FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Pokoja]

Cytat:

wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą. Rdz. 2:7 BT ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego dech życia. Wtedy stał się człowiek istotą żywą. Rdz. 2:7 BW Stworzył tedy Pan Bóg człowieka z prochu ziemi, i natchnął w oblicze jego dech żywota. I stał się człowiek duszą żywiącą. Rdz. 2:7 BG I Jehowa Bóg przystąpił do kształtowania człowieka z prochu ziemi, i tchnął w jego nozdrza dech życia, i człowiek stał się duszą żyjącą. Rdz. 2:7 PNŚ

Czy proces kształtowania człowieka jest równoznaczny z istnieniem człowieka, skoro jest napisane, że dopiero po tchnięciu dechu w ukształtowanego człowieka, stał się on duszą/istotą żyjącą/żywą?

Do czego zmierza i dlaczego jest tak zacięty (bez miłosierdzia), obecny spór o zakaz aborcji i in vitro?

Czy ten spór nie obnaża dogmatu o duszy nieśmiertelnej, skoro uczeni poza ustrojowo mogą spowodować powstanie nowego istnienia?

Czy jest on wyrazem walki opisanej w Ap. 17:15-18?

Czy ci, którzy z miłości poczynają, aby był ukształtowany ich nowy potomek i żył, myślą o niszczeniu jego zarodka?

Czy ci, którzy maja zabronione przekazanie nowego życia (1Tm. 3:1; 4:1-3), ani ci, którzy nie zadowalają się prawem do dania przykładu jak z miłością począć i wyczekiwać narodzin dziecka, kierują się miłosierdziem, dążąc do wywarcia presji prawnych?

Czy dzięki presji, czy przez przykładne życie w miłości można przekazać innym dążenie do życia w miłości?

[Henryk]

[Listek]

[Henryk]

[Pokoja]

[Pokoja]

[nike]

[Pokoja]