Henryk - 2022-07-04, 10:31 Temat postu: Jan 20:21-23 dwa razy dar ducha świętego? J 20:21-23 KOW "A Jezus rzekł im ponownie: Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i ja was posyłam. (22) Mówiąc to tchnął na nich i rzekł im: Weźmijcie Ducha Świętego! (23) Którym odpuścicie grzechy, będą im odpuszczone; a którym zatrzymacie, będą im zatrzymane." Dla mnie jest to bardzo intrygujący werset. Nigdy przedtem nie zastanawiałem się nad nim. W niedzielę zmartwychwstania, wieczorem, ukazuje się po raz pierwszy uczniom. Pisze o tym też Łukasz 24:36-40, a także Marek 16:14-18. Jednak wiemy, że ten ostatni to dopisek. Chodzi mi głównie o udzielenie uczniom pewnych charyzmatów: moc odpuszczania grzechów- o których pisze Jan. Nie przypominam sobie, aby przed dniem pięćdziesiątnicy uczniowie robili cokolwiek, poza okazaniem zawiedzenia, zniechęcenia, powrotu do dawnego zarabiania na życie. Zresztą sam Jezus polecił im: Dz 1:4 BW "A spożywając z nimi posiłek, nakazał im: Nie oddalajcie się z Jerozolimy, lecz oczekujcie obietnicy Ojca, o której słyszeliście ode mnie;" Tą obietnicą było zesłanie ducha świętego. Mateusz także relacjonuje: Mt 18:18 BW "Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek byście związali na ziemi, będzie związane i w niebie; i cokolwiek byście rozwiązali na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie." Czyżby jeszcze przed złożeniem Okupu, przed zesłaniem ducha w dniu pięćdziesiątnicy, posiadali już tę umiejętność i moc? A wraz z tą mocą umiejętność ustalania pewnych spraw dotyczących wiary, postępowania, przestrzegania pewnych praw, zarzucenia innych (zawiązywanie i rozwiązywanie)? 
Pytanie jest takie: czy można dwa razy otrzymać dar ducha świętego? Greka u Jana (20:23) podaje „Przyjmijcie Ducha Świętego!" jako czas przeszły dokonany, jako coś, co już nastąpiło, a było to na pięćdziesiąt dni przed zesłaniem ducha, gdy zgromadzonych było w sali około 120 osób. Jeżeli obietnicę zapisaną u Mateusza możemy rozumieć jako zapowiedź czegoś przyszłego, to u Jana tekst na takie myślenie już nie pozwala. 
Czy ktoś ma jakieś sugestie, ewentualnie czy taki temat był przez kogoś poruszany, omawiany? Pokoja - 2022-07-05, 10:19
Już sam tekst, który zacytowałeś, odczytany na podstawie Konkordancji Stronga, wskazuje, że zawiera on nieco inne, ukryte przesłanie: J. 20:21. Wstecz przemawiał ten sam Jezus: Pokój wam; tak jak mnie posłał Ojciec, i ja was posyłam jako dar. [KS] - Podałeś tak: Greka u Jana (20:23) podaje „Przyjmijcie Ducha Świętego!" jako czas przeszły dokonany, jako coś, co już nastąpiło Dzięki że to podałeś. To jest zgodne z tym, co Pan Jezus powiedział Apostołom w J. 16:7, 12-15, że: J. 16: 7. Lecz ja wam mówię prawdę: Wam będzie korzystne, abym ja odszedł; jeśli nie odejdę, Orędownik nie dotrze stosownie do was; jeśli odejdę od was, tego samego poślę jako dary. 12. Mam wam jeszcze wiele mówić, ale teraz znieść nie możecie. 13. Gdy ów Duch prawdy dotrze was, wprowadzi ku wszelkiej prawdzie; ponieważ nie od samego siebie mówi; dotrze oznajmiać wam, wszakże jakąkolwiek tylko pojmiecie, opowiadajcie. 14. Ów mię wyobraża, ponieważ z powodu mojego wam oznajmi, pojmiecie zmysłami. 15. Dlatego że, każdy mający za coś Ojca, moim własnym jest; dzięki temu przemówiłem: Że z powodu mojego, wam oznajmi, pojmiecie zmysłami. [KS] Wstecz przemawiał ten sam Jezus - To wskazuje na przypomnienie sobie tego, co już się stało wcześniej. Ewangelie zostały w taki sposób napisane, aby dopiero po zmartwychwstaniu Pana Jezusa, czyli we właściwym czasie pojęcia zmysłami, ukazać to, co on uczynił, czy powiedział w czasie swojej 3,5 letniej działalności. Dotyczy to jednak tylko tej części, w której Apostołowie tego nie zrozumieli. Ujawnili to dopiero po jego zmartwychwstaniu, czyli wtedy, gdy to pojęli zmysłami. W ten sposób niewnikliwy czytelnik uważa, że to, co Pan Jezus faktycznie wcześniej powiedział, czy uczynił, to do niego, ulegającego złudzeniu, dociera, że to po raz pierwszy, stało się dopiero po jego zmartwychwstaniu. Niestety, ale to jest uleganie złudzeniu. Więcej jest takich tekstów. Pan Jezus otrzymał Ducha Świętego Boga Ojca, gdy zstąpił na niego przy Chrzcie wodnym w Jordanie. W ten sposób, Duch ten został wylany na Głowę Arcykapłana i spływał na całe Ciało jego (Eklezja), aż do podołku szaty jego, a nawet na ziemię. To, co się stało w dniu Pięćdziesiątnicy nie było drugim wylaniem, lecz kontynuacją tego wylania go na Głowę. Najpierw tuż po zmartwychwstaniu Duch ten otworzył ich umysły, aby mogli zrozumieć, trudne nauki Pana Jezusa, a najbardzej konieczność złożenia ofiary okupu przez Chrystusa, czego wcześniej nie rozumieli, oczekując chwały królestwa jego. W otrzymanym Duchu, Pan Jezus też przemawiał do Apostołów, wysyłając ich po dwóch, aby poszli na misję żniwa, Mat. 9:36-38 w czasie od uwięzienia Jana Chrzciciela, aż do jego ścięcia, Mar. 6:30; Łuk. 9:10. I oni nie pojmując tego zmysłami, poszli w mocy tego Ducha i czynili to, do czego ich upoważnił. Jednak zrozumieli to dopiero w niedzielę po zmartwychwstaniu Pana Jezusa, a zarazem i jego Zboru (Eklezja), J. 20:21-23; 2KOr. 5:16-21. Potwierdza to treść J. 2:22 i 20:8 (wcześniej przed tym uwierzeniem, Apostołowie nie rozumieli, że ma powstać z martwych, J. 20:9, a po nich i nni uczniowie, Mat. 28:17; Łuk. 24:21). Do dalszej części z Twojego postu, ważnego założycielskiego wątku, odniosę się później, ale nie jest tak, że APOSTOŁOWIE nic nie czynili, gdyż przez to, co każdy po części Z NICH I INNYCH UCZNIÓW (PROROKÓW), przyjął od Pana Jezusa, odtwarzali to, gromadząc prawdę w jeden teologiczny system nauczania. TRWAŁO TO PRZEZ CZTERDZIEŚCI DNI (3 dni + 4dni + 7 dni = 5 dni). Osiągali to przez spotykanie się w miejscach, gdzie Pan Jezus nauczał i z osobami, które nawet według ciał, coś czyniły tak jak Pan Jezus, 2Kor. 5:16. Gdy zgromadziło się na raz 500 braci, to wtedy zdemaskowali Judasza, tak iż targnął się na swoje życie. Nastepnie wybrali Macieja, ale nie jako dwunastego Apostoła, lecz jako dwunastego reprezentanta dwunastu pokoleń Izraela. Do dnia Pięćdziesiątnicy mieli czekać, ale nie na wylanie na nich poraz pierwszy, Ducha Świętego Boga Ojca, lecz na pobudzenie ich przez niego do publicznej działalności, jako świadków zmartwychwstania Chrystusa w niedzielę, Łuk. 24:47-49; Dz. 1:5,8 J. 20:22. A to przemawiając, tchnął na myślenie im: Pojmijcie zmysłami Ducha Świętego. 23. Ktoś razy grzechy tym samym pominie, pozwoli odejść; ktoś rządząc, razy uwięzi. CDN. Henryk - 2022-07-05, 10:36
I znowu swoje słowa wkładasz w usta Jezusa. I jeszcze dodajesz: "to jest zgodne z tym, co Pan Jezus powiedział Apostołom" Nie. Nie jest zgodne! Kombinujesz, zmieniasz znaczenie słów... Jaki masz w tym cel? Komu służysz? Pokoja - 2022-07-05, 17:44
Wskaż, ktre słowo zmieniłem, gdyż Twój zarzut jest wynikiem Twojego bezustannego szemrania i opurtunizmu dywagacji. Jeżeli nie pojmujesz, że tchnięcie Ducha Świętego Boga Ojca (J. 20:21-23) w niedzielę zmartwychwstania Pańskiego i tego, co się stało w dniu Pięćdziesiątnicy jest procesem następującym w wyniku wylania go na Głowę CHRYSTUSA, a nie dwoma różnymi aktami, udzielenia tego Ducha (jak dotykasz tej kwesti w pytaniu wątku), to jak chcesz udowodnić swój zarzut. Ale prubój, jeżeli masz jakikolwiek szacunek dla samego siebie, jak uważasz, że w Chrystusie. Henryk - 2022-07-05, 18:11
A teraz napisz to jeszcze raz, ale już po Polsku- proszę.
Nie nadążam za meandrami twego myślenia. Pokoja - 2022-07-05, 22:51
Czego nie zrozumiałeś  Wskaż to proszę.
Henryk - 2022-07-06, 06:03
Napisałeś trzy zdania. Pierwsze jest dla Ciebie niezrozumiałe. Choć "oportunizm dywagacji" brzmi uczenie, ale nic sobą nie niesie. Dla mnie dwa pozostałe są zupełnie niezrozumiałe. Całe! Nie widzę związku pomiędzy dmuchnięciem Jezusa, a zesłaniem ducha za 50 dni. Choć i jedno i drugie jest tym samym duchem Ojca. Ty, jak piszesz, doskonale to rozumiesz. Wytłumacz więc pytającemu, a nie chwal się jedynie tym, że rozumiesz! Szacunek do siebie mam, nie rozumiem jak on może być "w Chrystusie"? Umiesz jasno wyrazić swoje myśli? Pokoja - 2022-07-06, 23:51
No to po kolei od początku
Nie wskazałeś, które słowa zmieniłem - to jest dla mnie zrozumiałe Twój zarzut jest wynikiem Twojego bezustannego szemrania i oportunizmu dywagacji – ta druga część pierwszego zdania, także jest dla mnie zrozumiała, jak niżej. Twój oportunizm w zastosowaniu do dyskusji, wiąże się z zajmowaniem przez Ciebie pozycji, czy stanowiska w dyskusji takiego, które jest dla Ciebie wygodne i pozornie przynosi Tobie korzyści, dla zachowania twarzy, a w istocie rzeczy jest bezustannym mieszaniem w wątku, "zamiataniem pod dywan" aby tylko nie rozważyć danej kwestii w sposób merytoryczny. Z tym też są związane niekończące się dywagacje, aby wyprowadzić w pole, aby "wpuścić w maliny", zastosować off top, byle tylko jak najdalej odejść od rozważanej kwestii. Nawet Wiesława napisała Wam, że zajmujecie się duperelami, aby odciągnąć uwagę od tego, czego nie byliście w stanie jej wytłumaczyć. Dotykacie takich bzdet, że aż przykro jest myśleć, że do czegoś takiego posuwają się Badacze Pisma Świętego. Henryk - 2022-07-07, 10:01 Jako kontynuacja wątku… Czy te dwa wersety, zacytowanie poniżej, mówią o tej samej rzeczy? Obie wypowiedzi Jezusa pochodzą z niedzieli zmartwychwstania. Obie mówią o „mądrości z góry”- jeden wprost o „tchnięciu” dmuchnięciu duchem, drugi o „otworzeniu umysłu”. Jan podaje wątek o odpuszczaniu przez uczni grzechów, co dla mnie osobiście jest mocno kontrowersyjne, a Łukasz zapowiada odpuszczenie grzechów poprzez odwrócenie się od złego postępowania. J 20:21-23 KOW "A Jezus rzekł im ponownie: Pokój wam! Jak Ojciec mnie posłał, tak i ja was posyłam. (22) Mówiąc to tchnął na nich i rzekł im: Weźmijcie Ducha Świętego! (23) Którym odpuścicie grzechy, będą im odpuszczone; a którym zatrzymacie, będą im zatrzymane." Łk 24:45-47 BW "Wtedy otworzył im umysły, aby mogli zrozumieć Pisma. (46) I rzekł im: Jest napisane, że Chrystus miał cierpieć i trzeciego dnia zmartwychwstać (47) I że, począwszy od Jerozolimy, w imię jego ma być głoszone wszystkim narodom upamiętanie dla odpuszczenia grzechów." Ma ktoś jakieś pomysły, wiedzę, przypuszczenia? radek - 2022-07-07, 15:25
Istotą obu powyższych fragmentów jest posłannictwo mające ukierunkować stworzenie Boże ku Duchowi Świętemu, czy też Jego imieniu. W obu fragmentach dał do zrozumienia, że został posłany oraz, że On posyła. Grzechy nieodpuszczone przez posłanego, zostaną rozpatrzone przez posyłającego Mat 10:24 BT5 "Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana." Mat 10:23 BT5 "Gdy was prześladować będą w tym mieście, uciekajcie do innego. Zaprawdę, powiadam wam: Nie zdążycie obejść miast Izraela, nim przyjdzie Syn Człowieczy. Pokoja - 2022-07-07, 17:40
Nie podałeś: 1. Które słowa, wkładam w usta Pana Jezusa. 2. Co nie jest zgodne. 3. Co kombinuje. 4. Których słów zmieniłem znaczenie
Przekonasz się, że napisałem po polsku, ale problem może tkwić w tym, że wylanie Ducha Świętego Boga Ojca, pojmujesz odrębnie: 1. W odniesieniu do Pana Jezusa po chrzcie w Jordanie, który już za swego życia, wysłał Apostołów i innych uczniów z misją Ewangelii Królestwa itp. 2. Tchniecie go w niedzielę zmartwychwstania w celu zgłębiania Pism, aby lepiej zrozumieć, dokonane już nauczanie i dzieło Pana Jezusa, i że powinni je kontynuować. 3. Samodzielne (czyli bez, ale pod wpływem Ducha), podjęcie od dnia Pięćdziesiątnicy, czyli wznowienie dzieła wydawania świadectwa o Panu Jezusie, które rozpoczęli, gdy wysłał ich z misją. Jeszcze raz, przeczytaj proszę to zdanie, którego nie rozumiałeś. Uwzględnij je jednak na podstawie wylania oleju namaszczenia na Arcykapłana. Olej został wylany na jego głowę i spływał po nim, aż coś nawet ściekło na ziemię. Wszystkie trzy powyższe etapy są wynikiem jednego wylania i procesu jego ściekania, aż na ziemię, czyli nawet na świat, gdyż miał być wylany na wszelkie ciało, co zachodzi już wstępnie w postaci rozmnożenia się umiejętności, poznawaniu praw człowieka i przywracaniu ich, itp. Poniższe słowa wskazują na kontynuację tego, co stało się w Jordanie w odniesieniu do Głowy, czyli Pana Jezusa, który jest Głową CHRYSTUSA. Piszę tak, ponieważ Badacze Pisma Świętego rozróżniają Pana Jezusa Chrystusa (mała piramida - wierzchołek) od CHRYSTUSA (duża Piramida) Ty Henryku, zadałeś bardzo istotne poniższe pytanie, wynikające jak domniemywam z oddzielnego rozpatrywania w kwestii wylania Ducha Świętego Boga Ojca, Dz. 2:17,18
W kwestii wylania Ducha Świętego Boga Ojca na kontynuację wskazuje J. 16:13 J. 16:13. Gdy ów Duch prawdy dotrze was, wprowadzi ku wszelkiej prawdzie Poza tym, poniższe słowa, które na początku pominąłem, zasługują na szczególną uwagę: J. 20:22. A to przemawiając, tchnął na myślenie im: Pojmijcie zmysłami Ducha Świętego. 23. Ktoś razy grzechy tym samym pominie, pozwoli odejść; ktoś rządząc, razy uwięzi. Ktoś razy grzechy tym samym pominie, pozwoli odejść - Kto żyje w Duchu Świętego Boga Ojca ten grzechy odpuści ktoś rządząc, razy uwięzi. - Kto zdobędzie władzę ten e przebaczy, lecz uwięzi, tak jak papiestwo to czyniło w Średniowieczu. Henryk - 2022-07-07, 18:45
Teraz jestem zupełnie pewien, że poprzednio źle Ciebie traktowałem. Brałem wszystko na poważnie, co pisałeś...
Pokoja - 2022-07-07, 21:56
Nie wiem, jak to rozumieć, co napisałeś, a chciałbym dobrze rozumieć, ale powyższe dwa wersety bez treści w. 21 mogą prowadzić do innego wniosku, więc co znich wynika razem: J. 20:21. Wstecz przemawiał ten sam Jezus: Pokój wam; tak jak mnie posłał Ojciec, i ja was posyłam jako dar. [ 22. A to przemawiając, tchnął na myślenie im: Pojmijcie zmysłami Ducha Świętego. 23. Ktoś razy grzechy tym samym pominie, pozwoli odejść; ktoś rządząc, razy uwięzi. KS] - Podałeś tak: Greka u Jana (20:22) podaje „Przyjmijcie Ducha Świętego!" jako czas przeszły dokonany, jako coś, co już nastąpiło Wstecz przemawiał ten sam Jezus - Wstecz, czyli wcześniej za swego życia, gdy wysyłał ich z misją dla Ewangelii Królestwa. Różne rzeczy sobie przypominali Apostołowie z tego, co Pan Jezus mówił i czynił za swego życia. Bardzo z tym harminizuje treść J. 16:12-14 w zw. z J. 2:21,22 (1Kor. 3:16). To przypominanie sobie, tego, czego wcześniej nie rozumieli jest swego rodzaju świadectwem, zmartwychwstania w nich Pana Jezusa. On tak im powiedział: Oto, Ja godzien wiary, żyję w was każdego dnia, aż do skończenia świata [KS](165 - koniec świata to żniwo). Mt. 28:20 A to przemawiając, tchnął na myślenie im - To wyrażenie, stanowiło coś przełomowego w spływaniu Ducha Świętego Boga Ojca z Pana Jezusa Chrystusa (jako Głowy CHRYSTUSA) na jego Ciało, czyli świątynie z 1Kor. 3:16, która była i nadal jest budowana w Zborze (w Eklezja). Ten przełom pomaga zrozumieć obrazowe wydarzenie, którym było wylanie oleju pomazania na Arcykapłana. Olej nie był wylewany, oddzielnie na głowę i oddzielnie na ciało, aż do podołku szat i na ziemię. To bylo jedno wylanie. Tchnięcie takiego myślenia było potrzebne Apostołom, gdy ich wysyłał z misją. Jednak w pewnym czasie, umarli wraz z Chrystusem, dlatego w niedzielę zmartwychwstania, powracają do tego, co ich przerosło w Ogrójcu, J. 18:8. Przypomnieli sobie znaczenie tego tchnięcia i to ich zmobilizowało do wznowienia misji, do której się przygotowywali przez 40 dni, Dz. 1:3. nike - 2022-07-08, 09:54 Ja uważam, że było jedno przekazanie ducha Św. Apostołom w Pięćdziesiątnicę. Pastor Russell w tłumaczeniu tekstu :------ Jan.20:22 Tchnął na nich => Wyobraża wylanie ducha świętego podczas Zielonych Świąt. A więc stało się to dopiero za 50 dni ale Jezus uczniom wskazał na ich umysły żeby mieli otwarte, że mają przyjąć "TCHNĄŁ" Jan.20:23 Grzechy odpuścicie => W mowach apostolskich, ich listach i decyzjach, oraz, gdy zostaną wyniesieni na stanowisko sędziów świata w Tysiącleciu, a nawet w teraźniejszym czasie, gdy stosunki ku temu składają się. Pastor Johnson Którymkolwiek grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którymkolwiek zatrzymacie, są zatrzymane=> Chrystus dostarczył cenę okupu jako podstawę przebaczenia grzechów i dlatego w tym tekście udzielił uczniom świętej mocy do działania w charakterze Jego przedstawicieli, którzy mieli oznajmiać jaka jest podstawa i warunki przebaczania grzechów lub ich zatrzymywania i do zapewniania o tych dwóch faktach osoby zainteresowane.- Pokoja - 2022-07-08, 10:29
Nike nie lepiej by było, co sugerowałem aby czynić, gdybyś najpierw na podstawie Słowa Bożego, udowodniła to co cytujesz, a później, gdy już udowodnisz to, powołała się na te autorytety
Ty jednak wolisz postepować odwrotnie. W ten sposób wskazujesz, że nie jesteś w stanie tego udowodnić, a tylko masz takie rzyczenie, aby z automatu, posłużyć się autorytetem. Jeżeli tego cytatu nie udowodnisz Słowem Bożym, to przyczynisz się do znieważenia siebie i tych autorytetów. Ja wolę najpierw udowodnić coś na podstawie Słowa Bożego, nawet to, czego się nauczyłem dzięki różnym autorytetom, a później się na nie powołać. Dzięki temu okazuję im szacunek i innym, pomaga to, go okazać. Henryk, dla odmiany, ku mojemu wielkiemu zdziwieniu, poruszył rzecz bardzo ważną, pytajac:
Czy zechcesz się odnieść do tego w sposób merytoryczny, gdyż gto jest bardzo istotne w rozstrzygnięciu kwestii z J. 20:21-23. nike - 2022-07-08, 11:04 Ja już tę kwestię doskonale zrozumiałam, a ciebie to ja w ogóle nie rozumiem, dużo piszesz i nikt nie wie o co tobie chodzi. Dla mnie nie jesteś żadnym autorytetem. Pokoja - 2022-07-08, 14:54
Ten Twój wpis ma się nijak do treści mojego posto o autorytetach, na które się powołałaś. Skoro tak napisałaś, a nie udawadniasz, że jest zgodne z Słowem Bożym to, co oni napisali, to znaczy, że idziesz na łatwiznę, gdyż kierujesz się wygodnictwem: Kopiuj i wklej. Do żadnego szacunku, dla tych autorytetów w ten sposób się nie przyczyniasz, a wręcz przeciwnie, gdyż Ty je poniżasz przed Internautami. Ty nie udawadnisz, że te autorytety, zgodnie z prawdą Słowa Bożego w tej kwestii z J. 20:21-23 nauczali, naawet jeżeli nauczali. Rozważny krytyk uzna, że brak jest Tobie przekonania do ich nauczania, gdyż posługujesz się ich cytatami z przyzwyczajenia, a nie z przekonania  
Henryk - 2022-07-08, 16:44
Jan podaje, że Jezus „tchnął na nich”- (dmuchnął-jak podaje Biblia Nowego świata), Mateusz pisząc o tym samym fakcie podaje, że: „otworzył im umysły”. Można przyjąć, że udzielił im pewnej „mądrości z góry”. Jak wiemy uczniowie byli wielce rozczarowani śmiercią swego Mistrza, zasmuceni i zawiedzeni. Spodziewali się powstania imperium Izraelskiego (Łk 24:21 ), w którym być może oni mieli by udział w rządzeniu. Przypadek synów Zebedeuszowych może o tym świadczyć. Sami licytowali się, który z nich będzie większym w nowo powstałym Królestwie (Mk 9:34; Łk 22:24). Myślę- oczywiście nie muszę mieć racji- że to „tchnięcie”, otworzenie umysłu, miało ich uzbroić w cierpliwość, dodać otuchy, a także przypomnieć słowa, które Jezus mówił do nich przez trzy i pół roku. Przecież cały czas nie wierzyli w Jego śmierć (Mt 16:22 )! Być może przypuszczali, że to jeszcze jedna przypowieść, alegoria (Mk 9:32). J 12:16 BGN "Tego najpierw nie zrozumieli jego uczniowie, ale gdy Jezus został wyniesiony, wtedy przypomnieli sobie, że było to o nim napisane i to mu uczynili." Być może (?) otrzymali na tyle ducha, aby dotrwać do czasu aż otrzymają ten z dawna obiecany dar: Dz 1:4 WSP "Podczas jednego spotkania dał im takie polecenie: - Nie oddalajcie się od Jerozolimy i czekajcie, dopóki nie spełni się obietnica Ojca, o której wam mówiłem." W międzyczasie sam Pan ukazywał się im w różnych postaciach, jednak zawsze poznawali Go po charakterystycznych czynach, gestach, słowach… Pokazał im, że już nie jest tylko człowiekiem jakim był przedtem. No dobra... Ale mamy jeszcze sprawę z "odpuszczaniem grzechów”. To, co pisze Łukasz: "A wszystkie narody od Jerozolimy począwszy, mają być w jego imieniu wzywane do nawrócenia, aby uzyskać przebaczenie grzechów."Łk 24:47 WSP - jest dla mnie zupełnie zrozumiałe i logiczne. Mam jednak wątpliwości co do poprawności tłumaczenia u Jana: "Kogo uwolnicie od grzechów, będzie od nich wolny, kogo nie uwolnicie, pozostanie w grzechach."J 20:23 WSP To jest to, co uzurpują sobie katoliccy duchowni.
Ten, który posiadał Ducha Bożego bez miary (Jego pełnię) miał moc odpuszczać grzechy. Dowodem tego było uzdrawianie cielesnych chorób. A tego już duchowni po seminariach nie potrafią... co jest dowodem na to, że i nie mają mocy uwolnić kogoś od grzechów. Mt 9:2-8 UBG "A oto przynieśli mu sparaliżowanego, leżącego na posłaniu. Jezus, widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: Ufaj, synu! Twoje grzechy są ci przebaczone. (3) A niektórzy z uczonych w Piśmie pomyśleli sobie: On bluźni. (4) Lecz Jezus, znając ich myśli, powiedział: Dlaczego myślicie złe rzeczy w swoich sercach? (5) Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: Przebaczone są twoje grzechy, czy powiedzieć: Wstań i chodź? (6) Ale abyście wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi moc przebaczać grzechy – wtedy powiedział do sparaliżowanego: Wstań, weź swoje posłanie i idź do domu. (7) A on wstał i poszedł do swego domu. (8) Kiedy tłumy to ujrzały, dziwiły się i chwaliły Boga, który dał ludziom taką moc." Chętnie poczytam sensowne (i zrozumiałe) odpowiedzi. nike - 2022-07-08, 20:28 Henryk tak jak piszesz w tym ostatnim poście jak tak też rozumiem, że przez TCHNĄŁ, DMUCHNĄŁ jest tutaj pokazane otworzenie ich umysłów na to co ich spotka za 50 dni. Trochę zaczerpnęłam od br. Russella i Johnsona, no i zapytałam się mojego syna, podsunął mi myśl,ze w pięćdziesiątnicę oni zostali też spłodzeni z Ducha Św. Henryk - 2022-07-09, 07:59
Sugestia Twego syna jest wielce pomocna. 
Jeszcze nie tak dawno wśród Braterstwa, z którym badamy Biblię, powstało pytanie Czy można posiadać Ducha Świętego a nie być spłodzonym do Nowej Natury? Omawiane wersety odpowiadają na to pytanie że tak. Takimi byli też prorocy Starego Testamentu. 1P 1:10-11 BW "Zbawienia tego poszukiwali i wywiadywali się o nie prorocy, którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce, (11) Starając się wybadać, na który albo na jaki to czas wskazywał działający w nich Duch Chrystusowy, który przepowiadał cierpienia, mające przyjść na Chrystusa, ale też mające potem nastać uwielbienie." Co do ewangelii Jana i odpuszczania grzechów, mowa musi tam być o czasie przyszłym- Królestwie Chrystusa. Tam będzie uzdrawianie narodów i uwalnianie ludzkości od ich osobistych grzechów. Ap 22:2 BW "Na środku ulicy jego i na obu brzegach rzeki drzewo żywota, rodzące dwanaście razy, wydające co miesiąc swój owoc, a liście drzewa służą do uzdrawiania narodów." - A uzdrawiać od grzechów będzie królujące już Nowe Stworzenie wraz z Głową. nike - 2022-07-09, 22:09 Ja uważam,że Ducha Świętego otrzymywali spłodzeni z ducha i tylko oni w związku z tym mogli zgrzeszyć przeciw Duchowi Świętemu, czyli tylko NOWE STWORZENIA. My jesteśmy oświecani Duchem Świętym. Henryk - 2022-07-10, 08:56
To chyba kwestia nazewnictwa. Oświecony, pomazany, prowadzony, napełniony, zadatek… Zawsze jest to mowa o Duchu Bożym, świętym. Tak samo jak i „zapieczętowany”, „spłodzony”. Jan pisał o tym, że uczniowie przyjęli od Chrystusa dar ducha, a nie byli jeszcze spłodzeni. W prorokach działał duch Chrystusowy, a jak wierzymy, nie dostąpili spłodzenia do nowej natury. Łk 1:67 UBG "A Zachariasz, jego ojciec, będąc napełniony Duchem Świętym, prorokował:" Mi 3:8 UBG "Ale ja jestem napełniony mocą Ducha PANA oraz sądu i siły, aby oznajmić Jakubowi jego występki i Izraelowi jego grzech." Ja dla własnego bezpieczeństwa wierze, że każdy mój świadomy grzech, jest grzechem przeciw duchowi świętemu. Gdy postępuję wbrew wiedzy, która posiadam i wbrew woli Bożej, którą przecież znam. Jeśli uważamy się za dzieci Boże, to jesteśmy prowadzeni tym Duchem, kierujemy się Jego wolą... Rz 8:14 BGN "Bo ci są dziećmi Boga, którzy są prowadzeni Duchem Boga." 1J 4:2 PSZ "Oto jak można poznać, czy ktoś ma w sobie Ducha Bożego: każdy duch, który wyznaje, że Jezus Chrystus przyszedł na świat w prawdziwym, fizycznym ciele, jest z Boga." nike - 2022-07-10, 15:50 Ale zgrzeszyć przeciw Duchowi Świętemu i iść na wieczną śmierć mogli tylko spłodzeni z Ducha Świętego, a przecież to ten sam duch jest. Henryk - 2022-07-11, 08:05
Tak. Jest to ten sam Duch pochodzący od Boga. Przejawia się On na wiele sposobów. Raz jest to Moc tworzenia, innym razem Mądrość zrozumienia… Jeszcze innym razem umiejętność uzdrawiania, uciszania sporów… Raz daje zrozumienie proroctw, innym razem przekazuje orędzie bez rozumienia tegoż. Jednak nie wszyscy posilili się tym darem z niebios i nie wszyscy poznali moc i wspaniałość przyszłego wieku. Hbr 6:4-5 UBG "Niemożliwe jest bowiem, żeby tych, którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru niebieskiego, i stali się uczestnikami Ducha Świętego; (5) Zakosztowali też dobrego słowa Bożego i mocy przyszłego wieku;" Łk 12:10 BW "Każdemu, kto powie słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone; lecz kto by bluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, temu nie będzie odpuszczone." Tym bluźnierstwem jest między innymi obwinianie Boga za wszelkie zło, które ludzie wzajemnie wyrządzają sobie na świecie. wybrana - 2022-07-11, 18:06
Brawo Henryku, że tak myślisz, bo w twoim myśleniu nastąpił duży postęp👏👏👏👏👏👏👏 Pokoja - 2022-07-11, 18:51
Te dwa teksty, dotyczą tego, co się wydarzyło za działalności Pana Jezusa, a przypomniane zostało Apostołom po jego zmartwychwstaniu w nich. Na to wskazuje to co napisał Henryk: Greka u Jana (20:23) podaje „Przyjmijcie Ducha Świętego!" jako czas przeszły dokonany, jako coś, co już nastąpiło jak też J. 12:24 w zw. z tym co Łukasz napisał w Dz. 1:1-5: BIBLIA GDAŃSKA
Tłumaczenie Dz. 1:1-8 i komentarz: 1) Och Teofilu! Pierwsze sprawozdanie, doprawdy sporządziłem odnośnie Jezusa, który zrobił początek; uczył jak i wszystko wywołał. (2) Aż do dnia, którego wybranych Apostołów przez Ducha Świętego podniósł, których (tych) polecił. Pierwsze sprawozdanie, doprawdy sporządziłem odnośnie Jezusa – Odnosi się to do Ewangelii opisanej, według Ewangelisty Łukasza. W czasie 3.5 roku działalności Pan Jezus zapoczątkował wszystko, a w tym i Dzieje Apostolskie, co Łukasz zaakcentował, dopiero w tej Księdze, dotyczącej ich samodzielnej działalności po zmartwychwstaniu Pana Jezusa, np. przebaczenie Ap. Piotrowi i zdemaskowanie Judasza, J. 20:23; Apostołów podniósł przez Ducha Świętego – Stało się to przez ich wybór w czasie przed wysłaniem ich z misją na żniwo po uwięzieniu Jana Chrzciciela i ścięciu jego głowy, Mat. 9:36-38; których (tych) polecił – Przez danie im mocy Ducha Świętego, którego sam otrzymał (Mat. 3:16,17) i wysłanie ich z tą mocą do uczniów Jana Chrzciciela, Mat. 10:5-15; 3) Ten sam, wśród doświadczania których istnieje, zjawiał się w widzeniu przez czterdzieści dni; zbliżył się on nadzwyczajnie w wielu świadectwach; nawzajem mieli na myśli królestwo Boże. (4) Więc zgromadzając ich, zachęcał: Nie bądźcie rozdzielonymi z powodu Jeruzalem, ale oczekujcie ojcowskiego wezwania, któremu pojęliście mnie. (5) Ponieważ Jan chrzcił wodą, ale wy ochrzczeni mocą Ducha Świętego nie za onych dni. Ten sam, wśród doświadczania których istnieje – Zgodnie z wypowiedzią Pana Jezusa z J. 12:24 jego zmartwychwstanie dokonuje się przez istnienie w wierzących, poczynając od Apostołów i innych następnych uczniów, którzy przez nich w niego uwierzą zjawiał się w widzeniu przez czterdzieści dni – W odniesieniu do Zboru (Eklezja) jest to zgodne z J. 12:24 i 16:10. W tym czasie, wstępnie wielką rolę odgrywało to, co każdy po części od Pana Jezusa, przejął według ciała, np. sposób podawania ryby do posiłku nad morzem, itp.; zbliżył się on nadzwyczajnie w wielu świadectwach – To co wielu po części znało i mówiło tym, to dzięki gromadzeniu było odtwarzane i ujednolicane w jeden teologiczny system nauczania; Nie bądźcie rozdzielonymi z powodu Jeruzalem – Nawet jeżeli Apostołowie nie dopuszczali myśli, że Pan Jezus zostanie zabity w Jeruzalem, to jednak gdy już tak się stało, to takie pouczenie, pobudzało ich do trwania razem. Wśród Apostołów byli wątpiący (Mat. 28:17), a nawet tacy, którzy w wyniku tego okresowo nie byli razem, ale powrócili, jak Ap. Tomasz, czy inni uczniowie, np. ci w drodze do Emaus. Powodem do rozdzielenia było to, co w nim uczyniono Panu Jezusowi. Jednak powodem trwania razem pomimo tego było wykonanie woli Bożej. To tam zorganizowano pierwszą Synagogę Apostołów i starszych Nowego Przymierza; oczekujcie ojcowskiego wezwania, któremu pojęliście mnie – Pojęli Pana Jezusa już przed wysłaniem ich z misją do pozostawionych uczniów Jana Chrzciciela, Mat. 9:36-38. Chociaż nie w pełni to osiągnęli, to jednak dzięki temu zostali wysłani; ochrzczeni mocą Ducha Świętego – Stało się to wraz z zakończeniem działalności Jana Chrzciciela, co pod wpływem Pana Jezusa, pobudziło Apostołów do troski o opuszczonych nie za onych dni – Nie zostali oni ochrzczeni podczas działalności Jana Chrzciciele, lecz po uwięzieniu go; Tekst Dz. 1:1-8, pokazuje odrębnie gromadzenie się pod wpływem zjawiania się Pana Jezusa w wizjach apostolskich i odrębnie zebranie uczniów przez Apostołów na siedem dni przed Pięćdziesiątnicą. Podobne rozgraniczenie tych spotkań Ewangelista Łukasz, opisał w Łuk. 24:1-49. W ten sposób te dwa opisy łączą Ew. Łukasza, dotyczącą działalności Pana Jezusa i powołania Apostołów do udziału w misji żniwa z Dziejami Apostolskimi, w których Apostołowie kontynuują jego dzieło, 2Kor. 5:18,20. 6) Doprawdy następnie oni, zgromadzili się, radzić się; mieli na myśli: Czy Pan przez nich przywróci czas królestwa, temu Izraelowi? 7) A na skutek tego samego, przemawiał w czasie: Nie was Ojciec ustanowił, zdecydować: Czy jest odpowiedni czas, jaka stosowna pora mocy. 8) Wszakże moc Ducha Świętego, mi pojęliście zmysłami, zbliżyłem się według was; będę męczennikiem w Jeruzalem i całej Judei jak i Samarii, aż do najdalszego kraju. Czy Pan przez nich przywróci czas królestwa - Pan Jezus wybrał dwunastu szczególnych uczniów, aby przy nim byli reprezentantami dwunastu pokoleń Izraela. To wtedy rozbudzało ich wyobraźnie, ale po jego zmartwychwstaniu, nakazywało im zbadać możliwość realizacji tego, czego oczekiwali na skutek tego samego, przemawiał w czasie - Dzięki Duchowi Świętego Boga Ojca, przypomnieli sobie, że to, czego Pan Jezus nauczał w tej sprawie za swej działalności nie upoważnia ich do oczekiwania realizacji takiego zamysłu w Wieku Ewangelii; moc Ducha Świętego, mi pojęliście zmysłami - Pojęli moc Ducha Świętego przed wysłaniem ich z misją do żniwa, Mat. 9:36-38. Mówili np: Na słowo Twoje (uczynimy to i owo) zbliżyłem się według was - Stało się to w czasie po uwięzieniu Jana Chrzciciela, gdy nad Morzem Galilejskim, powołał ich na rybaków ludzi; będę męczennikiem - Kto po zmartwychwstaniu Pana Jezusa, prześladował jego uczniów, ten jego prześladował, gdyż on żyje w wierzących w niego; Na podst. K.S. do badania
Henryk - 2022-07-13, 10:10
Dziękuję za słowa uznania. Jednak w Twoich ustach brzmi to jak obelga.
Widać jak bardzo ważnym jest, aby nie uważać, że pozjadało się już wszystkie rozumy, a zostawić sobie miejsce w głowie na coś, co możemy jeszcze dowiedzieć się od innych. Na naukę nigdy nie jest za późno, jeśli tylko chcemy nauczyć się!
Są tacy (i takie!) co uważają, że Mojżesz sam ustanawiał Prawo, według swojego uznania ustalał przepisy. J 5:45-48 UBG " Nie sądźcie, że ja was będę oskarżał przed Ojcem. Jest ktoś, kto was oskarża, Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. (46) Bo gdybyście wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i mnie, gdyż on pisał o mnie. (47) Jeśli jednak nie wierzycie jego pismom, jakże uwierzycie moim słowom?" Sam Jezus powołuje się na pisma Mojżesza i zaleca przestrzegania ich. Niestety, wielu co uważają się za chrześcijan, a nie wierzą pismom Mojżesza. Odrzucają nawet pisma apostołów, ubliżając im, że są „samozwańcami”. A kim jest taki, co takie myśli przekazuje innym bez śladów zażenowania? wybrana - 2022-07-13, 19:29
Ojej a dlaczego jak obelga? Czy między innymi ja nie poddałam w wątpliwość twoje błędne pojmowanie? Czy to czasem nie ja się sprzeciwiłam twojemu pojmowaniu, które stwierdzało, że Hitler wykonywał wolę Bożą? Cieszę się, że teraz myślisz inaczej i inaczej pojmujesz Boga. Na nawrócenie nigdy nie jest za późno. Henryk - 2022-07-13, 21:17
Ani "moje pojmowanie" tego nigdy nie stwierdzało, ani ja tak nigdy nie rozumiałem. Albo coś ci się pomieszało, albo świadomie oczerniasz mnie. Ale... skoro masz czelność oskarżać apostołów, to wcale nie dziwi mnie to co piszesz o mnie. Bóg dał człowiekowi wolna wolę. Hitlerowi też. Wybrana tez ma wolność pisać bzdury, a nawet idiotyzmy. wybrana - 2022-07-13, 21:29
Henryku na sąsiednim forum była o tym dyskusja. Jeszcze nie jestem aż tak stara i również nie mam sklerozy. Ty napisałeś tam, że wszystko co dzieje się na ziemi jest z woli Boga. Również napisałeś, że Hitler również z tej woli to czynił. No chyba, że Ty jesteś innym Henrykiem, który pisał na znanym nam forum, którego moderatorem jest Bobo. Jednak myślę, że Ty i Henryk z tamtego forum, to ta sama osoba. Henryk - 2022-07-14, 13:10
Doskonale rozumiem, że przemawia przez Ciebie złośliwość. To, że Bóg pozwala ludziom na czynienie zła, nie oznacza, że pochwala takie czyny. Każdemu było dane poznać Prawo i wolę Pana. Ludzkość jest panem swego losu. Dostaliśmy wolną wolę. Twierdzenie jakoby Hitler wykonywał wolę Bożą i przypisywanie mi takiego poglądu, jest podłością, ponieważ doskonale znasz mój pogląd na te sprawę! Ale z samozwańczo "wybranymi" przez samych siebie tak już jest...
nike - 2022-07-15, 20:17 Ja to myślę tak, że w niektórych wypadkach, Bóg posługuje się ludźmi niewierzącymi, dla wykonania jakiejś ważnej misji. Czy posłużył się Hitlerem tego nie wiem, ale mógł w niektórym przypadku. Żydzi kiedy Piłat chciał uwolnić Jezusa krzyczeli ŚMIERĆ JEGO NA NAS I NA DZIATKI NASZE i za to karę ponieśli. Henryk - 2022-07-16, 17:07
Ja odmiennie uważam. Bóg nie posługiwał się nigdy grzesznikami, aby realizować swój plan. Judasz nie musiał pocałunkiem zdradzać Przyjaciela. Łk 22:3 BW "W Judasza zaś, zwanego Iskariot, który należał do dwunastu, wstąpił szatan;" Hitler, podobnie jak Putin nie musieli rozpocząć ludobójstwa. Jk 1:13 UBG "Niech nikt, gdy jest kuszony, nie mówi: Jestem kuszony przez Boga. Bóg bowiem nie może być kuszony do złego ani sam nikogo nie kusi." 2Kor 6:14 BT4 "Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem na wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością?" Pan dał Prawo, które i Jego obowiązuje: Pwt 7:9 UBG "Uznaj więc, że PAN, twój Bóg, jest Bogiem, Bogiem wiernym, który zachowuje przymierze i miłosierdzie do tysiącznego pokolenia względem tych, którzy go miłują i przestrzegają jego przykazań;" Żydzi współcześni Jezusowi za namową swych przywódców faktycznie krzyczeli, aby winą za śmierć Zbawiciela obciążyć także ich dzieci. W latach 70-tych, a potem 135 ne. Wykonało się… Lb 14:18 UBG "PAN nierychły do gniewu i pełen wielkiego miłosierdzia, przebaczający nieprawość i przestępstwo, który nie uniewinnia winnego, lecz nawiedza nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia." Od tamtego czasu aż do Hitlera minęło nie cztery, ale kilkadziesiąt pokoleń. Może nawet sto. Bóg niczego nie zapomina, ale czy nadal karał by potomków za tamte okrzyki?
Sam obiecał, że nie dłużej jak do czwartego pokolenia będzie pamiętał. Tak więc Holokaust, czy jakiekolwiek inne czystki etniczne, nie mają- według mnie- nic wspólnego z Bogiem, czy zemstą za ukrzyżowanie syna Bożego. Wyjątkiem są narody, plemiona, ludzie na wskroś zepsuci, nie rokujący nadziei na poprawę w tym życiu, a mogący zarazić innych swym postępowaniem. - Ludzkość przed Potopem, mieszkańcy Sodomy, Amalekici… Rdz 6:5 BW "A gdy Pan widział, że wielka jest złość człowieka na ziemi i że wszelkie jego myśli oraz dążenia jego serca są ustawicznie złe," Rdz 18:20 BW "Potem rzekł Pan: Wielki rozlega się krzyk przeciwko Sodomie i Gomorze, że grzech ich jest bardzo ciężki." 1Sm 15:2 BW "Tak mówi Pan Zastępów: Chcę pomścić to, co uczynił Amalek Izraelowi, stając mu na drodze, gdy wychodził z Egiptu." Joz 23:10 BT2 "Jeden z was pędził przed sobą tysiąc, albowiem Bóg wasz, Jahwe, sam walczył za was, jak wam obiecał." Powoływanie się na słowa: Mt 27:25 BR "A cały lud zawołał: Niech krew Jego spłynie na nas i na nasze dzieci!" - przez cały okres panowania Papiestwa i innych władców, miało na celu tylko i wyłącznie usprawiedliwienie grabieży, mordów, wyzysku, i zagłuszenie sumień. Ps: To, że mam inne zdanie, nie uznasz chyba za prześladuję Ciebie? 
Henryk - 2022-07-17, 08:09
W tym sensie, że nie wydawał poleceń grzesznikom, aby oni z Jego woli czynili zło. Przynajmniej ja nie pamiętam takich zapisów. nike - 2022-07-17, 09:56
Bóg posłużył się CYRUSEM----Izajasz 44:28------- Który mówię o Cyrusie: On moim pasterzem, wykona całkowicie moją wolę, i który mówię o Jeruzalemie: Będziesz odbudowane - a o świątyni: Będziesz na nowo założona. Izajasz----45:1------ Tak rzekł Pan do swojego pomazańca Cyrusa, którego ująłem za jego prawicę, aby przed nim zdeptać narody i odpiąć pas na biodrach królów, aby przed nim otworzyć podwoje i aby bramy nie były zamknięte Cyrus był potrzebny do zrealizowania planu Bożego i tak się stało. Nabuchodonozor kim był ? a wypełniał Boski plan. Jest wielu na przestrzeni wieków, takich wpływowych ludzi nie wierzących w Boga ze nieświadomie wypełniali Boski plan. wybrana - 2022-07-17, 10:59
Ty piszesz o władcy tego świata, który wydawał polecenia zamordu i haosu. Bóg objawił się światu przez swojego Syna Jezusa. Prędzej ludzie żyli w całkowitej duchowej ciemności i wykonywali polecenia księcia tego świata, którym był szatan. Nawet Jezusowi proponował, że da królestwa tego świata. Światło zaświeciło w ciemności . nike - 2022-07-17, 13:24
Dlaczego piszesz NIEPRAWDĘ? Przeczytaj dokładnie co ja napisałam, przeczytaj też teksty które zacytowałam i pomyśl. Wybrana piszesz na około te same zdania i myślisz jak będziesz to samo pisać to będzie dobrze zrozumiane ? Henryk - 2022-07-17, 18:37
Właściwie to wszyscy jesteśmy grzesznikami i gdyby nie Okup, to Bóg nie znał by nas. Bóg nie ma nic wspólnego z grzesznikami, żadna niesprawiedliwość nie może zbliżyć się do Niego! Tu jednak masz rację, że wielu wykonywało Bożą wolę, nie zdając sobie z tego sprawy. Zostali wykorzystani w tym celu, aby Boski plan był realizowany. Jak nie przez nich, to przez kogoś innego. Zawsze przypominam sobie werset: "Którym on rzekł: Powiadam wam, iż Jeśliby ci milczeli, kamienie wołać będą."Łk 19:40 WUJ Samo karanie Izraela w postaci popadania w niewolę, za jego nieposłuszeństwo, też było za pośrednictwem grzesznych władców. Ucisk, w jakim żyjemy, wojny, niesprawiedliwości, kradzieże, wyzyski- to też realizacja Bożego Planu. Jacyś ludzie są za to odpowiedzialni, lecz nie czynią tego na polecenie Boże! nike - 2022-07-17, 18:56 Tak, zgadzam się, Bóg nikogo do niczego nie namawia, a plan Boży pięknie się wypełnia, i to jest CUDOWNE.
Krystian - 2022-07-22, 15:14
Henryku Bóg posługiwał się grzesznikami i poganami, aby Jego plan wypełnić. Nike słusznie to zauważyła. nike - 2022-07-23, 20:07 Tak, ale oni wykonują niektóre rzeczy NIEŚWIADOMIE. Henryk - 2022-07-24, 07:17
Już to sobie wyjaśniliśmy. Pewnie umknęło Tobie to... Bardziej trafnie byłoby użyć słowa "wykorzystywał" niż "posługiwał się". Oni nie mieli pojęcia, że biorą udział w realizacji Bożego planu. Pokoja - 2022-07-24, 07:57
Jest to słuszna uwaga, gdyż jest wiele tekstów w Piśmie Świętym, to potwierdzających. Przykładem jest Bileam, który przymuszony, świadomie wykonywał wolę Bożą. Także Cyrus. Ap. Paweł uznał poetów i proroków z narodów. Także o faraonie Neho jest napisane, że to, co mówił do Jozjasza, pochodziło od Boga. Naród Żydowski nie był takim wyjątkowym, sam z siebie, lecz ze względu na obietnicę i przysięgę Bożą daną Abrahamowi i ze względu na uświęcenie swojego imenia, że jest święte. Zatwardziali Żydzi myśleli, że Bóg się tylko z nimi liczy, a tak nigdy nie było, gdyż to, co czynił dla Izraela, to czynił z myślą o wszystkich narodach. Słowa Apostoła Piotra z Dz. 10:34,35, świadczą o tym, że Bóg zawsze liczył się z dobrem narodów, a tylko zatwardziali Żydzi tego nie uznawali. On powiedział, że teraz poznaję, że Bóg nie ma względu na osoby. On nie powiedział, że Bóg nigdy wcześniej tak nie czynił, lecz to, że to on dopiero teraz to poznaje. Obecnie można dostrzec, że wielu myśli o Bogu i o sobie podobnie. Bóg jest z nami, a oni to tylko nieświadomie są wykorzystywani przez niego. (Rz. 11:7): Rz. 2:14. Skoro bowiem poganie, którzy nie mają zakonu, z natury czynią to, co zakon nakazuje, są sami dla siebie zakonem, chociaż zakonu nie mają; (15) dowodzą też oni, że treść zakonu jest zapisana w ich sercach; wszak świadczy o tym sumienie ich oraz myśli, które nawzajem się oskarżają lub też biorą w obronę; (16) będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa. (BW Z jego bowiem rodu jesteśmy Dz. 17:26-28; Efz. 3:14,15 Pokoja - 2022-07-24, 15:07 Temat postu: Wstecz przemawiał ten sam Jezus - czas przeszły dokonany. Wstecz przemawiał ten sam Jezus - czas przeszły dokonany.
Pokoja - 2022-07-24, 15:33 Temat postu: WNIKANIE W NAUCZANIE PANA JEZUSA, POWSTANIEM CHRYSTUSA Treść Ewangelii Łukasza 24:1-53 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz: WNIKANIE W NAUCZANIE PANA JEZUSA, POWSTANIEM CHRYSTUSA Łuk. 24:1. A przygotowawszy wonności, bardzo rano pierwszego tygodnia, przyszły do grobu, niosąc także coś razem z tymi samymi; pierwszego tygodnia – pierwszy tygodnia to 18 Nisan, czyli Niedziela, co znaczy „nie działaj". Pan Jezus został ukrzyżowany 14 Nisana. 15 Nisana był uroczysty sabat (nadzwyczajny – ogłaszany), rozpoczynający siedmiodniowe święto Przaśników. 16 Nisana był zwykły dzień, w którym niewiasty, nakupiły wonności i przygotowały maści, Mar. 16:1; Łuk. 23:56. 17 Nisana był cotygodniowy sabat (zwyczajny - zwoływany). Tak więc rano 18 Nisana, skończył okres 3.5 doby od ukrzyżowania Pana Jezusa, a także trzy dni i trzy noce od zaniepokojenia serca świata rankiem 15 Nisana, Mat. 12:40; 28:62-66. coś razem z tymi samymi – Były to przygotowane maści, Łuk. 23:56; 2) Ale znalazły kamień odtoczony od grobu. 3. A wszedłszy nie znalazły ciała Pana Jezusa. 4. Więc były w niepewności nadzwyczajnie, a w czasie tego, stało się: Oto dwaj mężowie w lśniących szatach, stanęli blisko nich. 5. Pojawili się, a one, schyliły się twarzą ku ziemi, więc przemówili do nich: Dlaczego przestraszone, staracie się przeżywać według umarłego? 6. Nie jest w ten sposób, ale wstał; przypomnicie sobie w Galilei, w jaki sposób, jeszcze będąc, mówił wam, dwaj mężowie w lśniących szatach – W lśniących szatach to mogli być znakomici członkowie Sanhedrynu, którzy w takie się ubierali, czyli Nikodem i Józef z Arymatei, którzy chowali ciało Pana Jezusa w grobie. W J. 12:37-43 jest napisane, że byli oni uczniami Pana Jezusa, ale nie ujawniali swojej wiary, gdyż bardziej umiłowali chwałę ludzką niż chwałę Bożą. Co do nich to jest napisane w Kol. 2:18, aby się nie poniżać przez oddawanie czci takim Posłańcom, którzy okazali przejaw wiary i uczynili, to do czego zostali pobudzeni. Zadaniem ich jest strzeżenie porządku ustanowionego przez ludzi, Kol. 2:23, dlatego gdzie w zgromadzeniach poza Chrystusowymi jest wymagane nakrywanie głów przez niewiasty, to powinny je nakrywać, gdyż nie pozwoliliby im nauczać. staracie się przeżywać według umarłego – Jest to sugestywne pytanie, wskazujące na to, że niewiasty, jakby pogodziły się z ostatecznym odejściem Pana Jezusa i zakończeniem jego działalności; 7. Mówili, dlaczego było konieczne: Syna człowieczego, wydać do rąk ludzi błądzących i ukrzyżować, a trzeciego dnia wzbudzić. 8. Więc przypomniały sobie jego słowa. 9. A powróciwszy od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i wszystkim pozostałym. 10. A były: Maria Magdalena i Joanna i Maria Jakubowa i pozostałe razem z nimi, które to powiedziały Apostołom. Mówili, dlaczego było konieczne – Jest to nawiązanie do wypowiedzi arcykapłana Kajfasza, który przekonywał członków Rady Sanhedrynu, aby jeden człowiek umarł za naród miejscowy i w diasporze, J. 11:47-53; 11. A twarzą w twarz, słowa ich, okazały się im podobnie jak brednie, więc nie wierzyli im. 12. Ale Piotr pobiegł do grobu, a nachyliwszy się, widział: Leżały płócienne bandaże, więc był pełnym podziwu. Rozeszło się: Stało się! Ze względu na to, sami nawzajem brali początek, Ze względu na to, sami nawzajem brali początek – Pan Jezus mówił do Ap. Piotra, aby gdy się nawróci, utwierdzał braci swoich. To jego doświadczenie, wskazuje, że nastąpił w nim ten zapowiedziany przełom, dlatego od niego, zaczęli brać początek działalności bez obecności Pana Jezusa w ciele, choć obecnego/żyjącego w nich według wiary; 13. A oto tego samego dnia dwóch było z dala od nich; szli do obwodu miasta, którego nazwa Emaus; był oddalony sześćdziesiąt stadionów poza Jeruzalem. 14. A oni nawzajem, przemawiali do kogoś w obecności; to wszystko, wydarzyło się nadzwyczajnie. 15. I to w czasie tego przemawiania do kogoś, powstał ten sam Jezus; więc zbliżyli się, zebrać się mu i wspólnie z kimś badać. 16. Nie zwrócili uwagi na niego, zaś jego, opanowali oczami. dwóch było z dala od nich – Należeli oni do wątpiących w powstanie w duchu Chrystusa, Mat. 28:17; J. 20:25 sześćdziesiąt stadionów - 60x190 = 11 400 m/ ok. 12 km poza Jeruzalem. nawzajem, przemawiali do kogoś w obecności – To nie był Pan Jezus, lecz inny Posłaniec niż ten, który nieoczekiwanie, pojawił się niewiastom przy grobie. Mógł to być Gamaliel (a po zmianie imienia, Ananiasz, Dz. 9:10-17; 22:12), Dz. 5:34; 22:3. Zabiegał on o zjednoczenie uczniów po doznanym ciosie, czyli z powodu ukrzyżowania Pana Jezusa; powstał ten sam Jezus – Powstał już nie jako osoba, która za życia była podziwiana oczami (którzy może chętnie słuchali by o jedzeniu wspólnie „kremowek”, czy o „pływaniu kajakiem”, J. 6:26,27; 12:20,21), lecz jako ktoś, kto nauczał z mocą i jest godny, aby zainteresować się tym, czego nauczał, co czynił i w jakim celu. Pod wpływem tego uświadomienia, postanowili zgromadzać się dla jego nauki i ją badać. W tym znaczeniu powstał Pan Jezus; 17. A przemawiał ze względu na nich: Dlaczego jesteście posępni? A nowiny, które wymieniacie, nawzajem w obecności, chodzą wokoło? 18. A jeden, którego imię Kleofas, odpowiadając mu, przemówił: Ty mieszkając w Jeruzalem, więc sam nie dowiedziałeś się w czasie? To w te dni ten sam pojawił się! 19. A on, przemówił: Który? A oni mu przemówili odnośnie Jezusa Nazareńskiego, który był potężnym prorokiem, mężem działania i w mowie, wobec Boga i całego ludu; 20. Lecz tak jak go, wydali arcykapłani i nasi przełożeni, skazali na śmierć i ukrzyżowali go. 21. A my spodziewaliśmy się, że: On jest; ma nastąpić, Izraela uwolnienie za okupem; ale dziś właśnie, minął trzeci dzień; istotnie temu, powstaliśmy z powodu wszystkich. A nowiny, które wymieniacie, nawzajem w obecności, chodzą wokoło? – jest to, jakby sugestia, aby rozgłaszać tą nowinę; Ty mieszkając w Jeruzalem – Posłaniec ten był im znany, jako mieszkający w Jeruzalem; Minął trzeci dzień – Minął trzeci, a więc nie ok. dwa dni lecz był to już czwarty dzień licząc od ukrzyżowania; istotnie temu, powstaliśmy z powodu wszystkich – Powstali dla udziału w odrodzeniu Izraela, czyli dla uwolnieniu go za okupem. Tak więc spodziewając się odrodzenia królestwa Izraela, powstali, aby pójść za Panem Jezusem, dla dobra wszystkich; 22. Lecz i jakieś niewiasty z naszych, zdumiewały nas; były przy porannym grobie; 23. A nie znalazłszy ciała jego, przybyły powiedzieć, widzenie Posłańców, którzy powiedzieli: On żyje, a zjawił się w widzeniu. 24. I odeszli jacyś z naszych do grobu i znaleźli tak, jak i niewiasty przemawiały; ale samego nie widzieli. widzenie Posłańców, którzy powiedzieli: On żyje, a zjawił się w widzeniu – To oznacza, że był to inny Posłaniec z Sanhedrynu (Gamaliel/Ananiasz), poza tymi którzy ukazali się niewiastom; 25. Więc on przemówił do nich: O nierozumni i leniwi, ku wierzeniu sercem! Wszystko to powiedzieli prorocy! 26. Czyż nie musiał przeto, Chrystus przybyć i cierpieć, dla chwały swojej? 27. Więc zrobił początek z powodu Mojżesza, a przez wszystkich proroków, sam wykładał wszystkim one Pisma, te o sobie samym. musiał przeto, Chrystus - Posłaniec nie powiedział, czyż nie MUSIAŁEM cierpieć, dla chwały, lecz odniósł się do Chrystusa, jako do trzeciej osoby, tzn. czyż nie MUSIAŁ. Czyż nie musiał przeto, Chrystus – pytanie prawidłowe; Czyż nie musiałem przeto, Chrystus – pytanie wadliwe; zrobił początek z powodu Mojżesza – Mojżesz powiedział, że z braci, synów Izraela, powstanie prorok taki jak on, czyli jako osoba zbiorowa (duchowa), Dz. 3:22-26; sam wykładał wszystkim – Pan Jezus za swojego życia, wykładał różne pisma, które spełniły się na nim samym. Wiele z nich, wypowiedział w przypowieściach, Mat. 13:34,35 28. I zbliżyli się do obwodu miasta, gdzie szli, a on upozorował, iść dalej. 29. Więc go zmusili, mówiąc: Zatrzymaj się razem z nami, gdyż jest ku wieczorowi, i to dzień zniża się. Więc wszedł, aby zatrzymać się razem z nimi. 30. Więc razem przy nich, on zajął miejsce przy stole: Powstał, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc dał im. (31) Pojawił się z powodu nich, a oni zwrócili uwagę na niego, więc otworzył i ukryte oczy ich. on upozorował, iść dalej – Posłaniec miał za zadanie, rozbudzić ich wyobraźnię, aby zainteresować ich tym, czego nauczał Pan Jezus, a nie jego sposobem bycia, gdy był w ciele. Nikt nie byłby w stanie w tym mu dorównać. Cel osiągnął, ponieważ pragnęli kontynuować rozmowę/badanie nauk pana Jezusa i dlatego pragnęli go zaprosić do domu, i tak też się stało; otworzył i ukryte oczy ich – Duchowy sposób pojmowania nauczania i działalności Pana Jezusa; 32. Także przemawiali nawzajem w obecności; czyż nie płonęły serca nasze gdy był, gdy nam mówił i przez doktryny, nam Pisma wyjaśniał? przemawiali nawzajem w obecności – Przemawiali z posłańcem, który wzbudził w nich zainteresowane nauczaniem Pana Jezusa czyż nie płonęły serca nasze gdy […] nam Pisma wyjaśniał – To wzajemnie wyznawali sobie Posłaniec i dwaj uczniowie Pana Jezusa, że ten miał na nich takie oddziaływanie, nauczając; 33. A wstawszy tej samej godziny, wrócili się do Jeruzalem i znaleźli zgromadzonych onych jedenastu i tych razem z nimi, 34. Mówiących: Że Pan wstał prawdziwie i zjawił się w widzeniu Szymonowi. 35. A oni opowiedzieli, w jaki sposób poznali go przez doktryny i przez łamanie chleba. poznali go przez doktryny i przez łamanie chleba – W Łuk. 24:16 jest napisane, że nie zwrócili uwagi na istotny cel jego pojawienia się, nauczania i działania, a postrzegali go cieleśnie, oczami podziwiania [color=blue] „Nie zwrócili uwagi na niego, zaś jego, opanowali oczami” , 2Kor. 5:16; 36. A on, mówił: Istotnie ten sam Jezus, stanowiący środek w czasie był postawionym sam; mówił on: Pokój wam! 37. A byliście przerażonymi; pojawił się, byliście widzami przestraszonymi, uważanym był za ducha. 38. Więc przemówił on: Dlaczego jesteście wstrząśnięci w sercach? Z jakiego powodu zastanawianie się, wstępuje na serca wasze? (39) Nie dostrzegacie, po co ja sam istnieje? Doświadczacie mnie, szukacie po omacku, ponieważ macie za coś ciało kości, moje ręce, moje nogi; pojmiecie mnie, w miarę tego jak posiadacie ducha. (40) To sami przemawialiście: I to, pokazują ręce i nogi. A on, mówił – Dwaj uczniowie odnoszą się do tego Posłańca, z którym rozmawiali w drodze i w domu. To on im uświadamiał w jaki sposób nauczał Pan Jezus i o czym w odniesieniu do misji Chrystusa; w czasie był postawionym sam – Po pierwsze sam rozpoczął publiczną służbę Bogu i ludziom. A gdy już miał Apostołów, to też pozostał sam, gdy wysłał ich na odrębną służbę po uwięzieniu Jana Chrzciciela; był uważanym za ducha – Stało się to wtedy, gdy nagle zjawił się Apostołom na morzu; mówił on: Pokój wam – Napisane jest, jakby pierwszy raz nastąpiło to na Morzu Galilejskim w czasie burzy, gdy Apostołowie byli sami bez Pana Jezusa, Mar. 6:50; J. 6:20. Później gdy już on mówił im o swoim odejściu przez śmierć, wyraźnie powiedział: Pokój mój zostawiam Wam. Nie jak świat daje. Ja Wam daje. Niech się nie lęka serce wasze, J. 14:27. W J. 20:19, powiedzieli: Sami mówmy: Pokój Wam. W Łuk. 24:36 też jest wyrażony zamysł, aby w tym naśladować Pana Jezusa w kontynuacji jego dzieła, dla wszystkich, czy to wśród wierzących z Żydów, czy z narodów, 2Kor. 5:16-21. pojawił się, byliśmy widzami przestraszonymi – Nastąpiło to na Morzu Galilejskim w czasie burzy, gdy Apostołowie byli sami bez Pana Jezusa. Musiał on pozostać sam odprawić lud, gdyż ten razem z Apostołami, już rok wcześniej chciał go obwołać królem. Z tego powodu, później; uważanym był za ducha - pojawił się nieoczekiwanie, gdy Apostołowie czuli się zagrożeni utonięciem z powodu tej nawałnicy na morzu. Uważali go z omam (Ducha) Tak więc takie wydarzenia, jak: - spanie Pana Jezusa na łodzi, gdy się przeprawiali za morze do Genezareńczyków; - wysłanie Apostołów do służby w celu głoszenia Ewangelii Królestwa Bożego; - nieoczekiwane pojawienie się Pana Jezusa, gdy Apostołowie czuli się zagrożeni utonięciem z powodu nawałnicy na morzu, miały na celu, ukazanie duchowej obecności Pana Jezusa w szczególnych sytuacjach, gdy jeszcze w ciele, pełnił służbę na ziemi. Jego zmartwychwstanie, także ujawniło się im w przywróceniu tego rodzaju więzi duchowej, chociaż nie przebywał już na ziemi; Nie dostrzegacie, po co ja sam istnieje? – W ten sposób Pan Jezus, pobudzał Apostołów do tego, aby dążyli do poznania celu jego misji, a nie ograniczali się do podziwiania oczami; Doświadczacie mnie, szukacie po omacku – Nawałnica na morzu, stała się w nocy, więc wtedy z strachu, dosłownie mogli szukać Pana Jezusa po omacku, nie tak jak wtedy, gdy spał z tyłu w łodzi w czasie przeprawy do Genezareńczyków. Jednak potrzebę takiego szukania go mogli odczuć w czasie odrębnej służby, do której ich wysłał. Przykładem może być zdarzenie, gdy inni uczniowie nie byli w stanie uzdrowić epileptyka, Mat. 17:14-21. Szukanie po omacku, wynikało z faktu, że Apostołowie nadal czuli się zależni, gdyż odczuwali potrzebę jego cielesnej obecności, a Pana Jezusa nie było z nimi, nawet jako śpiącego w tyle łodzi; „macie za coś ciało kości, moje ręce, moje nogi” – Dotyczy to cielesnego postrzegania Pana Jezusa w sposobie bycia, a nie o rozumienie celu jego misji; pojmiecie mnie, w miarę tego jak posiadacie (pojmujecie) ducha – Znaczy to, że Ducha Świętego Boga Ojca już otrzymali od Pana Jezusa, gdy ten wysyłał ich do odrębnej służby. Jednak wtedy określone to zostało, jako danie im mocy, ale faktycznie, odnosiło się to do tegoż Ducha; To sami przemawialiście: I to, pokazują ręce i nogi – Gdy powrócili z odrębnej służby, to Pan Jezus wziął ich na osobność, aby odpoczęli, ale szło za nimi bardzo dużo ludzi, więc nadal musieli pracować przy nakarmieniu 5 000 osób (mężczyzn wraz z niewiastami i z dziećmi). O ich zmęczeniu, świadczyły ich ręce i nogi, ale nadal pomagali, a po tym jeszcze musieli się zmagać z nawałnicą na morzu. To, że się nie zniechęcili, mogła sprawić tylko moc Ducha Świętego Boga Ojca, którą już posiadali; 41) Z radości, sami jeszcze nie wierzyliście; podziwialiście, ale sami przemówiliście: Mamy tutaj, coś jadalnego. (42) A sami kolejno, podaliście rybę pieczoną, (43) Sami pojęliście zmysłami, więc jedliście, twarzą w twarz. sami przemówiliście: Mamy tutaj, coś jadalnego – Posłaniec w myśli, wrócił ich do wcześniejszego doznania radości z pełnienia odrębnej służby. Tą radość wyznawali sobie, gdy po zakończeniu służby dnia, zeszli się na wspólny posiłek nad morzem; 44. Zaś w ten sposób, przemawiał słowami, które szczególnie on, mówił do mnie, do was, będąc jeszcze z wami, że: Musi spełnić się wszystko, napisane w zakonie Mojżeszowym, prorokach, psalmach. on, mówił do mnie, do was – Posłaniec tym samym przyznaje, że był potajemnym uczniem Pana Jezusa. Mógł to więc być Gamaliel, lub Nikodem, którzy obaj i Józef z Arymatei, należeli do Rady Sanhedrynu Musi spełnić się wszystko - Musi się spełnić wszystko, czyli nie tylko to, co dotyczy Głowy, ale i jego Ciała (Zboru = Eklezja); 45. Będąc świadomym Pism, wyjaśniał on wtedy sposób myślenia. 46. Przemówił on: Tak napisano: Tak musi Chrystus cierpieć, a trzeciego dnia spośród umarłych powstać; 47. Więc dla imienia jego, ogłaszajcie zmianę usposobienia, odpuszczenie grzechów, względem wszystkich narodów; zróbcie początek z dala od Jeruzalem. 48. Wy świadkami tego. 49. A ja wysłałem was, według wezwania Ojca mego, a wy przebywając wśród obywateli; dotychczas nie przywdzialiście wzniosłości z powodu przejawów mocy boskiej. a trzeciego dnia spośród umarłych powstać – Tak to rozumiano na podstawie badania Pism, że Chrystus jako jedna osoba musiał cierpieć i oddać życie, a następnie powstać w wielu, wywodzących się spośród umarłych – wiele członków, jedno ciało to Chrystus w duchu, Dopiero później Pan Jezus ujawnił uczniom swoim, że odnosi to do siebie; zróbcie początek z dala od Jeruzalem – Uczniowie wysłani przez Pana Jezusa Chrystusa, mieli przygotowywać Żydów, którzy uwierzą w niego, do tego, aby byli gotowi przebaczyć wszystkim z narodów, którzy podobnie w niego uwierzą. Ap. Piotr miał takie doświadczenie z Korneliuszem; Wy świadkami tego – Pan Jezus stwierdził, że Apostołowie i inni uczniowie są świadkami tego, że tak jest napisane w Pismach, które czytano w każdy sabat; ja wysłałem was, według wezwania Ojca mego – Wezwanie, które od Ojca otrzymał Pan Jezus, następnie przekazał Apostołom, gdy wysłał ich do odrębnej służby, dla głoszenia Ewangelii Królestwa, a także i innym siedemdziesięciu uczniom. Zmartwychwstanie w nich Chrystusa, przejawiało się tym, że na nowo zrozumieli duchowość tego wezwania Ojca w odniesieniu do zrobienia, jakby nowego początku, czyli bez Pana Jezusa, gdy był obecny między nimi w ciele. Jakby nowy początek, z dala od Jeruzalem, został uczyniony w Antiochii, Dz. 11:19-26; 13:1-3; 50. A wywiódł ich aż do Betanii; ponadto podniósłszy ręce swoje, błogosławił ich. 51. Więc w czasie, pojawił się błogosławić; rozeszli się z nim, więc ich względem nieba, zabrał do góry. 52. A oni, zawrócili do Jeruzalem, mu złożyć hołd wśród radości wielkiej. 53. Więc byli pośród wszystkich w świątyni, wielbiąc Boga. A wywiódł ich aż do Betanii – To zdarzenie nie miało miejsca na siedem dni przed Pięćdziesiątnicą, lecz przed odprawieniem ich do odrębnej służby po uwięzieniu Jana Chrzciciela. Wskazuje to, że Apostołowie do odrębnej misji, zostali wysłani z Betanii, w której w czasie wieczerzy, na cztery dni przed Paschą (10 Nisana) Pan Jezus został namaszczony na śmierć, J. 12:1-8; w czasie, pojawił się błogosławić – W czasie wysłania Apostołów do odrębnej misji była wielka potrzeba przewodnictwa, dla tych, którzy podążali za Janem Chrzcicielem, ale on został uwięziony i skazany. Żniwo wielkie nastało, gdyż stali się jak owce bez pasterza, Mat. 9:36-38; ich względem nieba, zabrał do góry – Pan Jezus trzech uczniów zabrał na górę swego przemienienia, aby zrozumieli, że to, czego nauczał Mojżesz i to, co reformował Eliasz, zostało ujednolicone w jego nauczaniu, dlatego tylko jego należy słuchać, Mat. 17:5; Rz. 10:17 zawrócili do Jeruzalem, mu złożyć hołd – Wypełniło się to w czasie wjazdu Pana Jezusa do Jeruzalem i śpiewanie mu: Hosanna synowi Dawidowemu […], Mat. 21:9; Łuk. 19:38; byli pośród wszystkich w świątyni – Był to jednak czas czterech dni (10-14 Nisana) po wjeździe Pana Jezusa do Jeruzalem. Treść Ewangelii Łukasza 24:1-53 na podstawie BG i Konkordancji Stronga: WNIKANIE W NAUCZANIE PANA JEZUSA, POWSTANIEM CHRYSTUSA BIBLIA GDAŃSKA
Objaśnienia: słowo dodane - (+) słowo pominięte - (-) lub /-) słowo zamienione - (…/z) CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga http://biblos.feen.pl/vie...p=113815#114113 http://biblos.feen.pl/vie...start=30#116687 Na podst. K.S. do badania
|
