FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO Strona Główna FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO
TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17)

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Imię własne Boga: Jahwe czy Jehowa?
Autor Wiadomość
Curiel333 

Potwierdzenie wizualne: 333
Dołączył: 27 Kwi 2016
Posty: 22
Skąd: Teologia biblijna
Poziom: 3
HP: 0/44
 0%
MP: 21/21
 100%
EXP: 4/9
 44%
Wysłany: 2016-04-30, 19:43   Imię własne Boga: Jahwe czy Jehowa?

Imię własne Boga: Jahwe czy Jehowa?


Chcąc nawiązać z kimś osobistą relację, dajemy mu poznać swoje imię. Nie zawsze jednak wymieniamy je już na początku spotkania, zanim poczujemy się sobie wzajemnie bliżsi.
Także w rozgrywającym się na przestrzeni dziejów spotkaniu między Bogiem a ludzkością, nie od początku daje się On poznać po imieniu. W historii tego spotkania, zapisanej na kartach Pisma Świętego, opowiadanie o objawieniu imienia Bożego znajdujemy nie na początku Księgi Rodzaju, lecz dopiero w kolejnej, drugiej księdze Biblii, w Księdze Wyjścia.
Bóg objawia swoje imię Mojżeszowi na pustyni Synaj, gdy przemawia do niego spośród krzewu gorejącego i posyła go z misją wyprowadzenia ludu Izraela z niewoli egipskiej (Wj 3,1nn). Mojżesz chce okazać się wiarygodnym posłańcem Boga wśród Izraelitów, dlatego pyta swego Rozmówcę o Jego imię. W odpowiedzi Bóg objawia je Mojżeszowi w trzech etapach (Wj 3,14-15). Najpierw określa siebie słowami «JESTEM, KTÓRY JESTEM» (Wj 3,14). To samookreślenie wskazuje na Boga nie tyle jako na abstrakcyjny „Byt Absolutny”, ile na Jego specyficzne istnienie przejawiające się w działaniu na rzecz swego ludu. Stąd Mojżesz otrzymuje polecenie oznajmienia Izraelitom: „JESTEM posłał mnie do was” (Wj 3,14). W ostatniej, trzeciej części swej odpowiedzi, do której prowadzą dwa poprzednie jej człony, Bóg wyjawia Mojżeszowi swoje imię „na wieki” i prezentuje się jako identyczny z Bogiem patriarchów.
W zapisie tekstu oryginalnego Księgi Wyjścia 3,15 (oraz wielu innych tekstów biblijnych), objawione Mojżeszowi imię Boże posiada postać hwhy. Ponieważ składają się na nią 4 spółgłoski:
y - jod, h - he, w - waw, h - he (w jęz. hebrajskim pisze się i czyta od strony prawej do lewej), tak zapisane imię Boże jest określane słowem „tetragram” (z jęz. greckiego tetragrammaton; tetra - człon słów greckich wyrażający poczwórność, odpowiadający polskiemu „cztero-”, gramma - litera).
W tekście Biblii Hebrajskiej, jak skrupulatnie policzono, tetragram pojawia się 6645 razy. Jednak mimo tak częstego używania go przez natchnionych autorów biblijnych, otwarte pozostaje pytanie: jakie jest dokładne brzmienie imienia Boga, czyli jak należy je wymawiać? Poniżej chcemy dotknąć źródeł tego problemu.
Pierwsze z nich wypływa z faktu, że alfabet hebrajski jest alfabetem spółgłoskowym, czyli - w odróżnieniu od naszego i pokrewnych mu alfabetów - nie zawiera liter oznaczających samogłoski. Teoretycznie więc, chcąc przeczytać „tylko to, co jest napisane”, zapis spółgłoskowy tetragramu hwhy (jod, he, waw, he) należałoby czytać JHWH. Nie jest to jednak z pewnością właściwy sposób czytania. Bowiem wyrazy i zdania języka mówionego oczywiście nie mogą składać się jedynie ze spółgłosek: potrzebne są także samogłoski. W mówionym języku hebrajskim, odczytując tekst zapisany znakami spółgłoskowymi, „brakujące” samogłoski dodawano automatycznie. Problem w tym, że nie posiadamy w tym języku pełnego zapisu (zawierającego spółgłoski i samogłoski) imienia Bożego.

Jahwe czy Jehowa?

Skoro trudno ustalić brzmienie Bożego imienia pozostając na terenie samej tylko hebrajszczyzny z jej zapisem spółgłoskowym, warto po pomoc zwrócić się ku grece. Istnieją bowiem starożytne rękopisy biblijne w języku greckim (posiadającym w swym alfabecie, jak wiadomo, zarówno znaki spółgłosek jak i samogłosek), które transliterują imię Boga Izraela jako VIabe, (Jabe) lub VIaoue, (Jaoue). Występujące w tych transliteracjach samogłoski a - e jednoznacznie przemawiają za wymową imienia Bożego jako Jahwe (zob. przypis 1)
Natomiast brzmienie w wersji „Jehowa” powstało w wyniku błędu. Otóż poczynając od VIII w. po Chrystusie zaczęły się rozwijać w Palestynie szkoły rabinackie, w których działali tzw. masoreci („przekaziciele tradycji”; od hebr. słowa masora - tradycja). Opracowali oni, w trosce o ujednolicenie brzmienia tekstu biblijnego, system znaków w formie kombinacji kropek i kresek, umieszczanych pod lub nad literami (spółgłoskami) hebrajskimi, a oznaczających samogłoski (zob. przypis 2). Używany do dziś w drukowanych wydaniach Biblii Hebrajskiej system tyberiadzki wokalizacji został uznany za oficjalny w X w. po Chrystusie. W tym czasie (od kilkunastu(!) już wieków, począwszy od powrotu z niewoli babilońskiej w VI w. przed Chrystusem) imię Boże w ogóle nie było wymawiane. Powodem była wielka cześć dla tego imienia i obawa przed przekroczeniem drugiego przykazania Dekalogu: „Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy” (Wj 20,7) (zob. przypis 3). Dlatego właściwe imię Boże zastępowano przy czytaniu na głos, na przykład w synagodze, słowem Adonaj („Pan”, dokładniej „mój Pan”). Aby zaznaczyć konieczność tej zamiany, w rękopisach biblijnych przy spółgłoskach imienia Bożego hwhy (JHWH) umieszczano samogłoski pochodzące ze słowa Adonaj (zob. przypis 4)

Z powodu hebrajskich reguł fonetycznych, pierwszą samogłoskę „a” zmieniono na „e”.
Dopiero w XVI w. renesansowa tradycja chrześcijańska mylnie połączyła elementy dwóch odrębnych wyrazów:
1) spółgłoski j-h-w-h wzięte z tetragramu,
2) samogłoski e-o-a wywodzące się z jego ekwiwalentu Adonaj,
dając w ten sposób początek wymowie imienia Bożego w wersji „Jehowa”. Stąd znaleźć ją można w niektórych ówczesnych i późniejszych wydaniach Biblii. Jednak w języku hebrajskim takie brzmienie nigdy nie istniało i nigdy też nie było używane jako imię Boga. Nie wywodzi się ono z natchnionego tekstu Pisma Świętego.


Przypisy:

1 Warto zaznaczyć, że współczesne religioznawstwo nie posiada danych, które pozwoliłyby wnioskować o istnieniu jakiegokolwiek kultu Jahwe poza narodem Izraela względnie wcześniej niż w czasach Mojżesza.
2 Taki system znaków nazywany jest wokalizacją.
3 Według tradycji rabinicznej imię własne Boga było wymawiane w czasach biblijnych wyłącznie przez arcykapłana i tylko raz w roku, w pokutne święto Jom Kippur (Dzień Przebłagania), celebrowane w świątyni jerozolimskiej. Tradycja ta głosi, że gdyby arcykapłan pomylił się wymawiając imię Boże, wtedy zginąłby nie tylko on sam, lecz także cały świat.
4 Taką sytuację spotykamy w ogromnej większości przypadków występowania tetragramu w ST - zob. np. Lb 32,27: hw"ßhy>. Jednak w tekście Biblii Hebrajskiej zdarza się aż 297 razy, że z imieniem Bożym bezpośrednio sąsiaduje słowo Adonaj (yn"doa]). We wszystkich tych wypadkach, dla uniknięcia podczas czytania powtórzenia Adonaj Adonaj, masoreci zmieniali umieszczane przy tetragramie samogłoski na sekwencję e-i pochodzącą od słowa Elohim (~yhi_l{a/ - „Bóg”) - zob. np. Rdz 15,2: ‘hwIhy/ yn"Üdoa]. Taki fragment tekstu był wtedy czytany jako Adonaj Elohim. Ta zmienność samogłosek występujących przy tetragramie hwhy dodatkowo świadczy o tym, że utworzenie brzmienia „Jehowa” jako imienia Bożego dokonało się za sprawą ewidentnego błędu, ponieważ to samo słowo (w naszym wypadku imię własne) nie może posiadać jednocześnie dwóch tak bardzo różniących się od siebie sposobów wymowy.
 
     
konik polny 
Zasłużony

Pomógł: 93 razy
Dołączył: 22 Lip 2013
Posty: 1171
Poziom: 29
HP: 64/2142
 3%
MP: 1022/1022
 100%
EXP: 84/94
 89%
Wysłany: 2016-04-30, 20:45   

Curiel współczuje ci - już teraz :-D

W drugiej połowie I tysiąclecia n.e. żydowscy uczeni wprowadzili system znaków, które wskazywały, jakie samogłoski należy dodać podczas czytania spółgłoskowego tekstu hebrajskiego. Ale jeśli chodzi o imię Boże, nie umieścili właściwych znaków samogłoskowych, lecz takie, które miały przypominać czytelnikowi, że ma powiedzieć ʼAdonáj („Pan Wszechwładny”) lub ʼElohím („Bóg”).
W Kodeksie leningradzkim (B 19A), pochodzącym z XI w. n.e., znaki samogłoskowe w tetragramie każą odczytywać go Jehwáh, Jehwíh i Jehowáh. W tekście masoreckim opracowanym przez C. D. Ginsburga tworzą formę Jehowáh (Rdz 3:14, przyp. w NW). Hebraiści zazwyczaj preferują wymowę „Jahwe”. Zaznaczają, że skrócona forma tego imienia brzmi Jah, np. w Psalmie 89:8 i zwrocie halelu-Jáh („wysławiajcie Jah”) (Ps 104:35; 150:1, 6), i że od formy „Jahwe” da się utworzyć cząstki Jehò, Jo, Jah i Jáhu, występujące w hebrajskiej pisowni imion Jehoszafat, Joszafat, Szefatiasz i innych. Również wymowa greckich transliteracji imienia Bożego dokonanych przez pisarzy wczesnochrześcijańskich, np. Iabé czy Iaoué, przypomina formę „Jahwe”. Niemniej nie wszyscy uczeni są zgodni w tej kwestii — niektórzy uważają za poprawne jeszcze inne formy, takie jak „Jahuwa”, „Jahua” lub „Jehua”.
Ponieważ nie można z całą pewnością ustalić, jak brzmi oryginalna wymowa, wydaje się, iż nie ma powodu rezygnować ze znanej od dawna w języku polskim formy „Jehowa” na rzecz którejś z wyżej wspomnianych. Gdyby zdecydować się na taką zmianę, wówczas należałoby konsekwentnie zmienić pisownię i wymowę mnóstwa innych imion znajdujących się w Piśmie Świętym: Jeremiasz na Jirmejáh, Izajasz na Jeszaʽjáhu, a Jezus na Jehoszúaʽ (po hebr.) albo na Iesoús (po gr.). Celem słów jest przekazywanie myśli; w języku polskim imię Jehowa skutecznie przekazuje myśl, że chodzi o prawdziwego Boga.
Doniosłe znaczenie imienia Bożego. Wielu współczesnych biblistów i tłumaczy Biblii opowiada się za tradycyjnym usuwaniem imienia Bożego. Twierdzą, że przemawiają za tym wątpliwości co do wymowy, a poza tym skoro prawdziwy Bóg jest tylko jeden i góruje nad wszystkim, to nie potrzebuje imienia. Taki pogląd nie znajduje jednak uzasadnienia w natchnionych Pismach — ani w tych przedchrześcijańskich, ani w Chrześcijańskich Pismach Greckich.
W tekście hebrajskim opublikowanym jako Biblia Hebraica oraz Biblia Hebraica Stuttgartensia tetragram pojawia się 6828 razy. Pisma Hebrajskie w Przekładzie Nowego Świata zawierają imię Boże 6973 razy, gdyż tłumacze wzięli pod uwagę m.in. to, że w niektórych miejscach dawni kopiści zastąpili imię Boże słowem ʼAdonáj lub ʼElohím (zob. Dodatek 1A i 1B w NW). Już sama częstotliwość występowania tego imienia poświadcza, iż ma ono ogromne znaczenie dla Autora Biblii, który je nosi. Imię to pojawia się w tej Księdze o wiele częściej niż jakikolwiek odnoszony do Niego tytuł, np. „Pan Wszechwładny” czy „Bóg”.
Warto również zwrócić uwagę na to, jaką rolę odgrywały imiona w Pismach Hebrajskich oraz wśród ludów semickich. Profesor G. T. Manley zauważa: „Analiza słowa ‚imię’ w ST pozwala zrozumieć, jak wielkie znaczenie ma ono w języku hebrajskim. Nie jest zwykłą etykietką, lecz dużo mówi o prawdziwej osobowości tego, kto je nosi. (...) Kiedy ktoś nazywa od swego imienia jakąś rzecz lub drugą osobę, rozciąga nad nią swoje wpływy i ochronę” (New Bible Dictionary, red. J. D. Douglas, 1985, s. 430; por. A. Cohen, Talmud, s. 52; Rdz 27:36; 1Sm 25:25; Ps 20:1; Prz 22:1
 
     
Curiel333 

Potwierdzenie wizualne: 333
Dołączył: 27 Kwi 2016
Posty: 22
Skąd: Teologia biblijna
Poziom: 3
HP: 0/44
 0%
MP: 21/21
 100%
EXP: 4/9
 44%
Wysłany: 2016-04-30, 22:05   Określenie Jehowa jest błędne

Określenie „Jehowa” jest błędną wersją imienia Jahwe. Ten błąd wykazują filologowie. Mówią oni, że pod tetragram hebrajski JHWH żydowscy masoreci dopisali znaki samogłoskowe wzięte z imienia Bożego Adonaj tzn. Pan lub Elohim tzn. Bóg. Przez szacunek (ze strachu przed niegodnym wymawianiem) dla imienia Bożego Żydzi zastępczo stosowali w miejscach występowania w Biblii JHWH imiona Adonaj i Elohim. Inni nie zrozumieli intencji masoretów i zaczęli nieprawidłowo odczytywać tetragram
 
     
Curiel333 

Potwierdzenie wizualne: 333
Dołączył: 27 Kwi 2016
Posty: 22
Skąd: Teologia biblijna
Poziom: 3
HP: 0/44
 0%
MP: 21/21
 100%
EXP: 4/9
 44%
Wysłany: 2016-04-30, 22:08   Polemikę ze świadkami Jehowy prowadzi Piotr Andryszczak

Polemikę ze świadkami Jehowy prowadzi Piotr Andryszczak - proszę zapoznać się ze stroną: http://www.piotrandryszczak.pl/
 
     
konik polny 
Zasłużony

Pomógł: 93 razy
Dołączył: 22 Lip 2013
Posty: 1171
Poziom: 29
HP: 64/2142
 3%
MP: 1022/1022
 100%
EXP: 84/94
 89%
Wysłany: 2016-04-30, 22:20   

Coraz bardziej jest mi cię szkoda, bo powtarzasz się i to niepotrzebnie. Masora, czyli notatki sporządzone drobnym pismem na marginesach i na końcu tekstu, podaje przy kilkunastu wersetach taki albo podobny komentarz: „Jest to jedna z osiemnastu poprawek soferów”. Wprowadzono je zapewne dlatego, że pierwotne brzmienie tekstu zdawało się przynosić ujmę Bogu lub uwłaczać Jego ziemskim przedstawicielom. Była to nieuzasadniona ingerencja w Słowo Boże, nawet jeśli przyświecały jej dobre intencje.
Imię Boże przywrócono również w 141 miejscach, w których tak zwani soferowie zmienili je na ’Adonáj lub ’Elohím.
Tak więc może masoreci przywrócili to co soferzy zmienili.

Ty z kim masz zamiar polemikę prowadzić?
Sam ze sobą?
 
     
bartek212701 
VIP


Potwierdzenie wizualne: 27
Pomógł: 1006 razy
Wiek: 31
Dołączył: 19 Mar 2013
Posty: 5722
Poziom: 54
HP: 1694/12102
 14%
MP: 5778/5778
 100%
EXP: 17/317
 5%
Wysłany: 2016-04-30, 23:42   

Curiel333 napisał/a:
Określenie „Jehowa” jest błędną wersją imienia Jahwe.

W zasadzie popełniasz tu błąd, chyba nieswiadomie. Jehowa nie moze być błędną formą imienia Jahwe, ono może być niepoprawną formą imienia JHWH :)
Curiel333 napisał/a:
Mówią oni, że pod tetragram hebrajski JHWH żydowscy masoreci dopisali znaki samogłoskowe wzięte z imienia Bożego Adonaj tzn. Pan lub Elohim tzn. Bóg.

Ale to o niczym nie przesądza, a poza tym z tych samogłosek można utworzyć imię Jehowa, Jahewo, Jahowa :) i wiele wiele innych w zgodzie z hebrajskim przydechem
Curiel333 napisał/a:
Polemikę ze świadkami Jehowy prowadzi Piotr Andryszczak - proszę zapoznać się ze stroną: http://www.piotrandryszczak.pl/

On słabo działa, skoro żonę do tej pory ma w tej Organizacji. W dodatku mieszkają w tym samym domu :)
Uważam, ze najpierw należy zadziałać od siebie i swoich bliskich, a potem uczyć innych, a Piotr tego nie potrafił.
Jedyna osoba, która prowadzi rzetelnie polemiki ze ŚJ to Włodek Bednarski, bardzo go cenię, za to Andryszczaka wręcz przeciwnie, uważam, za człowieka bez kultury i po prostu niekulturalnego gbura, który uwielbia polemikę ad personam.
konik polny napisał/a:
Imię Boże przywrócono również w 141 miejscach, w których tak zwani soferowie zmienili je na ’Adonáj lub ’Elohím.
Nie wiesz czy tak się stało, bo najstarsze nam dostepne manuskrypty nie mają imienia. Dodanie go do tekstu jest naddaniem i nie jest mądre, nawet jeśli jest to cytat ze ST z imieniem, bo pisarze piszacy w greckim mogli tego imienia nie zapisywać.
_________________
Efez. 5:17. Dlatego nie bądźcie nierozsądni, ale rozumiejcie, jaka jest wola Pańska

"Piękno sceny kuszenia można dostrzec tylko wtedy, gdy zamknie się ją w umyśle Chrystusa" Jaaqob

NIEBO - Chrześcijanie tyle mówią o niebie, ponieważ Nowy Testament głosi niebo jako nadzieję dla wierzących (1 Piotra 1:4; Kolosan 1:5; Hebrajczyków 3:1). Mówienie o niebie nie wyklucza wiary w życie na ziemi, ponieważ niebo jest tam, gdzie jest Bóg. Gdy Bóg zstąpi między ludzi i zamieszka wśród nich, to tam będzie też niebo (Objawienie 21:1-5). Wielu komentatorów uważa, że niebo i ziemia staną się jednym.
 
     
bartek212701 
VIP


Potwierdzenie wizualne: 27
Pomógł: 1006 razy
Wiek: 31
Dołączył: 19 Mar 2013
Posty: 5722
Poziom: 54
HP: 1694/12102
 14%
MP: 5778/5778
 100%
EXP: 17/317
 5%
Wysłany: 2016-04-30, 23:46   

Curiel333 napisał/a:
Imię własne Boga: Jahwe czy Jehowa?

Pragnę też zauważyć, ze w przeciwieństwie do prefiksu Jah, prefiks Jeho występuje w Biblii znacznie częściej:

2 Król 10:35 יְהוֹאָחָז Jehoaz- Ιωαχαζ

Człon Jeho - Ιωα JeOA brzmi bardzo znajomo jak Jehowa

1 kron 8:36 יְהוֹעַדָּה Jehoadda-Ιωαδα

W wersecie tym mamy identyczną sytuacje, imię Jehoadda rozpoczyna się członem Jeho. Tłumacz człon ten zapisał greckimi literami jako Ioa, czyli tak jak w pierwszym przykładzie wymowa Jeoa brzmi bardzo znajomo zbliżone to wymowy Jehowa

2 Kro 25:1 יְהוֹעַדָּן Jehoadan-Ιωαδαν

2 król 13:10 יְהוֹאָשׁ Jehoasz - Ιωας

2 król 24;6 יְהוֹיָקִים Jehojakim- Ιωακειμ

Ja jednak tego imienia nie forsuję, bo pewności nie mam 100%, tak jak każdy na Ziemi, a jednak są ludzie, którzy potrafią mówić, że mają rację :)
 
     
Olus
[Usunięty]

Poziom: 97
HP: 82251/88443
 93%
MP: 0/42228
 0%
EXP: 198/1408
 14%
Wysłany: 2016-05-01, 09:10   

Jeszcze w latach 20. katoliccy uczeni stosowali oficjalnie formę "Jehowa" (np. ks. biskup dr Antoni Szlagowski w dziele "Nowy Testament Jezusa Chrystusa", wyd. 1928 r., Wydawnictwo Księży Jezuitów , str. 570). W wieku XIX protestanccy bibliści zaproponowali inne wersje niż "Jehowa" ("Jahva", "Jahava"). Zrekonstruowaną transkrypcję Jahvé, która zyskała popularność mniej więcej w połowie XIX wieku ustalił protestancki racjonalista Heinrich Ewald (za podstawę tej rekonstrukcji posłużyła wersja samarytańska). Hipotezę tę w roku 1936 zaatakował katolicki biblista ksiądz Tadeusz Radkowski w wydanej przez siebie publikacji "Hebrajskie Imiona Boże", w której broni formy "Jehowa". Z czasem Kościół katolicki przychylił się całkowicie do wersji "Jahwe".

http://www.szkolnictwo.pl/szukaj,JHWH
 
     
Curiel333 

Potwierdzenie wizualne: 333
Dołączył: 27 Kwi 2016
Posty: 22
Skąd: Teologia biblijna
Poziom: 3
HP: 0/44
 0%
MP: 21/21
 100%
EXP: 4/9
 44%
Wysłany: 2016-05-01, 17:54   

Drogi Bartku - nie da się przeczytać słowa JEHOWA
IHWH

Po polsku by się dało, ale nie po hebrajsku

Po polsku jedna z kombinacji:

J(e)H(o)W(a)H

Po hebrajsku litera WAW po spółgłosce czytana jest jako właśnie samogłoska "O"
W tym przypadku spółgłoską jest H (2 litera w IHWH)
Chyba, że jest tak zwane szewa pod literą H wtedy WAW mozna czytać jako "W"
Szewa oznacza jednak, że H zamyka sylabę i nie czyta się samogłoski. Wtedy można czytać np. JAH (szewa zamyka te sylabę) + WE lub
JEH (szewa) + WA co mało prawdopodobne
 
     
konik polny 
Zasłużony

Pomógł: 93 razy
Dołączył: 22 Lip 2013
Posty: 1171
Poziom: 29
HP: 64/2142
 3%
MP: 1022/1022
 100%
EXP: 84/94
 89%
Wysłany: 2016-05-01, 17:58   

Mało prawdopodobne - służy temu aby nie wypowiadać tego imienia wcale. O to chodzi kościołom, i tobie jego rzecznikowi.
 
     
konik polny 
Zasłużony

Pomógł: 93 razy
Dołączył: 22 Lip 2013
Posty: 1171
Poziom: 29
HP: 64/2142
 3%
MP: 1022/1022
 100%
EXP: 84/94
 89%
Wysłany: 2016-05-01, 18:07   

Curiel333 napisał/a:
Drogi Bartku - nie da się przeczytać słowa JEHOWA
IHWH

Po polsku by się dało, ale nie po hebrajsku

Po polsku jedna z kombinacji:

J(e)H(o)W(a)H

Po hebrajsku litera WAW po spółgłosce czytana jest jako właśnie samogłoska "O"
W tym przypadku spółgłoską jest H (2 litera w IHWH)
Chyba, że jest tak zwane szewa pod literą H wtedy WAW mozna czytać jako "W"
Szewa oznacza jednak, że H zamyka sylabę i nie czyta się samogłoski. Wtedy można czytać np. JAH (szewa zamyka te sylabę) + WE lub
JEH (szewa) + WA co mało prawdopodobne



Jedną z przyczyn nieścisłości w oddawaniu form czasowników hebrajskich jest teoria tak zwanego waw consecutivum, czyli „waw następstwa”. Waw (ו) to hebrajski spójnik, będący w zasadzie odpowiednikiem polskiego „i” lub „a”. Nigdy nie występuje oddzielnie — zawsze jest połączony z jakimś innym słowem, na przykład czasownikiem, z którym się stapia w jedno słowo. Po dziś dzień głoszony bywa pogląd, jakoby spójnik ten miał zdolność przekształcania jednego aspektu czasownika w drugi: niedokonanego w dokonany (jak to uczyniono w wielu przekładach, także współczesnych, w Księdze Rodzaju 2:2, 3) lub dokonanego w niedokonany. Efekt ten określono też mianem „waw zwrotnego”. Takie opaczne pojmowanie formy czasownika było powodem niemałego zamieszania i błędów w tłumaczeniu tekstu hebrajskiego. W Przekładzie Nowego Świata nie przypisano literze waw zdolności zmieniania aspektu czasownika. Starano się natomiast dokładnie oddać specyficzny charakter czasowników hebrajskich, by wiernie zachować sens tekstu oryginalnego
 
     
bartek212701 
VIP


Potwierdzenie wizualne: 27
Pomógł: 1006 razy
Wiek: 31
Dołączył: 19 Mar 2013
Posty: 5722
Poziom: 54
HP: 1694/12102
 14%
MP: 5778/5778
 100%
EXP: 17/317
 5%
Wysłany: 2016-05-01, 21:52   

Curiel333 napisał/a:
Drogi Bartku - nie da się przeczytać słowa JEHOWA
IHWH

Po polsku by się dało, ale nie po hebrajsku

Po polsku jedna z kombinacji:

J(e)H(o)W(a)H

Po hebrajsku litera WAW po spółgłosce czytana jest jako właśnie samogłoska "O"
W tym przypadku spółgłoską jest H (2 litera w IHWH)
Chyba, że jest tak zwane szewa pod literą H wtedy WAW mozna czytać jako "W"
Szewa oznacza jednak, że H zamyka sylabę i nie czyta się samogłoski. Wtedy można czytać np. JAH (szewa zamyka te sylabę) + WE lub
JEH (szewa) + WA co mało prawdopodobne


Porozmawiaj z Żydem jakimkolwiek i poproś by wymówił to imię i wymówi Ci bez najmniejszego problemu :)
Żydzi są za formą Jehwa, a nie Jahwe, wiedziałeś o tym? :)

Ewidentnie ludziom ta forma nie odpowiada, bo kojarza ją ze Świadkami Jehowy, którym są czesto nieprzychylni. Wielu jest nieobiektywnych w tej kwestii i odrzuca formę daną, bo jest w jakiejś denominacji...naprawde jest to niepoważne zachowanie.
 
     
Benjamin.Szot
[Usunięty]

Poziom: 97
HP: 82251/88443
 93%
MP: 0/42228
 0%
EXP: 198/1408
 14%
Wysłany: 2016-05-02, 09:27   

Dorzucę tylko dla forumowiczów parę słów na temat niehebrajskiej formy Jahwe wziętej ze źródeł samarytańskich, która w wymowie przypomina imię głównego boga Olimpu.

Jak pisze na ten temat Józef Flawiusz w Dawnych Dziejach Izraela tom XII, 5, 251 - 164 - gdy Antioch Epifanes uciskał i prześladował Żydów Samarytanie nie chcąc być uciskani, napisali do króla, aby nie obarczał ich przewinieniami Żydów od których czują się "odrębni zarówno pochodzeniem jak i obyczajem" i prosili go aby ich świątynię na górze Garizim, " która nie ma miana " pozwolił nazwać " świątynią Zeusa Helleńskiego. " Król Antioch spełnił ich życzenie. Odtąd w świątyni na górze Garizim zamiast czcić Jehowę zaczętą wzywać Zeusa ( odpowiednik rzymskiego Jupitera czyli Jowisza ). Gdy Bob Kobres z Biblioteki Uniwersytetu Georgii ujawnił Anastasy Papyrus, który znajduje się obecnie w British Museum okazało się, że treść papirusu zawiera magiczną formułę wzywania Zeusa - władcy bogów, gromowładnego króla Adonai, Pana Iaoouee. Bardzo przypomina to formę Jahve pisaną w języku greckim - Iaoue. [b]

W teologicznym czasopiśmie Oudtestamentische Studien , vol 5, str. 1 - 29 opublikowanym przez Brill Press Leiden, Holland znajduje się znakomity artykuł prof. Eerdmansa zatytułowany " The name Jahu ". Najlepiej jest zacytować co on sam napisał :

" Teodoret powiedział że Samarytanie używali imienia Jabai ( 'Ιαβε ). Te fragmenty skłoniły uczonych [b]do wstawienia samogłosek samarytańskiego Jabe od oryginalnych hebrajskich spółgłosek tworząc wymowę Yahweh. Ale to jest zwyczajne zgadywanie.
( str. 2)

Prof. Eerdmans pisze dalej dlaczego nie jest bezpieczne podążać za samarytańska wymową :

" Ezdrasz wprowadził nowy alfabet - "pismo kwadratowe" dla posługiwania się pismami świętymi. Odrzuceni Samarytanie odpowiedzieli przez stworzenie innego alfabetu stworzonego dla ich własnego tekstu Tory. Zbudowali swoją własną świątynię na wzgórzu Gerizim i mieli swoje własne kapłaństwo. Stawali na zawadzie Żydom, gdzie tylko mogli. Sanhedryn sygnalizował czas wielkich uroczystości za pomocą rozpalanego ognia na wzgórzach. Odkąd Samarytanie rozpalali ogniska w nieodpowiednim czasie aby zdezorganizować żydowski kalendarz, Sanhedryn musiał posługiwać się w tym celu posłańcami. Ze względu na ich postawę możemy spokojnie przyjąć, że Samarytanie mieli swoją własna [ inną ] pronuncjację świętego Imienia. Z tego powodu samarytańska pronuncjacja nie powinna być uważana [ przez współczesnych uczonych ] jako dowód żydowskiej pronuncjacji… " ( str. 4 )

W dalszym ciągu swych wywodów prof. Eerdmans stwierdza :
" Dowiadujemy się z tych fragmentów, że Teodoret wiedział, iż samarytańska wymowa różniła się od hebrajskiej " . ( str. 4/5 )

Istnieje jeszcze sporo innych dowodów na to, że forma Jahwe nigdy nie była stosowana przez Żydów. Z historii zaś wiadomo, że najbardziej na fermencie zależało jezuitom. Już Roberto Francesco Bellarmino ( 1542 - 1621 ) włoski jezuita, kardynał i inkwizytor, kanonizowany przez Piusa XI w swoim słowniku Institutiones linguae hebraicae, 1609, str. 284 - 289 zapewniał, że prawdziwa wymowa pozostaje nieznana, a samogłoski wstawiane do Tetragramu należą do słowa Adonaj i w związku z tym nie powinno się go wymawiać jako Iehoua. Po tej błędnej linii rozumowania poszedł kościół rzymski i takie stanowisko zajmuje do dziś wraz ze wszystkimi wrogami Imienia Bożego. Aktualnie nawet zarzucili stosowanie formy Jahwe w przekładach biblijnych postępując według nakazu Benedykta XVI z dnia 29 czerwca 2008 r. Ale jeśli już to zawsze podkreślają, że Imię Boże to Jahwe, a nie JEHOWAH.

Gdyby samogłoski z tytułu Adonaj były szyfrem do Tetragramu, to wówczas Imię Boże brzmiałoby Jahowah - a taka forma była Żydom nieznana. Chybione jest powoływanie się w tym wypadku na zasadę pisowni, że pod jod nie pisano szwa złożonego i dlatego pisano szwa proste odczytywane błędnie jako e - bo przeczy temu werset z księgi Sędziów 16 : 28, gdzie pod jod występuje szwa złożone odczytywane jako e.

_____________________________________________

http://biblia-odchwaszczona.webnode.com
 
     
Curiel333 

Potwierdzenie wizualne: 333
Dołączył: 27 Kwi 2016
Posty: 22
Skąd: Teologia biblijna
Poziom: 3
HP: 0/44
 0%
MP: 21/21
 100%
EXP: 4/9
 44%
Wysłany: 2016-05-02, 12:01   KWESTIA WYMOWY IMIENIA JHWH - PRACA STR. 180-183

TEMAT DOTYCZĄCY WYMOWY IMIENIA BOGA JHWH OPRACOWANY W PRACY PONIŻEJ:
http://www.chrzastowice.o...3w%20Jehowy.pdf

STR. 180-183
 
     
Curiel333 

Potwierdzenie wizualne: 333
Dołączył: 27 Kwi 2016
Posty: 22
Skąd: Teologia biblijna
Poziom: 3
HP: 0/44
 0%
MP: 21/21
 100%
EXP: 4/9
 44%
Wysłany: 2016-05-02, 18:03   

A ja szanuję WAS wszystkich i nie obrażam się!
Przecież Słowo Boże jest dla nas drogowskazem - PRAWDA?

Nikt nie zna lepiej SŁOWA BOŻEGO, niż sam JEZUS i nigdy nie pozna.
My w zasadzie tylko dotykamy Słowa Bożego, ślizgamy sie po powierzchni.
Pozdrawiam WAS moi przyjaciele :)
Curiel :)
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
BannerFans.com
BannerFans.com
BannerFans.com
Strona wygenerowana w 0,07 sekundy. Zapytań do SQL: 15