 |
FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO
TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17)
|
|
Komu Jezus zapłacił ów "skrypt dłużny" |
| Autor |
Wiadomość |
Markerów 
VIP
Mistrz
Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
|
 Wysłany: 2022-11-27, 16:48
|
|
|
Idźmy dalej...
We wnioskach wcześniejszych pismo mówi że Jezus jest w tej Nieustannej Ofierze ołtarzem, ofiarnikiem (kapłanem) i ofiarą.
Sprawując Eucharystię uczestniczymy w tym nieustannym ofiarowaniu Jezusa.
W tym samym, w którym po Paruzji będziemy uczestniczyć bezpośrednio dlatego o Eucharystii czytamy, iż będzie sprawowana do dnia Powtórnego Przyjścia:
„Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.”/1 Kor 11,26/)
Uczestnicząc w Ofierze jednoczymy się z Bogiem. Dlatego apostoł Paweł omawiając sprawowanie Eucharystii kończy swój wywód na jej temat słowami:
„Przypatrzcie się Izraelowi według ciała! Czyż nie są w jedności z ołtarzem ci, którzy
spożywają z ofiar na ołtarzu złożonych?”./1 Kor 10,18/ |
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli, |
|
 |
|
 |
Markerów
VIP
Mistrz
Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2022-11-27, 16:49
|
|
|
Piękna biblijna prawda... 😇
Chwała Panu 😇😇😇😇 |
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli, |
|
 |
|
|
Pokoja
VIP
ZIARNKoGORCZYCY
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 721 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6258
Poziom: 55
|
|
|
|
|
|
Henryk
VIP
Potwierdzenie wizualne: 9
Pomógł: 480 razy
Dołączył: 28 Kwi 2013
Posty: 7077
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2022-11-28, 08:44
|
|
|
| Markerów napisał/a: | Idźmy dalej...
We wnioskach wcześniejszych pismo mówi że Jezus jest w tej Nieustannej Ofierze ołtarzem, ofiarnikiem (kapłanem) i ofiarą. |
Kila słów i jednocześnie kilka kłamstw.
Nikt nie może być jednocześnie ofiarą i zarazem przyjmującym TĘ ofiarę!
W żadnym miejscu Pismo tak nie uczy, chyba że masz na myśli zupełnie inne pisma, nie mające z Biblią nic wspólnego.
Ofiarą było ciało Jezusa, Jego całe Jestestwo, a przyjmującym Ofiarę był Jego Ojciec.
i chodźcie w miłości, jak i Chrystus umiłował was i siebie samego wydał za nas jako dar i ofiarę Bogu ku miłej wonności. (Ef 5:2)
A Jezus zawoławszy głosem wielkim, rzekł: Ojcze! w ręce twoje polecam ducha mojego; a to rzekłszy, skonał. (Łk 23:46)
Kapłanem przyjmującym Ofiarę Jezus stal się dopiero po zmartwychwstaniu.
Ofiarnikami byli Ci, których dostał od Ojca.
Wzywam was tedy, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali ciała swoje jako ofiarę żywą, świętą, miłą Bogu, bo taka winna być duchowa służba wasza. (Rz 12:1)
W jaki sposób był jednocześnie ołtarzem, to tego nawet starożytni górale nie wiedzą. 
| Cytat: | | Sprawując Eucharystię uczestniczymy w tym nieustannym ofiarowaniu Jezusa. |
Jezus złożył Ofiarę RAZ.
lecz gdy On złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej, (Hbr 10:12)
Który dał samego siebie na okup za wszystkich, co jest świadectwem czasów jego. (1 Tm 2:6)
Ona jest nieustannie ważna, a każdy, który twierdzi, że trzeba ją „nieustannie powtarzać” jest kłamcą i czyni tamtą Ofiarę nieważną!
Jedyną prawdą podaną przez Marka jest poniższy werset:
| Cytat: | | „Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.”/1 Kor 11,26/) |
Za każdym razem, gdy będziemy spożywać chleb i wino w czasie Paschy Żydowskiej mamy przypominać sobie wydarzenia z Ogrójca.
Żadnym cudem nie jesteśmy w stanie tamtych wydarzeń ani ponawiać, ani „uobecniać”.
I to dopiero jest:
| Cytat: | | Piękna biblijna prawda... |
|
_________________
Okazja nie czyni złodzieja, a cel nigdy nie uświęca środków.
Tylko kłamstwa są skomplikowane.
Prawda jest na ogół śmiesznie prosta. |
|
|
|
|
|
Pokoja
VIP
ZIARNKoGORCZYCY
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 721 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6258
Poziom: 55
|
| Wysłany: 2022-11-28, 12:35
|
|
|
Ze względu na dobro ważnego wątku, wracam do niego aktywnie, ale może to będzie bardziej obciążenie Ciebie, niż dawania z tego, co mi jest dane w wierze.
| Markerów napisał/a: | Idźmy dalej...
We wnioskach wcześniejszych pismo mówi że Jezus jest w tej Nieustannej Ofierze ołtarzem, ofiarnikiem (kapłanem) i ofiarą. |
Może rozpatrzmy to na przykładzie porównania, jakiego udzielił sam Pan Jezus w J. 12:24:
| Cytat: | | J. 12:24. Zaprawdę (281), zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): Jeźliby (1437) ziarno (2848) pszeniczne (4621) wpadłszy (4098) do (1519) ziemi (1093), nie obumarło (599), ono (846) samo (3441) zostaje (3306); lecz jeźliby (1437) obumarło (599), wielki (4183) pożytek (2590) przynosi (5342). |
J. 12:24. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśliby ziarno zboża, chybiło względem ziemi, samo pozostanie; jeśliby obumarło, ono ginąc, wielki pożytek przyniesie.
Jeśli ziarno obumrze, to ginąc wielki pożytek przynosi – Ziarno wrzucone do ziemi jest ofiarą Pana Jezusa, ale w wyniku obumierania (wyrażając się obrazowo), staje się ołtarzem, 2Kor. 5:16-21.
Dlaczego?
Wyrażając się w przenosni: Ofiara to ziarno suche, wrzucone do ziemi, a ołtarz to ziarno obumierające, emanujące swoja immanentną moc instrukcji (Słowa Bożego i Pana Jezusa), dla utworzenia nowej rośliny.
Dzieje się tak, ponieważ z tego obumierającego ziarna kiełkuje nowa roślina. Jednak ziarno nie posiada tyle zasobów materialnych, aby ukształtować całą roślinę. Co więc ono daje roślinie, a co ona potrzebuje z zewnątrz, aby wyrosła i wydała plon w postaci takiego samego ziarna z jakiego wyrasta? Otóż ziarno daje nowej roślinie swą immanentną moc w postaci informacji (planów) w nim zawartych, koniecznych dla rozwoju nowej rośliny, Mar. 4:26-32. Aby teraz mogła się rozwijać nowa roślina, potrzebuje ona budulca minerałów ziemskich, które by były składane na ołtarzu tego obumierającego ziarna, dla wzrostu nowej rośliny, dla wydania plonu.
| Kod: | | J. 12:24. Zaprawdę (281), zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): Jeśliby (1437) ziarno (2848) zboża (4621) chybiło (4098) względem (1519) ziemi (1093), samo (3441) pozostanie (3306); jeśliby (1437) obumarło (599), ono (846) ginąc (599), wielki (4183) pożytek (2590) przyniesie (5342). |
Stosując porównanie z J. 12:24, użyję dwóch określeń bytów z NT. Pan Jezus Chrystus (ziarno) i CHRYSTUS (nowa roślina), w którym ten pierwszy jest Głową Eklezja (Zboru), czyli Ciała swego, 2Kor. 5:16-21. Bóg udzielając swego Ducha Świętego powołanym, wybranym i wiernym, zapewnia dostarczenie członków rozwijającego się CHRYSTUSA. Oni to, składają swoje życie w ofierze na OŁTARZU, aby CHRYSTUS się rozwijał, dla ukształtowania nowych, doskonałych istnień na podobieństwo jego osobowości, (a nie ciała w fizycznym znaczeniu).
Jeżeli dobrze jest rozumiane określenie nr 4983 oznaczające: ciało, osobowość itp., to nie ma znaczenia, którego z tych polskich określeń, użyjemy w związku z określeniem nr 364 oznaczającym: przypomnienie, wspomnienie; pamiątkę, Łuk. 22:19; 1Kor. 11:24,25; Hbr. 10:3. Jednak ze względu na ukształtowaną Chrześcijanom mentalność, lepiej jest używać określenia osobowość, niż ciało, ale nie zawsze, 1Kor. 12:31.
| Markerów napisał/a: | Sprawując Eucharystię uczestniczymy w tym nieustannym ofiarowaniu Jezusa.
W tym samym, w którym po Paruzji będziemy uczestniczyć bezpośrednio dlatego o Eucharystii czytamy, iż będzie sprawowana do dnia Powtórnego Przyjścia:
„Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.”/1 Kor 11,26/) |
Ap. Paweł zwrócił uwagę na cielesne postrzeganie Paschy Nowego Przymierza (1Kor. 11:17-22), dlatego stwierdził, że jeżeli ktoś nie będzie uważał jej tak jak on przekazał (1Kor. 11:23-25), to ściągnie na siebie karę śmierci (1Kor. 11:26), dlatego przestrzega, aby każdy był odpowiedzialnym za to, co czyni, 1Kor. 11:27-34.
Określenie Eucharystia (2169) – wdzięczność, dziękczynienie, występuje piętnaście razy w NT, ale ani jeden raz nie występuje w Ewangeliach, co może oznaczać, że jej znaczenie ma zastosowanie do ofiarowania się dla Pana Jezusa Chrystusa, aby rozwijać CHRYSTUSA, a nie ciągłe ofiarowanie przez kogoś Pana Jezusa. W NT jedenaście razy, występuje określenie nr 2168 być wdzięcznym, dziękować; być przyjmowanym z podziękowaniem, ale to było wprowadzone i używane w NT już przed Wieczerzą, Łuk. 18:11, chociaż nie w takim znaczeniu, jak to jest od Pana Jezusa.
Określenie nr 2169, wyraża wdzięczność za przywilej cierpienia, dla składania ofiary na OŁTARZU, którym jest CHRYSTUS, więc w poniższym znaczeniu, określenia Eucharystia, wydaje się nieodpowiednim zastosowaniem, wyłącznie do ofiary z ciała i krwi, złożonej raz na zawsze przez Pana Jezusa – ziarno do ziemi zostaje wrzucone tylko jeden raz. Natomiast ciągle są wchłaniane nowe składniki, dla rozwoju nowej rośliny. Trudno jest mi to pogodzić z katolickim pojmowanie Eucharystii.Eucharystia
EUCHARYSTIA to Ofiara Ciała i Krwi Pana Jezusa, którą On ustanowił, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak powierzyć Kościołowi pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania. Jest znakiem jedności, więzią miłości, ucztą paschalną, podczas której przyjmujemy Chrystusa, duszę napełniamy łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały.
Według NT, Eucharystię można postrzegać, jako czerpanie z Słowa Bożego i Pana Jezusa Chrystusa (J. 6:63), udzielane od nich przez Ducha Świętego Boga Ojca (J. 16:12-15), czyli wierzącym, ofiarującym się na ołtarzu CHRYSTUSOWYM
.
| Markerów napisał/a: | Uczestnicząc w Ofierze jednoczymy się z Bogiem. Dlatego apostoł Paweł omawiając sprawowanie Eucharystii kończy swój wywód na jej temat słowami:
„Przypatrzcie się Izraelowi według ciała! Czyż nie są w jedności z ołtarzem ci, którzy
spożywają z ofiar na ołtarzu złożonych?”./1 Kor 10,18/ |
W tej części, prosiłem już o odniesienie się do treści z Zach. 7:3-7, a teraz dodaję i 1Kor. 10:18-22.
Zapoznam się z wcześniejszymi Twoimi postami i jak będzie potrzeba to odpowiem na nie. |
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa |
| Ostatnio zmieniony przez Pokoja 2022-11-28, 12:47, w całości zmieniany 1 raz |
|
|
|
|
|
Markerów
VIP
Mistrz
Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2022-11-28, 12:57
|
|
|
| Pokoja napisał/a: | Z.
Określenie nr 2169, wyraża wdzięczność za przywilej cierpienia, dla składania ofiary na OŁTARZU, którym jest CHRYSTUS, więc w poniższym znaczeniu, określenia Eucharystia, wydaje się nieodpowiednim zastosowaniem, wyłącznie do ofiary z ciała i krwi, złożonej raz na zawsze przez Pana Jezusa – ziarno do ziemi zostaje wrzucone tylko jeden raz. Natomiast ciągle są wchłaniane nowe składniki, dla rozwoju nowej rośliny. Trudno jest mi to pogodzić z katolickim pojmowanie Eucharystii.Eucharystia
[. |
Po części się można z tobą zgodzić... Myślę że mówimy o tym samym wyrażając to w różnoraki sposób...
Bo o Jezusie mówi Pismo Święte:
„Ten właśnie,
ponieważ trwa na wieki, ma kapłaństwo nieprzemijające. Przeto i zbawiać na wieki może
całkowicie tych, którzy przez Niego zbliżają się do Boga, bo zawsze żyje, aby się wstawiać za
nimi. Takiego bowiem potrzeba nam było arcykapłana: świętego, niewinnego, nieskalanego,
oddzielonego od grzeszników, wywyższonego ponad niebiosa, takiego, który nie jest
obowiązany, jak inni arcykapłani, do składania codziennej ofiary najpierw za swoje grzechy, a
potem za grzechy ludu. To bowiem uczynił raz na zawsze, ofiarując samego siebie. Prawo
bowiem ustanawiało arcykapłanami ludzi obciążonych słabością, słowo zaś przysięgi,
złożonej po nadaniu Prawa, /ustanawia/ Syna doskonałego na wieki.”/Hbr 7,24-28/.
Dlatego też też Eucharystia nie jest powtarzaniem ofiary Jezusa, lecz jej uobecnieniem. ...
Przyczeytaj posty powyżej. |
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli, |
|
|
|
|
|
Markerów
VIP
Mistrz
Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2022-11-28, 13:05
|
|
|
| Pokoja napisał/a: | Ze względu na dobro ważnego wątku, wracam do niego aktywnie, ale może to będzie bardziej obciążenie Ciebie, niż dawania z tego, co mi jest dane w wierze.
| Markerów napisał/a: | Idźmy dalej...
We wnioskach wcześniejszych pismo mówi że Jezus jest w tej Nieustannej Ofierze ołtarzem, ofiarnikiem (kapłanem) i ofiarą. |
Może rozpatrzmy to na przykładzie porównania, jakiego udzielił sam Pan Jezus w J. 12:24:
| Cytat: | | J. 12:24. Zaprawdę (281), zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): Jeźliby (1437) ziarno (2848) pszeniczne (4621) wpadłszy (4098) do (1519) ziemi (1093), nie obumarło (599), ono (846) samo (3441) zostaje (3306); lecz jeźliby (1437) obumarło (599), wielki (4183) pożytek (2590) przynosi (5342). |
J. 12:24. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśliby ziarno zboża, chybiło względem ziemi, samo pozostanie; jeśliby obumarło, ono ginąc, wielki pożytek przyniesie.
Jeśli ziarno obumrze, to ginąc wielki pożytek przynosi – Ziarno wrzucone do ziemi jest ofiarą Pana Jezusa, ale w wyniku obumierania (wyrażając się obrazowo), staje się ołtarzem, 2Kor. 5:16-21.
Dlaczego?
Wyrażając się w przenosni: Ofiara to ziarno suche, wrzucone do ziemi, a ołtarz to ziarno obumierające, emanujące swoja immanentną moc instrukcji (Słowa Bożego i Pana Jezusa), dla utworzenia nowej rośliny.
Dzieje się tak, ponieważ z tego obumierającego ziarna kiełkuje nowa roślina. Jednak ziarno nie posiada tyle zasobów materialnych, aby ukształtować całą roślinę. Co więc ono daje roślinie, a co ona potrzebuje z zewnątrz, aby wyrosła i wydała plon w postaci takiego samego ziarna z jakiego wyrasta? Otóż ziarno daje nowej roślinie swą immanentną moc w postaci informacji (planów) w nim zawartych, koniecznych dla rozwoju nowej rośliny, Mar. 4:26-32. Aby teraz mogła się rozwijać nowa roślina, potrzebuje ona budulca minerałów ziemskich, które by były składane na ołtarzu tego obumierającego ziarna, dla wzrostu nowej rośliny, dla wydania plonu.
| Kod: | | J. 12:24. Zaprawdę (281), zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): Jeśliby (1437) ziarno (2848) zboża (4621) chybiło (4098) względem (1519) ziemi (1093), samo (3441) pozostanie (3306); jeśliby (1437) obumarło (599), ono (846) ginąc (599), wielki (4183) pożytek (2590) przyniesie (5342). |
Stosując porównanie z J. 12:24, użyję dwóch określeń bytów z NT. Pan Jezus Chrystus (ziarno) i CHRYSTUS (nowa roślina), w którym ten pierwszy jest Głową Eklezja (Zboru), czyli Ciała swego, 2Kor. 5:16-21. Bóg udzielając swego Ducha Świętego powołanym, wybranym i wiernym, zapewnia dostarczenie członków rozwijającego się CHRYSTUSA. Oni to, składają swoje życie w ofierze na OŁTARZU, aby CHRYSTUS się rozwijał, dla ukształtowania nowych, doskonałych istnień na podobieństwo jego osobowości, (a nie ciała w fizycznym znaczeniu).
Jeżeli dobrze jest rozumiane określenie nr 4983 oznaczające: ciało, osobowość itp., to nie ma znaczenia, którego z tych polskich określeń, użyjemy w związku z określeniem nr 364 oznaczającym: przypomnienie, wspomnienie; pamiątkę, Łuk. 22:19; 1Kor. 11:24,25; Hbr. 10:3. Jednak ze względu na ukształtowaną Chrześcijanom mentalność, lepiej jest używać określenia osobowość, niż ciało, ale nie zawsze, 1Kor. 12:31.
| Markerów napisał/a: | Sprawując Eucharystię uczestniczymy w tym nieustannym ofiarowaniu Jezusa.
W tym samym, w którym po Paruzji będziemy uczestniczyć bezpośrednio dlatego o Eucharystii czytamy, iż będzie sprawowana do dnia Powtórnego Przyjścia:
„Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.”/1 Kor 11,26/) |
Ap. Paweł zwrócił uwagę na cielesne postrzeganie Paschy Nowego Przymierza (1Kor. 11:17-22), dlatego stwierdził, że jeżeli ktoś nie będzie uważał jej tak jak on przekazał (1Kor. 11:23-25), to ściągnie na siebie karę śmierci (1Kor. 11:26), dlatego przestrzega, aby każdy był odpowiedzialnym za to, co czyni, 1Kor. 11:27-34.
Określenie Eucharystia (2169) – wdzięczność, dziękczynienie, występuje piętnaście razy w NT, ale ani jeden raz nie występuje w Ewangeliach, co może oznaczać, że jej znaczenie ma zastosowanie do ofiarowania się dla Pana Jezusa Chrystusa, aby rozwijać CHRYSTUSA, a nie ciągłe ofiarowanie przez kogoś Pana Jezusa. W NT jedenaście razy, występuje określenie nr 2168 być wdzięcznym, dziękować; być przyjmowanym z podziękowaniem, ale to było wprowadzone i używane w NT już przed Wieczerzą, Łuk. 18:11, chociaż nie w takim znaczeniu, jak to jest od Pana Jezusa.
Określenie nr 2169, wyraża wdzięczność za przywilej cierpienia, dla składania ofiary na OŁTARZU, którym jest CHRYSTUS, więc w poniższym znaczeniu, określenia Eucharystia, wydaje się nieodpowiednim zastosowaniem, wyłącznie do ofiary z ciała i krwi, złożonej raz na zawsze przez Pana Jezusa – ziarno do ziemi zostaje wrzucone tylko jeden raz. Natomiast ciągle są wchłaniane nowe składniki, dla rozwoju nowej rośliny. Trudno jest mi to pogodzić z katolickim pojmowanie Eucharystii.Eucharystia
EUCHARYSTIA to Ofiara Ciała i Krwi Pana Jezusa, którą On ustanowił, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak powierzyć Kościołowi pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania. Jest znakiem jedności, więzią miłości, ucztą paschalną, podczas której przyjmujemy Chrystusa, duszę napełniamy łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały.
Według NT, Eucharystię można postrzegać, jako czerpanie z Słowa Bożego i Pana Jezusa Chrystusa (J. 6:63), udzielane od nich przez Ducha Świętego Boga Ojca (J. 16:12-15), czyli wierzącym, ofiarującym się na ołtarzu CHRYSTUSOWYM
.
| Markerów napisał/a: | Uczestnicząc w Ofierze jednoczymy się z Bogiem. Dlatego apostoł Paweł omawiając sprawowanie Eucharystii kończy swój wywód na jej temat słowami:
„Przypatrzcie się Izraelowi według ciała! Czyż nie są w jedności z ołtarzem ci, którzy
spożywają z ofiar na ołtarzu złożonych?”./1 Kor 10,18/ |
W tej części, prosiłem już o odniesienie się do treści z Zach. 7:3-7, a teraz dodaję i 1Kor. 10:18-22.
Zapoznam się z wcześniejszymi Twoimi postami i jak będzie potrzeba to odpowiem na nie. |
No cóż..... Słowo Eucharystiia oddaje znaczeniem przebłagalnej i dziękczynnej ofiary Chrystusa... ale nie wyczerpuje je całkowicie..
Bez udziału społeczności ( koinonia)
Dla izraelitów wspólny posiłek był znakiem pewnej więzi - nie na darmo faryzeusze oskarżali
uczniów Jezusa: „Dlaczego jecie i pijecie z celnikami i grzesznikami? „[Łk 5,30b].
Podana powyżej jednościowa interpretacja Eucharystii jest w zasadzie prawidłowa ; jej wadą jest
jednak pewne zawężenie. W Dziejach Apostolskich czytamy o Kościele:
„Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie.” [Dz 2,42].
Dodać trzeba iż Podmiotami Eucharystii są nie tylko spożywający ją wierni, ale przede wszystkim Jezus.!!!😇
Jest to zresztą jak najbardziej realna Wieczerza Pańska - nieprawdą jest, jakoby Kościół był tylko obrazem Jezusa, a Ciało (Chleb) symbolicznym obrazem Kościoła. 😐🤔
Przeciwnie -to Jezus jest centrum, i to On jest obecny (dosłownie i realnie) zarówno w znaku chleba, jak i w swoim Kościele.
Jego obecność w Kościele i w Eucharystii została zapisana w Biblii
w bardzo wyraźny sposób; wyrażają ją choćby fragmenty w których św.Paweł mówi o
Kościele jako o Ciele Chrystusa (1 Kor 12,12-31) jak i te, w których Jezus mówi o Chlebie
Eucharystycznym „To jest Ciało moje” a o Winie „To jest Krew moja”. Oba fragmenty mówią o prawdziwej (choć nieco odmiennej), realnej obecności Jezusa.😏
Gdyby nie było realnej obecności, nie byłoby także owego związku, społeczności z Jezusem - posiłek ów byłby jedynie wspólnotą osób go spożywających. ...
Widzisz teraz i rozumiesz??? 😇
Nasze uczestnictwo w Ciele i Krwi Chrystusa nie zmierza do czego innego, jak tylko do
naszej przemiany w to, co przyjmujemy, aby przyoblec sie calkowicie w cialo i w ducha Tego,w którym umarlismy, zostalismy pogrzebani i zmartwychwstalismy
Amen 😇 |
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli, |
|
|
|
|
|
Henryk
VIP
Potwierdzenie wizualne: 9
Pomógł: 480 razy
Dołączył: 28 Kwi 2013
Posty: 7077
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2022-11-28, 14:32
|
|
|
| Pokoja napisał/a: | | Jeśli ziarno obumrze, to ginąc wielki pożytek przynosi – Ziarno wrzucone do ziemi jest ofiarą Pana Jezusa, ale w wyniku obumierania (wyrażając się obrazowo), staje się ołtarzem, 2Kor. 5:16-21. |
Ciekawe… 
Na martwym ciele Jezusa- tym z prochu ziemi- które zostało złożone na Ofiarę, składasz ofiarę?
Na czymś czego już nie ma?
To jakaś nowa "Piękna biblijna prawda"- tym razem w wykonaniu Pokoi.
Dobraliście się...  |
_________________
Okazja nie czyni złodzieja, a cel nigdy nie uświęca środków.
Tylko kłamstwa są skomplikowane.
Prawda jest na ogół śmiesznie prosta. |
|
|
|
|
|
Pokoja
VIP
ZIARNKoGORCZYCY
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 721 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6258
Poziom: 55
|
|
|
|
|
|
Pokoja
VIP
ZIARNKoGORCZYCY
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 721 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6258
Poziom: 55
|
| Wysłany: 2022-11-28, 15:24
|
|
|
| Markerów napisał/a: | | Pokoja napisał/a: | Ze względu na dobro ważnego wątku, wracam do niego aktywnie, ale może to będzie bardziej obciążenie Ciebie, niż dawania z tego, co mi jest dane w wierze.
| Markerów napisał/a: | Idźmy dalej...
We wnioskach wcześniejszych pismo mówi że Jezus jest w tej Nieustannej Ofierze ołtarzem, ofiarnikiem (kapłanem) i ofiarą. |
Może rozpatrzmy to na przykładzie porównania, jakiego udzielił sam Pan Jezus w J. 12:24:
| Cytat: | | J. 12:24. Zaprawdę (281), zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): Jeźliby (1437) ziarno (2848) pszeniczne (4621) wpadłszy (4098) do (1519) ziemi (1093), nie obumarło (599), ono (846) samo (3441) zostaje (3306); lecz jeźliby (1437) obumarło (599), wielki (4183) pożytek (2590) przynosi (5342). |
J. 12:24. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśliby ziarno zboża, chybiło względem ziemi, samo pozostanie; jeśliby obumarło, ono ginąc, wielki pożytek przyniesie.
Jeśli ziarno obumrze, to ginąc wielki pożytek przynosi – Ziarno wrzucone do ziemi jest ofiarą Pana Jezusa, ale w wyniku obumierania (wyrażając się obrazowo), staje się ołtarzem, 2Kor. 5:16-21.
Dlaczego?
Wyrażając się w przenosni: Ofiara to ziarno suche, wrzucone do ziemi, a ołtarz to ziarno obumierające, emanujące swoja immanentną moc instrukcji (Słowa Bożego i Pana Jezusa), dla utworzenia nowej rośliny.
Dzieje się tak, ponieważ z tego obumierającego ziarna kiełkuje nowa roślina. Jednak ziarno nie posiada tyle zasobów materialnych, aby ukształtować całą roślinę. Co więc ono daje roślinie, a co ona potrzebuje z zewnątrz, aby wyrosła i wydała plon w postaci takiego samego ziarna z jakiego wyrasta? Otóż ziarno daje nowej roślinie swą immanentną moc w postaci informacji (planów) w nim zawartych, koniecznych dla rozwoju nowej rośliny, Mar. 4:26-32. Aby teraz mogła się rozwijać nowa roślina, potrzebuje ona budulca minerałów ziemskich, które by były składane na ołtarzu tego obumierającego ziarna, dla wzrostu nowej rośliny, dla wydania plonu.
| Kod: | | J. 12:24. Zaprawdę (281), zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): Jeśliby (1437) ziarno (2848) zboża (4621) chybiło (4098) względem (1519) ziemi (1093), samo (3441) pozostanie (3306); jeśliby (1437) obumarło (599), ono (846) ginąc (599), wielki (4183) pożytek (2590) przyniesie (5342). |
Stosując porównanie z J. 12:24, użyję dwóch określeń bytów z NT. Pan Jezus Chrystus (ziarno) i CHRYSTUS (nowa roślina), w którym ten pierwszy jest Głową Eklezja (Zboru), czyli Ciała swego, 2Kor. 5:16-21. Bóg udzielając swego Ducha Świętego powołanym, wybranym i wiernym, zapewnia dostarczenie członków rozwijającego się CHRYSTUSA. Oni to, składają swoje życie w ofierze na OŁTARZU, aby CHRYSTUS się rozwijał, dla ukształtowania nowych, doskonałych istnień na podobieństwo jego osobowości, (a nie ciała w fizycznym znaczeniu).
Jeżeli dobrze jest rozumiane określenie nr 4983 oznaczające: ciało, osobowość itp., to nie ma znaczenia, którego z tych polskich określeń, użyjemy w związku z określeniem nr 364 oznaczającym: przypomnienie, wspomnienie; pamiątkę, Łuk. 22:19; 1Kor. 11:24,25; Hbr. 10:3. Jednak ze względu na ukształtowaną Chrześcijanom mentalność, lepiej jest używać określenia osobowość, niż ciało, ale nie zawsze, 1Kor. 12:31.
| Markerów napisał/a: | Sprawując Eucharystię uczestniczymy w tym nieustannym ofiarowaniu Jezusa.
W tym samym, w którym po Paruzji będziemy uczestniczyć bezpośrednio dlatego o Eucharystii czytamy, iż będzie sprawowana do dnia Powtórnego Przyjścia:
„Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.”/1 Kor 11,26/) |
Ap. Paweł zwrócił uwagę na cielesne postrzeganie Paschy Nowego Przymierza (1Kor. 11:17-22), dlatego stwierdził, że jeżeli ktoś nie będzie uważał jej tak jak on przekazał (1Kor. 11:23-25), to ściągnie na siebie karę śmierci (1Kor. 11:26), dlatego przestrzega, aby każdy był odpowiedzialnym za to, co czyni, 1Kor. 11:27-34.
Określenie Eucharystia (2169) – wdzięczność, dziękczynienie, występuje piętnaście razy w NT, ale ani jeden raz nie występuje w Ewangeliach, co może oznaczać, że jej znaczenie ma zastosowanie do ofiarowania się dla Pana Jezusa Chrystusa, aby rozwijać CHRYSTUSA, a nie ciągłe ofiarowanie przez kogoś Pana Jezusa. W NT jedenaście razy, występuje określenie nr 2168 być wdzięcznym, dziękować; być przyjmowanym z podziękowaniem, ale to było wprowadzone i używane w NT już przed Wieczerzą, Łuk. 18:11, chociaż nie w takim znaczeniu, jak to jest od Pana Jezusa.
Określenie nr 2169, wyraża wdzięczność za przywilej cierpienia, dla składania ofiary na OŁTARZU, którym jest CHRYSTUS, więc w poniższym znaczeniu, określenia Eucharystia, wydaje się nieodpowiednim zastosowaniem, wyłącznie do ofiary z ciała i krwi, złożonej raz na zawsze przez Pana Jezusa – ziarno do ziemi zostaje wrzucone tylko jeden raz. Natomiast ciągle są wchłaniane nowe składniki, dla rozwoju nowej rośliny. Trudno jest mi to pogodzić z katolickim pojmowanie Eucharystii.Eucharystia
EUCHARYSTIA to Ofiara Ciała i Krwi Pana Jezusa, którą On ustanowił, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak powierzyć Kościołowi pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania. Jest znakiem jedności, więzią miłości, ucztą paschalną, podczas której przyjmujemy Chrystusa, duszę napełniamy łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały.
Według NT, Eucharystię można postrzegać, jako czerpanie z Słowa Bożego i Pana Jezusa Chrystusa (J. 6:63), udzielane od nich przez Ducha Świętego Boga Ojca (J. 16:12-15), czyli wierzącym, ofiarującym się na ołtarzu CHRYSTUSOWYM
.
| Markerów napisał/a: | Uczestnicząc w Ofierze jednoczymy się z Bogiem. Dlatego apostoł Paweł omawiając sprawowanie Eucharystii kończy swój wywód na jej temat słowami:
„Przypatrzcie się Izraelowi według ciała! Czyż nie są w jedności z ołtarzem ci, którzy
spożywają z ofiar na ołtarzu złożonych?”./1 Kor 10,18/ |
W tej części, prosiłem już o odniesienie się do treści z Zach. 7:3-7, a teraz dodaję i 1Kor. 10:18-22.
Zapoznam się z wcześniejszymi Twoimi postami i jak będzie potrzeba to odpowiem na nie. |
No cóż..... Słowo Eucharystiia oddaje znaczeniem przebłagalnej i dziękczynnej ofiary Chrystusa... ale nie wyczerpuje je całkowicie..
Bez udziału społeczności ( koinonia)
Dla izraelitów wspólny posiłek był znakiem pewnej więzi - nie na darmo faryzeusze oskarżali
uczniów Jezusa: „Dlaczego jecie i pijecie z celnikami i grzesznikami? „[Łk 5,30b].
Podana powyżej jednościowa interpretacja Eucharystii jest w zasadzie prawidłowa ; jej wadą jest
jednak pewne zawężenie. W Dziejach Apostolskich czytamy o Kościele:
„Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie.” [Dz 2,42].
Dodać trzeba iż Podmiotami Eucharystii są nie tylko spożywający ją wierni, ale przede wszystkim Jezus.!!!😇
Jest to zresztą jak najbardziej realna Wieczerza Pańska - nieprawdą jest, jakoby Kościół był tylko obrazem Jezusa, a Ciało (Chleb) symbolicznym obrazem Kościoła. 😐🤔
Przeciwnie -to Jezus jest centrum, i to On jest obecny (dosłownie i realnie) zarówno w znaku chleba, jak i w swoim Kościele.
Jego obecność w Kościele i w Eucharystii została zapisana w Biblii
w bardzo wyraźny sposób; wyrażają ją choćby fragmenty w których św.Paweł mówi o
Kościele jako o Ciele Chrystusa (1 Kor 12,12-31) jak i te, w których Jezus mówi o Chlebie
Eucharystycznym „To jest Ciało moje” a o Winie „To jest Krew moja”. Oba fragmenty mówią o prawdziwej (choć nieco odmiennej), realnej obecności Jezusa.😏
Gdyby nie było realnej obecności, nie byłoby także owego związku, społeczności z Jezusem - posiłek ów byłby jedynie wspólnotą osób go spożywających. ...
Widzisz teraz i rozumiesz??? 😇
Nasze uczestnictwo w Ciele i Krwi Chrystusa nie zmierza do czego innego, jak tylko do
naszej przemiany w to, co przyjmujemy, aby przyoblec sie calkowicie w cialo i w ducha Tego,w którym umarlismy, zostalismy pogrzebani i zmartwychwstalismy
Amen 😇 |
Dużo myśli poruszyłeś, do których się odniosę później, a teraz chcę zapytać: Jak pojmujesz poniższą myśl w kontekście ofiary i ołtarza:
| Pokoja napisał/a: | Jeśli ziarno obumrze, to ginąc wielki pożytek przynosi – Ziarno wrzucone do ziemi jest ofiarą Pana Jezusa, ale w wyniku obumierania (wyrażając się obrazowo), staje się ołtarzem, 2Kor. 5:16-21.
Dlaczego?
Wyrażając się w przenosni: Ofiara to ziarno suche, wrzucone do ziemi, a OŁTARZ to ziarno obumierające, emanujące swoja immanentną moc instrukcji (Słowa Bożego i Pana Jezusa), dla utworzenia nowej rośliny. (dodam jeszcze, że tym OŁTARZEM jest CHHRYSTUS, poczynając od obumierającego ziarna - to jest obrazowe porównanie.)
Dzieje się tak, ponieważ z tego obumierającego ziarna kiełkuje nowa roślina. Jednak ziarno nie posiada tyle zasobów materialnych, aby ukształtować całą roślinę. Co więc ono daje roślinie, a co ona potrzebuje z zewnątrz, aby wyrosła i wydała plon w postaci takiego samego ziarna z jakiego wyrasta? Otóż ziarno daje nowej roślinie swą immanentną moc w postaci informacji (planów) w nim zawartych, koniecznych dla rozwoju nowej rośliny, Mar. 4:26-32. Aby teraz mogła się rozwijać nowa roślina, potrzebuje ona budulca minerałów ziemskich (wody, słońca i powietrza), które by były składane na ołtarzu tego obumierającego ziarna, dla wzrostu nowej rośliny, dla wydania plonu. |
To jest obrazowe wyrażenie stanu jaki panuje w CHRYSTUSIE od zmartwychwstania Pana Jezusa Chrystusa. Przynajmniej dla mnie jest zrozumiałe, że obumierające ziarno nie jest w stanie dać z siebie wszystkiego, aby powstała nowa roślina z plonem ziarna w niej.
Tak samo z samej nauki Pana Jezusa Chrystusa nie powstanie CHRYSTUS, jako CIAŁO DUCHOWE. Konieczna jest ofiara, którą poświęceni, ofiarujacy się Bogu mogą ją złożyć na tym ołtarzu, dzięki działaniu w nich Ducha Świętego Boga Ojca.
Nie trolujesz, więc napisz: Jak to pojmujesz  |
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa |
| Ostatnio zmieniony przez Pokoja 2022-11-28, 15:28, w całości zmieniany 1 raz |
|
|
|
|
|
Markerów
VIP
Mistrz
Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2022-11-28, 16:40
|
|
|
| Pokoja napisał/a: | [q.
Nie trolujesz, więc napisz: Jak to pojmujesz |
Porwanie do ziarna jest jak najbardziej prawidłowe i adekwatne...
Ale to tylko rodzaj przekazu uwydatniający główny wątek...
To jak ja rozumiem znaczenie ofiary i przymierza przestawiłem po wyżej |
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli, |
|
|
|
|
|
Markerów
VIP
Mistrz
Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2022-11-28, 16:44
|
|
|
| Pokoja napisał/a: | | Markerów napisał/a: | | Pokoja napisał/a: | Ze względu na dobro ważnego wątku, wracam do niego aktywnie, ale może to będzie bardziej obciążenie Ciebie, niż dawania z tego, co mi jest dane w wierze.
| Markerów napisał/a: | Idźmy dalej...
We wnioskach wcześniejszych pismo mówi że Jezus jest w tej Nieustannej Ofierze ołtarzem, ofiarnikiem (kapłanem) i ofiarą. |
Może rozpatrzmy to na przykładzie porównania, jakiego udzielił sam Pan Jezus w J. 12:24:
| Cytat: | | J. 12:24. Zaprawdę (281), zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): Jeźliby (1437) ziarno (2848) pszeniczne (4621) wpadłszy (4098) do (1519) ziemi (1093), nie obumarło (599), ono (846) samo (3441) zostaje (3306); lecz jeźliby (1437) obumarło (599), wielki (4183) pożytek (2590) przynosi (5342). |
J. 12:24. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeśliby ziarno zboża, chybiło względem ziemi, samo pozostanie; jeśliby obumarło, ono ginąc, wielki pożytek przyniesie.
Jeśli ziarno obumrze, to ginąc wielki pożytek przynosi – Ziarno wrzucone do ziemi jest ofiarą Pana Jezusa, ale w wyniku obumierania (wyrażając się obrazowo), staje się ołtarzem, 2Kor. 5:16-21.
Dlaczego?
Wyrażając się w przenosni: Ofiara to ziarno suche, wrzucone do ziemi, a ołtarz to ziarno obumierające, emanujące swoja immanentną moc instrukcji (Słowa Bożego i Pana Jezusa), dla utworzenia nowej rośliny.
Dzieje się tak, ponieważ z tego obumierającego ziarna kiełkuje nowa roślina. Jednak ziarno nie posiada tyle zasobów materialnych, aby ukształtować całą roślinę. Co więc ono daje roślinie, a co ona potrzebuje z zewnątrz, aby wyrosła i wydała plon w postaci takiego samego ziarna z jakiego wyrasta? Otóż ziarno daje nowej roślinie swą immanentną moc w postaci informacji (planów) w nim zawartych, koniecznych dla rozwoju nowej rośliny, Mar. 4:26-32. Aby teraz mogła się rozwijać nowa roślina, potrzebuje ona budulca minerałów ziemskich, które by były składane na ołtarzu tego obumierającego ziarna, dla wzrostu nowej rośliny, dla wydania plonu.
| Kod: | | J. 12:24. Zaprawdę (281), zaprawdę (281) powiadam (3004) wam (5213): Jeśliby (1437) ziarno (2848) zboża (4621) chybiło (4098) względem (1519) ziemi (1093), samo (3441) pozostanie (3306); jeśliby (1437) obumarło (599), ono (846) ginąc (599), wielki (4183) pożytek (2590) przyniesie (5342). |
Stosując porównanie z J. 12:24, użyję dwóch określeń bytów z NT. Pan Jezus Chrystus (ziarno) i CHRYSTUS (nowa roślina), w którym ten pierwszy jest Głową Eklezja (Zboru), czyli Ciała swego, 2Kor. 5:16-21. Bóg udzielając swego Ducha Świętego powołanym, wybranym i wiernym, zapewnia dostarczenie członków rozwijającego się CHRYSTUSA. Oni to, składają swoje życie w ofierze na OŁTARZU, aby CHRYSTUS się rozwijał, dla ukształtowania nowych, doskonałych istnień na podobieństwo jego osobowości, (a nie ciała w fizycznym znaczeniu).
Jeżeli dobrze jest rozumiane określenie nr 4983 oznaczające: ciało, osobowość itp., to nie ma znaczenia, którego z tych polskich określeń, użyjemy w związku z określeniem nr 364 oznaczającym: przypomnienie, wspomnienie; pamiątkę, Łuk. 22:19; 1Kor. 11:24,25; Hbr. 10:3. Jednak ze względu na ukształtowaną Chrześcijanom mentalność, lepiej jest używać określenia osobowość, niż ciało, ale nie zawsze, 1Kor. 12:31.
| Markerów napisał/a: | Sprawując Eucharystię uczestniczymy w tym nieustannym ofiarowaniu Jezusa.
W tym samym, w którym po Paruzji będziemy uczestniczyć bezpośrednio dlatego o Eucharystii czytamy, iż będzie sprawowana do dnia Powtórnego Przyjścia:
„Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie.”/1 Kor 11,26/) |
Ap. Paweł zwrócił uwagę na cielesne postrzeganie Paschy Nowego Przymierza (1Kor. 11:17-22), dlatego stwierdził, że jeżeli ktoś nie będzie uważał jej tak jak on przekazał (1Kor. 11:23-25), to ściągnie na siebie karę śmierci (1Kor. 11:26), dlatego przestrzega, aby każdy był odpowiedzialnym za to, co czyni, 1Kor. 11:27-34.
Określenie Eucharystia (2169) – wdzięczność, dziękczynienie, występuje piętnaście razy w NT, ale ani jeden raz nie występuje w Ewangeliach, co może oznaczać, że jej znaczenie ma zastosowanie do ofiarowania się dla Pana Jezusa Chrystusa, aby rozwijać CHRYSTUSA, a nie ciągłe ofiarowanie przez kogoś Pana Jezusa. W NT jedenaście razy, występuje określenie nr 2168 być wdzięcznym, dziękować; być przyjmowanym z podziękowaniem, ale to było wprowadzone i używane w NT już przed Wieczerzą, Łuk. 18:11, chociaż nie w takim znaczeniu, jak to jest od Pana Jezusa.
Określenie nr 2169, wyraża wdzięczność za przywilej cierpienia, dla składania ofiary na OŁTARZU, którym jest CHRYSTUS, więc w poniższym znaczeniu, określenia Eucharystia, wydaje się nieodpowiednim zastosowaniem, wyłącznie do ofiary z ciała i krwi, złożonej raz na zawsze przez Pana Jezusa – ziarno do ziemi zostaje wrzucone tylko jeden raz. Natomiast ciągle są wchłaniane nowe składniki, dla rozwoju nowej rośliny. Trudno jest mi to pogodzić z katolickim pojmowanie Eucharystii.Eucharystia
EUCHARYSTIA to Ofiara Ciała i Krwi Pana Jezusa, którą On ustanowił, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić Ofiarę Krzyża i tak powierzyć Kościołowi pamiątkę swej Męki i Zmartwychwstania. Jest znakiem jedności, więzią miłości, ucztą paschalną, podczas której przyjmujemy Chrystusa, duszę napełniamy łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały.
Według NT, Eucharystię można postrzegać, jako czerpanie z Słowa Bożego i Pana Jezusa Chrystusa (J. 6:63), udzielane od nich przez Ducha Świętego Boga Ojca (J. 16:12-15), czyli wierzącym, ofiarującym się na ołtarzu CHRYSTUSOWYM
.
| Markerów napisał/a: | Uczestnicząc w Ofierze jednoczymy się z Bogiem. Dlatego apostoł Paweł omawiając sprawowanie Eucharystii kończy swój wywód na jej temat słowami:
„Przypatrzcie się Izraelowi według ciała! Czyż nie są w jedności z ołtarzem ci, którzy
spożywają z ofiar na ołtarzu złożonych?”./1 Kor 10,18/ |
W tej części, prosiłem już o odniesienie się do treści z Zach. 7:3-7, a teraz dodaję i 1Kor. 10:18-22.
Zapoznam się z wcześniejszymi Twoimi postami i jak będzie potrzeba to odpowiem na nie. |
No cóż..... Słowo Eucharystiia oddaje znaczeniem przebłagalnej i dziękczynnej ofiary Chrystusa... ale nie wyczerpuje je całkowicie..
Bez udziału społeczności ( koinonia)
Dla izraelitów wspólny posiłek był znakiem pewnej więzi - nie na darmo faryzeusze oskarżali
uczniów Jezusa: „Dlaczego jecie i pijecie z celnikami i grzesznikami? „[Łk 5,30b].
Podana powyżej jednościowa interpretacja Eucharystii jest w zasadzie prawidłowa ; jej wadą jest
jednak pewne zawężenie. W Dziejach Apostolskich czytamy o Kościele:
„Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwie.” [Dz 2,42].
Dodać trzeba iż Podmiotami Eucharystii są nie tylko spożywający ją wierni, ale przede wszystkim Jezus.!!!😇
Jest to zresztą jak najbardziej realna Wieczerza Pańska - nieprawdą jest, jakoby Kościół był tylko obrazem Jezusa, a Ciało (Chleb) symbolicznym obrazem Kościoła. 😐🤔
Przeciwnie -to Jezus jest centrum, i to On jest obecny (dosłownie i realnie) zarówno w znaku chleba, jak i w swoim Kościele.
Jego obecność w Kościele i w Eucharystii została zapisana w Biblii
w bardzo wyraźny sposób; wyrażają ją choćby fragmenty w których św.Paweł mówi o
Kościele jako o Ciele Chrystusa (1 Kor 12,12-31) jak i te, w których Jezus mówi o Chlebie
Eucharystycznym „To jest Ciało moje” a o Winie „To jest Krew moja”. Oba fragmenty mówią o prawdziwej (choć nieco odmiennej), realnej obecności Jezusa.😏
Gdyby nie było realnej obecności, nie byłoby także owego związku, społeczności z Jezusem - posiłek ów byłby jedynie wspólnotą osób go spożywających. ...
Widzisz teraz i rozumiesz??? 😇
Nasze uczestnictwo w Ciele i Krwi Chrystusa nie zmierza do czego innego, jak tylko do
naszej przemiany w to, co przyjmujemy, aby przyoblec sie calkowicie w cialo i w ducha Tego,w którym umarlismy, zostalismy pogrzebani i zmartwychwstalismy
Amen 😇 |
Dużo myśli poruszyłeś, do których się odniosę później, a teraz chcę zapytać: Jak pojmujesz poniższą myśl w kontekście ofiary i ołtarza:
| Pokoja napisał/a: | Jeśli ziarno obumrze, to ginąc wielki pożytek przynosi – Ziarno wrzucone do ziemi jest ofiarą Pana Jezusa, ale w wyniku obumierania (wyrażając się obrazowo), staje się ołtarzem, 2Kor. 5:16-21.
Dlaczego?
Wyrażając się w przenosni: Ofiara to ziarno suche, wrzucone do ziemi, a OŁTARZ to ziarno obumierające, emanujące swoja immanentną moc instrukcji (Słowa Bożego i Pana Jezusa), dla utworzenia nowej rośliny. (dodam jeszcze, że tym OŁTARZEM jest CHHRYSTUS, poczynając od obumierającego ziarna - to jest obrazowe porównanie.)
Dzieje się tak, ponieważ z tego obumierającego ziarna kiełkuje nowa roślina. Jednak ziarno nie posiada tyle zasobów materialnych, aby ukształtować całą roślinę. Co więc ono daje roślinie, a co ona potrzebuje z zewnątrz, aby wyrosła i wydała plon w postaci takiego samego ziarna z jakiego wyrasta? Otóż ziarno daje nowej roślinie swą immanentną moc w postaci informacji (planów) w nim zawartych, koniecznych dla rozwoju nowej rośliny, Mar. 4:26-32. Aby teraz mogła się rozwijać nowa roślina, potrzebuje ona budulca minerałów ziemskich (wody, słońca i powietrza), które by były składane na ołtarzu tego obumierającego ziarna, dla wzrostu nowej rośliny, dla wydania plonu. |
To jest obrazowe wyrażenie stanu jaki panuje w CHRYSTUSIE od zmartwychwstania Pana Jezusa Chrystusa. Przynajmniej dla mnie jest zrozumiałe, że obumierające ziarno nie jest w stanie dać z siebie wszystkiego, aby powstała nowa roślina z plonem ziarna w niej.
Tak samo z samej nauki Pana Jezusa Chrystusa nie powstanie CHRYSTUS, jako CIAŁO DUCHOWE. Konieczna jest ofiara, którą poświęceni, ofiarujacy się Bogu mogą ją złożyć na tym ołtarzu, dzięki działaniu w nich Ducha Świętego Boga Ojca.
Nie trolujesz, więc napisz: Jak to pojmujesz |
Jet tak że od chwili Zwiastowania Jezus nie jest już wyłącznie Bogiem-Duchem, ale Bogiem wcielonym. 😉
Eucharystia jest sposobem na społeczność (komunię) z Bogiem w Ciele: „Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem [koinonia] we Krwi Chrystusa?
Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem [koinonia] w Ciele Chrystusa?”
Natomiast uznanie, iż interpretacja ta wyczerpuje wszystkie znaczenia Eucharystii byłoby Lekkomyślne. Świadczy o tym choćby cytat z 1 Listu św.Pawła do Koryntian:
To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę! Podobnie, skończywszy wieczerzę,
wziął kielich, mówiąc: Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile
razy pić będziecie, na moją pamiątkę! .
Jezus wyraźnie odwołuje się tu do ofiarnego i przymierzotwórczego znaczenia Eucharystii.... |
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli, |
|
|
|
|
|
Markerów
VIP
Mistrz
Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2022-11-28, 16:55
|
|
|
Muszę jeszcze dodać że związek Jezusa z Kościołem bywa opisywany na wzór relacji małżeńskiej (Pieśń nad Pieśniami, List do Efezjan
- zwłaszcza rozdział 5,22-33).
Stąd też uderzające podobieństwo. O małżeństwie czytamy:
„I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym
ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela.”/Mt 19,5/
😇
O związku Kościoła z Jezusem zaś czytamy i znów przywołam ten
fragment, bo ma on duże znaczenie dla zrozumienia istoty Eucharystii:
„Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem we Krwi Chrystusa?
Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb,
przeto my, liczni, tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba.
Przypatrzcie się Izraelowi według ciała! Czyż nie są w jedności z ołtarzem ci, którzy
spożywają z ofiar na ołtarzu złożonych? Lecz po cóż to mówię? Czy może jest czymś ofiara
złożona bożkom? Albo czy sam bożek jest czymś?” /1 Kor 10,16-19/
Czyż to nie jasne: „????????
tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego
chleba”!
Co więcej, zacytowany tekst łączy ze sobą dwa pojęcia Ciała Chrystusa ; to, o którym
Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy mówi „Oto Ciało moje!” wskazując na chleb oraz to, w którym członkowie Kościoła są członkami Chrystusa - pisze o tym św.Paweł dwa rozdziały dalej Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki
ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. / 1Kor 12,12 ]
Ta sama myśl ujęta jest też w Liście do Rzymian:
podobnie wszyscy razem tworzymy jedno
ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami. / Rz 12,5 ].
Czy to nie piękne?? 🤗😇 |
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli, |
|
|
|
|
|
Markerów
VIP
Mistrz
Potwierdzenie wizualne: 2012
Pomógł: 92 razy
Wiek: 38
Dołączył: 28 Gru 2017
Posty: 7077
Skąd: Tarnów
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2022-11-28, 16:57
|
|
|
| Każde ciało żywione jest przez krew - gdy dopływ krwi ustaje, członki obumierają. Kościół - Ciało Chrystusa jest ustawicznie żywione przez krew naszego Pana.😇 |
_________________
Mdr 3.1 A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga
i nie dosięgnie ich męka
Zdało się oczom głupich, że pomarli, |
|
|
|
|
|
Pokoja
VIP
ZIARNKoGORCZYCY
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 721 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6258
Poziom: 55
|
| Wysłany: 2022-11-28, 18:15
|
|
|
| Markerów napisał/a: | Muszę jeszcze dodać że związek Jezusa z Kościołem bywa opisywany na wzór relacji małżeńskiej (Pieśń nad Pieśniami, List do Efezjan
- zwłaszcza rozdział 5,22-33).
Stąd też uderzające podobieństwo. O małżeństwie czytamy:
„I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym
ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela.”/Mt 19,5/
😇
O związku Kościoła z Jezusem zaś czytamy i znów przywołam ten
fragment, bo ma on duże znaczenie dla zrozumienia istoty Eucharystii:
„Kielich błogosławieństwa, który błogosławimy, czy nie jest udziałem we Krwi Chrystusa?
Chleb, który łamiemy, czyż nie jest udziałem w Ciele Chrystusa? Ponieważ jeden jest chleb,
przeto my, liczni, tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba.
Przypatrzcie się Izraelowi według ciała! Czyż nie są w jedności z ołtarzem ci, którzy
spożywają z ofiar na ołtarzu złożonych? Lecz po cóż to mówię? Czy może jest czymś ofiara
złożona bożkom? Albo czy sam bożek jest czymś?” /1 Kor 10,16-19/
Czyż to nie jasne: „????????
tworzymy jedno Ciało. Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego
chleba”!
Co więcej, zacytowany tekst łączy ze sobą dwa pojęcia Ciała Chrystusa ; to, o którym
Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy mówi „Oto Ciało moje!” wskazując na chleb oraz to, w którym członkowie Kościoła są członkami Chrystusa - pisze o tym św.Paweł dwa rozdziały dalej Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki
ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. / 1Kor 12,12 ]
Ta sama myśl ujęta jest też w Liście do Rzymian:
podobnie wszyscy razem tworzymy jedno
ciało w Chrystusie, a każdy z osobna jesteśmy nawzajem dla siebie członkami. / Rz 12,5 ].
Czy to nie piękne?? 🤗😇 |
Odczuwam, że się nie rozumiemy i jakoś mijamy. W związku z tym pytam:
Czy dla Ciebie Pan Jezus Chrystus to ta sama osoba (Byt duchowy), co CHRYSTUS.
Ap. Paweł napisał tak:
| Cytat: | 2Kor. 5:16) Tak więc i my odtąd już nikogo nie znamy według ciała; a jeśli nawet według ciała poznaliśmy Chrystusa, to już więcej nie znamy Go w ten sposób. [BT]
2Kor. 5:16) Dlatego już odtąd nikogo nie znamy według ciała; a jeśli znaliśmy Chrystusa według ciała, to teraz już nie znamy. [BW] |
2Kor. 5:16. Dlatego (5620) my (2249) od (575) teraz (3568) ani jednego (3762) według (2596) ciała (4561) doświadczamy (1492); Chociaż (1499) poznaliśmy (1097) Chrystusa (5547) według (2596) ciała (4561), lecz (235) teraz (3568) już nie (3765) znamy (1097). [KS]
BT jakby wskazuje, że zmienił się tylko sposób poznania Chrystusa. Natomiast według BW i tekstu odczytanego na podstawie KS, chodzi już o inny byt niż osoba Pana Jezusa Chrystusa, czyli o CHRYSTUSA, w którym. Pan Jezus Chrystus jest Głową, a Kościół Ciałem.
Obrazowo można to przedstawić za pomocą TRÓJKĄTA, składającego się z wierzchołka Trójkąta i jego trapezowej podstawy.
Czy uważasz, że wypowiedź Ap. Pawła w 2Kor. 5:17: Kto jest w CHRYSTUSIE, odnosi się tylko do Pana Jezusa Chrystusa
Według danego mi zrozumienia w tej kwesti, obraz ziarna wrzuconego do ziemi i konieczność jego obumarcia, aby z niego wyrosła nowa roślna, bardzo pięknie wyjaśnia w jaki sposób doszło do ukaształtowania nowych stosunków między Panem Jezusem Chrystusem, a jego Kościołem w CHRYSTUSIE, 2Kor. 5:17.
Bez zrozumienia się w tym punkcie nie będziemy w stanie dalej w jasny sposób, rozwijać tego tematu wątku. Straci to sens. Jezeli w czymś się zgadzamy to jest OK. Jeżeli jednak w czymś się różnimy, to powiedzmy sobie to szczerze i spróbójmy chociaż przyjrzeć się jakiego rodzaju są to rozbieżności
Dlatego jeszcze raz, bardzo proszę, abyś zechciał w sposób obrazowy, czy inaczej niz dotychczas to uczyniłeś (może nie rozumiem Ciebie jak należy), wyrazić swoją myśl i odnieść się do mojej. |
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa |
|
|
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
|
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku
|
  |
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Album
Download
