FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Henryk]

[nike]

[małyfilozof]

Cześć Fedorowicz , ale dążyłeś do pieca, nie jestem zdziwiony - jest przecież zima

[Henryk Suchecki]

Księga Rodzaju 9:13-17, gdzie Bóg mówi do Noego po potopie: „Moim łukiem, którym umieściłem w chmurach, jest tęcza”. Jest to przymierze między Bogiem a wszystkimi istotami na ziemi, że nigdy więcej nie zniszczy świata potopem.
Przeciwnik , szatan w zakamuflowany sposób szydzić z Pana Boga, zapominając że te ich malowane kolorki wraz z nimi ogień chętnie strawi i śladu nie będzie

[Fedorowicz]

[nike]

[Fedorowicz]

[nike]

[małyfilozof]

Ten wątek nie stworzyłem na docinki personalne- proszę o zachowanie umiaru pomiędzy sobą - DZIĘKUJĘ

[Henryk]

[Fedorowicz]

[Fedorowicz]

[małyfilozof]

Minęło sporo czasu od wpisu na temat Biblijnego Potopu, przemogłem siły, znajdując sekundową chwilę, aby skreślić kilka słów w tak interesującym temacie, gdzie cieszy się on znacznym zainteresowaniem.

Pozwolę sobie na kontynuację zrodzonego wątku z mojej strony, mianowicie:
Nieco później, gdy Abraham odłączył się od swego bratanka Lota, ten zamieszkał w Sodomie.
Zwróćmy uwagę na słowa stwierdzające, że dolina Siddim, dziś jest ''Morzem słonym'' i skonfrontujmy je z kontekstem relacjonującym pewne szczegóły o charakterze wyraźnie katastroficznym.

Księga Rodzaju donosi:
'' 24 A wtedy Pan spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia od Pana <z nieba>. 25 I tak zniszczył te miasta oraz całą okolicę wraz ze wszystkimi mieszkańcami miast, a także roślinność. 26 Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli5.
27 Abraham, wstawszy rano, udał się na to miejsce, na którym przedtem stał przed Panem. 28 I gdy spojrzał w stronę Sodomy i Gomory i na cały obszar dokoła, zobaczył unoszący się nad ziemią gęsty dym, jak gdyby z pieca, w którym topią metal.'' Rdz.19,24-28 (BT).

Z pewnością słabsze lub silniejsze wstrząsy można było odczuwać przez jakiś czas po katastrofie, gdyż Lot bał się mieszkać w Soar i przeniusł się dalej w góry [(Rz.19,30 (BT)].
Ze sprawozdania wynika, że zagłada Sodomy nastąpiła wkrótce po wyjeździe Abrahama z Charan i przybyciu do Kanaanu.
Zniszczenie Sodomy i Gomory oraz zatopieniu doliny Siddim było zapewne jednym z ostatnich drastycznych przejawów potopowego katastrofizmu, który dał znać o sobie około 450 lat po Potopie, niosąc zagładę ludziom, miastom i całemu życiu krzewiącmu się w tym ''rajskim'' zakątku [Rdz.18,10 (BT)].

Cóż jednak ma zagłada Sodomy z Wielkim Rowem wschodnioafrykańskim?
Otóż Morze Czerwone i dolina Jordanu leżą w północnym krańcu Wielkiego Rowu, zaś o Morzu Martwym (Słonym) wiadomo, że pochłonęło dolinę Siddium w w drugiej połowie XX wieku p.n.e
[ Powszechnie przyjęta chronologia biblijna Pavlovski'ego i Vogt'a ( Jak wskażemy później, chronologia ta nie jest jednak w pełni uzasadniona)].

Poza tym istnieje wiele poważnych danych zarówno geologicznych jak i paleoantropologicznych wskazujących na to, że Wielki Rów powstał nie dawniej niż 5000 lat temu. Problem ten rozważa szeroko Patten i dochodzi do podobnych wniosków. Pisze on:
'' Wielki Rów nosi ślady niedawnej działalności wulkanicznej: na jego brzegach występują drobne wylewy lawy, które pozostają w wyraźnym kontraście z innymi wulkanicznymi formacjami tego regionu, pokrytymi warstwami aluwialnymi.
Inna cechą tego obszaru jest geosynklina basenu Jeziora Wiktorii, jego płytkość – to największe słodkowodne jezioro oraz łagodna linia brzegowa.
Dalej przepastny Wodospad Murchisona w miejscu, gdzie Nil Biały wypływający z tego basenu, wpada do Wielkiego Rowu jako rzeka większa niż Niagara River, spadając z ogromną prędkością w gardziel liczącą zaledwie 15 stóp szerokości. Wulkany Elgon, Kenia, Kilimandżaro i Rowenzori dopełniają całości obrazu''
Wielki Rów jest przerwą- szczeliną w skorupie ziemskiej. Rozciąga się na przestrzeni ponad 8000 km, a szerokość jego wynosi 0d 10 do 100 km.
Zarys jego jest bardzo złożony i dendrytyczny, zwłaszcza w równikowej sferze Afryki centralnej, co dodatkowo wskazuje na to, że skorupa ziemska została dosłownie porozrywana przez szukające ujścia wewnętrzne sprężenia.

Ogólny przebieg katastroficznego procesu jet właśnie Potop, który jest również odnotowany w Piśmie Świętym.
Wszystko to zdarzyło się bardzo szybko, nagle, katastroficznie w ciągu 370 dni POTOPU. Okres ten oczywiście nie może zostać zaakceptowany przez aktualistów, którzy pragnęliby go rozciągnąć na co najmniej kilkanaście milionów lat.
Faktem jednakże jest, że ani kilkanaście, ani nawet kilkadziesiąt milionów lat aktualistycznych procesów nie doprowadziłoby do tak drastycznych zmian, które w dodatku musiano by tłumaczyć przyczynami działającymi w układzie geofizycznie zamkniętym, jakim jest Ziemia.