FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Listek]

[Listek]

[Olus]

Niestety.Apostolowie nie swiecili jajek I nie mieszali poganskich
zwyczajow z BIblijnymi.Bog tego zabrania.Wielkanoc to nic innego
jak przemalowane("schyrstianizowane) swieto ku czci asztare..

Niestety.Apostolowie nie swiecili jajek I nie mieszali poganskich
zwyczajow z BIblijnymi.Bog tego zabrania.Wielkanoc to nic innego
jak przemalowane("schyrstianizowane) swieto ku czci asztare..

[Olus]

Zapytacie: „co w tym złego, że te święta to rytuały wywodzące się z pogaństwa, skoro dzisiaj to już nie jest święto dla Oestre, Asztarte czy Isztar ale dla Jezusa?” - Fakt, my możemy nie widzieć w tym nic złego, ale najistotniejsze pytanie w tym momencie brzmi: jak Bóg zapatruje się na wplątywanie pogańskich obrzędów do ustanowionego przez Niego sposobu wielbienia i obchodzenie świąt, których nie ustanowił?

Nie trzeba długo szukać w Piśmie Świętym, żeby znaleźć na to odpowiedź. Wystarczy przeanalizować dzieje Izraelitów po wyjściu z Egiptu, by szybko natrafić na fragment z 32 rozdziału Księgi Wyjścia. (druga księga biblijna) Znajdujemy tam opis pewnego zdarzenia, które miało miejsce w obozie Izraelitów, w czasie gdy Mojżesz przebywał na górze Synaj, gdzie na dwóch kamiennych tablicach otrzymał od Boga prawa, które mieli przestrzegać Izraelici. Analizując ten fragment, znajdziemy dobitną odpowiedź na postawione wyżej pytanie. Zachęcam Was abyście odszukali go w waszych egzemplarzach Pisma Świętego.

Spójrzmy:

„ Tymczasem lud zobaczył, że Mojżesz długo nie schodzi z góry. Lud zebrał się więc wokół Aarona i powiedział do niego: „Wstań, uczyń nam boga, który pójdzie przed nami, bo jeśli chodzi o tego Mojżesza, męża, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej, naprawdę nie wiemy, co się z nim stało”. Na to Aaron im rzekł: „Pozdejmujcie złote kolczyki, które są w uszach waszych żon, waszych synów oraz waszych córek, i przynieście je do mnie”. I cały lud zaczął zdejmować złote kolczyki, które były w ich uszach, i przynosić je do Aarona. Wówczas wziął z ich rąk złoto i je ukształtował rylcem, i uczynił z niego lany posąg cielca. A oni poczęli mówić: „Oto twój Bóg, Izraelu, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”.

(Wyjścia 32:1-4)

Mojżesz przebywał na górze Synaj 40 dni. W międzyczasie Izraelitom zaczęło się dłużyć i poprosili Arona, aby ten uczynił im złoty posąg cielca (poprzez takie posągi oddawano cześć bożkom w Egipcie, gdzie ówczesne pokolenie potomków Abrahama się wychowało). Można pomyśleć w tym momencie, że Izraelici chcieli dopuścić się bałwochwalstwa i oddawać cześć jakiemuś innemu bogu. Jednak zobaczmy jeszcze raz co mówi werset 4 tego fragmentu:

„Wówczas wziął z ich rąk złoto i je ukształtował rylcem, i uczynił z niego lany posąg cielca. A oni poczęli mówić: „Oto twój Bóg, Izraelu, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”.

(Wyjścia 32:4)

Oni nie utworzyli tego cielca dla jakiegoś egipskiego bożka, tylko dla Boga, który „wyprowadził ich z ziemi egipskiej” czyli dla Jehowy*. Potwierdza to werset 5:

„Kiedy Aaron to zobaczył, przystąpił do budowania przed nim ołtarza. W końcu Aaron zawołał i rzekł: „Jutro jest święto dla Jehowy”

(Wyjścia 32:5)

Czyli Izraelici zrobili dokładnie to samo co duchowni nominalnego chrześcijaństwa ze świętami wielkanocnymi. Chcieli oddawać Bogu cześć nie w sposób, który On ustanowił, ale w sposób przejęty z religii pogańskiej (w tym wypadku egipskiej). Co działo się dalej:

„Nazajutrz więc wstali wcześnie i zaczęli ofiarować całopalenia oraz składać ofiary współuczestnictwa. Potem lud usiadł, by jeść i pić. Następnie wstali, aby się zabawić.”

(Wyjścia 32:6)

Czyli ustanowili święto dla Boga, na sposób pogański i zaczęli ucztować i się bawić. Podobnie jak co roku ma to miejsce w wielu domach na całym świecie podczas między innymi świąt wielkanocnych. Jak zareagował na to wszystko Bóg?

„Wówczas Jehowa rzekł do Mojżesza: „Idź, zstąp, gdyż twój lud, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej, postąpił zgubnie. Śpiesznie zboczyli z drogi, którą im nakazałem iść. Uczynili sobie lany posąg cielca i mu się kłaniają, i składają mu ofiary, mówiąc: ‚Oto twój Bóg, Izraelu, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej’”

(Wyjścia 32:7,8)

Nie spodobało się to Bogu, stwierdził, że czyniąc to „postąpili zgubnie”. Jak bardzo? Na ile był to poważny grzech w oczach Boga? Jaka kara miała ich za to czekać? Jak wy ukaralibyście Izraelitów za taki czyn? Tydzień postu? Całodniowa modlitwa z prośbą o przebaczenie? Zobaczmy na jaką karę zasłużyli w oczach Boga:

„ I Jehowa przemówił do Mojżesza: „Spojrzałem na ten lud, a oto jest to lud o sztywnym karku. Teraz więc zostaw mnie, żeby zapłonął przeciwko nim mój gniew i żebym ich wytracił, ciebie zaś uczynię wielkim narodem”.

(Wyjścia 32:9,10)

Bóg do tego stopnia się na nich rozsierdził, że chciał ich „wytracić” czyli pozabijać. Mojżesz począł za nimi upraszać aż w końcu „Jehowa począł żałować zła, o którym powiedział, że je ściągnie na swój lud” (werset 11). Co wydarzyło się gdy Mojżesz wrócił do obozu?

„Gdy więc zbliżył się do obozu i zobaczył cielca oraz tańce, Mojżesz zapłonął gniewem i natychmiast wyrzucił tablice ze swych rąk, i roztrzaskał je u stóp góry. Potem wziął cielca, którego uczynili, i spalił go w ogniu, i starł go na proch, po czym go rozsypał na powierzchnię wód i kazał to pić synom Izraela.”

(Wyjścia 32:19)

„I Mojżesz zobaczył, że lud się rozzuchwalił, gdyż Aaron pozwolił im się rozzuchwalić ku hańbie wśród ich przeciwników. Wówczas Mojżesz stanął w bramie obozu i rzekł: „Kto jest po stronie Jehowy? Do mnie!” I zaczęli się przy nim zbierać wszyscy synowie Lewiego. Powiedział więc do nich: „Oto, co rzekł Jehowa, Bóg Izraela: ‚Niech każdy z was przypasze miecz do swego boku. Przejdźcie i wróćcie od bramy do bramy w obozie, i zabijcie — każdy swego brata i każdy swego bliźniego, i każdy swego najbliższego znajomego’”. I synowie Lewiego zaczęli czynić to, co powiedział Mojżesz, tak iż w owym dniu padło z ludu około trzech tysięcy mężczyzn. A Mojżesz przemówił: „Napełnijcie dzisiaj swą rękę mocą dla Jehowy, gdyż każdy z was jest przeciwko własnemu synowi i własnemu bratu — i żeby wam dzisiaj mógł udzielić błogosławieństwa”.

A nazajutrz Mojżesz przemówił do ludu: „Wyście zgrzeszyli wielkim grzechem, a oto ja udam się do Jehowy. Może zdołam dokonać zadośćuczynienia za wasz grzech”.

(Wyjścia 32:25-30)

Myślę, że łatwo można z powyższych fragmentów Biblii wyciągnąć odpowiedni wniosek - przejmowanie zwyczajów pogańskich i oddawanie poprzez nie czci Bogu, jest dla Niego obrzydliwością. Zresztą dość dobitnie jest to także określone w Ewangelii Marka 7:6-8 gdzie czytamy:

„On rzekł do nich: „Izajasz trafnie prorokował o was, obłudnikach, jak jest napisane: ‚Lud ten okazuje mi szacunek swoimi wargami, ale ich serca są ode mnie bardzo oddalone. Lecz na próżno mnie czczą, gdyż jako nauk uczą nakazów ludzkich’. Odstępujecie od przykazań Bożych, a mocno się trzymacie tradycji ludzkiej”

Oddawanie Bogu czci poprzez tradycję ludzką a nie ustanowione przez Niego prawa, zostało tu nazwane „oddawaniem czci na próżno”. Na Bogu nie robi to żadnego wrażenia. Nic się przez to nie zyskuje (może poza rozsierdzeniem Boga, kiedy robi się to świadomie).

Jest jeszcze jeden powód, dla którego osoby pragnące podobać się Bogu powinny wystrzegać się tego typu świąt. Jak pisałem na wstępie, święta wielkanocne nie mają żadnego uzasadnienia biblijnego. W Piśmie Świętym nie ma wzmianki o tym, żeby takowe uroczystości obchodzić (Jezus nakazał upamiętniać swoją śmierć a nie zmartwychwstanie (1 Koryntian 11:23-26; Mateusza 26:26-28)) Zatem święta te nie zostały ustanowione przez Boga tylko przez człowieka, czyli zostały niejako dodane do prawa, które Bóg spisał w Biblii, posługując się do tego wybranymi ludźmi. Powstaje zatem pytanie, czy nam ludziom wolno coś do tych praw dodawać? Pismo Święte wypowiada się i w tej kwestii jednoznacznie:

„Ja świadczę każdemu, kto słyszy słowa proroctwa tego zwoju: Jeżeli ktoś doda coś do tych rzeczy, Bóg doda mu plag zapisanych w tym zwoju; a jeżeli ktoś odejmie coś ze słów zwoju tego proroctwa, Bóg odejmie jego dział w drzewach życia i w mieście świętym — rzeczach opisanych w tym zwoju.”

(Objawienie [inaczej Apokalipsa] 22:18,19)

„ Ale choćbyśmy nawet my albo choćby anioł z nieba oznajmił wam jako dobrą nowinę coś poza tym, co wam oznajmiliśmy jako dobrą nowinę, niech będzie przeklęty. Jak powiedzieliśmy poprzednio, tak i teraz znowu mówię: Kto by wam oznajmiał jako dobrą nowinę coś poza tym, co przyjęliście, niech będzie przeklęty.[/color]

Zapytacie: „co w tym złego, że te święta to rytuały wywodzące się z pogaństwa, skoro dzisiaj to już nie jest święto dla Oestre, Asztarte czy Isztar ale dla Jezusa?” - Fakt, my możemy nie widzieć w tym nic złego, ale najistotniejsze pytanie w tym momencie brzmi: jak Bóg zapatruje się na wplątywanie pogańskich obrzędów do ustanowionego przez Niego sposobu wielbienia i obchodzenie świąt, których nie ustanowił?

Nie trzeba długo szukać w Piśmie Świętym, żeby znaleźć na to odpowiedź. Wystarczy przeanalizować dzieje Izraelitów po wyjściu z Egiptu, by szybko natrafić na fragment z 32 rozdziału Księgi Wyjścia. (druga księga biblijna) Znajdujemy tam opis pewnego zdarzenia, które miało miejsce w obozie Izraelitów, w czasie gdy Mojżesz przebywał na górze Synaj, gdzie na dwóch kamiennych tablicach otrzymał od Boga prawa, które mieli przestrzegać Izraelici. Analizując ten fragment, znajdziemy dobitną odpowiedź na postawione wyżej pytanie. Zachęcam Was abyście odszukali go w waszych egzemplarzach Pisma Świętego.

Spójrzmy:

„ Tymczasem lud zobaczył, że Mojżesz długo nie schodzi z góry. Lud zebrał się więc wokół Aarona i powiedział do niego: „Wstań, uczyń nam boga, który pójdzie przed nami, bo jeśli chodzi o tego Mojżesza, męża, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej, naprawdę nie wiemy, co się z nim stało”. Na to Aaron im rzekł: „Pozdejmujcie złote kolczyki, które są w uszach waszych żon, waszych synów oraz waszych córek, i przynieście je do mnie”. I cały lud zaczął zdejmować złote kolczyki, które były w ich uszach, i przynosić je do Aarona. Wówczas wziął z ich rąk złoto i je ukształtował rylcem, i uczynił z niego lany posąg cielca. A oni poczęli mówić: „Oto twój Bóg, Izraelu, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”.

(Wyjścia 32:1-4)

Mojżesz przebywał na górze Synaj 40 dni. W międzyczasie Izraelitom zaczęło się dłużyć i poprosili Arona, aby ten uczynił im złoty posąg cielca (poprzez takie posągi oddawano cześć bożkom w Egipcie, gdzie ówczesne pokolenie potomków Abrahama się wychowało). Można pomyśleć w tym momencie, że Izraelici chcieli dopuścić się bałwochwalstwa i oddawać cześć jakiemuś innemu bogu. Jednak zobaczmy jeszcze raz co mówi werset 4 tego fragmentu:

„Wówczas wziął z ich rąk złoto i je ukształtował rylcem, i uczynił z niego lany posąg cielca. A oni poczęli mówić: „Oto twój Bóg, Izraelu, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej”.

(Wyjścia 32:4)

Oni nie utworzyli tego cielca dla jakiegoś egipskiego bożka, tylko dla Boga, który „wyprowadził ich z ziemi egipskiej” czyli dla Jehowy*. Potwierdza to werset 5:

„Kiedy Aaron to zobaczył, przystąpił do budowania przed nim ołtarza. W końcu Aaron zawołał i rzekł: „Jutro jest święto dla Jehowy”

(Wyjścia 32:5)

Czyli Izraelici zrobili dokładnie to samo co duchowni nominalnego chrześcijaństwa ze świętami wielkanocnymi. Chcieli oddawać Bogu cześć nie w sposób, który On ustanowił, ale w sposób przejęty z religii pogańskiej (w tym wypadku egipskiej). Co działo się dalej:

„Nazajutrz więc wstali wcześnie i zaczęli ofiarować całopalenia oraz składać ofiary współuczestnictwa. Potem lud usiadł, by jeść i pić. Następnie wstali, aby się zabawić.”

(Wyjścia 32:6)

Czyli ustanowili święto dla Boga, na sposób pogański i zaczęli ucztować i się bawić. Podobnie jak co roku ma to miejsce w wielu domach na całym świecie podczas między innymi świąt wielkanocnych. Jak zareagował na to wszystko Bóg?

„Wówczas Jehowa rzekł do Mojżesza: „Idź, zstąp, gdyż twój lud, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej, postąpił zgubnie. Śpiesznie zboczyli z drogi, którą im nakazałem iść. Uczynili sobie lany posąg cielca i mu się kłaniają, i składają mu ofiary, mówiąc: ‚Oto twój Bóg, Izraelu, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej’”

(Wyjścia 32:7,8)

Nie spodobało się to Bogu, stwierdził, że czyniąc to „postąpili zgubnie”. Jak bardzo? Na ile był to poważny grzech w oczach Boga? Jaka kara miała ich za to czekać? Jak wy ukaralibyście Izraelitów za taki czyn? Tydzień postu? Całodniowa modlitwa z prośbą o przebaczenie? Zobaczmy na jaką karę zasłużyli w oczach Boga:

„ I Jehowa przemówił do Mojżesza: „Spojrzałem na ten lud, a oto jest to lud o sztywnym karku. Teraz więc zostaw mnie, żeby zapłonął przeciwko nim mój gniew i żebym ich wytracił, ciebie zaś uczynię wielkim narodem”.

(Wyjścia 32:9,10)

Bóg do tego stopnia się na nich rozsierdził, że chciał ich „wytracić” czyli pozabijać. Mojżesz począł za nimi upraszać aż w końcu „Jehowa począł żałować zła, o którym powiedział, że je ściągnie na swój lud” (werset 11). Co wydarzyło się gdy Mojżesz wrócił do obozu?

„Gdy więc zbliżył się do obozu i zobaczył cielca oraz tańce, Mojżesz zapłonął gniewem i natychmiast wyrzucił tablice ze swych rąk, i roztrzaskał je u stóp góry. Potem wziął cielca, którego uczynili, i spalił go w ogniu, i starł go na proch, po czym go rozsypał na powierzchnię wód i kazał to pić synom Izraela.”

(Wyjścia 32:19)

„I Mojżesz zobaczył, że lud się rozzuchwalił, gdyż Aaron pozwolił im się rozzuchwalić ku hańbie wśród ich przeciwników. Wówczas Mojżesz stanął w bramie obozu i rzekł: „Kto jest po stronie Jehowy? Do mnie!” I zaczęli się przy nim zbierać wszyscy synowie Lewiego. Powiedział więc do nich: „Oto, co rzekł Jehowa, Bóg Izraela: ‚Niech każdy z was przypasze miecz do swego boku. Przejdźcie i wróćcie od bramy do bramy w obozie, i zabijcie — każdy swego brata i każdy swego bliźniego, i każdy swego najbliższego znajomego’”. I synowie Lewiego zaczęli czynić to, co powiedział Mojżesz, tak iż w owym dniu padło z ludu około trzech tysięcy mężczyzn. A Mojżesz przemówił: „Napełnijcie dzisiaj swą rękę mocą dla Jehowy, gdyż każdy z was jest przeciwko własnemu synowi i własnemu bratu — i żeby wam dzisiaj mógł udzielić błogosławieństwa”.

A nazajutrz Mojżesz przemówił do ludu: „Wyście zgrzeszyli wielkim grzechem, a oto ja udam się do Jehowy. Może zdołam dokonać zadośćuczynienia za wasz grzech”.

(Wyjścia 32:25-30)

Myślę, że łatwo można z powyższych fragmentów Biblii wyciągnąć odpowiedni wniosek - przejmowanie zwyczajów pogańskich i oddawanie poprzez nie czci Bogu, jest dla Niego obrzydliwością. Zresztą dość dobitnie jest to także określone w Ewangelii Marka 7:6-8 gdzie czytamy:

„On rzekł do nich: „Izajasz trafnie prorokował o was, obłudnikach, jak jest napisane: ‚Lud ten okazuje mi szacunek swoimi wargami, ale ich serca są ode mnie bardzo oddalone. Lecz na próżno mnie czczą, gdyż jako nauk uczą nakazów ludzkich’. Odstępujecie od przykazań Bożych, a mocno się trzymacie tradycji ludzkiej”

Oddawanie Bogu czci poprzez tradycję ludzką a nie ustanowione przez Niego prawa, zostało tu nazwane „oddawaniem czci na próżno”. Na Bogu nie robi to żadnego wrażenia. Nic się przez to nie zyskuje (może poza rozsierdzeniem Boga, kiedy robi się to świadomie).

Jest jeszcze jeden powód, dla którego osoby pragnące podobać się Bogu powinny wystrzegać się tego typu świąt. Jak pisałem na wstępie, święta wielkanocne nie mają żadnego uzasadnienia biblijnego. W Piśmie Świętym nie ma wzmianki o tym, żeby takowe uroczystości obchodzić (Jezus nakazał upamiętniać swoją śmierć a nie zmartwychwstanie (1 Koryntian 11:23-26; Mateusza 26:26-28)) Zatem święta te nie zostały ustanowione przez Boga tylko przez człowieka, czyli zostały niejako dodane do prawa, które Bóg spisał w Biblii, posługując się do tego wybranymi ludźmi. Powstaje zatem pytanie, czy nam ludziom wolno coś do tych praw dodawać? Pismo Święte wypowiada się i w tej kwestii jednoznacznie:

„Ja świadczę każdemu, kto słyszy słowa proroctwa tego zwoju: Jeżeli ktoś doda coś do tych rzeczy, Bóg doda mu plag zapisanych w tym zwoju; a jeżeli ktoś odejmie coś ze słów zwoju tego proroctwa, Bóg odejmie jego dział w drzewach życia i w mieście świętym — rzeczach opisanych w tym zwoju.”

(Objawienie [inaczej Apokalipsa] 22:18,19)

„ Ale choćbyśmy nawet my albo choćby anioł z nieba oznajmił wam jako dobrą nowinę coś poza tym, co wam oznajmiliśmy jako dobrą nowinę, niech będzie przeklęty. Jak powiedzieliśmy poprzednio, tak i teraz znowu mówię: Kto by wam oznajmiał jako dobrą nowinę coś poza tym, co przyjęliście, niech będzie przeklęty.[/color]

[Olus]

Ani w Nowym Testamencie, ani w pismach Ojców apostolskich nie ma żadnej wzmianki o obchodzeniu Wielkanocy. Pogląd, że jakiś okres miałby być szczególnie święty, był obcy pierwszym chrześcijanom.
Źródło: The Encyclopædia Britannica, 1910, t. 8, s. 828.

Chrześcijaństwo wyparło szereg pogańskich świąt wiosennych, ale zachowało wiele zwyczajów świątecznych, nadając im odmienną symbolikę.

Do świąt wielkanocnych przeniknęły liczne pogańskie zwyczaje obchodzone dla uczczenia powrotu wiosny. Jajko jest symbolem odradzania się życia wczesną wiosną.(...) Zając to symbol pogański, który zawsze był wyobrażeniem płodności.

Źródło: The Catholic Encyclopedia, 1913, t. 5, s. 227.

http://pl.wikiquote.org/wiki/Wielkanoc




Nazwa: Encyklopedia Britannica — edycja polska podaje: „Angielskie Easter [po polsku Wielkanoc] jest niepewnego pochodzenia, w VIII w. anglosaski ksiądz Beda Czcigodny (Wielebny) wywiódł tę nazwę od imienia anglosaskiej bogini wiosny Eostre”. Eostre uważano także za boginię płodności. Inne źródła łączą nazwę Easter z fenicką boginią płodności Asztarte, której babilońskim odpowiednikiem była bogini Isztar.

Zając, królik: Są to symbole płodności „pochodzące z ceremoniału i symboliki europejskich i bliskowschodnich pogańskich świąt wiosny” (Britannica — edycja polska).

Jajka: W pewnym dziele tak skomentowano zwyczaj szukania jajek wielkanocnych, przyniesionych rzekomo przez wielkanocnego zająca: „Nie jest to jedynie dziecinna zabawa, tylko pozostałość rytuału płodności” (Funk and Wagnalls Standard Dictionary of Folklore, Mythology and Legend). W niektórych kręgach kulturowych wierzy się, że pokolorowane jajka wielkanocne „mają magiczną moc zapewniania szczęścia, pomyślności, zdrowia i ochrony” (Traditional Festivals).

Nowy strój wielkanocny: Pewna książka wyjaśnia, że powitanie skandynawskiej bogini wiosny, Eastre, w starym stroju „uznawano za wyraz braku wychowania, a tym samym za zły omen” (The Giant Book of Superstitions).

Nabożeństwa o świcie: Mają one związek ze starożytnym kultem słońca. „Podczas wiosennego zrównania dnia z nocą odprawiano obrzędy witania słońca i jego niezwykłej siły ponownego ożywiania wszystkiego, co rośnie” (Celebrations—The Complete Book of American Holidays).

http://ja.gram.pl/blog_wp...id=167500&n=352

Ani w Nowym Testamencie, ani w pismach Ojców apostolskich nie ma żadnej wzmianki o obchodzeniu Wielkanocy. Pogląd, że jakiś okres miałby być szczególnie święty, był obcy pierwszym chrześcijanom.
Źródło: The Encyclopædia Britannica, 1910, t. 8, s. 828.

Chrześcijaństwo wyparło szereg pogańskich świąt wiosennych, ale zachowało wiele zwyczajów świątecznych, nadając im odmienną symbolikę.

Do świąt wielkanocnych przeniknęły liczne pogańskie zwyczaje obchodzone dla uczczenia powrotu wiosny. Jajko jest symbolem odradzania się życia wczesną wiosną.(...) Zając to symbol pogański, który zawsze był wyobrażeniem płodności.

Źródło: The Catholic Encyclopedia, 1913, t. 5, s. 227.

http://pl.wikiquote.org/wiki/Wielkanoc




Nazwa: Encyklopedia Britannica — edycja polska podaje: „Angielskie Easter [po polsku Wielkanoc] jest niepewnego pochodzenia, w VIII w. anglosaski ksiądz Beda Czcigodny (Wielebny) wywiódł tę nazwę od imienia anglosaskiej bogini wiosny Eostre”. Eostre uważano także za boginię płodności. Inne źródła łączą nazwę Easter z fenicką boginią płodności Asztarte, której babilońskim odpowiednikiem była bogini Isztar.

Zając, królik: Są to symbole płodności „pochodzące z ceremoniału i symboliki europejskich i bliskowschodnich pogańskich świąt wiosny” (Britannica — edycja polska).

Jajka: W pewnym dziele tak skomentowano zwyczaj szukania jajek wielkanocnych, przyniesionych rzekomo przez wielkanocnego zająca: „Nie jest to jedynie dziecinna zabawa, tylko pozostałość rytuału płodności” (Funk and Wagnalls Standard Dictionary of Folklore, Mythology and Legend). W niektórych kręgach kulturowych wierzy się, że pokolorowane jajka wielkanocne „mają magiczną moc zapewniania szczęścia, pomyślności, zdrowia i ochrony” (Traditional Festivals).

Nowy strój wielkanocny: Pewna książka wyjaśnia, że powitanie skandynawskiej bogini wiosny, Eastre, w starym stroju „uznawano za wyraz braku wychowania, a tym samym za zły omen” (The Giant Book of Superstitions).

Nabożeństwa o świcie: Mają one związek ze starożytnym kultem słońca. „Podczas wiosennego zrównania dnia z nocą odprawiano obrzędy witania słońca i jego niezwykłej siły ponownego ożywiania wszystkiego, co rośnie” (Celebrations—The Complete Book of American Holidays).

http://ja.gram.pl/blog_wp...id=167500&n=352

[Listek]

Trzeba podkreślić,że Aaron ulał ze złota cielca Elohim co oznaczało dla Izraelitów wół i kij.
Aaron złożył ofiary na cześć Boga Izraela, który wyprowadził ich z niewoli bałwochwalców i ogłosił dzień świąteczny na cześć Boga.

Jednak sam Bóg uznał to za grzech.

Miejmy to na uwadze, by nie obchodzić świąt na ludzki sposób.

4 Ci, którzy idą za obcymi [bogami],
pomnażają swoje boleści. Ps.16

[Olus]

Cytat:

Aaron złożył ofiary na cześć Boga Izraela, który wyprowadził ich z niewoli bałwochwalców i ogłosił dzień świąteczny na cześć Boga. Jednak sam Bóg uznał to za grzech.

dokladnie

On przyjął [Aaron] to od nich, ukształtował dłutem i ulał z tego cielca. Wtedy oni rzekli:- Izraelu! Oto twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej. 35I [rzeczywiście] pobił Jahwe lud za to, czego się dopuścił, za owego cielca, którego zrobił Aaron (Wyj. 32 ).

mieli wiec na mysli Boga Jahwe a nie jakiegos baala..
Jak widac Bog uznal to za plugastwo.Tak samo plugawe jest
dla Niego wielkanoc i reszta poganskich swiat ktore byly odprawiane
ku czci obcych bogow.Nastepna sprawa jest to ze nie wolno przedstawiac
Boga na obrazie czy tam rzezbie ani zadnym balwanie.Jest to zabronione!

"Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią. Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą.


14 W tym czasie rozkazał mi Pan uczyć was praw i nakazów5, byście je pełnili w kraju, do którego wchodzicie, by objąć go w posiadanie. 15 Pilnie się wystrzegajcie - skoroście nie widzieli żadnej postaci w dniu, w którym mówił do was Pan spośród ognia na Horebie - 16 abyście nie postąpili niegodziwie i nie uczynili sobie rzeźby przedstawiającej podobiznę mężczyzny lub kobiety, 17 podobiznę jakiegokolwiek zwierzęcia, które jest na ziemi, podobiznę jakiegokolwiek ptaka, latającego pod niebem, 18 podobiznę czegokolwiek, co pełza po ziemi, podobiznę ryby, która jest w wodach - pod ziemią. 19 Gdy podniesiesz oczy ku niebu i ujrzysz słońce, księżyc i gwiazdy, i wszystkie zastępy niebios, obyś nie pozwolił się zwieść, nie oddawał im pokłonu i nie służył, bo Pan, Bóg twój, przydzielił je wszystkim narodom pod niebem. 20 A was Pan wybrał sobie, wyprowadził was z pieca do topienia żelaza, z Egiptu, abyście się stali Jego ludem, Jego własnością, jak dziś jesteście.


Teolog ks. W. Zaleski napisał: " Wizerunki święte są przedmiotem kultu: zdejmujemy przed nimi nakrycia głowy, palimy przy nich światło, zdobimy kwiatami, modlimy się przed nimi. Kościół ten kult sankcjonował, prawem swoim uświęcił, dekretami soborów bronił, rozprawami teologów określił" ( Nauka Boża a Dekalog, s.109-110).

A ksiądz dr Fr. Spirago w Katolickim Katechiźmie Ludowym zachęca do czci świętych obrazów stwierdzając, że " cześć obrazów świętych zjednywa nam Łaskę posiłkującą a nieraz nawet łaski nadzwyczajne" ( s.136).

Tenże sam ksiądz Zaleski szczerze jednak przyznaje, że " W Nowym Testamencie nie mamy świadectw potwierdzających cześć wizerunków świętych. Niezbitym jednak jest faktem, że od wieku IV rozpowszechniał się kult obrazów świętych" ( Dz. cyt.s.110)

Urzędowo wystąpił KK w obronie wizerunków świętych na soborze w Nicei (787), w Konstancji ( 1418) i soborze trydenckim (1563) wyklinając równocześnie jako heretyków tych, którzy odrzucają cześć świętych obrazów i ją zwalczają (s.111).

COS STRASZNEGO.

Cytat:

Aaron złożył ofiary na cześć Boga Izraela, który wyprowadził ich z niewoli bałwochwalców i ogłosił dzień świąteczny na cześć Boga. Jednak sam Bóg uznał to za grzech.

dokladnie

On przyjął [Aaron] to od nich, ukształtował dłutem i ulał z tego cielca. Wtedy oni rzekli:- Izraelu! Oto twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej. 35I [rzeczywiście] pobił Jahwe lud za to, czego się dopuścił, za owego cielca, którego zrobił Aaron (Wyj. 32 ).

mieli wiec na mysli Boga Jahwe a nie jakiegos baala..
Jak widac Bog uznal to za plugastwo.Tak samo plugawe jest
dla Niego wielkanoc i reszta poganskich swiat ktore byly odprawiane
ku czci obcych bogow.Nastepna sprawa jest to ze nie wolno przedstawiac
Boga na obrazie czy tam rzezbie ani zadnym balwanie.Jest to zabronione!

"Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią. Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą.


14 W tym czasie rozkazał mi Pan uczyć was praw i nakazów5, byście je pełnili w kraju, do którego wchodzicie, by objąć go w posiadanie. 15 Pilnie się wystrzegajcie - skoroście nie widzieli żadnej postaci w dniu, w którym mówił do was Pan spośród ognia na Horebie - 16 abyście nie postąpili niegodziwie i nie uczynili sobie rzeźby przedstawiającej podobiznę mężczyzny lub kobiety, 17 podobiznę jakiegokolwiek zwierzęcia, które jest na ziemi, podobiznę jakiegokolwiek ptaka, latającego pod niebem, 18 podobiznę czegokolwiek, co pełza po ziemi, podobiznę ryby, która jest w wodach - pod ziemią. 19 Gdy podniesiesz oczy ku niebu i ujrzysz słońce, księżyc i gwiazdy, i wszystkie zastępy niebios, obyś nie pozwolił się zwieść, nie oddawał im pokłonu i nie służył, bo Pan, Bóg twój, przydzielił je wszystkim narodom pod niebem. 20 A was Pan wybrał sobie, wyprowadził was z pieca do topienia żelaza, z Egiptu, abyście się stali Jego ludem, Jego własnością, jak dziś jesteście.


Teolog ks. W. Zaleski napisał: " Wizerunki święte są przedmiotem kultu: zdejmujemy przed nimi nakrycia głowy, palimy przy nich światło, zdobimy kwiatami, modlimy się przed nimi. Kościół ten kult sankcjonował, prawem swoim uświęcił, dekretami soborów bronił, rozprawami teologów określił" ( Nauka Boża a Dekalog, s.109-110).

A ksiądz dr Fr. Spirago w Katolickim Katechiźmie Ludowym zachęca do czci świętych obrazów stwierdzając, że " cześć obrazów świętych zjednywa nam Łaskę posiłkującą a nieraz nawet łaski nadzwyczajne" ( s.136).

Tenże sam ksiądz Zaleski szczerze jednak przyznaje, że " W Nowym Testamencie nie mamy świadectw potwierdzających cześć wizerunków świętych. Niezbitym jednak jest faktem, że od wieku IV rozpowszechniał się kult obrazów świętych" ( Dz. cyt.s.110)

Urzędowo wystąpił KK w obronie wizerunków świętych na soborze w Nicei (787), w Konstancji ( 1418) i soborze trydenckim (1563) wyklinając równocześnie jako heretyków tych, którzy odrzucają cześć świętych obrazów i ją zwalczają (s.111).

COS STRASZNEGO.

[Listek]

[Olus]

nie boja

spaleni sloncem druga czesc juz pl
https://www.youtube.com/watch?v=Zy9n5r5Q-ck

nie boja

spaleni sloncem druga czesc juz pl
https://www.youtube.com/watch?v=Zy9n5r5Q-ck

[Listek]