FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO Strona Główna FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO
TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17)

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Jota, jak jeden róg
Autor Wiadomość
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 720 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6182
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4648/6115
 76%
EXP: 160/330
 48%
Wysłany: 2018-07-09, 09:55   Re: Jota, jak jeden róg

Gedeon napisał/a:
Pokoja napisał/a:
Gedeon napisał/a:
Pokoja napisał/a:

Określenie o numerze 2762, użyte w Mt. 5:18 oznacza "RÓG", a nie kreska.

Czy wiesz jakie występuje tam słowo greckie?


Już napisałem. Czego jeszcze chcesz?

Chcę, żebyś napisał jak brzmi słowo grackie tłumaczone na "róg" i jakie ma jeszcze znaczenia.

Teraz kapujesz?


Czy tak ciężko jest zauważyć, że "róg" w porządku życia zakonu i "przecinek" (znak interpunkcyjny) w pisowni odgrywały taką samą rolę? Zarówno "róg" jak i "przecinek" coś oddzielają od siebie, dlatego "przecinek" też ma kształt "rogu". Z rogów wykonywano trąby, którymi ogłaszano różne święta i wydarzenia, a w szczególności rok jubileuszowy. Z tego powodu istnieje potrzeba zaistnienia, wielkiej harmonijnej relacji między tym, co wyraża "jota" (niedoskonałe pojmiowanie prawa natury), a tym, co wyraża "róg" (prawo figury, doskonale wyrażające prawo natury), Mt. 12:18-21.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 720 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6182
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4648/6115
 76%
EXP: 160/330
 48%
Wysłany: 2018-08-16, 11:52   Re: Jota, jak jeden róg

Cytat:
(17) Nie mniemajcie, abym przyszedł rozwiązywać zakon albo proroki; nie przyszedłem rozwiązywać, ale wypełnić. (18) Zaprawdę bowiem powiadam wam: Aż przeminie niebo i ziemia, jedna jota albo jedna kreska nie przeminie z zakonu, ażby się wszystko stało. (19) Kto by tedy rozwiązał jedno z tych przykazań najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany w królestwie niebieskiem; a ktokolwiek by czynił i uczył, ten będzie wielkim nazwany w królestwie niebieskiem. Mt. 5:18-19


W tym wątku zwróciłem uwagę, że w tej wypowiedzi Pana Jezusa, chodzi o jedną grecką "jotę" (dziewiąta litera oznaczająca dziesięć) z porządku narodów (zakonu natury), czyli o niedoskonałe pojmowanie prawa natury a nie o doskonałą hebrajską "jud" (dziesiąta litera oznaczająca dziesięć), wyrażającą doskonałe prawo figuralne.

Ponadto nie ma żadnych podstaw, aby znak graficzny, jakim jest przecinek = "RÓG" tłumaczyć jako kreska. Pierwszoplanowe znaczenie określenia o numerze 2703 jest "RÓG". Przecinek też ma kształt rogu i odgrywa taką samą rolę w piśmie, jak róg w porządku zakonu foguralnego. Zadaniem ich jest oddzielanie jednej części od drugiej. Natomiast kreska nie jedna jest w alfabecie greckim oraz różne ma ułożenie i zadanie w tekście. Szczepionka, jaką sporządziła tradycja teologiczna KRK, zainfekowała wiarę raz świętym podaną, aż do tego stopnia, że zmieniła wyznaniowe DNA Chrześcijan we wszystkich wyznaniach wiary,

Dla osób wnikliwych podaję tekst Mt. 5:17-19, umozliwiający jego zbadanie.

BIBLIA GDAŃSKA
Cytat:
(17) Nie (3361) mniemajcie (3543), abym (3754) przyszedł (2064) rozwiązywać (2647) zakon (3551) albo (2228) proroki (4396); nie (3756) przyszedłem (2064) rozwiązywać (2647), ale (235) wypełnić (4137).
18) Zaprawdę (281) bowiem (1063) powiadam (3004) wam (5213) (302): Aż (2193) przeminie (3928) niebo (3772) i (2532) ziemia (1093), jedna (1520) jota (2503) albo (2228) jedna (3391) kreska (2762) nie (3364) przeminie (3928) z (575) zakonu (3551) (302), ażby (2193) się wszystko (3956) stało (1096).
(19) Kto (3739) by (1437) tedy (3767) rozwiązał (3089) jedno (3391) z tych (5130) przykazań (1785) najmniejszych (1646), i (2532) uczyłby (1321) tak (3779) ludzi (444), najmniejszym (1646) będzie nazwany (2564) w (1722) królestwie (932) niebieskiem (3772); a (1161) ktokolwiek (3739) by (302) czynił (4160) i (2532) uczył (1321), ten (3778) będzie wielkim (3173) nazwany (2564) w (1722) królestwie (932) niebieskiem (3772).


Na podstawie Konkordancji Stronga z nr
Kod:
(17) Nie (3361) mniemajcie (3543), że (3754) przyszedłem (2064) unieważnić (2647) Prawo (3551) albo (2228) proroków (4396); nie (3756) przyszedłem (2064) unieważnić (2647), ale (235) urzeczywistnić (4137 wypełnić).
(18) Zaprawdę (281) bowiem (1063) powiadam (3004) wam (5213), nie ma obawy (3364): z powodu (575) zakonu (3551), wciąż jeszcze (2193) nie (302) przeminie (3928) niebo (3772) i (2532) ziemia (1093), dopóki (2193)  jedna (3391) jota (2503) jak (2228) jeden (1520)  róg (2762) nie zwróci uwagi (3928); Tak (302), wszystko (3956) się stanie (1096).


Na podstawie Konkordancji Stronga bez nr
(17) Nie mniemajcie, że przyszedłem unieważnić Prawo albo proroków; nie przyszedłem unieważnić, ale urzeczywistnić (wypełnić).
(18) Zaprawdę bowiem powiadam wam, nie ma obawy: z powodu zakonu, wciąż jeszcze nie przeminie niebo i ziemia, dopóki jedna jota, jak jeden róg nie zwrócą uwagi; Tak, wszystko się stanie.


nie przeminie niebo i ziemia, dopóki jedna jota, jak jeden róg nie zwrócą uwagi

Chodzi tu o to, że prawo narodów, ustanawiane według zakonu natury, zostanie w dniu Chrystusowym (Rz. 2:14-16), doprowadzone do takiej doskonałości, że najmniejszy jego szczegół, jak "jota", choć jeszcze "nadłamany", czy "tlący się", zwróci na siebie uwagę jak jeden "róg" z zakonu figury (Mojżeszowego) w czasie ogłaszania roku jubileuszowego, Mt. 12:18-21; Kpł. 25:8,9. W zakonie figuralnym jest ucieleśnienie wiedzy i prawdy o zakonie natury, Rz. 2:20. Dlatego Ap. Paweł w Rz. 13:1-5, nakazuje podporządkowanie się władzy zwierzchniej:

Na podstawie Konkordancji Stronga
(1) Każda dusza jest podporządkowana, zwierzchnościom, górującym nad kimś, jako że będące, zwierzchności, przez Boga są postanowione; Lecz tylko te zwierzchności, pod Bogiem. Rz. 13:1

Władza zwierzchnia, jako sługa Boży jest ustanowioną przez Boga. Jednocześnie jest ona dążeniem człowieka do zarządzania swoimi sprawami w czasie swego upadku. To on zasiada na jej urzędach. W trzecim aspekcie w instytucjach władzy zwierzchniej jest siedliskio wpływów sił demono - teistycznych, zwodzących do złego, rozbijających monoteizm, czyli jedność społeczeństwa ludzkiego.

Prawo narodów, ustanawiane według zakonu natury, zostanie w dniu Chrystusowym (Rz. 2:14-16), doprowadzone do takiej doskonałości, że najmniejszy jego szczegół, jak "jota", choć jeszcze "nadłamany", czy "tlący się", zwróci na siebie uwagę jak jeden "róg" w czasie ogłaszania roku jubileuszowego, Mt. 12:18-21; Kpł. 25:8,9? To dlatego Ap. Paweł w Rz. 13:1-5, nakazuje podporządkowanie się władzy zwierzchniej, jako podporządkowanie się Bogu? Z tego powodu, jako oskarżany przez Żydów (z arcykapłanem w innym nieceremonialnym stroju), stając przed tą władzą nie mógł powiedzieć "Mężowie bracia, wodzowie ludu Izraela", a tylko z czystymsumieniem: "Mężowie bracia", Dz. 23:1.

jedna jota - dziewiąta litera alfabetu greckiego, oznaczająca dziesięć, to symbol niedoskonałości, jak tlący się knot, czy czciła nadłamana, Mt. 12:18-21. Treść Mt. 5:19 odnosi się do jednej (3391) przykazanej Joty, a nie do przykazania figuralnego, chociaż jedno jest sprzężone z drugim w sposób zwrotny. Odnosi się do rodzaju żeńskiego "Joty", a nie do rodzaju męskiego "ROGU".

jak jeden róg - z rogu wykonywano trąbę, którą ogłaszano rok jubileuszowy, ale też są rogi upadłej władzy narodów, ukazane pod postacią bestii, wychodzącej z morza, a drugiej z ziemi. Wśród nich jest jeden mały róg, który odmienił czasy i prawo, Dn, 7:25. jest to wyraziciel bezbożnika, który ma być tak chłostany, że wszystko zwróci, co bezpodstawnie sobie uzurpował, , Izj. 11:4,5; 2Tes. 2:8. Będzie musiał unieść ciężkie brzemię, które wcześniej kładł na ludzi bez ruszenia własnym palcem w tym dźwiganiu, Mt. 23:4; Jer. 51:44,45; Ap. 18:4

Sługa Jehowy z Mt. 12:18-21 ma doprowadzić do zapanowania sprawiedliwości, dla narodów na ziemi. Wynikałoby z tego, że najmniejszy szczegół, niedoskonałej znajomości prawa natury musi najpierw zwrócić na siebie uwagę, jak trąba ogłaszająca rok jubileuszowy, aby zakończyła się edukacyjna rola drugiego nieba i ziemi dla nauczenia człowieka prawa w stanie jego upadku. Wcześniej człowiek nie stanie się doskonałym.

Pan Jezus nie przyszedł tylko do Żydów, lecz do swej własności, czyli do świata. Działał głównie w narodzie Żydowskim i dla tego narodu, ale cały świat jest jego własnoscią i do tej to własności przyszedł. Z tego powodu innym dał prawo zaliczenia ich do domowników wiary: "pieski jedzą to co z stołów panów ich spadnie dzieciom" i inne, np. setnik Kornrliusz. Przedstawieciele innych narodów złożyli mu dary przy narodzinach, ale też nazwali go sprawiedliwym, prawdziwym Synem Bożym przy ukrzyzowaniu.

To pokazuje, dlaczego Pan Jezus odnosił się tak samo do zakonu natury, jak i do zakonu figury (Synaju), które był zobowiązany wypełnić duchowo w najdrobniejszym szczególe; doskonale i zupełnie. Jednak nie zwracał uwagi na różne kreski, lecz na "JOTĘ" i "RÓG", który był bardzo znaczący w porządku zakonu. Nie moga tego zmienić setki, czy tysiące lat od zainfekowania wyznawców, szczepionką tradycji teologicznej, sprzecznej z nauczaniem Pana Jezusa i Apostołów.

Tekst z Mt. 5:17-19 zwraca naszą uwagę na PEŁNIĘ, w której tak Żydzi, jak i poganie osiągną doskonałość. Tą PEŁNIĄ niewątpliwie będzie Wielki Tysiącletni Jubileusz Ziemi, gdy wszelkie ciało będzie napełnione Duchem Świętego Boga Ojca, Dz. 2:17,18. Oczywiście ten jubileusz dokończy dni ostateczne, w których ma się to stać. W czasie tej PEŁNI najmniejsza JOTA prawa natury narodów, jak JEDEN RÓG z zakonu Synaju w szczególności w czasie ogłaszania roku Jubileuszowego, zwróci na siebie uwagę.

Prawo narodów, to prawo oparte na zakonie natury (Rz. 2:14-16), a prawo Żydów, to prawo oparte na zakonie figury, ale w łączności z naturą. Jedno nie może funkcjonować bez drugiego. Podobnie jak [b]MAPA Elektroniczna Księgi Logistyki PKP[/b] (zakon figury jako cień rzeczywistości) nie może funkcjonować bez łączności z rzeczywistą koleją PKP (rzeczywistość zakonu natury). W zakonie figury jest ucieleśnienie wiedzy i prawdy o rzeczywistości zakonu natury, Rz. 2:20. Inaczej to obrazowo wyrażając: zakon natury to wielki gmach, a zakon figury to jakby jego makieta.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 720 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6182
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4648/6115
 76%
EXP: 160/330
 48%
Wysłany: 2019-02-01, 23:44   JUBILEUSZOWE MILLENIUM, DOPEŁNIENIEM NIEDOSKONAŁOŚCI JOTY&qu

JUBILEUSZOWE MILLENIUM, DOPEŁNIENIEM NIEDOSKONAŁOŚCI "JOTY".

(17) Nie mniemajcie, że przyszedłem unieważnić Prawo albo proroków; nie przyszedłem unieważnić, ale urzeczywistnić (wypełnić). (18) Zaprawdę bowiem powiadam wam, nie ma obawy: z powodu zakonu, wciąż jeszcze nie przeminie niebo i ziemia, dopóki jedna jota, jak jeden róg (r. jubileuszowy) nie zwróci uwagi; Tak, wszystko się stanie.
(19) Jeśli by więc który zniósł jedną, tą najmniejszą przykazaną (p. jotę), i w ten sposób nauczał, w królestwie niebieskim nazywa się najmniejszym człowiekiem; ale który by tą wywoływał i nauczał, nazywa się wielkim w królestwie niebieskim.
Mt. 5:17-19 na podst. Konkordancji Stronga.

Jota (ἰῶτα, Ιι) – graficznie jest najmniejszym znakiem spółgłoski, najmniejszą literą alfabetu greckiego. Jest ona dziewiątą literą alfabetu greckiego, a jako liczba oznacza dziesięć – to symbol niedoskonałości. Natomiast hebrajska „juda” jest dziesiątą literą i dziesiątą cyfrą – to symbol doskonałości.

Pan Jezus w Mt. 5:18 nie mówił o hebrajskiej literce "juda", lecz o greckiej literce "jota", ale w kontekście ukoronowania jej doskonałością hebrajskiego "rogu" jubileuszowego. Trąby sygnału, którymi ogłaszano różne święta roku, a w szczególności rok jubileuszowy były wykonane z rogu baraniego. Pan Jezus połączył więc grecką literę prawa natury z duchowym wyrażeniem istoty zakonu Mojżeszowego, którym jest jeden "róg", "róg" trąbienia w pięćdziesiątym roku, roku jubileuszowym. Nawiązał więc do potrzeby sprzężenia prawa natury z prawem figury. Zgodnie z Rz. 2:14-16 jest prawo natury i jest prawo, jako jego ucieleśnienie w Zakonie Synaju, ucieleśnienie wiedzy i prawdy, na co Ap. Paweł wskazał w Rz. 2:20.

Cytat:
9. Tak, utrapienie i ucisk spadnie na duszę każdego człowieka, który popełnia złe, najprzód Żyda, potem i Greka, 10. A chwała i cześć, i pokój każdemu, który czyni dobrze, najpierw Żydowi, a potem i Grekowi.
11. Albowiem u Boga nie ma względu na osobę. 12. Bo ci, którzy bez zakonu zgrzeszyli, bez zakonu też poginą; a ci, którzy w zakonie zgrzeszyli, przez zakon sądzeni będą; 13. Gdyż nie ci, którzy zakonu słuchają, są sprawiedliwi u Boga, lecz ci, którzy zakon wypełniają, usprawiedliwieni będą. 14. Skoro bowiem poganie, którzy nie mają zakonu, z natury czynią to, co zakon nakazuje, są sami dla siebie zakonem, chociaż zakonu nie mają; 15. Dowodzą też oni, że treść zakonu jest zapisana w ich sercach; wszak świadczy o tym sumienie ich oraz myśli, które nawzajem się oskarżają lub też biorą w obronę;
16. Będzie to w dniu, kiedy według ewangelii mojej Bóg sądzić będzie ukryte sprawy ludzkie przez Jezusa Chrystusa. […] 20. [… Żyd ma] w zakonie ucieleśnienie wiedzy i prawdy, Rz. 2:9,10, 14-16, 20 […]

27. … ten, który cieleśnie jest nieobrzezany, a wypełnia zakon, będzie sądził ciebie, który mimo litery zakonu i obrzezania jesteś przestępcą zakonu. 28. Albowiem nie ten jest Żydem, który jest nim na zewnątrz, i nie to jest obrzezanie, które jest widoczne na ciele, 29. Ale ten jest Żydem, który jest nim wewnętrznie, i to jest obrzezanie, które jest obrzezaniem serca, w duchu, a nie według litery; taki ma chwałę nie u ludzi, lecz u Boga. Rzym. 2:9-29 (BW)


Te dwa prawa (prawo natury i prawo figury), czy systemy, potrzebują być ze sobą sprzężone zwrotnie, podobnie jak ELEKTRONICZNA MAPA LOGISTYKI PKP jest sprzężona z rozległą rzeczywistością kolei PKP. Dzięki temu nastąpi pełnia ŻYDÓW razem z pełnią innych narodów:

Cytat:
1. […] Czy Bóg odrzucił swój lud (czy wzgardził swoim ludem)? […] 2. Nie … (wzgardził) Bóg swego ludu, który uprzednio sobie upatrzył, […] 11. […] Czy się potknęli, aby upaść? Bynajmniej. Wszak wskutek ich upadku zbawienie doszło do pogan, aby w nich wzbudzić zawiść. 12. Bo jeśli ich upadek stał się bogactwem świata, a ich porażka bogactwem pogan, to o ileż bardziej ich pełnia? […] 15. Jeśli bowiem odrzucenie (ale nie wzgardzenie) ich jest pojednaniem świata, to czym będzie przyjęcie ich, jeśli nie powstaniem do życia z martwych?
[…] 25. A żebyście nie mieli zbyt wysokiego o sobie mniemania, chcę wam, bracia, odsłonić tę tajemnicę: zatwardziałość przyszła na część Izraela aż do czasu, gdy poganie w pełni wejdą,
26. I w ten sposób będzie zbawiony cały Izrael, jak napisano: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel I odwróci bezbożność od Jakuba. 27. A to będzie przymierze moje z nimi, Gdy zgładzę grzechy ich. 28. Co do ewangelii, są oni nieprzyjaciółmi Bożymi dla waszego dobra, lecz co do wybrania, są umiłowanymi ze względu na praojców. 29. Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże. Rzym. 11:1-28 (BW)


Pan Jezus połączył więc prawo natury z prawem figuralnym Zakonu Synaju. W takim połączeniu sytuacja staje się zrozumiałą. „Jota” to litera grecka, litera spoza świata hebrajskiego, litera prawa tego świata, hebrajska jej nazwa to „juda”. Pan Jezus, mówiąc, że dopóki „jota”, jak jeden „róg” (r. jubileuszowy) nie zwróci uwagi, wskazał, że tlące się, czy nadłamane pojmowanie prawa natury, zostanie w sprawiedliwości doprowadzone przez niego do doskonałości. W Mt. 5:18 jest użyte określenie o numerze 2762, które oznacza róg; znak graficzny . Znakiem graficznym w postaci rogu jest „przecinek”. Przecinek w zdaniu, opisującym porządek zakonu, odgrywa taką samą rolę jak róg oddzielający (ogłaszający) pewne jego okresy.

Dzięki udoskonaleniu pojmowania prawa natury na podstawie Zakonu figury (Synaju), symboliczna "jota" zwróci na siebie uwagę tak jak "róg" hebrajski, którym według Zakonu Synaju ogłaszano rok jubileuszowy (sabat sabatów) po roku sabatowym z ostatniego tygodnia lat sabatowych. Ogłaszanie roku jubileuszowego jest ukoronowaniem wszystkich trąbień, dlatego "jota" prawa natury ma zwrócić na siebie uwagę, jak ten "jeden róg". Pan Jezus wskazał na fakt, że sposobowi pojmowania prawa natury, wśród narodów, czegoś brakuje do doskonałości, którą symbolizuje dziesiątka. Brakuje do doskonałości, zawartej w zakonie Synaju, będącym ucieleśnieniem wiedzy i prawdy. Doskonałość ta jest wyrażona w 10 literze i 10 cyfrze, czyli w hebrajskiej "juda". Do tej doskonałości ma doprowadzić wierny i rozumny sługa Jehowy (S i NT), Pan Jezus Chrystus wraz z Kościołem i innymi. Od 1874r., jest on błogosławiony i błogosławiący tych, którym ukazuje Boski Plan Wieków (Zbawienia) za czasów pastora Russella, czyli CHRYSTUS, działający w duchu Eliaszowym = RZECZYWISTY DUCHOWY ELIASZ., Dn. 12:4,9-12; Łk. 12:43,44.

Cytat:
18. Oto sługa mój, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym moja dusza ma upodobanie. Złożę na niego Ducha mego, a On obwieści narodom sąd. 19. Nie będzie się spierał i nie będzie krzyczał, i nikt na ulicach nie usłyszy głosu jego. 20. Trzciny nadłamanej nie dołamie, a lnu tlejącego nie zagasi, dopóki nie doprowadzi do zwycięstwa sprawiedliwości. 21. A w imieniu jego narody pokładać będą nadzieję. Mat. 12:17-21 (BW)
16. Dlatego już odtąd nikogo nie znamy według ciała; a jeśli znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już nie znamy. 17. Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe. 18. A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i poruczył nam służbę pojednania, 19. To znaczy, że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednał, nie zaliczając im ich upadków, i powierzył nam słowo pojednania. 20. Dlatego w miejsce Chrystusa poselstwo sprawujemy, jak gdyby przez nas Bóg upominał; w miejsce Chrystusa prosimy: Pojednajcie się z Bogiem. 2 Kor. 5:16-20 (BW)


Teksty o tym samym słudze (trochę tu, trochę tam) z Mt. 12:18-21 (sługa nadziei narodów), z Łk. 12:37-44 (błogosławiony sługa), Łk. 16:1-12 (bezpodstawnie oskarżany sługa) i z Rz. 11:12,15, 25 (o pełni czasu Żydów i narodów) i znaczeniu prawa natury , (o dwóch zwrotnie sprzężonych z sobą prawach, czyli o prawie natury i prawie figury Synaju, w której jest ucieleśnienie wiedzy i prawdy, Rz. 2:14-16, 20), wskazują na dzieło doprowadzenia do doskonałości prawa natury, zgodnie z Prawem Synaju oraz na czas jego realizacji.

Także inne teksty, zawierają ten przekaz:

Cytat:
Nie wejdą do odpocznienia mego. Bóg w tym dniu odpocznienia (7 000 lat) wyznaczył dzień 1 000 lat), w którym lud jego będzie mógł wejść do tego odpocznienia. Żyd. 4:4-10
(8) […] jeden dzień u Pana jest jako tysiąc lat, a tysiąc lat, jako jeden dzień. […] 2Pio. 3:7-13
(4) I widziałem stolice, a usiedli na nich […], i królowali z Chrystusem tysiąc lat. […] będą kapłanami Bożymi i Chrystusowymi, i będą z nim królować tysiąc lat. Ap. 20:4-6
(11) I widziałem stolicę wielką białą, i siedzącego na niej, przed którego obliczem uciekła ziemia i niebo, a miejsce im nie jest znalezione. Ap. 20:11
(1) Potemem widział niebo nowe i ziemię nową; albowiem pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęła, a morza już więcej nie było. […] (5) I rzekł ten, który siedział na stolicy: Oto wszystko nowe czynię. I rzekł mi: Napisz: bo te słowa są wierne i prawdziwe. (6) I rzekł mi: Stało się. Jam jest Alfa i Omega, początek i koniec. Ja pragnącemu (w Milenijny JUBILEUSZ) dam darmo ze źródła wody żywej. Ap. 21:1-6


Ten porządek rzeczy, dla wykonania wielkich dzieł Bożych (Dz. 2:11), a w tym podporządkowania się im człowieka, został ukazany w cieniach Zakonu Synaju, na co wyraźnie wskazuje treść Kpł. 23:7-16 i 25:8-13

Z tego w co my Badacze Pisma Świętego wierzymy i z powyżej zacytowanych tekstów NT i Kpł 25:8-13, wynika, że:

1. Sabat Boży trwa 7 000 lat, więc cały tydzień stwarzania trwa 49 000 lat. Dlatego dniem na wejście ludu Bożego do odpocznienia (sabatu) jego jest siódmy Tysiącletni dzień. MILLENIUM to jest Sabatem SABATU Bożego, trwającego 7 000 lat. Jest więc ono 49 tysiącleciem, licząc od początku tygodnia stwarzania i siódmym dniem z SABATU Bożego, trwającego 7 000 lat.

2. Teraźniejszy system rzeczy, w którym zło dominuje, czyli drugie niebiosa i druga ziemia według Słowa Bożego, poddane są ogniowi kontrowersji w obecnym Tysiącletnim dniu sądu od 1874r. Sąd ten odbywa się przez Słowo Pana Jezusa, (Kto mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, sądzić go będzie w dniu ostatecznym, J. 12:46-48). Można zauważyć to na różnych biblijnych, forach internetowych. Toczą się dyskusje, które jakby nie mają końca. Moja dusza tęskni za tobą w nocy i mój duch poszukuje ciebie, bo gdy twoje sądy docierają do ziemi, mieszkańcy jej okręgu uczą się sprawiedliwości. Izaj. 26:9. Jest to MILENIUM, dla zatracenia niepobożnych ludzi, tłumiących Prawdę Bożą, Rz. 1:18.

Sąd przez Słowo Pana Jezusa wraz z Restytucją zbiorową, rozpoczyna CZAS NAPRAWIENIA WSZYSTKICH RZECZY (paruzja "jak złodziej w nocy", Dz. 3:19-21. Od 1874r., obejmuje to min. wolność człowieka, religijną, sumienia i inne prawa człowieka, ochrona dóbr osobistych, praca u podstaw, zniesienie niewolnictwa itp., itd. Jest on więc przygotowaniem, dla już następujących nowych niebios i nowej ziemi (trzecich), w których sprawiedliwość ma zatriumfować, wymierzając przez 1 000 lat sąd drugim niebiosom i drugiej ziemi, 2Pio. 3:7-13. O panowaniu z Chrystusem w tym MILLENIUM, uczestników pierwszego zmartwychwstania (na łożach swoich), czyli części z 144000 jest napisane w Ap. 20:4-6. inni nadal mają miecz Słowa Bożego w ziemskiej pielgrzymce wiary i samoofiary, Ps. 149.

3. Obecne MILENIUM poprzedza, następujący po nim Wielki Tysiącletni JUBILEUSZ Ziemi (Epifanię Paruzji, 2Tes. 2:8; 2Tym. 4:8), Ap. 20:5,11. JUBILEUSZ ten jest więc SABATEM siedmiu Tysiącletnich Sabatów, dla sześciu dni (po 7 000 lat) z tygodnia stwarzania. Te Tysiącletnie dni w sprawozdaniu o stworzeniu (Rdz. 1:1-2:3) zaznaczone są przez frazę, że „Bóg widział, że to było dobre/ bardzo dobre”. Od czasu trwania tego Jubileuszu w wspólnym przybytku z ludem swoim będzie mieszkał Bóg jego, bo pierwsze rzeczy smutku, łez, chorób i śmierci przeminą. Bóg pragnącemu darmo (z łaski) da ze źródła wody żywej. Ap. 21:1-6. Jest to charakterystyczne dla rzeczywistego Tysiącletniego Jubileuszu Ziemi, zobrazowanego w roku Jubileuszowym.

Punkt 1 i 2, wskazują na następujące po sobie dwa Tysiąclecia, których figurami w różnej skali jednokładnego porządku, zgodnie z Kpł. 23:7-16 i 25:8-13 (miniatura) były rok sabatowy i rok jubileuszowy. Porządek według tygodnia święta Przaśników w Kpł. 23:7-16, dotyczy zobowiązań człowieka, a porządek według zwykłego tygodnia lat w Kpł. 25:8-13, dotyczy dobrodziejstwa prawa.

Ponadto należy uwzględnić prorocze zastosowanie, pełnych 50 i 70 cykli jubileuszowych oraz 51 cykli bez roku jubileuszowego. Pełne 50 cykli – cieni (od 625r.p.n.e.), wskazuje na 1874/75 rok, jako początek Jubileuszu Izraela, powracającego do swojego utraconego dziedzictwa ziemi w Palestynie (temu zaprzeczyć nie można). Ten Jubileusz następuje według "joty", czyli według jeszcze niedoskonałego pojmowania prawa natury w stosunku do doskonałego ukazania prawa figuralnego Synaju (Mojżeszowego).

Tak jak "jota" jest dziewiątą literą alfabetu greckiego, a jako liczba oznacza dziesięć – to symbol niedoskonałości, tak Jubileusz narodowego powrotu Żydów do własnej Ziemi Ojczystej, następuje w czasie Milenijnego Sabatu. Odpowiednio stosując znaczenie "joty", gdzie na miejscu dziewiątym alfabetu jest liczba dziesięć, wychodzi, że w czasie Tysiącletniego Sabatu Pańskiego jest narodowy Jubileusz Izraela. Chociaż Izrael jest częścią tego świata w stanie upadku, to jednak ze względu na obietnicę Boża, złożoną jego ojcom, czyli ze względu na Boski Plan Zbawienia został figuralnie podniesiony wyżej ponad narody. Tym też można tłumaczyć jego wcześniejszy, narodowy Jubileusz.

Siedemdziesiąt cykli Jubileuszowych, liczonych od 625 r.p.n.e. wskazuje na 2874/2875, jako początek Milenijnego Jubileuszu całego stworzenia, a w tym i Żydów powracających z prochu ziemi do pierwotnego swojego dziedzictwa, czyli do Raju Bożego, Rz. 8:19-23. Natomiast cykle bez roku Jubileuszowego (liczone od 624r.p.n.e.), wskazują na 1874/75 rok, jako początek Milenijnego Sabatu świata, w którym zaczęła się rozmnażać umiejętność, Dn. 12:4, a zarazem na narodowy Jubileusz Izraela, udzielany przez narody, które nie mogą sobie poradzić z nim jako „ciężkim Kamieniem”:
Cytat:
Zach. 12:2-3
2. Oto Ja uczynię z Jeruzalemu puchar taczania się dla wszystkich ludów wokoło. Niedola dotknie także Judę przy oblężeniu Jeruzalemu.
3. W owym dniu uczynię z Jeruzalemu ciężki kamień dla wszystkich ludów. Każdy, kto go będzie podnosił, ciężko się zrani, gdy zbiorą się przeciwko niemu wszystkie narody ziemi. (BW)


Figuralne (jednokładne) i prorocze (jednostki miary czasu) sposoby zastosowania cykli jubileuszowych, wynikają z przenikania się upadłej rzeczywistości na linii "R" z rzeczywistością wiary na linii "N", pokazane w Boskim Planie Wieków (BPW), Tom I WPŚw; Wykład XII - Objaśnienie Wykresu Przedstawiającego Plan Wieków. Figuralny sposób jest miniaturowym rzutem z zewnątrz na cały tydzień stworzenia i Boski Plan Wieków. Natomiast proroczy sposób, służy jako jednostka miary czasu, zapewniająca poznanie z wewnątrz, długości i czasu drogi, dla wyjścia z niewoli grzechu i upadku. Zarówno figuralny rzut, jak i prorocze zastosowanie w ostateczności muszą dać ten sam wynik, czyli 2874r.

Milenijny Jubileusz Sabatem Milenijnych Sabatów


Obliczenia czasu Jubileuszu - pierwsze obliczenie
JUBILEUSZ IZRAELA JAKO FIGURA ZAKONU.
(Obliczenie według Pastora Russella – od roku wejścia Izraela do Ziemi Obiecanej)


Rok 950 Izraela od wejścia do Ziemi Obiecanej, przypadł na 625r.p.n.e, czyli 19 lat przed upadkiem królestwa judzkiego w 606r. 625r.p.n.e, wyznacza środek Sabatu Bożego, trwającego 7 000 lat, więc do jego końca jest akurat 3 500 lat, po których nastąpi koniec dni, koniec pięćdziesięciu Tysiącletnich dni, czyli JUBILEUSZ, jako pełnia tych dni.

Wypowiedź Jehowy będzie wypełniona; Siedemdziesiąt lat spustoszenia, które JaH wyznaczył, zapłaci wszystkie sabaty odpoczywania (przestrzegania sabatu) ziemi, aż do końca, pełni dni. 2Kro. 36:21 wg. KS.

Co stanowi tą pełnię dni? Figuralne cykle, wskazują niewątpliwie, że jest to rok Jubileuszowy (sabat sabatów). Siedemdziesiąt lat jest karą dla "złych fig", ale też jest swego rodzaju dobrowolnym narodowym dziełem "dobrych fig" z Jer. 24 rozdział. Jest to swego rodzaju zapłata za przyszłe cykle bez roku Jubileuszowego.

Jehojakim po Jubileuszu z 625 r.p.n.e. zerwał przymierze w 624 p.n.e.

W drugim roku lennika, a w piątym roku łącznego panowania Jehojakima nie chciał się on ukorzyć przed Jehową razem z ludem i z książętami. W związku z tym oznacza to zerwanie Przymierza Boga Izraela, prowadzące do utraty resztek suwerenności za Sedekiasza. W Królestwie Judzkim obowiązywał już porządek babiloński. Konsekwencją tego jest liczenie 49 letnich cykli, czyli bez Jubileuszu. Prawo narodów nie pozwalało Żydom na rok Jubileuszowy.

Cytat:
(1) W roku czwartym Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, doszło Jeremiasza od Pana słowo […] (5) Potem dał Jeremiasz Baruchowi taki rozkaz: […] (6) Idź przeto ty i odczytaj z tego zwoju, który napisałeś pod moje dyktando, słowa Pana w domu Pana w dzień postu wobec ludu; […] (9) W piątym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla judzkiego, w dziewiątym miesiącu obwołano w całym ludzie Jeruzalemu i w całym ludzie, który przybył z miast Judy do Jeruzalemu, post przed Panem. (10) I odczytał Baruch z księgi słowa Jeremiasza w domu Pana, […] wobec całego ludu. (11) … Micheasz, […] (12) zszedł do pałacu królewskiego, do komnaty kanclerza, a tam właśnie mieli zebranie wszyscy książęta: […]

(13) … Micheasz opowiedział im o wszystkim, co słyszał, gdy Baruch czytał z księgi wobec ludu. (14) Wtedy wszyscy książęta posłali do Barucha Jehudiego, […] z poleceniem: Weź do ręki zwój, z którego czytałeś wobec ludu, i przyjdź! I Baruch, […] przyszedł do nich.(15) […] I Baruch czytał wobec nich. (16) […] rzekli do Barucha: Musimy o tym wszystkim donieść królowi. […] (20) […] udali się do króla na dziedziniec pałacowy i opowiedzieli królowi o tych wszystkich sprawach, (21) wtedy król posłał Jehudiego, aby zabrał zwój i przyniósł go z komnaty kanclerza Eliszamy. I czytał go Jehudi wobec króla i wobec wszystkich książąt, którzy stali przy królu. (22) A król mieszkał wtedy w pałacu zimowym, był bowiem miesiąc dziewiąty i ogień płonął przed nim na palenisku.

(23) Gdy tylko Jehudi przeczytał trzy czy cztery kolumny, król odciął je nożem pisarskim i wrzucał w ogień płonący na palenisku, aż cały zwój spłonął w ogniu paleniska. (24) Ale nie przerazili się i nie rozdarli szat ani król, ani jego słudzy, którzy słyszeli wszystkie te słowa, (25) a chociaż Elnatan i Delajasz, i Gemariasz nalegali na króla, aby nie palił zwoju, jednak on ich nie usłuchał. (26) Owszem król rozkazał Jerachmeelowi, synowi króla, i Serajaszowi, synowi Azriela, i Selemiaszowi, synowi Abdeela, aby pochwycili pisarza Barucha i proroka Jeremiasza, lecz Pan ukrył ich.

(27) A gdy król spalił zwój ze słowami, które spisał Baruch pod dyktando Jeremiasza, doszło Jeremiasza słowo Pana tej treści: (28) Weź sobie znowu inny zwój i napisz na nim wszystkie poprzednie słowa, które były na pierwszym zwoju, spalonym przez Jojakima, króla judzkiego! (29) A o Jojakimie, królu judzkim, powiedz: Tak mówi Pan: Spaliłeś ten zwój, mówiąc: Dlaczego tak napisałeś na nim: Król babiloński na pewno przyjdzie i zniszczy tę ziemię, i wytępi z niej ludzi i zwierzęta. (30) Dlatego tak mówi Pan o Jojakimie, królu judzkim: Nie będzie miał nikogo, kto by zasiadł na tronie Dawida, a jego trup będzie wyrzucony na skwar we dnie i na chłód w nocy. (31) I ukarzę go wraz z jego potomstwem i jego sługami za ich winę, i sprowadzę na nich i na mieszkańców Jeruzalemu oraz na mężów Judy to wszystko zło, które zapowiedziałem im, lecz nie usłuchali. Jer. 36:1-31


Obliczenie 51 cykli do MILLENIUM SABATOWEGO, trwającego od 1875r. (jesień 1874r.)

Jeżeli pięćdziesiąt jeden cykli po czterdzieści dziewięć lat i siedemdziesiąt cykli po pięćdziesiąt lat, rozpoczynają się w 625 r.p.n.e., to te podwójne cykle, doprowadzają nas do roku 1874/75, jako początku Millenium sabatowego ziemi i do roku 2874/75, jako JUBILEUSZU Millenijnego ziemi. Jednak cykle lat sabatowych bez Jubileuszy należy liczyć od drugiego roku Jehojakima, jako lennika Nabuchodonozora. W tym roku Królestwo Judzkie weszło w kolizję z prawem Przymierza Synaju w związku z prawem Imperium Babilońskiego. Zmiana położenia tego ludu nastąpiła dopiero w 51 roku, licząc od drugiego roku Jehojakima, jako lennika Nabuchodonozora. Był to okres dłuższy niż 50 lat, ale kończący się bez roku jubileuszowego. Jest to wyraz niedoskonałości prawa tego Imperium, podobnie jak w przypadku niedoskonałości greckiej litery "jota" (dziewiąta litera a dziesiąta cyfra), obrazującej niedoskonałe pojmowanie prawa natury.

Dopiero po 51 latach Bóg na nowo dał moc ludowi swemu, ale jeszcze w Babilonie. Na te 51 lat, składają się 7 lat królowania Nabuchodonozora od 2 roku Jehojakima, jako jego lennika, 37 lat niewoli Jehojachina (syna Jehojakima), po których Ewil – Merodach uwolnił go. Był to 45 rok królowania Nabuchodonozora, a zarazem rok utraty zmysłów na siedem lat. Tak więc po tych 7 latach, upłynęło 51 lat od roku postu z Jer. 36:9, a 52 lata od rozpoczęcia królowania Nabuchodonozora nad Babilonem. Wtedy w Babilonie rozpoczęła się dwuwładza. Lew stanął na dwóch nogach, jak człowiek (Dn. 7:4), Nabuchodonozor, zaczął ponownie wychwalać Boga niebios, Dn. 4:33,34

Na 52 lata składa się 19 lat królowania Nabuchodonozora do 606 r.p.n.e. i 33 lata w czasie trwania 70 lat Imperium Babilońskiego. Na danie mocy przez Boga na nowo jego ludowi w niewoli, miał zapewne też wpływ czterdziestoletni okres spustoszenia Egiptu. Zostało ono zapowiedziane w 27 roku po uprowadzeniu do Babilonu z królem Jehojachinem, czyli już w 16 roku Imperium Babilońskiego. Nastąpiło to jednak dopiero ok. 40 lat przed jego upadkiem. Żydzi pozostali z Sedekiaszem bardzo liczyli na wyzwolenie przez Egipt, więc mogło to mieć wpływ na osłabienie tych w Babilonie. Spustoszenie Egiptu, położyło kres tym oczekiwaniom, więc dało to na nowo moc „dobrym figom”:

Cytat:
(5)Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Jak na te dobre figi, tak spojrzę łaskawie na wygnańców Judy, których zesłałem z tego miejsca do ziemi Chaldejczyków, ku dobremu; (6) i zwrócę na nich oko z myślą o dobrem, i sprowadzę ich z powrotem do tej ziemi, i odbuduję ich, a nie zburzę, zasadzę ich, a nie wykorzenię. (7) I dam im serce, aby mnie poznali, że Ja jestem Pan. I będą mi ludem, a Ja będę im Bogiem, bo nawrócą się do mnie całym swoim sercem. Jer. 24:5-7.


Pięćdziesiąt jeden lat, które upłynęły od drugiego roku Jehojakima, jako lennika króla Nabuchodonozora, upłynęły bez roku Jubileuszowego, czyli bez sabatu lat sabatowych. Dopiero po tym okresie Bóg na nowo dał moc ludowi swemu, czyli "dobrym figom", ale będącym jeszcze w niewoli w Babilonie. Jest to swego rodzaju zapowiedź 51 cykli jubileuszowych, ale bez lat jubileuszowych, czyli po 49 lat każdy. Więc 51x49 lat =2499 lat. liczone od 624r.p.n.e., trwały do 1874/75r.n.e.

W związku z powyższym ostatni rok 51 cyklu bez Jubileuszu, rozpoczyna zarazem pozaobrazowy rok sabatowy, trwający 1 000 lat. Rok ten przypadł na jesień 1874r., czyli wtedy, gdy jeszcze trwało "siedem czasów pogan", kiedy nadal było deptane prawo Izraela do własnej Ojczyzny ze stolicą w Jeruzalem. Obrazowy rok sabatowy w Izraelu nie oznaczał powrotu z łaski do pierwotnej własności, ale był przygotowaniem do niego. Dla klas wybranych, dawał jednak prawo do powrotu według osiągniętych możliwości, rozwiniętych dzięki okupowi Chrystusowemu.

Obliczenia czasu Jubileuszu - drugie obliczenie
JUBILEUSZ WEDŁUG "JOTY" I MIARY PROROCZEJ.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 720 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6182
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4648/6115
 76%
EXP: 160/330
 48%
Wysłany: 2019-06-20, 09:25   

http://biblos.feen.pl/vie...p=109261#109261
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
BannerFans.com
BannerFans.com
BannerFans.com
Strona wygenerowana w 0,13 sekundy. Zapytań do SQL: 14