FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Fedorowicz]

"Wykonujemy pracę .. zbierania rozproszonych przez długi czas fragmentów prawdy oraz przekazywania ich ludowi Pańskiemu – nie jako nowych, nie jako naszych własnych, ale jako pochodzących od Pana... Nie powinniśmy mniemać, że to nam należy się jakakolwiek zasługa za odkrycie i ponowne uporządkowanie klejnotów prawdy."
Chciałbym w tym temacie przede wszystkim zachęcić Badaczy na Forum do szczerych wypowiedzi o zasadach religijnych i moralnych, jakimi się kierują oraz o ich zdanie o współwyznawcach, założycielach, o działalności społeczności Badaczy z ubiegłych wieków i lat. Myślę, że najbardziej cenne będą osobiste doświadczenia i przemyślenia oraz świadectwa wiary.

[Henryk]

[Fedorowicz]

[Henryk]

[Fedorowicz]

[Henryk]

[Wiesława]

To całe zamieszanie z powstaniem Badaczy, potem ŚJ ma korzenie w odstępczych pomysłach Adwentystów. Od nich się zaczęło, bo jakiś koleś - z hameryki - oczywista sprawa - miał cynk z nieba o sobocie; i poszły konie po betonie. Coraz częstsze i głupsze :cynki" miał, a ludziska te dziwy podjęli, a potem coraz to dziwiej się działo, aż do porzucenia Jezusa i postawieniu na piedestale tylko i wyłącznie Jehowa, starotestamentowego żydowwskiego bóstwa.

[Fedorowicz]

[Henryk]

[Wiesława]

[Wiesława]

Douczyłam się. Wprawdzie tylko z podstawowych googlowych źródeł, ale już widzę, że tamte poprzednie informacje były błędne.
Krótko więc, to adwentyści mają dziwne korzenie "Kościół Adwentystów Dnia Siódmego (ang. Seventh-day Adventist Church, w skrócie SDA Church) – Kościół protestancki[3], który od innych wyznań chrześcijańskich odróżnia się między innymi przestrzeganiem soboty jako dnia świętego, wiarą w bliskie przyjście Jezusa Chrystusa oraz nauką o niebiańskiej świątyni i sądzie śledczym. Kościół ten wyrósł z ruchu millerystów w XIX wieku w Stanach Zjednoczonych, a oficjalnie ustanowiony został w roku 1863[4]. Adwentyści dnia siódmego wierzą, iż ich główną misją jest głoszenie poselstwa opisanego w 14 rozdziale Księgi Objawienia. Jedną z założycieli Kościoła była Ellen G. White, która jest uważana za proroka i której pisma stanowią istotne źródło duchowego życia Kościoła[5]."
Milleryzm – protestancka tradycja religijna, związana z nauczaniem amerykańskiego farmera, Williama Millera, baptystycznego pastora, byłego kapitana Armii Stanów Zjednoczonych. Cechą wyróżniającą milleryzmu jest wiara w bardzo bliskie powtórne przyjście Chrystusa. Milleryzm jest pojęciem określającym ruch Millera w latach 1831–1844, jednak jego zwolennicy już wtedy sami określali się jako adwentyści. Stąd też prawie wszystkie współczesne Kościoły wywodzące się z tego ruchu znane są właśnie pod tą nazwą.

Przebudzenie adwentowe
Miller był przekonany, że w Biblii zawarta jest ukryta data ponownego przyjścia na Ziemię Jezusa Chrystusa i sądu ostatecznego. Opierając się na badaniu Pisma Świętego i jego interpretowaniu, a dokładnie proroctwa zawartego w Księdze Daniela (Dn. 8,14) uznał początkowo, że Mesjasz przyjdzie na Ziemię około 1843 roku.

Ten ruch ożywienia religijnego w latach 1831–1844, przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych, nazwano przebudzeniem adwentowym lub ruchem drugiego adwentu, gdyż jego istotą była wiara w rychłe powtórne przyjście Jezusa Chrystusa. Na podstawie proroctw z biblijnej Księgi Daniela datę tę wyznaczono na 22 października 1844 roku. Wkrótce ruch zwolenników Millera osiągnął ponad sto tysięcy wyznawców. Wielu sprzedało farmy i porzuciło swoją pracę, koncentrując się na pokucie i głoszeniu Ewangelii.

Wielkie rozczarowanie
Brak oczekiwanego pojawienia się Mesjasza 22 października 1844 roku, a także po tej dacie, nazwano wielkim rozczarowaniem. Po rozczarowaniu część wyznawców ruchu uznała obliczenia za błędne, czasem podając inne możliwe daty, a część przypisała im inne znaczenie.

W wyniku rozczarowania wiele tysięcy spośród uczestników ruchu millerowskiego odeszło od niego. Część z nich zwróciła się jednak ku Biblii w poszukiwaniu przyczyn rozczarowania. Wkrótce doszli oni do wniosku, że powyższa data została wyliczona prawidłowo, ale milleryści błędnie zinterpretowali wydarzenia z nią związane. Poszukujący doszli do przekonania, że proroctwo Biblii przepowiadało, iż Jezus nie powróci w 1844 roku, ale że rozpocznie wtedy specjalną służbę w niebie dla tych, którzy idą w Jego ślady. Zinterpretowali oni proroctwo jako wejście Jezusa Chrystusa do miejsca najświętszego niebiańskiej świątyni oraz rozpoczęcie drugiej fazy Jego pośrednictwa w celu ostatecznego oczyszczenia zbawionych z grzechu, zanim powróci na Ziemię. Stąd też zaczęli wyznawać wiarę w arcykapłańską służbę Jezusa Chrystusa w niebiańskiej świątyni, odpowiedniczki dawnej ziemskiej."

Natomiast o Badaczach jest tak" adaczami Pisma Świętego określa się niezależne chrześcijańskie organizacje wyznaniowe, które wywodzą się z Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego „Strażnica”1. Założone w 1888 roku przez amerykańskiego kaznodzieję Ch.T. Russella, organizacje te kojarzą się potocznie tylko ze Świadkami Jehowy2. W Polsce istnieją aż cztery denominacje uważające się za badaczy Pisma, powstałe kilkadziesiąt lat temu w wyniku rozłamu w ruchu założonym przez Charlesa Taze Russella2."
Tak, czy siak, są to nowe ruchy i nie budzą mojego zaufania.
Wielu powołuje się na korzenie z Biblii, gdzie mamy werset o badaniu Pism itd. Ale to nie o to chodzi.
Po prostu w XIX wieku ktoś chciał swoje pomysły wdrożyć i sprawdzali w kilkuosobowej grupie wersety biblijne. Tak jedno po drugim ciekawe zagadnienia rozpatrywali i to jest to "badanie" pisma.
W tym wersecie z Biblii chodzi o PIsma ST i nauki w sprawie Mesjasza. O Torę chodziło i tyle.



"

[Fedorowicz]

[nike]

[Wiesława]

[Henryk]