FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO Strona Główna FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO
TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17)

FAQFAQ  SzukajSzukaj  UżytkownicyUżytkownicy  GrupyGrupy  StatystykiStatystyki
RejestracjaRejestracja  ZalogujZaloguj  AlbumAlbum  DownloadDownload

Poprzedni temat «» Następny temat
Między wieczorami
Autor Wiadomość
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 720 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6182
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4648/6115
 76%
EXP: 160/330
 48%
Wysłany: 2015-04-06, 16:56   Między wieczorami

MIĘDZY WIECZORAMI

Cytat:
Miesiąc ten będzie wam początkiem miesięcy: pierwszy wam będzie między miesiącami w roku. (3) Rzeczcie do wszystkiego zgromadzenia Izraelskiego, mówiąc: Dziesiątego dnia miesiąca tego weźmie sobie każdy baranka według familii, baranka według domu. […](5) Baranka zupełnego, samca rocznego, mieć będziecie; z owiec albo z kóz weźmiecie go. (6) I będziecie go chowali aż do czternastego dnia miesiąca tego; a zabije go wszystko zebranie zgromadzenia Izraelskiego między (996) dwoma wieczorami (6153). Wyj. 12:2,3,5,6


Nakaz dany w Wyj. 12:6 nie może oznaczać pory o zmierzchu (5399), tak jak to oddają niektóre przekłady Pisma Świętego. Nie może się on też odnosić do pory miedzy zmierzchem (5399), a wieczorem (6153) następującym po nim, ponieważ nie jest napisane między zmierzchem (5399) a wieczorem (6153), lecz tylko między (996) wieczorami (6153).

Z Prz. 7:9 w zw. z 1Sm. 30:17 wynika, że zmierzch (5399) kończy jedną dobę, a wieczór (6153) rozpoczyna drugą:

Cytat:
o zmierzchu (5399), pod wieczór (6153), z nastaniem nocy (380-3915) i mroku (653). Prz. 7:9

Dawid urządził wśród nich rzeź od zmierzchu (5399) aż do wieczora (6153) następnego dnia, 1Sm. 30:17


Czas między (996) wieczorami (6153) to doba żydowska, która rozpoczynała się wieczorem (6153) i kończyła przed nastaniem kolejnego wieczora (6153). Jest to zgodne z Kpł. 23:32.

Sabat odpocznienia mieć będziecie, gdy trapić będziecie dusze swe; dziewiątego dnia tegoż miesiąca, wieczór (6153), od wieczora (6153) aż do wieczora (6153), obchodzić będziecie sabat wasz. Kpł. 23:32

Przepis z Wyj. 12:6 jest tak wyrażony, jakby można było go wykonać w różnym czasie między (996) wieczorami (6153), a przepis z Kpł. 23:32 określa, że sabat trwał cały czas od wieczora (6153), aż do wieczora (6153). Tak określony czas, dla ustalenia pory, kiedy należało zabić baranka, czy wykonać inne nakazy prawa nie jest precyzyjny.
Dopiero tekst z P.Pr. 16:6,7, wskazuje w sposób precyzyjny, że na pamiątkę wyjścia z Egiptu, baranka należało zabijać o tej porze, kiedy go wtedy zabijano przed przejściem w nocy anioła śmierci:

Cytat:
(6) Ale na miejscu, które obierze Pan, Bóg twój, aby tam mieszkało imię jego, ofiarować będziesz ofiarę świętą przejścia w wieczór (6153) przy zajściu słońca, w ten czas, któregoś wyszedł z Egiptu. (7) To upieczesz i jeść będziesz na miejscu, które obierze Pan, Bóg twój; potem wrócisz się rano, i pójdziesz do namiotów swoich. (8) Przez sześć dni będziesz jadł przaśniki, ale w dzień siódmy święto uroczyste będzie Pana, Boga twego; nie będziesz czynił weń żadnej roboty. P.Pr. 16:6,7


w wieczór (6153) przy zajściu słońca, w ten czas, któregoś wyszedł z Egiptu, czyli o określonej porze, wymuszonej okolicznościami przy opuszczaniu Egiptu.

Przepis z Wyj. 12:6, jako ustawa wieczna (na czas nieokreślony) nie ustalał konkretnej pory doby na złożenie baranka i innych ofiar. Ustala tylko to, że ma to być wykonane między (996) wieczorami (6153), czyli w ciągu jednej żydowskiej doby. Tak wyrażony nakaz wieczny, świadczy o tym, że jest dany na różne okoliczności, jakie mogą się wydarzyć w czasie realizacji Boskiego Planu Wieków (zbawienia).

Przepis z P.Pr. 16:6,7 precyzuje jednak, że na pamiątkę wyjścia z Egiptu baranka należy zabijać o tej samej porze, co wtedy, a więc wieczorem przy zajściu słońca, rozpoczynającego dzień 14 Nisana. Nie znaczy to jednak, że ta pora wyczerpuje wszelkie okoliczności miedzy (996) wieczorami (6153), które ewentualnie, według Bożego zamierzenia miały się wydarzyć w przyszłości. Pora zabicia baranka w Egipcie wyniknęła z tej okoliczności, że tej nocy przechodził anioł śmierci i drzwi domów miały być pomazane krwią, aby był ocalony pierworodny tego domu. Tej nocy nikt z ludu nie mógł wychodzić z domów swoich.

Faraon w nocy wezwał Mojżesza i wyraził zgodę na wyjście Izraelitów na pustynię, Rdz. 12:18,19. Nad ranem należało spalić, to z baranka, co nie zostało spożyte. W dzień Izraelici ostatni raz wypraszali różne cenne rzeczy, a także dostali ubranie od Egipcjan. Był to dzień Paschy w ścisłym znaczeniu. Dzień „Przejścia” z stanu niewoli do stanu wolności, z siedzib w ziemi Goszen do Ramzes leżącego w tej ziemi, które było symbolem wolności Izraela od czasu przybycia Jakuba z rodziną do Egiptu.

Wyjście z Ramzes nastąpiło w nocy 15 Nisana, Lb. 33:3. Tej samej nocy, w której 430 lat wcześniej z Egiptu wychodził Abraham:

Cytat:
Wyruszyli z Ramzes w pierwszym miesiącu piętnastego dnia pierwszego miesiąca. Nazajutrz po święcie Paschy synowie izraelscy wyszli z ręką podniesioną na oczach wszystkich Egipcjan, Lb. 33:3

Pobyt synów izraelskich w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat. (41) Po upływie tych czterystu trzydziestu lat, dokładnie tego samego dnia, wyruszyły z ziemi egipskiej wszystkie zastępy Pana. (42) Była to noc, w której czuwał Pan, aby wyprowadzić je z ziemi egipskiej. Toteż ma ona być nocą czuwania wszystkich synów Izraela po wszystkie ich pokolenia ku czci Pana. Wyj. 12:40-44

Dokładnie tego samego dnia, czyli 430 lat później tego samego dnia, którego Abram wyszedł z Egiptu (Rdz. 12:20). Wyszedł on z Saraj i jej służącą Hagar, Egipcjanką, która szydziła z niepłodnej pani swojej. Miało to negatywny wpływ na Saraj, a przez to i na ciemiężenie jej potomstwa, które nie mogło się narodzić.


Noc z 14 Nisana była nocą czuwania, aby nie zginęli pierworodni Izraela i z całymi rodzinami w dzień przeszli do Ramzes, a noc 15 Nisana była nocą czuwania, aby wyprowadzić zastępy Izraela, najpierw z Ramzes w ziemi Goszen, a następnie i z Egiptu przez Morze Czerwone.

Fakt, że wieczerza paschalna w Egipcie, a później i święto jej upamiętniania, odbywały się wieczorem, symbolizującym Wiek Zakonu, a Pamiątka spożywania ciała i picia krwi Pana Jezusa przez 3,5 roku, nastąpiła po niej w nocy, która symbolizuje Wiek Ewangelii, wskazuje, że dziejowe wydarzenia Boskiego Planu Wieków (zbawienia), należą do jednej doby, symbolicznie nazwanej miedzy wieczorami, a trwającej 7 000 lat, czyli przez cały sabat Boży.

Spożywanie przaśnego chleba jest symbolem przyjmowania nauki Pana Jezusa o jego ziemskim, cielesnym, doskonałym człowieczeństwie i kształtowanie się według niej. Natomiast picie owocu winorośli jest symbolem napełniania się jego nauką o doskonałym ziemskim prawie życiowym, które oddał za Adama, za cały jego rodzaj i kształtowanie się według niej. To spożywanie symbolicznego ciała Pana Jezusa i picie jego symbolicznej krwi, trwało 3.5 roku w czasie całej jego działalności. Nauka ta została zapieczętowana w uczniach jego i spisana w Słowie Bożym, a następnie jest dawana innym w całym Wieku Ewangelii.

W związku z powyższym, oczyszczenie przez wiarę postępowania patriarchów, Abrahama, Izaaka i Jakuba i jego potomków, wywodzących się po potopie z rodziny ludzkiej, dotkniętej bałwochwalstwem, odpowiada wstaniu Pana Jezusa od zastawionej wieczerzy, aby umyć nogi Apostołom. Wieczerza z przygotowanym do spożycia, wcześniej zabitym barankiem, znajdowała się już na stole, już wcześniej. Z obrazu tego, wynika dalszy wniosek, że rzeczywisty Baranek też był zabity już wcześniej, a kąpiel w wodach potopu, odpowiada chrztowi przypominanemu przez całkowite umycie się przed Pamiątką Wieczerzy Pańskiej, 1Pio. 3:18-21; J. 13:10. To wszystko razem wzięte, wskazuje na baranka zabitego od założenia świata – w WIECZÓR ŚWIATA, Ap. 13:8 (więcej w wątku: BARANEK ZABITY OD ZAŁOŻENIA ŚWIATA)

Tak ogólne wskazanie pory zabicia baranka w ciągu jednej doby, czyli między wieczorami ma jeszcze inne swoje uzasadnienie z tej przyczyny, że do stosowania porządku Paschy mieli się włączyć także przybysze, którzy poddadzą się obrzezaniu.
Gdyby wszyscy Żydzi i prozelici, rozproszeni po całym świecie, chcieli obchodzić Paschę w tym samym czasie, co Żydzi w Jeruzalem, to w każdym innym miejscu na kuli ziemskiej byłaby inna pora doby między wieczorami żydowskimi. Gdyby chcieli obchodzić ją o takiej samej godzinie doby u siebie, jak Żydzi u siebie, to u Żydów upłynąłby okres czasu między wieczorami, czyli też cała ich doba.

Ponadto dochodzi tu problem z ustaleniem pierwszego wiosennego nowiu księżyca, rozpoczynającego żydowski Nowy Rok religijny. Zaobserwowanie tego nowiu może być trudne w niektórych latach, w których tylko 3% oświetlonej tarczy Księżyca można zaobserwować i to przez kilka minut, albo wtedy, gdy nów przypada po zachodzie Słońca i przed zachodem Księżyca.

Wszystkie te okoliczności wskazują, dlaczego nakaz z Wyj. 12:6 stawia warunek, że zabicie baranka będzie uznane, jeżeli nastąpi w ciągu jednej doby żydowskiej i tak powinno być upamiętniane, jako święto na całej ziemi.

Bardzo istotne znaczenie to miało w roku śmierci Pana Jezusa, jako Baranka rzeczywistego, którego obrazował baranek paschalny. Obrazowy baranek kończył swoją rolę, gdy ja przejął rzeczywisty. Rolę tą Pan Jezus Chrystus przejął na rok przed swoją śmiercią, kiedy to narodził się baranek, który dziesiątego Nisana miał być wyszukany, jako bez skazy i odłączony na zabicie w dniu 14 Nisana miedzy wieczorami.

W związku z tym na uwagę zasługuje treść Łk. 13:6-9, o której nie wspominają Ewangeliści Mateusz i Marek, ale zapisali, jak ona się wypełniła na zatwardziałym narodzie, co stało się przyczyną zniesienia ofiar krwawych w połowie tygodnia, Dn. 9:24-27:

Cytat:
W tym samym czasie przybyli do niego niektórzy z wiadomością o Galilejczykach, których krew Piłat pomieszał z ich ofiarami. (2) I odpowiadając, rzekł do nich: Czy myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż wszyscy inni Galilejczycy, że tak ucierpieli? (3) Bynajmniej, powiadam wam, lecz jeżeli się nie upamiętacie, wszyscy podobnie poginiecie. (4) Albo czy myślicie, że owych osiemnastu, na których upadła wieża przy Syloe i zabiła ich, było większymi winowajcami niż wszyscy ludzie zamieszkujący Jerozolimę? (5) Bynajmniej, powiadam wam, lecz jeżeli się nie upamiętacie, wszyscy tak samo poginiecie.

(6) I powiedział to podobieństwo: Pewien człowiek miał FIGOWE DRZEWO zasadzone w winnicy swojej i przyszedł, by szukać na nim owocu, lecz nie znalazł. (7) I rzekł do winogrodnika: Oto od trzech lat przychodzę, by szukać na tym figowym drzewie owocu, a nie znajduję. Wytnij je, po cóż jeszcze ziemię próżno zajmuje? (8) A tamten odpowiadając, rzecze: Panie, pozostaw je jeszcze ten rok, aż je okopię i obłożę nawozem, (9) MOŻE WYDA OWOC W PRZYSZŁOŚCI; JEŚLI ZAŚ NIE, WYTNIESZ JE. Łk. 13:6-9

To jest naprawdę prorok. (41) Inni mówili: To jest Chrystus; a jeszcze inni mówili: Czy z Galilei przyjdzie Chrystus? (42) Czy Pismo nie mówi, że Chrystus przyjdzie z rodu Dawida i z Betlejemu, miejscowości, gdzie mieszkał Dawid? (43) Powstał więc z powodu niego rozłam między ludem. (44) Niektórzy z nich chcieli go pojmać, lecz nikt nie podniósł ręki na niego. (45) Przyszli tedy słudzy do arcykapłanów i faryzeuszów, którzy ich zapytali: Dlaczego nie przyprowadziliście go? (46) Słudzy odpowiedzieli: Nigdy jeszcze człowiek tak nie przemawiał, jak ten człowiek mówi. (47) Wtedy odpowiedzieli im faryzeusze: Czy i wy daliście się zwieść? (48) Czy kto z przełożonych lub z faryzeuszów uwierzył w niego? (49) Tylko ten motłoch, który nie zna zakonu, jest przeklęty.

Tedy arcykapłani i faryzeusze zwołali Radę Najwyższą i mówili: Cóż uczynimy? Człowiek ten dokonuje wielu cudów. (48) Jeśli go tak zostawimy, wszyscy uwierzą w niego; wtedy przyjdą Rzymianie i zabiorą naszą świątynię i nasz naród. (49) A jeden z nich, Kaifasz, który tego roku był arcykapłanem, rzekł do nich: Wy nic nie wiecie, (50) i nie myślicie, że lepiej jest dla nas, by jeden człowiek umarł za lud, niż żeby wszystek ten lud zginął. (51) A tego nie mówił sam z siebie, ale jako arcykapłan w owym roku prorokował, że Jezus miał umrzeć za naród. (52) A nie tylko za naród, lecz też aby zebrać w jedno rozproszone dzieci Boże. (53) Od tego też dnia naradzali się, aby go zabić.

Wiecie, że za dwa dni będzie Pascha i Syn Człowieczy będzie wydany na ukrzyżowanie.
W tym czasie zebrali się arcykapłani i starsi ludu w pałacu arcykapłana, którego zwano Kaifasz. I naradzali się, aby Jezusa podstępem pojmać i zabić.
Mówili jednak: Tylko nie w święto, aby nie powstały rozruchy między ludem. Mat 26:2-5

(Jezus) rano, wracając do miasta, łaknął. (19) I ujrzawszy przy drodze jedno DRZEWO FIGOWE zbliżył się do niego, ale nie znalazł na nim nic oprócz samych liści. I rzecze do niego: Niechaj się już nigdy z ciebie owoc nie rodzi na wieki. I USCHŁO ZARAZ figowe drzewo. (20) I ujrzawszy to uczniowie, zdumiewali się i mówili: Jakże prędko uschło figowe drzewo! (21) A Jezus, odpowiadając, rzekł im: Zaprawdę powiadam wam, jeślibyście mieli wiarę i nie wątpili, nie tylko to, co się stało z drzewem figowym, uczynicie, ale gdybyście i tej górze rzekli: Wznieś się i rzuć do morza, stanie się tak. (22) I wszystko, o cokolwiek byście prosili w modlitwie z wiarą, otrzymacie. Mt. 21:18-22; Mr. 11:12-14, 20-26

A na święto zwykł był namiestnik (Piłat) wypuszczać ludowi jednego więźnia, którego chcieli. (16) I mieli wówczas osławionego więźnia, zwanego Barabasz. (17) Gdy się więc zebrali, rzekł do nich Piłat: Którego chcecie, abym wam wypuścił, Barabasza czy Jezusa, którego zowią Chrystusem? (18) Wiedział bowiem, że z zawiści go wydali. (19) A gdy on siedział na krześle sędziowskim, posłała do niego żona jego i kazała mu powiedzieć: Nie wdawaj się z tym sprawiedliwym, bo dzisiaj we śnie przez niego wiele wycierpiałam. (20) Ale arcykapłani i starsi nakłonili lud, aby prosili o Barabasza, a Jezusa aby stracono. (21) A namiestnik, odpowiadając, rzekł im: Jak chcecie, którego z tych dwóch mam wam wypuścić? A oni odrzekli: Barabasza. (22) Rzecze im Piłat: Cóż więc mam uczynić z Jezusem, którego zowią Chrystusem? Na to wszyscy: Niech będzie ukrzyżowany!

w połowie tygodnia zniesie ofiary krwawe i z pokarmów. Dn. 9:27


Cytaty te kolejno wskazują, że Żydzi na rok przed Paschą z Ostatnią Wieczerzę Pana Jezusa Chrystusa z uczniami swoimi nie byli odpowiednio przygotowani do przyjęcia jego nauki i uznania jego drogi życia dla siebie. Zbuntowali się w tym czasie, dlatego Piłat ich krew pomieszał z krwią ich ofiar. Z tego powodu dążyli do zabicia Pana Jezusa przed Świętem Przaśników, które odbyło się w dniu 15 Nisana, J. 19:31. Było ona uroczystym ogłaszanym sabatem. Ogłoszenie to wynikało z ustalenia dnia nowiu Księżyca.

Baranek paschalny był spożywany przez rodziny Żydów i prozelitów. Natomiast w dniu Świętego Zgromadzenia, czyli w pierwszym dniu Święta Przaśników, składano ofiary Bogu. W czasie składania ich, rok wcześniej wybuchły rozruchy, krwawo stłumione przez Piłata. Pana Jezusa nie udało im się jednak pojmać przed czasem. Dlatego kapłani podburzyli naród, aby mogli Paschę i Święto Przaśników obchodzić później niż Jezus ją obchodził, jako swoją Ostatnią wieczerzę. Arcykapłani i starsi ludu naradzali się, aby Jezusa podstępem pojmać i zabić. Piłat wiedział, że z zawiści go wydali, ale oni nakłonili lud, aby prosili o Barabasza, a Jezusa aby stracono.

W ten sposób chcieli (w swoim mniemaniu) najpierw usunąć zło z Izraela, a następnie spożyć wieczerzę paschalną. Jednak zaistniałe okoliczności, takie jak to, że:
- się zanieczyścili winą zabicia Pana Jezusa,
- arcykapłan rozerwał swoje szaty i
- zasłona świątyni rozdarła się na dwoje,
- nastały ciemności,
- Korneliusz, setnik kohorty zwanej italską, uznał Pana Jezusa za sprawiedliwego Syna Bożego,
- naród wracał z Golgoty bijąc się w piersi, a
- proroctwo zapowiedziało, że zostaną zniesione ofiary krwawe i z pokarmów;
nakazują uznać, że baranka paschalnego już nie zabili i wieczerzy nie spożyli, jak gdyby nigdy nic się nie stało. Żydzi stali się nieczyści, a Piłat i Herod przeciągając sprawę Jezusa i zrzucając odpowiedzialność na Żydów, przyczynili się do tego, aby stali się nieczyści.

Zabicie baranka paschalnego mogło nastąpić szybko, ale zabicie Baranka rzeczywistego, wymagało całej doby.

DWIE OFIARY
Baranka jednego ofiarować będziesz rano, a baranka drugiego ofiarować będziesz między dwoma wieczorami. Wyj. 29:39
Termin „między wieczorami ma takie samo znaczenie jak w przypadku zabicia baranka paschalnego, symbolizującego Baranka zabitego od założenia świata, ale nie Baranka Bożego Pana Jezusa Chrystusa, który jest, jakby Głową tego pierwszego.

Samo wskazanie ofiary porannej, jako pierwszej jest uzasadnione faktem, że nie ta pora, a tylko wieczór rozpoczynał dobę żydowską, która też kończyła się przed następnym. Żydzi wiele spraw wykonują według odwrotnego porządku niż my. Piszą od prawej do lewej, a my od lewej do prawej. Dla przykładu słowo JAR napisane według naszego porządku, według ich porządku oznaczałoby RAJ. Litera środkowa pozostaje na swoim miejscu w obu porządkach, gdyż znajduje się w środku wyrazu, tak jak środek koła, wokół którego ono się obraca, lub środek kuli. Zmienia się natomiast położenie liter zewnętrznych. To przykładowo wyjaśnia, dlaczego ofiara druga, co do pory doby jest wymieniona, jako pierwsza, według porządku zaprowadzonego u Żydów, a ta druga jako pierwsza. Pierwsi stają się ostatnimi i odwrotnie.
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 720 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6182
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4648/6115
 76%
EXP: 160/330
 48%
Wysłany: 2015-04-10, 22:07   

Pokoja napisał/a:
W wątku tym wyjaśniam, dlaczego wieczny nakaz dany w Wyj. 12:6 miał być wykonany między wieczorami, a nie miedzy zmierzchem i wieczorem, lub wieczorem?

Cytat:
Miesiąc ten będzie wam początkiem miesięcy: pierwszy wam będzie między miesiącami w roku. (3) Rzeczcie do wszystkiego zgromadzenia Izraelskiego, mówiąc: Dziesiątego dnia miesiąca tego weźmie sobie każdy baranka według familii, baranka według domu. […](5) Baranka zupełnego, samca rocznego, mieć będziecie; z owiec albo z kóz weźmiecie go. (6) I będziecie go chowali aż do czternastego dnia miesiąca tego; a zabije go wszystko zebranie zgromadzenia Izraelskiego między (996) dwoma wieczorami (6153). Wyj. 12:2,3,5,6


Fakt, że wieczerza paschalna w Egipcie, a później i święto jej upamiętniania, odbywały się wieczorem, symbolizującym Wiek Zakonu, a Pamiątka spożywania ciała i picia krwi Pana Jezusa przez 3,5 roku, nastąpiła po niej w nocy, która symbolizuje Wiek Ewangelii, wskazuje, że dziejowe wydarzenia Boskiego Planu Wieków (zbawienia), należą do jednej doby, symbolicznie nazwanej miedzy wieczorami, a trwającej 7 000 lat, czyli przez cały sabat Boży.


Jeśli by tak było, że wszyscy tak to rozumieją, to może należałoby się cieszyć?
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
 
     
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY


Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 720 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6182
Poziom: 55
HP: 2177/12808
 17%
MP: 4648/6115
 76%
EXP: 160/330
 48%
Wysłany: 2018-08-06, 09:59   MIĘDZY WIECZORAMI

MIĘDZY WIECZORAMI
Cytat:
Cytat:
Miesiąc ten będzie wam początkiem miesięcy: pierwszy wam będzie między miesiącami w roku. (3) Rzeczcie do wszystkiego zgromadzenia Izraelskiego, mówiąc: Dziesiątego dnia miesiąca tego weźmie sobie każdy baranka według familii, baranka według domu. […](5) Baranka zupełnego, samca rocznego, mieć będziecie; z owiec albo z kóz weźmiecie go. (6) I będziecie go chowali aż do czternastego dnia miesiąca tego; a zabije go wszystko zebranie zgromadzenia Izraelskiego między (996) dwoma wieczorami (6153). Wyj. 12:2,3,5,6

Czas między (996) wieczorami (6153) to doba żydowska, która rozpoczynała się wieczorem (6153) i kończyła przed nastaniem kolejnego wieczora (6153). Jest to zgodne z Kpł. 23:32.

Sabat odpocznienia mieć będziecie, gdy trapić będziecie dusze swe; dziewiątego dnia tegoż miesiąca, wieczór (6153), od wieczora (6153) aż do wieczora (6153), obchodzić będziecie sabat wasz. Kpł. 23:32

Przepis z Wyj. 12:6 jest tak wyrażony, jakby można było go wykonać w różnym czasie między (996) wieczorami (6153), a przepis z Kpł. 23:32 określa, że sabat trwał cały czas od wieczora (6153), aż do wieczora (6153). Tak określony czas, dla ustalenia pory, kiedy należało zabić baranka, czy wykonać inne nakazy prawa nie jest precyzyjny.
Dopiero tekst z P.Pr. 16:6,7, wskazuje w sposób precyzyjny, że na pamiątkę wyjścia z Egiptu, baranka należało zabijać o tej porze, kiedy go wtedy zabijano przed przejściem w nocy anioła śmierci:

Przepis z Wyj. 12:6, jako ustawa wieczna (na czas nieokreślony) nie ustalał konkretnej pory doby na złożenie baranka i innych ofiar. Ustala tylko to, że ma to być wykonane między (996) wieczorami (6153), czyli w ciągu jednej żydowskiej doby. Tak wyrażony nakaz wieczny, świadczy o tym, że jest dany na różne okoliczności, jakie mogą się wydarzyć w czasie realizacji Boskiego Planu Wieków (zbawienia).

Wyjście z Ramzes nastąpiło w nocy 15 Nisana, Lb. 33:3. Tej samej nocy, w której 430 lat
Noc z 14 Nisana była nocą czuwania, aby nie zginęli pierworodni Izraela i z całymi rodzinami w dzień przeszli do Ramzes, a noc 15 Nisana była nocą czuwania, aby wyprowadzić zastępy Izraela, najpierw z Ramzes w ziemi Goszen, a następnie i z Egiptu przez Morze Czerwone.

Fakt, że wieczerza paschalna w Egipcie, a później i święto jej upamiętniania, odbywały się wieczorem, symbolizującym Wiek Zakonu, a Pamiątka spożywania ciała i picia krwi Pana Jezusa przez 3,5 roku, nastąpiła po niej w nocy, która symbolizuje Wiek Ewangelii, wskazuje, że dziejowe wydarzenia Boskiego Planu Wieków (zbawienia), należą do jednej doby, symbolicznie nazwanej miedzy wieczorami, a trwającej 7 000 lat, czyli przez cały sabat Boży.

W związku z powyższym, oczyszczenie przez wiarę postępowania patriarchów, Abrahama, Izaaka i Jakuba i jego potomków, wywodzących się po potopie z rodziny ludzkiej, dotkniętej bałwochwalstwem, odpowiada wstaniu Pana Jezusa od zastawionej wieczerzy, aby umyć nogi Apostołom. Wieczerza z przygotowanym do spożycia, wcześniej zabitym barankiem, znajdowała się już na stole, już wcześniej. Z obrazu tego, wynika dalszy wniosek, że rzeczywisty Baranek też był zabity już wcześniej, a kąpiel w wodach potopu, odpowiada chrztowi przypominanemu przez całkowite umycie się przed Pamiątką Wieczerzy Pańskiej, 1Pio. 3:18-21; J. 13:10. To wszystko razem wzięte, wskazuje na baranka zabitego od założenia świata – w WIECZÓR ŚWIATA, Ap. 13:8 (więcej w wątku: BARANEK ZABITY OD ZAŁOŻENIA ŚWIATA)

[…] Żydzi na rok przed Paschą z Ostatnią Wieczerzę Pana Jezusa Chrystusa z uczniami swoimi nie byli odpowiednio przygotowani do przyjęcia jego nauki i uznania jego drogi życia dla siebie. Zbuntowali się w tym czasie, dlatego Piłat ich krew pomieszał z krwią ich ofiar. Z tego powodu dążyli do zabicia Pana Jezusa przed Świętem Przaśników, które odbyło się w dniu 15 Nisana, J. 19:31. […] kapłani podburzyli naród, aby mogli Paschę […] obchodzić później niż Jezus ją obchodził (ale tej samej doby) […].

Według Biblii Gdańskiej, postawa Piłata jest jakby wybielona:
Cytat:
12. Odtąd (1537) (5127) Piłat (4091) starał się (2212) o to, jakoby go (846) wypuścić (630); lecz Żydowie (2453) wołali (2896) mówiąc (3004): Jeśli (1437) go (5126) wypuścisz (630), nie (3756) jesteś (1488) przyjacielem (5384) cesarskim (2541); każdy (3956) bowiem, co się (848) królem (935) czyni (4160), sprzeciwia się (483) cesarzowi (2541). J. 19:12

Był jednak potajemny układ przywódców żydowskich z Piłatem. Polegał on na tym, że wzajemnie się intrygowali do zabicia Pana Jezusa i wzajemnie, jakby uniewinniali z tego powodu. Wskazuje na to treść, przetłumaczona na podstawie Konkordancji Stronga:

Kod:
12. Odkąd (1537) to (5127) on (846) Piłat (4091) starał się (2212) wypuścić (630); Żydowie (2453) na wypadek gdyby (1437) ten (5126) wypuścił (630) wołali (2896) mówiąc (3004): Nie (3756) jesteś (1488) przyjacielem (5384) cesarskim (2541); Każdy (3956) siebie samego (848) królem (935) czyniąc (4160), sprzeciwia się (483) cesarzowi (2541). J. 19:12 KS


12. Odkąd to on Piłat starał się wypuścić; Żydowie na wypadek gdyby ten wypuścił, wołali mówiąc: Nie jesteś przyjacielem cesarskim; Każdy czyniąc siebie samego królem, sprzeciwia się cesarzowi. J. 19:12 KS
Wygląda to jak zmowa milczenia nad zawartym potajemnie układem, aby w przebiegły sposób pozbawić Pana Jezusa życia bez ponoszenia jednostronnej odpowiedzialności. Dlatego jest napisane:
Cytat:
I złupiwszy księstwa i mocy, wiódł je na podziw, jawnie tryumfując z nich sam przez się. Kol. 2:15 (BG)

Odniósł nad nimi tryumf, ponieważ zobowiązali się bronić prawa i sprawiedliwości, ale pod byle pretekstem uchylili się od tego. Pan Jezus, pomimo tego nie uległ ich intrygom.
Cytat:
Arcykapłani i starsi ludu naradzali się, aby Jezusa podstępem pojmać i zabić. Piłat wiedział, że z zawiści go wydali, ale oni nakłonili lud, aby prosili o Barabasza, a Jezusa aby stracono.

W ten sposób chcieli (w swoim mniemaniu) najpierw usunąć zło z Izraela, a następnie spożyć wieczerzę paschalną (jeszcze tej samej doby, ale się nie udało). Jednak zaistniałe okoliczności, takie jak to, że:
- się zanieczyścili winą zabicia Pana Jezusa,
- arcykapłan rozerwał swoje szaty i
- zasłona świątyni rozdarła się na dwoje,
- nastały ciemności,
- Korneliusz, setnik kohorty zwanej italską, uznał Pana Jezusa za sprawiedliwego Syna Bożego,
- naród wracał z Golgoty bijąc się w piersi, a
- proroctwo zapowiedziało, że zostaną zniesione ofiary krwawe i z pokarmów;
nakazują uznać, że baranka paschalnego już nie zabili i wieczerzy nie spożyli, jak gdyby nigdy nic się nie stało. Żydzi stali się nieczyści, a Piłat i Herod przeciągając sprawę Jezusa i zrzucając odpowiedzialność na Żydów, przyczynili się do tego, aby stali się nieczyści.


Z tego powodu mamy opisane wydarzenie, w którym wielu Żydów czuje potrzebę oczyszczenia się z tego:

Cytat:
Dz.Ap. 2:36-43
36. Niechże tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, którego wy ukrzyżowaliście.
37. A gdy to usłyszeli, byli poruszeni do głębi i rzekli do Piotra i pozostałych apostołów: Co znamy czynić, mężowie bracia?
38. A Piotr do nich: Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego.
39. Obietnica ta bowiem odnosi się do was i do dzieci waszych oraz do wszystkich, którzy są z dala, ilu ich Pan, Bóg nasz, powoła.
40. Wielu też innymi słowy składał świadectwo i napominał ich, mówiąc: Ratujcie się spośród tego pokolenia przewrotnego.
41. Ci więc, którzy przyjęli słowo jego, zostali ochrzczeni i pozyskanych zostało owego dnia około trzech tysięcy dusz.
42. I trwali w nauce apostolskiej i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach.
43. A dusze wszystkich ogarnięte były bojaźnią, albowiem za sprawą apostołów działo się wiele cudów i znaków.(BW)


Zapraszam do dyskusji
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa
Ostatnio zmieniony przez Pokoja 2018-08-06, 10:21, w całości zmieniany 1 raz  
 
     
Wyświetl posty z ostatnich:   
Odpowiedz do tematu
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku

Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
BannerFans.com
BannerFans.com
BannerFans.com
Strona wygenerowana w 0,29 sekundy. Zapytań do SQL: 14