FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[małyfilozof]

Bunt Szatana
Co było więc przyczyną buntu Szatana? Otóż Szatan poczuł się zraniony w swej zachłannej egoistycznej "miłości" do Boga, który obdarzył miłością człowieka (por. Mdr 2, 23-24).
Nie oznacza to, że w tym momencie przestał służyć Bogu. W ST jest wręcz ukazywany jako urzędnik na dworze Boga, ale urzędnik który gromadzi przeciwko człowiekowi materiał dowodowy.
Szatan nie jest więc wrogiem Boga, ale wrogiem człowieka. Oczywiście stał się on przez to również przeciwnikiem planów, jakie Bóg ma względem ludzkości. Po śmierci Jezusa na krzyżu utracił zaś możliwość oskarżania oraz został "zrzucony" z nieba (Ap 12).
Przyczyną upadku Szatana (podkreślam to raz jeszcze) nie była nienawiść do Boga, ale egoistyczna, chora i pełna zazdrości "miłość" do Boga (jakkolwiek dziwacznie brzmiałoby zestawienie miłości z egoizmem i zazdrością, zwłaszcza jeśli znamy hymn św. Pawła).
--------------
ST wspomina o Szatanie bardzo rzadko. Kolejne teksty ukazują go jako istotę coraz bardziej pogrążającą się w złu.
Najpierw nie chce pozwolić, aby Izrael (symbolizowany przez arcykapłana Jozuego) uzyskał przebaczenie za swe grzechy i domaga się kary dla narodu wybranego, ale zostaje skarcony przez Anioła Jahwe, mimo że jego oskarżenie jest słuszne (Za 3, 1-3).
W Księdze Hioba (Hi 1-2) oskarżenie Szatana jest już oszczerstwem. Kwestionuje on bezinteresowność ludzkiej uczciwości i prawości. Szatan ukazany został tam jako jeden z synów Bożych (aniołów), który składa raport na temat postawy istot ludzkich zamieszkujących ziemię. Zależy mu na tym, aby przywieść do upadku pobożnego Hioba, uchodzącego za wzór wierności.
W ten sposób pragnie udowodnić, że człowiek nie zasługuje na Bożą miłość.
Na poddanie Hioba próbie musi jednak uzyskać zgodę ze strony Boga, można się domyślać, że Szatan prowokuje do grzechu, aby później mieć podstawę do oskarżenia człowieka przed Bogiem.
Dopiero Mdr 2, 23-24 utożsamia Diabła z tajemniczym wężem-kusicielem znanym z Rdz 3 i czyni go odpowiedzialnym za zaistnienie śmierci na świecie. Szatan próbuje zburzyć relacje między Bogiem a człowiekiem, posługując się kłamstwem oraz podstępem.

Szatan w Nowym Testamencie
W NT w przeciwieństwie do ST są bardzo liczne wzmianki o Szatanie, jako przeciwniku Bożych planów realizowanych przez Jezusa Chrystusa. Syn Boży wypełnia obietnicę daną przez Jahwe po upadku człowieka, że pewnego dnia ludzkość zatriumfuje nad swym wrogiem (Rdz 3, 15). Chrystus zmaga się z Szatanem na pustyni, gdzie Diabeł kusi Go, aby wykorzystał swoją moc do zaspokojenia ludzkich pragnień i potrzeb (Mt 4,1-11, Mk 1, 13; Łk 4, 1-13).

Jest to również próba skierowania Jezusa na tory mesjanizmu politycznego. Wyrazem walki z Szatanem jest uwalnianie opętanych spod władzy demonów, towarzyszące Mu przez cały okres działalności i obiecane Kościołowi jako oręż walki ze złym (egzorcyzm).
Szatan uważa samego siebie "za władcę tego świata" (J 12, 31; 14, 30; 16, 11; 2Kor 4, 4), lecz jego pozorne zwycięstwo staje się dla niego dniem sądu. Jan stwierdza, że Szatan był od początku zabójcą (J 8, 44) oraz inspiratorem wszystkich zabójstw (1J 3, 12).
Złowroga działalność Szatana zmierza do wyrwania słowa Bożego z serc ludzkich (Mk 4, 15), "aby nie uwierzyli i nie byli zbawieni".
Szatan zasiewa kąkol, czyli zło na świecie (Mt 13, 39) oraz jest ojcem grzeszników (J8, 38.41.44). Szatan pragnie również odkryć słabość uczniów i oskarżyć ich przed Bogiem, Jezus jednak wstawia się za nimi, aby nie ustała ich wiara (Łk 22, 31).
Walka szatana z Chrystusem znajduje swe przedłużenie w walce z Kościołem (1 Tes 2, 18; 1Tm 5,15 ; Ap 2, 24).
Ukazany jest on pod postacią zgłodniałego lwa, który dąży do zniszczenia człowieka (1 P 5, 8). Taktyką Szatan są podstępy, zasadzki, oszustwa i krętactwa (2 Kor 2, 11; Ef 6,11; 1 Tm 3, 7; 6, 9) oraz przybieranie postaci anioła światłości (2Kor 11, 14).

Ostatnim zaś zausznikiem i narzędziem szatana będzie Antychryst (2Tes 2, 3-8; 1J 2, 12), który zakwestionuje dzieło odkupienia dokonane przez Chrystusa (1J 2, 22; 4, 3; 2J 7). Istnieje jednak eschatologiczna pewność zwycięstwa chrześcijan nad Szatanem (Rz 16, 20).
Chrystus przez swoją odkupieńczą śmierć na krzyżu już go pokonał.

Apokalipsa 12, posługując się językiem symbolicznym, wspomina o walce rozegranej w niebie pomiędzy Michałem i jego aniołami a smokiem (określonym jako wąż starodawny, który zwie się Diabeł i Szatan).
Według tej wizji odwieczny wróg rodzaju ludzkiego zostaje strącony z nieba i nie ma już mocy, aby oskarżać ludzi, gdyż został pokonany dzięki krwi Baranka.
Bezsilny wobec niewiasty i jej potomka zwraca się przeciw reszcie jej potomstwa (Ap 12, 5-17). Prześladowania inspirowane przez Szatana, który posługuje się ludzkimi mocarstwami (Ap 13,17), będą jednak trwały do czasu wyznaczonego przez Boga i ostatecznie nastanie triumf Chrystusa-Baranka oraz Kościoła (Ap 18-22).
Jeszcze raz powrócę do początku zapisu w tym poście: Przyczyną upadku Szatana nie była nienawiść do Boga, ale egoistyczna, chora i pełna zazdrości "miłość" do Boga.
PS. Nie chodzi o KrK

[małyfilozof]

Temat nad wyraz trudny do dyskusji, większość stwierdzi nie warto zgłębić.
Jenak dla Boga i Jezusa, to zagadnienie dość istotne, tak istotne, że Jezus poniósł męczeńską śmierć, aby wykupić rodziaj ludzki z grzechu i śmierci.
Choć posiadamy znaczne, przepraszam ZNACZĄCE informacje w tej dziedzinie zawarte w Słowie Bożym, powinno się zwróć uwagę w samej istocie sprawy - zapraszam do wypowiedzi czytelnika

[Wiesława]

[małyfilozof]

Miła Wiesławo , tak podałem kilka myśli, chciałem zamieścić w całości zagadnienie w kwestii Szatana.
Taka ''kolorowa'' patera, można wybrać, którąkolwiek myśl i Ty tak uczyniłaś.
Pierwsza Jesteś w dyskusji, przypuszczam, że inni natomiast z dala stoją w rozwinięciu osobistych stwierdzeń, ale jestem pozytywnie nastawiony i dysputa ruszy jak rydwan w wizji Ezechiela.

[Wiesława]

[radek]

[małyfilozof]

Wiesławo, podaj ten wers - w stworzonym pierwszym poście podałem xx wersów

[Wiesława]

[Wiesława]

Dziś o 13,26 zaraz na początku od słowa:cytat

[małyfilozof]

[Wiesława]

[małyfilozof]

Wiesława , trzeba być konsekwentnym, jak mówi się A to również B.
Sama zaproponowałaś więc dyskutujmy wszyscy.
Piszesz Tak cyt. z Twojego postu: '' No, ok, ale co to ma wspólnego z tym, że za niezadowolenie szatana i jego bunt zapłacili ludzie. Od Adama i Ewy płacą do dziś i do końca świata będą płacić. ...''

Wyjaśniłem już swoje stanowisko, powtórzę z ZEMSTY, spójrz okiem człowieka: Jeżeli pewna osoba jest zazdrosna względem ukochanej osoby, jest zdolna do wszystkiego np.
Zazdrosna, żona w chwili zdrady męża poczyni wszelkie drastyczne kroki wobec męża i jego partnerki/ra.
Podkładanie sadystyczne tzw.''świń'' jest na porządku dziennym nie jednemu, gdy stanie się mu na przysłowiowy odcisk przekłada na w/w poczynanie, podam ciekawy przykład bardzo wymowny ( czy nie powinniśmy tak postąpić?):

W dużym markecie ojciec z synem przechodzili między różnymi artykułami na półkach, synek z zaciekawieniem wziął do ręki jeden z przedmiotów, ale tak niefortunnie, że leżące obok spadły z głośnym hukiem na ziemię zwracając uwagę wokół. Malec speszył się na reakcję ludzi, spuścił głowę i rozpłakał się głośno.
Ojciec podszedł a maluch odpowiedział drżącym zapłakanym głosem- Tatusiu, przepraszam i l zaczął nadal płakać, pomyślał, że Ojciec zrobi mu wielką reprymendę i jeszcze bardziej będzie zawstydzony na oczach obserwatorów zaistniałego zajścia.
Ojciec poklepał syna po ramieniu i głośno odpowiedział - Nie płacz, kochanie, mnie również nie jeden raz zdarzyła się taka niemiła przygoda w sklepie. Przykucnął i razem z synem zaczęli zbierać rozsypany towar.
Reakcja otoczenia, była zaskoczona postawą ojca.

Przenosząc to doświadczenie na sferę niebios, Szatan powinien być rozradowany, że Bóg stworzył człowieka, który posiadał możliwość prokreacji w zaludnianiu ziemi (aniołowie takiej możliwości nie posiadali - rozmnażania się w niebiosach).
Dlatego Szatan, tym wyrachowaniem czynem popsuł doskonały zamiar i był ciekaw rozwiązania problemu przez Boga.
Doskonale wiedział, że Bóg powiedział do pierwszej pary ludzkiej ''jeżeli z niego zjecie, czeka was śmierć" (sparafrazowałem ten wers biblijny), ale to temat oddzielny, który również poruszę w nowym wątku.

[Wiesława]

[małyfilozof]

Wiesława, sam fakt zachowania ojca względem syna jest zdumiewający.
Jeżeli przeanalizujemy postawę Szatana można stwierdzić, to czyste w całym wymiarze ''zło''.
Uczynił!, źle napisałem On STWORZYŁ, pewną wątpliwość, patrząc obiektywnie - miał rację , jednak nie przewidział mądrości Boga, myślał że takim postępkiem dokona tzw. pat-u w zamierzeniu Bożym.
Ponieważ Bóg powiedział ''rozmnażajcie się i napełnijcie ziemię'' oraz ''Jeżeli z niego zjecie śmiercią umrzecie'', w tym czasie Adam i Ewa nie mieli potomstwa.
Więc, zarzut Szatana był znakomity, perfekcyjny, nie chodzi mi o ludzi, lecz o samą istotę rzeczy, która zaistniała w niebiosach.

Przenieśmy się puszczając wodzę wyobraźni.
Kiedy cała rodzina duchowa, składająca się z Archaniołów, Cherubów, Serafinów i aniołów na wywrotowy występek ich ''brata ''(Szatana) zaniemówiła, nastała wielka cisza w niebiosach.
Z zaciekawieniem wszyscy wyczekiwali, jakie podejmie czynności sam Bóg, ponieważ zakwestionowano i ugodzono w niezmienność Jego postępowania. Nie może pozwolić sobie na zmienność zdania, utraciłby wtedy szacunek w ''oczach'' istot niebiańskich stając się podobny do krnąbrnego swojego duchowego syna (Szatana inaczej Diabła).
Wszech-mądrość Boga natychmiast zareagowała, która spowodowała wyjście z ''pat-u'' jaki zaistniał pomiędzy BOGIEM a SZATANEM.
Znamy relację zawartą w Rdz.3,14-19 (BT):
14 Wtedy Pan Bóg rzekł do węża:
«Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych;
na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia.
15 Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę;.
16 Do niewiasty powiedział: «Obarczę cię niezmiernie wielkim trudem twej brzemienności, w bólu będziesz rodziła dzieci, ku twemu mężowi będziesz kierowała swe pragnienia, on zaś będzie panował nad tobą».
17 Do mężczyzny zaś [Bóg] rzekł: «Ponieważ posłuchałeś swej żony i zjadłeś z drzewa, co do którego dałem ci rozkaz w słowach: Nie będziesz z niego jeść – przeklęta niech będzie ziemia z twego powodu: w trudzie będziesz zdobywał od niej pożywienie dla siebie po wszystkie dni twego życia.
18 Cierń i oset będzie ci ona rodziła, a przecież pokarmem twym są płody roli.
19 W pocie więc oblicza twego będziesz musiał zdobywać pożywienie, póki nie wrócisz do ziemi,
z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz!»''

Ale proszę spójrzmy, najistotniejszą rzeczą w wyroku Boga jest : '' 14 Wtedy Pan Bóg rzekł do węża:
«Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych;
na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia.
15 Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę».''
Właśnie w tym momencie przerwane zostało ''napięcie'' i głuche milczenie w niebie, natomiast rozległ się donośny pochwalny okrzyk wszystkich duchowych synów '' WIEKUISTA CHWAŁA '' dla WSZECHMOGĄCEGO BOGA.
W takim obrocie sprawy Szatan, po nieudanym ataku oraz ośmieszeniu samego Boga szybko oddalił się w ustronne miejsce w niebiosach, jak również skompromitowaniu się pośród braci swoich.
Jego genialny plan całkowicie zawiódł, jednak nie spoczął, błyskawicznie obmyślał kolejne wyrachowane intrygi.
Przypuszczać można, że nadal przebywał pośród rodziny duchowej upatrując w niej zwolenników swojej przeciwnej ideologi wobec Boga.
Zapragnął zrównać się z samym Bogiem, donosi tak, Prorok:
''13 Ty, który mówiłeś w swym sercu:
Wstąpię na niebiosa; powyżej gwiazd Bożych postawię mój tron. Zasiądę na Górze Obrad,
na krańcach północy.
14 Wstąpię na szczyty obłoków, podobny będę do Najwyższego.''(Iz 14,13-14) BT
Oczywiście znalazł upatrzył sobie takich popleczników (demony), którzy z szyderczą śmiałością sprzeciwili się Bogu.
Zastosował przebiegłą chytrą metodę w swoich poczynaniach posłużył się pożądliwością czyli popędliwością płciową wspomina o tym zapis:
'' 1 A kiedy ludzie zaczęli się mnożyć na ziemi, rodziły im się córki.2 Synowie Boga, widząc, że córki człowiecze są piękne, brali je sobie za żony, wszystkie, jakie im się tylko podobały.
3 Wtedy Bóg rzekł: «Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną: niechaj więc żyje tylko sto dwadzieścia lat».4 A w owych czasach byli na ziemi giganci; a także później, gdy synowie Boga zbliżali się do córek człowieczych, te im rodziły. Byli to więc owi mocarze, mający sławę w owych dawnych czasach. (Rdz. 6,1-3) BT
Ale, jak to możliwe??, przecież stworzenia duchowe nie posiadali takiego instynktu (to rozważanie w kolejnym wpisie) – dziękuję czytelniku, że poświęciłeś kilka minut na przeczytanie postu

[Wiesława]