FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO Strona Główna FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO
TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17)

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Komu Jezus zapłacił ów "skrypt dłużny"
Autor Wiadomość
Markerów 
VIP
Mistrz


Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
HP: 4536/15122
 30%
MP: 0/7220
 0%
EXP: 22/373
 5%
Wysłany: 2023-04-27, 10:48   

Pokoja napisał/a:
[. T
Tak jak żywimy się codziennie chlebem (pokarmem), aby odżywiać się cieleśnie, tak dzięki przyjmownie Słowa Jego (Rz. 10:17), codziennie potrzebujemy budować naszą duchowość (osobowość), czyli rozwijać się, aby pielgrzymować w wierze.


No cóż, trochę byłoby to dziwne gdyby Jezus mówił używając tych samych słów! w tym miejscu o wierze, a w czasie Ostatniej Wieczerzy o (przemienionym) Chlebie i Winie. :-|
Jeśli jednak uważnie przeczytasz kontekst wypowiedzi, łatwo zauważysz że konieczność wiary jest przywoływana właśnie w kontekście uwierzenia w to, że to Jezus jest owym
dającym życie pokarmem.

Musisz dokładniej przeanalizować ten fragment:
Zaczyna się od tego, iż Jezus wyrzuca Żydom że szukali go tylko dlatego że się najedli chleba:
(26) W odpowiedzi rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam:
Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb
do sytości.
I tu jest pierwsza zapowiedź pokarmu jaki uczniom da (w przyszłości! – gdyby chodziło o
wiarę czy naukę, Jezus użyłby czasu teraźniejszego):
(27) Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki,
a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg
Ojciec.
W odpowiedzi Żydzi pytają Jezusa co mają zrobić by „wypełniać dzieła Boże” i otrzymują odpowiedź że mają w Niego uwierzyć:
(28) Oni zaś rzekli do Niego: Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?
(29) Jezus odpowiadając rzekł do nich: Na tym polega dzieło /zamierzone przez
Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał.
Żydzi w odpowiedzi pytają Jezusa o cud – jakby mówili „no dobrze, uwierzymy, ale jak się uwierzytelnisz? Mojżesz uwierzytelnił się chlebem z Nieba, a Ty co uczynisz?”:
„(30) Rzekli do Niego: Jakiego więc dokonasz znaku, abyśmy go widzieli i
Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz?
(31) Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: Dał im do jedzenia Chleb z nieba.”
Jezus ripostuje mówiąc o sobie samym jako o chlebie z Nieba – i o tym że mojżeszowa
manna była jedynie zapowiedzią Eucharystii:
(32) Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam
chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba.
(33) Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje
światu.
Warto zwrócić uwagę że to Jezus jest Chlebem, sama Jego osoba. Nie wiara w Niego, lecz On
sam!
Żydzi na razie nie są zaniepokojeni, gdyż interpretują te słowa podobnie jak dziś
protestanci - symbolicznie. Niezrażeni proszą:
(34) Rzekli więc do Niego: Panie, dawaj nam zawsze tego chleba!
Chyba nie ma wątpliwości że w tym momencie Żydzi myśleli o jakiejś przenośni a nie
spożywaniu Jezusa.
Jednak Jezus natychmiast wyprowadza ich z tego mniemania, sprowadzając tę ich
symboliczną interpretację do konkretu:
(35) Odpowiedział im Jezus: Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął;
a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie.
Teraz następuje tekst o wierze:
(36) Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie.
Jasno widać, że Jezus mówi tu o niewierze w to że to On jest Chlebem z Nieba.
(37) Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz
nie odrzucę, (38) ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego,
który Mnie posłał.
Owo „zstąpienie z Nieba” jest wyraźnym odniesieniem do chleba Bożego z wersu 33.
(36) Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie.
(37) Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz
nie odrzucę, (38) ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego,
który Mnie posłał.
(39) Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale
żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym.
(40) To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie
wieczne. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Jest tu – w zwrocie „a kto widzi Syna” – bardzo ciekawe nawiązanie do ponadczasowości Sakramentu. Jedyną możliwością bym dziś widział Jezusa jest właśnie Eucharystia… Muszę
w nią wierzyć, bo samo oglądanie Jezusa nic mi nie pomoże.
Żydzi zaczynają się niepokoić – Jezus podaje się za kogoś innego niż go znali (jako sąsiada), a
do tego całkiem serio mówi o sobie jako o Chlebie z Nieba. Wcześniej uważali to za
przenośnię i wszystko było w porządku, ale teraz są zmieszani::
(41) Ale Żydzi szemrali przeciwko Niemu, dlatego że powiedział: Jam jest chleb, który z
nieba zstąpił.
Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy? Jakżeż może On teraz
mówić: Z nieba zstąpiłem.”
Teraz następuje mowa Jezusa o tym że trzeba wierzyć w Niego i w Jego słowa, by mieć
życie wieczne:
(43) Jezus rzekł im w odpowiedzi: Nie szemrajcie między sobą!
(44) Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś
wskrzeszę go w dniu ostatecznym.
(45) Napisane jest u Proroków: Oni wszyscy będą uczniami Boga. Każdy, kto od Ojca
usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie.
(46) Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział
Ojca.
(47) Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto /we Mnie/ wierzy, ma życie wieczne.
I zaraz potem Jezus powraca do treści tego, w co Żydzi mają uwierzyć:
(48) Jam jest chleb życia.
(49) Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli.
(50) To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze.
(51) Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył
na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata.
Jak widać, znów jest to nawiązanie zarówno do tego co się stanie w Wieczerniku, jak i do
tego co stanie się na Krzyżu.
Żydzi już nie myślą (jak w w.34) że to przenośnia. Zrozumieli że Jezus mówi dosłownie o
spożywaniu Jego Ciała i że gani ich za to że nie wierzą w to co mówi:
(52) Sprzeczali się więc między sobą Żydzi mówiąc: Jak On może nam dać /swoje/ ciało do
spożycia?
Gdyby tu chodziło o wiarę, naukę lub cokolwiek innego, byłby to najlepszy moment by
wyprowadzić Żydów z błędu. Gdyby chodziło o co innego niż Eucharystia, Jezus nigdy nie
powiedziałby następnych 6 wersów. Tymczasem On jeszcze wzmacnia swoją poprzednią
wypowiedź:
(53) Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie
spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w
sobie.
(54) Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu
ostatecznym.
(55) Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem.
(56) Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.
(57) Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie
żył przeze Mnie.
(58) To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a
poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli,
 
     
Markerów 
VIP
Mistrz


Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
HP: 4536/15122
 30%
MP: 0/7220
 0%
EXP: 22/373
 5%
Wysłany: 2023-04-27, 10:50   

Tego już było za dużo dla części uczniów Jezusa:
„Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?”
Jezus gani ich za taki brak wiary i „cielesne”, nie-boże podejście do sprawy i do Jego słów, których człowiek cielesny nie jest w stanie przyjąć gdyż „są duchem i są życiem” - zaraz
jednak dodaje że wiara jest darem Boga:

„Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca”.

Pismo Święte odnotowuje że „Odtąd wielu uczniów Jego odeszło i już z Nim nie chodziło.”

A więc Pokoja ty również chcesz odejść? :-/
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli,
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 724 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6290
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4498/6115
 73%
EXP: 268/330
 81%
Wysłany: 2023-06-03, 08:34   

Markerów napisał/a:
Tego już było za dużo dla części uczniów Jezusa:
„Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?”
Jezus gani ich za taki brak wiary i „cielesne”, nie-boże podejście do sprawy i do Jego słów, których człowiek cielesny nie jest w stanie przyjąć gdyż „są duchem i są życiem” - zaraz
jednak dodaje że wiara jest darem Boga:

„Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli mu to nie zostało dane przez Ojca”.

Pismo Święte odnotowuje że „Odtąd wielu uczniów Jego odeszło i już z Nim nie chodziło.”

A więc Pokoja ty również chcesz odejść? :-/


Tak może mogłeś myśleć, gdyż także przeoczyłem i te dwa ostanie Twoje posty, ale na podstawie wątku POKÓJ WAM - Od Ziarnka Postanowienia (w którym to postanowieniu w wierze i wytrwaniu jestem "żywy"
http://biblos.feen.pl/vie...c&start=0#36016
i innych postów moich wątków i moich postów w wątkach innych dyskutantów mogłeś zauważyć, że tak nie jest, a wręcz przeciwnie, gdyż szukam przesłania całego Słowa Bożego, a w tym i Słowa Pana Jezusa z NT, najbliższego oryginałowi.

Z powodu dużych ograniczeń czasowych na razie mogę zdecydowanie napisać, że nauczanie krk na temat Eucharystii ma się tak do nauczania Pana Jezusa w jej zakresie,jak nauczanie krk o cudzie nakarmienia 5 000 osób pięcioma chlebkami i dwiema rybkami ma się do rzeczywistego znaku uczynionego przez Pana Jezusa, który dzięki zaopatrzeniu w chleby przez pięciu zaopatrzeniowców i w ryby przez dwóch zaopatrzeniowców nakarmił 5 000 osób.
Tak jak z prawdy o znaku krk zrobił cud, tak z Eucharystii krk uczynił "opium dla ludu".

W stosownym czasie więcej napiszę o tych zabobonnych naucczaniach krk.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
radek 
Zasłużony
I st. PSM


Potwierdzenie wizualne: 1000
Pomógł: 37 razy
Dołączył: 24 Lip 2021
Posty: 789

Poziom: 25
HP: 104/1490
 7%
MP: 711/711
 100%
EXP: 23/73
 31%
Wysłany: 2023-06-04, 18:25   Re: Komu Jezus zapłacił ów "skrypt dłużny"

Markerów napisał/a:
Komu Jezus zapłacił ów
„skrypt dłużny”(Kol 2,14) o którym pisze św. Paweł?


Narzuca się odpowiedź - "Duchowi Świętemu". Z tym tematem kojarzą mi się fragmenty:

[PAN ] odpowiedział: Ja sprawię, że przejdzie przed tobą cała moja dobroć. Ogłoszę też przed tobą imię JHWH — bo okazuję łaskę temu, któremu ją okazuję, i darzę miłosierdziem tego, którego nim darzę.
Wyjścia 33:19 SNP
https://bible.com/pl/bible/2095/exo.33.19.SNP

Miłość nigdy nie ustaje. Natomiast proroctwa? — Te się wypełnią. Języki? — Te ustaną. Wiedza? — Jej świeżość przeminie.
1 Koryntian 13:8 SNP
https://bible.com/pl/bible/2095/1co.13.8.SNP

Języki będą mogły ustać, gdy będą darzone odpowiednim szacunkiem przez wszystkich słuchających w tym Stworzeniu, czyli po tym, gdy cała praca sądu się wypełni

W ich ustach nie doszukano się kłamstwa — są bez skazy.
Objawienie 14:5 SNP
https://bible.com/pl/bible/2095/rev.14.5.SNP
_________________
‭‭Ewangelia według św. Jana 3:21 BW1975‬‬
[21] Lecz kto postępuje zgodnie z prawdą, dąży do światłości, aby wyszło na jaw, że uczynki jego są dokonane w Bogu.
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 724 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6290
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4498/6115
 73%
EXP: 268/330
 81%
Wysłany: 2023-06-05, 17:19   Re: Komu Jezus zapłacił ów "skrypt dłużny"

radek napisał/a:
Markerów napisał/a:
Komu Jezus zapłacił ów
„skrypt dłużny”(Kol 2,14) o którym pisze św. Paweł?


Narzuca się odpowiedź - "Duchowi Świętemu". Z tym tematem kojarzą mi się fragmenty:

[PAN ] odpowiedział: Ja sprawię, że przejdzie przed tobą cała moja dobroć. Ogłoszę też przed tobą imię JHWH — bo okazuję łaskę temu, któremu ją okazuję, i darzę miłosierdziem tego, którego nim darzę.
Wyjścia 33:19 SNP
https://bible.com/pl/bible/2095/exo.33.19.SNP


http://biblos.feen.pl/vie...&start=0#121183
http://biblos.feen.pl/vie...&start=0#121185

Akurat to narzucanie, nijak się ma do Słowa Bożego, w którym trynitarze rozmowę Jozuego z Mojżeszem, przebiegle zamienili na rozmowę Mojżesza z JHWH. Brak jest podstaw do takiego przekazu, gdyż w w. 14. I odpowiedział (559) Pan (słówo Pan jest dodane)
Także w w. 15. I rzekł (559) Mojżesz do (413) niego: (słówo Mojżesz jest dodane) oraz w w. 18. Nad to rzekł (559) Mojżesz: (słówo Mojżesz jest dodane)

Cytat:
Wyj. 33:12. Tedy mówił (559) Mojżesz (4872) do (5288) Pana (3068): Wej (7200), ty (859) mi (413) mówisz (559): Prowadź (5927) lud (º5971) ten (2088), a tyś (859) mi nie (3808) oznajmił (3045), kogo (º834) poślesz (7971) ze (5973) mną? Nad to powiedziałeś (559): Znam (3045) cię z imienia (8034), znalazłeś (4672) też (1571) łaskę (2580) w oczach (5869) moich.
13. Teraz (6258) tedy, jeźlim (518_4994) znalazł (4672) łaskę (2580) w oczach (5869) twoich, ukaż (3045) mi proszę (4994) drogę (º1870) twoję, żebym cię poznał (3045), i żebym (4616) znalazł (4672) łaskę (2580) w oczach (5869) twoich, a obacz (7200), że (3588) ludem (1471) twoim jest naród (5971) ten (2088).
14. I odpowiedział (559) Pan: Oblicze (6440) moje pójdzie (3212) przed tobą, a dam ci (8901) odpocznienie (5117).
15. I rzekł (559) Mojżesz do (413) niego: Nie (518_369) pójdzieli (1980) oblicze (6440) twoje z nami, nie (408) wywódź (5927) nas stąd (2088).
16. Albowiem po czemże (4100) tu (645) znać będzie (3045), żem (3588) znalazł (4672) łaskę (2580) w oczach (5869) twoich, ja (589) i lud (5971) twój? izali nie (3808) po tem, gdy pójdziesz (3212) z (5973) nami? bo tak oddzieleni będziemy (6395), ja (589) i lud (5971) twój, od każdego (3605) ludu (5971), który (834) jest na (5921_6440) ziemi (127).
17. I rzekł (559) Pan (3068) do (413) Mojżesza (4872): I (1571) tę (2088) rzecz (º1697), o którąś (834) mówił (1696), uczynię (6213); boś (3588) znalazł (4672) łaskę (2580) w oczach (5869) moich, i znam (3045) cię z imienia (8034).
18. Nad to rzekł (559) Mojżesz: Ukaż (7200) mi proszę (4994), chwałę (º3519) twoję.
19. A on odpowiedział (559): Ja (589) sprawię, że przejdzie (5674) wszystko (3605) dobre (2898) moje przed (5921) twarzą (6440) twoją, i zawołam (7121) z imienia (8034): Pan (3068) przed twarzą (6440) twoją; zmiłuję się (2603), nad (853) kim (834) się zmiłuję (2603); a zlituję się (7355), nad (853) kim (834) się zlituję (7355). [BG]


Wyj. 33:12. W duchu ustawy Jehowy, powiedziano Mojżeszowi: Ty masz wizję, w duchu ustaw mówisz, prowadź chorągwie ludu tego! Tak długo jak mówimy, ty poznajesz przed sygnałami, które posyłamy: Chwałę poznałeś poprzez doświadczenie, znalazłeś też źródło łaski.
13. Teraz więc kiedy znalazłeś źródło łaski, więc stałeś się znanym; wyszło na jaw źródło łaski, ponieważ standard drogi poznałeś poprzez doświadczenie; masz wizję z powodu tego ludu narodów.
14. Byłeś powołaną osobą, prowadź dać wytchnienie na korzyść.
15. Byłeś powołany w duchu ustawy: Żaden tutaj odejdzie, jeśli nie będziesz wyprowadzoną osobą.
16. W jakim celu więc potwierdzimy, że znalazłeś źródło łaski; ja przeciw ludowi nie pójdę; ja będę oddzielony całemu ludowi, ludowi który na terenie oblicza ziemi.

Mojżesz wracał się do obozu, … Jozue, […] nie odchodził
. – Jozue był łącznikiem między Mojżeszem w obozie, a Zgromadzeniem w Namiocie;

Ty masz wizję, w duchu ustaw mówisz […] Tak długo jak mówimy, ty poznajesz przed sygnałami, które posyłamy – Treść z w. 11b) do 16 jest mową Zgromadzenia przez Jozuego do Mojżesza. On był księciem w Egipcie, więc znał sposób mówienia według ustaw. W szczególnych sytuacjach był w stanie, podejmować działania w czasie powstawania ustaw;

standard drogi poznałeś poprzez doświadczenie – Wstawienie się za Hebrajczykami w Egipcie i to doświadczenie Mojżesza, spowodowały, że znalazł źródło łaski w narodzie. Jako książę Egiptu, prowadził różnego rodzaju bitwy w kierunku Ziemi Obiecanej i w niej samej, gdyż ta była w strefie wpływów Egiptu. Po śmierci Jakuba, potwierdza to żałoba, którą według zwyczaju egipskiego, odbyto po wschodniej stronie Jordanu, a pogrzeb po zachodniej jego stronie, czyli tam, gdzie pozostali domownicy, Abrahama, Izaaka i Jakuba Rdz. 49:33-50:10,11;

Żaden tutaj odejdzie, jeśli nie będziesz wyprowadzoną osobą – Było to konieczne, dla uzyskania respektu dla Mojżesza wśród ludu;

W jakim celu więc potwierdzimy, że znalazłeś źródło łaski – Mojżesz po kulcie cielca mógł mieć ważne powody, aby szukać mocnego poparcia ze strony Zgromadzenia, ale ono nie mogło potwierdzić, że znalazł u niego źródło łaski, jeżeli nie zgodzi się dalej przewodzić;

ja przeciw ludowi nie pójdę – Jozue, chociaż jako zwiadowca do Kanaanu, dodawał otuchy w kierunku podboju, to jednak czuł się jeszcze z mało doświadczonym, aby samodzielnie prowadzić naród izraelski;

Wyj. 33:17. Mojżesz odpowiedział w duchu ustawy Jehowy: Owszem ten standard sprawy, tak jak mówiłem uczynię; z powodu tego znalazłem źródło łaski, sławę poznałem poprzez doświadczenie.
18. Mam wizję, więc standardem chwały będziesz poinstruowanym.
19. Będziesz poinstruowanym: Ja służę jako poddany każdej dobrej rzeczy na terenie; na przedzie wywołam chwałę Jehowy; na przedzie okażę przychylności standard temu któremu okaże przychylność; okaże miłosierdzia standard temu któremu okaże miłosierdzie.

standardem chwały będziesz poinstruowanym
– Jest to obietnica Mojżesza dla Jozuego, którego przygotowywał do przejęcia przewodnictwa nad Izraelem, aby go przeprowadzić przez Jordan i podbić zachodnią część Ziemi Obiecanej, czyli Kanaanu;


Kod:
Wyj. 33:12. W duchu ustawy (413) Jehowy (3068), powiedziano (559) Mojżeszowi (4872): Ty (859) masz wizję (7200), w duchu ustaw (413) mówisz (559), prowadź (5927) chorągwie (853) ludu (5971) tego (2088)! Tak długo jak (5973) mówimy (559), ty (859) poznajesz (3045) przed (3808) sygnałami (853), które (834) posyłamy (7971): Chwałę (8034) poznałeś poprzez doświadczenie (3045), znalazłeś (4672) też (1571) źródło (5869) łaski (2580).
13. Teraz (6258) więc (4994), kiedy (518) znalazłeś (4672) źródło (5869) łaski (2580), więc (4994) stałeś się znanym (3045); wyszło na jaw (4672) źródło (5869) łaski (2580), ponieważ (3588) standard (853) drogi (1870) poznałeś poprzez doświadczenie (3045); masz wizję (7200) z powodu (4616) tego (2088) ludu (5971) narodów (1471).
14. Byłeś powołaną (559) osobą  6440), prowadź (3212) dać wytchnienie (5117) na korzyść (8901).
15. Byłeś powołany (559) w duchu ustawy (413): Żaden (369) tutaj (2088) odejdzie (1980), jeśli (518) nie (408) będziesz wyprowadzoną (5927) osobą (6440).
16. W jakim celu (4100) więc (645) potwierdzimy (3045), że (3588) znalazłeś (4672) źródło (5869) łaski (2580); ja (589) przeciw (5973) ludowi (5971) nie (3808) pójdę (3212); ja (589) będę oddzielony (6395) całemu (3605) ludowi (5971), ludowi (5971) który (834) na terenie (5921) oblicza (6440) ziemi (127).
17. Mojżesz (4872) odpowiedział (559) w duchu ustawy (413) Jehowy (3068): Owszem (1571) ten (2088) standard (853) sprawy (1697), tak jak (834) mówiłem (1696), uczynię (6213); z powodu tego (3588) znalazłem (4672) źródło (5869) łaski (2580), sławę (8034) poznałem poprzez doświadczenie (3045).
18. Mam wizję (7200), więc (4994) standardem (853) chwały (3519) będziesz poinstruowanym (559).
19. Będziesz poinstruowanym (559): Ja (589) służę jako poddany (5674) każdej (3605) dobrej rzeczy (2898) na terenie (5921); na przedzie (6440) wywołam (7121) chwałę (8034) Jehowy (3068), na przedzie (6440) okaże przychylności (2603) standard (853) temu któremu (834) okaże przychylność (2603); okaże miłosierdzia (7355) standard (853) temu któremu (834) okaże miłosierdzie (7355). [KS]
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
radek 
Zasłużony
I st. PSM


Potwierdzenie wizualne: 1000
Pomógł: 37 razy
Dołączył: 24 Lip 2021
Posty: 789

Poziom: 25
HP: 104/1490
 7%
MP: 711/711
 100%
EXP: 23/73
 31%
Wysłany: 2024-02-05, 22:08   Re: Komu Jezus zapłacił ów "skrypt dłużny"

Markerów napisał/a:
Komu Jezus zapłacił ów
„skrypt dłużny”(Kol 2,14) o którym pisze św. Paweł?


Temu, przez którego chciał być przyjęty, czyli temu, który jest Duchem Świętym. Z Jego powodu został poczęty. I to nie śmierć powinna być czczona, lecz Osoba, która daje Życie
_________________
‭‭Ewangelia według św. Jana 3:21 BW1975‬‬
[21] Lecz kto postępuje zgodnie z prawdą, dąży do światłości, aby wyszło na jaw, że uczynki jego są dokonane w Bogu.
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 724 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6290
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4498/6115
 73%
EXP: 268/330
 81%
Wysłany: 2024-02-08, 23:06   

Markerów napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Tak jak żywimy się codziennie chlebem (pokarmem), aby odżywiać się cieleśnie, tak dzięki przyjmownie Słowa Jego (Rz. 10:17), codziennie potrzebujemy budować naszą duchowość (osobowość), czyli rozwijać się, aby pielgrzymować w wierze.


No cóż, trochę byłoby to dziwne gdyby Jezus mówił używając tych samych słów! w tym miejscu o wierze, a w czasie Ostatniej Wieczerzy o (przemienionym) Chlebie i Winie. :-|
Jeśli jednak uważnie przeczytasz kontekst wypowiedzi, łatwo zauważysz że konieczność wiary jest przywoływana właśnie w kontekście uwierzenia w to, że to Jezus jest owym
dającym życie pokarmem.

Musisz dokładniej przeanalizować ten fragment:
Zaczyna się od tego, iż Jezus wyrzuca Żydom że szukali go tylko dlatego że się najedli chleba:
(26) W odpowiedzi rzekł im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam:
Szukacie Mnie nie dlatego, żeście widzieli znaki, ale dlatego, żeście jedli chleb
do sytości.
I tu jest pierwsza zapowiedź pokarmu jaki uczniom da (w przyszłości! – gdyby chodziło o
wiarę czy naukę, Jezus użyłby czasu teraźniejszego):
(27) Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki,
a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg
Ojciec.
W odpowiedzi Żydzi pytają Jezusa co mają zrobić by „wypełniać dzieła Boże” i otrzymują odpowiedź że mają w Niego uwierzyć:
(28) Oni zaś rzekli do Niego: Cóż mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boże?
(29) Jezus odpowiadając rzekł do nich: Na tym polega dzieło /zamierzone przez
Boga, abyście uwierzyli w Tego, którego On posłał.
Żydzi w odpowiedzi pytają Jezusa o cud – jakby mówili „no dobrze, uwierzymy, ale jak się uwierzytelnisz? Mojżesz uwierzytelnił się chlebem z Nieba, a Ty co uczynisz?”:
„(30) Rzekli do Niego: Jakiego więc dokonasz znaku, abyśmy go widzieli i
Tobie uwierzyli? Cóż zdziałasz?
(31) Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, jak napisano: Dał im do jedzenia Chleb z nieba.”
Jezus ripostuje mówiąc o sobie samym jako o chlebie z Nieba – i o tym że mojżeszowa
manna była jedynie zapowiedzią Eucharystii:
(32) Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam
chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba.
(33) Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje
światu.
Warto zwrócić uwagę że to Jezus jest Chlebem, sama Jego osoba. Nie wiara w Niego, lecz On
sam!
Żydzi na razie nie są zaniepokojeni, gdyż interpretują te słowa podobnie jak dziś
protestanci - symbolicznie. Niezrażeni proszą:
(34) Rzekli więc do Niego: Panie, dawaj nam zawsze tego chleba!
Chyba nie ma wątpliwości że w tym momencie Żydzi myśleli o jakiejś przenośni a nie
spożywaniu Jezusa.
Jednak Jezus natychmiast wyprowadza ich z tego mniemania, sprowadzając tę ich
symboliczną interpretację do konkretu:
(35) Odpowiedział im Jezus: Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął;
a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie.
Teraz następuje tekst o wierze:
(36) Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie.
Jasno widać, że Jezus mówi tu o niewierze w to że to On jest Chlebem z Nieba.
(37) Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz
nie odrzucę, (38) ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego,
który Mnie posłał.
Owo „zstąpienie z Nieba” jest wyraźnym odniesieniem do chleba Bożego z wersu 33.
(36) Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie.
(37) Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz
nie odrzucę, (38) ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego,
który Mnie posłał.
(39) Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale
żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym.
(40) To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie
wieczne. A ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

Jest tu – w zwrocie „a kto widzi Syna” – bardzo ciekawe nawiązanie do ponadczasowości Sakramentu. Jedyną możliwością bym dziś widział Jezusa jest właśnie Eucharystia… Muszę
w nią wierzyć, bo samo oglądanie Jezusa nic mi nie pomoże.
Żydzi zaczynają się niepokoić – Jezus podaje się za kogoś innego niż go znali (jako sąsiada), a
do tego całkiem serio mówi o sobie jako o Chlebie z Nieba. Wcześniej uważali to za
przenośnię i wszystko było w porządku, ale teraz są zmieszani::
(41) Ale Żydzi szemrali przeciwko Niemu, dlatego że powiedział: Jam jest chleb, który z
nieba zstąpił.
Czyż to nie jest Jezus, syn Józefa, którego ojca i matkę my znamy? Jakżeż może On teraz
mówić: Z nieba zstąpiłem.”
Teraz następuje mowa Jezusa o tym że trzeba wierzyć w Niego i w Jego słowa, by mieć
życie wieczne:
(43) Jezus rzekł im w odpowiedzi: Nie szemrajcie między sobą!
(44) Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który Mnie posłał; Ja zaś
wskrzeszę go w dniu ostatecznym.
(45) Napisane jest u Proroków: Oni wszyscy będą uczniami Boga. Każdy, kto od Ojca
usłyszał i nauczył się, przyjdzie do Mnie.
(46) Nie znaczy to, aby ktokolwiek widział Ojca; jedynie Ten, który jest od Boga, widział
Ojca.
(47) Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto /we Mnie/ wierzy, ma życie wieczne.
I zaraz potem Jezus powraca do treści tego, w co Żydzi mają uwierzyć:
(48) Jam jest chleb życia.
(49) Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli.
(50) To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze.
(51) Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył
na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata.
Jak widać, znów jest to nawiązanie zarówno do tego co się stanie w Wieczerniku, jak i do
tego co stanie się na Krzyżu.
Żydzi już nie myślą (jak w w.34) że to przenośnia. Zrozumieli że Jezus mówi dosłownie o
spożywaniu Jego Ciała i że gani ich za to że nie wierzą w to co mówi:
(52) Sprzeczali się więc między sobą Żydzi mówiąc: Jak On może nam dać /swoje/ ciało do
spożycia?
Gdyby tu chodziło o wiarę, naukę lub cokolwiek innego, byłby to najlepszy moment by
wyprowadzić Żydów z błędu. Gdyby chodziło o co innego niż Eucharystia, Jezus nigdy nie
powiedziałby następnych 6 wersów. Tymczasem On jeszcze wzmacnia swoją poprzednią
wypowiedź:
(53) Rzekł do nich Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie
spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w
sobie.
(54) Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu
ostatecznym.
(55) Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem.
(56) Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim.
(57) Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie
żył przeze Mnie.
(58) To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a
poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.


Markerów napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Tak jak żywimy się codziennie chlebem (pokarmem), aby odżywiać się cieleśnie, tak dzięki przyjmowaniu Słowa Jego (Rz. 10:17), codziennie potrzebujemy budować naszą duchowość (osobowość), czyli rozwijać się, aby pielgrzymować w wierze.

No cóż, trochę byłoby to dziwne gdyby Jezus mówił używając tych samych słów! w tym miejscu o wierze, a w czasie Ostatniej Wieczerzy o (przemienionym) Chlebie i Winie. :-|


To nie jest dziwne, jeżeli uwzględnisz fakt, że jest różnica między cielesna naturą, osobowością doskonałego człowieka.

Trochę czasu upłynęło do mojego przypadkowego zainteresowania się głębiej tym działem, dlatego wracam do tego, co sugerujesz na podstawie zacytowanego tekstu.

Otóż Twoje spostrzeżenia, chociaż w pewnym zakresie są uzasadnione na podstawie cytowanego tekstu, to jednak podjąłem trud, aby wykazać, że w J. 6:26-63 jest napisane o tym, dla kogo jest CHLEB SŁOWA BOŻEGO, DAJĄCY ŻYCIE WIECZNE. Jest on dla cielesnej natury świata Pana Jehoszua Chrystusa, za którego on złożył okup i oddał życie. Natomiast w czasie Ostatniej Wieczerzy, wyjaśnił on czym jest ten chleb. CHLEB SŁOWA BOŻEGO, DAJĄCY ŻYCIE WIECZNE (J. 17:3) jest jego osobowością, którą wierzący maja ukształtować w sobie na jego wzór.

Markerów napisał/a:
Jeśli jednak uważnie przeczytasz kontekst wypowiedzi, łatwo zauważysz że konieczność wiary jest przywoływana właśnie w kontekście uwierzenia w to, że to Jezus jest owym dającym życie pokarmem.


Pan Jehoszua nie jest tym chlebem, lecz sługą Jehowy (Mat. 12:17-21), wiernym i rozumnym (Łuk. 12:43,44), który daje ten CHLEB SŁOWA, pochodzący od Ojca, a także jest oskarżanym o to, że trwoni majątek swego Pana, Łuk. 16:1-10.

Markerów napisał/a:
Musisz dokładniej przeanalizować ten fragment:
Zaczyna się od tego, iż Jezus wyrzuca Żydom że szukali go tylko dlatego że się najedli chleba:


Tak to jest prawda.

J. 6:26. Jehoszua sam odpowiadając, rzekł: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Szukacie mię nie, dlatego że widzieliście znak, ale dlatego że jedliście chleb, najedliście się.

Tu nie jest zapowiedź tego, co się ma stać w przyszłości, lecz wskazanie na to, co już się stało. Stał się wielki ZNAK. Prawda wynikająca z tego znaku, powinna być dostrzeżona i zachowana w sercach tych, którzy jedli chleb z rybą. Powinna ona być bardziej ceniona niż pokarm cielesny;

27. Syn człowieczy działa, daje wam nie pokarm, który ginie, ale pokarm, trwający ku żywotowi wiecznemu; bowiem ten pieczętuje Bóg.

Tutaj jest wskazany dawca tego chleba, zapieczętowanego SŁOWA BOŻEGO;

28. Rzekli przeto sami w obecności: Kto sprawi, żebyśmy spełniali dzieło Bogu?
29. Jehoszua sam odpowiadając, rzekł: Dziełem Bogu jest, abyście mieli zaufanie do, tego którego ów wysłał.


Żydzi zrozumieli, że aby zabiegać o pokarm dla osiągnięcia życia w wieczności, powinni coś od siebie uczynić w zamian, aby dalej otrzymywać ten chleb żywota;

30. Zatem sami przemówili: Jaki więc ty znak czynisz, abyśmy widząc wierzyli tobie? Jaki czynisz?
31. Ojcowie nasi jedli mannę na pustyni, tak jak jest napisane: Chleb z nieba dał, ten sam jedli.


Żydzi pytając o znak, dowiedli, że nie poznali tego, już uczynionego. Było to coś niezwykłego, że Pan Jehoszua na pustkowiu nakarmił 5 000 osób. Przeszli nad tym jakoś do porządku, a przecież stało się to dzięki mocy dzieła Słowa Bożego;

32. Więc Jehoszua sam przemówił: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Ojciec mój daje wam, prawdziwy chleb z nieba.
33. Bowiem jest chleb Boży, zstępuje z dala nieba, żywot dając światu.


Pan Jehoszua nie zwraca tu uwagi na siebie, lecz na chleb żywota od Ojca. Tylko tyle powiedział;

34. Więc sami rzekli: Panie! dawaj nam zawsze tego chleba.

Oni nie wiedząc, skąd pochodził chleb, który jedli, chcieli nadal go otrzymywać;

35. Jehoszua sam, rzekł: Ja żyję chlebem życia; on ze względu na mnie przychodzi, nie odczuwam głodu, więc miejcie zaufanie względem mnie, to nigdy nie będziecie spragnionymi.

Pełnienie woli Boga (J. 4:31-34), według jego Słowo żywota z J. 1:1-5, 14 jest tym chlebem żywota. Pan Jehoszua żył tym Słowem i dzięki temu nauczył się odrzucać złe, a wybierać dobre. Dzięki temu potępił grzech w śmiertelnym ciele swoim i osiągnął doskonałość, w której wytrwał aż do śmierci, i to krzyżowej. W tym tekście dokonano zwrotnej zmiany z "żyję chlebem żywota" na "jestem chlebem żywota";

36. Ale wam przemawiałem, widzieliście mię, dlaczego nie wierzycie.
37. Każdy, którego mi dał Ojciec, do mnie zbliżył się; przyszedł do mnie, nie oddaliłem obcym.
38. Siadł z powodu woli nieba, nie żeby czynić wolę moją, ale po coś mnie, posłany jako dar.


Ludzie, których w sumie było 5 000 osób, znaleźli się tam, (SIEDLI) ponieważ taka była wola Boża, aby Pan Jehoszua bezpośrednio i za pośrednictwem wysłanych Apostołów, zatroszczył się o tych, którzy po uwięzieniu Jana Chrzciciela byli "jak owce bez pasterza", Mat. 9:36-28. W J. 6:38 jest napisane o tych, którzy przyszli od Jana Chrzciciela i usiedli na trawie, a nie o jakimś zstąpieniu z nieba. Taka narzucona wersja myślowa jest nadużyciem, a nie wiernym oddaniem przesłania sensu tekstu;

39. A ta jest wola Ojca; tych samych posłano jako dar mnie, abym z wszystkich, których mi dał, nie zgubił, ale sam wzbudził ostatecznego dnia.
40. Jako że ta jest wola: Posłani jako dar mnie, aby oni, widzący Syna, mając zaufanie do tego samego, mieli żywot wieczny; ja tych samych wzbudzę ostatecznego dnia.


W tekście tym nie chodzi o jakieś zesłanie z nieba, lecz o przysłanie przez Ojca tych, którzy wzięli chrzest zmiany osobowości (skruchy), aby czynić wolę Bożą. Jan Chrzciciel ich do tego przygotowywał, aby byli gotowi na spotkanie z Chrystusem, J. 3:28-30;

41. Zatem szemrali Żydzi, ponieważ przemówił: Ja żyję chlebem z dla nieba. On nadzwyczajnie schodzi z góry na dół.
42. Także mówili: Nie jest to Jehoszua, syn Józefa, którego ojca matkę my znamy? Jakże teraz więc powiada: Że ten z dala nieba, schodzi z góry na dół?


Powodem szemrania Żydów jest to, że Pan Jehoszua z znanej rodziny Józefa, rzemielśnika, powiedział, iż żyje chlebem z nieba, który nadzwyczajnie z dala nieba pochodzi. Chleb, który jedli, pochodził od dworzanina królewskiego z Kafarnaum, któremu Pan Jehoszua uzdrowił, umierającego syna. Ten, aby się odwdzięczyć za to, jak i za ukrycie wypasu świń dla wojska, odwdzięczył mu się za to za pośrednictwem pięciu zaopatrzeniowców w chleb i dwóch zaopatrzeniowców w ryby, a nie magiczne pięć chlebów i magiczne dwie rybki (demagogia kleru);

43. Więc Jehoszua odpowiadając, rzekł im: Nie szemrajcie między sobą.
44. Żaden może przyjść do mnie, jeśli go Ojciec nie pośle jako dar mnie; ja tego samego przyciągnę, wzbudzę w ostateczny dzień.
45. Jest napisane przez proroków: I będą wszyscy wyuczeni Bogu, więc każdy, pojmując według Ojca, nauczywszy się, przychodzi do mnie.
46) Ponieważ nie zjawił się w widzeniu, ktoś od Ojca. Kto zrozumie Ojca? Czy nie ten, będący Bogu?
47. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: On wierząc, ma żywot wieczny.


Aby przyjść do Chrystusa, potrzeba jest aby człowiek był odpowiednio przygotowany przez Ojca jego. Pan Jehoszua nie ukazał się w widzeniu, lecz przyszedł w ciele, 2J. 1:7-10;

48. Ja żyję chlebem żywota.
49. Ojcowie wasi jedząc mannę na pustyni, pomarli.
50. Ten jest chleb z nieba, abyście coś jedli; on spływając nie zginie.
51. Ja pędząc życie, żyję chlebem z nieba; jeśliby ktoś jadł ten chleb zstępujący z góry na dół, pędzi życie na wieki; chleb żywota który ja daję jest cielesnej naturze mojego świata, tej ja daję.


Tutaj już wyraźnie Pan Jehoszua powiedział, że chleb, którym on żyje, czyli CHLEB SŁOWA BOŻEGO, DAJĄCY ŻYCIE WIECZNE jest dla cielesnej natury jego świata, czyli świata Adama według Ducha ożywiającego, 1Kor. 15:45;

52. Sprzeczali się więc Żydzi nawzajem w obecności, mówiąc: Jakoż ten mógł nam, cielesnej naturze, dać jeść?

Pan Jehoszua nakarmił 5 000 osób. Żydzi więc dziwili się w jaki sposób on może karmić cielesna naturę takiej wielkiej rzeszy ludzi;

53. Następnie przemawiał sam Jezus; Zaprawdę, godzien wiary, powiadam wam: Jeślibyście jedząc cielesną naturą, nie pili Synowi człowieczemu, przelanej krwi samych siebie, nie macie za coś żywota wśród samych siebie.
54. Mając za coś życie wieczne mi tą cielesną naturą spożywacie, mi pijecie przelew krwi, i ja, tych samych wzbudzę ostatecznego dnia.
55. Ponieważ cielesnej naturze, zgodnie z prawdą moją jest pokarm, zgodnie z prawdą moją jest napój.
56. Ten mi spożywając cielesną naturą, mi pijąc przelew krwi, to sami w czasie i ja w czasie trwamy.
57. Jako mię wysłano pędzić życie Ojcu, i ja pędzę życie dzięki Ojcu; on pędzi życie mnie, więc i tamten dzięki mnie spożywa.
57. Jako mię wysłano pędzić życie Ojcu, i ja pędzę życie, więc dzięki Ojcu, pędzicie życie mnie; to ono też dzięki mnie spożywacie.
58. To jest chleb zstępujący z góry na dół z powodu nieba, nie jak ojcowie wasi jedli, a pomarli; jedząc ten chleb on pędzi życie względem wieków.


Tu już wyraźnie Pan Jehoszua wyjaśnił, że ci, którzy przychodzą do niego, dla osiągnięcia życia wiecznego, tak będą przygotowani CHLEBEM SŁOWA BOŻEGO, DAJĄCYM ŻYCIE WIECZNE, że gotowi będą oddać swoje życie doczesne, Mat. 10:28, 39;

CDN.

J. 6:26. Jehoszua (2424) sam (846) odpowiadając (611), rzekł (2036): Zaprawdę (281), zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): Szukacie (2212) mię (3165) nie (3756), dlatego że (3754) widzieliście (1492) znak (4592), ale (235) dlatego że (3754) jedliście (5315) chleb (740), najedliście się (5526).
27. Syn (5207) człowieczy (444) działa (2038), daje (1325) wam (5213) nie (3361) pokarm (1035), który (3739) ginie (622), ale (235) pokarm (1035), trwający (3306) ku (1519) żywotowi (2222) wiecznemu (166); bowiem (1063) ten (5126) pieczętuje (4972) Bóg (2316).
28. Rzekli (2036) przeto (3767) sami (846) w obecności (4314): Kto (5101) sprawi (4160), żebyśmy (2443) spełniali (2038) dzieło (2041) Bogu (2316)?
29. Jehoszua (2424) sam (846) odpowiadając (611), rzekł (2036): Dziełem (2041) Bogu (2316) jest (2076), abyście (2443) mieli zaufanie (4100) do (1519), tego (5124) którego (3739) ów (1565) wysłał (649).
30. Zatem (3767) sami (846) przemówili (2036): Jaki (5101) więc (3767) ty (4771) znak (4592) czynisz (4160), abyśmy (2443) widząc (1492) wierzyli (4100) tobie (4671)? Jaki (5101) czynisz (2038)?
31. Ojcowie (3962) nasi (2257) jedli (5315) mannę (3131) na (1722) pustyni (2048), tak jak (2531) jest (2076) napisane (1125): Chleb (740) z (1537) nieba (3772) dał (1325), ten sam (846) jedli (5315).
32. Więc (3767) Jehoszua (2424) sam (846) przemówił (2036): Zaprawdę (281), zaprawdę (281), powiadam (3004) wam (5213): Nie (3756) Mojżesz (3475) dał (1325) wam (5213) chleb (740) z (1537) nieba (3772), ale (235) Ojciec (3962) mój (3450) daje (1325) wam (5213), prawdziwy (228) chleb (740) z (1537) nieba (3772).
33. Bowiem (1063) jest (2076) chleb (740) Boży (2316), zstępuje (2597) z dala (1537) nieba (3772), żywot (2222) dając (1325) światu (2889).
34. Więc (3767) sami (846) rzekli (2036): Panie (2962)! dawaj (1325) nam (2254) zawsze (3842) tego (5126) chleba (740).
35) Jehoszua (2424) sam (846), rzekł (2036): Ja (1473) żyję (1510) chlebem (740) życia (2222); on (3588) ze względu na (4314) mnie (3165) przychodzi (2064), nie (3756) odczuwam głodu (3983), więc (2532) miejcie zaufanie (4100) względem (1519) mnie (1691), to (3588) nigdy (4455) nie (3364) będziecie spragnionymi (1372).
36. Ale (235) wam (5213) przemawiałem (2036), widzieliście (3708) mię (3165), dlaczego (3754) nie (3756) wierzycie (4100).
37. Każdy (3956), którego (3739) mi (3427) dał (1325) Ojciec (3962), do (4314) mnie (1691) zbliżył się (2240); przyszedł (2064) do (4314) mnie (3165), nie (3364) oddaliłem (1544) obcym (1854).
38. Siadł (2597) z powodu (1537) woli (2307) nieba (3772), nie (3756) żeby (2443) czynić (4160) wolę (2307) moją (1699), ale (235) po coś (3754) mnie (3165), posłany jako dar (3992).
39. A (1161) ta (5124) jest (2076) wola (2307) Ojca (3962); tych samych (846) posłano jako dar (3992) mnie (3165), abym (2443) z (1537) wszystkich (3956), których (3739) mi (3427) dał (1325), nie (3361) zgubił (622), ale (235) sam (846) wzbudził (450) ostatecznego (2078) dnia (2250).
40. Jako że (1063) ta (5124) jest (2076) wola (2307): Posłano jako dar (3992) mnie (3165), aby (3443) oni (3588), widzący (2334) Syna (5207), mając zaufanie (4100) do (1519) tego samego (846), mieli (2192) żywot (2222) wieczny (166); ja (1473) tych samych (846) wzbudzę (450) ostatecznego (2078) dnia (2250).
41. Zatem (3767) szemrali (1111) Żydzi (2453), ponieważ (3754) przemówił (2036): Ja (1473) żyję (1510) chlebem (740) z (1537) nieba (3772). On (846) nadzwyczajnie (4012) schodzi z góry na dół (2597).
42. Także (2532) mówili (3004): Nie (3756) jest (2076) to (3778) Jehoszua (2424), syn (5207) Józefa (2501), którego (3739) ojca (3962) matkę (3384) my (2249) znamy (1492)? Jakże (4459) teraz (3568) więc (3767) powiada (3004): Że (3754) ten (3778) z dala (1537) nieba (3772), schodzi z góry na dół (2597)?
43. Więc (3767) Jehoszua (2424) odpowiadając (611), rzekł (2036) im (846): Nie (3361) szemrajcie (1111) między (3326) sobą (240).
44. Żaden (3762) może (1410) przyjść (2064) do (4314) mnie (3165), jeśli (1437) go (846) Ojciec (3962) nie (3361) pośle jako dar (3992) mnie (3165); ja (1473) tego samego (846) przyciągnę (1670), wzbudzę (450) w (1722) ostateczny (2078) dzień (2250).
45. Jest [2076] napisane (1125) przez (1722) proroków (4396): I (2532) będą (2071) wszyscy (3956) wyuczeni (1318) Bogu (2316), więc (3767) każdy (3956), pojmując (191) według (3844) Ojca (3962), nauczywszy się (3129), przychodzi (2064) do (4314) mnie (3165).
46) Ponieważ (3754) nie (3756) zjawił się w widzeniu (3708), ktoś (5100) od (3844) Ojca (3962). Kto (5101) zrozumie (3708) Ojca (3962)? Czy nie (1508) ten (3778), będący (5607) Bogu (2316)?
47. Zaprawdę (281), zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): On (3588) wierząc (4100), ma (2192) żywot (2222) wieczny (166).
48. Ja (1473) żyję (1510) chlebem (740) żywota (2222).
49. Ojcowie (3962) wasi (5216) jedząc (5315) mannę (3131) na (1722) pustyni (2048), pomarli (599).
50. Ten (3778) jest (2076) chleb (740) z (1537) nieba (3772), abyście (2443) coś (5100) jedli (5315); on (846) spływając (2597) nie (3361) zginie (599).
51. Ja (1473) pędząc życie (2198), żyję (1510) chlebem (740) z (1537) nieba (3772); jeśliby (1437) ktoś (5100) jadł (5315) ten (5127) chleb (740) zstępujący z góry na dół (2597), pędzi życie (2198) na (1519) wieki (165); chleb (740) żywota (2222), który (3739) ja (1473) daję (1325) jest (2076) cielesnej naturze (4561), dla (5228) świata (2889) mojego (3450), tej (3739) ja (1473) daję (1325).
(52) Sprzeczali się (3164) więc (3767) Żydzi (2453) nawzajem (240) w obecności (4314), mówiąc (3004): Jakoż (4459) ten (3778) mógł (1410) nam (2254), cielesnej naturze (4561) dać (1325) jeść (5315)?
53. Następnie (3767) przemawiał (2036) sam (846) Jezus (2424); Zaprawdę (281), godzien wiary, (281) powiadam (3004) wam (5213): Jeślibyście (1437) jedząc (5315) cielesną naturą (4561) nie (3361) pili (4095) Synowi (5207) człowieczemu (444), przelanej krwi (129) samych siebie (848), nie (3756) macie za coś (2192) żywota (2222) wśród (1722) samych siebie (1438).
54. Mając za coś (2192) życie (2222) wieczne (166) mi (3450) tą (3588) cielesną naturą (4561) spożywacie (5176), mi (3450) pijecie (4095) przelew krwi (129), i ja (2504) tych samych (846) wzbudzę (450) ostatecznego (2078) dnia (2250).
55. Ponieważ (1063) cielesnej naturze (4561), zgodnie z prawdą (230) moją (3450) jest (2076) pokarm (1035), zgodnie z prawdą (230) moją (3450) jest (2076) napój (4213).
56. To (3588) mi (3450) spożywając (5176) cielesną naturą (4561), mi (3450) pijąc (4095), przelew krwi (129), to sami (846) w czasie (1722) i ja (2504) w czasie (1722) trwamy (3306).
57. Jako (2531) mię (3165) wysłano (649) pędzić życie (2198) Ojcu (3962), i ja (2504) pędzę życie (2198) dzięki (1223) Ojcu (3962); On (3588) pędzi życie (2198) mnie (3165) , więc (2532) ono też (2548) dzięki (1223) mnie (1691) spożywacie (5176).
57. Jako (2531) mię (3165) wysłano (649) pędzić życie (2198) Ojcu (3962) i ja (2504) pędzę życie (2198), więc (2532) dzięki (1223) Ojcu (3962) pędzicie życie (2198) mnie (3165); to (3588) ono też (2548) dzięki (1223) mnie (1691) spożywacie (5176).
58. To (3778) jest (2076) chleb (740) zstępujący z góry na dół (2597) z powodu (1537) nieba (3772), nie (3756) jak (2531) ojcowie (3962) wasi (5216) jedli (5315), a (2532) pomarli (599); jedząc (5315) ten (5126) chleb (740) on (3588) pędzi życie (2198) względem (1519) wieków (165). [KS]

CDN.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
Ostatnio zmieniony przez Pokoja 2024-02-08, 23:06, w całości zmieniany 1 raz  
 
     
wybrana
Zasłużony

Potwierdzenie wizualne: 3148
Pomógł: 34 razy
Dołączył: 05 Sie 2020
Posty: 758
Poziom: 24
HP: 67/1353
 5%
MP: 646/646
 100%
EXP: 60/68
 88%
Wysłany: 2024-02-08, 23:26   

Pokoja - 👍👍👍
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 724 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6290
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4498/6115
 73%
EXP: 268/330
 81%
Wysłany: 2024-02-10, 21:50   

http://biblos.feen.pl/vie...tart=105#136741

wybrana napisał/a:
Pokoja - 👍👍👍


Od dawna odczuwałem, że nauczanie według tradycji teologicznej krk o tym, że rozpuszczenie w ustach, czy zjedzenie opłatka jest wypełnieniem tego, co Pan Jehoszua powiedział w J. 6:26-63 i w czasie swojej Ostatniej Wieczerzy jest czymś iluzorycznym i zwodniczym. Równie dobrze można by powiedzieć, że uczniowi wystarczy zjeść kawałek papieru książki, albo zasnąć z głową położoną na niej, a będzie błogosławionym jej znajomością. Nie czytał, ale będzie błogosławionym, gdyż uwierzył bajeczkom kleru (błogosławiony, który nie czytał, a uwierzył). Ci, którzy go tworzą nie wierzą w to duchownym, gdyż wcześniej studiują na seminariach.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 724 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6290
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4498/6115
 73%
EXP: 268/330
 81%
Wysłany: 2024-02-10, 22:25   

48. Ja żyję chlebem żywota.
49. Ojcowie wasi jedząc mannę na pustyni, pomarli.
50. Ten jest chleb z nieba, abyście coś jedli; on spływając nie zginie.
51. Ja pędząc życie, żyję chlebem z nieba; jeśliby ktoś jadł ten chleb zstępujący z góry na dół, pędzi życie na wieki; chleb żywota który ja daję jest cielesnej naturze mojego świata, tej ja daję.


Tutaj już wyraźnie Pan Jehoszua powiedział, że chleb, którym on żyje, czyli CHLEB SŁOWA BOŻEGO, DAJĄCY ŻYCIE WIECZNE jest dla cielesnej natury jego świata, czyli świata Adama według Ducha ożywiającego, 1Kor. 15:45. To życie można otrzymać przez ukształtowanie w sobie osobowości na wzór Pana Jehoszua Chrystusa;

52. Sprzeczali się więc Żydzi nawzajem w obecności, mówiąc: Jakoż ten mógł nam, cielesnej naturze, dać jeść?

Pan Jehoszua nakarmił 5 000 osób. Żydzi więc dziwili się w jaki sposób on może karmić cielesna naturę takiej wielkiej rzeszy ludzi;

53. Następnie przemawiał sam Jezus; Zaprawdę, godzien wiary, powiadam wam: Jeślibyście jedząc cielesną naturą, nie pili Synowi człowieczemu, przelanej krwi samych siebie, nie macie za coś żywota wśród samych siebie.
54. Mając za coś życie wieczne mi tą cielesną naturą spożywacie, mi pijecie przelew krwi, i ja, tych samych wzbudzę ostatecznego dnia.
55. Ponieważ cielesnej naturze, zgodnie z prawdą moją jest pokarm, zgodnie z prawdą moją jest napój.
56. Ten mi spożywając cielesną naturą, mi pijąc przelew krwi, to sami w czasie i ja w czasie trwamy.
57. Jako mię wysłano pędzić życie Ojcu, i ja pędzę życie dzięki Ojcu; on pędzi życie mnie, więc i tamten dzięki mnie spożywa.
57. Jako mię wysłano pędzić życie Ojcu, i ja pędzę życie, więc dzięki Ojcu, pędzicie życie mnie; to ono też dzięki mnie spożywacie.
58. To jest chleb zstępujący z góry na dół z powodu nieba, nie jak ojcowie wasi jedli, a pomarli; jedząc ten chleb on pędzi życie względem wieków.


Tu już wyraźnie Pan Jehoszua wyjaśnił, że ci, którzy przychodzą do niego, dla osiągnięcia życia wiecznego, tak będą przygotowani CHLEBEM SŁOWA BOŻEGO, DAJĄCYM ŻYCIE WIECZNE, że gotowi będą oddać swoje życie doczesne, Mat. 10:28, 39. W j. 6:57 jest wyraźnie napisane, że ci, którzy pędzą życie Bogu Ojcu, ci spożywają życie wieczne. Najprostszym wyrazem tego spożywania jest fakt, że w tej cielesnej, ale usprawiedliwionej naturze, oddanej na czynienie woli Bożej mogą dzięki Duchowi Świętego Boga Ojca, przenosić się w czasie do przeszłości i do przyszłości, aby poznawać Bożą wolę w stworzonej rzeczywistości i dziejach człowieka na ziemi;

CD.

J. 6:59. Te rzeczy, wykazywał zgromadzeniu, przemawiając w Kapernaum.
60. Następnie wielu z dala uczniowie jego, słysząc mówili: Surowa jest zasada postępowania, któż ją pojąć może?

Dla tych, którzy nie ofiarowują się Bogu bezgranicznie, aż do śmieci, czy na śmierć, trudna jest do przyjęcia zasada postępowania, że ci, którzy żyjąc dla niego jego Słowem, spożywają życie wieczne (J. 17:3), ale w zamian oddają to życie, które według upadłej natury jest uznawane za martwe przed Bogiem: Umarli, grzebią umarłych swoich, Łuk. 9:60. Wszyscy ludzie umierają według ciała, więc śmierć dla Boga, przewyższa swoją wartością tą pierwszą.

Każdy kto żyjąc według filozofii religijnej, żywiołów tego świata jest zwodzony do bałwochwalstwa, aby kłaniał się temu co jest złudne i prowadzi do konfliktów, wojen i terroru

Mat. 24:34. [color=blue]Zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): Nie ma obawy (3364), ten (3778) rodzaj (1074) wciąż jeszcze (2193) nie zwraca uwagi (3928); tak (302) wszystkie (3956) te rzeczy (5023) dokonują się (1096).
35. Więc (2532) firmament niebieski (3772) świata (1093), przejdzie niepostrzeżenie (3928), ale (1161) nie (3364) zlekceważy (3928) mnie (3450), zasadami postępowania (3056).


Duchowieństwo Chrześcijaństwa, doprowadziło do wielkiego odstępstwa od wiary, co według Kol. 2:8,9 jest dla próżnego oszustwa:

Kol. 2:8. Troszczcie się (991) umiłowaniem mądrości (5385 filozofia) według (2596) Chrystusa (5547) nie (3756) dla (1223) próżnego (2756) oszustwa (539), według (2596) ludzkiej (444) tradycji religijnej (3862), według (2596) żywiołów (4747) świata (2889); będę (2071) pewien (5100): Nie (3361) ograbią (4812) was (5209),
9. Gdyż (3754) w (1722) nim (846) cieleśnie (4985), mieszka (2730) całe (3956) uzupełnienie (4138) boskiej natury (2320).


uzupełnienie boskiej natury[/color] – Uzupełnienie, wraz z którym, staje się pełnia, a nie jakaś odrębna pełnia. Człowiek miał być uczyniony na obraz i podobieństwo Bogów i Boga Jehowy, ale ten stworzony tylko na obraz ich upadł przez grzech. Pan Jehoszua stanowi uzupełnienie tego, co zginęło, gdyż wraz z swym Zborem jest na obraz i podobieństwo Boże.

2Pio. 3:10. A (1161) dzień (2250) Pański (2962) przyjdzie (2240) jako (5613) złodziej (2812), w czasie (1722) którego (3739) podstawowe zasady rozumowania (4747), przejdą niepostrzeżenie (3928); wyniki dzieła (2041) niebios (3772) świata (1093), odkryte (2147) w czasie (1722), spłoną (2741) same (846) z wielkim hałasem (4500).

wyniki dzieła niebios świata, odkryte w czasie, spłoną same
– Wyniki dzieła duchowieństwa Babilonu Wielkiego, ujawnione w przekładach Biblii, tłumaczonej na języki narodowe. Wyniki te są odkrywane w czasie „ognia kontrowersji”, w Tysiącletnim dniu sądu, rozpoczynającym się w 1874 r., czyli w „czasie ostatecznym” od 1799 r., w którym następuje rozmnożenie się umiejętności.

J. 6:61. A Jehoszua dostrzegając, że uczniowie jego między samymi sobą o tym szemrali, przemówił im: To was gorszy?
62. Otóż, na wypadek gdybyście, gdziekolwiek byli, pojmujcie Syna człowieczego, wstępującego na serca po raz pierwszy?
63. Jest Ducha ożywiać; cielesna natura nic nie pomaga? słowo, które ja wam opowiadam, jest duchem, jest życiem.


To, co jest postrzegane, jako wstąpienie Syna człowieczego do nieba, faktycznie oznacza jego wstępowanie do serc ludzkich. Stało się to po raz pierwszy za czasu życia i działalności Pana Jehoszua. Określenie syn człowieczy nie jest zastrzeżone, dla niego, dlatego już wcześniej zadawano sobie pytanie, czy syn człowieczy może wstąpić do nieba i nie ponieść śmierci, Przyp. 30:4:

Przyp. 30:4. Ktokolwiek (4310) wstąpi na (5927) niebo (8064) będzie powalonym (3381)? Kto (4310) zbierze (622) dłońmi (2651) wiatr (7307)? Jakiego rodzaju (4310) szatą (8071) zamknie (6887) wody (4325)? kto (4310) kończąc się (657), sprawi poruszenie (6965) wszystkim (3605) ludom ziemi (776)? Jaka (4100) sława (8034) z powodu tego (3588)? Jaką (4100) sławę (8034) syna (1121) poznamy poprzez doświadczenie (3045)?

Ktokolwiek wstąpi na niebo będzie powalonym?
– Z tego można poznać, że mężowie Boży pragnęli wejrzeć w zakryte tajemnicą Boskie sprawy (1Pio. 19-11; 2Pio. 1:20,21) i zadawali sobie pytanie: Czy syn człowieczy (takim w ST wprost, został nazwany Ezechiel i Daniel) może wejrzeć w te sprawy i nie być powalonym, upokorzonym, czy nawet zabitym? Do tego odnosi się odpowiedź w J. 3:13.

Jak wiatr z nieba jest świadectwo osoby narodzonej z wody Ducha, J. 3:8b. […] taką osobą (3779) jest (2076) każdy (3956), ten (3588) narodzony (1080) z (1537) Ducha (4151).

Dlatego nikt według ciała tego nie uczyni J. 3:13. […], lecz tylko (1508) Syn (5207) człowieczy (444), schodzący z góry na dół (2597) z powodu (1537) nieba. (3772),

Przyp. 30:4. kto zbierze dłońmi wiatr? – Pan Jehoszua nauczał, że do Królestwa Bożego można wejść przez ponowne narodzenie, czyli narodzenie z Ducha Świętego Boga Ojca, J. 3:3-8. Tak narodzony jest jak wiatr, J. 3:8. Kto taki wiatr może ogarnąć bez Bożego daru. Bóg przez Pana Jezusa dał taką moc Apostołom (Mat. 10:1; Mar. 6:7; Łuk. 10:1), co pojęli lepiej po jego zmartwychwstaniu, a co publicznie zostało objawione w dniu Pięćdziesiątnicy, Dz. 2:16-18;

[color=blue]Jakiego rodzaju szatą zamknie wody?
– Tylko szatą sprawiedliwości Chrystusowej, zapewnionej przez wiarę w okup jego za wszystkich ludzi można poznać ujednoliconą Prawdę („wodę”) Bożą o jego dziele zbawienia, J. 4:14; 7:37-29;

kto kończąc się, sprawi poruszenie wszystkim ludom ziemi? – Tylko SYN CZŁOWIECZY, którego Głową jest Pan Jehoszua Chrystus, jako Syn Człowieczy, sam w sobie (wierzchołek Piramidy, będący małą Piramidą, sam w sobie, Mat. 21:42,44);

Jaka sława z powodu tego? – Ewangelia o królestwie Bożym, Nowe Przymierze, Odkupiciel, Orędownik/Pośrednik, wybór uczestników powołania niebiańskiego, Restytucja;

Jaką sławę syna poznamy poprzez doświadczenie? – Boska natura i nieśmiertelność oraz Odkupienie rodzaju ludzkiego i jego Restytucję zbiorową w Tysiącletni Sabat Ziemi, trwającą od 1874 r. Pastor Russel napisał ogólnie o Restytucji od 1874 r. Nie znam takiego miejsca w którym użył określenia Zbiorowa Restytucja, ale z pewnością nauczał o Restytucji świata od 1874 r. Dopiero po Restytucji zbiorowej, przyjdzie czas na Restytucję indywidualną w Tysiącletnim Jubileuszu Ziemi (Stworzenia). Podstawą do takiego wniosku jest fakt, że w siódmym roku ostatniego tygodnia lat, cyklu jubileuszowego, a zarazem w czterdziestym dziewiątym jego roku, ci którzy się zaprzedali w niewolę, otrzymywali roczny odpoczynek i byli uczeni prawa. Było to więc dzieło zbiorowe. Natomiast w pięćdziesiątym roku po otrzymaniu wolności, działali już indywidualnie w odzyskanym dziedzictwie swoim. Na tym podobieństwie, opieram porządek zbiorowego i indywidualnego, dwóch kolejnych Tysiącletnich sądów i Restytucji.

J. 3:63. Jest Ducha ożywić – Uśmiercił ciało, ożywiając Ducha, 2Pio. 3:18; 1Kor. 15:22, 45;

64. Ale jacyś z was są, nie wierzą; albowiem Jehoszua wiedział od mocy niebieskich/władzy: jacyś są, nie wierzą, ktoś jest wydać – Pan Jehoszua miał we władzach autonomii żydowskiej swoich potajemnych uczniów (Łuk. 13:31-33; J. 12:42,43, od których mógł się tego dowiedzieć rok przed swoją ostatnią Paschą. Jeżeli osobą z Łuk. 9:57 był Judasz to ten fakt, mógł być podstawą do wniosku, że ten ktoś to jest on ktoś jest wydać;

65. [color=blue]Więc mówił: Z powodu tego powiedziałem wam: Że nikt może przyjść do mnie, jeśli nie żyje mnie z powodu Ojca; on daje.
66. Z powodu tego wielu uczniów, odeszło za kimś, dla samych siebie, więc oni już nie chodzili wokoło.

wielu uczniów, odeszło za kimś, dla samych siebie
– Byli dla korzyści, ale gdy Pan Jehoszua podał twardą naukę, mobilizującą do życia według rygoru jego zasad postępowania, według Ojca to zostali przesiani (Mat. 3:12), więc odeszli do kogoś innego, gdyż mieli na uwadze swoje egoistyczne korzyści;

67. Następnie Jehoszua, przemówił dwunastu: A wy nie chcecie odejść?
69. Myśmy uwierzyli, a nawet poznaliśmy, żeś ty jesteś Bogu.
70. Jehoszua odróżnił ich: Ja nie dwunastu was wybrałem? Jeden spośród was jest diabłu.
71. A miał na myśli Judasza, Szymona, Iszkariotę, gdyż ten, jeden z dwunastu, miał zamiar go wydać.

ty jesteś Bogu
– Podobnie stwierdził Nikodem, potajemny uczeń Pana Jehoszua:

J. 3:1. A był człowiek z Faryzeuszów, imieniem Nikodem, przełożony Żydów.
2. Ten przyszedłszy do Jehoszua nocą rzekł sam: Mistrzu! Dostrzegamy, że przyszedłeś Bogu z powodu nauczycieli; ponieważ nikt istotnie znaki będzie w stanie czynić, które ty czynisz, jeśli nie żyje sam, zgodnie z Bogiem.


Jana 6:59-71
J. 6:59. Te rzeczy (5023), wykazywał (1321) zgromadzeniu (4864), przemawiając (2036) w (1722) Kapernaum (2584).
60. Następnie (3767) wielu (4183) z dala (1537) uczniowie (3101) jego (848) słysząc (191), mówili (2036): Surowa (4642) jest (2076) zasada postępowania (3056), któż (5101) ją (848) pojąć (191) może (1410)?
61. A (1161) Jehoszua (2424) dostrzegając (1492), że (3754) uczniowie (3101) jego (848) między (1722) samymi sobą (1438) o (4012) tym (5127) szemrali (1111), przemówił (2036) im (846): To (5124) was (5209) gorszy (4624)?
(62) Otóż (3767), na wypadek gdybyście (1437), gdziekolwiek (3699) byli (2258), pojmujcie (2334) Syna (5207) człowieczego (444), wstępującego na serca (305) po raz pierwszy (4386)?
63. Jest (2076) Ducha (4151) ożywiać (2227); cielesna natura (4561) nic (3762) nie (3756) pomaga (5623); słowo (4487), które (3739) ja (1473) wam (5213) opowiadam (2980), jest (2076) duchem (4151), jest (2076) życiem (2222).
64. Ale (235) jacyś (5100) z (1537) was (5216) są (1526), nie (3756) wierzą (4100); albowiem (1063) Jezus (2424) wiedział (1492) od (1537) mocy niebieskich/władzy (746): jacyś (5101) są (1526), nie (3361) wierzą (4100), ktoś (5101) jest (2076), wydać (3860);
65. Więc (2532) mówił (3004): Z powodu (1223) tego (5124) powiedziałem (2046) wam (5213): Że (3754) nikt (3762) może (1410) przyjść (2064) do (4314) mnie (3165), jeśli nie (3362) żyje (5600) mnie (3450) z powodu (1537) Ojca (3962); on (846) daje (1325).
66. Z powodu (1537) tego (5127) wielu (4183) uczniów (3101), odeszło (565) za kimś (3694), dla (1519) samych siebie (848), więc (2532) oni (846) już nie (3765) chodzić wokoło (4043).
67. Następnie (3767) Jehoszua (2424), przemówił (2036) dwunastu (1427): nie (3361) A (2532) wy (5210) chcecie (2309) odejść (5217)?
68. Szymon (4613) Piotr (4074), sam (846) odpowiadając rzekł (611): Panie (2962)! Ze względu na (4314) co (5101) odejdziemy (565)? Mamy za coś (2192) słowa (4487) żywota (2222) wiecznego (166);
69. Myśmy (2249) uwierzyli (4100) a (2532) nawet (2532) poznaliśmy (1097), że (3754) ty (4771) jesteś (1488) Bogu (2316).
70. Jehoszua (2424) odróżnił (611) ich (846): Ja (1473) nie (3756) dwunastu (1427) was (5209) wybrałem (1586)? Jeden (1520) spośród (1537) was (5216) jest (2076) diabłu (1228).
71. A (1161) miał na myśli (3004) Judasza (2455), Szymona (4613), Iszkariotę (2469), gdyż (1063) ten (3778), jeden (1520) z (1537) dwunastu (1427), miał zamiar (3195) go (846) wydać (3860).

CDN.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 724 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6290
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4498/6115
 73%
EXP: 268/330
 81%
Wysłany: 2024-02-23, 10:45   

http://biblos.feen.pl/vie...tart=105#136741
http://biblos.feen.pl/vie...tart=105#136782
CD.

WIECZERZA - SYNOPSA TRZECH EWANGELII

Upamiętnienie Działalności Apostołów.

Łuk. 22:17. Przyjął (1209) kielich (4221), a (2532) dziękując (2168) przemówił (2036): Ten (5124) pojmijcie zmysłami (2983) dla (1519) siebie samych (1438) i (2532) dzielcie między siebie (1266).
18. Bowiem (1063) mam na myśli (3004) wam (5213): Nie mieliście obawy (3364), pić (4095) z (575) tworu (1081) winorośli (288) dotychczas (2193), póki (3755) wygłaszaliście (2064) królestwo (932) Boże (2316).


Ta część wypowiedzi Pana Jehoszua, została wyrażona dla upamiętnienia radości z działalności Apostołów, wysłanych z misją do uczniów, uwięzionego Jana Chrzciciela. Tak więc w tej Ewangelii, najpierw zwrócił on uwagę na ich misję. W tej części brak jest odniesienia do chleba, gdyż misja ich była związana z radością, a nie ofiarowaniem siebie, czy wzorcem osobowości.

UPAMIĘTNIENIE DZIAŁALNOŚCI PANA JEHOSZUA.
Mat. 26:26. Jezus (2424) wziąwszy (2983) chleb (740), błogosławił (2127) i (2532) łamał (2806), dawał (1325) uczniom (3101), a (1161) oni (846) jedli (2068), więc (2532) także (2532) przemówił (2036): Jedzcie (5315), pojmując zmysłami (2983) mnie (3450): To (5124) jest (2076) osobowość (4983).
Mar. 14: 22. On (846) wziął (2983) chleb (740), błogosławił (2127), łamał (2806) i (2532) dawał (1325), a (1161) oni (846) jedli (2068); przemówił (2036): Jedzcie (5315), pojmując zmysłami (2983) mnie (3450), to (5124) jest (2076) osobowość (4983).

Łuk. 22:19. Pojąwszy zmysłami (2983) chleb (740) byli wdzięcznymi (2168), więc (2532) on (846), łamał (2806) i (2532) dawał (1325), mówiąc (3004): Ten (5124) jest (2076) pamiątką (364) dla (1519) osobowości (4983) mnie (3450), tą (5124) uczyniono (4160) mnie (1699), tą (3588) wydaje (1325) poprzez (5228) was (5216).

W tej części wypowiedzi Pana Jehoszua w Mat. 26:26 i Mar 14:22, przyrównał chleb do swojej osobowości, którą należy pojąć zmysłami. Natomiast w Łuk. 22:19 wskazano na wdzięczność Apostołów za udział w jego misji razem z nim, ale i odrębnie. Chleb jako pamiątka i dzielenie się nim z innymi miał być wyrazem przyswajania sobie jego osobowości za pośrednictwem ich samodzielnej misji, którą mieli kontynuować po śmierci Pana Jehoszua, 2Kor. 5:16-20

Mat. 26:27. Pojmijcie zmysłami (2983) także (2532) kielich (4221) i (2532) bądźcie wdzięcznymi (2168); dawał (1325) im (846), mówiąc (3004): Pijecie (4095) sami (846) z powodu (1537) wszystkich (3956);
Mar. 14:23. Pojmijcie zmysłami (2983) także (2532) kielich (4221), bądźcie wdzięcznymi (2168); dawał (1325) im (846), a (2532) oni (846) pili (4095) z powodu (1537) wszystkich (3956)

Łuk. 22:20. [color=blue]Podobnie (5615) po (3326) zjedzeniu wieczerzy (1172), miał na myśli (3004) i (2532) kielich (4221): To (5124) kielich (4221) krwi (129) mnie (3450); temu (3588) poprzez (5228) was (5216) oddadzą się (1632) w czasie (1722) nowego (2537) przymierza (1242).


W tej części wypowiedzi Pana Jehoszua w Mat. 26:27 i Mar 14:23, zwrócił uwagę Apostołom na konsekwencje, które poniosą w związku z uczestniczeniem w jego misji: Pijecie sami z powodu wszystkich, a także na ich akceptacje tego faktu: a oni pili z powodu wszystkich. Natomiast w Łuk. 22:20 wskazano na fakt, że z kielicha wino pito już w nocy, a więc wtedy, gdy Judasz wziął sztuczkę chleba i wyszedł, a była noc, J. 13:30. Pan Jehoszua zwrócił uwagę Apostołom, że kielich wina symbolizuje przynależność do jego Eklezja (Zboru), który jest dla niego. Jego członkowie za pośrednictwem kontynuacji misji Pana Jehoszua, dobrowolnie oddadzą siebie (życie) w czasie trwania Nowego Przymierza i realizowania go swoją służbą.

Mat. 26:28. To (5124) jest (2076) bowiem (1063) krew (129) przymierza (1242) mojego (3450); ono (3588) mocne (4183) odnośnie (4012) oddania się (1632) dla (1519) odpuszczenia (859) grzechów (266).
Mar. 14:24. Więc (2532) rzekł (2036) im (846): To (5124) jest (2076) krew (129) przymierza (1242) mojego (3450), mocnego (4183) odnośnie (4012) oddania się (1632).

Łuk. 22:21. Ot (2400) z wyjątkiem (4133) rąk (5495) tych (3588), przeciwko (1909) mnie (3165); wtrącą do więzienia (3860) mnie (1700), według (3326) stołu bankierskiego (5132). [/color]

Pana Jehoszua w Mat. 26:28 i Mar 14:24 zwrócił uwagę, że krew mocnego Nowego Przymierza jest na odpuszczenie grzechów, ale i w celu oddania się temu Nowemu Przymierzu.
Według Łuk. 22:21, dla kontynuacji misji Pana Jehoszua nie oddadzą się ci, którzy będą przeciwnikami, realizacji Nowego Przymierza i w ten sposób, sprzedadzą go, układając się z bankierami Piłata. Gdy Judasz zapytał, jaką zapłatę otrzyma za wydanie swego Pana, to było już uzgodnione, według stołu bankierskiego.

Mat. 26:29. [color=blue]Ale (1161) powiedziałem (3004) wam (5213), że (3754) od (575) niedawna (737) z powodu (1537) nowego (2537) czasu (2250) nie mieliście obawy (3364) pić (4095) tego (5127) tworu (1081) winorośli (288), dopóki (2193) ilekroć (3752), ów (1565) ten sam (846), piłem (4095) wśród (3326) was (5216) w (1722) królestwie (932) Ojca (3962) mego (3450).

Mar. 14:25. Zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): Że (3754) z powodu (1537) nowego (2537) czasu (2250) nie mieliście obawy (3364) pić (4095) tego (5127) tworu (1081) winorośli (288); już nie (3765), dopóki (2193), ilekroć (3752) ów (1565) ten sam (846), pijecie (4095) w (1722) królestwie (932) Bożym (2316).

od niedawna z powodu nowego czasu
– Jest to nawiązanie do odmiennego stanu, niż ten z okresu poprzedzającego, w którym zabijano proroków, Mat. 23:29-36. W inauguracji realizacji królestwa Ojca Pana Jehoszua, gdy on był z Apostołami nie było dla nich, groźby utraty życia, gdy pili z tego kielicha w czasie tej inauguracji królestwa Bożego.

Łuk. 22:22. Zaiste (3303) naznaczyli (3724) Syna (5207) człowieczego (444); odchodzi (4198), jednakże (4133) biada (3759) człowiekowi (444) temu (1565) z powodu (2596) którego (3739) wtrącą do więzienia (3860)!

W Łuk. 22:21,22 Pan Jehoszua ukazał związek swoich przeciwników z Judaszem i bankierami.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
BannerFans.com
BannerFans.com
BannerFans.com
Strona wygenerowana w 0,13 sekundy. Zapytań do SQL: 13