FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO Strona Główna FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO
TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17)

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Bóg jest sprawiedliwy - nie jest ani mściwy, ani okrutny.
Autor Wiadomość
Benjamin.Szot
[Usunięty]

Poziom: 97
HP: 82251/88443
 93%
MP: 0/42228
 0%
EXP: 198/1408
 14%
Wysłany: 2013-09-20, 20:37   Bóg jest sprawiedliwy - nie jest ani mściwy, ani okrutny.

Okrucieństwo jest zaprzeczeniem sprawiedliwości, więc nie można okrucieństwa przypisać doskonałemu Bogu. Wiele jednak otwartych wrogów Biblii stawia zarzut, że Bóg który np. kazał zabić Jozuemu wszystkich mieszkańców kananejskich miast nie wyłączając kobiet, niemowląt i starców nie może być Bogiem miłości, lecz jest bezwzględnym i okrutnym Bogiem zemsty.

Na początku należy zdać sobie sprawę, że Bóg Starego Testamentu jest tym samym Bogiem co Bóg Nowego Testamentu. Najdobitniej świadczy o tym fakt cytowania przez Jezusa i apostołów wersetów Starego Testamentu, które mówią o Bogu np. Mt. 4 : 10 z 5 Moj. 6 : 13; Łuk. 4 : 17 - 21 i Izaj. 61 : 1 - 2; Mt. 19 : 4 - 5 i 1 Moj. 1: 27; 2 : 24; Dz.Ap. 2 : 16 - 21 i Joel 3 : 1 - 5; Dz.Ap. 7 : 48 - 50 i Izaj. 66 : 1 - 2; Dz.Ap.15 : 14 - 18 i Amos 9 : 11 - 12; Ap. 19 : 1 - 9.
Bóg ponadto jest niezmienny co wynika zarówno z logiki jak i z Mal. 3 : 6. Wszelkim więc gnostyckim filozofiom i im podobnym spekulacjom Pismo Święte zadaje kłam.

Skoro Bóg Starego Testamentu jest tym samym Bogiem co Bóg Nowego Testamentu, to odznacza się taką samą sprawiedliwością i takim samym też miłosierdziem. Jehowah Bóg Wszechmocny nie przestał być nigdy Bogiem miłości.

Czy jednak z tekstów biblijnych nie wynika, że Bóg jest mściwy co zaprzeczałoby Jego miłości ?
Otóż, mogłoby się tak wydawać, gdyby się opierać na tłumaczeniach niektórych wersetów będących zniekształceniem tekstu hebrajskiego. Np. w popularnych tłumaczeniach Dekalogu w 2 Moj. 20 : 5 napisano, że Bóg karze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia, tych którzy Go nienawidzą. Tymczasem w tekście hebrajskim jest napisane :
אָֽנֹכִ֞י יְהוָ֤ה אֱלֹהֶ֙יךָ֙ אֵ֣ל קַנָּ֔א פֹּ֠קֵד עֲוֹ֨ן אָבֹ֧ת עַל־בָּנִ֛ים עַל־שִׁלֵּשִׁ֥ים וְעַל־רִבֵּעִ֖ים לְשֹׂנְאָֽ֑י
co znaczy : " Ja Jehowah twój Bóg [ jestem ] Bogiem wymagającym wyłączności, przeszukujący niegodziwość ojców u synów do trzeciego i do czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą " bowiem czasownik פֹּ֠קֵד ( poked ) od rdzenia פקד znaczy przede wszystkim przeszukiwać coś, poddawać coś inspekcji. Takie rozumienie wersetu jest w całkowitej zgodzie z pozostałymi wersetami biblijnymi. Np. w 5 Moj. 24 : 16 napisano : " Nie poniosą śmierci ojcowie za synów ani synowie nie poniosą śmierci za ojców; każdy za swój grzech poniesie śmierć. " Podobna myśl jest wypowiedziana w Ez. 18 : 20 - " Dusza, która grzeszy, ta zginie. Syn nie poniesie kary za winę ojca, ani ojciec nie poniesie kary za winę syna. Sprawiedliwość sprawiedliwego będzie na nim, a niegodziwość niegodziwego będzie na nim. "
Widać więc wyraźnie z tych wersetów, że Jehowah Bóg nie jest mściwy.

Niektórzy jednak powołują się na 5 Moj. 32 : 35 gdzie w popularnych tłumaczeniach napisano : " Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę ! " Ale hebrajskie נָקָם֙ ( naqam ) to przede wszystkim rewanż ( odwzajemnienie się ) i chociaż również ten wyraz jest często tłumaczony poprzez słowo " pomsta " to jednak Bóg jako istota doskonała oddaje w doskonały sposób sprawiedliwość. Gdyby było inaczej zaprzeczałoby to Bożej sprawiedliwości. Dlatego słowo " rewanż " jest bardziej odpowiednie.
Podobnie drugie słowo występujące w tym wersecie שִׁלֵּ֔ם - ( szillem ) zapłata, odpłata, rekompensata - nie wskazuje wcale na mściwość ze strony Boga. Potwierdzeniem tego jest przekład tego wersetu w Pismach Greckich Nowego Testamentu.
W liście do Rzymian 12 : 19 oddano wypowiedź Boga następująco : Ἐμοὶ ἐκδίκησις, ἐγὼ ἀνταποδώσω Hebrajskie więc słowo נָקָם֙ ( naqam ) oddano przez ἐκδίκησις ( ekdikesis ) - to znaczy wymierzanie sprawiedliwości. Myśl więc tą tłumaczoną z języka greckiego należałoby oddać poprawnie : " do Mnie należy wymierzanie sprawiedliwości, ja dokładnie odpłacę."
Stąd też i werset z Psalmu 94 : 1 powinien być przetłumaczony : " Boże rewanżu, Jehowo Boże rewanżu zajaśniej ! "
Jehowah jako doskonale sprawiedliwy Bóg nie nagina szal sprawiedliwości i nie wyżywa się na grzesznikach, bo to świadczyłoby o przekroczeniu miary będącej dokładną odpłatą za popełniony grzech.

Nie mają więc racji, ci wszyscy którzy oskarżają Boga, że faworyzował Izraela, a był okrutny wobec pozostałych narodów. Apostoł Piotr w swoim przemówieniu zaznaczył, że Bóg nie ma względu na osobę i że " w każdym narodzie miły mu jest ten, kto się go boi i sprawiedliwie postępuje." - Dz.Ap. 10 : 34 - 35. Gdy Izrael stał się niewierny wobec Boga został ukarany, ale nawet wtedy Bóg okazywał swą łaskę tym nielicznym, którzy okazali się wierni - Rzym. 11 : 4 - 5.

Czy wobec tego Jego postępowanie wobec narodów pogańskich było niesprawiedliwe i okrutne ? Czy faworyzował Izraela ?
Nic na to nie wskazuje. Apostoł Paweł podczas swego słynnego przemówienia na Areopagu w Atenach powiedział m.in. o Bogu : " Z jednego pnia wywiódł też wszystkie narody ludzkie, aby mieszkały na całym obszarze ziemi, ustanowiwszy dla nich wyznaczone okresy czasu i granice ich zamieszkiwania, żeby szukały Boga, czy go może nie wyczują i nie znajdą, bo przecież nie jest On daleko od każdego z nas. " Dz.Ap. 17 : 26 - 27.
Dowodem na to są wypowiedzi Boga zanotowane w 5 Moj. 2 : 5, 9 , 19 z czego wynika, że Bóg nadał też ziemię Edomitom, Moabitom i Ammonitom. Natomiast w proroctwie Amosa 9 : 7 są zapisane następujące słowa Boga - " Czy nie wyprowadziłem Izraela z ziemi egipskiej, Filistyńczyków z Kaftoru, a Aramejczyków z Kiru ? " Kilkaset lat później Jehowah odebrał ziemią Izraelowi, który okazał się niewierny i oddał ją w ręce króla babilońskiego Nabuchodonozora Jer. 27 : 4 - 6.
Bóg też zakazał Mojżeszowi podboju Edomitów, Moabitów i Ammonitów ( 5 Moj. 2 : 5,9, 19 ).

Bóg manifestując swą moc dawał też wielokrotnie szansę nawrócenia podbijanym przez Izraelitów narodom. Wieść, że Izrael przeszedł suchą stopą przez Morze Czerwone oraz o zagładzie armii faraona odbiła się szerokim echem wśród okolicznych narodów. Kananejczycy przerazili się ( 2 Moj. 15 : 14 - 15 ), ale to nie sprawiło, że się nawrócili do Jehowy. Podobnie było gdy osuszył On wody Jordanu przed Izraelitami ( Joz. 4 : 22 - 24 ; 5 : 1), ale zatrwożone serce Amorejczyków i Kananejczyków nie pobudziło ich do służenia Jehowie.
Podobnie było w przypadku zawalenia murów Jerycha ( Joz. 6 : 20 ), ale Rachab i jej rodzina okazali posłuszeństwo Bogu i dzięki temu ocalili własne życie ( Joz. 6 : 25; Hebr. 11 : 31 ). To jednocześnie pokazuje, że Bóg nie był bezwzględnym tyranem sprowadzającym śmierć na wszystkich. Niestety pozostali Amorejczycy, mieszkańcy Jerycha, Peryzyjczycy, Kananejczycy, Chetyjczycy, Girgazejczycy, Chiwwijczycy i Jebuzejczycy choć poczuli wielki strach przed Izraelem i naocznie mogli się przekonać, że z nimi jest Jehowah - nie nawrócili się do Niego i dlatego zostali przez Niego skazani na zagładę - Joz. 10 : 8 - 14; 24 : 11 - 12.
Ci zaś którzy się nawrócili do Jehowy zostali ocaleni. Należała do nich nie tylko Rachab i jej rodzina ( Joz. 2 : 1, 9 - 11 ), lecz mieszkańcy miasta Gibeon z obłożonego klątwą narodu Chiwwitów ( Joz. 9 : 1 - 11 ).

Warto zwrócić uwagę jak egoistycznie i wprost nieludzko zachowywali się wobec ludu izraelskiego Amorejczycy i pozostali Kananejczycy. W czasie przemarszu Izraelitów w kierunku Ziemi Obiecanej wysłani do Sychona króla Amorytów posłowie prosili go by pozwolił przejść ludowi izraelskiemu przez jego ziemię. Chcieli tylko przejść główną drogą nie korzystając nawet z pól, winnic i studni. ( 4 Moj. 21 : 21 - 23 ), ale Sychon odmówił i ruszył do boju przeciwko Izraelowi.
Sychon postąpił w taki sposób, choć przedtem Edomici mieszkający w Seir oraz Moabici z Ar pozwolili na takie przejście, które przebiegło w pokoju ( 5 Moj. 2 : 2 - 13 ).

Podobnie król Aradu, Kananejczyk osiadły w Negebie, gdy dowiedział się, że Izraelici nadciągają drogą od Atarim napadł na Izraelitów i wziął do niewoli jeńców - 4 Moj. 21 : 1 - 2. Również zdradziecko postąpili Amalekici, gdy Izraelici wychodzili z Egiptu. Zaszli im drogę i napadli na wszystkich strudzonych wybijając wyczerpanych ze zmęczenia, którzy pozostali w tyle czym ujawnili, że nie boją się Boga - 5 Moj. 25 : 17 - 18. Spotkała ich za to wszystko zasłużona kara, a wyrok wyszedł od samego Boga - Joz.11 : 1 - 6.
Żadne miasto nie zawarło pokoju z synami Izraela oprócz Chiwwitów mieszkających w Gibeonie. Jehowah dopuścił, aby ich serca zacięły się w uporze, tak że wypowiedzieli wojnę Izraelowi, a walcząc z Izraelem wystąpili przeciw samemu Bogu przeznaczając się na zagładę - Joz. 11 : 18 - 20. Postępując w ten sposób sami odrzucili łaskę Bożą i odrzucili wszelkie miłosierdzie. Uprawiając demonizm zostali obłożeni klątwą podobnie jak całe ich mienie - 5 Moj. 18 : 13 - 14; 7 : 25 - 26; 12 : 1 - 4; 32 : 17; 1 Kor.10 : 20.
Właśnie z tego powodu te narody stały się wstrętne dla Jehowy i jego ludu. Uprawiali bałwochwalstwo, magię, wróżbiarstwo i spirytyzm. Kalali się wszelkimi zboczeniami seksualnymi. W dodatku jedną z ich praktyk satanistycznych było spalanie żywcem własnych dzieci w ogniu na ofiarę Molochowi. Izraelici w związku z tym otrzymali od Boga ostrzeżenie, aby nie próbowali naśladować tych ludów, by nie spotkał ich podobny los - 3 Moj. 20 : 1 - 7. Narody te plugawiły się wszystkimi tymi obrzydliwościami do tego stopnia, że nawet ziemia została splugawiona grzechem i w końcu zwymiotowała takich mieszkańców - 3 Moj. 18 : 24 - 30.

Czy można się dziwić, że Bóg w końcu kazał wytracić narody, które dopuszczały się tak ohydnych zbrodni i potwornych praktyk ? Bóg czekał wystarczająco długo na ich poprawę i nie były to lata, lecz setki lat. Okrucieństwo tych narodów było znane - Sędz. 1 : 7; 16 : 21, 25; 1 Sam.15 : 33; 31 : 8 - 10. W Halley's Bible Handbook, 1964, str. 161 można znaleźć taką informację : " Kult praktykowany przez Kananejczyków polegał na tym, że w obecności swych bożków pławili się w rozpuście, uważając to za rytuał religijny; ponadto mordowali pierworodnych, składając ich w ofierze tym samym bóstwom. Ogólnie rzecz biorąc Kanaan stal się jakby Sodomą i Gomorą obejmującą cały naród. /.../ Czyż tak odrażająco plugawa i brutalna cywilizacja mogła rościć sobie jakiekolwiek pretensje do dalszego istnienia ? /.../ Archeolodzy prowadzący wykopalliska w ruinach miast kananejskich dziwią się, że Bóg nie zniszczył ich dużo wcześniej ".
Ale nawet gdy doszło do wyniszczenia tych narodów czym bez wątpienia kierował sam Bóg ( 2 Moj. 23 : 20 - 23, 27 - 28; 5 Moj. 9 : 3 - 5; 20 : 15 - 17 ) nie wolno było nad wrogami się znęcać, dopuszczać się gwałtów i ich torturować.

Podczas działań wojennych często wszczynanych przez nieprzyjaciół Izraela obowiązywały jednak pewna prawa i zawsze rozpoczynało się wszystko od oferty pokojowej składanej przez Izraelitów. Nawet gdy jakiś naród pomimo tego wszczynał wojnę, Izraelici mieli obowiązek oszczędzić kobiety, dzieci oraz bydło i mienie - 5 Moj. 20 : 1 - 15. Nie dotyczyło to tylko tych narodów, które przez swój upór w praktykowaniu odrażającego zła same skazały się na unicestwienie.
Bóg wytępiając te narody chciał też uchronić Izraelitów przed niebezpieczeństwem przejęcia ich zwyczajów - 5 Moj. 20 : 16 - 18. Niestety Izraelici nie poszli za dobrym przykładem Jozuego ( Joz. 11 : 15 ) stosując się wiernie do wszystkich poleceń Jehowy - 4 Moj. 33 : 55 - 56; Sędz. 2 : 1 - 3, 11 - 13. Rezultaty takiego postępowania były opłakane - Sędz. 2 : 13 - 23; Psalm 106 : 34 - 43; Jer. 7 : 21 - 34. Jehowah nie zastosował żadnej taryfy ulgowej dla Izraela, który pogwałcił Jego Prawo i okazał się niewierny Przymierzu, które z Nim zawarł. Izrael podzielił los przeklętych narodów, a wolność i ziemia zostały mu odebrane i oddana jego wrogom. Jehowah postąpił z nim sprawiedliwie i od tej pory Izrael jako państwo teokratyczne nie odzyskał niepodległości przechodząc spod panowania Babilonu i Asyrii, pod panowanie Medo-Persji, spod panowania Medo-Persji pod panowanie Grecji, a spod panowania Grecji pod panowanie Rzymu.

Pomimo tych surowych wyroków Bóg nie odrzucił całkiem swego ludu ( Rzym. 11 : 1 - 5 ) dając szansę kolejnym pokoleniom na nawrócenie się do Niego. Wyrazem tego było wzbudzenie w tym narodzie obiecanego Mesjasza. Ale Izraelici poza garstką uczniów Jezusa nie nawrócili się do Jehowy, a w dodatku rękami nieprawych Rzymian zamordowali go - Jana 19 : 1 - 19; Dz.Ap. 2 : 23. Pomimo pozbawienia życia umiłowanego Syna Bożego i podeptania życzliwości Bożej, Jehowah przez pewien czas okazywał jeszcze cierpliwość narodowi izraelskiemu. Dzięki temu pewna niewielka część Żydów uwierzyła stając się uczniami Jezusa i nawracając się do Jehowy. Pozostali Żydzi, którzy okazali się niewierni ( 5 Moj. 18 : 18 - 19 ), ponieśli skutki własnej niegodziwości i spełniły się na nich wszystkie przekleństwa zapisane w 5 Moj. 28 : 15 - 69.

Jak z tego wszystkiego widać Jehowah Bóg Wszechmocny jest sprawiedliwy, ale też w wymierzaniu sprawiedliwości nie jest sadystyczny, ani też okrutny czy mściwy. Kłóciłoby się to ze sprawiedliwością Bożą.
Przeciwnicy Biblii wysuwają jednak zarzut, że niemożliwością jest, aby miłosierny Bóg mógł pozbawiać życia nowo-narodzone dzieci, które w niczym nie zawiniły. Czy nie jest sprzecznością, że sprawiedliwy Bóg sam nakazał zabijać dzieci ( 1 Moj. 7 : 17 - 23; 19 : 24 - 25; 2 Moj. 12 : 29; 3 Moj. 26 : 22, 29; 4 Moj. 16 : 27, 32 - 33, 5 Moj. 2 : 33 - 34; 3 : 6; 20 : 16 ) ?

Biblia jednak wyraźnie ostrzegała, że odpowiedzialni za życie dzieci są rodzice. Jeśli rodzice byli niegodziwi, to ich los podzielały ich dzieci. Stąd Pismo Święte ostrzegało, że " potomstwo niegodziwych będzie wytracone " - Psalm 37 : 28. Sprawiedliwy Bóg miał większą wiedzę na ten temat od niedoskonałych ludzi, a Jego osąd jest doskonały i zawsze sprawiedliwy. Stąd też można tylko pokornie przyjąć, że skoro cała ziemia była skażona w oczach Boga i pełna nieprawości ( 1 Moj. 6 : 11 ) z wyjątkiem Noego i jego rodziny, to Bóg miał pełne prawo zgładzić wszystkich ludzi w potopie - 1 Moj. 7 : 17 - 23; 2 Piotra 2 : 5. To samo tyczy się Sodomy i Gomory zamieszkałej przez zwyrodnialców. Nie znalazło się w Sodomie nawet dziesięciu sprawiedliwych - 1 Moj. 18 : 32.
Sodoma i Gomora zostały zniszczone z wyjątkiem Lota i jego dwóch córek - 1 Moj. 19 : 24 - 25, Łuk. 17 : 29, 2 Piotra 2 : 6 - 8.
Bóg też zapowiadał, że jeśli Izraelici jako lud z Nim sprzymierzony okażą się niewierni, to nieszczęście które na nich spadnie, dotknie również ich dzieci - 3 Moj. 26 : 14 - 38. Nie było więc żadnego faworyzowania kogokolwiek. Nie można się więc dziwić, że potomstwo Kananejczyków zostało potraktowane podobnie - 5 Moj. 2 : 33 - 34; 3 : 6; 20 : 16.

Bóg Najwyższy jest Sędzią i On wie zawsze co robi. Jeśli ktoś nawet zginął nie oznacza, że nie może być kiedyś przywrócony do życia. Biblia zapowiada wiele razy zmartwychwstanie nie tylko sprawiedliwych, ale również niesprawiedliwych - Jana 5 : 28 - 29; Dz.Ap. 24 : 15. Nie zmartwychwstaną tylko ci ( Izaj. 26 : 14 ), którzy zostali przez Boga uznani jako niegodni dostąpienia ponownego życia - Mt. 12 : 31 - 32; Hebr.10 : 26 - 3. Ale osąd w tej sprawie należy wyłącznie do Boga.

Jakub napisał w swym liście do dwunastu pokoleń żyjących w rozproszeniu znamienne słowa : " Nad tym, który nie okazał miłosierdzia, odbywa się sąd bez miłosierdzia. Miłosierdzie tryumfuje nad sądem. " Jak. 2 : 13.
Choć Bóg jest doskonale sprawiedliwy, najwspanialszym przymiotem Jego jest miłość - 1 Jana 4 : 8; 1 Koryntian 13 : 1 - 13. Stąd też jeśli Bóg widzi szczerą skruchę grzesznika, żal za popełnione grzechy i nawrócenie się do Niego z całego serca, z całej duszy, i z całej siły, jest w stanie przebaczyć popełnione przewinienia - 2 Kron. 7 : 13 - 14; Psalm 78 : 38 - 39; 103 : 13 - 14.

Wszyscy oskarżający Jehowę o okrucieństwo powinni zapoznać się z fragmentami, które pokazują jakim naprawdę jest Bogiem : " Jehowah wasz Bóg, idzie przed wami. Będzie walczył za was tak samo, jak to na waszych oczach uczynił w Egipcie oraz na pustkowiu, gdzie widziałeś jak Jehowa twój Bóg nosił cię - tak jak mąż nosi swego syna - przez całą drogę, którą szliście aż doszliście do tego miejsca. Ale pomimo tego słowa nie wierzyliście Jehowie, swemu Bogu, który szedł drogą przed wami, by wyszukać dla was miejsce, żebyście mogli rozbić obóz - nocą w ogniu, aby oświetlić wam drogę którą macie iść, a za dnia w obłoku. " - 5 Moj.1 : 30 - 33.

" Słuchajcie mnie, domu Jakuba i cała resztko domu Izraela, których noszę od urodzenia, których piastuję od poczęcia! Pozostanę ten sam aż do waszej starości i aż do lat sędziwych będę was nosił; Ja to uczyniłem i Ja będę nosił, i Ja będę dźwigał i ratował. " - Izaj. 46 : 3 - 4.

Kiedy ktoś zwrócił się do Jezusa słowami " Nauczycielu dobry ! " Jezus mu przerwał mówiąc : " dlaczego nazywasz mnie dobrym ? Nikt nie jest dobry tylko jeden - Bóg. " - Ewangelia Marka 10 : 17 - 18. Jeśli więc ktoś tego nie rozumie to nic nie zrozumiał z nauki Jezusa.
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
BannerFans.com
BannerFans.com
BannerFans.com
Strona wygenerowana w 0,07 sekundy. Zapytań do SQL: 13