FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO Strona Główna FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO
TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17)

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Polskie przeklady Biblii
Autor Wiadomość
Tomasz G 
VIP

Pomógł: 48 razy
Dołączył: 08 Kwi 2013
Posty: 4931
Poziom: 51
HP: 1219/10164
 12%
MP: 4853/4853
 100%
EXP: 101/280
 36%
Wysłany: 2013-08-22, 15:58   Polskie przeklady Biblii

Polskie przeklady Biblii

Najstarszym polskim wydaniem Starego i Nowego Testamentu byla Biblia krolowej Zofii, ktora powstala z inicjatywy ostatniej zony krola Wladyslawa Jagielly (1386-1434). Opracowal ja w latach 1453-1461 Jedrzej z Jaszowic na bazie Wulgaty i czeskiego tlumaczenia Pisma Swietego. Jedyna zachowana kopia jest niekompletna i spoczywa w Bibliotece Wegierskiego Kolegium Reformowanego w Szaros Patak, stad jej nazwa Biblia szaroszpatacka.

W 1561 roku, w drukarni Mikolaja Scharfenberga w Krakowie, ukazal sie kolejny polski przeklad calego Pisma Swietego zwany Biblia Leopolity. Za tym imieniem kryl sie zapewne wykladowca Wszechnicy Krakowskiej, profesor Jan Nicz, ktory byl Lwowianinem, stad nazwa przekladu: Biblia Leopolity. Tlumacz nie podal swego nazwiska z obawy przed wladzami Kosciola, ktore nie zezwalaly na tlumaczenie i wydawanie Biblii[i]. Jego dzielo opieralo sie na Wulgacie i tlumaczeniach czeskich, dlatego nie byl to przeklad wierny, a jego jezyk juz w XVI wieku uwazano za archaiczny.

Pierwszym polskim przekladem z jezykow oryginalnych byla Biblia Brzeska, ktora ukazala sie w 1563 roku w Brzesciu Litewskim, staraniem kilku wybitnych polskich teologow, wlacznie z Janem Laskim i Grzegorzem Orszakiem. Wsparcia udzielil im Mikolaj Olesnicki, wlasciciel Pinczowa, a sponsorem wydania byl protestant Mikolaj Radziwill Czarny, dlatego nazywano ja Biblia Radziwillowska. Tlumacze korzystali z tekstow hebrajskich i greckich, ale wspierali sie Wulgata, a nawet przekladem francuskim. Tlumaczenie to wiernie oddawalo sens oryginalu, uzywajac jezyka zwiezlego, potoczystego i bogatego literacko. Niestety, naklad liczacy 500 egzemplarzy szybko stal sie bialym krukiem, gdyz syn sponsora wydania Mikolaj Radziwill, podjudzony przez jezuitow, wykupil wiekszosc egzemplarzy i spalil na rynku w Wilnie, a niemal wszystkie pozostale zniszczyla pozniej katolicka kontrreformacja. Niektorzy duchowni chwalili „patriotycznego i chrzescijanskiego ducha”, jaki sklonil Mikolaja Radziwilla do spalenia Slowa Bozego. Chron nas Panie Boze przed takimi niemadrymi patriotami i duchownymi!

W 1572 roku ukazalo sie kolejne polskie tlumaczenie Pisma Swietego z jezykow oryginalnych, zwane Biblia Nieswieska, gdyz wydrukowano je w Nieswiezu. Jego tlumaczem byl Szymon Budny nalezacy do braci polskich, ktory znal jezyk hebrajski i grecki. Jego wersja byla jezykowo slabsza od Biblii Brzeskiej. Nie tylko dlatego, ze Budny utworzyl wiele neologizmow, a wiec nowych slow, z racji ubogosci polskiego slownictwa teologicznego, ale z powodu licznych hebraizmow. Wszystkie nazwy i imiona podawal on w ich hebrajskim brzemieniu, na przyklad Micraim zamiast Egipt czy Moszeh zamiast Mojzesz, co nie przyjelo sie w jezyku polskim. Ze wzgledu na swoje antytrynitarne sympatie Budny usunal z tekstu odniesienia do boskosci Jezusa, co sprawilo, ze jego dzielo bylo popularne glownie wsrod arian.

Reakcja ze strony jezuitow na Biblie Brzeska, ceniona przez protestantow i katolikow, byla Biblia Wujka. Ksiadz Jakub Wujek z Wagrowca (1540-1597) znal greke i hebrajski, ale wymagania Soboru Trydenckiego (1545-1563) pozwalaly tlumaczyc Pismo Swiete wylacznie z lacinskiej Wulgaty. Ksiadz Wujek po cichu korzystal z hebrajskiego i greckiego tekstu, a takze zagladal do przekladow protestanckich, na czym jego tlumaczenie bardzo zyskalo. Niestety, ten dodatkowy wysilek poszedl na marne, poniewaz jezuiccy cenzorzy kazali mu usunac wszelkie odstepstwa od tekstu Wulgaty. Jakub Wujek nie przystal na to, dlatego jego przeklad nie poszedl do druku. Ukazal sie dopiero w 1599 roku, po jego smierci. Nie wiemy, ile w nim pozostalo z jego pracy, poniewaz zmiany wprowadzone przez glownego z jezuickich cenzorow, ks. Stanislawa Grodzickiego, byly liczne i powazne, a rekopisy ks. Wujka zaginely. W zwiazku z tym, ze Biblia Wujka miala sluzyc takze do polemiki z innowiercami, wyposazono ja w odpowiednie komentarze i objasnienia. Przeklad Jakuba Wujka pozostaje jednym z najpiekniejszych zabytkow dawnej literatury polskiej.

Nastepnym polskim tlumaczeniem calego Pisma Swietego z jezykow oryginalnych byla wydana przez protestantow Biblia Gdanska, wzorowana na Biblii Brzeskiej. Praca nad nia trwala ponad 20 lat, a calosc wydrukowano w 1632 roku w Gdansku. Biblia Gdanska uchodzi za wierne i doslowne tlumaczenie Biblii, dlatego do niedawna byla ulubionym przekladem polskich protestantow. Ukazala sie, kiedy w Polsce zywe byly spory chrystologiczne, dlatego niektore jej teksty przetlumaczono w taki sposob, aby stanowily przeciwwage dla tendencyjnego tlumaczenia Budnego. Niedawno ukazala sie Nowa Biblia Gdanska z uwspolczesniona gramatyka i slownictwem.

Jednym ze skutkow zwyciestwa katolickiej kontrreformacji w Polsce byla utrata zainteresowania wydawaniem Biblii w jezyku polskim. Dosc powiedziec, ze Biblia Jakuba Wujka z XVI wieku byla jedynym katolickim wydaniem calego Pisma Swietego az do drugiej polowy XX wieku! Kolejne wznowienia modernizowaly jedynie ortografie, ale jej tekst stawal sie z kazdym wiekiem bardziej odlegly od wspolczesnej polszczyzny. W 1935 i 1956 roku dokonano przerobek, aby tekst Wulgaty byl bardziej zrozumialy, ale zachowal on swoje archaiczne brzmienie, co utrudnia lekture wspolczesnemu czytelnikowi. W XX wieku zaistniala pilna potrzeba dokonania nowych przekladow Pisma Swietego na jezyk polski, zwlaszcza ze Sobor Watykanski II (1962-1965) zezwolil katolikom na msze w jezykach narodowych i na tlumaczenia Pisma Swietego na rodzime jezyki.

Pierwszy wspolczesny calosciowy przeklad katolicki ukazal sie z inicjatywy benedyktynow z Tynca. Wydano go w 1965 roku z okazji zblizajacego sie tysiaclecia chrzescijanstwa w Polsce, stad nazwa Biblia Tysiaclecia. W pracy wzielo udzial wielu tlumaczy, co pozwolilo na szybkie wydanie calosci, ale zaowocowalo niejednolitoscia poszczegolnych ksiag. Najbardziej uwidocznilo sie to w przekladzie terminow, ktore w oryginale sa identyczne, a na polski oddano je innymi slowami w roznych ksiegach[ii]. Odstapiono od Wulgaty, choc Ksiega Psalmow zostala przetlumaczona z tego lacinskiego przekladu. Biblia Tysiaclecia w zamierzeniu miala sie opierac na hebrajskich i greckich oryginalach, ale niektorzy z tlumaczy wspierali sie francuska Biblia Jerozolimska, co wykazal biblista ks. Eugeniusz Dabrowski, ktory z powodu licznych mankamentow nazwal ich dzielo „Biblia tysiaca bledow”[iii]. W kolejnych wydaniach i poprawiono je, czyniac ten przeklad coraz lepszym. Cenzura panstwowa, w przypadku I wydania, zazadala zmiany slowa bezbozny na niezbozny, prawdopodobnie dlatego, ze kojarzylo sie z ateista. W wielu miejscach je zamieniono, zwlaszcza w Psalmach, ale nie we wszystkich. Przy kolejnych wydaniach ingerencji cenzury juz nie bylo. Wydanie V Biblii Tysiaclecia zostalo gruntownie poprawione, zwlaszcza jesli chodzi o warstwe literacka i przypisy, w czym duzy wklad miala prof. Anna Swiderkowna.
Kolejne protestanckie calosciowe tlumaczenie Biblii na jezyk polski bylo inicjatywa kilku warszawskich profesorow, stad jego nazwa: Nowy Przeklad lub Biblia Warszawska. Calosc ukazala sie w 1975 roku za sprawa Towarzystwa Biblijnego w Warszawie i doczekala sie licznych nakladow. Zastosowano w nim przejrzysty podzial na wersety. Jezyk tego przekladu jest wspolczesny, choc niestety zachowano w nim wiele tradycyjnych wyrazen, takich jak na przyklad „zbor” czy „zakon”, pochodzacych z Biblii Gdanskiej, na ktorej byl on wzorowany, co znacznie oslabilo komunikatywnosc tego przekladu Pisma Swietego.

W 1975 roku ukazala sie trzytomowa Biblia Poznanska, wzorowana na Biblii Jakuba Wujka, ale oparta na tekstach hebrajskich i greckich. Niestety, jej autorzy starali sie bardziej o wiernosc wobec katolickiej tradycji egzegetycznej niz oryginalu, stad sluszny zarzut wysuniety przez bibliste Janusza Frankowskiego, ze jest to przeklad przeinterpretowany[iv]. Uklad graficzny jest wspolczesny, wypowiedzi bohaterow, podobnie jak w literaturze pieknej, oddzielono od reszty narracji myslnikami i akapitami. Autorzy wyposazyli tekst w przypisy i obszerne komentarze, ktore czesto maja teologiczny charakter i odzwierciedlaja teologie Kosciola katolickiego. Duzym mankamentem tego przekladu jest brak odnosnikow do tekstow paralelnych, co negatywnie wyroznia go na tle innych wspolczesnych przekladow.

Pierwszym po 400 latach calosciowym polskim przekladem Pisma Swietego dokonanym przez jednego tlumacza jest Biblia Warszawsko-Praska. Dziela tego dokonal ks. prof. Kazimierz Romaniuk. Inspiracja dla niego byla fascynacja Pismem Swietym i pragnienie, aby udzielila sie ona innym, kiedy ze smutkiem stwierdzil, ze w pismach katolickich autorow, nawet tych wyniesionych na oltarze, czesto brak cytatow biblijnych, nawiazan do Pisma Swietego i sladow codziennego obcowania ze Slowem Bozym[v]. Ksiadz Romaniuk rozpoczal prace nad tlumaczeniem Biblii z jezykow oryginalnych w latach piecdziesiatych XX wieku, a zakonczyl juz jako biskup diecezji Warszawsko-Praskiej, stad nazwa tej Biblii. Jego przeklad cechuje dynamiczny i przystepny jezyk, czasem stojacy na pograniczu parafrazy, a takze niewielka liczba archaizmow i komentarzy, ktore czynia go najbardziej ekumenicznym z katolickich wydan Pisma Swietego. Biblie Warszawsko-Praska wydalo w 1997 roku protestanckie Towarzystwo Biblijne.

W 1997 roku ukazalo sie konfesyjne Pismo Swiete w Przekladzie Nowego Swiata, wydane przez Swiadkow Jehowy. Jest ono krytykowane za wprowadzenie imienia „Jehowa” do Nowego Testamentu, gdyz nie wystepuje ono w greckich rekopisach. W odniesieniu do Ducha Swietego zastosowano mala litere, podobnie jak w slowie „bog” wobec Jezusa Chrystusa (J 1:1.18), aby oslabic wymowe wersetow wskazujacych na Boskosc Chrystusa. Na przyklad w zdaniu „Zaprawde, zaprawde powiadam wam, zanim Abraham byl, Jam jest” (J 8:58) uzyto slowa „bylem”, choc w jezyku greckim wystepuje ego eimi, a wiec „jestem”. Zastapiono takze niektore tradycyjne slowa uzywane przez polskich chrzescijan, na przyklad „krzyz” przez „pal meki”, a greckie charis, czyli „laska” przez malo elegancki zwrot „niezasluzona zyczliwosc”. Jesli nie liczyc tych mankamentow, jest to dosc wierny przeklad, i chyba jedyny polski, w ktorym tlumacze zastosowali poprawna interpunkcje w wypowiedzi Jezusa skierowanej do lotra na krzyzu: „Zaprawde mowie ci dzisiaj: Bedziesz ze mna w Raju” (Lk 23:43). Jezus nie mogl tam byc z lotrem w piatek po swej smierci, skoro w niedziele po zmartwychwstaniu powiedzial Marii, ze jeszcze nie byl w niebie u Ojca (J 20:17). Przeklad ten nalezy do nielicznych, gdzie tlumacze pozostawili hebrajskie slowa „behemot” i „lewiatan” w Ksiedze Hioba (40:15.25 lub 41:1), zamiast wymieniac zwierzeta, o ktorych tekst nie mowi i tworzyc w Biblii sztuczne sprzecznosci.

W 2006 roku opublikowano polskie wydanie slynnej Biblii Jerozolimskiej, z tym, ze samego tekstu nie tlumaczono na polski, lecz wykorzystano V wydanie Biblii Tysiaclecia. Natomiast przetlumaczono wprowadzenie, przypisy i marginalia na podstawie La Bible de Jerusalem z 1996 roku. Wydanie zaopatrzono takze w mapy, tablice chronologiczne, tablice miar i monet, a takze liczne objasnienia.

Towarzystwo sw. Pawla wydalo w 2008 roku Biblie Paulistow. Praca rozpoczela sie w 1996 roku, a udzial w niej wzielo wielu polskich biblistow, ktorzy czuwali nad wiernoscia wobec oryginalu. Zaangazowano tez polonistow, ktorzy zadbali, aby przeklad byl jasny, jezyk wspolczesny i pozbawiony archaizmow. Nieco kontrowersji wzbudzilo odejscie od niektorych wyrazen idiomatycznych, takich jak slowa Elzbiety do Marii „blogoslawionas miedzy niewiastami”, ktore oddano jako: „jestes najszczesliwsza z niewiast” (Lk 1:42). W niektorych przypadkach tlumaczenia idiomow, zwlaszcza w Ksiedze Psalmow, sa chybione, a nawet bledne, jak wykazal Marek Piela, jezykoznawca z Uniwersytetu Jagiellonskiego[vi]. Wiele z mankamentow usunieto jednak w kolejnym wydaniu. Paulisci wyposazyli te Biblie w teksty paralelne, srodtytuly, a takze przypisy, ktore odzwierciedlaja katolicka wykladnie wiary.

Oficyna wydawnicza Vocatio, za sprawa jej wlasciciela, Piotra Waclawika, opublikowala liczne i niezwykle cenne pomoce do studiowania Pisma Swietego, a wsrod nich w 1994 roku interlinearny grecko-polski tekst Nowego Testamentu w tlumaczeniu Remigiusza Popowskiego oraz Michala Wojciechowskiego. W 2003 roku ukazal sie interlinearny hebrajsko-polski tekst Piecioksiegu. W 2008 roku wydano kolejna czesc Starego Testamentu pod tytulem „Prorocy”, a w 2009 roku ostatnia jako „Pisma”. Redaktorem wszystkich tych trzech tomow byla dr Anna Kusmirek. Pod tekstem hebrajskim i greckim w tym wydaniu podano doslowne znacznie kazdego wyrazu w jezyku polskim, a takze transliteracje tekstu.

Od 2001 roku ukazuje sie czesciami pierwsze miedzywyznaniowe wydanie Pisma Swietego zwane Biblia Ekumeniczna. Pracuja nad nim biblisci reprezentujacy Kosciol Rzymskokatolicki, Kosciol Prawoslawny, Kosciol Polskokatolicki, Koscioly Ewangelickie, Kosciol Adwentystow Dnia Siodmego, Kosciol Baptystyczny, Kosciol Metodystyczny, Kosciol Zborow Chrystusowych i Kosciol Zielonoswiatkowy. Przeklad ten cechuje niezaleznosc od wczesniejszych polskich tlumaczen Biblii, modernizacja przestarzalych zwrotow i duza dowolnosc w interpretacji zwrotow wieloznacznych. Zawiera odnosniki do miejsc paralelnych w Biblii oraz przypisy dotyczace wyjasnien slow lub alternatywnych wariantow, ale bez komentarzy o charakterze doktrynalnym. Biblia Ekumeniczna jest wydawana przez Towarzystwo Biblijne w Warszawie.

Od wielu lat ukazuja sie kolejne ksiegi biblijne tlumaczone z jezykow oryginalnych w srodowisku biblistow z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego pod tytulem Biblia Lubelska. Praca ta opiera sie na cennych KUL-owskich komentarzach do ksiag biblijnych, ktore ukazuja sie od 1958 roku. W zamierzeniu autorow tego przekladu profil tych komentarzy ma byc popularnonaukowy.
Od kilku lat trwa praca nad calosciowym przekladem Biblii przygotowywanym przez Ewangeliczny Instytut Biblijny. Jego celem jest wyrazenie we wspolczesnym jezyku polskim mysli zawartych w biblijnych tekstach hebrajskich, aramejskich i greckich. Przeklad ten wykorzystuje wiedze pozyskana za sprawa odkrycia zwojow znad Morza Martwego, w tym rowniez wystepujace w nich warianty tekstowe ksiag biblijnych. W ramach tego projektu ukazalo sie juz Nowe Przymierze i Psalmy, a ukonczenie calosci zaplanowano na 2015 rok.

W Polsce pojawily sie rowniez elektroniczne wersje Biblii. W 2007 roku ukazala sie e-Biblia, ktora zawiera liczne polskie przeklady Pisma Swietego, w tym: Biblie Brzeska, Biblie Jakuba Wujka, Biblie Gdanska, Biblie Tysiaclecia, Biblie Warszawska, Biblie Warszawsko-Praska, a takze wiele obcojezycznych tlumaczen, w tym Wulgate, Biblie Lutra, Biblie krola Jakuba. Program ten wyposazony jest w komentarze, slowniki i atlasy biblijne, a takze wyszukiwarke do wszystkich dostepnych w programie przekladow Biblii.

Wyzej omowilem jedynie calosciowe przeklady Pisma Swietego na jezyk polski. Oprocz nich istnieja wydania czesci Biblii, niektore bardzo piekne i cenne, jak na przyklad tlumaczenia Romana Brandstaettera czy Czeslawa Milosza. Zaden przeklad nigdy nie odda idealnie oryginalnego tekstu, natomiast porownanie z soba kilku dobrych tlumaczen pozwala lepiej poznac i zrozumiec sens Slowa Bozego. Wielosc i roznorodnosc przekladow Pisma Swietego na nasz jezyk jest zjawiskiem niezwykle korzystnym i pozytecznym, gdyz sprzyja tworzeniu kultury biblijnej i wzmaga zainteresowanie Slowem Bozym. Dlatego tlumaczom i wydawcom wszystkich Biblii w naszym jezyku naleza sie slowa zachety oraz podzieki.
dr A Palla


--------------------------------------------------------------------------------

[i] Maria Kossowska, Biblia w jezyku polskim, s. 206.
[ii] Janusz Frankowski, Biblia Tysiaclecia i problematyka dzisiejszych polskich przekladow Pisma Swietego, „Znak”, 242/6, 1975, s. 726.
[iii] Eugeniusz Dabrowski, Nowy polski przeklad Pisma Swietego z jezykow oryginalnych. Krytyczna ocena tzw. Biblii Tysiaclecia, s. 21-22.
[iv] Janusz Frankowski, Wokol psalmow i kantykow. Rozwazan o tlumaczeniu Pisma Swietego ciag dalszy, „Znak”, wrzesien 1976/221, s. 8-14.
[v] Waclaw Chmielarski, Piekno Biblii, s. 43.
[vi] Marek Piela, O najnowszym przekladzie Psalmow, „Studia Judaica”, 2006, 1/17, s. 191.


http://magazyncel.pl/pols...-pisma-swietego
_________________
tom68
 
     
Kawosz 

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 19 Wrz 2013
Posty: 39
Skąd: Europa
Poziom: 5
HP: 0/81
 0%
MP: 38/38
 100%
EXP: 1/13
 7%
Wysłany: 2013-09-19, 17:37   

Bardzo ciekawe opracowanie. Czy mi się jednak wydaje, czy pominąłeś żydowskie wydania Biblii? Wiem, wiem, wspominasz, że omówiłeś tylko całościowe przekłady Biblii. Ale trudno oczekiwać od ortodoksyjnych Żydów aby tłumaczyli Nowy Testament, choć na pewno takie przedsięwzięcie mogłoby wiele wnieść do dalszych rozważań.
 
     
Kawosz 

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 19 Wrz 2013
Posty: 39
Skąd: Europa
Poziom: 5
HP: 0/81
 0%
MP: 38/38
 100%
EXP: 1/13
 7%
Wysłany: 2013-09-19, 18:16   

Pozwalam sobie przytoczyć poniżej (to jest na zasadzie kopiuj i wklej - przepraszam, mam nadzieję, że to nie jest naruszenie regulaminu) stronę:

http://www.the614thcs.com/40.499.0.0.1.0.phtml

jako uzupelnienie genialnego wpisu, jaki otwiera ten wątek.

Żydowskie tłumaczenie pełnego tekstu Biblii Hebrajskiej na język polski istnieje tylko jedno: jest to tłumaczenie dokonane w końcu XIX wieku i na początku XX przez Izaaka Cylkowa. Cylkow (1841-1908) był przez ponad 40 lat rabinem synagog warszawskich. Wcześniej ukończył w Berlinie studia filozoficzne i uzyskał stopień doktora filozofii i języków semickich na Uniwersytecie w Halle. W 1883 roku wydał przekład Psalmów. Dwanaście lat później (1895) ukazał się jego przekład Tory (Chumasz - czyli Pięcioksiągu Mojżeszowego), a końcu lat dziewięćdziesiątych XIX wieku - Księgi prorockie (Newiim acharonim) . W pierwszych latach XX wieku Cylkow opublikował kolejne księgi Biblii Hebrajskiej: Jozuego, Przypowieści, Hioba, Pieśń nad Pieśniami, Rut, Koheleta, Estery i Treny Jeremiasza.

Do dziś jest to jedyny całkowity przekład Biblii Hebrajskiej na język polski, dokonany bezpośrednio z hebrajskiego, przez tłumacza reprezentującego tradycję judaizmu i przeznaczony dla czytelnika, który jest wyznawcą tej religii.
Tora.jpg

Ostatnio wydawnictwo Austeria wznowiło przekład Tory (Pięcioksiągu Mojżesza) w postaci reprintu jednotomowego dzieła Cylkowa z roku 1895. Jest ono dostępne w księgarniach tradycyjnych i internetowych.


Współcześnie tradycję Cylkowa kontynuuje rabin Sacha Pecaric (wyd. Pardes Lauder), który konsekwentnie, od kilku już lat, publikuje przekłady poszczególnych ksiąg Tanach na język polski (właśnie przed miesiącem ukazał się ostatni tom Tory), z tradycyjnymi, żydowskimi komentarzami.
 
     
Y
[Usunięty]

Poziom: 97
HP: 82251/88443
 93%
MP: 0/42228
 0%
EXP: 198/1408
 14%
Wysłany: 2013-09-25, 21:17   

Kawosz napisał/a:
Bardzo ciekawe opracowanie. Czy mi się jednak wydaje, czy pominąłeś żydowskie wydania Biblii? Wiem, wiem, wspominasz, że omówiłeś tylko całościowe przekłady Biblii. Ale trudno oczekiwać od ortodoksyjnych Żydów aby tłumaczyli Nowy Testament, choć na pewno takie przedsięwzięcie mogłoby wiele wnieść do dalszych rozważań.


W Serii Prymasowskiej ukazał się Kawoszu, "Żydowski komentarz do NT" będący
jednocześnie przekładem. Nie miałem go w ręku, więc nie wiem co to, ale jest. :)
 
     
Tomasz G 
VIP

Pomógł: 48 razy
Dołączył: 08 Kwi 2013
Posty: 4931
Poziom: 51
HP: 1219/10164
 12%
MP: 4853/4853
 100%
EXP: 101/280
 36%
Wysłany: 2013-09-27, 12:03   Polskie ....

dr A Palli chodzilo o chrzescijanskie przeklady Biblii w Polsce ... pozdrawiam !
Tomasz G
_________________
tom68
 
     
Kawosz 

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 19 Wrz 2013
Posty: 39
Skąd: Europa
Poziom: 5
HP: 0/81
 0%
MP: 38/38
 100%
EXP: 1/13
 7%
Wysłany: 2013-09-30, 19:18   Re: Polskie ....

Tomasz G napisał/a:
dr A Palli chodzilo o chrzescijanskie przeklady Biblii w Polsce ... pozdrawiam !
Tomasz G


I wszystko jasne. Dziękuję za wyjaśnienie.
 
     
Kawosz 

Pomógł: 3 razy
Dołączył: 19 Wrz 2013
Posty: 39
Skąd: Europa
Poziom: 5
HP: 0/81
 0%
MP: 38/38
 100%
EXP: 1/13
 7%
Wysłany: 2013-09-30, 19:21   

Rethel Nibelung napisał/a:
Kawosz napisał/a:
Bardzo ciekawe opracowanie. Czy mi się jednak wydaje, czy pominąłeś żydowskie wydania Biblii? Wiem, wiem, wspominasz, że omówiłeś tylko całościowe przekłady Biblii. Ale trudno oczekiwać od ortodoksyjnych Żydów aby tłumaczyli Nowy Testament, choć na pewno takie przedsięwzięcie mogłoby wiele wnieść do dalszych rozważań.


W Serii Prymasowskiej ukazał się Kawoszu, "Żydowski komentarz do NT" będący
jednocześnie przekładem. Nie miałem go w ręku, więc nie wiem co to, ale jest. :)


Tak, podobno ciekawa rzecz. Też jeszcze nie miałem okazji przejrzeć, ale chciałbym to nadrobić. Szczerze mówiąc nie wiem co rozumieć przez "Żydowski komentarz". Ten termin jest często nadużywany. Czy chodzi mianowicie o komentarz tzw. Żydów Mesjanicznych, ortodoksyjnych, reformowanych, chasydów? Z punktu widzenia żydowskiego ortodoksyjnego, Nowy Testament nie zasługuje na komentarz. Więc chyba chodzi o Żydów, którzy przyjęli wiarę w Chrystusa. Po prostu nie wiem, ale wystarczy, że rzucę okiem i będę wiedział.
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
BannerFans.com
BannerFans.com
BannerFans.com
Strona wygenerowana w 0,05 sekundy. Zapytań do SQL: 14