystkim narodom upamiętanie dla odpuszczenia grzechów”. Krótko mówiąc, Euzebiusz, który spisywał swoją „Historię” przed soborem nicejskim, nie znał, albo nie uznawał nakazu chrztu w potrójne imię. Oto dlaczego trynitarną formułę od XIX wieku kwestionuje coraz więcej biblistów.

Na przykład wybitny protestancki znawca NT Rudolf K. Bultmann stwierdził, że „chrzest w jedno imię dotyczył chrztu w imię Pana Jezusa Chrystusa, później rozszerzono go na imię Ojca, Syna i Ducha Świętego” („Theologie des Neuen Testaments”, 1961, s. 133).

Również inny luterański teolog, Adolf von Harnack, o trynitarnej formule powiedział, że „nie są to słowa Pana” („Dogmengeschichte”, t. 1, s. 68).

Podobnie wyraził się E. Knupfer: „Uderzający kontrast i nielogiczna wewnętrzna niespójność tego zapisu (…) nasuwa podejrzenie o umyślnym skażeniu [tekstu] na korzyść nauki o Trójcy” („The Question of the Trinity and Mat. 28.19”, Fraternal Visitor, June 1924, s. 147, 151).

Również Edmund Schlink pisze: „Nakaz chrztu w formie zawartej w Mateusza 28:19 nie może być historycznie pierwotnym chrztem chrześcijańskim. Należy co najmniej przyjąć, że tekst został przekazany w postaci rozszerzonej przez Kościół” („The Doctrine of Baptism”, Saint Louis – New York, 1972, s. 28).

Co ciekawe, „jeszcze w VI wieku katolicki papież Pelagiusz II (579-590) stwierdził, że »jest wielu, którzy mówią, że chrzczą jedynie w imię Chrystusa i przez jedno zanurzenie«” (ks. prof. dr Marian Pastuszko, „Prawo o sakramentach świętych. Normy ogólne i sakrament chrztu”, t. I, Akademia Teologii Katolickiej, Warszawa 1983).

Również ks. bp Kazimierz Romaniuk ma wątpliwości co do trynitarnej formuły. Oto co pisze:

„Znacznie częstsze są w Nowym Testamencie wzmianki o chrzcie w imię Jezusa lub w imię Pana Jezusa (…). Niewykluczone więc – to opinia większości dzisiejszych egzegetów – że formuła trynitarna jest tworem nieco późniejszym (…)” („Sakramentologia biblijna”, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1994, s. 19).

Jak to się stało, że ta formuła znalazła się w Ewangelii Mateusza?

Odpowiedź na to pytanie może być tylko jedna: skoro aż około dziesięć tekstów Pism Mesjańskich mówi o zanurzeniu w imieniu Jezusa Chrystusa, a sami teologowie katoliccy i protestanccy oraz historycy mówią o późniejszej redakcji tekstu, to zwrot ,,w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” musiał zostać dodany później. Przemawia za tym również fakt, że nawet Atanazy, który w IV wieku próbował biblijnie uzasadnić istnienie tzw. Trójcy Świętej, nie powoływał się na tekst z Mt 28,19. Dlaczego tego nie uczynił? Najwyraźniej tekst ten pierwotnie – jak pisał Euzebiusz – nie zawierał formuły trynitarnej, a tylko słowa przytaczane przez niego (tj. Euzebiusza).

Jak zatem widać, wprowadzony w IV wieku chrzest w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego nie ma – ani biblijnych, ani racjonalnych podstaw. Dlatego też ze wszech miar słuszne jest, aby wszyscy wierzący, którzy chcą budować wyłącznie na fundamencie proroków i apostołów (Ef 2.20), powrócili do tego, co było na początku, czyli do zanurzenia w imię Pana Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów. Dodam, że w niektórych zborach – po przeczytaniu podobnego opracowania – już to uczyniono, i mam nadzieję, że nie będzie to przypadek odosobniony.

Znaczenie zanurzenia

Pisma apostolskie nie pozostawiają też wątpliwości co do znaczenia chrztu. Apostoł Paweł napisał:

„(…) my wszyscy, zanurzeni w Mesjasza Jeszuę, w śmierć Jego zostaliśmy zanurzeni. Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez zanurzenie w śmierć, abyśmy jak Mesjasz wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili (…). Wiedząc to, że nasz stary człowiek został wespół ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione, byśmy już nadal nie służyli grzechowi (…). Niechże więc nie panuje grzech w śmiertelnym ciele waszym, abyście nie byli posłuszni pożądliwościom jego (…), ale oddawajcie siebie Bogu jako ożywionych z martwych, a członki swoje Bogu na oręż sprawiedliwości” (Rz 6.3-4,6,12-13).

Również w innych miejscach czytamy:

„Bo wszyscy, którzy zostaliście w Mesjaszu zanurzeni, przyoblekliście się w Mesjasza” (Gal 3.27).

„W nim też zostaliście obrzezani obrzezką, nie ręką ludzką, gdy wyzuliście się z grzesznego ciała ziemskiego; to jest obrzezanie Mesjaszowe. Wraz z nim zostaliście pogrzebani w zanurzeniu, w którym też razem zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który go wzbudził z martwych. I was, którzy umarliście w grzechach i w nieobrzezanym ciele waszym, wespół z nim ożywił, odpuściwszy nam wszystkie grzechy” (Kol 2.11-13).

Krótko mówiąc – według Pawła – kto nie umarł z Chrystusem w zanurzeniu, nie może być z Nim wzbudzony do życia wiecznego. Zanurzenie na odpuszczenie grzechów wiąże się więc z pogrzebaniem naszego starego życia, by zacząć nowe życie (bez grzechu) w Jezusie Chrystusie.

„A tak, jeśliście wzbudzeni z Mesjaszem, tego co w górze szukajcie (…); O tym, co w górze myślcie, nie o tym, co na ziemi. Umarliście bowiem, a życie wasze jest ukryte wraz z Mesjaszem w Bogu” (Kol 3.1-3).

Poza tym zanurzenie to również przyłączenie do Ciała Chrystusa – Jego Zboru. Czytamy: „Ci więc, którzy przyjęli słowo jego, zostali zanurzeni i pozyskanych zostało owego dnia około trzech tysięcy dusz. I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach” (Dz 2.41-42).

„Bo też w jednym Tchnieniu wszyscy zostaliśmy zanurzeni w jedno ciało – czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Tchnieniem” (1 Kor 12.13, por. Ef 3.6; 4.5).

Innymi słowy: kto kwestionuje potrzebę przynależności do zboru, kwestionuje również istotę samego zanurzenia. A wtedy też – zgodnie z tym co napisał apostoł Paweł – można zapytać: jakim Tchnieniem (Duchem) taki człowiek został napełniony? Duch Boży prowadzi bowiem zawsze do jedności ludzi wierzących, ich wzajemnej uległości, miłości, poświęcenia i służby „jedni drugim”.

Jak zatem widać, zanurzenie ma głębokie duchowe znaczenie. Po pierwsze, jest ono pamiątką śmierci, pogrzebania i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Po drugie, jest zewnętrznym wyrazem nawrócenia i opowiedzenia się za Chrystusem. Po trzecie, jest ono Bożym aktem włączenia w jedno Ciało Chrystusa, czyli jedyną drogą przyłączenia się do zboru chrystiańskiego. Po czwarte, jest ono również publicznym świadectwem nowego życia w Chrystusie Jezusie.

Tego zatem uczą Pisma Mesjańskie o zanurzeniu. Pozostaje jedynie pytanie: jakie ma ono znaczenie dla Ciebie, Drogi Czytelniku? Czy zostałeś prawidłowo ochrzczony? Czy byłeś odpowiednio przygotowany do jego przyjęcia?

Jeśli na te pytania nie możesz odpowiedzieć twierdząco, albo masz jakiekolwiek wątpliwości związane z wcześniej przyjętym chrztem, niech to opracowanie pomoże Ci podjąć właściwą decyzję.

Wiesława - 2022-03-21, 17:26

To i ja wkleję dłuższy tekst, który dotyczy nawracania narodów i przy okazji wyjaśnia dodanie tego tekstu w Ew.Mt.

"Wiele zbrodni popełnionych przez Kościół na przestrzeni całego jego istnienia wynika z powołania do prozelityzmu, to znaczy do kategorycznego obowiązku narzucania własnej wiary całemu gatunkowi ludzkiemu, z wykorzystaniem wszelkich dostępnych środków, w tym tzw. „świętej wojny”, co historycznie jest udziałem również dwóch pozostałych religii monoteistycznych: judaizmu i islamu.
W przypadku chrześcijaństwa to misyjne powołanie jest uzasadniane rozkazem wydanym Apostołom przez samego Jezusa. W ostatnich wersetach Ewangelii Mateusza (Mt 28, 18-20) czytamy: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody: udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego; uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem”.
Jasne! Oczywiście, że tak! Tylko że tych słów Jezus nigdy nie wypowiedział, a Mateusz nigdy ich nie napisał. Zostały one doklejone do jego Ewangelii już po IV wieku. Dowód? Trzy dowody. Przede wszystkim w Kodeksie Synajskim w ogóle ich nie ma. Po drugie, w czasach Jezusa nikt nie znał pojęcia Trójcy Świętej, ponieważ jej koncepcja została sformułowana przez Kościół dopiero w IV wieku, a więc w czasach, kiedy żył Mateusz, nie można się było do niej odwoływać. A po trzecie, ponieważ Mateusz, w całkowitej sprzeczności z tym fragmentem tekstu, napisał wcześniej, właśnie w swojej Ewangelii, że Jezus wyraźnie zabronił działalności misyjnej wśród Żydów. Tak więc żaden rozkaz nawracania pogan nie został wydany przez Jezusa, lecz jedynie zakaz zajmowania się nimi. W wielu innych fragmentach Ewangelii porównywani byli oni z pogardą do świń i psów.
Kościół jerozolimski, kierowany przez Jakuba brata Jezusa, nigdy nie zajmował się rozpowszechnianiem paruzji wśród pogan, lecz wyłącznie wśród Żydów z Palestyny i diaspory, którzy żyli rozproszeni po całym terytorium Cesarstwa Rzymskiego. Któż więc podjął decyzję o skierowaniu nauczania do pogan? Oczywiście Paweł, osławiony trzynasty Apostoł, który podczas misyjnych podróży po wschodnich rejonach nad Morzem Śródziemnym, nie będąc w stanie skłonić swoich żydowskich współwyznawców do wiary w paruzję, skierował się z nauczaniem właśnie do pogan, którzy uczęszczali do synagog w roli słuchaczy. Jako że okazali się dużo bardziej receptywni od Żydów, porzucił całkowicie na ich rzecz kwestię żydowską i wymyślił w tym celu chrześcijaństwo w wersji głoszonej obecnie przez Kościół. To wraz z nim – tak zwanym Apostołem pogan – narodziła się idea rozpowszechniania Dobrej Nowiny na całym znanym wówczas świecie, aby przygotować go na powrót Chrystusa z niebios, co miało nastąpić w niedalekiej przyszłości. Kościół, biorący swój początek z działalności Pawła, wyznaczył sobie za cel nawrócenie całego pogańskiego świata z wykorzystaniem wszelkich dostępnych środków. Po okresie panowania Konstantyna, wspomagany przez nawróconych na chrześcijaństwo Cesarzy, dokonał potajemnej konwersji całej Europy, często za pomocą istnych masowych rzezi służących złamaniu woli najbardziej opierających się nacji. Wiele beatyfikowanych w epoce średniowiecza postaci było w rzeczywistości bezlitosnymi dręczycielami, którzy w imię naszego „dobrego i miłościwego” Boga dokonywali okrutnych masakr opierających się pogan."
Jest to fragment z książki "Tak wymyślono chrześcijaństwo" autor Włoch Leo Zen
Polecam jako lekturę obowiązkową.

Henryk - 2022-03-21, 17:48

Krystian napisał/a:

Oczywiście Wiesławo.
Walczyłem z tym od kilku lat, że to dopisek.

Krystianie.
Nie ma potrzeby walczyć, wystarczy tylko wykazać, który z najstarszych, dostępnych nam manuskryptów, nie posiada tego wersetu.
Obędzie się bez walki. ;-)

Ja nie słyszałem, aby te najstarsze, znane nam, nie zawierały tego wersetu.
Owszem, to "gremialne nawracanie narodów" zostało zmanipulowane, ale o tym od dawna wiemy.
Mt 28:19 PAU "Idźcie więc i pozyskujcie uczniów we wszystkich narodach! Udzielajcie im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego!"

Ps: Pokoja i Wiesławo- nie gniewajcie się, ale tak długich tekstów nie czytam.
Nie chce mi się. :oops:

Pokoja - 2022-03-21, 18:05

Henryk napisał/a:
Owszem, to "gremialne nawracanie narodów" zostało zmanipulowane, ale o tym od dawna wiemy. Mt 28:19


Cóż z tego, że ktoś wie, ale i tak w przekłdach, jaki w głowach dla tej kwestii jest nadal tak jak było. Podejmowana jest niejednokrotnie na oślep obrona tego, czego się nie da obronić. Przy tym z podsumowaniem w rodzaju, ale i tak pozostane przy dotychczasowym nauczaniu.

Henryk napisał/a:
Ps: Pokoja i Wiesławo- nie gniewajcie się, ale tak długich tekstów nie czytam.
Nie chce mi się. :oops:


Wybacz Henryku, ale nie wkleiłem tego dla leniuchów duchowych, czy cielesnych, ale dla tych, którzy chcą służyć Panu Jezusowi (Jehoszua/Jeszu) i jego Ojcu w duchu i w prawdzie, J. 4:24; 8:32.

Krystian - 2022-03-21, 18:13

Henryk napisał/a:
Krystianie.
Nie ma potrzeby walczyć, wystarczy tylko wykazać, który z najstarszych, dostępnych nam manuskryptów, nie posiada tego wersetu.


Nie trzeba żadnych manuskryptów, aby udowodnić, że jest to dopisek.

Czy fraza „w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” jest użyta gdziekolwiek indziej w Biblii?
Nigdzie. Czy Jezus używał frazy "w moim imieniu" przy innych okazjach? Tak 17 razy, przykłady znaleźć można w Mat 18.20; Marka 9.37,39,41; w Janie 14.14 i 26, 16.23


Chyba apostołowie nie olali słów Pana Jezusa i zamiast chrzcić tak jak Pan im nakazał chrzcili - tylko w Imieniu Jezusa.

Henryk - 2022-03-21, 18:18

Pokoja napisał/a:
Wybacz Henryku, ale nie wkleiłem tego dla leniuchów duchowych, czy cielesnych, ale dla tych, którzy chcą służyć Panu Jezusowi (Jehoszua/Jeszu) i jego Ojcu w duchu i w prawdzie, J. 4:24; 8:32.

Wybacz Pokojo, ale nie uważam, aby czytanie "tasiemców" zapodanych przez Ciebie, było równoznaczne ze służeniem Jezusowi, czy Bogu.

Henryk - 2022-03-21, 18:28

Krystian napisał/a:
Chyba apostołowie nie olali słów Pana Jezusa i zamiast chrzcić tak jak Pan im nakazał chrzcili - tylko w Imieniu Jezusa.

Oj, Krystianie...
A dlaczego apostołowie nie chrzcili Duchem świętym i ogniem, tak jak czynił później Pan?

Łk 3:16 UBG "Odpowiedział Jan wszystkim: Ja was chrzczę wodą, lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u jego sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem."

Wiesława - 2022-03-21, 18:45

Henryk napisał/a:
tak długich tekstów nie czytam

Pół strony A4 to jest długi tekst :?: :roll: Książka ma 791 stron.
Jak chcesz się czegokolwiek dowiedzieć skoro pół kartki to za dużo...?
Chyba, że wiesz już absolutnie wszystko lub dobrze ci z tym, co wiesz ...
Ja szukam i dowiaduję się ciągle i ciągle czegoś nowego. Każdy ma prawo do własnych wyborów.

Henryk - 2022-03-21, 19:06

Wiesława napisał/a:
Każdy ma prawo do własnych wyborów.

Uszanujmy to.

Krystian - 2022-03-21, 19:20

Henryk napisał/a:
A dlaczego apostołowie nie chrzcili Duchem świętym i ogniem, tak jak czynił później Pan?


Bo apostołowie to nie Pan.
Oni chrzcili wodą w imieniu Pana.

Henryk - 2022-03-21, 19:29

Krystian napisał/a:

Bo apostołowie to nie Pan.
Oni chrzcili wodą w imieniu Pana.

Oni zanurzali w Chrystusa.
Upoważniał ich do tego Duch Boży, którego posiadali.

Chrzcić może ksiądz dziecko. :-P

Krystian - 2022-03-21, 20:07

Henryk napisał/a:
Chrzcić może ksiądz dziecko.


Ksiądz nie chrzci tylko kropi wodą główkę. ( choć katolicy nazywają to chrztem )
Apostołowie chrzcili przez zanurzenie.

Pokoja - 2022-03-21, 21:57

Henryk napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Wybacz Henryku, ale nie wkleiłem tego dla leniuchów duchowych, czy cielesnych, ale dla tych, którzy chcą służyć Panu Jezusowi (Jehoszua/Jeszu) i jego Ojcu w duchu i w prawdzie, J. 4:24; 8:32.

Wybacz Pokojo, ale nie uważam, aby czytanie "tasiemców" zapodanych przez Ciebie, było równoznaczne ze służeniem Jezusowi, czy Bogu.

To nie czytaj i się nie żal. Inni tego nie czynią.
Poza tym, chodzi w tym przypadku o służenie w Chrystusie w duchu i w prawdzie. Czy proszkowanie, albo zamienianie Słowa Bożego w atomy, pozwala to czynić. Psztykać się i kąsać, to jest słuzenie?

Pokoja - 2022-03-21, 22:02

Henryk napisał/a:
Krystian napisał/a:
Chyba apostołowie nie olali słów Pana Jezusa i zamiast chrzcić tak jak Pan im nakazał chrzcili - tylko w Imieniu Jezusa.

Oj, Krystianie...
A dlaczego apostołowie nie chrzcili Duchem świętym i ogniem, tak jak czynił później Pan?

Łk 3:16 UBG "Odpowiedział Jan wszystkim: Ja was chrzczę wodą, lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemyka u jego sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem."

A kiedy za swojego życia Pan Jezus chrzcił ogniem?
Czy wiesz co oznacza obraz Eliasza, siedzącego na gorze i ściągającego ogień na tych, którzy go uznali za męża Bożego, ale przewrotnie chcieli go wydać królowi - prześladowcy, 2Krl. 1:9-15; Łuk. 9:54.

Pokoja - 2022-03-21, 22:06

Henryk napisał/a:
Krystian napisał/a:

Bo apostołowie to nie Pan.
Oni chrzcili wodą w imieniu Pana.

Oni zanurzali w Chrystusa.
Upoważniał ich do tego Duch Boży, którego posiadali.

Chrzcili, ale w wodzie. Duchem Świetego, czyli Ojca, chrzcił on sam, a nie Apostołowie.

Pokoja - 2022-03-21, 22:13

Henryk napisał/a:
Krystian napisał/a:

Bo apostołowie to nie Pan.
Oni chrzcili wodą w imieniu Pana.

Oni zanurzali w Chrystusa.
Upoważniał ich do tego Duch Boży, którego posiadali.

Apostołowie chrzcili w wodzie przez całkowite zanurzenie. Duchem Świętego, czyli Boga Ojca, chrzcił on sam, jeżeli chrzest wodny był związany z poświęceniem się na wykonywanie woli jego. Tym, którzy trwali, wykonując ją dzięki wierze było to poczytane za sprawiedliwość.

Wiesława - 2022-03-22, 10:16

Krystian napisał/a:
Henryk napisał/a:
Chrzcić może ksiądz dziecko.


Ksiądz nie chrzci tylko kropi wodą główkę. ( choć katolicy nazywają to chrztem )
Apostołowie chrzcili przez zanurzenie.

"Sakrament chrztu wraz z sakramentem eucharystii stanowił rytuał inicjacyjny w religiach soterycznych rozpowszechnionych w całym antycznym świecie pogańskim, zarówno na Wschodzie jak i na Zachodzie.
Przed narodzinami chrześcijaństwa wszystkie ceremonie chrztu były identyczne, mimo że odprawiano je w imieniu różnych bóstw: w Egipcie odwoływano się do bogini Izydy, we Frygii do Attisa, w Babilonii do Marduka, w Grecji do Dionizosa, a w Persji do Mitry. Podczas gdy chrzczony był zanurzany w wodzie lustralnej, kapłan recytował: „Ty jesteś ponownie narodzony i od tego momentu jesteś częścią świata wybrańców, dla których otwarte są wrota wieczności”. Wśród Żydów w czasach Jezusa chrzest praktykowany był jedynie przez esseńczyków, którzy uważali go za rytuał inicjacyjny przy przyjmowaniu do sekty. Do chrześcijaństwa został wprowadzony przez Pawła z Tarsu jako zastępnik obrzezania, którego nie tolerowali poganie. Według Pawła chrztu należało udzielać w wieku dojrzałym. Dopiero później, kiedy Kościół odkrył ideę grzechu pierworodnego, chrzest został obowiązkowo narzucony wszystkim noworodkom./.../ chrzest nowonarodzonych dzieci jest najbardziej skandalicznym pogwałceniem praw małoletnich, a tym samym i wolności wyznania, do której nawołują wszystkie konstytucje państw demokratycznych świata zachodniego. Ten przymus powinien zostać prawnie zakazany we Włoszech, które, zgodnie z własną konstytucją, są państwem świeckim. Zmuszając noworodka do obowiązkowego przystąpienia do wspólnoty religijnej, łamie się są zapisy konstytucyjne. Potwierdza to wyrok 239/84 włoskiego Sądu Konstytucyjnego, który w jasny sposób zakłada, że do przystąpienia do danej religii niezbędne jest posiadanie zdolności do czynności prawnych. Nie dzieje się tak w przypadku niemowlęcia, którego wola w żadnym wypadku nie powinna być zastępowana poprzez wolę rodziców lub rodzica chrzestnego, biorąc pod uwagę, że prawo zakazuje rodzicom zapisywania własnych dzieci do związków zawodowych, partii politycznych czy jakichkolwiek innych stowarzyszeń. I zwróćmy uwagę – mówimy tu o zapisach, które w każdej chwili mogą zostać anulowane, podczas gdy przystąpienie do chrześcijaństwa jest nieodwołalne i nieusuwalne. /.../ Katechizm Kościoła katolickiego (nr 1267 i 1269) informuje bowiem, że chrzest „włącza do Kościoła” i „ochrzczony nie należy już od tej chwili do samego siebie, a w związku z tym musi być posłuszny i poddany przedstawicielom Kościoła”. Gdyby zaś wykazał się niesubordynacją, władze kościelne są uprawnione do udzielenia mu publicznej „nagany”.
"Tak wymyślono chrześcijaństwo: Leo Zen

nike - 2022-04-02, 22:00

Krystian napisał/a:
Henryk napisał/a:
Pozostano teraz tylko rozpętać wojnę religijną i wybić inaczej myślących.

Do owczarni było tylko jedno wejście- wiarą przez Chrystusa.
Ef 2:15-16 WSP "Zniósł zakazy starego Prawa, aby z pogan i Żydów stworzyć jeden naród i w ten sposób zaprowadzić pokój. (16) Jednych i drugich, jak jeden naród, pojednał z Bogiem; przez swoją śmierć na krzyżu uśmiercił nienawiść."

Będą takie owce, co będą "wchodzić" widzeniem, ponieważ "czas przyjemny (2Kor 6:2)" przeminie.


Wszystko się zgadza tak jak napisałem.
Pierwsze owce to Żydzi drugie owce to poganie.
Wersety, które podałeś potwierdzają, że ma być jedna owczarnia.
Tylko nie baw się we świadków, że pierwsze owce to pomazańcy czyli mała trzódka.


Możesz Krystian wyjaśnić, gdzie będą znajdować się pierwsze owce i drugie owce?
Bo skoro te dwie grupy ludzi rozdzielamy, to powinniśmy wykazać dlaczego i gdzie będą się znajdować.

Krystian - 2022-04-06, 19:19

nike napisał/a:
Możesz Krystian wyjaśnić, gdzie będą znajdować się pierwsze owce i drugie owce?
Bo skoro te dwie grupy ludzi rozdzielamy, to powinniśmy wykazać dlaczego i gdzie będą się znajdować.


Pytasz mnie?
Czy znasz odpowiedz?
Będą w jednej owczarni. Ty rozdzielasz owce nie Ja.

nike - 2022-04-06, 21:13

Krystian napisał/a:
nike napisał/a:
Możesz Krystian wyjaśnić, gdzie będą znajdować się pierwsze owce i drugie owce?
Bo skoro te dwie grupy ludzi rozdzielamy, to powinniśmy wykazać dlaczego i gdzie będą się znajdować.


Pytasz mnie?
Czy znasz odpowiedz?
Będą w jednej owczarni. Ty rozdzielasz owce nie Ja.


Tak pytam ciebie ale odpowiedź chcę otrzymać z tekstami.
Piszesz,że będzie jedna owczarnia i ja też tak przecież piszę, że z tych co będą na ziemi w Tysiącleciu będzie jedna owczarnia i nigdy nie mówiłam inaczej.

Henryk - 2022-04-07, 08:23

Trudno dziwić się ludziom, że nie widzą nadziei dla tych, którzy nie wierzą lub nie wierzyli w Boga, Jezusa i w Jego Okup.
Przewidują dla nich jedynie po zmartwychwstaniu sąd (24-ro godzinny) i zaraz śmierć .
Szatan tak zamotał Słowo Boże głoszone na ambonach, że wierzą w każdą głupotę, choćby w to, że kapłan zastępuje Jezusa.
A Wszechwiedzący i Wszechmocny Bóg nie jest w stanie uratować miliardów ludzi tylko dlatego, że dziś nie uwierzyli.
1Tm 4:1 KOW "Duch powiada wyraźnie: w późniejszych wiekach odstąpią niektórzy od wiary, aby przyłączyć się do duchów zwodniczych i do nauk szatańskich;"

Powodów niewiary jest wiele: miejsce urodzenia, wychowanie w rodzinie, religia panująca w danym czasie, stan umysłu...
Smutne jest to, że ludzie uważający się za głęboko wierzących dalej powtarzają bajki o „niemocy” Stwórcy. Twierdzą, że ludzkość już wykorzystała swoją szansę, nawet nie zdając sobie sprawy, że była to „szansa”.
Ef 3:17-19 WSP "Proszę też, żeby Chrystus, w którego uwierzyliście, zamieszkał w sercach waszych, pełnych niezachwianej miłości. (18) Będziecie wtedy zdolni, tak jak inni jego wyznawcy, pojąć ogrom, bezmiar i głębię (19) miłości Chrystusa i stwierdzić, że przerasta ona możliwości naszego rozumu. Proszę Boga, aby was ubogacił pełnią swej doskonałości."

nike - 2023-09-28, 16:24

Zapraszam do dyskusji :-D :-D
Henryk - 2023-10-01, 15:57

nike napisał/a:
Zapraszam do dyskusji :-D :-D

„Drugie owce”… "Inne owce"...
Oczywiście, że większość sądzi iż pierwszymi „owcami” są chrześcijanie z żydów, a drugimi ci z pogan. Jest to nieporozumienie wynikające z braku znajomości Planu Bożego.
Owczarnia w wieku ewangelii jest jedna, tak jak jedno było powołanie.
Ef 4:4 PSZ "Jest tylko jedno wspólne ciało i jeden wspólny Duch, bo zostaliśmy powołani do jednej wspólnej nadziei."
Jednak „Dobry Pasterz” mówił o „innych owcach”.
J 10:16 BR "Lecz mam także owce inne, nie znajdujące się w tej owczarni. I te muszę sprowadzić ku sobie, by słuchały mojego głosu i by nastała jedna owczarnia i jeden pasterz."
Co to za „owce”, które nie należą do tej owczarni wieku ewangelicznego?
Sprawa jest prosta- będą to owce wieku Tysiąclecia- ci, których Chrystus uzna godnych za takowych.
Jezus umarł nie tylko za wierzących wieku ewangelii, ale za WSZYSTKICH ludzi.

Markerów - 2023-10-01, 16:25

[quote="Henryk"]
nike napisał/a:
Zap]
Co to za „owce”, które nie należą do tej owczarni wieku ewangelicznego?
Sprawa jest prosta- będą to owce wieku Tysiąclecia- ci, których Chrystus uzna godnych za takowych.
Jezus umarł nie tylko za wierzących wieku ewangelii, ale za WSZYSTKICH ludzi.


Mt 15:24 mówi, że pierwsze owce to naród żydowski, do których było skierowane na początku orędzie Chrystusa:
„Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela”;
. J 10:8, Dz 28:17, 24.
"Inne owce”, to chrześcijanie z wszystkich narodów (Mt 28:19), które wtedy jeszcze nie należały do owczarni Bożej (J 10:16, Dz 28:20).

Henryk - 2023-10-01, 17:10

Markerów napisał/a:
Mt 15:24 mówi, że pierwsze owce to naród żydowski, do których było skierowane na początku orędzie Chrystusa:
„Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela”; .

Przecież pisałem, że tak będą twierdzić Ci, co nie znają Bożego Planu zbawienia ludzkości.

Gdy Jezus wypowiadał powyższe słowa, trwał jeszcze okres (70 tygodni) łaski dla Izraela.
Ostanie pół tygodnia...
Mt 10 :5-6 UBG "Tych dwunastu posłał Jezus i nakazał im: Nie wchodźcie na drogę pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta Samarytan. (6) Idźcie raczej do owiec zaginionych z domu Izraela."
Jednak wypowiedział i takie słowa:
Mt 23:37-38 WSP "Jerozolimo, Jerozolimo! Zabijasz proroków i kamienujesz tych, których Bóg przysłał do ciebie. Ileż razy usiłowałem zebrać twe dzieci, jak kwoka pisklęta pod skrzydła, ale wy nie chcieliście. (38) Wasza świątynia legnie w gruzach."
A także i takie, o których wolałbyś zapomnieć:
Mt 28:19 WSP "wy zaś ruszajcie w drogę, pozyskujcie uczniów wśród wszystkich narodów i chrzcijcie ich w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego."
I wcale Chrystus nie otwierał drugiej koszary (owczarni) dla tych z narodów... :lol:

Markerów - 2023-10-01, 17:42

Henryk napisał/a:
[q] "wy zaś ruszajcie w drogę, pozyskujcie uczniów wśród wszystkich narodów [/b]i chrzcijcie ich w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego."[/color]
I l:


W imię Ojca i Syna i Ducha Swiętego?
Tzn w imię mocy i siły? 🤔
I dlaczego nagle z dużej litery? ;-)

Henryk - 2023-10-01, 17:45

Markerów napisał/a:
Henryk napisał/a:
[q] "wy zaś ruszajcie w drogę, pozyskujcie uczniów wśród wszystkich narodów [/b]i chrzcijcie ich w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego."[/color]
I l:


W imię Ojca i Syna i Ducha Swiętego?
Tzn w imię mocy i siły? 🤔
I dlaczego nagle z dużej litery? ;-)

A co z owcami?

Markerów - 2023-10-01, 18:08

Henryk napisał/a:
[qu]
A co z owcami?


Mają się dobrze. Chrystus im pasterzem 😇

Henryk Suchecki - 2023-10-02, 07:00

Henryk napisał/a:

Mt 28:19 WSP "wy zaś ruszajcie w drogę, pozyskujcie uczniów wśród wszystkich narodów i chrzcijcie ich w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego."
przykro mi tu nie ma słowa o ablucji, jest słowo czysto techniczne zanurzajcie, a ośrodkiem zanurzenia jest imię.
Henryk Suchecki - 2023-10-02, 07:18

można próbować zanurzyć noworodka w imię, ale to jest działanie po próżnicy, gdyż noworodek nie jest w stanie nic przyswoić co mu mówicie, rządnej wiedzy . Jedynie rozumie agugu i mimikę na twarzy.
Markerów - 2023-10-02, 09:32

Henryk Suchecki napisał/a:
noworodek nie jest w stanie nic przyswoić co mu mówicie, rządnej wiedzy . y.


A to " wiedza" zbawia? 🤔

Markerów - 2023-10-02, 09:47

Henryk Suchecki napisał/a:
można próbować zanurzyć noworodka w imię, ale to jest działanie po próżnicy, gdyż noworodek nie jest w stanie nic przyswoić co mu mówicie, rządnej wiedzy . Jedynie rozumie agugu i mimikę na twarzy.


Chrzest jest sakramentem krzyża, a nie wyboru. Chrzest jest czymś, co uwalnia nas od grzechu i śmierci. Po to został ustanowiony, by narodzić się na nowo, z Ducha i wody.
Jest on realizacją wyboru Boga w Liście do Galatów Paweł pisze o sobie iż Bóg „wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją

Jezus wielokrotnie dawał wyraz temu, iż podejście dzieci bardziej mu odpowiada niż sposób patrzenia dorosłych. Może dlatego ze
wydaje Ci się - jakże złudnie- ze wierząc „świadomie”, jesteś bliżej Niego. :roll:
Gdybyś jednak uświadomił sobie jak mało pojmujesz ze spraw bożych, widzielibyś jasno jak niewiele większa jest twoja wiedza niż wiedza dzieci – i jak nieproporcjonalne do niej jest twoje poczucie „świadomej wiary”! 😅

Jezus powiedział: „Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego.”/Mk 10,15/.
”.

Henryk - 2023-10-02, 09:47

Markerów napisał/a:
A to " wiedza" zbawia? 🤔

A to przynależność do KrK zbawia? :shock:

Nadal pytam co z tymi innymi "owcami"?
Bo to, że "winnice" są dwie to fakt, ale owczarnia w teraźniejszym czasie jest tylko jedna dla wszystkich powołanych z ludzi.

Markerów - 2023-10-02, 09:50

Henryk napisał/a:
Markerów napisał/a:
A to " wiedza" zbawia? 🤔

A to przynależność do KrK zbawia? :shock:

.


Oczywiście że nie.
Chodź Tobie zapewne może się tak wydawać :roll:

Markerów - 2023-10-02, 09:52

Henryk napisał/a:
[qu:

Nadal pytam co z tymi innymi "owcami"?
Bo to, że "winnice" są dwie to fakt, ale owczarnia w teraźniejszym czasie jest tylko jedna dla wszystkich powołanych z ludzi.


A co ma być..?

J 10:16 uczy o jednej owczarni, a nie dwóch :roll:
Jezus złożył okup za wszystkich, a nie za jedną klasę:
„Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek, Chrystus Jezus, który wydał samego siebie na okup za WSZYSTKICH jako świadectwo we właściwym czasie” 1Tm 2:5n

Henryk Suchecki - 2023-10-02, 10:06

Henryk napisał/a:

Bo to, że "winnice" są dwie to fakt,
jakie dwie winnice, możesz to mi objaśnić?
Henryk Suchecki - 2023-10-02, 10:21

Markerów napisał/a:

Chrzest jest sakramentem krzyża, a nie wyboru.
myślę po to człowiekowi dana została wolna wola, jest nienaruszalna nawet dla Boga, aby mógł sobie wybrać drogę którą pójdzie . Nie darmo Pan Jezus mówi, że jest DROGĄ. Co dla niektórych drogą stał się Stalin, Hitler, partia, ufo, a nawet mówiący chyba, samą prawdę, pan Tusk. Mamy wybór i nikogo nie oskarżymy za drogę którą wybraliśmy, sami jesteśmy sędziami co do własnego wyboru. A ci co wybierają dobrze przechodzą nad SĄDEM do ŻYCIA i to w czasie teraźniejszym, bo on JEST
Henryk - 2023-10-02, 11:18

Henryk Suchecki napisał/a:
Henryk napisał/a:

Bo to, że "winnice" są dwie to fakt,
jakie dwie winnice, możesz to mi objaśnić?

O jednej pisze na przykład Jan:
J 15:1 UBG "Ja jestem prawdziwą winoroślą, a mój Ojciec jest winogrodnikiem."
Druga została wydzierżawiona pewnym sługom:
Mt 21:33 UBG "Posłuchajcie innej przypowieści: Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Ogrodził ją płotem, wykopał w niej prasę, zbudował wieżę i wydzierżawił ją rolnikom, i wyjechał."
Nie wyhodowali dobrego owocu...
Ap 14:18-19 UBG "Potem od ołtarza wyszedł inny anioł, który miał władzę nad ogniem i zawołał donośnym głosem do tego, który miał ostry sierp: Zapuść swój ostry sierp i zbierz grona winorośli ziemi, bo dojrzały jej winne grona. (19) I rzucił anioł swój ostry sierp na ziemię, i zebrał grona winorośli ziemi, i wrzucił je do wielkiej tłoczni gniewu Boga."

Markerów - 2023-10-02, 11:52

Henryk Suchecki napisał/a:
Markerów napisał/a:

Chrzest jest sakramentem krzyża, a nie wyboru.
myślę po to człowiekowi dana została wolna wola, jest nienaruszalna nawet dla Boga, aby mógł sobie wybrać drogę którą pójdzie . Nie darmo Pan Jezus mówi, że jest DROGĄ. Co dla niektórych drogą stał się Stalin, Hitler, partia, ufo, a nawet mówiący chyba, samą prawdę, pan Tusk. Mamy wybór i nikogo nie oskarżymy za drogę którą wybraliśmy, sami jesteśmy sędziami co do własnego wyboru. A ci co wybierają dobrze przechodzą nad SĄDEM do ŻYCIA i to w czasie teraźniejszym, bo on JEST


Oczywiście.. chodź niektórzy tu na forum twierdzą że nie mamy żadnej wolnej woli :roll: .
Poza tym w takim razie dlaczego dzieciom nakazujemy chodzić do szkoły albo myć zęby, jeść warzywa itp.??
Niech same zdecydują czy chcą to robić czy nie... :roll:

Henryk Suchecki - 2023-10-02, 12:50

Markerów napisał/a:

Poza tym w takim razie dlaczego dzieciom nakazujemy chodzić do szkoły albo myć zęby, jeść warzywa itp.??
Niech same zdecydują czy chcą to robić czy nie... :roll:
dzieci mają ograniczoną wolną wolę przez prawa narzucane im przez rodziców (żyją pod zakonem) , potrzebują wychowawcy aż do czasu gdy staną się dorosłe , staną się odpowiedzialne za własne decyzje, postanowią wyjść i wtedy decydują którą drogą będą szły. Można je chrzcić po pięć razy i tak będą musiały same wybrać drogę, taki obrzęd czaruje je tylko w wierze do religii jaką wyznają rodzice , jest to pogwałcenie ich wolnej woli na przyszłość , dlaczego same nie mają zdecydować czy chcą to robić czy nie
Markerów - 2023-10-02, 13:15

Henryk Suchecki napisał/a:
Markerów napisał/a:

Poza tym w takim razie dlaczego dzieciom nakazujemy chodzić do szkoły albo myć zęby, jeść warzywa itp.??
Niech same zdecydują czy chcą to robić czy nie... :roll:
dzieci mają ograniczoną wolną wolę przez prawa narzucane im przez rodziców (żyją pod zakonem) , potrzebują wychowawcy aż do czasu gdy staną się dorosłe , staną się odpowiedzialne za własne decyzje, postanowią wyjść i wtedy decydują którą drogą będą szły. Można je chrzcić po pięć razy i tak będą musiały same wybrać drogę, taki obrzęd czaruje je tylko w wierze do religii jaką wyznają rodzice , jest to pogwałcenie ich wolnej woli na przyszłość , dlaczego same nie mają zdecydować czy chcą to robić czy nie


Zgodziłbym się z tobą jakby nie to że Biblia mówi iż istotą Chrztu jest Łaska całkowicie darmowa..... a więc wstrzymywanie jej udzielenia
przez rodziców dziecka byłoby jak czekanie z zapisem spadku na dziecko - bo przecież „może nie chcieć być bogate” 😅
A przecież jak dorośnie, może z bogactwem i tak uczynić co zechce...
Powiem więcej - jest to dar nie od rodziców i w dodatku niezbędny - a wiec nawet nie jest to wstrzymywanie się od przepisania spadku, ale sytuacja następująca:
Rodzina żyje w ubóstwie - przymierając głodem, a dziecko cierpi na trąd który MUSI je zabić. W tym momencie przychodzi jakiś Miłosierny Bogacz przynosząc nie tylko lekarstwo, ale i środki do życia. A rodzice mówią „Nie, nie, poczekajmy aż dorośnie - może będzie chciało być trędowate...”
:shock:

Jesteś współcześnie bardzo „świadomościowo” nastawiony :roll:
A jednak Jego ścieżki są inne. „Sprawiłeś, że [nawet] usta dzieci i niemowląt oddają Ci chwałę” /Ps 8,3a/.
Bóg daje nam wszystko za darmo. „Gdy jednak spodobało się
Temu, który wybrał mnie jeszcze w łonie matki mojej i powołał łaską swoją” /Gal 1,15/. Te cytaty mówią wiele o planach Boga. Co więcej, Jezus wielokrotnie dawał wyraz temu, iż podejście dzieci bardziej mu odpowiada niż sposób patrzenia dorosłych tak jak pisałem...
wydaje ci się poprostu ze wierząc „świadomie”, jesteś bliżej Boga

Teraz sprawa może najbardziej ważka - sprawa udziału w tym wszystkim
ochrzczonego. czy Chrzest Święty bez późniejszego udziału (wiary, uczynków) zbawi ochrzczonego?

Pewnie ze nie. !!!
Jeżeli ktoś jest w pełni używania umysłu i nie wierzy lub nie wypełnia
uczynków - to oczywiście figa z tego będzie. Ale to nie przeczy temu co daje i czym jest Chrzest!
Trzeba robić i jedno i drugie.
Co więcej - i Chrzest i uczynki nie są konieczne w tym sensie, ze bez nich Bóg może zbawić (jest On wolny w swych decyzjach). Ale nie ma dla wierzącego chrześcijanina wykrętu od Chrztu i nie ma powodu zwlekania z Chrztem jego dzieci.
Rodzice nie pytają się dziecka czy ma się urodzić do ziemskiego życia – dlaczego nie mieliby postąpić z Nowym Życiem tak samo?
Zastanów się...
Zresztą Obrzezanie bez wiary i uczynków tez nic nie dawało (Rz 4,9-12;Rz 3,30)
:roll:

Henryk - 2023-10-02, 15:22

Markerów napisał/a:
Zgodziłbym się z tobą jakby nie to że Biblia mówi iż istotą Chrztu jest Łaska całkowicie darmowa.....

Ale istotą chrztu, czyli zanurzenia w Chrystusa, jest świadomość czynu.
Nikt tego z mnie nie zrobi- ani rodzice chrzestni (wynalazek KrK), ani żadna inna osoba.
Warunkiem jest tu świadome podjęcie decyzji i to przy wielu świadkach.
Chrzest jest aktem przymierza z samym Bogiem! Przymierza, którego nie da się rozwiązać!
Jest to porzucenie własnej woli i ambicji, a przyjęcie woli Jezusa.
Gdyby jednak ktoś wyszedł spod tego przymierza, to Pismo nazywa takich, jako tych co podeptali krew Chrystusa, uznając ją za pospolitą.
Czy jakiekolwiek dziecko jest w stanie spełnić powyższe warunki?

Markerów - 2023-10-02, 15:26

Henryk napisał/a:
Markerów napisał/a:
Zgodziłbym się z tobą jakby nie to że Biblia mówi iż istotą Chrztu jest Łaska całkowicie darmowa.....

Ale istotą chrztu, czyli zanurzenia w Chrystusa, jest świadomość czynu.
Nikt tego z mnie nie zrobi- ani rodzice chrzestni (wynalazek KrK), ani żadna inna osoba.
Warunkiem jest tu świadome podjęcie decyzji i to przy wielu świadkach.
Chrzest jest aktem przymierza z samym Bogiem! Przymierza, którego nie da się rozwiązać!
Jest to porzucenie własnej woli i ambicji, a przyjęcie woli Jezusa.
Gdyby jednak ktoś wyszedł spod tego przymierza, to Pismo nazywa takich, jako tych co podeptali krew Chrystusa, uznając ją za pospolitą.
Czy jakiekolwiek dziecko jest w stanie spełnić powyższe warunki?


Właśnie w chrzcie małych dzieci mamy do czynienia z klasycznym
przypadkiem zapoczątkowania zbawienia z czystej łaski.
Dziecko nic nie może uczynić, a łaska i tak do niego dociera.
„A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga, nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił” (Ef 2, 8-9).

Jeśli człowiek jest dorosły, dzieje się to przez akt wiary tego człowieka
(Ef 2, 8), a jeśli jest dzieckiem dar łaski jest zupełny, nie ma nic ze strony człowieka, co mogłoby taką dobroć Boga wytłumaczyć, nic, czym człowiek mógłby się chlubić.

Czyż nie na podobnym postulacie – niedojrzałości dzieci do wiary opierało się postępowanie tych, którzy odsuwali dzieci od Jezusa:? :oops:
”Przynosili Mu również niemowlęta, żeby na nie ręce włożył, lecz uczniowie, widząc to, szorstko zabraniali im. Jezus zaś przywołał je do siebie i rzekł: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie i nie przeszkadzajcie im: do takich bowiem należy królestwo Boże.
Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego.”/Łk 18,15-17/

„Do takich należy królestwo Boże” i „Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”!

Wyraźnie dzieci stanowią pewien wzór dla chrześcijan – jak ktoś może
sadzić iż nie mają prawa do Chrztu! :roll:

Henryk - 2023-10-02, 15:38

Markerów napisał/a:
Właśnie w chrzcie małych dzieci mamy do czynienia z klasycznym
przypadkiem zapoczątkowania zbawienia z czystej łaski.

Właśnie pokazujesz nam klasyczny przykład zwiedzenia i fałszowania Słowa Bożego!
Dziecko do momentu dojścia do samodzielności, jest uważane przez Pana za święte.
1Kor 7:14 UBG "Mąż niewierzący bowiem jest uświęcony przez żonę, a żona niewierząca uświęcona jest przez męża. Inaczej wasze dzieci byłyby nieczyste, teraz zaś są święte."
Nie ma tu nic o warunku płatnego sakramentu odczynianego w KrK.

Markerów - 2023-10-02, 17:22

Henryk napisał/a:
Markerów napisał/a:
Właśnie w chrzcie małych dzieci mamy do czynienia z klasycznym
przypadkiem zapoczątkowania zbawienia z czystej łaski.

Właśnie pokazujesz nam klasyczny przykład zwiedzenia i fałszowania Słowa Bożego!
Dziecko do momentu dojścia do samodzielności, jest uważane przez Pana za święte.
1Kor 7:14 UBG "Mąż niewierzący bowiem jest uświęcony przez żonę, a żona niewierząca uświęcona jest przez męża. Inaczej wasze dzieci byłyby nieczyste, teraz zaś są święte."
Nie ma tu nic o warunku płatnego sakramentu odczynianego w KrK.


Jaki wiek jest u was w zborze uważany za możność przyjęcia chrztu?

Markerów - 2023-10-02, 17:23

Henryk napisał/a:
[]
Nie ma tu nic o warunku płatnego sakramentu odczynianego w KrK.


Chrzcilem swoje dzieci i nic nie płaciłem🤔
Może to nie był KRK :shock:
😅😂😂😂

Henryk - 2023-10-02, 17:54

Markerów napisał/a:
Jaki wiek jest u was w zborze uważany za możność przyjęcia chrztu?

Wiek nie stanowi kryterium, ale świadomość dojrzałego człowieka.

Markerów - 2023-10-02, 19:07

Henryk napisał/a:
Markerów napisał/a:
Jaki wiek jest u was w zborze uważany za możność przyjęcia chrztu?

Wiek nie stanowi kryterium, ale świadomość dojrzałego człowieka.


Czyli świadome 10 letnie dziecko można ochrzcić?

Henryk - 2023-10-02, 19:14

Markerów napisał/a:
Czyli świadome 10 letnie dziecko można ochrzcić?

Nie znam i nie słyszałem o takim przypadku w Zborach Badaczy. Pisałem o dojrzałym człowieku, w pełni świadomym czynu.
Przed zanurzeniem kandydatowi zadawane są pytania, aby stwierdzić, czy rzeczywiście jest gotowy zawrzeć przymierze z Bogiem.

Markerów - 2023-10-02, 19:45

Henryk napisał/a:
[q.
Przed zanurzeniem kandydatowi zadawane są pytania, aby stwierdzić, czy rzeczywiście jest gotowy zawrzeć przymierze z Bogiem.


A ja myślałem że ma to być świadoma i wolna decyzja osoby. A tu proszę..
Komisja weryfikacjina jest powoływana 🤣

Henryk - 2023-10-02, 20:06

Markerów napisał/a:
A ja myślałem że ma to być świadoma i wolna decyzja osoby. A tu proszę..
Komisja weryfikacjina jest powoływana 🤣

Śmiej się, śmiej...
Nigdy nie będzie tak śmieszne, jak chrzest niemowląt.
Jedno z pytań dla kandydata do zanurzenia brzmi:
Cytat:
Czy czynisz to z własnej woli, czy zostałeś namówiony przez kogoś? Czy czynisz to z własnej nieprzymuszonej woli?

Markerów - 2023-10-02, 20:35

Henryk napisał/a:
Markerów napisał/a:
A ja myślałem że ma to być świadoma i wolna decyzja osoby. A tu proszę..
Komisja weryfikacjina jest powoływana 🤣

Śmiej się, śmiej...
Nigdy nie będzie tak śmieszne, jak chrzest niemowląt.
Jedno z pytań dla kandydata do zanurzenia brzmi:
Cytat:
Czy czynisz to z własnej woli, czy zostałeś namówiony przez kogoś? Czy czynisz to z własnej nieprzymuszonej woli?


I jak takie 10 letnie dziecko odpowie: "TAK "
🤔

nike - 2023-10-02, 21:49

Z czego ty Markerów się tak cieszysz, i przygadujesz?

Nie ma się z czego podśmiewać, bo lepiej jest ochrzcić 10- letnie dziecko jeżeli jest na tyle rozwinięte,że rozumie, co znaczy poświecenie się BOGU.
Ja brałam chrzest gdy miałam 16 lat, moje dzieci, też gdy mieli 16 lat, znam kilka osób którzy poświęcili się BOGU mając 10 lat i do śmierci wytrwali w poświęceniu.
Jednak ja za takim szybkim chrztem nie jestem, wydaje mi się,że 10 lat to troszkę za mało na tak poważną decyzję.

Markerów - 2023-10-03, 05:55

nike napisał/a:
Z .
Jednak ja za takim szybkim chrztem nie jestem, wydaje mi się,że 10 lat to troszkę za mało na tak poważną decyzję.


Tylko to nadal jest twoje prywatne zdanie.
Pozwól dziecku samemu wybrać.

Wiesława - 2023-10-03, 10:55

Inne owce skąd się wzięły?

Pan Jezus przyszedł do owiec "z Izraela", ale jednocześnie zapowiada, że inne owce - czyli, jak to wówczas żydzi mówili -goje, z pogan, także nie są Mu obojętne i Jego celem jest połączenie tych dwóch owczarni w jedno stado.
Pięknie nawiązuje do tego Ew.J 10, gdzie Pan Jezus wprowadza wszystkie owce, które za nim idą. Kluczową postacią jest tu Jezus wprowadzający owce. Nie ma innej drogi. Żaden Jehowa pisany tak czy siak nie zrobi nic jeśli odrzuca się Pana Jezusa (lub umniejsza Go w jakikolwiek sposób).
"1 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto nie wchodzi do owczarni przez bramę, ale wdziera się inną drogą, ten jest złodziejem i rozbójnikiem. 2 Kto jednak wchodzi przez bramę, jest pasterzem owiec. 3 Temu otwiera odźwierny, a owce słuchają jego głosu; woła on swoje owce po imieniu i wyprowadza je. 4 A kiedy wszystkie wyprowadzi, staje na ich czele, a owce postępują za nim, ponieważ głos jego znają. 5 Natomiast za obcym nie pójdą, lecz będą uciekać od niego, bo nie znają głosu obcych». 6 Tę przypowieść opowiedział im Jezus, lecz oni nie pojęli znaczenia tego, co im mówił." i dalsze...

Wiesława - 2023-10-03, 10:57

Tą drugą owczarnię, z narodów, oraz połączenie w jedną z Izraelitami opisuje Ef w drugim rozdziale.

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group