FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Pokoja]

Czy od dnia Pięćdziesiątnicy mówiono obcymi narodowo, czy różnymi (2087 ... to w czym się różnicie ..., Flp. 3:15,16) językami (po części znamy i po części mówimy, 1Kor. 13:9; Jestem Apolosowy, Kefasowy, Pawłowy, czy Chrystusowy 1Kor. 1:12)?

Czy Dz. 2:1-4 odnoszą się do mówienia w obcych narodowych językach, czy dotyczą odpowiednich rozmów Bożych, prowadzonych dla dobrego zrozumienia przez mężów z Palestyny i z narodów?

W jakim języku (obcym narodowo, czy różnym od dotychczasowego kapłańskiego) była wypowiedziana mowa Ap. Piotra w dniu Pięćdziesiątnicy, skoro jest napisane, że wszyscy z 120 zgromadzonych, mówili językami, Dz. 2:4?

Czy wtedy była już rozwinięta teologia Świątyni Bożej?

ZAPRASZAM DO DYSKUSJI

[Pokoja]

[Pokoja]

Dz. 2:1-5


Dz. 2:6-14a


Dz. 2:14b-18


OBJAŚNIENIA CD.

http://biblos.feen.pl/vie...658d64aa#109358

Treść Dz. 2:5-18 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

Objawy wylania Ducha Świętego Boga Ojca w dniu Pięćdziesiątnicy

(5) A byli w Jeruzalemie przebywający Żydowie, mężowie pobożni, z każdego narodu pod niebem.
(6) Powstała mowa, a ona wprawiła w zakłopotanie, że zeszło się mnóstwo pojmować; Każdy jeden, sam opowiadał odpowiednie mowy.
- Cząstkowe poznanie i mówienie o nim do innych było podstawą do kształtowania, teologicznego pojmowania Ewangelii z nauczania Pana Jezusa Chrystusa.

(7) A zdumiewali się, dziwili się, mówiąc: Nie! Oto to mówimy; Nie wszyscy są Galilejczykami!
(8) Więc jak my, każdy pojmujemy nasze odpowiednio, wydane mowy?
(9) Partowie, Medowie, Elamici, zamieszkujący Mezopotamię, Judeę, Kapadocję, Pont, Azję,
(10) Frygię, Pamfilię, Egipt, teren Libii, naprzeciw Cyreny; Rzymianie bawiący w obcym mieście; Żydowie, osiedleńcy w obcych krajach;
(11) Kreteńczycy, Arabowie, pojmujemy nasze mowy tych samych, wzniosłych opowiadań Bożych.
- Tekst w wierszu 9 i 10 (do słowa Cyreny) odnosi się do ludności Imperium Medo – Perskiego, nadal zamieszkującej na terytorium Imperium Rzymskiego, ale jako prozelici, wyznającej Judaizm. Imperium Medo – Perskie za czasów Cyrusa, pozwoliło Żydom na powrót z niewoli babilońskiej do swojej ojczystej ziemi i na odbudowę Świątyni w Jeruzalem oraz na wznowienie tam służby zakonnej. Później za namiestnika Nehamiasza, pozwoliło na odbudowę murów miasta. Wiele ludu z narodów, jako prozelici Judaizmu, stanęło w walce po stronie Żydów za czasów króla Aswerusa, gdy Haman chciał ich zniszczyć.

Za czasów Aleksandra Macedońskiego na przeważającej części podbitego terytorium Imperium Medo – Perskiego, zapanowała kultura Hellenistyczna i język grecki (koine). Nie chodzi więc w Dz. 2:9-11 o zwrócenie uwagi na różne języki narodowe, lecz na prozelitów Judaizmu, którzy zgromadzali się na wcześniejszych świętach. Rozumieli więc, co na nich do nich, mówili kapłani i prorocy. Tam też zamieszkiwali Żydzi (osiedleńcy w obcych krajach), wymienieni odrębnie w w. 10. Aby wszyscy w czasie Paschy, mogli się zapoznać z napisem na krzyżu z Panem Jezusem, wystarczyło powtórzyć go w trzech językach (greckim, łacińskim i aramejskim).
Rzymianie po sprzymierzeniu się z Żydami za Edomity, króla Heroda gościli tam, a następnie Palestynę uczynili swoją prowincją. Piłat był namiestnikiem Rzymu. Edomici i Arabowie to uboczni potomkowie Abrahama i Jakuba. Pierwsi byli wchłonięci przez królestwo Machabeuszy, a drudzy nie. Kreteńczycy, których Ap. Paweł w Tyt. 1:12 nazwał kłamcami byli szczególnym, buntowniczym ludem w Imperium Rzymskim i we wcześniejszych.

W Dz. 2:9-11 jest ukazany religijny przekrój ludów z Imperium Rzymskiego i ludności z Państwa Arabskiego, którzy byli pod wpływem Judaizmu od czasów Imperium Medo – Perskiego. Na tych więc terenach pierwotnie, zaczęła się tworzyć i rozwijać Świątynia Boża i Chrystusowa. Żadne Imperium nie podbiło Arabii, a Judaizm i wiara Chrystusowa dotarła tam. Treść tekstu z Dz. 2:9-11 odnosi się do prowadzenia braterskich rozmów uczniów z zebranymi o wielkich dziełach Bożych. Uleganie mentalności odnosi się on do różnych obcych języków narodowych to gonitwa za wiatrem, gonitwa za cudami.

(12) Zdumiewali! Mieli na myśli drugich; Zaś wszyscy inni byli w niepewności: Dlaczego to żeż mamy upodobanie być w obecności?
(13) Ale różni szydzili, ponieważ mówili: Napełnili się, są słodkie.
- Mówiący zdumiewali siebie nawzajem, że są w stanie ze sobą rozmawiać, a nie tylko słuchać monotonnych mów i składać ofiary, jak to było pod Zakonem, Izj. 28:5-13. Szydercy jednak uważali, że uczniowie schlebiają innym, aby ich pozyskać i wyjść z stanu izolacji (strachu), którego doświadczali po śmierci Pana Jezusa.

(14) A Piotr stanął łącznie z jedenastoma; Podniósł głos swój; Przemówił sam: Mężowie Judzcy, wszyscy zamieszkujący Jeruzalem, Przyjaciele! Nakłońcie ucha mnie, tej mowie; Wam niech będzie.
(15) Ponieważ nie byliśmy pijanymi, jak to wy mniemacie, gdyż jest dzień, trzecia godzina.
- Ap. Piotr stanął z jedenastoma, czyli razem z Maciejem, dwunastu przedstawicieli, dwunastu plemion Izraela. Nie wystąpili wtedy jako dwunastu Apostołów, gdyż nie mieli upoważnienia do wyboru innego w miejsce Ap. Judasza.

(16) Ale jest to, ono powiedziane przez proroka Joela:
(17) I będzie w czasie ostatecznych dni, [mówi Bóg]; Przez Ducha mego oddam się dla wszelkiego ciała; Synowie wasi, córki wasze będą prorokami; Wasz młodzieńczy wygląd zjawił się w widzeniu; Starszyzna widzeniami sennymi wyśniła was.
(18) Naprawdę w czasie owych dni Przez Ducha mego oddam się, dla sług moich, dla służebnic moich, będą prorokami;
- Synowie i córki z świata, to przyszli Członkowie Świątyni Bożej i Chrystusowej, a słudzy i służebnice Boga pod Zakonem, to też przyszli Członkowie Świątyni Bożej i Chrystusowej. O młodzieńczym duchowym wyglądzie, śnili Starożytno - Godni i mieli jego wizje.

[Pokoja]

Cytat:

Czy od dnia Pięćdziesiątnicy mówiono obcymi narodowo, czy różnymi (2087 ... to w czym się różnicie ..., Flp. 3:15,16) językami (po części znamy i po części mówimy, 1Kor. 13:9; Jestem Apolosowy, Kefasowy, Pawłowy, czy Chrystusowy 1Kor. 1:12)?

Tłumaczenie treści Dz. 2:1-18 na podstawie Konkordancji Stronga, wskazuje na zapoczątkoewanie braterskich rozmów o wielkich dziełach Bożych, prowadzonych przez Galilejczyków z tymi Żydami z diaspory i prozelitami z narodów, którzy przybyli na Święto Pięćdziesiątnicy.
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=5244#110033

[Pokoja]