FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Benjamin.Szot]

Fakt braku nauki o preegzystencji Mesjasza w Pismach Hebrajskich wydaje się wskazywać na to, że taka doktryna była nieznana Żydom i zupełnie im obca podobnie jak brak jakiegokolwiek śladu " nauki " trynitarnej w Piśmie Świętym. Również ewidentny brak nauki o preegzystencji Mesjasza widać w Ewangelii Mateusza, Marka, Łukasza, w Dziejach Apostolskich, w listach apostoła Piotra. Jedynie niektóre zdania napisane przez apostoła Jana oraz apostoła Pawła w obecnych kopiach greckich mogą coś takiego sugerować. Znamienne jest jednak to, że w tych greckich kopiach kopii Pism pisanych już niestety nie przez uczniów Mesjasza dopuszczono się wielu oszustw aby przeforsować niebiblijną naukę o trójcy.

Zasianie chwastu na polu pszenicznym odbywało się stopniowo. Nieprzyjaciel działał skutecznie. Najpierw wykorzystał nienawiść do Żydów, by przenieść niechęć do całej kultury żydowskiej.
Nie było to więc i bezpieczne i mile widziane, by się powoływać na język hebrajski i na jakieś Pisma Hebrajskie. Rezultat był natychmiastowy.
Pierwszym znakiem było usunięcie z Pisma Świętego Imienia JEHOWAH - Boga Wszechmocnego.

Drugiem znakiem było zastąpienie imienia Mesjasza Jehoszua ( Jeszua ) greckim Ιησους . Ciekawą informację można znaleźć na ten temat w Encyclopedia Americana Vol.16 p. 41 : "Jesus Christ....Matthew (1:21) interprets the name originally as Jehoshua, that is, 'Jehovah is Salvation.'"
Natomiast odrzucone przez Greków Hebrajskie Imię Mesjasza mające ogromny sens zostało zastąpione greckim IESOUS.
Dlaczego tak zrobiono skoro nawet dzisiaj nie tłumaczy się imion ważnych osobistości na inne języki ?
Z całą pewnością, by ukryć przed ludźmi ważną informację tkwiącą w hebrajskim brzmieniu imienia Mesjasza. To imię wskazywało na Niebiańskiego Ojca właściwego Autora planu zbawienia ludzkości.

Imię więc Mesjasza zniekształcono przez co przybrało co najmniej podejrzaną formę. W słowniku Dictionary of Christian Lore and Legend opracowanym przez professora J.C.J.Melfurda, 1983, p.126 napisano : " It is known that the Greek name endings with sus, seus, and sous which are phonetic pronunciations for the chief Greek god of Olympus - were attached by the Greeks to names and geographical areas as means to give honour to their supreme deity, Zeus." [ tłum. " Wiadomo, że greckie końcówki nazwy z -SUS, -Seus i -Sous które są fonetyczną wymową dla głównego boga greckiego Olimpu - były dołączone przez Greków do nazw i obszarów geograficznych, jako środek oddawania czci ich najwyższemu bóstwu, Zeusowi. " ]. Forma IESOUS przypominała pozdrowienie kierowane do greckiego Zeusa i szybko się przyjęła.

Faktem niezbitym jest, że w dniu dzisiejszym raczej nikt nie jest prześladowany z powodu imienia Jezus. Natomiast niech ktoś spróbuje głosić Ewangelię w imieniu Jehoszuy Mesjasza - to zobaczy na własnej skórze jaka będzie reakcja ludzi - Ewangelia Mateusza 10 : 22.

Trzecim znakiem było zaprzestanie głoszenia Ewangelii i zanik świętego ducha Bożego w społeczności, która się uważała za chrześcijańską. Spowodowane to było przeniknięciem do zboru " wilków w owczej skórze " oraz zainfekowaniem się gnostycką, helleńską filozofią przez niektórych starszych zboru - Dzieje Apostolskie 20 : 17, 29 - 30. Najbardziej widoczne to było w gminie chrześcijańskiej w Aleksandrii oraz w Rzymie. W Rzymie nieprzyjaciel miał ułatwione zadanie po wymordowaniu gorliwych chrześcijan za panowania Nerona. W Aleksandrii również grunt był przygotowany, gdyż od dłuższego czasu pleniły się tam platońskie i gnostyckie poglądy.
Niestety doszło do odstępstwa, które się rozrosło na wielką skalę - 1 list do Tymoteusza 4 : 1 - 3; 2 list do Tymoteusza 4 : 3 - 4.

Czwartym znakiem było potraktowanie logosu z Ewangelii Jana podobnie jak w filozofii Platona. Błędne rozumienie hebrajskiego pojmowania terminu " logos "( słowo ) przez Justyna Męczennika było istotnym bodźcem dla późniejszego rozwinięcia się herezji trynitarnej. Justyn utożsamił Logos w pierwszych wersetach Prologu Ewangelii Jana z Chrystusem - ( I Apologia, 46 ). Następni jeszcze bardziej uwikłali się w filozofię grecką. Niektórzy pisali swoje apologie, by nawet bronić chrześcijaństwa przed pogańską krytyką, ale im bardziej bronili odwołując się do myślicieli greckich by poprzeć swoje tezy tym bardziej wikłali się w pogański świat pojęć greckich, który był zupełnie odmienny od myśli hebrajskiej.

Piątym znakiem było utożsamienie Ojca i przedludzkiego Syna w statusie ontycznym. Było to obce chrześcijanom, którzy traktowali słowa Chrystusa w sposób duchowy - 1 list do Koryntian 2 : 13 -14. Lecz ci, którzy już nie mieli świętego ducha Bożego rozumieli słowa Mesjasza cieleśnie i dosłownie np. " Ja i Ojciec jedno jesteśmy " - Ewangelia Jana 10 : 30. Konsekwencją tego było przyjęcie na soborze nicejskim w 325 r. niebiblijnej doktryny o wspóistotności ( gr. homoousios ) Ojca i Syna. Prawdopodobnie nie doszłoby do tego, gdyby sobór nie został zmuszony do przyjęcia takiego poglądu przez zbrodniczego cezara Konstantyna, który jako pontifex maximus przewodził temu soborowi. Przyjęto wtedy credo archidiakona aleksandryjskiego Atanazego popieranego przez biskupa Hozjusza oraz biskupa rzymskiego Sylwestra uległego i kolaborującego z cezarem.

Szóstym znakiem było wydanie edyktu cunctos populos 28 lutego 380 r przez cezara Teodozjusza wychowanka biskupa Mediolanu - Ambrożego, że wszystkie ludy mają przyjąć naukę o trójcy biskupa rzymskiego Damazego. Każdy kto by się temu sprzeciwił miał być odtąd ścigany i tępiony przez władzę świecką.

Dalszym wypaczeniem było przyjęcie doktryny o osobowym statusie Ducha Świętego. Konsekwencją tego było przyjecie na soborze w Efezie w 431 r. doktryny, że Maria jest Matką Bożą, a w dalszej jeszcze konsekwencji na soborze chalcedońskim w 451 r. że Chrystus miał dwie natury : boską i ludzką.

Fakt braku nauki o preegzystencji Mesjasza w Pismach Hebrajskich wydaje się wskazywać na to, że taka doktryna była nieznana Żydom i zupełnie im obca podobnie jak brak jakiegokolwiek śladu " nauki " trynitarnej w Piśmie Świętym. Również ewidentny brak nauki o preegzystencji Mesjasza widać w Ewangelii Mateusza, Marka, Łukasza, w Dziejach Apostolskich, w listach apostoła Piotra. Jedynie niektóre zdania napisane przez apostoła Jana oraz apostoła Pawła w obecnych kopiach greckich mogą coś takiego sugerować. Znamienne jest jednak to, że w tych greckich kopiach kopii Pism pisanych już niestety nie przez uczniów Mesjasza dopuszczono się wielu oszustw aby przeforsować niebiblijną naukę o trójcy.

Zasianie chwastu na polu pszenicznym odbywało się stopniowo. Nieprzyjaciel działał skutecznie. Najpierw wykorzystał nienawiść do Żydów, by przenieść niechęć do całej kultury żydowskiej.
Nie było to więc i bezpieczne i mile widziane, by się powoływać na język hebrajski i na jakieś Pisma Hebrajskie. Rezultat był natychmiastowy.
Pierwszym znakiem było usunięcie z Pisma Świętego Imienia JEHOWAH - Boga Wszechmocnego.

Drugiem znakiem było zastąpienie imienia Mesjasza Jehoszua ( Jeszua ) greckim Ιησους . Ciekawą informację można znaleźć na ten temat w Encyclopedia Americana Vol.16 p. 41 : "Jesus Christ....Matthew (1:21) interprets the name originally as Jehoshua, that is, 'Jehovah is Salvation.'"
Natomiast odrzucone przez Greków Hebrajskie Imię Mesjasza mające ogromny sens zostało zastąpione greckim IESOUS.
Dlaczego tak zrobiono skoro nawet dzisiaj nie tłumaczy się imion ważnych osobistości na inne języki ?
Z całą pewnością, by ukryć przed ludźmi ważną informację tkwiącą w hebrajskim brzmieniu imienia Mesjasza. To imię wskazywało na Niebiańskiego Ojca właściwego Autora planu zbawienia ludzkości.

Imię więc Mesjasza zniekształcono przez co przybrało co najmniej podejrzaną formę. W słowniku Dictionary of Christian Lore and Legend opracowanym przez professora J.C.J.Melfurda, 1983, p.126 napisano : " It is known that the Greek name endings with sus, seus, and sous which are phonetic pronunciations for the chief Greek god of Olympus - were attached by the Greeks to names and geographical areas as means to give honour to their supreme deity, Zeus." [ tłum. " Wiadomo, że greckie końcówki nazwy z -SUS, -Seus i -Sous które są fonetyczną wymową dla głównego boga greckiego Olimpu - były dołączone przez Greków do nazw i obszarów geograficznych, jako środek oddawania czci ich najwyższemu bóstwu, Zeusowi. " ]. Forma IESOUS przypominała pozdrowienie kierowane do greckiego Zeusa i szybko się przyjęła.

Faktem niezbitym jest, że w dniu dzisiejszym raczej nikt nie jest prześladowany z powodu imienia Jezus. Natomiast niech ktoś spróbuje głosić Ewangelię w imieniu Jehoszuy Mesjasza - to zobaczy na własnej skórze jaka będzie reakcja ludzi - Ewangelia Mateusza 10 : 22.

Trzecim znakiem było zaprzestanie głoszenia Ewangelii i zanik świętego ducha Bożego w społeczności, która się uważała za chrześcijańską. Spowodowane to było przeniknięciem do zboru " wilków w owczej skórze " oraz zainfekowaniem się gnostycką, helleńską filozofią przez niektórych starszych zboru - Dzieje Apostolskie 20 : 17, 29 - 30. Najbardziej widoczne to było w gminie chrześcijańskiej w Aleksandrii oraz w Rzymie. W Rzymie nieprzyjaciel miał ułatwione zadanie po wymordowaniu gorliwych chrześcijan za panowania Nerona. W Aleksandrii również grunt był przygotowany, gdyż od dłuższego czasu pleniły się tam platońskie i gnostyckie poglądy.
Niestety doszło do odstępstwa, które się rozrosło na wielką skalę - 1 list do Tymoteusza 4 : 1 - 3; 2 list do Tymoteusza 4 : 3 - 4.

Czwartym znakiem było potraktowanie logosu z Ewangelii Jana podobnie jak w filozofii Platona. Błędne rozumienie hebrajskiego pojmowania terminu " logos "( słowo ) przez Justyna Męczennika było istotnym bodźcem dla późniejszego rozwinięcia się herezji trynitarnej. Justyn utożsamił Logos w pierwszych wersetach Prologu Ewangelii Jana z Chrystusem - ( I Apologia, 46 ). Następni jeszcze bardziej uwikłali się w filozofię grecką. Niektórzy pisali swoje apologie, by nawet bronić chrześcijaństwa przed pogańską krytyką, ale im bardziej bronili odwołując się do myślicieli greckich by poprzeć swoje tezy tym bardziej wikłali się w pogański świat pojęć greckich, który był zupełnie odmienny od myśli hebrajskiej.

Piątym znakiem było utożsamienie Ojca i przedludzkiego Syna w statusie ontycznym. Było to obce chrześcijanom, którzy traktowali słowa Chrystusa w sposób duchowy - 1 list do Koryntian 2 : 13 -14. Lecz ci, którzy już nie mieli świętego ducha Bożego rozumieli słowa Mesjasza cieleśnie i dosłownie np. " Ja i Ojciec jedno jesteśmy " - Ewangelia Jana 10 : 30. Konsekwencją tego było przyjęcie na soborze nicejskim w 325 r. niebiblijnej doktryny o wspóistotności ( gr. homoousios ) Ojca i Syna. Prawdopodobnie nie doszłoby do tego, gdyby sobór nie został zmuszony do przyjęcia takiego poglądu przez zbrodniczego cezara Konstantyna, który jako pontifex maximus przewodził temu soborowi. Przyjęto wtedy credo archidiakona aleksandryjskiego Atanazego popieranego przez biskupa Hozjusza oraz biskupa rzymskiego Sylwestra uległego i kolaborującego z cezarem.

Szóstym znakiem było wydanie edyktu cunctos populos 28 lutego 380 r przez cezara Teodozjusza wychowanka biskupa Mediolanu - Ambrożego, że wszystkie ludy mają przyjąć naukę o trójcy biskupa rzymskiego Damazego. Każdy kto by się temu sprzeciwił miał być odtąd ścigany i tępiony przez władzę świecką.

Dalszym wypaczeniem było przyjęcie doktryny o osobowym statusie Ducha Świętego. Konsekwencją tego było przyjecie na soborze w Efezie w 431 r. doktryny, że Maria jest Matką Bożą, a w dalszej jeszcze konsekwencji na soborze chalcedońskim w 451 r. że Chrystus miał dwie natury : boską i ludzką.

[Benjamin.Szot]

Chrześcijaństwo potępia świat za narzucanie ludzkości nieudowodnionej teorii ewolucji, w tym samym czasie zmuszając ludzi do przyjęcia czegoś równie absurdalnego, a mianowicie wieloosobowego Boga.
Dalszą konsekwencja tego absurdu nie mającego żadnego potwierdzenia w Biblii jest przyjęcie poglądu, że Mesjasz miał w swej osobie dwie natury będąc Bogiem-człowiekiem.
Pogląd ten przeczy chrześcijańskiej nauce o odkupieniu. Gdyby bowiem tak było, wtedy Chrystus nie mógłby umrzeć jako cała osoba. Jeśli by zaś w pełni nie umarł, to nie odkupiłby rodzaju ludzkiego z niewoli skażenia i śmierci. Nie mógłby bowiem w pełni umrzeć będąc Bogiem-człowiekiem.

Pogląd o podwójnej naturze został więc przyjęty jako konsekwencja trynitaryzmu, po to by ratować niezmienność trój-osobowego Boga. Idąc po linii tego rozumowania śmierć całego Jezusa ( hebr. Jehoszuy ) spowodowałaby bowiem zmianę ontyczną samego Boga, bo z trój-osobowego stałby się dwu-osobowym.

Doktryna o podwójnej naturze Chrystusa ( hebr. Mesjasza ) została przyjęta na soborze chalcedońskim dopiero w 451 r. Dogmat był też konsekwencją błędnego poglądu o wcieleniu ( łac. incarnatio ) który z kolei wynikał z przyjęcia poglądu o realnej preegzystencji Jezusa ( hebr. Jehoszuy ) w niebiosach. Skoro dogmat trynitarny okazał się oszustwem nie mającym potwierdzenia w Piśmie Świętym, to rzecz jasna wszystkie dalsze doktryny z niego wynikające są też błędne.

Doktryna o wcieleniu ( łac. incarnatio ) jest nie tylko fałszywa i niezgodna z Biblią. Jest również wroga duchowi Bożemu i została określona w 1 liscie Jana 4 : 3 jako pochodząca od ducha antychrysta. Jezus Chrystus ( hebr. Jehoszua Mesjasz ) miał przyjść w ludzkim ciele ( 1 Jana 4 : 2 ), a nie do ludzkiego ciała jak sugeruje błędnie doktryna o wcieleniu ( łac. incarnatio ).
Jeśli jego natura Boska połączyła się z naturą ludzką, to Jezus ( hebr. Jehoszua ) nie był ludzką istotą nawet jeśli posiadał ludzkie ciało. Tymczasem Pismo Święte określa go jako człowieka - 1 list do Tymoteusza 2 : 5.

Poczęty w cudowny sposób z ducha świętego nie był obciążony skażeniem jaki ściągnął na rodzaj ludzki pierwszy człowiek Adam, dzięki czemu był święty czyli nieskalany - Ewangelia Łukasza 1 : 35. Z tego też względu był drugim Adamem ( 1 Koryntian 15 : 45 ). Doktrynę o wcieleniu demaskuje znakomicie Ewangelia Jana 1 : 14 gdzie powiedziano : że logos ( słowo ) ciałem się stało ( kαὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο ). Tam nie zostało powiedziane, że słowo się wcieliło w ciało, lecz że się stało ciałem, a to jest ogromna różnica.
Chalcedoński dogmat brzmi następująco : " Idąc za świętymi Ojcami wszyscy jednogłośnie uczymy wyznawać, że jest jeden i ten sam Syn, Pan nasz Jezus Chrystus, doskonały w Bóstwie i doskonały w człowieczeństwie, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek, złożony z rozumnej duszy i ciała, współistotny Ojcu co do Bóstwa, współistotny nam co do człowieczeństwa, "we wszystkim nam podobny oprócz grzechu" (Hbr 4, 15). Przed wiekami z Ojca zrodzony jako Bóg, w ostatnich zaś czasach dla nas i dla naszego zbawienia narodził się jako człowiek z Maryi Dziewicy, Bożej Rodzicielki; jednego i tego samego Chrystusa Pana, Syna Jednorodzonego należy wyznawać w dwóch naturach, bez zmieszania, bez zmiany, bez rozdzielania i rozłączania. Nigdy nie zanikły różnice natur przez ich zjednoczenie, ale została zachowana właściwość obu, tworzących jedną osobę i jedną hipostazę. Nie można Go dzielić na dwie osoby ani ich w Nim rozróżniać, ponieważ jest jeden i ten sam Syn jednorodzony, Słowo Boże, Pan Jezus Chrystus, jak przedtem prorocy nauczali o Nim, jak sam Jezus Chrystus o tym nas pouczył i jak nam przekazał Symbol Ojców " - Dokumenty Soborów Powszechnych, t. I, Kraków 2007, s. 223.

Chrystus nie jest Absolutem i nie jest też współistotny ( homoousios ) co do Bóstwa - Ojcu. Takiej doktryny nigdzie nie ma w Piśmie Świętym. Tylko JEHOWAH - Ojciec Niebiański Jezusa ( hebr. Jehoszuy )jest Absolutem czyli Bogiem w pełnym znaczeniu tego słowa - Izajasza 44 : 6. Jest Najwyższym - Psalm 83 : 19. Jezus zaś ( hebr. Jehoszua ) nie jest Najwyższym, lecz jest Synem Najwyższego - Ewangelia Łukasza 1 : 32.
Gdyby dwie natury boska i ludzka były ze sobą zjednoczone jak sugeruje dogmat chalcedoński, to Jezus ( her. Jehoszua ) nie mógłby nie wiedzieć np. kiedy będzie dzień ostateczny, bo to przeczyłoby jego Boskiej naturze. Tymczasem Jezus ( hebr. Jehoszua ) powiedział, że " o tym dniu i godzinie nikt nie wie : ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec " - Ewangelia Marka 13 : 32.
Chrystus nie mógłby też we wszystkim upodobnić się do braci - jak mówi list do Hebrajczyków 2 : 17 - gdyby był Bogiem-człowiekiem.

Skoro Jezus ( hebr. Jehoszua ) nie jest Bogiem, to tym samym Maria ( a w zasadzie Miriam ) - matka jego nie jest Bożą Rodzicielką ( gr. Theotokos ), lecz Rodzicielką Chrystusa ( gr. Christotokos ). Choć z racji pochodzenia z plemienia Judy, a w dalszej linii od Dawida oraz z racji swego nienagannego postępowania została wybrana na matkę Mesjasza nie oznacza to, że była w ogóle bez grzechu i że nie była obarczona skażeniem podobnie jak cały rodzaj ludzki - list do Rzymian 5 : 12, Ewangelia Łukasza 2 : 22 - 24; 3 Moj. 12 : 1 - 8. Z wypowiedzi rozradowanej Marii ( hebr. Miriam ) widać, że wielbi swego Zbawiciela ( Ewangelia Łukasza 1 : 47 ) co byłoby nieuzasadnione, gdyby była ' niepokalanie poczęta ' - bo taki człowiek nie potrzebuje zbawienia. Nie może być też określana jako Matka Boża, bo Bóg Wszechmocny jest bez początku i końca i z tej racji niema matki.
Z wypowiedzi pokornej Marii ( hebr. Miriam ) widać, że uważa się za służebnicę Boga - Ewangelia Łukasza 1 : 48. Błogosławieństwo Boże jakie na niej spoczęło nigdy nie oznaczało, że miała się wywyższać nad inne kobiety. Nie stała się też orędowniczką ani pośredniczką do Boga, gdyż jeden jest tylko pośrednik - człowiek Jezus ( hebr. Jehoszua ) Chrystus - 1 list do Tymoteusza 2 : 5; 1 Jana 2 : 1 - 2.

Widać więc, że cały dogmat chalcedoński jest fałszywy i sprzeczny z Pismem Świętym. Jezus ( hebr. Jehoszua ) nigdy nie był Bogiem-człowiekiem. Jest to fałszywa doktryna prowadząca do zaprzeczenia jednej z najważniejszych nauk chrześcijańskich o okupie będącym jedynym ratunkiem dla upadłej ludzkości - Dzieje apostolskie 2 : 12. Stąd wyraźne ostrzeżenia apostoła Pawła w liście do Galacjan 1 : 8.

Chrześcijaństwo potępia świat za narzucanie ludzkości nieudowodnionej teorii ewolucji, w tym samym czasie zmuszając ludzi do przyjęcia czegoś równie absurdalnego, a mianowicie wieloosobowego Boga.
Dalszą konsekwencja tego absurdu nie mającego żadnego potwierdzenia w Biblii jest przyjęcie poglądu, że Mesjasz miał w swej osobie dwie natury będąc Bogiem-człowiekiem.
Pogląd ten przeczy chrześcijańskiej nauce o odkupieniu. Gdyby bowiem tak było, wtedy Chrystus nie mógłby umrzeć jako cała osoba. Jeśli by zaś w pełni nie umarł, to nie odkupiłby rodzaju ludzkiego z niewoli skażenia i śmierci. Nie mógłby bowiem w pełni umrzeć będąc Bogiem-człowiekiem.

Pogląd o podwójnej naturze został więc przyjęty jako konsekwencja trynitaryzmu, po to by ratować niezmienność trój-osobowego Boga. Idąc po linii tego rozumowania śmierć całego Jezusa ( hebr. Jehoszuy ) spowodowałaby bowiem zmianę ontyczną samego Boga, bo z trój-osobowego stałby się dwu-osobowym.

Doktryna o podwójnej naturze Chrystusa ( hebr. Mesjasza ) została przyjęta na soborze chalcedońskim dopiero w 451 r. Dogmat był też konsekwencją błędnego poglądu o wcieleniu ( łac. incarnatio ) który z kolei wynikał z przyjęcia poglądu o realnej preegzystencji Jezusa ( hebr. Jehoszuy ) w niebiosach. Skoro dogmat trynitarny okazał się oszustwem nie mającym potwierdzenia w Piśmie Świętym, to rzecz jasna wszystkie dalsze doktryny z niego wynikające są też błędne.

Doktryna o wcieleniu ( łac. incarnatio ) jest nie tylko fałszywa i niezgodna z Biblią. Jest również wroga duchowi Bożemu i została określona w 1 liscie Jana 4 : 3 jako pochodząca od ducha antychrysta. Jezus Chrystus ( hebr. Jehoszua Mesjasz ) miał przyjść w ludzkim ciele ( 1 Jana 4 : 2 ), a nie do ludzkiego ciała jak sugeruje błędnie doktryna o wcieleniu ( łac. incarnatio ).
Jeśli jego natura Boska połączyła się z naturą ludzką, to Jezus ( hebr. Jehoszua ) nie był ludzką istotą nawet jeśli posiadał ludzkie ciało. Tymczasem Pismo Święte określa go jako człowieka - 1 list do Tymoteusza 2 : 5.

Poczęty w cudowny sposób z ducha świętego nie był obciążony skażeniem jaki ściągnął na rodzaj ludzki pierwszy człowiek Adam, dzięki czemu był święty czyli nieskalany - Ewangelia Łukasza 1 : 35. Z tego też względu był drugim Adamem ( 1 Koryntian 15 : 45 ). Doktrynę o wcieleniu demaskuje znakomicie Ewangelia Jana 1 : 14 gdzie powiedziano : że logos ( słowo ) ciałem się stało ( kαὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο ). Tam nie zostało powiedziane, że słowo się wcieliło w ciało, lecz że się stało ciałem, a to jest ogromna różnica.
Chalcedoński dogmat brzmi następująco : " Idąc za świętymi Ojcami wszyscy jednogłośnie uczymy wyznawać, że jest jeden i ten sam Syn, Pan nasz Jezus Chrystus, doskonały w Bóstwie i doskonały w człowieczeństwie, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek, złożony z rozumnej duszy i ciała, współistotny Ojcu co do Bóstwa, współistotny nam co do człowieczeństwa, "we wszystkim nam podobny oprócz grzechu" (Hbr 4, 15). Przed wiekami z Ojca zrodzony jako Bóg, w ostatnich zaś czasach dla nas i dla naszego zbawienia narodził się jako człowiek z Maryi Dziewicy, Bożej Rodzicielki; jednego i tego samego Chrystusa Pana, Syna Jednorodzonego należy wyznawać w dwóch naturach, bez zmieszania, bez zmiany, bez rozdzielania i rozłączania. Nigdy nie zanikły różnice natur przez ich zjednoczenie, ale została zachowana właściwość obu, tworzących jedną osobę i jedną hipostazę. Nie można Go dzielić na dwie osoby ani ich w Nim rozróżniać, ponieważ jest jeden i ten sam Syn jednorodzony, Słowo Boże, Pan Jezus Chrystus, jak przedtem prorocy nauczali o Nim, jak sam Jezus Chrystus o tym nas pouczył i jak nam przekazał Symbol Ojców " - Dokumenty Soborów Powszechnych, t. I, Kraków 2007, s. 223.

Chrystus nie jest Absolutem i nie jest też współistotny ( homoousios ) co do Bóstwa - Ojcu. Takiej doktryny nigdzie nie ma w Piśmie Świętym. Tylko JEHOWAH - Ojciec Niebiański Jezusa ( hebr. Jehoszuy )jest Absolutem czyli Bogiem w pełnym znaczeniu tego słowa - Izajasza 44 : 6. Jest Najwyższym - Psalm 83 : 19. Jezus zaś ( hebr. Jehoszua ) nie jest Najwyższym, lecz jest Synem Najwyższego - Ewangelia Łukasza 1 : 32.
Gdyby dwie natury boska i ludzka były ze sobą zjednoczone jak sugeruje dogmat chalcedoński, to Jezus ( her. Jehoszua ) nie mógłby nie wiedzieć np. kiedy będzie dzień ostateczny, bo to przeczyłoby jego Boskiej naturze. Tymczasem Jezus ( hebr. Jehoszua ) powiedział, że " o tym dniu i godzinie nikt nie wie : ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec " - Ewangelia Marka 13 : 32.
Chrystus nie mógłby też we wszystkim upodobnić się do braci - jak mówi list do Hebrajczyków 2 : 17 - gdyby był Bogiem-człowiekiem.

Skoro Jezus ( hebr. Jehoszua ) nie jest Bogiem, to tym samym Maria ( a w zasadzie Miriam ) - matka jego nie jest Bożą Rodzicielką ( gr. Theotokos ), lecz Rodzicielką Chrystusa ( gr. Christotokos ). Choć z racji pochodzenia z plemienia Judy, a w dalszej linii od Dawida oraz z racji swego nienagannego postępowania została wybrana na matkę Mesjasza nie oznacza to, że była w ogóle bez grzechu i że nie była obarczona skażeniem podobnie jak cały rodzaj ludzki - list do Rzymian 5 : 12, Ewangelia Łukasza 2 : 22 - 24; 3 Moj. 12 : 1 - 8. Z wypowiedzi rozradowanej Marii ( hebr. Miriam ) widać, że wielbi swego Zbawiciela ( Ewangelia Łukasza 1 : 47 ) co byłoby nieuzasadnione, gdyby była ' niepokalanie poczęta ' - bo taki człowiek nie potrzebuje zbawienia. Nie może być też określana jako Matka Boża, bo Bóg Wszechmocny jest bez początku i końca i z tej racji niema matki.
Z wypowiedzi pokornej Marii ( hebr. Miriam ) widać, że uważa się za służebnicę Boga - Ewangelia Łukasza 1 : 48. Błogosławieństwo Boże jakie na niej spoczęło nigdy nie oznaczało, że miała się wywyższać nad inne kobiety. Nie stała się też orędowniczką ani pośredniczką do Boga, gdyż jeden jest tylko pośrednik - człowiek Jezus ( hebr. Jehoszua ) Chrystus - 1 list do Tymoteusza 2 : 5; 1 Jana 2 : 1 - 2.

Widać więc, że cały dogmat chalcedoński jest fałszywy i sprzeczny z Pismem Świętym. Jezus ( hebr. Jehoszua ) nigdy nie był Bogiem-człowiekiem. Jest to fałszywa doktryna prowadząca do zaprzeczenia jednej z najważniejszych nauk chrześcijańskich o okupie będącym jedynym ratunkiem dla upadłej ludzkości - Dzieje apostolskie 2 : 12. Stąd wyraźne ostrzeżenia apostoła Pawła w liście do Galacjan 1 : 8.

[Krystian]

[Benjamin.Szot]

Kto się tutaj wygłupia ?

Jeśli imię i nazwisko prezydenta nie tłumaczy się na inne języki, to chyba tym bardziej nie powinno się tłumaczyć Imię Boga, które przewyższa imiona wszystkich prezydentów razem wzięte !

Kto się tutaj wygłupia ?

Jeśli imię i nazwisko prezydenta nie tłumaczy się na inne języki, to chyba tym bardziej nie powinno się tłumaczyć Imię Boga, które przewyższa imiona wszystkich prezydentów razem wzięte !

[Krystian]

[Benjamin.Szot]

Krystian

nie doczytałeś, więc powtórzę :

Imię Mesjasza zniekształcono przez co przybrało co najmniej podejrzaną formę. W słowniku Dictionary of Christian Lore and Legend opracowanym przez professora J.C.J.Melfurda, 1983, p.126 napisano : " It is known that the Greek name endings with sus, seus, and sous which are phonetic pronunciations for the chief Greek god of Olympus - were attached by the Greeks to names and geographical areas as means to give honour to their supreme deity, Zeus." [ tłum. " Wiadomo, że greckie końcówki nazwy z -SUS, -Seus i -Sous które są fonetyczną wymową dla głównego boga greckiego Olimpu - były dołączone przez Greków do nazw i obszarów geograficznych, jako środek oddawania czci ich najwyższemu bóstwu, Zeusowi. " ].
Forma IESOUS przypominała pozdrowienie kierowane do greckiego Zeusa i szybko się przyjęła.

Faktem niezbitym jest, że w dniu dzisiejszym raczej nikt nie jest prześladowany z powodu imienia Jezus. Natomiast niech ktoś spróbuje głosić Ewangelię w imieniu Jehoszuy Mesjasza - to zobaczy na własnej skórze jaka będzie reakcja ludzi - Ewangelia Mateusza 10 : 22.

Krystian

nie doczytałeś, więc powtórzę :

Imię Mesjasza zniekształcono przez co przybrało co najmniej podejrzaną formę. W słowniku Dictionary of Christian Lore and Legend opracowanym przez professora J.C.J.Melfurda, 1983, p.126 napisano : " It is known that the Greek name endings with sus, seus, and sous which are phonetic pronunciations for the chief Greek god of Olympus - were attached by the Greeks to names and geographical areas as means to give honour to their supreme deity, Zeus." [ tłum. " Wiadomo, że greckie końcówki nazwy z -SUS, -Seus i -Sous które są fonetyczną wymową dla głównego boga greckiego Olimpu - były dołączone przez Greków do nazw i obszarów geograficznych, jako środek oddawania czci ich najwyższemu bóstwu, Zeusowi. " ].
Forma IESOUS przypominała pozdrowienie kierowane do greckiego Zeusa i szybko się przyjęła.

Faktem niezbitym jest, że w dniu dzisiejszym raczej nikt nie jest prześladowany z powodu imienia Jezus. Natomiast niech ktoś spróbuje głosić Ewangelię w imieniu Jehoszuy Mesjasza - to zobaczy na własnej skórze jaka będzie reakcja ludzi - Ewangelia Mateusza 10 : 22.

[Iwona]

Ja osobiście nie mogę się zgodzić z tym co tutaj pisane. No, ale to już moja sprawa

Ja osobiście nie mogę się zgodzić z tym co tutaj pisane. No, ale to już moja sprawa

[bartek212701]

[Benjamin.Szot]

jak zwykle to samo, a potem będzie że użytkownika o nazwie Iwona ktoś tutaj prześladuje

jak zwykle to samo, a potem będzie że użytkownika o nazwie Iwona ktoś tutaj prześladuje

[Iwona]

[Benjamin.Szot]

W rezultacie kościół ten stał się skostniałą instytucją. Jest nie tylko dlatego patologiczny, że charakteryzuje się dewiacjami, które każde społeczeństwo jednoznacznie potępia. Kościół ten jest patologiczny również i przede wszystkim dlatego, że cynicznie przy anomaliach jakimi się odznacza twierdzi, że reprezentuje Chrystusa.
Takie bluźniercze poglądy rażą wszystkich tych ludzi, którzy znają treść Pisma Świętego i wiedzą, że wizerunek tego kościoła ma się nijak do społeczności pierwszych chrześcijan.
Już sam podział na kler i parafian jest niebiblijny. Chrześcijanie nie potrzebowali żadnych pośredników do Boga, bo uznawali tylko jednego, a był nim Chrystus. Wszelką własność mieli wspólną, a to zapobiegało bogaceniu się jednych kosztem drugich. Nie było więc możliwości, by jeden współwyznawca żył w pałacu i miał z obżarstwa obwisły i uginający się brzuch, a drugi by żył w lepiance i przymierał głodem. Nie było też potrzeby, by jedna uprzywilejowana kasta rządziła całą resztą wspólnoty, gdyż pierwsi chrześcijanie wszyscy byli braćmi i traktowali się jak jedna wielka rodzina.

W rezultacie kościół ten stał się skostniałą instytucją. Jest nie tylko dlatego patologiczny, że charakteryzuje się dewiacjami, które każde społeczeństwo jednoznacznie potępia. Kościół ten jest patologiczny również i przede wszystkim dlatego, że cynicznie przy anomaliach jakimi się odznacza twierdzi, że reprezentuje Chrystusa.
Takie bluźniercze poglądy rażą wszystkich tych ludzi, którzy znają treść Pisma Świętego i wiedzą, że wizerunek tego kościoła ma się nijak do społeczności pierwszych chrześcijan.
Już sam podział na kler i parafian jest niebiblijny. Chrześcijanie nie potrzebowali żadnych pośredników do Boga, bo uznawali tylko jednego, a był nim Chrystus. Wszelką własność mieli wspólną, a to zapobiegało bogaceniu się jednych kosztem drugich. Nie było więc możliwości, by jeden współwyznawca żył w pałacu i miał z obżarstwa obwisły i uginający się brzuch, a drugi by żył w lepiance i przymierał głodem. Nie było też potrzeby, by jedna uprzywilejowana kasta rządziła całą resztą wspólnoty, gdyż pierwsi chrześcijanie wszyscy byli braćmi i traktowali się jak jedna wielka rodzina.

[David 77]

Były dwa ugrupowania które nie uznawały preegzystencji Syna Bożego .

Pierwszymi z nich byli Faryzeusze jak i pewna sekta zwana Ebionitami , ci też nie tylko że nie uznawali preegzystencji Syna Bożego ale też przestrzegali nadal prawo Mojżeszowe . Osoby które broniły nauki o preegzystencji Syna Bożego to

1) Klemens Rzymski ( 101)

2 Ignacy Antiocheński ( 107)

Jak i wielu innych pisała o Synu Boga Jezusie który wcześniej istniał w niebie jako duch

Arystydes z Aten ( IIw ) Chrześcijanie natomiast biorą swój początek od Pana Jezusa Chrystusa , wyznają w Duchu św że jest on Synem Boga Najwyższego :
zstąpił z nieba dla zbawienia ludzi i został zrodzony ze świętej Dziewicy bez udziału nasienia i nie skażony przyjął ciało i ukazał się ludziom aby odstąpili od błędu politeizmu ( Apologia 15:1)

List Barnaby ( II w) - Kiedy Bóg przemawia do syna ,, Uczyńmy człowieka na obraz i podobieństwo nasze '' Rodz 1 :26 Słowa te zatem powiedział do Syna ( 6:12 )

Bardzo płytkie są argumenty typu : (Ale przecież Żydzi nie wierzą ) Żydzi np nie wierzą w Jezusa który był obiecanym Mesjaszem , czy w związku z tym też musimy odrzucić fakt że Jezus był Mesjaszem bo przecież Żydzi nie uznają tego ? Kto ma być dla nas autorytetem jakiś tak Cadyk z jego własną prywatną interpretacją czy Jezus i to co pisali Apostołowie .

[Benjamin.Szot]

Jeśli wierzyć Epifaniuszowi z Salaminy to ebionici właśnie wierzyli, że Chrystus był wielkim archaniołem, który przez wcielenie został adoptowanym jako Syn Boży. Nic więc nie wskazuje na to że ebionici nie wierzyli w preegzystencję. Epifaniusz z Salaminy ( Panarion, 19,28-30 ) podaje, że dokonywali bardzo częstych obmyć rytualnych.
Uważano ich za sektę tak jak i faryzeuszy, więc na tej podstawie nie można budować poglądu, że wszyscy Żydzi mieli taki sam pogląd.

Nic pewnego nie można powiedzieć o Ignacym Antiocheńskim jak i Arystydesie, który przedstawiał się jako " filozof chrześcijański " - W odnalezionych ich pismach ( o ile są autentyczne ) spotyka się dosyć dziwne sformułowania.
Np. Ignacy w liście do kościoła w Magnezji pisał o Jezusie, że " on to przed wiekami u Ojca był i objawił się u kresu. "
W liście do kościoła w Rzymie, który przewodzi krainie Rzymian napisał ( VI.3 ) " pozwólcie mi naśladować mękę mojego Boga " .
W liście do kościoła w Smyrnie napisał z kolei " ( I.1) " Wielbię Jezusa Chrystusa Boga, który uczynił was tak mądrymi ".

Arystydes zaś w swej Apologii pisał, że " Bóg zszedł z nieba i z hebrajskiej dziewicy wziął i przyodział się w ciało " ( Apologia II.30 )

Natomiast list Barnaby, a w zasadzie anonimowy list przypisywany dawniej Barnabie, choć do IV wieku był zaliczany do ksiąg kanonicznych, to jednak jego kanoniczność zakwestionowali Euzebiusz z Cezarei i Hieronim. Prawdopodobnie powstał w Aleksandrii i nic nie ma wspólnego z Barnabą. Dzisiaj zaliczany jest do apokryfów.

Tak więc wszelkie argumenty, które podaje użytkownik David77 są mocno naciągane, gdyż wątpliwe są źródła na które się powołuje, a autorzy w/w dzieł nie są miarodajni.

Jeśli wierzyć Epifaniuszowi z Salaminy to ebionici właśnie wierzyli, że Chrystus był wielkim archaniołem, który przez wcielenie został adoptowanym jako Syn Boży. Nic więc nie wskazuje na to że ebionici nie wierzyli w preegzystencję. Epifaniusz z Salaminy ( Panarion, 19,28-30 ) podaje, że dokonywali bardzo częstych obmyć rytualnych.
Uważano ich za sektę tak jak i faryzeuszy, więc na tej podstawie nie można budować poglądu, że wszyscy Żydzi mieli taki sam pogląd.

Nic pewnego nie można powiedzieć o Ignacym Antiocheńskim jak i Arystydesie, który przedstawiał się jako " filozof chrześcijański " - W odnalezionych ich pismach ( o ile są autentyczne ) spotyka się dosyć dziwne sformułowania.
Np. Ignacy w liście do kościoła w Magnezji pisał o Jezusie, że " on to przed wiekami u Ojca był i objawił się u kresu. "
W liście do kościoła w Rzymie, który przewodzi krainie Rzymian napisał ( VI.3 ) " pozwólcie mi naśladować mękę mojego Boga " .
W liście do kościoła w Smyrnie napisał z kolei " ( I.1) " Wielbię Jezusa Chrystusa Boga, który uczynił was tak mądrymi ".

Arystydes zaś w swej Apologii pisał, że " Bóg zszedł z nieba i z hebrajskiej dziewicy wziął i przyodział się w ciało " ( Apologia II.30 )

Natomiast list Barnaby, a w zasadzie anonimowy list przypisywany dawniej Barnabie, choć do IV wieku był zaliczany do ksiąg kanonicznych, to jednak jego kanoniczność zakwestionowali Euzebiusz z Cezarei i Hieronim. Prawdopodobnie powstał w Aleksandrii i nic nie ma wspólnego z Barnabą. Dzisiaj zaliczany jest do apokryfów.

Tak więc wszelkie argumenty, które podaje użytkownik David77 są mocno naciągane, gdyż wątpliwe są źródła na które się powołuje, a autorzy w/w dzieł nie są miarodajni.

[David 77]

Benjamin.Szot,

Cytat:

Jeśli wierzyć Epifaniuszowi z Salaminy to ebionici właśnie wierzyli, że Chrystus był wielkim archaniołem, który przez wcielenie został adoptowanym jako Syn Boży. Nic więc nie wskazuje na to że ebionici nie wierzyli w preegzystencję. Epifaniusz z Salaminy ( Panarion, 19,28-30 ) podaje, że dokonywali bardzo częstych obmyć rytualnych. Uważano ich za sektę tak jak i faryzeuszy, więc na tej podstawie nie można budować poglądu, że wszyscy Żydzi mieli taki sam pogląd.

Zatem mamy sprzeczne źródła fakt pozostaje faktem że w tamtym okresie wierzono w przedludzki byt Syna Bożego .

Cytat:

Nic pewnego nie można powiedzieć o Ignacym Antiocheńskim jak i Arystydesie, który przedstawiał się jako " filozof chrześcijański " - W odnalezionych ich pismach ( o ile są autentyczne ) spotyka się dosyć dziwne sformułowania. Np. Ignacy w liście do kościoła w Magnezji pisał o Jezusie, że " on to przed wiekami u Ojca był i objawił się u kresu. " W liście do kościoła w Rzymie, który przewodzi krainie Rzymian napisał ( VI.3 ) " pozwólcie mi naśladować mękę mojego Boga " . W liście do kościoła w Smyrnie napisał z kolei " ( I.1) " Wielbię Jezusa Chrystusa Boga, który uczynił was tak mądrymi ".

A co w tym dziwnego skoro Unitarianie uczą o tzw apoteozie ?

Podaj może źródła chociażby z początku II wieku że chrześcijanie uczyli jakoby

Wszystko też zależy od tego co rozumiemy pod pojęciem Bóg ?

Jeżeli osobę o wielkiej mocy/władzy, to aniołowie jak najbardziej są ,,bogami", nie należy ich jednak mylić z Bogiem Wszechmogącym.

W pismach Ojców Kościoła Jezus jest zawsze określany jako Theos nie zaś ho Theos

Zatem posiadamy bardzo bogate źródła z okresu wczesnego chrześcijaństwa które potwierdzają to przedludzki byt Syna Bożego ale nie mamy żadnej wzmianki jakoby prawowierni chrześcijanie zaprzeczali temu jakoby Syn Boży wcześniej przed swoim naradzeniom nie istniał

[Benjamin.Szot]

Cytat:

W pismach Ojców Kościoła Jezus jest zawsze określany jako Theos nie zaś ho Theos

Nieprawda ! zdecydowana większość t.zw.ojców kościoła określa go jako ho Theos.

Np.
Ignacy ΣΜΥΡΝΑΙΟΣ Ι.1

( 55 ). Δοξαζω 'Ιησουν Χριστον τον Θεον

Justyn Męczennik ΠΡΟΣ ΤΡΥΦΩΝΑ ΙΟΥΔΑΙΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΣ 1.125

εκ του τη του Πατρος βουλη υπηρετειν Θεου δε εκ του ειναι τεκνον πρωτοτοκον των ολων κτισματων ( łac. eo quod Patis voluntati ministraret, Deus autem est, eo quod filius primogenitus st omnium creaturarum ).

Nicejczyków chyba nie trzeba przytaczać, bo wszyscy oni uważali Chrystusa za Boga - ho Theos co wynikało z ich koncepcji homoousios !

Cytat:

Zatem posiadamy bardzo bogate źródła z okresu wczesnego chrześcijaństwa które potwierdzają to przedludzki byt Syna Bożego ale nie mamy żadnej wzmianki jakoby prawowierni chrześcijanie zaprzeczali temu jakoby Syn Boży wcześniej przed swoim naradzeniom nie istniał

Nie posiadamy żadnych dowodów na to, że pierwsi chrześcijanie wierzyli w realny przedludzki byt Syna Bożego.
Takiego poglądu NIGDZIE nie ma w natchnionych przez Boga Pismach Hebrajskich. Pisma t.zw. Nowego Testamentu nie wprowadzają nigdzie nowego poglądu na ten temat, a nieliczne kontrowersyjne bardzo nieliczne wersety z Ewangelii Jana i z czterech listów Pawła można zupełnie inaczej odczytać. Wtedy jest to zgodne z resztą Pisma Świętego.

Cytat:

W pismach Ojców Kościoła Jezus jest zawsze określany jako Theos nie zaś ho Theos

Nieprawda ! zdecydowana większość t.zw.ojców kościoła określa go jako ho Theos.

Np.
Ignacy ΣΜΥΡΝΑΙΟΣ Ι.1

( 55 ). Δοξαζω 'Ιησουν Χριστον τον Θεον

Justyn Męczennik ΠΡΟΣ ΤΡΥΦΩΝΑ ΙΟΥΔΑΙΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΣ 1.125

εκ του τη του Πατρος βουλη υπηρετειν Θεου δε εκ του ειναι τεκνον πρωτοτοκον των ολων κτισματων ( łac. eo quod Patis voluntati ministraret, Deus autem est, eo quod filius primogenitus st omnium creaturarum ).

Nicejczyków chyba nie trzeba przytaczać, bo wszyscy oni uważali Chrystusa za Boga - ho Theos co wynikało z ich koncepcji homoousios !

Cytat:

Zatem posiadamy bardzo bogate źródła z okresu wczesnego chrześcijaństwa które potwierdzają to przedludzki byt Syna Bożego ale nie mamy żadnej wzmianki jakoby prawowierni chrześcijanie zaprzeczali temu jakoby Syn Boży wcześniej przed swoim naradzeniom nie istniał

Nie posiadamy żadnych dowodów na to, że pierwsi chrześcijanie wierzyli w realny przedludzki byt Syna Bożego.
Takiego poglądu NIGDZIE nie ma w natchnionych przez Boga Pismach Hebrajskich. Pisma t.zw. Nowego Testamentu nie wprowadzają nigdzie nowego poglądu na ten temat, a nieliczne kontrowersyjne bardzo nieliczne wersety z Ewangelii Jana i z czterech listów Pawła można zupełnie inaczej odczytać. Wtedy jest to zgodne z resztą Pisma Świętego.