FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Biblia123]

Kiedy będzie Sąd Ostateczny ? Przed Jeruzalem czy po ?

[Henryk]

[Biblia123]

Miasto na Nowej Ziemi.

[Henryk]

[Biblia123]

Cytat:

1 I ujrzałem niebo nowe i ziemię nową, bo pierwsze niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. 2 I Miasto Święte - Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. 3 I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: «Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni Jego ludem, a On będzie "BOGIEM Z NIMI"2.

Cytat:

0 I uniósł mnie w zachwyceniu na górę wielką i wyniosłą, i ukazał mi Miasto Święte - Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga, 11 mające chwałę Boga. Źródło jego światła podobne do kamienia drogocennego, jakby do jaspisu o przejrzystości kryształu: 12 Miało ono mur wielki a wysoki, miało dwanaście bram, a na bramach - dwunastu aniołów i wypisane imiona, które są imionami dwunastu pokoleń synów Izraela6. 13 Od wschodu trzy bramy i od północy trzy bramy, i od południa trzy bramy, i od zachodu trzy bramy. 14 A mur Miasta ma dwanaście warstw fundamentu, a na nich dwanaście imion dwunastu Apostołów Baranka7. 15 A ten, który mówił ze mną, miał złotą trzcinę jako miarę, by zmierzyć Miasto8 i jego bramy, i jego mur. 16 A Miasto układa się w czworobok9 i długość jego tak wielka jest, jak i szerokość. I zmierzył Miasto trzciną poprzez dwanaście tysięcy10 stadiów: długość, szerokość i wysokość jego są równe. 17 I zmierzył jego mur - sto czterdzieści cztery łokcie: miara, którą ma anioł, jest miarą człowieka. 18 A mur jego jest zbudowany z jaspisu, a Miasto - to czyste złoto do szkła czystego podobne. 19 A warstwy fundamentu pod murem Miasta zdobne są wszelakim drogim kamieniem11. Warstwa pierwsza - jaspis, druga - szafir, trzecia - chalcedon, czwarta - szmaragd, 20 piąta - sardoniks, szósta - krwawnik, siódma - chryzolit, ósma - beryl, dziewiąta - topaz, dziesiąta - chryzopraz, jedenasta - hiacynt, dwunasta - ametyst. 21 A dwanaście bram to dwanaście pereł: każda z bram była z jednej perły. I rynek Miasta to czyste złoto jak szkło przeźroczyste. 22 A świątyni w nim nie dojrzałem: bo jego świątynią jest Pan Bóg wszechmogący oraz Baranek12. 23 I Miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła, a jego lampą - Baranek. 24 I w jego świetle będą chodziły narody, i wniosą do niego królowie ziemi swój przepych. 25 I za dnia bramy jego nie będą zamknięte: bo już nie będzie tam nocy13. 26 I wniosą do niego przepych i skarby narodów. 27 A nic nieczystego do niego nie wejdzie ani ten, co popełnia ohydę i kłamstwo, lecz tylko zapisani w księdze życia Baranka.

[Biblia123]

W powyższym cytacie z Apokalipsy jest wyraźnie napisane co wytłuściłem Miasto Święte Jeruzalem także można śmiało powiedzieć ,że będzie to miasto a nie tylko coś duchowego.

[Biblia123]

i ukazał mi Miasto Święte -
Jeruzalem,
zstępujące z nieba od Boga,
11 mające chwałę Boga.
Mamy tu wyraźnie napisane że będzie to miasto, może nie do końca w rozumieniu takim kiedy myślimy o mieście na ziemi na której teraz żyjemy ale jednak jest napisane że będzie to Święte Miasto.

[wybrana]

[Henryk]

[Biblia123]

Nowe Jeruzalem to będzie zarówno i miasto zbudowane z jakichś materiałów ale również rzeczywistość duchowa połączenie dwóch rzeczy w jednym.

[Pokoja]

[małyfilozof]

Uważam takie zrozumienie w temacie:
Wieczne Jeruzalem to przede wszystkim cytadela ducha, którym jest Bóg. Już najwcześniejsza ikonografia chrześcijańska ukazywała to miasto jako twierdzę Pana, miejsce Boga według słów Psalmu 59 (58), ''10 Będę baczył na Ciebie, Mocy moja, bo Ty, o Boże, jesteś moją warownią.'' (BT)
To duchowe miasto ma oczywiście w ikonografii swoje stałe motywy, takie jak mury, baszty, bramy oraz świątynie, w samym centrum natomiast umiejscowiony jest Baranek.
Nowe, wieczne Jeruzalem to miejsce powrotu człowieka do Boga.
Miejsce tryumfu tego, co wieczne, nad tym, co czasowe i przejściowe. Powrót do raju, z którego człowiek został wygnany.
Jerozolima – miasto Boga, według Apokalipsy św. Jana zstępuje z góry, aby zastąpić to, co się skończyło, co upadło. To przestrzeń, w której dokonuje się ponowne zesłanie Ducha Świętego.
To nowa ojczyzna dla chrześcijan, którzy szczególnie w czasie powtarzających się prześladowań, czują się obco na tym świecie.
Wieczne miasto w teologii i kulturze chrześcijańskiej to znak czasów ostatecznych, antycypacja królestwa eschatologicznego, doskonałe królestwo wiernych, bogate w różnorodne formy wiary i rozlewające obficie dary łaski. To zatem miejsce „dobre”, w którym panuje odwieczny porządek, miasto chwały.

Chociaż Jeruzalem jako miasto stanowi obraz wspólnoty (wspólnoty Kościoła Chrystusowego, zamieszkałego, oprócz człowieka, również przez anioły), punktem odniesienia jest tu jednak zasiadający w centrum Baranek bez skazy (w wielu przedstawieniach postać Baranka symbolizującego Chrystusa Króla zastępowała charakterystyczną dla ikonografii miejskiej centralną świątynię). Ku Niemu skierowane są ludzkie spojrzenia, nie zaś ku drugiemu człowiekowi.
Miasto Boga to jednocześnie miejsce, w którym króluje prawda.

To prawda jedna i wieczna, w sensie poza czasowości Boga, której od początku próbuje poszukiwać człowiek uwikłany w sidła własnej racjonalności.
Prawda może być zatem postrzegana jedynie przez pryzmat jej źródła, które leży nadprzyrodzoności.
Jest to prawda całkowicie zależna od woli Boga, prawda, w której nie istnieją granice sensowności i możliwości, wytwarzanych wciąż od nowa przez człowieka.
Zatem prawda, która mieszka w Jerozolimie, nie jest prawdą naukową, racjonalną, mierzalną i skończoną.
W literackich, malarskich i urbanistycznych wyobrażeniach wiecznego miasta odnajdujemy zatem przestrzeń idealną, zaprojektowaną na planie koła lub kwadratu (platońskich figur idealnych), której mury „przystrojone” są drogimi kamieniami.
Estetyczny wymiar miasta jest w tym wypadku wartością nadrzędną, trwałą wartością kulturową.

W Apokalipsie świętego Jana Bóg mówi: ''5 I rzekł Zasiadający na tronie: «Oto czynię wszystko nowe». I mówi:«Napisz: Słowa te wiarygodne są i prawdziwe». '' Ap.23,5(BT)
Nawiązanie do Księgi Rodzaju i procesu stworzenia świata przez wszechmocnego Boga może sugerować, że powstanie nowego Jeruzalem, które zstępuje z nieba, to kolejny etap tego procesu – prowadzący tym razem do wieczności.

[Pokoja]

[małyfilozof]

Pokoja w podobnym stylu sformowałem owo zagadnienie

[Pokoja]