FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Pokoja]

Hioba 26:1-11


Hioba 26:12-14


Objaśnienia cd.
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść Hioba 26:1-14 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

O co chodzi w Księdze Hioba?

TYRANIA AWANTURNIKA I OKRUTNY LOS MIESZKAŃCÓW BEZ WODY

1. Hiob odpowiadając rzekł:
2. Dlaczego nie przyjdzie z pomocą [color=green]moc? Ramię nie da zwycięstwa siłą.
3. Dlaczego nie doradzano mądrością? Rozsądku wiele było znane?
4. Który wyróżniająco oznakowany posłaniec (anioł), oby przez wyzwolenie, oznajmi mowy?[/color]
- Używanie oręża walki bez mądrości nie zapewnia zwycięstwa. Może zapewnić tylko przejściowe pokonanie napadniętych. W takim przypadku żaden dostojny posłaniec nie przychodzi z mową o wyzwoleniu.

5. Zamiast wód, kręcą się duchy by mieszkać.
6. Obnażona otchłań po drugiej stronie; nie ma przykrycia miejsce zniszczenia.
7. Północ rozciąga się na terenie pustkowia; dlaczego mieszkańców kraju powiesił na terenie zniszczonym.
8. Bez wód chmur byli w ucisku; W miejscu jasności byli rozszarpanymi.
- Po wykopaniu kanału, wcześniej dzięki wodom potoku, urodzajna ziemia wyżyny, stała się otchłanią pustkowia na północy kraju. Zamieszkiwali ją ci, którzy (jak duchy) byli gotowi na życie bez niezbędnego standardu. Z powodu ukształtowanego ręką ludzką terenu, dla nawodnień wcześniej prowadzonych tam upraw i późniejszego cmentarzyska zabitych, tego miejsca zniszczenia nie można było ukryć. Miejsca zmarłych, otacza się szacunkiem w pobliżu żyjących ich potomków, a tamtą otchłań grobów pozostawiono w oddali dla zapomnienia. Z powodu odcięcia wody w miejscu braków opadów deszczu (duże nasłonecznienie), mieszkańcy zostali rozszarpanymi w takim stanie ucisku.

9. Potęga osiedliła się na terenie w obecności, rozciągnięcia obłoków.
10. Podczas zupełności świateł na nieboskłonie z tajemnego miejsca, otoczył przydzielony dział na terenie oblicza wód.
- Awanturnik swą potęgą zajął tereny, na których był dobry potencjał deszczów z obłoków i dopływ wody z wykopanego kanału. Po odcięciu dopływu wody korytem potoku i podczas jasnej nocy, okrążono mieszkańców terenu, wcześniej nawodnianego z potoku.

11. Niebiosa zaniemówiły z wrażenia; trzęsą się podstawy skarcenia.
12. Awanturnik gwałtownie zadziałał ostrzem; poważnie zranił podmiot wiedzy potężnej rzeki.
- Mocarz – Awanturnik (jakby za przyzwoleniem nieba) zadziałał przemocą miecza, a nie siłą argumentów, mądrej zmiany panowania. Przez podstęp, zdradę i intrygę, doprowadził do zerwania więzi mieszkańców z elitą, zapewniającą im mądry sposób współżycia z naturą na danym terenie.

13. Czystość tchnienia powietrza atmosferycznego uciekającym, torturą mocy węża.
14. Oto ci byli zabranymi sposobem; dlaczego szmer sprawy słyszeli? Kto z powodu grzmotu brawury będzie rozumnym?
- Z powodu braku wody i bardzo nasłonecznionego tereny kraju, klimat zadziałał jak dusząca moc węża. Z powodu zaskoczenia (grzmot brawury), wynikającego z ataku po wykopaniu kanału (nie dla nawodnienia dodatkowych terenów, lecz) dla odcięcia wody dla niżej położonego terenu, mieszkańcy stali się bezbronni. Trudno jest w takiej sytuacji, znaleźć natychmiastowo sposób zaradzenia. Potrzebna jest wytrwałość, mądrość i czas.

[Pokoja]

Hioba 27:1-10


Hioba 27:11-21


Hioba 27:22-23


CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść Hioba 27:1-23 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

O co chodzi w Księdze Hioba?

UMORALNIAJĄCA MOWA HIOBA

1. Hiob dodał; Niosąc pouczenie o treści moralnej, rzekł:
2. Aktywny mocarz odrzucił sąd; Najpotężniejszy, dusze napełnił goryczą:
3. Z powodu tego cały ciągle, w postaci tchnienia złości, ducha boga fałszywego,
- Hiob zarzucił, że najpotężniejszy mocarz krainy, awanturnik, odrzucając sąd tchnie złością i napełnia goryczą ducha fałszu.

4. Kiedy strona mówiła nieprawości? Kiedy językiem przemyśliwała oszustwa?
5. To niemożliwe, kiedy wewnątrz standard sprawiedliwy! Aż do wyzionięcia ducha, nie odstąpię od prawości.
6. Sprawiedliwość czyni krzepkim, nie opuszcza, nie hańbi serca, czasu życia.
- Hiob kierując się standardem życia w sprawiedliwości zapewnia, że strona na sprawie sądowej, po której on w prawości występuje jest rzetelna, gdyż ma przekonanie do godnego życia.

7. Nieprzyjaciel ukazał się bezbożnikiem; powstał ktoś przewrotny.
8. W jakim celu wtedy nadzieja obłudnego, kiedy siłą dochodzi do zysku? Z powodu tego fałszywy bóg wydobył żądze.
9. Mocarz usłyszy krzyk, gdy wokół ucisk przyjdzie.
10. Kiedy na terenie najpotężniejszego mieliście wykwintne obyczaje? Wzywaliście Boga każdego czasu?
- Przewrotny bezbożnik i obłudnik, posiadający żądzę dla zysku przemocą i innych takich szuka. Takiego nadzieja na ład i porządek jest złudna, gdyż i jego tak uciskiem potraktują, ci których nie uczono według Bożego systemu wartości. Nie szukali Bożej mądrości.

11. Mocą Bożą, wskazywano przeciw najpotężniejszemu standard, ten którego nie ukrywano.
12. Oto wy wszyscy widzicie próżność; jak długo tutaj próżnymi będziecie?
13. Tutaj pokusa bezbożnego przeciw człowiekowi Boga; Najpotężniejszy zdobył posiadłość budzącą grozę.
- Hiob wcześniej jawnie odwoływał się do standardu życia w zgodzie z naturą i dla wzajemnego dobra publicznego. Zauważył jednak, że druga strona kieruje się próżnością. Posiadłość, którą zdobył awanturnik budziła grozę, ponieważ była położona w bardziej górzystej (skalistej) krainie. W obliczu wewnętrznego oporu, pozostałych patriotów kraju, łatwo można było czynić utrudnienia, np. w dostawie żywności.

14. Kiedy mnożą się synowie do miecza, potomstwo nie będzie syte chleba.
15. Reszta królestwa śmierci będzie pogrzebana bez lamentowania wdów;
- W sytuacji wewnętrznego oporu waleczni nie zapewnią dostatku rodzinie, a inni bezdzietni będą ginąć w okolicznościach nieznanych żonom (wdowom).

16. Zabezpieczają szatę błota, kiedy gromadzą rudy srebra;
17. Sprawiedliwy będzie przyodzianym, rozdzieli oczyszczone srebro, będzie utwierdzonym.
18. Odbuduje domy, mól będzie zablokowanym, będzie zrobione schronienie.
- Tam gdzie srebro nie występuje w stanie wolnym, tam jest pozyskiwane, jako składnik rud innych kruszców (miedzi, miedzi z niklem, złota, ołowiu i ołowiu z cynkiem). Aby je wydobyć, wydobywcy musieli przed atakami ruchu oporu, zabezpieczyć miejsce ich występowania. Hiob daje im do zrozumienia, że napotkają taki opór, który sprawiedliwemu umożliwi godne życie i dysponowanie efektem ich próżnego trudu. Srebrem posłużą się dla odbudowania wspólnego dobra publicznego.

19. Bogaty położy się, nie otworzy oczu, nie będzie dołączonym do ojców.
20. Dotrą strachy wody, nocą wicher dojdzie potajemnie.
21. Odejdzie będąc zmiecionym wiatrem wschodnim, okolica będzie przerażona.
22. Ponadto będzie porzucona, części nie oszczędzi, wygna, spowoduje ucieczkę.
23. Spowoduje klaśnięcie rękoma na terenie; ponadto gwizdnie kraj.
- Ci, którzy wzbogacili się na krzywdzie tych, których podbili przez podstęp i zdradę nie znajdą czczonego miejsca spoczynku ojców swoich. W formie strachów odczują, skutkujące działanie tych, których krainę pozbawili wody potoku, oddając działaniu wysuszających wichrów. Okolica ich zamieszkiwania podzieli się. Jedni będą przerażeni skutkami działania patriotów kraju i porzuca ją, a przyczyni się do tego ta druga część, która uległa podstępowi i zdradzie. Ta część wygna ich i uraduje się. Dzięki temu odżyje dawne życie kraju.

[Pokoja]

[narwik]

[Pokoja]

[Pokoja]

[Pokoja]

Hioba 28:1-10


Hioba 28:11-21


Hioba 28:22-28


Objaśnienia cd.
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028
Treść Hioba 28:1-28 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

O co chodzi w Księdze Hioba?

WYDOBYWANIE MINERAŁÓW KOSZTEM ŻYCIA LUDZKIEGO

1. Ponieważ macie kopalnie srebra, miejsce rafinowania złota.
2. Wybieracie rudę żelaza, roztapiacie kamienie ogniste miedzi.
3. Granica Tajemnego Miejsca była ustanowiona zupełnością wszystkiego; ono szuka kamieni ognistych, nieszczęściem głębokiej ciemności.
- Granica Tajemnego Miejsca, została tak wytyczona, aby panujący mocarz miał dostęp do najcenniejszych kruszców i minerałów, które wydobywał kosztem ludzkiego nieszczęścia

4. Potok zbierze się przeciw, przedrze się; Noga będzie nisko, pójdzie w niepamięć; mane (j. wagowa) człowieka będzie chwiejne.
5. Z powodu pożywienia mieszkańcy kraju ruszą do przodu; część dolna zwróci się przeciw, tak jak ogień.
- Kanał (noga potoku), który wykopano, odcinając dopływ wody potoku do nawadnianej dla upraw wodnych krainy, był zagrożony zniszczeniem siłą natury. Wtedy mieszkańcy zorganizowani wokół kanału będą musieli za pożywieniem, ruszyć na północ, czyli do dolnej części kraju, która stanie przeciwko nim jak ogień.

6. Z powodu kamienia Szafiru, rudy złota,
7. Okolicy nie poznał podróżnik, ani spoglądało oko ptaka drapieżnego (5861) ˈAJjaH (344 jastrząb, sokół, orzeł).
8. Nie depczą młode dostojnych dzikich zwierząt, ani lew przechodził na terenie.
- Pozyskiwanie kruszców i minerałów, odbywało się w wielkiej tajemnicy

9. Zwróciliście się przeciw dnu gór, wyciągacie razy krzemienia;
10. Blok skalny rozłupaliście szybom; przyglądacie się źródłu każdej kosztowności.
11. Uwięziliście nurt płaczem; to co ukryte wydało światło lampy.
- Taki cel osiągano kosztem krzywdy pracujących. Nie dbano w żaden sposób o ich bezpieczeństwo. Mogli tylko płakać nad swoim losem.

12. Gdzie nabyliście umiejętność? Skąd tutaj miejsce zdolności?
13. Człowiek śmiertelny nie porządek poznał poprzez doświadczenie; nie ogląda żyjących mieszkańców kraju.
- Wykorzystywano ludzi bez odpowiedniego przygotowania ich do tak niebezpiecznego wydobycia. Ci, którzy tam byli ściągnięci, już nie oglądali żyjących mieszkańców kraju

14. Głębokość wyzywa: Ona w postaci potężnej rzeki nie mówi z żadnym.
- Ci, którzy ulegli śmiertelnym wypadkom w potajemny sposób byli usuwani do rzeki.

15. Nie oddajecie zapłaty jako czystym złotem; ani odpłacacie wynagrodzenia srebrem.
- Nie liczono się ani z kupcam, ani z robotnikami.

16. Nie równoważycie złota Ofir, klejnotami SzoHaM, Safir. [7718 (SzoHaM) – drogocenny kamień lub klejnot (prawd. Onyks, chryzopraz, beryl, malachit)]
17. Zamienniki kryształów złota bez opodatkowania sprzętów złota szczerego (lub: 17. Nie opodatkowaliście kryształów złota, nabytków sprzętów złota szczerego).
- Ujawniano tylko posiadanie surowców, a ukrywano fakt posiadania szlachetnych wyrobów, aby uniknąć wysokiego opodatkowania.

18. Zdobywacie umiejętność kamieniom szlachetnym bez zarejestrowania korali kryształów?
19. Nie opodatkowaliście kamieni szlachetnych Kusza, nie ważycie czystego złota.
- Umiejętności dla wyrobów, ale jakby bez wyrobów, aby uniknąć podatku od nich.

20. Skąd umiejętność była wprowadzona? Gdzie tutaj przestrzeń czynności?
21. Tajemnica oczu wszystkich aktywnych była ukryta ptactwu niebieskiemu.
22. Zatracenie gwałtowną śmiercią wyzywa: Uszami usłyszałem wieść.
- Brak przygotowanej przestrzeni do ćwiczenia wydobywców szlachetnych kruszców i minerałów powodował, że ginęli oni gwałtowną śmiercią. Ich los był nieznany. Tylko uszy, zapewniające odbiór boskiego objawienia przekazywały o tym wieść.

23. Bóg umie rozpoznać sposób postępowania; on objawi się dowodem miejsca przebywania.
24. Ponieważ on wyrwie kraj; wszystko odróżniając pod niebem, rozważa.
25. Ciężarem wiatru zaprowadzi porządek wody, będzie wyregulowany zasięg.
26. Postanowienie deszczu, kierunek grzmotów burzy, przyniosą skutek.
27. Wówczas będziecie wystawionymi liczyć dokładnie; rozkażą także: Będziecie przeszukiwanymi.
- Przed Bogiem nic się nie ukryje, a w tym i faktu znikania wydobywców. Bóg siłami natury (np. trąba powietrzna) spowoduje, że rzeka, ponownie będzie płynąć swym pierwotnym korytem. On zdyscyplinuje wyzyskiwaczy, a nawet wyjdzie rozkaz, aby ich przeszukać (ustawa konfiskacyjna).

28. Człowiekowi tutaj powiedziano: Bojaźń Jehowie, ta mądrością; złe zrozumienie odstąpi.
- Złe zrozumienie mogło odstąpić tylko od tych mieszkańców kraju, którzy uważali, że kierowanie się Bożym systemem wartości jest prawdziwą mądrością.

[Pokoja]

Hioba 29:1-11


Hioba 29:12-23


Hioba 29:24,25


Objaśnienia cd.
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028
Treść Hioba 25:1-6 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

O co chodzi w Księdze Hioba?

MOWA HIOBA O PRZYWRÓCENIU MORALNEJ PRAWORZĄDNOŚCI.

1. Hiob dodał; niosąc pouczenie o treści moralnej, rzekł:
2. Kto wspomni dawne miesiące? Bóg czasu ma w pieczy;
- Hiob w tej części pouczenia o treści moralnej, zapowiedział nastanie tego, co sprawdziło się już w przeszłości i Bóg to przywróci. Odnosi się też do lustracji dotychczasowej władzy i jej usunięcia

3. Lampa rzuci błyski światła na terenie; światła na nieboskłonie odwiodą wodza tajemnego miejsca;
4. Tak jak czasu żniwa, znikną dni zmowy, mieszkania na terenie fałszywego boga;
5. Ponadto najpotężniejszy z sługami dookoła;
- Lustracja naświetli złe skutki (intrygi, przemoc i zdrady) panowania władcy awanturnika, zwiedzionego oddawaniem bałwochwalczej czci gwiazdozbiorom (Orionowi, Wielkiej Niedźwiedzicy i Plejadom). To podstawa do usunięcia jego wraz z zastępem sług.

6. Tłustym mlekiem obmyją się kroki; koryto z skalistego zbocza wyleje tłustość
7. Pójdziemy bramą przez plac miasta; zamieszkanemu terytorium nadamy kierunek.
8. Młodzież patrząca na siebie wzajemnie wycofa się; starcy będą ustanowionymi, będą niezachwianymi.
- Hiob ma przekonanie bronić tego, co praktykowano w przeszłości, więc zapowiada przywrócenie takiego postępowania w nadchodzącej przyszłości. Rzeka popłynie dawnym korytem i zapewni dobry wypas mlecznych zwierząt i tłuste mleko. Ponownie doświadczeni i odpowiedzialni starcy (rozumiejący młodość), staną się klasą pośrednią między władzą a ludem, co zapewni stabilizację i dobro publiczne.

9. Przełożeni zamkną mowy; koniec ręką uczynią na znak.
10. Ściągną język ust; głos przejmie władca.
11. Ponieważ uszy będą posłuszne, będą szczęśliwe; oczy staną w obliczu wydawania świadectwa,
12. Z powodu tego wybawi wołającego ubogiego, sierotę wewnątrz bez pomocy.
13. Zagubione błogosławieństwo będzie przyniesione radować się w sercu wdowy.
- Nie będzie posługiwania się przełożonymi na takiej zasadzie: Władca do potrzebujących mówi idźcie do przełożonych w sprawie rozpatrzenia waszej sprawy. Natomiast tych zwracających się o instrukcje do władcy, ten poinformował: Wykonacie to tylko wtedy, gdy ja wam to zlecę. W ten sposób lud na nich narzeka, a władca w ten sposób dzieli, aby rządzić. Przełożenie będą przemawiać do ludu jak w przeszłości, czyli zgodnie z główną mową władcy. Można to porównać do przepisów ustaw, opartych na konstytucji, a nie konstytucja to jedno, a orzecznictwo to drugie, czyli sobie: „Kto wcześniej wstanie ten rządzi”.

14. Sprawiedliwość będzie przyodziana płaszczem, ozdobi sąd zawojem.
15. Ja będę okiem ślepemu, nogą chromemu.
16. Ja protektorem potrzebującym; doświadczani nie poznali sprawy sądowej.
17. Skruszę zęby złoczyńcy; prawem talionu będzie odrzucona zdobycz.
18. Byłem powołanym: Przeciw gniazdu będę gotowym na śmierć;
- Jest to zapowiedź przywrócenia władzy, która jest silna przeciw bezprawiu bezbożników, a wsparciem dla słabych i za nich się mści na złoczyńcach (prawo talionu).

19. Okresem czasu piasek będzie obfitym, rzeźbić dno dla wód; rosę pozostawią gałązki.
20. Nowa chwała, zastąpi moc z łukiem.
- Siłą natury zostanie przywrócony dawny w niej porządek. Rzeką popłynie woda, a rygor przemocy, zastąpi praworządność.

21. Uczynię proklamację według oczekiwania, wyciszy dla rady.
22. Po sprawie nie odmieni się, wydawać mowy przeciw.
- Proklamacja władcy, oczekiwana prze lud będzie pewna, tak jak w przeszłości było. Nie będą wydawane rozporządzenia przeciwne jej.

23. Oczekujemy deszczu na korzyść; usta szeroko otworzy deszcz późny.
- Może się to odnosić do działania władzy prawa na podobieństwo natury. W reakcji na ustawodawstwo późne, nastające po władcy awanturniku, lud wyrazi radość ustami.

24. Nie żartujemy; Światło instrukcji w duchu ustawy uczynimy pewnym; nie odejdzie sprzed oblicza.
25. Zwyczajem będzie wybrane mieć swoją siedzibę przywódcy wojska; pozwoli zamieszkać królowi, temu który smutnych pocieszy.
- Hiob w sposób pewny, zapowiedział przywrócenie dawnego zwyczaju prawa i praworządności.

[Pokoja]

Hioba 30:1-10


Hioba 30:11-20


Hioba 30:21-30


Hioba 30:31


Objaśnienia cd.
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028
Treść Hioba 30:1-31 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

O co chodzi w Księdze Hioba?

SPUSTOSZENIE PRZEZ NATURĘ I UTRAPIENIE OD TYRAŃSKIEJ WŁADZY

1. Teraz z powodu nieznacznego czasu życia na terenie, śmiejecie się; Tak jak ojcowie (protektorzy) będziecie odrzuconymi, leżeć odłogiem z psami stada.
- Beztroska i swawola, wynikająca z braku świadomości o duchu obronnym patriotów kraju, zwiastuje odrzucenie okrutnych przybyszów.

2. Co na korzyść na terenie? Moc potęgi, jak i wigor zginą.
- Ostrze potęgi miecza i młodzieńczy wigor nie przetrwają determinacji obrońców Ojczyzny.

3. Ostatnią suszą głodu, gryzą niedostatek, nieurodzajne zniszczenie, spustoszenie;
4. Wyrywają malwy, korzenie krzewów jałowcowych dla pokarmu.
5. Z środka byli odepchniętymi; krzyczą w utrapieniu przeciw złodziejom,
6. Zamieszkują łożyska potoków, jamy suchej ziemi, zagłębienia skalne.
7. Krzyczą w pośrodku krzewów; złączyli się w miejscu chwastów.
- Wielu z młodych aktywnych, okradzionych przez „dobroczyńców” (Mt. 11:8; Łk. 22:25) w sytuacji wielkiego spustoszenia Południa kraju, zostało odepchniętych i zmuszonych szukać schronienia, pożywienia i nowego zorganizowania siebie w surowej naturze.

8. Członkowie grupy nikczemnej, co więcej członkowie grupy bez reputacji, biczowani bardziej niż mieszkańcy kraju.
9. Teraz stali się szyderczą piosenką; zniknęli z powodu wypowiedzi.
10. Czynili odrażającymi osoby, oddalające się z powodu nie zatrzymania dla siebie śliny.
11. Ponieważ obficie uwalniali, poniżali; wędzidło twarzy uwolnili.
- Ci z nikczemnej grupy, którzy wypowiadali się przeciwko odrażającym osobom, byli biczowani bardziej i zostali odtrąceni, ponieważ nie mogli znieść lekceważenia i opluwania inaczej myślących.

12. Na terenie południa powstało potomstwo, nogi uwolniło; na terenie niedostatku wywyższa się sposobem bycia.
13. Zniszczyli podróżnika niedoli; nie przydał się odnośnie przyjścia z pomocą.
- Południe kraju było zasobne w szlachetne surowce wypłukiwane i kopalne. Jego przedstawiciele, emisariusze wywyższali się na zubożałej Północy kraju. Zniszczyli tych, którzy jako podróżnicy nie byli przydatni na Południu kraju.

14. Przyjdzie szerokie rozerwanie; będzie toczone w miejscu spustoszenia.
15. Obróci się przeciwko postrachom; duch prześladuje szlachetne postępki; ciemność zwycięstwa zmusza do niewolniczej pracy.
- Zaistniały niewolniczy i prześladowczy stan rzeczy, zwiastował wielkie rozerwanie na Południu kraju

16. Teraz samą niskość na terenie, ogarnęło UTRAPIENIE czasu życia;
17. Ponadto nocą przeszywa kości, gryzie, nie śpi.
18. Płomienie wiele koniec testują, opasają ubranie sukni.
19. Wyrzucają stos, przypomina proch popiołu.
- Najpierw UTRAPIENIE w sposób ustawiczny, dotyka najniższe warstwy społeczeństwa. Jego płomienie są aktywne nawet w nocnym, delikatnym odzieniu. Dotkniętych wypalają wewnątrz.

20. Wołanie w duchu zarządzenia nie bywa wysłuchane, stało się sługą w postaci obserwowania.
21. Z powodu okrutnego zwróciło się przeciw; mocą udziałów sprzeciwiają się.
22. Będą podniesionymi w duchu ustawy; usposobieniem, „burzę” (fig.) dosiądą, rozproszą.
23. Poznali poprzez doświadczenie, że określonego czasu, gwałtowna śmierć, odwróci się przeciwko domom wszystkich żywych.
24. Nieszczęście zostanie oddalone tylko bez kopca ze szczątków, kiedy moc, dlatego wołają o pomoc.
- Prowizoryczne zarządzenia dla wnoszenia skarg i zażaleń na ogół są nieskuteczne, dlatego pokrzywdzeni mogą stawać skutecznie przeciw „burzy”, tylko jeśli posiadają jakieś udziały w działalności gospodarczej. Ci, którzy poznali jakie są tendencje, wynikające z postępowania nowej władzy, otrzymają pomoc w duchu trwałego porządku prawnego. Oni nie czekają na upamiętnianie swoich grobowców przez potomstwo, lecz w porę szukają pomocy.

25. Kiedy nie opłakiwano dni okrutnych? są zasmucone dusze potrzebujących.
26. Gdy spodziewali się dobrego, przyszło złe; oczekiwali światła instrukcji, przyszło duchowe zamroczenie.
- Panowanie nowej władzy od początku cechowało okrucieństwo, zasmucała potrzebujących, nie dawała im nadziei na zmianę losu. Troszczyła się tylko o własne interesy biznesowe.

27. Wnętrzności zagotowały się, nie uspokoiły się, poprzedziły dni utrapienia.
28. Przyszło zaciemnić się bez słońca; powstają, wołać zgromadzenie.
29. Stają się braćmi smoków, towarzyszami córek Jaanah.
* J٨aANaH – „córka sowy”
- Wnętrza osób przewidujących utrapienie były wzburzone z powodu trwającego okrucieństwa. Zaciemnić się bez słońca oznacza w tym przypadku nastanie nadmiernej, nienaturalnej liczby zgonów, które od żyjących krewnych, wymagały być w stałej żałobie. Przewidujący, wołający w zgromadzeniu zdominowanym przez złych ludzi, stali się jakby braćmi smoków (wrogo nastawionych) i towarzyszami ginącego gatunku (J٨aANaH władzy), gdyż podjęli wielkie ryzyko działania na korzyść w walącym się porządku.

30. Skóra jest czarna na ciele, jest spieczona od gorąca.
31. Dźwięk instrumentu harfy, stał się obrzędom żałobnym, lamentowaniom.
- Zmuszanie do niewolniczej pracy w stałych upalnych warunkach oddziaływania słońca, stał się przyczyną tego, że harfy zamiast rozweselać, służyły obrzędom żałobnym.

[Pokoja]

Hioba 31:1-10


Hioba 31:11-21


Hioba 31:22-31


Hioba 31:32-40


Objaśnienia


Objaśnienia cd.
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść Hioba 25:1-6 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

O co chodzi w Księdze Hioba?

OSKARŻYCIELSKA MOWA KOŃCOWA HIOBA

1. Uczyniono przymierze, przymierze biorące pod uwagę: Do kiedy oczy zwracają uwagę na pannę?
2. Jakiego rodzaju, bóg terytorium wyższej części, dziedzictwem podwyższenia najpotężniejszego?
- Dziwne to przymierze, gdy z jednej strony, chodzi o wykorzystanie panny, lub znudzenie się nią, a z drugiej strony trzeba dowiadywać się jakiego boga czci władca.

3. Klęskę złoczyńcom bez niedostatków, sprawi utrapienie z niegodziwości?
4. Oni nie mają wizji sposobu postępowania; Wszelkie postępowanie porachowano.
5. Kiedy postępują tak długo jak oszustwo, spieszą się nogami zdrady na terenie:
6. Przytłaczają szalę zwycięstwa; Bóg objawi się sprawiedliwością.
- Złoczyńcy stoją na śliskim gruncie (Psalm 73). Chociaż nie odczuwają niedostatków, to jednak czynienie niegodziwości nie pozwala im na doznawanie szacunku od ludzi. Oni są wyrachowani, gdyż głównie zysk z biznesu nimi kieruje, a towarzyszy temu oszustwo i zdrada.

7. Kiedy postęp przez sposób postępowania zawrócił, powstrzymany oczami, serce sprawiło że coś błyszczy, ręce złączyły się uchybieniami moralnymi:
8. Wydawane nasienie, inny zniszczy, latorośle będą wykorzenione.
- Wielkim złem jest poprzestawać na tym, co podoba się oczom, gdyż wypacza to rolę pobudek serca i czynów rak. Przez zemstę, niszczy to rodzinę i plony gospodarstwa. Inne zmysły także powinny współdziałać przy podejmowaniu decyzji w danej sprawie, aby była dobrze wyważona.

9. Kiedy serce zwiedzione jest dla żony bliźniego, czyha poza drzwiami:
10. Żona mieląc innemu, pochyla się dla innego.
11. Ponieważ ta niegodziwość, to oszacowana kara za nieprawość,
12. Wtedy to ogień pożera podczas zatracenia; Wszystkie płody będą wykorzenione.
- Jest to skutek wywołany przyczyną z wiersza 7 i 8.

13. Kiedy sąd kontrowersji sługi przeciw nałożnicy będzie odrzucony,
14. Dlaczego będzie odprawianym, gdy Bóg sprawi poruszenie? Jakiego rodzaju dokona przeglądu? Odpłaci zapewne.
15. Głębi Szeolu nie uczynił; Czyniąc łono, raz na zawsze nadał kierunek?
- Odrzucenie prawa do sądu w takim przypadku, skazuje taki sąd na jego odprawienie (odpłata Boża). Cudzołóstwo i nierząd z powodu zemsty, pociągają za sobą śmierć (głębię Szeolu). Bóg nakazał (nadał kierunek) człowiekowi, aby się rozradzał w celu napełnienia ziemi i panowania nad przyrodą, Rdz. 1:27.

16. Słabemu też odmawia, dopełnić oczami pożądania wdowy;
17. Sam dla siebie zjada kęsy, bez zachęcania do jedzenia przez sierotę?
18. Od młodości wychwalała ojca; Głębia Szeolu przyprowadziła punktowi wyjścia.
- Bóg nie ma względu na osoby, gdy stosunki z wdową nie wypływają z dążenia do wsparcia sieroty, czy zachęty ze strony bez ojca. Sierota miała we czci ojca, którego zabrała mu Głębia Szeolu po wykopaniu kanału i pozbawieniu wody krainy, w której rodzina mieszkała.

19. Kiedy pojawia się potrzebujący bez płaszcza, nie spowodował zniknięcia odzienia;
20. Bez ogrzania bioder, czy też przeklina wełnę owiec?
21. Raczej macha na sierotę ręką; z powodu tego stają w obliczu bramy pomocy:
22. Zostali powalonymi: Łopatka pleców, kość ramienia były połamane.
23. Z powodu tego, utrapienie, przerażenie, wyniosłość w duchu zarządzenia boga fałszywego, nie przetrwają.
- Okradziony z płaszcza potrzebujący nie przeklina tych, którzy mają odzienie z wełny. Raczej łączy się z sierotą w poszukiwaniu pomocy. Jednak ci stroniący od przestępczej drogi zostali skrzywdzeni w bramie, której zadaniem była ochrona słabych. Z tego powodu bałwochwalcza władza upadnie.

24. Kiedy złoto uczynili nadzieją, mówili: czyste złoto przedmiotem zaufania;
25. Też weselą się dla wielu bogactw, gdyż liczne mocą zostały zdobyte;
26. Kiedy oglądają światła na nieboskłonie, gdy rzucają błyski światła, księżyc sprawia że błyszczą klejnoty;
- Zły system wartości władzy przemocy i bałwochwalstwa.

27. Byli zwodzonymi skrytością serca, usta całowały ręce:
28. Także to nieprawość kryminalna; z powodu tego działano oszukańczo Bogu w górze.
- Serca zwiedzione pożądaniem oczu, darzyły złym uczuciem ręce, które zapewniały realizację różnych spraw i zdobywanie pożądanych rzeczy.

29. Kiedy weselili się nieszczęściem, nienawidzili; Triumfowali, gdy zło urzeczywistnili.
30. Nie jest dane grzeszyć ustami; Poszukiwano złorzeczeń duszy.
- Niesamowite wynaturzenia

[31. Czy mężczyźni miejsca zamieszkania nie mówią: Kto dał mięsa, nie byliśmy sytymi?
32. Cudzoziemiec nie nocował na zewnątrz, bramy otwierano wędrownikom.]
- Jest to uwaga nawiasowa, w której Hiob przywołuje stan w jaki wcześniej traktowano mieszkańca i wędrownika.

33. Kiedy przytłoczono ludzi, „piersią” nieprawości, potajemnie przygotowano sznur.
34. Ponieważ obawiali się wzgardy wielkiego tłumu; Naród był złamany, milczał, nie był wyprowadzony wejściem.
- Przestępczość wzrasta wtedy, gdy wymiar sprawiedliwości czyni różne „barykady” ochronne fizyczne i prawne. Gdy jest bezstronny, to ludzie darzą go szacunkiem. Naród potajemnie zmanipulowany i przytłoczony (wejście), potrzebował, aby ktoś mądry wyprowadził go wejściem, czyli mądrze i dyskretnie (z mocą lwa i z chytrością lisa, albo z roztropnością węża i niewinnością gołębicy).

35. Kto odda zapłatę na korzyść? Słucha z uwagą wewnątrz; Oto znak: Wszechmogący da odpowiedź, akt oskarżenia napisze mąż sprawy sądowej.
36. Czy też tyłów na terenie nie podniesie? Przywiąże wieniec na korzyść?
37. Podsumowaniem postępowania będziemy widocznymi; Zgnębiony książę będzie przyprowadzony.
- Gdy Wszechmogący Bóg daje bezstronną odpowiedź, to ta jest wypadkową zadziałania najróżniejszych okolicznościowych czynników, których jednak nikt z ludzi nie kontroluje, chociaż działania każdego uczestnika w sprawie, odgrywają cząstkową rolę.
Akt oskarżenia przeciwko bałwochwalczej władzy przemocy, miał podnieśc na duchu odepchniętych (zgnębionych) mieszkańców kraju. Po uznaniu ich prawego, patriotycznego postępowania, mieli stać się widoczni wraz z księciem, przywróconym do władzy.

38. Kiedy na terenie kraju ogłosimy obwieszczenie, unia wyleje łzy bruzdami;
39. Kiedy ostrze zabija bez pieniędzy, powoduje wzdychanie dusz obywateli:
40. Zamiast pszenicy wzejdzie ChOaCh, zamiast jęczmienia Bo’SzaH.
Mowy Hioba zbliżyły się do końca.
2336 (ChOaCh) – cierń, kolec, głóg, krzew cierniowy, hak, kółko, pęta
890 (Bo’SzaH) – śmierdzące rzeczy/ chwasty, śmierdzące lub odurzające chwasty
- Obwieszczenie o powrocie z wygnania i przywróceniu do władzy miało wprawić unię w wielką rozpacz (lamentacje). Zapowiadało to pragnienie obywateli, którzy widzieli, że zamiast wynagrodzenia za pracę, spotykała śmierć, dlatego beztroskich przedstawicieli unii czekały ciernie i pęta (ChOaCh) oraz towarzyszący im, śmierdzący upadek tyrańskich autorytetów (Bo’SzaH). W symbolice Pisma Świętego, odpowiednikiem tego jest „leżenie jak gnój na polu”. W takim przypadku ludzie zatykają nosy i odchodzą, odwracają się od dotychczasowych autorytetów.

[Pokoja]

Hioba 32:1-7


Hioba 32:8-17


Hioba 32:18-22


Treść Hioba 25:1-6 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

WYSTĄPIENIE ELIHU I UZASADNIENIE JEGO MILCZENIA NA ROZPRAWIE

1. Tamci trzej mężowie, przestali odpowiadać, wyróżniająco oznakowanemu Hiobowi, ponieważ to prawy (czysty) „zdrój”:
2. Twarz Elihu, syna Barachela Buzytczyka, arystokracji Ram, zapłonęła Hiobowi; zapłonęła twarz dla samego, Boga sprawiedliwego.
Elihu = „ON jest moim Bogiem”, Barachel = „Bóg błogosławi”, Buzyta = od „wzgarda, Ram = „wysoki” lub „wywyższony”
Hiob = „znienawidzony”
- Postawa Hioba była jak czysty (prawy) zdrój, dlatego ci trzej jego rodacy, którzy opierali się na stanie prawnym, ujawnionym tylko w sposób prawomocny przez podpierany układ nie byli w stanie dalej się bronić. Elihu był przedstawicielem arystokracji Ram, czyli wywyższonej arystokracji w kraju. Z znaczenia jego imienia wynika, że „ON”, czyli Jehowa z 1 i 2 rozdziału, oraz z 12:9 jest jego Bogiem. Już jego ojciec doświadczył błogosławieństwa Jehowy, ale został wzgardzony. Można wnioskować, że został wzgardzony wtedy, gdy Hiob został znienawidzony. Elihu jest więc już przedstawicielem nowego pokolenia, które doświadczyło, tego co uczyniła władza okupacyjna, działająca biznesowo i zbrodniczo. Elihu, rozpoznał w Hiobie męża Bożego. W związku z tym, zapłonął dla niego ze względu na samego sprawiedliwego Boga.

3. Dodatkowo rozpaliła się złość, trzech rodaków wyróżniająco oznakowanego Hioba, którzy nie znalazłszy odpowiedzi, byli potępionymi.
- Ci, którzy podpierali układ, działający bez podstaw formalno – prawnych, po utracie swojej psychologicznej pewności, wpadli w złość, gdyż rozumieli, że są potępionymi.

4. Elihu zwlekał odpowiedzieć Hiobowi, ponieważ z powodu czasu życia, oni starszymi.
5. Elihu widząc, że usta trzech mężów nie miały odpowiedzi, rozpalił się gniewem twarzy.
- Rodacy Hioba nie byli w stanie, aby na podstawie skutków działania awanturniczej władzy, odeprzeć zarzuty przez niego stawiane. W związku z tym gniew Elihu przeciwko trzem mężom jest też zwrócony w duchu ustawy, przeciwko tyrańskiej władzy.

D”E”,MBU – Drogi „Elihu”, Młodego Braterstwa Użytkowników (userów forum) – tak nazwałem tych z Was użytkowników (mężczyzn i niewiast) Forum Miłośników Pisma Świętego, którzy interesujecie się przesłaniem, zawartym w treści postów różnych wątków, ale nie angażujecie się w dyskusje tego forum, aż do czasu wyczerpania się argumentów dwóch stron, wierzących z starszego pokolenia wiary. Drogi/a Internauto/ko, dzięki swojemu zainteresowaniu się w zakresie rozstrzygania kontrowersyjnych zagadnień Słowa Bożego możesz wzrastać w poznawaniu podstaw i głębszych jego zagadnień, dla kształtowania wiary swojej. Moim pragnieniem jest, aby to jak deszcz niebieski, nawadniało D”E”,MBU, aby ten rósł jak „DĄB” wiary nowego, młodego pokolenia, które w swoim czasie, wyrazi swoje określone stanowisko, tak jak to uczynił Elihu w 32-37 rozdz. Hioba. W starszym pokoleniu wyznań wiary chrześcijańskiej, nadal jest bardzo dużo rozumowania i pojmowania treści Słowa Bożego w odwróconych proporcjach, określających stosunek przyrody i łaski, co bardzo dobrze wyraża, poniższa miniatura, zatytułowana: „Grandes Heures de Rohan”.

Miniaturka „Grandes Heures de Rohan”

https://www.google.com/ur...QAAAAAdAAAAABAF
https://pictures.abebooks.com/GUGLIELMO/9145887572.jpg

Miniatura ta, pokazuje Marię, Józefa i Jezusa, gdy uciekają do Egiptu. „W czasie swej podróży przejeżdżają koło pola, na którym jakiś człowiek sieje ziarno. I oto staje się cud: ziarno wzrasta wspaniale w ciągu jednej godziny i już jest gotowe do żniwa. W momencie, gdy człowiek ten zabiera się do zżęcia tego zboża, nadbiegają żołnierze i pytają: Jak dawno temu oni tutaj przejeżdżali? Na to odpowiedział, że przejeżdżali, gdy on siał to ziarno, a wtedy żołnierze zawrócili i zaniechali pościgu.” DOKĄD? – DR FRANCIS A. SCHAEFFER (str 22). Bardzo wartościowa książeczka z 1973r., formatu A6, 284 strony (zachęcam do przeczytania). Opisano w niej rozwój filozofii chrześcijańskiej, a w tym sposób pojmowania stosunku przyrody do łaski, który jest przyczyną obecnego stanu demoralizacji, narkomanii i drętwienia ludzi w oczekiwaniu tych rzeczy, które przychodzą na świat, ponieważ jego konserwatywne czynniki we władzy politycznej i religijnej (moce niebios), zostały poruszone z ubezwłasnowolnienia w otchłani błędu, Łuk. 21:25,26.

Tak jak irracjonalne jest zdarzenie ukazane w miniaturce, tak i jego przedstawienie. Sprzeczne jest z logicznym rozumowaniem, aby żołnierze ścigający Marię, Józefa i Jezusa, zaraz po rzezi dokonanej w Betlejem, tak łatwo uwierzyli, że ścigani uciekali kilka miesięcy wcześniej, gdyż tak długo rośnie zboże. Sposób przedstawienia zdarzenia, także jest irracjonalny, gdyż zostały zachwiane proporcje postaci, ukazanych w miniaturce. Postacie występujące dalej w perspektywie, są większe niż te na pierwszym jej planie, a powinno być odwrotnie.

Tak jak odwrócone w miniaturce proporcje, określające stosunek przyrody do łaski, tak i w Ewangeliach są one odwrócone w opisach znaków (J. 6:14), które w przekładach Biblii, przebiegle ukazano jako cuda.
4592 – znak, wskazówka; znak (dany przez Boga); symptom, objaw; dowód; hasło, sygnał (J. 6:14).

1411 - potęga, siła, moc; przejaw mocy boskiej, cud, zdolność, możność; ilość, mnóstwo; znaczenie słowa, wyrazu
5059 – znak, cud, dziw, niezwykłe zjawisko

W miniaturce, choć w mniejszych rozmiarach, ale jednak ukazano postacie żołnierzy i siewcy zboża, a w zmanipulowanych przekładach Ewangelii w ogóle pominięto istnienie darczyńcy chlebów i ryb, które dostarczył Panu Jezusowi przez swoich sług, dla nakarmienia 5 000 i 4 000 osób za dar świń z fermy, którą zlikwidowano po uzdrowieniu dwóch szalonych i późniejszych.
Przykładem takiego odwrócenia proporcji jest szczególny znak, czyli: Nakarmienie pięciu tysięcy osób, chlebem od pięciu osób i oddzielnie rybkami od dwóch, oraz nakarmienie później czterech tysięcy osób, dzięki zaopatrzeniu w chleby i rybki przez tych siedmiu zaopatrzeniowców, którzy za drugim razem, działali już razem, jako siedmiu, zaopatrujących w chleb i rybki. Bardzo dziwne jest, że tak szybko uczniowie powiedzieli, że mają dwieście denarów, ale musieli iść, aby się dowiedzieć, ile kto ma chlebów. Przecież to jedna osoba, (czyli Judasz Iszkariot) była odpowiedzialna za finanse i zaopatrzenie.

W wyniku odwrócenia proporcji w Ewangeliach, określającej stosunek przyrody do łaski, powstał kult tzw. św. Mikołaja, który jest bardzo niesprawiedliwym, jak Koryntianie (1Kor. 11:20-22), gdyż z pewnym wyjątkiem, pogardza biednymi, a wypasionymi rzeczami, obdarowuje bogatych. Słowo Boże natomiast pobudza do kierowania się zasadą: Kto miał za dużo, ten nie miał za dużo, a kto miał za mało, ten nie miał za mało. Dzieci żyjące w zmanipulowanej świadomości muszą na nowo rozpoznawać rzeczywistość, że św. Mikołaj jest postacią hybrydową, gdyż ani to rodzic, ani święty. To jest tak jak niektórzy rodzice mają zwyczaj nazywania noworodka „Niuniuś”, gdyż twierdzą, że ono jeszcze nie jest w stanie zrozumieć swojego imienia, np. Karol/ina. Pseudonimu „Niuniuś” też przecież nie rozumie, ale z czasem oswaja się, że to jest jego imię, po czym mu się uświadamia, że ma na imię np. Karol/ina.

Hio. 32:6. Elihu, syn Barachela Buzytczyka, dając odpowiedź rzekł: Ja najmłodszy czasem życia, wy starszymi; tak więc z powodu odczuwania respektu, wzdrygałem się oznajmić osąd ostrzeżenia.
7. Myślałem: Czasu życia wiele mówią ze sobą; dowiem się i zrozumiem mądrość wieku.
8. Albowiem Wszechmogący, on tchnieniem Ducha umie rozpoznać mężów.
- Elihu rozważnie i cierpliwie, znosił i rozważał to, co było mówione na rozprawie sądowej, a Hiob zauważył tego rodzaju, jego milczące zaangażowanie. Z perspektywy czasu panującej władzy, Elihu analizował jej mądrość na podstawie wypowiedzi jej trzech przedstawicieli. To pozwoliło mu na rozpoznanie za kogo, swym tchnieniem Ducha, Wszechmogący uznaje tych mężów.

- Podobnie postrzegam i Ciebie, droga/i Internaut - ko/o. Gdy już wystarczająco dobrze ocenisz stan poznania Słowa Bożego, czyli gdy do Ciebie dojdzie zrozumienie Słowa Bożego, to nie powstrzymasz się od zajęcia stanowiska w danej, rozważanej sprawie, chociaż obecnie nadal obserwujesz, zmagania starszego pokolenia wiary, które jakby milkną.

Cytat:

Jer. 20:9 9. A gdy pomyślałem: Nie wspomnę o nim i już nie przemówię w jego imieniu, to stało się to w moim sercu jak ogień płonący, zamknięty w moich kościach. Mozoliłem się, by go znieść, lecz nie zdołałem. Jer. 20:7-12 (BW)

Tak Słowo Boże oddziałuje na człowieka wiary. Nie jest w stanie zachować go dla siebie.

Hio. 32:9. Przywódcy nie stali się mądrymi; starcy zwróćcie uwagę na sąd.
10. Zgodny z prawdą mówię: skłaniałem ucho ku słuchaniu na korzyść, tym bardziej ja oznajmię osąd.
11. Jeśli odwlekałem podczas sprawy byłem posłusznym nauczycielowi, co do badania wypowiedzi.
- Elihu konsekwentnie dążył do wydania rozważnego bezstronnego osądu sprawy.

12. Rozpoznałem w końcu; oto nie przekonali Hioba, bardziej niż wydaniem świadectwa słowem.
13. Żeby nie rzec: Wyszła na jaw zręczność bez pędzenia męża Boga.
- Trzej mężowie nie mieli żadnych dowodów, z których by wynikało, że ich świadectwo jest prawdziwe.

14. Nie w duchu ustawy, bez rozkazu przygotowali mowy; dopuścili się odstępstwa.
15. Lękają się, nie odpowiadają już; oni mowami, stali się starymi i słabymi.
16. Oczekiwałem, pomimo to nie mówimy ze sobą; z powodu tego zajęli stanowisko, więcej nie odpowiadać.
17. Tym bardziej ja część dam odpowiedzi; ja oznajmię także osąd.
- Elifaz, Bildad i Sofar byli odstępcami od prawa, ponieważ w swych świadectwach nie opierali się na zrozumieniu ustaw, a tylko na partykularnych interesach, czyli w duchu zarządzeń awanturniczej władzy. Rozumiejąc, że działali z całkowitą determinacją w podpieraniu złych praktyk nie byli w stanie prosić o wyrozumiałość i przebaczenie, dlatego postanowili zamilknąć i nie odpowiadać. Elihu rozumie, że pełną odpowiedź może dać Hiobowi tylko sam Bóg, a on tylko częściową, 33 – 37 rozdział Hioba.

18. Ponieważ zostały zakończone mowy; wprowadzam ducha głębi Szeolu.
19. Jeżeli wino głębi Szeolu nie było otwarte, „bukłak” nowej rzeczy rozciąć.
- Elihu odwołuje się tu do śladów, pozostawionych w tej części kraju, która z powodu wykopania kanału, została pozbawiona wody potoku. Użyte tu określenie „bukłak” ma bardzo wymowne znaczenie. Tak jak bukłak użyty przez wywoływacza duchów bardzo pochłaniał osobę u wróżbity, gdyż pomagał mu przypomnieć zdarzenia z przeszłości, podobnie i przeprowadzenie dowodu na podstawie wizji lokalnej na terenie Głębi Szeolu, całkowicie pogrążyło trzech mężów władzy. Dopóki badano tylko ich wypowiedzi mogli mniemać, że ukryją fakty, ale wizja lokalna całkowicie, pozbawiła ich tego złudzenia.

20. Mówię, mam ulgę wewnątrz; otwieram wargi, odpowiadam.
21. Nie proszę: Znoście oblicze męża; w duchu ustawy nie tytułujemy człowieka.
22. Ponieważ bez tytułowania, łatwiej odczuwa i dostrzega, zostanie zabrany uczestniczyć.
- Jest to bardzo logiczne uzasadnienie, dlaczego na rozprawie sądowej nie używa się tytułowania osób. Ułatwia to im uczestniczenie w rozprawie i ich kształtowanie na niej.

WPROWADZENIE DUCHA GŁĘBI SZEOLU ZA POMOCĄ „BUKŁAKA”.

Hioba 32:18. Ponieważ zostały zakończone mowy; wprowadzam ducha głębi Szeolu.
19. Jeżeli wino głębi Szeolu nie było otwarte, „bukłak” nowej rzeczy rozciąć.
- Elihu odwołuje się tu do śladów, pozostawionych w tej części kraju, która z powodu wykopania kanału, została pozbawiona wody potoku. Użyte tu określenie „bukłak” ma bardzo wymowne znaczenie. Tak jak bukłak użyty przez wywoływacza duchów bardzo pochłaniał osobę u wróżbity, gdyż pomagał mu przypomnieć zdarzenia z przeszłości, podobnie i przeprowadzenie dowodu na podstawie wizji lokalnej na terenie Głębi Szeolu, całkowicie pogrążyło trzech mężów władzy. Dopóki badano tylko ich wypowiedzi mogli mniemać, że ukryją fakty, ale wizja lokalna całkowicie, pozbawiła ich tego złudzenia.

W Księdze Hioba, znajdujemy odniesienie do Szeolu (Sz´ÖL nr 7585) i do łona jako Głębi Szeolu (BeTheN nr 990), która może zabijać w kosmosie, w łonie kobiety i w regionie kraju.

Miejsca występowania określenia Szeol w Księdze Hioba, to:

Hio. 7:9
9. Obłok przeminie, zniknie; tak był zniesiony grób (szeol), nie kazał wejść;
- Twórcy kanału, dla poszkodowanych (tak jak i oni sami), byli dla siebie na wzajem jak umarli, ale nie byli pogrzebani w grobie.

Hio. 11:8
8. Jak długo majestat niebios czyni? jak długo tajemniczą otchłanią (szeol), się objawia?
- Jak długo się kształtuje majestat i zaborczość unii? To kształtowanie majestatu unii, pociąga za sobą tworzenie otchłani wymarłej krainy. Tak się ona objawiała, gdyż była wymuszona.

Hio. 14:13
13. Kto uczynioną otchłań (szeol), chroni przed odkryciem był narzuconym; dopuścił się odstępstwa, ukrywa się podczas złości; w odniesieniu do zarządzenia, zostawił pamiątkę!
- Otchłanią są tereny pozbawione wody, puszczonej korytem kanału. Ten kto był narzucony, skutek swojego bezprawia, chroni przed ujawnieniem go, aby nie ponosić konsekwencji.

Hio. 17:13,16
13. Kiedy związywałem sprawy domowe, tajemne miejsce rozciągnęło posłanie otchłani (szeol).
- Odcięcie dopływu wody potoku na teren zamieszkiwany przez Hioba, spowodowało, że kraina ta stała się otchłanią śmierci. Ojciec, matka i siostra/y Hioba pomarli.

16. Kiedy sam odpoczynek, otchłań (szeol) prochu, będzie zniesiona wspólnie na terenie?
- Pytania wymagające odpowiedzi przez wspólne działanie przeciwko mocy narzuconej.

Hio.21:13
13. Będąc wykorzystanymi korzystają z dobrych dni; nagle przyciśnie otchłań (szeol).
- Tak jak zwierzęta pochodzące z miotu wymuszonego, tak i wykorzystani ludzie, pomimo tego szukają radości dobrych dni, ale przywołanie w pomięci wymarłej krainy z powodu odcięcia wody, nagle gnębi.

Hio. 24:19
20. Łono (szeol) karmione słodyczą robakom, pójdzie w niepamięć; więcej nie upamiętni nieprawości połamanych kii.
- Przez posłużenie się pochlebstwem w stosunku do podatnych na nie naiwnych (uzależnionych od wina), wykorzystali ich siłę dla odcięcia wody (w szczególności) patriotom kraju. Ta część kraju stała się pustynią. Z powodu takiego rodzaju postępowania nie będą miały szacunku rodzące, które żyją w luksusie, wychowując potomstwo dla uciskania innych, katowania ich kijami.

Hio. 26:6
5. Zamiast wód, kręcą się duchy by mieszkać.
6. Obnażona otchłań (szeol) po drugiej stronie; nie ma przykrycia miejsce zniszczenia.
7. Północ rozciąga się na terenie pustkowia; dlaczego mieszkańców kraju powiesił na terenie zniszczonym.
8. Bez wód chmur byli w ucisku; w miejscu jasności byli rozszarpanymi.
- Po wykopaniu kanału, wcześniej dzięki wodom potoku, urodzajna ziemia wyżyny, stała się otchłanią pustkowia na północy kraju. Zamieszkiwali ją ci, którzy (jak duchy) byli gotowi na życie bez niezbędnego standardu. Z powodu ukształtowanego ręką ludzką terenu, dla nawodnień wcześniej prowadzonych tam upraw i późniejszego cmentarzyska zabitych, tego miejsca zniszczenia nie można było ukryć. Miejsca zmarłych, otacza się szacunkiem w pobliżu żyjących ich potomków, a tamtą otchłań grobów pozostawiono w oddali dla zapomnienia. Z powodu odcięcia wody w miejscu braków opadów deszczu (duże nasłonecznienie), mieszkańcy zostali rozszarpanymi w takim stanie ucisku.

Elifaz o wymarłej krainie
Hio. 10:2. Mądry duchem, umiejętnie daję odpowiedź; wschodni wiatr napełnia głębię Szeolu?
35. Obmyślili krzywdę, poczęli nieprawość; zdrada przygotowała głębię Szeolu.
Elifaz uważał, że to tylko wewnętrzna zdrada w rodzinie stała się przyczyną powstania głębi Szeolu wymarłej krainy.

Wypowiedzi Hioba
Hiob. 19:17
17. Żonie byłem obrzydliwym oddechem; zmiłowali się członkowie grupy głębi Szeolu.
- Na terenie wymarłej krainy żyła jakaś grupa mieszkańców kraju, która szanowała Hioba.

Hiob. 20:19,23
19. Ponieważ biednych ciemiężył, byli porzuconymi; plądrował, nie spowodował trwania domu; z powodu tej beztroski nie odczuwa głębi Szeolu,
- Głębią Szeolu jest kraina pozbawiona wody potoku. Sofar zarzuca Hiobowi, że ten nie odczuwa tej głębi, ponieważ nadal stosuje uciskanie tych, którzy jeszcze tam trwają;
23. Będziecie gromadzić się przeciwko; z powodu głębi Szeolu, zostaniecie oddalonymi; gniewem wnętrzności, spuścicie grad złości na terenie.
- Organizowanie obrony przez nadal tam trwających ma być srogo ukarane. Strzelanie łucznika ma zastąpić miecz z brązu, który rozpruwa brzuchy, wylewając żółć;

Hiob. 31:18
18. Od młodości wychwalała ojca; Głębia Szeolu przyprowadziła punktowi wyjścia.
Gdy dziecko utraciło ojca w Głębi Szeolu wymarłej krainy, to jako sierota, znalazło się jakby w punkcie wyjścia. Pierwotnie w łonie matki oczekiwało na spotkanie z ojcem, a po jego śmierci ponownie oczekuje na spotkanie z ojcem, ale zastępczym.

„Bukłak” z Hio. 32:19 służył do przenoszenia „wina” z winorośli, które jest czynnikiem radości. O takim znaczeniu winorośli i wina jest napisane w Sędz. 9:12,13:

WINO RADOŚCIĄ WŁADCÓW LUDZI - tłumaczenie Sędz. 9:12,13 niżej.

Wino z Hio. 32:19 powinno przynosić radość w krainie, wcześniej nawadnianej wodami potoku. Jednak z powodu wykopania kanału, pozbawiono ją tego. Rozcięcie „bukłaka” w czasie nastania nowego pokolenia, pokolenia Elihu sprawiło, że jego moc wzrosła. Pozostałości na jego ściankach (patrioci krainy), jako cząstki lotne są odpowiednikiem ducha Głębi Szeolu. Umożliwili przypomnienie na rozprawie tego, co się stało w tej krainie po pozbawieniu jej wody potoku.

Bukłak po opróżnieniu go z wina jest dobrym sposobem na uwolnienie ducha Głębi Szeolu i przypomnienie aktów działania władzy awanturnika na terenie wymarłej krainy, w której tylko nieliczni wytrwali. Tego uwolnionego ducha, za pośrednictwem różnych pozostałych świadków tragicznych wydarzeń, Elihu wprowadził na salę sądową.

Sędz. 9:12,13 i 1Samuela 28:8-11


1Samuela 28:12-16


1Samuela 28:17-19


Treść 1Sam 28:8-19 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:
PRZYPOMNIENIE SAULOWI ZA POMOCĄ BUKŁAKA MÓW SAMUELA.

W 1Sam. 28:8-19 jest opisane jak bukłak pomógł Saulowi, przypomnieć to, co mu Samuel powiedział za życia o odebraniu królestwa i przekazaniu go Dawidowi:

(8) Saul szpiegował zdradę; inne włożył ubranie; on prowadził dwóch mężów; w duchu zarządzenia przywiódł do niewiasty; pomimo nocy, rzekł: Uprawiasz wróżbiarstwo wewnątrz, więc, wyjmij na korzyść bukłak, omen ten który mówi w sercu w imieniu (kogoś).
- Saul opuszczany przez lud i dostojników, postanowił sam dojść tego, co się dzieje, dlatego potajemnie udał się do wróżki. Wymawiając wróżce, że nadal, wewnątrz (seanse hipnotyczne, odtwarzające wydarzenia jakby film), po kryjomu uprawia wróżbiarstwo, więc chce, aby ona na jego korzyść posłużyła się magicznym bukłakiem, dzięki któremu może przemówić serce w czyimś imieniu. On chciał sobie przypomnieć, co za życia jakiejś ważnej dla niego osoby, usłyszał od niej.

(9) Niewiasta powiedziała w duchu ustawy (zarządzenia królewskiego, dotyczącego zakazu): Oto ty wiesz, tak jak ostrzeżenie uczynił Saul, od kiedy wyeliminował omen wywoływaczy duchów, radzących się duchów bardziej niż kraju (państwa). Dlaczego ty sam zastawiasz pułapkę, będę wydana na śmierć?
Omen (łac. przepowiednia, wróżba, znak) to zdarzenie lub zjawisko interpretowane jako zapowiedź przyszłych zdarzeń, dobrych lub złych.
- Wróżka powołała się zarządzenie (ustawę) królewskie o zakazie wróżbiarstwa i zarzuciła mu, że on sam zastawia na nią śmiertelna pułapkę.

(10) Przyrzekł Saul, obiecując z powodu Jehowy: Jeśli przytrafi się, nieprawość; Tutejsze słowo Jehowie aktywne.
- Saul zapewnił ja więc, że jego słowo przyrzeczone jej przed Jehową jest dla niej gwarancją.

(11) Tedy rzekła niewiasta: W odniesieniu do znaku kogo wstępować? Rzekł: Wstępuj według Samuela.
- Wróżka pyta, kim jest ta ważna osoba, a Saul odpowiedział, że Samuel.

(12) Niewiasta mając wizję wyróżniająco oznakowanego Samuela, zawołała głosem wielkim; Niewiasta rzekła przeciw Saulowi, mówiąc: Dlaczego, ty Saulu, zachowałeś się zdradziecko?
- Tak jak zaistniała możliwość przypomnienia Danielowi snu Nabuchodonozora, tak i niewiasta w jakimś stopniu przez swoją wizję pomaga Saulowi przypomnieć sobie przesłanie Samuela, które skierował do króla jeszcze za swojego życia. Łącząc dwa fakty, czyli przyrzeczenie Saula i jego potrzebę związaną z Samuelem, zrozumiała, że on chciał ją podstępnie przyłapać na przestąpieniu jego prawa, dlatego uznała to za zdradę.

(13) Król rzekł na korzyść: Ponieważ nie bój się cokolwiek widziałaś. I rzekła niewiasta w stosunku do, Saula: Miałam wizję władców, następujących od strony (z powodu) kraju (Dawid i jego urzędnicy).
- Król rzekł na jej korzyść, że nie odczuje kary, wiec niech bez obaw mu powie, co widziała. Wtedy mu wyjawiła, że miała wizję nowych władców z kraju (chodziło zapewne o Dawida i jego urzędników).

(14) Myślał wewnątrz: Jakiego rodzaju postać? Rzekła: Wchodzi, ten odziany płaszczem. Saul uznał, że to Samuel, schyliwszy się, twarzą mieszkańca kraju, pokłonił się.
- Saul usiłował przekonać się wewnętrznie, że to Samuel, ponieważ ten nie chciał z nim rozmawiać za życia, ale przekaz wróżki był tylko ogólnikowy (jakby film animowany bez głosu, archaiczna, schematyczna technika odtwarzania wydarzeń). Powiedziała tylko: Wchodzi, ten odziany płaszczem. Saul uznał, że to Samuel, dlatego nadal w przebraniu zachował się jak zwykły mieszkaniec kraju. W ten sposób pokazał, że nie był szczery w swych dążeniach i nie czuł prawa do spełnienia się ich mu, czyli do zwycięstwa i zachowania królestwa.

Wchodzi, ten odziany płaszczem. - czyli Dawid, ale wróżka nie chciała tego powiedzieć. Podała tylko charakterystykę ogólną postaci z wizji - okryty szatą. Nie chodzi tu o zwykły płaszcz, lecz o szatę wierzchnią ubieraną na tunikę przez osoby wysoko postawione. Zarówno Samuel jak i Dawid byli takimi osobami. Można dostrzec wielką przezorność w postawie wróżki, która podała tylko tą ogólną charakterystykę postaci, pasującą zarówno do Samuela, jak i do Dawida. Saul sam sobie zinterpretował jej przekaz. Ona widziała nadchodzącego nowego Władce, a Saul uznał, że to Samuel.

Mówiąc naszym językiem, Saul jakby wprowadził zakaz konkurencji dla organizacji pozarządowych, aby wszyscy byli uświadamiani wyłącznie przez źródło oficjalne, co zapewniało mu kontrolę na tym, co się dzieje w kraju. Jednak jego postawa, wobec Dawida i narodu, spowodowała, że to źródło informacji okazało się bezskuteczne, nawet dla niego samego, dlatego poszedł do wróżki.

(15) Saul mówił w sercu w imieniu Samuela: Dlaczego zadrżałeś, ostrzeżony oddaliłeś się. Myślał Saul wewnątrz, dręczony mocą Filistynów. Z powodu prowadzenia wojny (z Dawidem i z narodem), zostałem usunięty; Bóg, przeto nie odpowiada więcej, ani przez proroków, ani sny. Według poznania przez doświadczenie wołam: Co czynić!?
- Usłyszał jednak w swoim sercu tylko to, co Samuel powiedział mu za życia; przypomniał to sobie, bo zapewne wcześniej nie myślał, że to się stanie, zlekceważył jego zapowiedź i ostrzeżenie, więc zapomniał. Teraz jednak groźna sytuacja ze strony Filistynów, u których jest Dawid z swoimi walecznymi przyjaciółmi, oraz dezaprobata ze strony narodu i rodziny, których upokarzał, zapewniła mu to poznanie przez doświadczenie i przypomnienie, że zaczął bezradnie wołać: Co czynić!?

(16) Samuel twierdził: Dlaczego błagasz, Jehowa odstąpił, stał się przeto nieprzyjacielem?
- Samuel, co jest zapisane w 1Sm. 15:22,23 już za swego życia stwierdził, że Jehowa odstąpił od Saula, stał się, przeto jego nieprzyjacielem?

(17) Jehowa, który kształtuje moc chorągwi królestwa; Jehowa powiedział: wyrwę moc wewnątrz, dam Dawidowi, przyjacielowi.
- Zrozumiał teraz, że zapowiedź oddania królestwa innemu dotyczy Dawida, który jako nowy władca, niby idzie z Filistynami.

(18) Tak jak nie byłem posłuszny głosowi Jehowy, przeto wówczas nie dokonałem gniewu w odniesieniu do przypadku złości Amaleka, który Jehowa uczynił tutaj dzisiaj.
- Zrozumiał przekroczenie swoich uprawnień w stosunku do Amaleka i pokusę przejęcia służby przy ołtarzu, dlatego poczuł, że gniew ze strony Jehowy jest już nieodwołalny.

(19) Jehowa wyda także chorągwie Izraela przeciw mocy Filistynów, jutro owszem, moc samych synów Izraelskich Jehowa wyda w kierunku chorągwi obozu Filistynów.
- Zrozumiał, że wszyscy, którzy są jeszcze z nim muszą być pokonani, aby do władzy mogli dojść Dawid i ci, którzy go popierają w służbie Bogu.

To nie Samuel przemawia, lecz Saul przypomina sobie, to co mu Samuel mówił za swego życia ( - to wynika z 1Sam. 15:28; 28:16), a nie niby w swoim stanie umarłym. Saul przypomina sobie, jaki był i co czynił i czego nie uczynił, a w konsekwencji tego, wyciąga konstruktywnie negatywne dla siebie wnioski. I to, to zwaliło go z nóg.
,
Według Stronga ST w tekście z 1Sam. 28:8-19 nie ma takich określeń, które można by odnieść wprost do Samuela jakoby mówił o sobie, lub odnosił się do Saula w czasie jego wizyty u wróżki. Tłumacze dokonali manipulacji tekstem na podstawie określenia nr 8901.

8901 – do, przy, aż do, w stronę, w kierunku, wewnątrz, w odniesieniu do, na korzyść, według, dla, z powodu. Określenia tego nie można tłumaczyć na: mi, mi nie, mię, mu, cię, abyś mi; ciebie, tobą, tobie, twoim, twoi, twoich, twemu, ty, ci, mną będziecie; a także inne: przestawa.

Tekst przetłumaczony w dostępnych nam przekładach, nosi znamiona pro – spirytystycznej manipulacji, ponieważ w tekście według Stronga ST nie ma takich określeń, które można by odnieść wprost do Samuela jakoby mówił o sobie, lub odnosił się do Saula. Są to określenia takie jak: mi, nie, mię, mu, cię, abyś mi (w. 15); mię, ciebie, przestawa, twoim (w. 16); mu, mię, twoich, twemu. (w. 17); ty, ci (w. 18); tobą, twoi, mną będziecie; (w. 19). Jest to, więc manipulacja pro – spirytystyczna, zakłamana. To świadczy o manipulacji i praniu mózgów parafianom, ale nie wierzącym. Daje to uzasadnioną pożywkę tym, którzy uważają, że ”religia jest opium dla ludu”.

[Pokoja]

Hioba 33:1-10


Hioba 33:11-21


Hioba 33:22-30


Hioba 33:31-33


CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść Hioba 25:1-6 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

ZAPOWIEDŹ ODMIANY LOSU – ODMŁODZENIE NAGIEJ WYŻYNY

1. Hiobie zachęcałeś do słuchania, ale proszę: Posłuchaj słów wszystkich mów.

- Jest to mowa Elihu, końcowa mowa na Sali sądowej, odnosząca się do wszystkich mów wypowiedzianych w czasie trwania rozprawy sądowej. Nie obejmuje ona jednak ostatecznej mowy, mowy Boga w sercu Hioba.

2. Jeżeli więc uwolniłem koniec języka, mówię ustami.
3. Mowa szczerości oczyściła serca, wargi zrozumienie oznajmiają.
- Elihu dzięki zastosowaniu się do ustalonej procedury postępowania w sporach sądowych, oczyścił swoje serce, aby było bezstronne. Dzięki temu mógł rzetelnie się wypowiedzieć.

4. Duch Boży przynosi skutek, tchnienie Wszechmocnego podtrzymało życie.
5. Kiedy przetrwasz, odpłaci; ustawi w porządku, ustawi na przedzie.
- Bóg nie pozwolił do końca wyniszczyć, krainy pozbawionej wody potoku rzeki. Tego kto przetrwa jej spustoszenie, wywyższy

6. Oto ja ustami Boga; jako błoto ja byłem zaciśniętym.
7. Jeżeli strasznym nie byłeś przestraszonym, ponaglanie nie będzie przykrym na terenie.
- Elihu w innym znaczeniu niż Hiob był ściśniętym błotem koryta potoku bez wody. Trapił się tym w czasie jego trwania, czyli stanem i zdarzeniami, trwającymi w tej krainie i skutkami tego, dla całego kraju. Wyzwanie nowego czasu wymaga ponaglenia działania, dla dobra nowego stanu rzeczy.

8. Zaiste chełpiono się; uchem słyszałem lekkomyślność mów:
9. Czystym ja, bez łańcuchów; niewinnym ja, bez nieprawości wewnątrz.
- Wszyscy tak mówili na rozprawie, ale nie wszyscy się chełpili.

10. Oto wyszła na jaw modlitwa na terenie, zagadka dla nieprzyjaciela.
11. Była ustanowiona kłodami nogom; stróżowała wszystkie ścieżki.
12. Oto ta wydała świadectwo; z powodu tego sprawiedliwy Bóg jest wielkim, nie człowiek.
13. Dlaczego prowadzi sprawę w duchu ustawy? Z powodu tego nie wszystkie sprawy były wysłuchane.
- Elihu mówi tu w taki sposób, że każdy z uczestników może to odbierać do siebie. Zapewne każdy z uczestników w jakiś sposób modlił się. Ci z spustoszonej krainy w sposób jawny byli skrępowani, ale nie według ducha. Ci przy władzy odwrotnie: w sposób jawny byli wolni w władaniu krajem, ale skrępowani według ducha.

14. Bóg mówi pewnie dwa raz, nie przygląda się.
15. Proroczą wizją, proroctwem nocnym; twardy sen napada na ludzi, drzemanie na łożu:
16. Tedy otwiera ucho ludzkie, pouczenie zapieczętuje,
- Faraon miał dwa prorocze sny, które Józef mu wytłumaczył. Powtórzenie się snu w tej samej sprawie, dwa razy oznaczało, że sprawa jest postanowiona, że Bóg na pewno tak uczyni, Rdz. 41:32. Pouczenie zawarte w snach, Bóg pieczętuje przez ich wykład.

17. Zobowiązanie człowieka było zniesione; ukryto wywyższenie silnego wojownika;
18. Zachował duszę od zniszczenia; żywa kiełkiem, czyniła coś dla innych.
19. Udowodniła wiele cierpienia, obcowaniem na terenie, właśnie całością trwania.
20. Żywa dusza, chleb obrzydziła, pokarm pożądania.
21. Położyła kres widowisku ogołoconych krewnych; nie zauważyli sensu nagiej wyżyny;
22. Była przyprowadzona zniszczeniu dusz; energiczne były wydane na śmierć.

- (17) Gdy człowiek - w obliczu stanu prawnego, ujawnionego na podstawie dokumentów nieważnych, sfałszowanych, czy nieistniejących, czyli ujawnionego tylko w sposób prawomocny (ale nie ważny) - dąży do ujawnienia stanu prawnego, zgodnego z rzeczywistym stanem prawnym, opartym na ważnych dokumentach, to w świetle prawa znajdzie się w takiej sytuacji prawnej, że jego zobowiązanie przed prawem jest zniesione. Jeżeli w swym słusznym dążeniu nie naruszy prawa powszechnie obowiązującego, to nikt nie posiada legitymacji czynnej, aby go stawić przed prawem za to, co czyni. W ten sposób Bóg ukrywa i kształtuje silnego wojownika (np. w zakresie prawa, administracji, gospodarki itp.). Taki człowiek, wierny Bogu jest szczęśliwym, gdyż grzech mu nie jest poczytanym. Dane mu jest działać na podobieństwo „niewidzialnej ręki”, gdyż nie jest odpowiednio traktowany. Powinien jednak pamiętać, że to jest łaska, a nie wynik własnych zabiegów i mocy. Na postęp dążeń dla osiągnięcia pożądanego celu, składa się wiele czynników poza nim. Dobrze to obrazuje doświadczenie otoczonego zewsząd Elizeusza, 2Krl. 6:16-21.
(18) Gdy dzięki Bogu człowiek zachował duszę od zniszczenia, to jako silny wojownik w skrytości, wykonywał dzieło kiełkujące dla innych. Doprawdy wzniosła jest ta mądrość Bożego działania, chwyta za serce.
(19-22) Dzięki temu ukryciu, pomimo lekceważenia przez przeciwników, ten znienawidzony człowiek (silny wojownik) mógł skuteczniej działać. W ten sposób zostało ukryte znaczenie opustoszenia wyżynnej krainy, która wcześniej była nawadniana. Krewni Hioba, podążający za pożądliwością, oferowaną im przez nową, okupacyjną władzę nie dostrzegli sensu w zachowaniu postawy patriotycznej. Wiele z tych energicznych dusz, zostało wydane na śmierć w bratobójczych walkach.

23. Jeśli będzie na terenie posłaniec - ambasador, jeden z powodu tysiąca, będzie widocznym człowiekowi prawości:
24. Okaże przychylność, mówiąc w sercu: Wybawię, będzie zniesione zniszczenie, okup był wystarczającym.
25. Będą świeże, więzy krwi młodości, powróci okres czasu wigoru.
- Posłaniec – ambasador w BG jest przetłumaczone jako „anioł wymowny”. Nie chodzi tu o jakąś istotę z kosmosu, lecz o posłańca władzy, który zapowiada przywrócenie życia w wymarłej krainie (świeże więzy krwi).
http://biblos.feen.pl/vie...9&start=0#72489
Podobnym posłańcem (aniołem) władzy (sługi Boga) był Ezaw, z którym potykał się Jakub w swej 20 letniej walce z przemijającą władzą, władzą która prawo pierworództwa, przyznawała tylko pierworodnemu.

26. Będą wysłuchanymi w duchu ustawy; Bóg uczyni godną przyjęcia sprawiedliwość; przywróci człowiekowi oblicze, będzie widziany gwar radości;
27. Spoglądając na ludzi, rzecze: Właściwe sprawili zadość uczynienie; nie zgadzają się postępować przewrotnie wewnątrz.
28. Dusze zniszczenia, pozwolę wykupić czynić coś dla innych; energicznym ukaże się światło instrukcji.
- Po zakończeniu spustoszenia miały zapanować; sprawiedliwość, radość, wzajemna uczciwość i podążanie za światłem instrukcji.

29. Oto ci, wszystko sprawią; Bóg tym razem trzy razy z silnym wojownikiem,
30. Odwrócił duszę od zniszczenia; rozjaśnił światło instrukcji zbiorowości.
- Energiczne dusze – osoby, zaistnieją dzięki temu, że Bóg odrzuci zarzuty stawiane przez Elifaz, Bildada i Sofar, czyli trzy razy uzna racje Hioba.

31. Bądź uważnym Hiobie, słuchaj wewnątrz; milcz, ja mówię.
- Elihu przygotowuje do usłyszenia czegoś wewnątrz w czasie swego przemawiania. W wyniku uważnego słuchania Hiob ma usłyszeć jeszcze głos wewnątrz siebie. Odpowiednikiem tego w przypadku pisania jest „czytać (przekaz) między wierszami”.

32. Kiedy wypowiedź bytu, odpowiedz; mów ze sobą, z powodu tego, sprawiedliwy robi coś z radością.
33. Jeśli ty nie masz, zawoła, nauczy mądrości wewnątrz.
- Elihu przygotowuje Hioba do wsłuchiwania się w siebie, dla usłyszenia głosu Boga. Bóg zapisał prawdę o całym swoim stworzeniu w człowieku, który przez odpowiednie przejście doświadczeń może ją wysłuchać, usłyszeć niejako głos Boży w sobie. Jeśli Hiob nie wywyższa się (nie ma radości z władzy okrutnika), to Bóg go zawoła i nauczy mądrości na podstawie tego, co odczyta w sobie, jako w szczególnym DNA stworzenia. Człowiek na obraz i podobieństwo Boże jest ukoronowaniem Bożego stworzenia, cielesnego i duchowego, więc dlatego w nim Bóg zapieczętował prawdę stworzenia i Nowego Stworzenia.

[Pokoja]

Hioba 34:1-10


Hioba 34:11-19


Hioba 34:20-29


Hioba 34:30-37


CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść Hioba 34:1-37 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

ZAMIANA SĄDÓW I UCHYLENIE WYROKU

1. Elihu dając odpowiedź, rzekł:
2. Mądrzy słuchajcie z uwagą, mową nauczam, nadstawcie ucha wewnątrz.
3. Ucho doświadcza mów, jak podniebienie smakuje, zachęca do jedzenia.
4. Był wybrany sąd w pośrodku, poznał poprzez doświadczenie, jakiego rodzaju dobro na korzyść?
5. Z powodu tego mówię Hiobie: Sprawiedliwy Bóg uchylił wyrok:
6. Okazało się oszustwo sprawiedliwości na terenie; załamana strzała, zniszczony łańcuch.
- Sąd z w. 4, przeprowadzał doświadczenie, podobnie jak Salomon, aby przekonać się, jakie postępowanie służy ku dobru. Prawowierna postawa Hioba, wpłynęła na uchylenie wyroku.
Oszustwo to dotyczy rangi nieszczęść, które spadały na Hioba. Straszono go, że wszyscy jego słudzy, dobytek i dzieci, zostali zabici. Takie informacje przekazywali mu posłańcy (aniołowie) z Hio. 1:14-19; 4:18, czyli jego słudzy. Były także intrygi, zmowy, itp.
18. Oto wyznawcy nie byli wiernymi przedstawicielami (aniołami); Kształtowali błąd; KS
Treść Hio. 42:10 wskazuje, że
10. Jehowa przyprowadził z powrotem Hiobowi, nawet wyróżniająco oznakowanych jeńców; Hiob modlił się za rodaków; Jehowa spowodował przymnożenie także pamiątki wszystkiego, tak jak dwójnasób. KS

Hio. 34:7. Oby silny wojownik Hiob był pijany wodą jąkania się.
8. Wędrowało towarzystwo w kierunku czynienia bałwochwalstwa, szli z ludźmi nieprawości?
9. Wtedy powiedziano: Silny wojownik nie będzie potrzebnym; Mocarz będzie zdecydowanym przeciw.
- Byli to posłańcy (słudzy) przeciwnika stawiającego opór, czyli Elifaz. Z nim w tym dziele współpracowali Bildad i Sofar. Ich zadanie polegało na zakłócaniu postawy Hioba, wiernego Bogu, którego Elihu nazywa ON, a nie z imienia Jehowa. W związku z tym, że mocarz w unii uprawiał bałwochwalstwo, więc Hiob w swej postawie nie odpowiadał mu.

10. Zatem mężowie, słuchajcie wewnątrz, serca! Niech tak nie będzie; zło mocarza, niesprawiedliwością Wszechmocnego?
11. Ponieważ według uczynku odpłaca człowiekowi; drogi męża zabezpiecza.
12. Zaprawdę Bóg także nie postępuje niegodziwie, Wszechmocny nie wypacza sądu.
- Zło czynione przez mocarza okrutnika nie może być zaakceptowane przez Boga Wszechmocnego. Jest napisane, że Bóg strąca władców i ustanawia władców, Dn. 2:20-22. Władza zwierzchnia jest sługą Bożym, Rz. 13:1-5

Cytat:

Jer. 18:7-10 7. Raz grożę narodowi i królestwu, że je wykorzenię, wywrócę i zniszczę, 8. Lecz jeżeli się ów naród odwróci od swojej złości, z powodu której mu groziłem, to pożałuję tego zła, które zamierzałem mu uczynić. 9. Innym razem zapowiadam narodowi i królestwu, że je odbuduję i zasadzę, 10. Lecz jeżeli uczyni to, co jest złe w moich oczach, nie słuchając mojego głosu, to pożałuję dobra, które obiecałem mu wyświadczyć. (BW) Rzym. 3:4-7 4. […] Bóg jest wierny, a każdy człowiek jest kłamcą, jak napisano: Abyś się okazał sprawiedliwym w słowach swoich I zwyciężył, gdy będziesz sądzony. 5. Jeśli bowiem nasza nieprawość uwydatnia sprawiedliwość Bożą, to cóż powiemy? Czyż Bóg jest niesprawiedliwy, gdy gniew wywiera? Po ludzku mówię. 6. Z pewnością nie! Bo jak Bóg ma sądzić ten świat? 7. Jeśli przez moje kłamstwo prawda Boża tym bardziej przyczynia się do chwały jego, to dlaczego jeszcze i ja miałbym być sądzony jako grzesznik? (BW)

Bóg posługuje się różnymi sposobami dla wykonania różnych zadań w stosunku do kształtowania postaw narodów i serc ludzi.

13. Kto na terenie, dokonuje przeglądu mieszkańców kraju? Kto uczynił cały świat?
14. Kiedy przekształca serce w duchu ustawy, dech ducha odbiera w duchu ustawy:
15. Całe ciało, prawie że umrze razem; człowieka odnowi na terenie suchej ziemi.
- Taki akt Bożego działania w człowieku, czy narodzie można przyrównać do konieczności zresetowania w Komputerze, układu CMOS lub systemu BIOS do ustawień fabrycznych, czy nawet wyczyszczenie pamięci NVRAM (Non-Volatile Random Access Memory).
przekształcanie serca w duchu ustawy – Bóg w dniu szóstym, wyraził zamysł, aby uczynić człowieka na obraz i podobieństwo swoje, ale wtedy stworzył go tylko na obraz swój (jakby z „kamiennym” sercem). Człowiek ten jednak upadł z powodu grzechu, Rdz. 1:27; Rz. 5:12. Wtedy Bóg dalej kontynuował dzieło swoje, aby uczynić człowieka według serca swego, czyli na podobieństwo swoje, Rdz. 5:1,2. Dzięki temu wszelkie Słowo Boże, wypowiedziane w tygodniu stwarzania mogło stać się Ciałem, J. 1:14. Każde Słowo, wypowiedziane przed dniem szóstym, powodowało zaistnienie czegoś, ale to z Rdz. 1:26 miało w przyszłości stać się ukoronowaniem dzieła stworzenia w całej kompozycji:

Cytat:

Jan. 1:1-4 1. Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. 2. Ono było na początku (z Rdz. 1:1) u Boga. 3. Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało. 4. W nim było życie, a życie było (stało się) światłością ludzi (człowieka od pierwszego dnia stwarzania, gdy stała się światłość, Rdz. 1:3-5; 2:7). (BW)

Dzieło Boże opisane w J. 1:4, stawało się od pierwszego dnia stwarzania, aż do dzieła z Rdz. 1:24,25, wypowiedzianego przed Słowem w dniu szóstym z Rdz. 1:26. Dopiero przez wypełnienie się drugiej części tego Słowa - o uczynieniu człowieka także na podobieństwo Boże – Słowo z Rdz. 1:26 stało się Ciałem (J. 1:14), stało się Ciałem przez przyjście w Duchu Świętego Boga Ojca, przyjście Chrystusa Jezusa i jego Świątyni. To Ciało, najpierw kształtowało się w łonie Ojca, 1Pio. 1:17-20; Efz. 1:4, czyli wtedy, gdy czyni człowieka na podobieństwo Boże, aż w Wieku Ewangelii, ukazuje się na łonie Ojca, J. 1:18. Ten człowiek, to nowy człowiek, człowiek Wiecznego, Świętego Przymierza, które dla Żydów jest Nowym (gdyż wcześniej byli pod przymierzem Mojżeszowym (Synaju).

Dzieło, które Bóg uczynił w krainie prawie wymarłej (z powodu pozbawienia jej wody potoku rzeki) jest obrazem w stosunku do zamarcia, prawie całego stworzenia w wodach potopu za dni Noego.
(3) I rzekł Jehowa: Duch nie oczyści z zarzutów człowieka na wieki; poza tym on błądzi ciałem; więc będą dni jego sto i dwadzieścia lat.
(6) Pocieszał (litował się) Jahwe, ponieważ tylko pamiątkę, człowieka (º120) uczynił ziemi (Rdz. 1:27); w duchu ustawy (Rdz. 5:1,2), kształtuje serce (wnętrze człowieka). Rdz. 6:3,6 KS

Odnowienie człowieka na terenie suchej ziemi – oznacza to odrodzenie się życia w wyżynnej krainie, która została pozbawiona wody potoku rzeki. Podobnie odrodziło się życie stworzenia po potopie.

Hio. 34:16. Kiedy słuchasz z uwagą, roztropnością tą będziesz posłusznym głosowi mowy.
17. Nadto, rozstrzygnięcie w sprawie skrępuje nieprzyjaciela, kiedy Sprawiedliwy, mocnego uzna za winnego?
18. W duchu ustawy powie królowi: Nikczemny, książęcy, niegodziwy!
19. Od kiedy nie znosisz osoby księcia? Nie okazuje gotowości uznania pierwszeństwa bogacza przed ubogim, ponieważ wszyscy dziełem rąk.
- Władca, który miał panować na całym krajem, postępował jak książę, czyli interesował się tylko jednym regionem, a w nienawiści miał wyżynną krainę, którą pozbawił wody.

20. Nagle umierają przedwcześnie; północą trzęsą się, członkowie rodu służą jako poddani, upór zostanie usuniętym bez mocy.
21. Ponieważ oczy z powodu sposobu postępowania męża, widzą całość postępowania.
- Taki stan dotknął, pyszniącą się, wywyższoną arystokrację.

22. Nie ma tajemnego miejsca, żadnej głębokiej ciemności (tam ukrył się, czyniąc nieprawość).
23. Sąd mocarza, postępował w duchu zarządzenia; z powodu tego mąż nie umocuje trwania na terenie.
- bałwochwalstwo i partykularne interesy nie zapewniają trwałości panowania.

24. Był niegodziwym nie badał mocnych; drugi w miejsce, powstał przeciwko.
25. Zgodny z prawdą, rozpozna czyny, odmieni noc, będą potartymi.
26. Uderzy niegodziwych; w miejscu siedzib staną w obliczu.
27. Przeto będą usuniętymi na terenie, poza którym, jakikolwiek zwyczaj nie miał wyrozumienia:
- Sąd mocarza był niegodziwym, dlatego powołano nowy, rzetelny, bezstronny, który dbał o poszanowanie zwyczajów poszczególnych regionów.

28. Słabych na terenie, przywiedli do wołania; krzyk rozpaczy zgnębionych jest słyszalnym.
29. Ktoś wprowadzi pokój na terenie, oni będą w bezruchu; ktokolwiek czyhał, ukryje oblicze; unia narodów, istotom ludzkim na terenie,
- Elihu nie zwraca się do Boga w imieniu Jehowa. Jego imię oznacza „ON jest Bogiem moim”. W wersecie 29 nazywa Boga „Ktoś”. To wskazuje, że druga część wypowiedzi z Hio. 1:21 o treści:
21. […] (Jehowa dał, Jehowa wziął, Imię Jehowy stanie się błogosławione.) jest raczej wypowiedzią narratora, pisarza Księgi, a nie Hioba.

30. Panował człowiek obłudny, sidło narodu.
31. Był wywyższonym bez dania zastawu, z powodu tego mówił przeciw Bogu:
32. Poza patrzeniem, ty lejesz wodę; jeśli czyniłeś niesprawiedliwość nie rób ponownie.
33. Tak długo jak zapewniasz pokój, wtedy nie odrzucisz, ponieważ ty wybrałeś, nie ja; dlaczego podbijasz, poznam poprzez doświadczenie?
- W Hio. 9:24 jest o nim napisane:
24. Kiedy kraj bywa wydany mocy bezbożnika, oblicze sędzi/ów nie bywa zakryte? Kto więc ten ktoś? KS
Bezbożnikiem jest awanturnik, mafiozo, człowiek grzechu, a jego sędzią „Ktoś” bezimienny.

34. Mężowie zrozumienia mówią w sercu na korzyść silnego wojownika: Mądry, wewnątrz słucha z uwagą,
35. Jeżeli Hiobowi nie mówili mądrze, wypowiedzi nie były rozważne.
36. Pragnienie Hioba w końcu zwycięstwem; doświadczanie na terenie, odpowiedzią ludziom bałwochwalstwa.
37. Ponieważ łańcuchy spowodowały przymnożenie grzechu na terenie; chłostali pomiędzy rozkazami; stali się wielkimi mocarzowi.
- Tacy mężowie jak Elifaz, Bildad i Sofar nie zostali uznani przez Elihu za rozumnych, rozważnych, ponieważ nie dostrzegli właściwej rangi dzieła, które realizował Hiob, zwyciężający zgodnie z swoim w nim i w Bogu ukrytym pragnieniem.

[Pokoja]

Hioba 35:1-11a)


Hioba 35:1-11a)


CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść Hioba 35:1-16 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

POCZYTANIE SPRAWIEDLIWOŚCI HIOBOWI I STROFOWANIE JEGO OSKARŻYCIELI.

1. Elihu dając odpowiedź, twierdził:
2. Tą poczytaną sprawiedliwość, oznajmia sprawiedliwość Boża.
3. Ponieważ odpowiedziała: Coś wewnątrz był użytecznym; co zyskał grzeszny stan?
- Wierność Hioba Bogu w okolicznościach szczególnie nieprzyjaznych (znienawidzenie), została mu poczytana za sprawiedliwość, gdyż był użytecznym w swej wewnętrznej postawie, a grzeszny, bałwochwalczy stan, z powodu tego nic trwałego nie zyskał, nie utrwalił władzy.

4. Ja wypowiedzią odwracam się w kierunku ostrzeżenia rodaków.
5. Przyglądaliście się niebu, mieliście wizję; czyhaliście, byliście wyniosłymi, bardziej niż obłoki.
6. Jeśli grzeszono, co aby czyniliście? Łańcuchy stały się wielkimi, co na korzyść uczyniliście?
7. Kiedy sprawiedliwemu, na korzyść coś kładliście, czy wziął co ręką?
8. Mężowi sprawiedliwości, jakby nieprawości synowi człowieczemu.
- Elihu zwrócił się z zarzutami przeciw oskarżycielom Hioba, aby ich ostrzec. Wyniośli w duchu bałwochwalstwa, nie reagowali na grzech swoich, zniewalali innych. Mężowi sprawiedliwości tak dawali, aby tego nie wzioł.

9. Wiele wyzysków; wzywają pomocy; niezmiernie wołają ramionami,
10. Nie mówią: Gdzie Bóg kształtuje, daje śpiewanie nocy.
11. Uczy zwierzęta ziemskie, ptactwu niebieskiemu okazuje swą mądrość.
12. Wtedy w obliczu arogancji złych wołali na pomoc, nie byli wysłuchanymi.
- Wizja, jaką panujący mieli w związku z uprawianiem bałwochwalczego kultu trzech gwiazdozbiorów (Wielkiej Niedźwiedzicy, Oriona i Plejad) nie przekonała ludu do tego stopnia, aby śpiewano w nocy wyzysku. Lud wołający na pomoc nie został wysłuchany.

13. Zaiste Bóg Wszechmocny, fałszu nie oznajmia, nie pilnuje.
14. Tym bardziej, z powodu tego mówiliście: Nie pilnował w obecności, rozprawy na korzyść, długo czekał,
15. Skąd teraz, pomimo tego, dokonuje przeglądu złości? Nie potwierdzał mocy szaleństwa.
16. Próżno Hiob otwiera usta; słowa bez umiejętności, czyni wielkimi.
- Elihu odrzuca zarzut, że Bóg wspierał kult bałwochwalczy, kult fałszu, dlatego oskarżyciele Hioba, przewrotnie sformułowali zarzut: Jeżeli nie ochraniał wyznawanego kultu, nie kontrolował pierwszej rozprawy, to na jakiej podstawie zaangażował się nowy sąd. Zarzucili Hiobowi, że kieruje się próżnością i wyolbrzymia zaistniałe zdarzenia.

[Pokoja]

Hioba 36:1-10


Hioba 36:11-20


Hioba 36:21-31


Hioba 36:32-34


CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść Hioba 36:1-34 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

PRZEJAWY SPRAWIEDLIWOŚCI BOGA I JEGO DZIAŁANIA PRZEZ NATURĘ

1. Elihu znowu coś, rzekł:
2. Oznajmię trochę w odniesieniu do okrążania, to jest krążenia Bożej mowy.
3. Niesie znajomość odległej krainy; sprawia przypisanie sprawiedliwości.
4. Tak prawdziwie, bez kłamstwa mowy, w kierunku doskonałej znajomości.
- Boża mowa jest zgodna z rzeczywistym stanem w odległej krainie (pozbawionej wody), więc zapewnia doskonałe poznanie jej rzeczywistości;

5. Oto Bóg mocny nie odrzuca wielkiej mocy serca.
6. Nie pozwoli żyć bezbożnikowi; sąd ubogim będzie dany.
7. Nie poniży oczu sprawiedliwego; wyróżniająco oznakowany będzie wywyższony; tron królów osadzi wspaniałością,
8. Kiedy skrępuje pętami, uwikła powrozami utrapienia.
9. Według powrozów, oznajmi działania, ponieważ zachowywano się dumnie;
- Bóg ma na uwadze postawę i działanie wszystkich; odtrąca bezbożników (krępuje pętami), którzy byli zbyt dumni; pamięta o ubogich (uwikła powrozami utrapienia), a tronowi zapewnia poparcie sprawiedliwych i płomiennych serc;

10. Otwiera ucho, mówi dyscypliną, aby odwrócili się od zła bałwochwalstwa.
11. Jeśli będą posłusznie służyć, dokończą czas życia, dobrymi, przyjemnymi latami.
12. Jeśli nie usłuchają, bronią zmuszeni do niewolniczej pracy, wyzioną ducha bez postrzeżenia.
13. Obłudne serca wypełnia złość; z powodu tego nie wołają, będą wziętymi do więzienia.
14. Młodość żywej duszy QaDeSz, umrze przedwcześnie.
15. Pokornemu wycofa utrapienia, będzie usunięte ucho opresji.
- Bóg odmienia los ludzi, jak w przypowieści o bogaczu i Łazarzu;
6945 (QaDeSz) – mężczyzna uprawiający nierząd sakralny

16. Nadto pobudzi koniec przeciwnika; w miejsce przestronnego obszaru ograniczenie; nie otrzyma obfitości stołu spokoju.
17. Potępienie bezbożnika będzie dokonane, otrzyma osąd sprawiedliwości.
18. Zatem gniew, aby nie pobudzał wiele szyderstwa, okupu nie wypaczył,
19. Nie przygotował bogactwa złota, jakiejkolwiek siły przemocy.
20. Nie wchodził nocą żądać czyjejś krwi zamiast członków rodu.
21. Nie pośpieszył w duchu zarządzenia strzec bałwochwalstwa, które tutaj na terenie, było wybrane utrapieniem.
- Bóg w swej sprawiedliwości, pozbawi bezbożników jakiejkolwiek negatywnej aktywności;

22. Oto moc (bóg) przemocy potężnie działa; kto podobną rzucił?
23. Kto na terenie obserwował sposób postępowania? Kto powiedział: Czynisz nieprawość?
- Tak było w czasie panowania bezbożnika: działała moc ostrza miecza, dzidy, łuku itp.

24. Przywołałem wspomnienie, aby wychwalać działanie, kiedy mężowie śpiewają.
25. Wszyscy ludzie dostrzegają przez doświadczenie; z powodu mężów, okazuje szacunek odległa kraina.
- W kraju panowania bezbożnika nie wykonywano takiego działania, które pobudzałoby mężczyzn do śpiewania. Możliwość działania w takim duchu, ludzie dostrzegają tylko wtedy, gdy go faktycznie doświadczają. Zwraca na to uwagę nawet odległa kraina i okazuje szacunek;

26. Oto potężny Bóg, objawi się; nie bez podsumowania lat badania.
27. Z powodu tego zmniejszył krople mżawki; oczyszcza wody, spuści deszcz,
28. Który spowodują płynące chmury, spływające na terenie wielu ludziom.
- Bóg objawia się także przez zmiany w naturze. Gdy Ojciec Jehoszua (Jezusa), przemówił do niego, to według jednych, posłużył się trzęsieniem ziemi, a inni uważali, że to anioł przemówił. Wszystko jest prawdą – trzy w jednym, czyli Bóg mówi przez anioła w postaci trzęsienia ziemi. Bóg mówi przez naturę.

29. Także, zwrócicie uwagę na rozciąganie się obfitości obłoków, kiedy wrzask schronień.
30. Oto będą rozległymi dla wstającego dnia, okryją dno potężnej rzeki.
31. Rzeczywiście z powodu brania w obronę narodu, da pokarm, będzie w obfitość.
32. Zagłębienie na terenie w oparciu o rozkaz będzie zakryte; dojdzie do celu wstającego dnia.
- Ludzie żyjący w swych ubogich schronieniach na widok obłoków deszczowych, zareagowali głośno, radośnie, gdyż to oznaczało napełnienie koryta (wcześniej pozbawionej wody) rzeki wodą deszczową. Obfite opady, stanowiły także potencjalną moc, dla zniszczenia tamy i brzegu wykopanego kanału. To zapewniłoby napełnienie wodą, wcześniej już nawadnianego zagłębienia na wyżynie, ukształtowanego dla upraw błotnistych i wodnych. Miało to być dzieło natury, dokonane w nocy, czyli przed nastaniem dnia.

33. Z powodu krzyku na terenie, będzie widoczne także, wychodzenie trzody.
34. Nadto ta przestraszy urząd, sprawi poruszenie serc.
- Wzrastanie roślinności, zapewniającej wyżywienie ludziom i rozmnażanie się ich dobytku miało przestraszyć ludzi władzy bezbożnika, ale także sprawić poruszenie serc innych, oczekujących na zmianę.