Markerów - 2023-07-19, 07:39 Temat postu: USPRAWIEDLIWIENIE ZEWNĘTRZNE I WEWNĘTRZNE . Londyńskie Wyznanie Wiary (protestanckie) z 1689 roku mówi: „Bóg ochotnie usprawiedliwia ludzi, których faktycznie powołuje. Czyni to NIE przez udzielenie im sprawiedliwości, lecz przebaczając im grzechy oraz uznając ich i przyjmując jako sprawiedliwych.” Jest to więc koncepcja „usprawiedliwienia zewnętrznego”, polegającego na czymś w rodzaju „dekretu” wydanego przez Boga stwierdzającego iż „ten człowiek jest sprawiedliwy”, jednak bez wewnętrznej przemiany tegoż człowieka. 🤔 W kontrowersji do takiego stanowiska, Sobór Trydencki stwierdza: „Jedyną wreszcie przyczyną formalną jest „sprawiedliwość Boga, nie ta, którą On sam jest sprawiedliwy, lecz którą nas sprawiedliwymi czyni” Kiedy On nam tej sprawiedliwości udziela, odnawiamy się najgłębiej duchowo i nie tylko uchodzimy za sprawiedliwych, ale sprawiedliwymi prawdziwie nazywamy się i jesteśmy, otrzymując każdy swoją sprawiedliwość według miary, w jakiej „Duch Święty udziela każdemu, jak chce” (1 Kor 12, 11), i według własnej każdego dyspozycji i współpracy.” Zewnętrzne usprawiedliwienie jest koncepcją niesłuszną choćby w świetle tych cytatów: ”...kto nie miłuje, pozostaje w śmierci” (1 Jan 3:14) „I choćbym miał dar prorokowania, i znał wszystkie tajemnice, i posiadał całą wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, byłbym niczym” /1 Kor. 13:2/ Usprawiedliwienie to nie „ogłoszenie” nas sprawiedliwymi, lecz uczynienie nas sprawiedliwymi podobnie jak np. „usprawnienie” nie oznacza „ogłoszenia” lecz „uczynienie” tego czegoś sprawniejszym Markerów - 2023-07-19, 08:32 Sprawa uświęcenia Otóż teologia protestancka nie pomija milczeniem uświęcenia bo faktycznie przyznaje, ze następuje ono potem, to jednak tym co w gruncie rzeczy „załatwia sprawę” między człowiekiem a Bogiem jest sprawiedliwość przypisana i zewnętrzna. Protestanci zdają się uważać iż ważny jest moment zawierzenia a pozostałe rzeczy to tylko umocnienie. I niby Można tak powiedzieć, choć to tak, jakby powiedzieć ze jedzenie umacnia mnie w moim życiu doczesnym. Owszem, umacnia ale jeśli jeść nie będę, śmiercią (doczesną) umrę. I to samo Jezus mówi o Życiu Bożym i Eucharystii: „Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie.” J 6,53 Pokoja - 2023-07-19, 17:57 Temat postu: Re: USPRAWIEDLIWIENIE ZEWNĘTRZNE I WEWNĘTRZNE .
Spotkałem się z takim pojmowaniem usprawiedliwienia, dla zbawienia, że Pan Jezus uczynił za nas co trzeba, więc my mamy to już z łaski. Oczywiście takie rozumowanie jezt błędne i zgubne. Jednak, czy Protestanci wszyscy tak to pojmują, skoro poniższy cytat, wskazuje na ich poprawne pojmowanie tej kwestii:
Bóg przez udzielenie Swega Ducha Świętego, powołuje tych, którzy okazali wiarę. Wiarę ta poczytuje im za sprawiedliwość. Tego rodzaju wiara nie jest przez stwierdzenie, ze ktoświerzy, lecz jest to żywa wiara, poparta uczynkami, wynikającymi z ufania Bogu, co do czynienia jego woli. Markerów - 2023-07-19, 20:34 Temat postu: Re: USPRAWIEDLIWIENIE ZEWNĘTRZNE I WEWNĘTRZNE .
Trudno się nie zgodzić. Bo Usprawiedliwienie nie jest jedynie czymś w rodzaju stwierdzenia że grzesznik jest już sprawiedliwy lecz jest rzeczywistą i globalną przemianą człowieka, prawdziwym darem uświęcenia. Nie może być ono w żaden sposób ograniczone do czegoś wyłącznie zewnętrznego. Sobór Trydencki ujął to zagadnienie następująco: „(…)usprawiedliwienie jest nie tylko odpuszczeniem grzechów, ale także uświęceniem i odnowieniem duszy ludzkiej na skutek dobrowolnego przyjęcia łaski i innych darów, przez co człowiek niesprawiedliwy staje się sprawiedliwym, a wróg zmienia się w przyjaciela tak, iż może dostąpić nadziei życia wiecznego”. Markerów - 2023-07-19, 20:36 I jeszcze jedna ważna sprawa: Zycie to nie tylko sprawa usprawiedliwienia. Życie Boże, to uczestnictwo juz tu, na Ziemi, w Królestwie Bożym i nawet jeśli Niebieskie Jeruzalem jest nasza ojczyzna a na ziemi poddani jesteśmy słabościom i nasza nadzieja powinna być przede wszystkim w Niebie i do Nieba powinniśmy tęsknić. Naszym zadaniem nie jest wyłącznie dojście do zbawienia, ale powinniśmy już tu na Ziemi jak najbardziej upodobnić się do Chrystusa tak by dotyczyły nas Jego słowa: „Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest.”Łk 17,21 Pokoja - 2023-07-19, 22:08
Jak rozumiesz to niebo, do którego należy tęskinić  Gdzie ono jest
Królestwo Boże jest pośród was, czy w was (uśpione przez grzech, tak jak Ducha można w sobie zasmucić, a nawet zgasić, Efz. 4:30; 1Tes. 5:19):?: Markerów - 2023-07-20, 07:11
Niebo jest tam gdzie jest Bóg. Pokoja - 2023-07-20, 09:57
A gdzie według Ciebie jest to niebo, w którym jest Bóg. Niebo jest tronem, a ziemia podnóżkiem w niebie. Czyż nie tak
Markerów - 2023-07-20, 10:01
Metaforycznie. Może trochę inaczej. Niebo to nie tyle jest tam gdzie jest Bóg co niebo to sam Bóg 1kor 15.28 ...."aby Bóg był wszystkim we wszystkich." |
