FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[bartek212701]

[Y]

[nike]

Umrzeć, aby inni mogli żyć

Apostoł Paweł mówi, że rozwój i wywyższenie Kościoła było potrzebne do ocalenia i uzdrowienia całej ludzkości.
W 1 Kor. 15:29,30 on wyjaśnia tę samą sprawę przez inny symbol. Tutaj on mówi o symbolicznym chrzcie na korzyść umarłych:

29. Bo inaczej cóż czynią ci, którzy się chrzczą nad umarłymi jeśli zgoła umarli nie bywają wzbudzeni? Przeczże się chrzczą nad umarłymi?
30. Przecz i my niebezpieczeństwa podejmujemy każdej godziny?

Umarli w tym wersecie, to ci sami, do których odnosi się Rzym. 8:20 – świat ludzkości, umarli w upadkach i grzechach. Przez swoje poświęcenie i
wierność, członkowie Kościoła przygotowali się do przywileju błogosławienia i podnoszenia ludzkości, razem z Chrystusem, w Wieku Tysiąclecia.
I tak, będąc w stanie powszechnego cierpienia,świat ludzkości wysyła niemy apel o wyzwolenie.
Jedno z tłumaczeń oddaje ten werset w piękny sposób: „całe stworzenie w napięciu oczekuje na wspaniałe ukazanie się synów Bożych przychodzących na swą własność”
(Nowy Testament we Współczesnym Angielskim, J.B.Philips).
Szt.Biblijny. "Epifania"

[Henryk]

[Y]

[bartek212701]

Spotkałem się z informacją w jednym z kościołów charyzmatycznych, ze chrzest za zmarłych to nie jest nic złego. A czym jest według Was?

[Olus]

Jest po prostu bez sensu.Niczego nie zmieni.

Jest po prostu bez sensu.Niczego nie zmieni.

[nike]

Pastor Russell w tomie VI pt. Nowe Stworzenie, tak interpretuje Chrzest za umarłych:

CHRZEST DLA UMARŁYCH
“Bo inaczej cóż uczynią ci, którzy się chrzczą nad umarłymi, jeśliż zgoła umarli nie bywają wzbudzeni?” - 1 Kor. 15:29.
Fałszywe zrozumienie myśli Apostoła, wyrażonej w powyższych słowach, prowadziło w “ciemnych wiekach” do chrztu zastępczego; lud chrześcijański, którego przyjaciele umarli bez chrztu, chrzcił się w zastępstwie tych. Poprawne poglądy, co do istoty rzeczywistego chrztu szybko wykazują nam bezpodstawność takiej procedury. Dana osoba nie może więcej poświęcić się za inną osobę, tak jak nie jest w stanie przenieść swego naturalnego czy duchowego życia na drugą osobę. To fałszywe zrozumienie słów Apostoła prowadziło jednakowoż do pomieszania pojęć u, wielu, którzy nie pojmowali, jak wielkie odstępstwa miały miejsce tuż po śmierci apostołów i jak dzikie i bezpodstawne teorie i zwyczaje wyłoniły się na horyzont Chrześcijaństwa.
Przedmiotem Apostoła było zmartwychwstanie umarłych i on tu właśnie podpiera i opracowuje tę doktrynę. Najwidoczniej czyniono napady na wiarę Kościoła w Koryncie odnośnie Zmartwychwstania umarłych. Jako argument w wierszu powyżej przytoczonym, zwraca uwagę Kościoła na fakt, że oni wszyscy byli ochrzczeni i że ich chrzest przedstawiał, czyli symbolizował śmierć, jak to widzimy z poprzedniego. Później przez wykazanie im bezpodstawności tego nowego stanowiska, zapytuje czy miałoby sens lub wartość takie poświęcenie na śmierć, jak ich chrzest podaje, gdyby nowa teoria, że zmarły nie zmartwychwstanie, była prawdziwą. Poświęcili się, aby być członkami, aby umrzeć razem, jeden za drugiego dla społeczności z Chrystusem i by w ten sposób być umarłymi z Nim i jako członkowie Jego ciała, członkowie wielkiej ofiary pojednania ofiarować się na korzyść umarłego świata, ponieważ mieli nadzieję w obiecane zmartwychwstanie.
Argumentem Apostoła jest, że całe stanowisko chrześcijaństwa razem stoi albo upada. Jeżeli nie ma zmartwychwstania umarłych, to wtedy ci, którzy zasnęli w Chrystusie, są zgubieni tak, jak i reszta świata; i jeżeli tak się ma sprawa i nie ma nadziei na przyszłość ani dla Kościoła, ani dla świata przez Kościół, to, dlaczego poświęcamy nasze życie na śmierć? Jesteśmy ochrzczeni w śmierć z Chrystusem, ochrzczeni dla umarłych w tym celu, abyśmy z czasem mieli społeczność z Nim, jako Życiodawcy świata - Nasienie Abrahamowe.

[Jan Wiśniewski]

[nike]

A czy nie jest oparte na Biblii? Twoje wymyślane poglądy i proroctwa, są biblijne?
Pomyśl, co ty wypisujesz za głupoty, a potem strofuj mnie.

[Jan Wiśniewski]

[Dariusz]

Świadkowie Jehowy tak to wyjaśniają:

Na czym polega chrzest, „aby być umarłymi”?

Słowa z 1 Koryntian 15:29 tłumaczone są różnie: „Cóż tedy uczynią ci, którzy się dają chrzcić za umarłych?” (Bw); „którzy się chrzczą nad umarłymi” (Bg); „przyjmują chrzest za zmarłych” (BWP, Wp); „dla zmarłych”, „ze względu na zmarłych” (przyp. w BT); „dają się ochrzcić, aby być umarłymi” (NŚ).
Istnieje sporo propozycji wyjaśnienia tego wersetu. Najczęściej spotyka się pogląd, iż Paweł nawiązał tu do zwyczaju dokonywania chrztów zastępczych, to jest chrzczenia w wodzie osób żywych w imieniu i na korzyść zmarłych. Nie ma jednak dowodów na stosowanie takiej praktyki za dni tego apostoła. Nie byłaby ona również zgodna z wersetami mówiącymi wyraźnie, że chrzest był udzielany „uczniom”, którzy ‛ochoczo przyjęli słowo’ i osobiście „uwierzyli” (Mt 28:19; Dz 2:41; 8:12).

Słownik grecko-polski (red. Z. Abramowiczówna, Warszawa 1965, t. IV, s. 409), podaje, iż wyraz hypér, który w 1 Koryntian 15:29 jest użyty z dopełniaczem, oznacza m.in.: „zamiast”, „za”, „w imieniu”, „z powodu”, „dla”, „co się tyczy”, „względem”, a w zdaniach celowych także „aby”, „ażeby”. Już w r. 1728 J. Elsner zebrał cytaty ilustrujące, jak różni pisarze greccy stosowali wyraz hypér z dopełniaczem w znaczeniu celowym, czyli wyrażającym zamiar, i wskazał, że konstrukcja występująca w 1 Koryntian 15:29 ma właśnie taki sens (Observationes Sacræ in Novi Foederis Libros, Utrecht, t. II, ss. 127-131). Dlatego też w Przekładzie Nowego Świata słusznie użyto w tym wersecie zdania celowego, wprowadzonego słowem „aby”.

Tam, gdzie jakieś sformułowanie ze względu na jego strukturę gramatyczną można przetłumaczyć na rozmaite sposoby, poprawny jest ten przekład, który harmonizuje z kontekstem. Otóż w 15 rozdziale 1 Koryntian omawiana jest głównie sprawa wiary w śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa, co wynika z wersetów 3 i 4. W następnych wersetach przedstawiono dowody uzasadniające taką wiarę (w. 5-11), wyliczono poważne konsekwencje odrzucenia wiary w zmartwychwstanie (w. 12-19), nadmieniono, iż wskrzeszenie Chrystusa stanowi rękojmię zmartwychwstania innych ludzi (w. 20-23), a ponadto wykazano, jak to wszystko przyczyni się do pojednania wszelkich rozumnych stworzeń z Bogiem (w. 24-28). Werset 29 najwyraźniej stanowi nieodłączny element tych rozważań. Ale o czyim zmartwychwstaniu jest w nim mowa? Czy osób, o których chrzcie tu wspomniano? A może o zmartwychwstaniu tych, którzy zmarli wcześniej, przed owym chrztem? Na co wskazują następne zdania? Z wersetów 30-34 wynika, że przedmiotem analizy są przyszłe perspektywy żyjących chrześcijan, a wersety 35-58 precyzują, iż chodzi o wiernych chrześcijan, którzy mają nadzieję niebiańską.

Pozostaje to w zgodzie z Rzymian 6:3, gdzie napisano: „Czyż nie wiecie, że my wszyscy, którzy zostaliśmy ochrzczeni w Chrystusie Jezusie, zostaliśmy ochrzczeni w jego śmierci?” A zatem nie chodzi o chrzest za kogoś, kto już umarł, lecz o chrzest mający wpływ na przyszłość danej jednostki.
W jakim więc sensie chrześcijanie ci ‛dawali się ochrzcić, aby być umarłymi’, lub zostawali ‛ochrzczeni w śmierci Chrystusa’? Tak jak on wstępowali na drogę życiową, która ze względu na zachowywanie prawości prowadziła ich do śmierci, ale jednocześnie dawała nadzieję na wskrzeszenie do nieśmiertelnego bytu duchowego w niebie (Rz 6:4, 5; Flp 3:10, 11). Nie chodziło tu o chrzest dokonywany szybko, jak to jest w wypadku zanurzenia w wodzie. Ponad trzy lata po ochrzczeniu w wodzie Jezus mówił o chrzcie, który dla niego jeszcze się nie dopełnił i który w przyszłości czekał również jego uczniów (Mk 10:35-40). Ponieważ ów chrzest wiedzie do wskrzeszenia i życia w niebie, więc rozpoczyna się wtedy, gdy duch Boży zaszczepia w danej osobie nadzieję niebiańską, a kończy się nie z chwilą jej śmierci, lecz podczas zmartwychwstania, stanowiącego urzeczywistnienie jej widoków na nieśmiertelne życie duchowe (1Ko 6:14; 2Ko 1:21, 22).
(Leksykon Wnikliwe Poznawanie Pism)