FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[ata333]

[nike]

[oluss]

Odswiezam..Zabil ja czy nie ?

Odswiezam..Zabil ja czy nie ?

[Odbić Konstantynopol!]

[oluss]

jestem podobnego zdania ale moglbys do tego zalaczyc jakas podkladke ?

jestem podobnego zdania ale moglbys do tego zalaczyc jakas podkladke ?

[Odbić Konstantynopol!]

[oluss]

Biblijna..niektorzy twierdza ze zostala jakas tam dziewica ku chwale Boga.
Talmudy sa innego zdania..Ataszon wypisuje ze na bank splonela

Biblijna..niektorzy twierdza ze zostala jakas tam dziewica ku chwale Boga.
Talmudy sa innego zdania..Ataszon wypisuje ze na bank splonela

[Odbić Konstantynopol!]

[bartek212701]

[Odbić Konstantynopol!]

[oluss]

" (30) Tamże uczynił Jefte ślub Panu, mówiąc: Jeźli pewnie podasz syny Ammonowe w ręce moje, (31) Tedy to, cobykolwiek wyszło ze drzwi domu mego przeciwko mnie, gdy się wrócę w pokoju od synów Ammonowych, to mówię będzie Panu, albo ofiarować je będę na całopalenie."

albo ofiarowanie Panu albo na zjaranie..
Jak wiemy Bog brzydzi sie jaraniem ludzi ku Jego chwale.
tylko czy on o tym wiedzial..

Gdy potem wracał Jefte do Mispa, do swego domu, oto córka jego wyszła na spotkanie, tańcząc przy dźwiękach bębenków, a było to dziecko jedyne; nie miał bowiem prócz niej ani syna, ani córki. 35 Ujrzawszy ją rozdarł swe szaty mówiąc: "Ach, córko moja! Wielki ból mi sprawiasz! Tyś też wśród tych, co mnie martwią! Oto bowiem nierozważnie złożyłem Panu ślub, którego nie będę mógł odmienić!" 36 Odpowiedziała mu ona: "Ojcze mój! Skoro ślubowałeś Panu, uczyń ze mną zgodnie z tym, co wyrzekłeś własnymi ustami, skoro Pan pozwolił ci dokonać pomsty na twoich wrogach, Ammonitach!" 37 Nadto rzekła do swego ojca: "Pozwól mi uczynić tylko to jedno: puść mnie na dwa miesiące, a ja udam się na góry z towarzyszkami moimi, aby opłakać moje dziewictwo". 38 "Idź!" - rzekł do niej. I pozwolił jej oddalić się na dwa miesiące. Poszła więc ona i towarzyszki jej i na górach opłakiwała swoje dziewictwo. 39 Minęły dwa miesiące i wróciła do swego ojca, który wypełnił na niej swój ślub i tak nie poznała pożycia z mężem. Weszło to następnie w zwyczaj w Izraelu, 40 że każdego roku schodziły się na cztery dni córki izraelskie, aby opłakiwać córkę Jeftego Gileadczyka.

Wiec chyba chodzilo o dziewictwo..
tylko czy to by wywolalo ogolna rozpacz
Czy Pawel po zjaraniu corki wymienilby w hebrajczykow..

According to the commentators of the rabbinic Jewish tradition, Jepthah's daughter was not sacrificed, but was forbidden to marry and remained a spinster her entire life, fulfilling the vow that she would be devoted to the Lord.

wedlug komentatorow Zydowskich coka Jefte nie bylo zlozona
w ofierze tylko nie mogla wyjsc za maz i cale zycie musiala]
poswiecic Bogu..

http://hermeneutics.stack...ce-his-daughter
====

fragment tłumaczenia
tekstu z II/IV w n.e. zawartego w Talmudzie, Tahchuma Hakadosz Bechukotaj
„Jefte był prostakiem jak pniak sykomory, dlatego doprowadził do zguby własną córkę. Kiedy to sie stało? Gdy walczył z Ammonitami i ślubował: I niech sie stanie, że to co wyjdzie mi na przeciw z bramy mojego domu, złożę na ofiarę całopalną.
W tej chwili rozgniewał się na niego Święty Błogosławiony i rzekł: A gdyby z obejścia jego wyszedł pies, świnia albo wielbłąd, to czyżby złoży mi go w ofierze?
I sprawił, że wyszła mu naprzeciw córka.
I stało się, że dostrzegł ją i zawołała: Biada moja córko. otworzyłem moje usta do Pana i nie mogę się już cofnąć.
Lecz przecie był tam Pinchas!
Ale Pinchas rzekła: Jakże to? Ja wielki kapłan syn wielkiego kapłana poniżę się i pójdę do prostaka?
Zaś Jefte rzekł: Jakże to ja głowa całego Izraela i wódz poniżę się i pójdę do byle kogo?
W ten sposób pomiędzy nimi dwoma zginęła nieszczęsna.
Obaj jednak zostali ukarani. Pinchasa opuścił Duch Święty. Kości Jeftego zostały rozproszone, jak powiedziano: I został pogrzebany w grodach Gileadu.
Gdy Jefte postanowił ofiarować swą córkę rzekła doń: Ojcze, ojcze czy napisano w Torze, że Izrael ma składać na ołtarzu ofiarnym swoje dzieci?
Odpowiedział: Córko moja ślubowałem.
Rzekła mu: A przecież praojciec nasz Jakub ślubował: Ze wszystkiego co mi dasz złożę Ci dziesięcinę. A kiedy Święty Błogosławiony dał mu dwunastu synów, czyż ofiarował jednego z nich?
Przekonywała go ale on jej nie słuchał. Wstąpił na stopnie ołtarza i zabił ją przed obliczem tego , który jest Święty Błogosławiony.
Rozległ sie okrzyk Ducha Świętego: Czy żądałem byś ofiarował mi istoty ludzkie? Przecie nie nakazałem tego, nie mówiłem ani mi to na myśl nie przyszło.”

====

Berszit Rabba (60) mówi, że cztery postacie w Biblii Hebrajskiej wyraziły niewłaściwe wezwania, nieodpowiednie, bo ryzykowne, życzenia do Boga. Trzy z nich otrzymały spełnienie od Boga swoich pragnień, zgodnie z oczekiwaniami; jedną z nich czekała tragedia.

Te postacie to Eliezer, Kaleb, Saul i Jefte.

Eliezer, sługa Abrahama, określił z góry jak ma się zachować przyszła żona Izaaka. (Bereszit 24:14). Ale co stałoby się, jeżeli wodę jemu i wielbłądom podałaby sługa? Jednak, na szczęście, Bóg zesłał Rywkę (Rebekę).

Kaleb obiecał oddać swoją córkę temu, kto zdobędzie miasto Kirjat Sefer. Tu też wszystko skończyło się dobrze.

Król Saul obiecał córkę temu, kto pokona Goliata i tym kimś był Dawid.

Jednak wezwanie ostatniej z wymienianych tu postaci - Jeftego, dziewiątego z kolei Sędziego, który sprawował władzę w Benei Jisrael przez sześć lat - doprowadziło do tragedii. Ruszając na bitwę z Ammonitami poprzysiągł złożyć na ołtarzu, jeżeli zwycięży, "to, cokolwiek wyszłoby z domu mego na przeciw mnie" (11:31). Tym "czymś" okazała się być jego jedyna córka.

Wedłu klasycznych komentatorów tekstu Tanachu, Jefte albo złożył ją w ofierze, albo skazał na izolację od świata do końca jej życia. Przeważa jednak pogląd, że było to morderstwo.

Jefte nie znał - jak twierdzą komentatorzy - Prawa i nie wiedział, że taka przysięga nie jest zgodna z Torą, która zakazuje składania ofiar z ludzi. Jednocześnie - podkreśla Raszi - był zbyt dumny, aby szukac rady u mędrców, na przykład u Najwyższego Kapłana - Pinchasa, który uznałby tę przysiegę za nieważną.

Rabin Aharon Yudelvitz w dziele Beis Aw zauważa, że pierwsze trzy wezwania Do Boga (Eliezer, Kaleb i Saul) dotyczyły szidduchim - czyli małżeństw. W sprawach znajdowania partnerów takie postępowanie jest dopuszczalne, bo to Bóg dobiera ludzi w małżeństwa. Wezwanie Jeftego nie dotyczyło szidduchim - było nieodpowiedzialne, niezgodne z Prawem Tory, skrajnie lekkomyślne i okrutne.

A jeszcze bardziej tragicznym błędem był upór Jeftego, aby trwać w tym - niezgodnym z Prawem i etyką Tory - postanowieniu, bo doprowadził do morderstwa. Jefte został za to ukarany - pisze Raszi - bo Bóg odwrócił się od niego.

" (30) Tamże uczynił Jefte ślub Panu, mówiąc: Jeźli pewnie podasz syny Ammonowe w ręce moje, (31) Tedy to, cobykolwiek wyszło ze drzwi domu mego przeciwko mnie, gdy się wrócę w pokoju od synów Ammonowych, to mówię będzie Panu, albo ofiarować je będę na całopalenie."

albo ofiarowanie Panu albo na zjaranie..
Jak wiemy Bog brzydzi sie jaraniem ludzi ku Jego chwale.
tylko czy on o tym wiedzial..

Gdy potem wracał Jefte do Mispa, do swego domu, oto córka jego wyszła na spotkanie, tańcząc przy dźwiękach bębenków, a było to dziecko jedyne; nie miał bowiem prócz niej ani syna, ani córki. 35 Ujrzawszy ją rozdarł swe szaty mówiąc: "Ach, córko moja! Wielki ból mi sprawiasz! Tyś też wśród tych, co mnie martwią! Oto bowiem nierozważnie złożyłem Panu ślub, którego nie będę mógł odmienić!" 36 Odpowiedziała mu ona: "Ojcze mój! Skoro ślubowałeś Panu, uczyń ze mną zgodnie z tym, co wyrzekłeś własnymi ustami, skoro Pan pozwolił ci dokonać pomsty na twoich wrogach, Ammonitach!" 37 Nadto rzekła do swego ojca: "Pozwól mi uczynić tylko to jedno: puść mnie na dwa miesiące, a ja udam się na góry z towarzyszkami moimi, aby opłakać moje dziewictwo". 38 "Idź!" - rzekł do niej. I pozwolił jej oddalić się na dwa miesiące. Poszła więc ona i towarzyszki jej i na górach opłakiwała swoje dziewictwo. 39 Minęły dwa miesiące i wróciła do swego ojca, który wypełnił na niej swój ślub i tak nie poznała pożycia z mężem. Weszło to następnie w zwyczaj w Izraelu, 40 że każdego roku schodziły się na cztery dni córki izraelskie, aby opłakiwać córkę Jeftego Gileadczyka.

Wiec chyba chodzilo o dziewictwo..
tylko czy to by wywolalo ogolna rozpacz
Czy Pawel po zjaraniu corki wymienilby w hebrajczykow..

According to the commentators of the rabbinic Jewish tradition, Jepthah's daughter was not sacrificed, but was forbidden to marry and remained a spinster her entire life, fulfilling the vow that she would be devoted to the Lord.

wedlug komentatorow Zydowskich coka Jefte nie bylo zlozona
w ofierze tylko nie mogla wyjsc za maz i cale zycie musiala]
poswiecic Bogu..

http://hermeneutics.stack...ce-his-daughter
====

fragment tłumaczenia
tekstu z II/IV w n.e. zawartego w Talmudzie, Tahchuma Hakadosz Bechukotaj
„Jefte był prostakiem jak pniak sykomory, dlatego doprowadził do zguby własną córkę. Kiedy to sie stało? Gdy walczył z Ammonitami i ślubował: I niech sie stanie, że to co wyjdzie mi na przeciw z bramy mojego domu, złożę na ofiarę całopalną.
W tej chwili rozgniewał się na niego Święty Błogosławiony i rzekł: A gdyby z obejścia jego wyszedł pies, świnia albo wielbłąd, to czyżby złoży mi go w ofierze?
I sprawił, że wyszła mu naprzeciw córka.
I stało się, że dostrzegł ją i zawołała: Biada moja córko. otworzyłem moje usta do Pana i nie mogę się już cofnąć.
Lecz przecie był tam Pinchas!
Ale Pinchas rzekła: Jakże to? Ja wielki kapłan syn wielkiego kapłana poniżę się i pójdę do prostaka?
Zaś Jefte rzekł: Jakże to ja głowa całego Izraela i wódz poniżę się i pójdę do byle kogo?
W ten sposób pomiędzy nimi dwoma zginęła nieszczęsna.
Obaj jednak zostali ukarani. Pinchasa opuścił Duch Święty. Kości Jeftego zostały rozproszone, jak powiedziano: I został pogrzebany w grodach Gileadu.
Gdy Jefte postanowił ofiarować swą córkę rzekła doń: Ojcze, ojcze czy napisano w Torze, że Izrael ma składać na ołtarzu ofiarnym swoje dzieci?
Odpowiedział: Córko moja ślubowałem.
Rzekła mu: A przecież praojciec nasz Jakub ślubował: Ze wszystkiego co mi dasz złożę Ci dziesięcinę. A kiedy Święty Błogosławiony dał mu dwunastu synów, czyż ofiarował jednego z nich?
Przekonywała go ale on jej nie słuchał. Wstąpił na stopnie ołtarza i zabił ją przed obliczem tego , który jest Święty Błogosławiony.
Rozległ sie okrzyk Ducha Świętego: Czy żądałem byś ofiarował mi istoty ludzkie? Przecie nie nakazałem tego, nie mówiłem ani mi to na myśl nie przyszło.”

====

Berszit Rabba (60) mówi, że cztery postacie w Biblii Hebrajskiej wyraziły niewłaściwe wezwania, nieodpowiednie, bo ryzykowne, życzenia do Boga. Trzy z nich otrzymały spełnienie od Boga swoich pragnień, zgodnie z oczekiwaniami; jedną z nich czekała tragedia.

Te postacie to Eliezer, Kaleb, Saul i Jefte.

Eliezer, sługa Abrahama, określił z góry jak ma się zachować przyszła żona Izaaka. (Bereszit 24:14). Ale co stałoby się, jeżeli wodę jemu i wielbłądom podałaby sługa? Jednak, na szczęście, Bóg zesłał Rywkę (Rebekę).

Kaleb obiecał oddać swoją córkę temu, kto zdobędzie miasto Kirjat Sefer. Tu też wszystko skończyło się dobrze.

Król Saul obiecał córkę temu, kto pokona Goliata i tym kimś był Dawid.

Jednak wezwanie ostatniej z wymienianych tu postaci - Jeftego, dziewiątego z kolei Sędziego, który sprawował władzę w Benei Jisrael przez sześć lat - doprowadziło do tragedii. Ruszając na bitwę z Ammonitami poprzysiągł złożyć na ołtarzu, jeżeli zwycięży, "to, cokolwiek wyszłoby z domu mego na przeciw mnie" (11:31). Tym "czymś" okazała się być jego jedyna córka.

Wedłu klasycznych komentatorów tekstu Tanachu, Jefte albo złożył ją w ofierze, albo skazał na izolację od świata do końca jej życia. Przeważa jednak pogląd, że było to morderstwo.

Jefte nie znał - jak twierdzą komentatorzy - Prawa i nie wiedział, że taka przysięga nie jest zgodna z Torą, która zakazuje składania ofiar z ludzi. Jednocześnie - podkreśla Raszi - był zbyt dumny, aby szukac rady u mędrców, na przykład u Najwyższego Kapłana - Pinchasa, który uznałby tę przysiegę za nieważną.

Rabin Aharon Yudelvitz w dziele Beis Aw zauważa, że pierwsze trzy wezwania Do Boga (Eliezer, Kaleb i Saul) dotyczyły szidduchim - czyli małżeństw. W sprawach znajdowania partnerów takie postępowanie jest dopuszczalne, bo to Bóg dobiera ludzi w małżeństwa. Wezwanie Jeftego nie dotyczyło szidduchim - było nieodpowiedzialne, niezgodne z Prawem Tory, skrajnie lekkomyślne i okrutne.

A jeszcze bardziej tragicznym błędem był upór Jeftego, aby trwać w tym - niezgodnym z Prawem i etyką Tory - postanowieniu, bo doprowadził do morderstwa. Jefte został za to ukarany - pisze Raszi - bo Bóg odwrócił się od niego.

[Odbić Konstantynopol!]

Nie czytam wklejek.

Nie czytam wklejek.

[oluss]

na poczatku jest moja rozkmina..wklejka to bonus
chyba nie wiesz poza tym nie jestes sam na forum..

na poczatku jest moja rozkmina..wklejka to bonus
chyba nie wiesz poza tym nie jestes sam na forum..

[Odbić Konstantynopol!]

1. Podsumowanie całej historii w Biblii mówi, że chodzi o staropanieństwo.
2. Ślub Jeftego był bezmyślny.
3. Sam się swoją bezmyślnością ukarał bo to była córka jedynaczka.
4. Ślub co prawda dotyczył całopalenia, ale być może do córki zastosowano taryfę ulgową.
5. Przytoczone cytaty - choć domyślne - to jednak bardzo trafne.
6. W Biblii nigdzie nie powiedziano, że ofiarowanie ludzi Bogu jest be - wręcz przeciwnie (vide Jezus i Izaak).
7. Jednak Bóg nie kazał takich ofiar całopalnych składać, w odróżnieniu od niepalnych (vide Samuel).
8. Nawet jeśliby sobie zażyczył, cóż to zmienia? Wtedy by się takie ofiary składało.
9. Cieszmy się zatem, że Bóg takich ofiar nie chciał.
10. Biblia w tej sprawie jest niejasna, jednak jakby nie było, to Jefte postąpił dobrze, bo jest uznany za wzór wiary.
11. Brak takich zwyczajów w reszcie księgi pozwala na wniosek, ze jednak zrobiono tak, jak pisarz podsumował.
12. Nauka z tego jest taka, że nie należy pochopnie ślubować, należy myśleć, a jak się ślubuje, to trzeba dotrzymać.

1. Podsumowanie całej historii w Biblii mówi, że chodzi o staropanieństwo.
2. Ślub Jeftego był bezmyślny.
3. Sam się swoją bezmyślnością ukarał bo to była córka jedynaczka.
4. Ślub co prawda dotyczył całopalenia, ale być może do córki zastosowano taryfę ulgową.
5. Przytoczone cytaty - choć domyślne - to jednak bardzo trafne.
6. W Biblii nigdzie nie powiedziano, że ofiarowanie ludzi Bogu jest be - wręcz przeciwnie (vide Jezus i Izaak).
7. Jednak Bóg nie kazał takich ofiar całopalnych składać, w odróżnieniu od niepalnych (vide Samuel).
8. Nawet jeśliby sobie zażyczył, cóż to zmienia? Wtedy by się takie ofiary składało.
9. Cieszmy się zatem, że Bóg takich ofiar nie chciał.
10. Biblia w tej sprawie jest niejasna, jednak jakby nie było, to Jefte postąpił dobrze, bo jest uznany za wzór wiary.
11. Brak takich zwyczajów w reszcie księgi pozwala na wniosek, ze jednak zrobiono tak, jak pisarz podsumował.
12. Nauka z tego jest taka, że nie należy pochopnie ślubować, należy myśleć, a jak się ślubuje, to trzeba dotrzymać.

[oluss]

czyli bezmyslna ofiara ale duza wiara i dotyrzymanie slowa ?
Ja bym chyba nie dal rady zlozyc takiej ofiary..
Moze dlatego Abraham zostal tak "wywyzszony"
No wlasnie to nie bylo zadanie Boga wiec co ten Ataszon wypisuje

Słyszeliście jeszcze, że powiedziano przodkom: "Nie będziesz fałszywie przysięgał", oraz: "Dotrzymasz Panu swoich ślubów". 34 A ja wam mówię, by w ogóle nie przysięgać

czyli bezmyslna ofiara ale duza wiara i dotyrzymanie slowa ?
Ja bym chyba nie dal rady zlozyc takiej ofiary..
Moze dlatego Abraham zostal tak "wywyzszony"
No wlasnie to nie bylo zadanie Boga wiec co ten Ataszon wypisuje

Słyszeliście jeszcze, że powiedziano przodkom: "Nie będziesz fałszywie przysięgał", oraz: "Dotrzymasz Panu swoich ślubów". 34 A ja wam mówię, by w ogóle nie przysięgać