 |
FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO
TWOJE SŁOWO JEST PRAWDĄ (JANA 17:17)
|
|
Psalm 40:7 i Hebr 10:5 |
| Autor |
Wiadomość |
Pokoja 
VIP
ZIARNKoGORCZYCY
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 724 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6305
Poziom: 55
|
 Wysłany: 2024-04-12, 09:25
|
|
|
| Fedorowicz napisał/a: | | Pokoja napisał/a: | | Gdyby nim był .. to znaczy, że Bóg jest zwodzicielem, który co innego zapowiedział przez Jakuba, a zmienił zdanie i poniósł porażkę. |
Logiczne rozumowanie. Ale to samo można powiedzieć o NT dodanym do ST. Bóg zmienił zdanie, co innego powiedział w ST w którym poniósł porażkę, a co innego w NT gdzie odniósł zwycięstwo.  |
Nie można stawiać zarzutów Wino ogrodnikowi, że zasadził sadzonkę winorośli, z której wyrósł krzew winorośli, który ma nawet latorośle, J. 15:1-10. Gdyby jednak ten Wino ogrodnik, zapewnił umową, że będzie dostarczał odbiorcom winogrona, a oni poczyniliby duże nakłady w celu ich przetwarzania, a ten nagle zmieniłby zdanie i dostarczyłby im szyszki, to nie mieliby prawa, uznać go za zwodziciela? Z pewnością mieliby takie prawo.
Obrona dogmatu, że to Bóg za pośrednictwem Samuela, wybrał Saula na króla, a nie na księcia jest obroną błędnych dogmatów tradycji teologicznej Chrześcijaństwa, a nie obroną prawdy Słowa Bożego.
Ponadto nie można mówić o niby porażce w NT, ponieważ już w ST w Rdz. 3:15, zapowiedziano to, co się stało z zatwardziałymi Żydami (J. 8:44), ale zostało przez nich przewrotnie zrozumiane (J. 10:20) i potwierdzone w Wieczerniku, J. 13:18 (Ps. 41:9). To ludzie (człowiek – wyobrażenie węża), ludziom zgotowali taki los, a nie jakiś literalny wąż. |
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa |
|
 |
|
 |
Fedorowicz
VIP
Fedorowicz
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 84 razy
Dołączył: 29 Mar 2023
Posty: 3364
Poziom: 44
|
| Wysłany: 2024-04-12, 11:19
|
|
|
| Pokoja napisał/a: |
Nie można stawiać zarzutów Wino ogrodnikowi, że zasadził sadzonkę winorośli, z której wyrósł krzew winorośli, który ma nawet latorośle, J. 15:1-10. Gdyby jednak ten Wino ogrodnik, zapewnił umową, że będzie dostarczał odbiorcom winogrona, a oni poczyniliby duże nakłady w celu ich przetwarzania, a ten nagle zmieniłby zdanie i dostarczyłby im szyszki, to nie mieliby prawa, uznać go za zwodziciela? Z pewnością mieliby takie prawo.
Obrona dogmatu, że to Bóg za pośrednictwem Samuela, wybrał Saula na króla, a nie na księcia jest obroną błędnych dogmatów tradycji teologicznej Chrześcijaństwa, a nie obroną prawdy Słowa Bożego.
Ponadto nie można mówić o niby porażce w NT, ponieważ już w ST w Rdz. 3:15, zapowiedziano to, co się stało z zatwardziałymi Żydami (J. 8:44), ale zostało przez nich przewrotnie zrozumiane (J. 10:20) i potwierdzone w Wieczerniku, J. 13:18 (Ps. 41:9). To ludzie (człowiek – wyobrażenie węża), ludziom zgotowali taki los, a nie jakiś literalny wąż. |
Mimo starań nie zrozumiałem, co Drogi Pokoja chciał w tym wpisie przekazać. Prosiłbym o bardziej zrozumiałą wypowiedź . |
|
 |
|
|
Pokoja
VIP
ZIARNKoGORCZYCY
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 724 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6305
Poziom: 55
|
| Wysłany: 2024-04-12, 17:17
|
|
|
| Fedorowicz napisał/a: | | Pokoja napisał/a: | | Fedorowicz napisał/a: | | Pokoja napisał/a: | | Fedorowicz napisał/a: | | Zgodnie z Biblią, Saul został wybrany na króla przez Boga, aby rządzić Izraelem, ale jego panowanie zakończyło się niepowodzeniem z powodu jego nieposłuszeństwa wobec Boga. |
Gdy lud chciał króla to Samuel zgodnie z wolą Bożą namaścił go na znacznika króla, czyli na księcia, który miał przygotować drogę królowi. Saula na króla w sposób samozwańczy obwołały chorągwie ludu, intrygowane przez jego ojca Kisza i stryja Nera. Z tego powodu był gniew Boga i Samuela.
Saul nie mógł być królem z woli Bożej, ponieważ berło władzy miało trwać przy pokoleniu Judy – Nie oddali się berło od Judy, aż do przyjścia Szilo, Rdz. 49:8-12. Gdyby nim był z woli Bożej to znaczy, że Bóg jest zwodzicielem, który co innego zapowiedział przez Jakuba, a zmienił zdanie i poniósł porażkę. |
Logiczne rozumowanie. Ale to samo można powiedzieć o NT dodanym do ST. Bóg zmienił zdanie, co innego powiedział w ST w którym poniósł porażkę, a co innego w NT gdzie odniósł zwycięstwo. |
Nie można stawiać zarzutów Wino ogrodnikowi, że zasadził sadzonkę winorośli, z której wyrósł krzew winorośli, który ma nawet latorośle, J. 15:1-10. Gdyby jednak ten Wino ogrodnik, zapewnił umową, że będzie dostarczał odbiorcom winogrona, a oni poczyniliby duże nakłady w celu ich przetwarzania, a ten nagle zmieniłby zdanie i dostarczyłby im szyszki, to nie mieliby prawa, uznać go za zwodziciela? Z pewnością mieliby takie prawo.
Obrona dogmatu, że to Bóg za pośrednictwem Samuela, wybrał Saula na króla, a nie na księcia jest obroną błędnych dogmatów tradycji teologicznej Chrześcijaństwa, a nie obroną prawdy Słowa Bożego.
Ponadto nie można mówić o niby porażce w NT, ponieważ już w ST w Rdz. 3:15, zapowiedziano to, co się stało z zatwardziałymi Żydami (J. 8:44), ale zostało przez nich przewrotnie zrozumiane (J. 10:20) i potwierdzone w Wieczerniku, J. 13:18 (Ps. 41:9). To ludzie (człowiek – wyobrażenie węża), ludziom zgotowali taki los, a nie jakiś literalny wąż. |
Mimo starań nie zrozumiałem, co Drogi Pokoja chciał w tym wpisie przekazać. Prosiłbym o bardziej zrozumiałą wypowiedź . . |
No dobrze postaram się przybliżyć tą myśl moich wpisów, jeśli dobrze zrozumiałem potrzebę.
Mamy pod rozwagą dwa wątki, niby wskazujące na to, że:
1. NT został dodany do ST, co miałoby oznaczać, że Bóg zmienił zdanie, gdyż szanowny user Fedorowicz stwierdził, że co innego on powiedział w ST w którym poniósł porażkę, a co innego w NT gdzie odniósł zwycięstwo.
2. Saul zgodnie z Biblią, został wybrany na króla przez Boga, aby rządzić Izraelem, ale jego panowanie zakończyło się niepowodzeniem z powodu jego nieposłuszeństwa wobec Boga.
Odwołania:
Ad 1. Jak nie można o następstwie naturalnego procesu wegetacji rośliny powiedzieć, że latorośle krzewu winorośli, z którego one wyrosły, zostały dodane do niego, co niby ma oznaczać, że uschnięcie na niej, niektórych latorośli i odcięcie ich oznacza porażkę Boga w ST. Natomiast wyrośnięcie owocujących latorośli oznacza zwycięstwo Chrystusa w NT. Latorośle usychały zarówno w ST, jak i w NT, ale w nim miał być wydany duchowy owoc z winnicy. To, że latorośle usychały oznacza przyzwolenie na grzech w ST i na wtórą śmierć w NT, aby łaska obfitowała w NT.
To jest porównanie, więc proszę to odpowiednio przyjąć, dla dobrego zrozumienia przekazu.
W NT jest krzew winny w winnicy Boga, w której on jest Wino ogrodnikiem. Winnica Żydom o cielesnym usposobieniu i zatwardziałym sercu została odebrana, a dana tym, którzy przyjęli zbawienie i dary z łaski. Dzięki temu, rozprzestrzenili Ewangelie Królestwa niebios na cały świat, aby powołać uczestników powołania niebiańskiego, a w następstwie tego, dokonać Restytucji całego rodzaju ludzkiego.
Uwzględniając powyższe nie można mówić o niby porażce w ST, ponieważ już w ST w Rdz. 3:15, zapowiedziano to, co się stało z zatwardziałymi Żydami (J. 8:44), ale zostało przez nich przewrotnie zrozumiane (J. 10:20) i potwierdzone w Wieczerniku, J. 13:18 (Ps. 41:9).
Pan Jehoszua określił Żydów, buntujących się przeciwko niemu i jego nauce, jako pochodzących od ojca diabła, a oni w zamian, uznali, że on ma demona i szaleje. Z tego powodu Pan Jehoszua odwołał się do zapowiedzi z Rdz. 3:15 i przyjaciela przy stole, którą oni w sposób przewrotny, za pośrednictwem Judasza, zastosowali do niego. Według Rdz. 3:15 piętą miał być zdeptany wąż w czasie kąsania w piętę, obiecanego potomka niewiasty (Świętego, Wiecznego Przymierza – Nowego dla Żydów), ale treść wypowiedzi z J. 13:18 nawiązująca także do Ps. 41:9, wskazuje na przewrotne zastosowanie tych tekstów przez Żydów.
Aby doszło do zwycięstwa w NT, potrzeba było, aby ukąszony w piętę, składając ofiarę Bogu z siebie, zmartwychwstał i tak się stało, Rz. 1:1-4.
Ad 2. Saul zgodnie z Biblią nie został wybrany na króla przez Boga, a tylko na księcia. Jego misja, jako pomazańca – księcia do końca jego życia była uznawana przez Jehowę i Dawida. W drugim roku jego panowania jako książę, został przez chorągwie ludu, samozwańczo obwołany królem. Jego panowanie jako króla, zakończyło się porażka, ale nie panowanie jako księcia. Będąc u wróżki w Endor, zrozumiał istotę swojej misji księcia, dlatego zdobył się na ofiarną śmierć za to, co uczynił Dawidowi i ludowi, jako samozwańczo obwołany król. Przenosząc porównania z Ad 1 do Ad 2 można odpowiednio w uschniętej latorośli, krzewu winorośli, dostrzec uschniętą misję, samozwańczo przyznana Saulowi, jako królowi. Ze względu na zapowiedź z Rdz. 49:8-12, nigdy nie mógł być królem z woli Boga, który przez Jakuba, zapewnił, że berło władzy (w znaczeniu cielesnym i duchowym), nigdy nie oddali się od Judy. |
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa |
|
|
|
|
|
Fedorowicz
VIP
Fedorowicz
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 84 razy
Dołączył: 29 Mar 2023
Posty: 3364
Poziom: 44
|
| Wysłany: 2024-04-12, 18:35
|
|
|
| Pokoja napisał/a: |
No dobrze postaram się przybliżyć tą myśl moich wpisów, jeśli dobrze zrozumiałem potrzebę.
Mamy pod rozwagą dwa wątki, niby wskazujące na to, że:
1. NT został dodany do ST, co miałoby oznaczać, że Bóg zmienił zdanie, gdyż szanowny user Fedorowicz stwierdził, że co innego on powiedział w ST w którym poniósł porażkę, a co innego w NT gdzie odniósł zwycięstwo.
2. Saul zgodnie z Biblią, został wybrany na króla przez Boga, aby rządzić Izraelem, ale jego panowanie zakończyło się niepowodzeniem z powodu jego nieposłuszeństwa wobec Boga.
Odwołania:
Ad 1. Jak nie można o następstwie naturalnego procesu wegetacji rośliny powiedzieć, że latorośle krzewu winorośli, z którego one wyrosły, zostały dodane do niego, co niby ma oznaczać, że uschnięcie na niej, niektórych latorośli i odcięcie ich oznacza porażkę Boga w ST. Natomiast wyrośnięcie owocujących latorośli oznacza zwycięstwo Chrystusa w NT. Latorośle usychały zarówno w ST, jak i w NT, ale w nim miał być wydany duchowy owoc z winnicy. To, że latorośle usychały oznacza przyzwolenie na grzech w ST i na wtórą śmierć w NT, aby łaska obfitowała w NT.
To jest porównanie, więc proszę to odpowiednio przyjąć, dla dobrego zrozumienia przekazu.
W NT jest krzew winny w winnicy Boga, w której on jest Wino ogrodnikiem. Winnica Żydom o cielesnym usposobieniu i zatwardziałym sercu została odebrana, a dana tym, którzy przyjęli zbawienie i dary z łaski. Dzięki temu, rozprzestrzenili Ewangelie Królestwa niebios na cały świat, aby powołać uczestników powołania niebiańskiego, a w następstwie tego, dokonać Restytucji całego rodzaju ludzkiego.
Uwzględniając powyższe nie można mówić o niby porażce w ST, ponieważ już w ST w Rdz. 3:15, zapowiedziano to, co się stało z zatwardziałymi Żydami (J. 8:44), ale zostało przez nich przewrotnie zrozumiane (J. 10:20) i potwierdzone w Wieczerniku, J. 13:18 (Ps. 41:9).
Pan Jehoszua określił Żydów, buntujących się przeciwko niemu i jego nauce, jako pochodzących od ojca diabła, a oni w zamian, uznali, że on ma demona i szaleje. Z tego powodu Pan Jehoszua odwołał się do zapowiedzi z Rdz. 3:15 i przyjaciela przy stole, którą oni w sposób przewrotny, za pośrednictwem Judasza, zastosowali do niego. Według Rdz. 3:15 piętą miał być zdeptany wąż w czasie kąsania w piętę, obiecanego potomka niewiasty (Świętego, Wiecznego Przymierza – Nowego dla Żydów), ale treść wypowiedzi z J. 13:18 nawiązująca także do Ps. 41:9, wskazuje na przewrotne zastosowanie tych tekstów przez Żydów.
Aby doszło do zwycięstwa w NT, potrzeba było, aby ukąszony w piętę, składając ofiarę Bogu z siebie, zmartwychwstał i tak się stało, Rz. 1:1-4.
Ad 2. Saul zgodnie z Biblią nie został wybrany na króla przez Boga, a tylko na księcia. Jego misja, jako pomazańca – księcia do końca jego życia była uznawana przez Jehowę i Dawida. W drugim roku jego panowania jako książę, został przez chorągwie ludu, samozwańczo obwołany królem. Jego panowanie jako króla, zakończyło się porażka, ale nie panowanie jako księcia. Będąc u wróżki w Endor, zrozumiał istotę swojej misji księcia, dlatego zdobył się na ofiarną śmierć za to, co uczynił Dawidowi i ludowi, jako samozwańczo obwołany król. Przenosząc porównania z Ad 1 do Ad 2 można odpowiednio w uschniętej latorośli, krzewu winorośli, dostrzec uschniętą misję, samozwańczo przyznana Saulowi, jako królowi. Ze względu na zapowiedź z Rdz. 49:8-12, nigdy nie mógł być królem z woli Boga, który przez Jakuba, zapewnił, że berło władzy (w znaczeniu cielesnym i duchowym), nigdy nie oddali się od Judy. |
Pięknie napisane, bardzo dziękuję za odpowiedź choć nie ze wszystkim się zgadzam. Niemniej jest to unikalna, błyskotliwa i wspaniała wypowiedź Drogiego Pokoja. Pozdrawiam ! |
| Ostatnio zmieniony przez Fedorowicz 2024-04-12, 18:36, w całości zmieniany 1 raz |
|
|
|
|
|
Pokoja
VIP
ZIARNKoGORCZYCY
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 724 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6305
Poziom: 55
|
| Wysłany: 2024-04-13, 09:16
|
|
|
| Fedorowicz napisał/a: | | Pokoja napisał/a: |
No dobrze postaram się przybliżyć tą myśl moich wpisów, jeśli dobrze zrozumiałem potrzebę.
Mamy pod rozwagą dwa wątki, niby wskazujące na to, że:
1. NT został dodany do ST, co miałoby oznaczać, że Bóg zmienił zdanie, gdyż szanowny user Fedorowicz stwierdził, że co innego on powiedział w ST w którym poniósł porażkę, a co innego w NT gdzie odniósł zwycięstwo.
2. Saul zgodnie z Biblią, został wybrany na króla przez Boga, aby rządzić Izraelem, ale jego panowanie zakończyło się niepowodzeniem z powodu jego nieposłuszeństwa wobec Boga.
Odwołania:
Ad 1. Jak nie można o następstwie naturalnego procesu wegetacji rośliny powiedzieć, że latorośle krzewu winorośli, z którego one wyrosły, zostały dodane do niego, co niby ma oznaczać, że uschnięcie na niej, niektórych latorośli i odcięcie ich oznacza porażkę Boga w ST. Natomiast wyrośnięcie owocujących latorośli oznacza zwycięstwo Chrystusa w NT. Latorośle usychały zarówno w ST, jak i w NT, ale w nim miał być wydany duchowy owoc z winnicy. To, że latorośle usychały oznacza przyzwolenie na grzech w ST i na wtórą śmierć w NT, aby łaska obfitowała w NT.
To jest porównanie, więc proszę to odpowiednio przyjąć, dla dobrego zrozumienia przekazu.
W NT jest krzew winny w winnicy Boga, w której on jest Wino ogrodnikiem. Winnica Żydom o cielesnym usposobieniu i zatwardziałym sercu została odebrana, a dana tym, którzy przyjęli zbawienie i dary z łaski. Dzięki temu, rozprzestrzenili Ewangelie Królestwa niebios na cały świat, aby powołać uczestników powołania niebiańskiego, a w następstwie tego, dokonać Restytucji całego rodzaju ludzkiego.
Uwzględniając powyższe nie można mówić o niby porażce w ST, ponieważ już w ST w Rdz. 3:15, zapowiedziano to, co się stało z zatwardziałymi Żydami (J. 8:44), ale zostało przez nich przewrotnie zrozumiane (J. 10:20) i potwierdzone w Wieczerniku, J. 13:18 (Ps. 41:9).
Pan Jehoszua określił Żydów, buntujących się przeciwko niemu i jego nauce, jako pochodzących od ojca diabła, a oni w zamian, uznali, że on ma demona i szaleje. Z tego powodu Pan Jehoszua odwołał się do zapowiedzi z Rdz. 3:15 i przyjaciela przy stole, którą oni w sposób przewrotny, za pośrednictwem Judasza, zastosowali do niego. Według Rdz. 3:15 piętą miał być zdeptany wąż w czasie kąsania w piętę, obiecanego potomka niewiasty (Świętego, Wiecznego Przymierza – Nowego dla Żydów), ale treść wypowiedzi z J. 13:18 nawiązująca także do Ps. 41:9, wskazuje na przewrotne zastosowanie tych tekstów przez Żydów.
Aby doszło do zwycięstwa w NT, potrzeba było, aby ukąszony w piętę, składając ofiarę Bogu z siebie, zmartwychwstał i tak się stało, Rz. 1:1-4.
Ad 2. Saul zgodnie z Biblią nie został wybrany na króla przez Boga, a tylko na księcia. Jego misja, jako pomazańca – księcia do końca jego życia była uznawana przez Jehowę i Dawida. W drugim roku jego panowania jako książę, został przez chorągwie ludu, samozwańczo obwołany królem. Jego panowanie jako króla, zakończyło się porażka, ale nie panowanie jako księcia. Będąc u wróżki w Endor, zrozumiał istotę swojej misji księcia, dlatego zdobył się na ofiarną śmierć za to, co uczynił Dawidowi i ludowi, jako samozwańczo obwołany król. Przenosząc porównania z Ad 1 do Ad 2 można odpowiednio w uschniętej latorośli, krzewu winorośli, dostrzec uschniętą misję, samozwańczo przyznana Saulowi, jako królowi. Ze względu na zapowiedź z Rdz. 49:8-12, nigdy nie mógł być królem z woli Boga, który przez Jakuba, zapewnił, że berło władzy (w znaczeniu cielesnym i duchowym), nigdy nie oddali się od Judy. |
Pięknie napisane, bardzo dziękuję za odpowiedź choć nie ze wszystkim się zgadzam. Niemniej jest to unikalna, błyskotliwa i wspaniała wypowiedź Drogiego Pokoja. Pozdrawiam ! |
Skoro dobrze zrozumiałem potrzebę to podaję jeszcze uzupełnienie do Ad 1., które pominąłem:
| Pokoja napisał/a: | | Pan Jehoszua określił Żydów, buntujących się przeciwko niemu i jego nauce, jako pochodzących od ojca diabła, a oni w zamian, uznali, że on ma demona i szaleje, J. 10:20. Z tego powodu on odwołał się do zapowiedzi z Rdz. 3:15 i przyjaciela przy stole, którą oni w sposób przewrotny, za pośrednictwem Judasza, zastosowali do niego. Według Rdz. 3:15 piętą miał być zdeptany wąż w czasie kąsania w piętę, obiecanego potomka niewiasty (Świętego, Wiecznego Przymierza – Nowego dla Żydów), ale treść wypowiedzi z J. 13:18 nawiązująca także do Ps. 41:9, wskazuje na przewrotne zastosowanie tych tekstów przez Żydów. |
Z wypowiedzi zawartej w J. 13:18 wynika, że w Rdz. 3:15 nie chodziło o literalnego węża, lecz o jego wyobrażenie, gdyż ani Pan Jehoszua, ani Judasz nie byli literalnymi wężami.
Pozdrawiam |
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa |
|
|
|
|
|
Fedorowicz
VIP
Fedorowicz
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 84 razy
Dołączył: 29 Mar 2023
Posty: 3364
Poziom: 44
|
| Wysłany: 2024-04-14, 05:52
|
|
|
| Pokoja napisał/a: | | ..Będąc u wróżki w Endor, zrozumiał istotę swojej misji księcia, dlatego zdobył się na ofiarną śmierć za to, co uczynił Dawidowi i ludowi, jako samozwańczo obwołany król. |
Tutaj raczej bym się nie zgodził. W judaizmie samobójstwo jak i eutanazja są formami zakazanego ludobójstwa. Żadne ludzkie życie nie jest mniej lub bardziej święte. Powyższe stanowisko zawarte jest również w Torze (tradycji teologiczno-prawnej judaizmu) i pismach rabinistycznych, min. w Talmudzie .
Wątpliwości króla Saula
Pierwszy król Izraela, Saul, został wyznaczony i namaszczony przez Samuela. Kiedy Saul usłyszał, że spośród wszystkich ludzi on został wybrany, odpowiedział z pokorą, i rzekł: „Odpowiedział mu Saul: 'Czyż ja nie jestem Beniaminitą – z jednego z najmniejszych pokoleń izraelskich, a ród mój czyż nie jest najniższy ze wszystkich rodów pokolenia Beniamina? Czemuż więc odzywasz się do mnie tymi słowami?'”. (I Sam 9:21) Ta niewinna w gruncie rzeczy skromność, wyrażona w nieodpowiednim momencie, będzie dla Saula zgubna. Zamiast przewodzić ludowi, sam, będąc królem, da się im pokierować, ulegając żądaniom ludu. W I Księdze Samuela czytamy, że Saul zamiast zabić Agaga, jak to miał przykazane od Boga, w ostatniej chwili darował mu życie.
„I mówił Samuel: 'Czy to nie prawda, że choć byłeś mały we własnych oczach, to jednak ty właśnie stałeś się głową pokoleń izraelskich? Pan bowiem namaścił cię na króla izraelskiego'”. (I Sam 15:17)
Pamiętając o tym wydarzeniu, kiedy Saul miał wątpliwości, czy ma przyjąć godność królewską, rozważmy przypadek kolejny, by z większą wiedzą na temat charakteru Saula lepiej rozumieć jego postępowanie.
Rzeczone wydarzenia, mające nam przybliżyć postać pierwszego króla izraelskiego, dotyczą jego wojen z Filistynami. Przed jedną z bitew Saul prosi Boga o wskazówkę, czy ma przystąpić do boju, czy raczej zaniechać tego. Nie otrzymuje jednak żadnej odpowiedzi, w związku z czym zaczyna żywić przekonanie, że niebo milczy wskutek jakiegoś grzechu popełnionego przez lud. Żeby znaleźć grzesznika, Saul urządza losowanie. Dzieli lud na dwie części, a los wskaże, w której z nich znajduje się winowajca. Drogą eliminacji, przy zmniejszających się obu grupach, los ma wskazać grzesznika.
Logika podpowiada, że gdyby ludzi podzielić na dwie równe grupy, przy pierwszym losowaniu połowa okaże się niewinna. Przy drugim losowaniu połowa z pozostałej połowy wyjdzie bez winy itd. Lecz – co zrobił Saul? Czytając poniższy wers, zwróćmy uwagę na wymiar psychologiczny i jego wyraz w działaniu.
„Odezwał się jeszcze Saul do wszystkich Izraelitów: 'Wy ustawcie się po jednej stronie, a ja i syn mój po drugiej stronie'”. (I Sam 14:40)
Zaiste, ciekawa to metoda. Jeśli los padnie na grupę większą, tylko Samuel i jego syn Jonatan wyjdą bez winy. Dalsze szukanie winnego obejmie więc cały lud – z wyjątkiem Saula i Jonatana.
Co skłoniło Saula do tego, by podzielić lud na dwie nierówne grupy – i przy takim podziale prowadzić losowanie? Zdaje się, że z początku wcale nie kierowała nim chęć odnalezienia prawdziwego winnego. Raczej zależało mu na udowodnieniu, że jego rodzina jest niewinna! Stwierdził więc, że jeśli stanie ze swym synem z boku, stanowiąc odrębną grupę, los od razu wykaże, iż są bez winy; dopiero wtedy będzie mógł przystąpić do poszukiwania grzesznika pośród ludu (jak na ironię, to Jonatan był winny, wskazany przez losowanie jako ten, który nieświadomie złamał dany przez ojca rozkaz!).
Motywem takiego postępowania Saula, postępowania dziwnego, były jego wątpliwości dotyczące tego, czy jest akceptowany przez Boga i ludzi. Przyjął więc postawę obronną, starając się wykazać swoją niewinność. A przecież nikt go nie oskarżał !
http://poznan.jewish.org.pl/ |
|
|
|
|
|
Pokoja
VIP
ZIARNKoGORCZYCY
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 724 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6305
Poziom: 55
|
| Wysłany: 2024-04-14, 16:44
|
|
|
| Fedorowicz napisał/a: | | Pokoja napisał/a: | | ..Będąc u wróżki w Endor, zrozumiał istotę swojej misji księcia, dlatego zdobył się na ofiarną śmierć za to, co uczynił Dawidowi i ludowi, jako samozwańczo obwołany król. |
Tutaj raczej bym się nie zgodził. W judaizmie samobójstwo jak i eutanazja są formami zakazanego ludobójstwa. Żadne ludzkie życie nie jest mniej lub bardziej święte. Powyższe stanowisko zawarte jest również w Torze (tradycji teologiczno-prawnej judaizmu) i pismach rabinistycznych, min. w Talmudzie |
.
Ofiarniczej śmierci nie można chyba równać z samobójstwem. W przeciwnym razie to i śmierć Chrystusa za taką należałoby uznać.
1Sam. 28:1. Onych (1992) dni (3117) powstali (1961) Filistynowie (6430), zgromadzili (6908) chorągwie (853) zastępów (6635) wojska (4264), karmić się (3898) Izraelem. (3478) Akisz (397) rzekł (559) do (413) Dawida (1732): Wiedz (3045) że (3588) staniesz się znanym (3045) obok (854); ty (859) mężowie (582), ruszycie do przodu (3318) wojskiem (4264).
2. Dawid (1732) odpowiedział (559) Akiszowi (397): Wówczas (3651) ty (859) poznasz (3045), chorągwie (853) tego którego (834) uczyniłeś (6213) sługą (5650). Akisz (397) rzekł (559) do (413) Dawida (1732): Zatem (3651) postanowiłem (7760), wszystkie (3605) dni (3117) będziesz pod strażą (8104) przywódcy (7218).
3. Wszystek (3605) Izrael (3478), lamentował (5504) w stronę (8901) Ramy (7414) Samuela (8050); umarł (4191), pochowali (6912) mieszkańcy miasta (5892); Saul (7586) odrzucił (5493) ostrzeżenia (853) mieszkańców kraju (776), radzących się duchów (3049), bukłakiem (178).
4. Filistynowie (6430) zebrali się (6908), naszli na (935) Szunem (7766), rozbili obóz (2583); Saul (7586) zebrał (6908) wszystkiego (3605) Izraela (3478), oblegał (2583) Gilboa (1533).
5. Saul (7586) widząc (7200) chorągwie (853) obozu (4264) Filistyńskiego (6430), bał się (3372) bardzo (3966), serce (3820) było przerażone (2729).
6. Saul (7586) radził się (7592) Jehowy (3068); Jehowa (3068) nie (3808) odpowiedział (6030), ani (1571) snem (2472), ani (1571) urim (224), ani (1571) prorokami (5030);
Saul wyniszczył kapłanów, a z Samuelem został skłócony, więc w obliczu strachu musiał udać się w przebraniu do mediów konkurencyjnych, sprzyjających Dawidowi, które wcześniej tępił. Według prawa, śmierć groziła temu (władcy) kto został zmuszony udać się do mediów konkurencyjnych. Dopóki władza nie musi tępić ich, ani się do nich zwracać po informację to znaczy, że jest akceptowana przez naród. Gdy musi to uczynić to jest jej koniec, jak w przypadku Saula. Jednak z poniższej treści wynika, że Saul będąc nadal Mesjaszem Jehowy, jako książę, dzięki medium z Endor
1Sam. 28:20. Saul (7586) cały (3605) dzień (3117), całą (3605) noc (3915) nie (3808) jadł (398) chleba (3899), nadto (1571) sprawa (1697) Samuelowa (8050), bardzo (3966) powodowała zaskoczenie (3372); nie (3808) powstał (1961) w postaci (8902) siły (3581), z powodu tego (3588) śpieszył się (4116), podzielić losem (5307) postawę (6967) mnóstwa (4393) mieszkańców kraju (776).
21. Niewiasta (802) weszła (935) do (413) Saula (7586); spostrzegłszy (7200), że (3588) bardzo (3966) był przestraszony (926), rzekła (559): Oto (2009) ręce (3709) życia (5315) służebnicy (8198), uczynione na znak (7760); byłam posłuszna (8085) głosowi (6963) w duchu zarządzenia (413), usłuchałam (8085) słów (1697) znaku (853), który (834) obiecałeś (1696) w duchu zarządzenia (413).
22. Teraz (6258) usłuchaj (8085) proszę (3994), także (1571) ty (859) głosu (6963) służebnicy (8198); położę (7760) na przedzie (6440) kawałek (6595) chleba (3899), zachęcam do jedzenia (398); stanie się (1961) na korzyść (8901) mocy (3581), abyś (3588) kontynuował (3212) sposób postępowania (1870).
23. Wzbraniał się (3985), mówiąc (559): Nie (3808) zachęcaj do jedzenia (398), ale (1571) słudzy (5650) z powodu (8902) niewiasty (802), przełamali ograniczenia (6555); usłuchał (8085) głosu (6963), stał się potężnym (6965), mieszkańcom kraju (776), osiąść (3427) na (413) marach (4296).
śpieszył się, podzielić losem postawę mnóstwa mieszkańców kraju – Najpierw widząc beznadziejną sytuację, gotów był udać się na pole bitwy, aby ponieść śmierć samobójczą, razem z innymi, którzy do niej wyruszyli;
stał się potężnym, mieszkańcom kraju, osiąść na marach [/color] – Po zrozumieniu położenia, w którym się znalazł po samozwańczym obwołaniu go królem, uczynił to dla pozostałego w kraju ludu Izraela, ale jako książę, a nie jako król, któremu miał przygotować drogę i to uczynił ostatecznie dla Dawida, którego wcześniej prześladował.
| Fedorowicz napisał/a: | Wątpliwości króla Saula
Pierwszy król Izraela, Saul, został wyznaczony i namaszczony przez Samuela. Kiedy Saul usłyszał, że spośród wszystkich ludzi on został wybrany, odpowiedział z pokorą, i rzekł: „Odpowiedział mu Saul: 'Czyż ja nie jestem Beniaminitą – z jednego z najmniejszych pokoleń izraelskich, a ród mój czyż nie jest najniższy ze wszystkich rodów pokolenia Beniamina? Czemuż więc odzywasz się do mnie tymi słowami?'”. (I Sam 9:21) Ta niewinna w gruncie rzeczy skromność, wyrażona w nieodpowiednim momencie, będzie dla Saula zgubna. Zamiast przewodzić ludowi, sam, będąc królem, da się im pokierować, ulegając żądaniom ludu. W I Księdze Samuela czytamy, że Saul zamiast zabić Agaga, jak to miał przykazane od Boga, w ostatniej chwili darował mu życie.
„I mówił Samuel: 'Czy to nie prawda, że choć byłeś mały we własnych oczach, to jednak ty właśnie stałeś się głową pokoleń izraelskich? Pan bowiem namaścił cię na króla izraelskiego'”. (I Sam 15:17)
Pamiętając o tym wydarzeniu, kiedy Saul miał wątpliwości, czy ma przyjąć godność królewską, rozważmy przypadek kolejny, by z większą wiedzą na temat charakteru Saula lepiej rozumieć jego postępowanie.
Rzeczone wydarzenia, mające nam przybliżyć postać pierwszego króla izraelskiego, dotyczą jego wojen z Filistynami. Przed jedną z bitew Saul prosi Boga o wskazówkę, czy ma przystąpić do boju, czy raczej zaniechać tego. Nie otrzymuje jednak żadnej odpowiedzi, w związku z czym zaczyna żywić przekonanie, że niebo milczy wskutek jakiegoś grzechu popełnionego przez lud. Żeby znaleźć grzesznika, Saul urządza losowanie. Dzieli lud na dwie części, a los wskaże, w której z nich znajduje się winowajca. Drogą eliminacji, przy zmniejszających się obu grupach, los ma wskazać grzesznika.
Logika podpowiada, że gdyby ludzi podzielić na dwie równe grupy, przy pierwszym losowaniu połowa okaże się niewinna. Przy drugim losowaniu połowa z pozostałej połowy wyjdzie bez winy itd. Lecz – co zrobił Saul? Czytając poniższy wers, zwróćmy uwagę na wymiar psychologiczny i jego wyraz w działaniu.
„Odezwał się jeszcze Saul do wszystkich Izraelitów: 'Wy ustawcie się po jednej stronie, a ja i syn mój po drugiej stronie'”. (I Sam 14:40)
Zaiste, ciekawa to metoda. Jeśli los padnie na grupę większą, tylko Samuel i jego syn Jonatan wyjdą bez winy. Dalsze szukanie winnego obejmie więc cały lud – z wyjątkiem Saula i Jonatana.
Co skłoniło Saula do tego, by podzielić lud na dwie nierówne grupy – i przy takim podziale prowadzić losowanie? Zdaje się, że z początku wcale nie kierowała nim chęć odnalezienia prawdziwego winnego. Raczej zależało mu na udowodnieniu, że jego rodzina jest niewinna! Stwierdził więc, że jeśli stanie ze swym synem z boku, stanowiąc odrębną grupę, los od razu wykaże, iż są bez winy; dopiero wtedy będzie mógł przystąpić do poszukiwania grzesznika pośród ludu (jak na ironię, to Jonatan był winny, wskazany przez losowanie jako ten, który nieświadomie złamał dany przez ojca rozkaz!).
Motywem takiego postępowania Saula, postępowania dziwnego, były jego wątpliwości dotyczące tego, czy jest akceptowany przez Boga i ludzi. Przyjął więc postawę obronną, starając się wykazać swoją niewinność. A przecież nikt go nie oskarżał !
http://poznan.jewish.org.pl/ |
Po pierwsze Saul, nie został wyznaczony na króla Izraela i namaszczony przez Samuela. To już wcześniej wyjaśniłem, że jest błędnym, zwodniczym stanowiskiem tradycji teologicznej Chrześcijaństwa, które ukazuje Boga jako zwodziciela. Co innego zostało zapowiedziane w Rdz. 49:8-12, więc skoro Słowo Boże jest prawdą to nie mógł być królem z woli Bożej.
W 1Sam. 9:21 Saul, zapytał Samuela, dlaczego do niego mówi w duchu ustawy królewskiej?
1Sam. 9:21. Saul (7586) odpowiadając (6030), rzekł (559): Ja (595) nie (3808) syn (1121) Jemini (3228), Beniaminita (1145) najmniejszego (6996) pokolenia (7626) Izraelskiego (3478)? Dom (1004) nieznaczny (6810) wszystkim (3605) domom (1004) pokolenia (7626) Benjaminowego (1144). Dlaczego (4100) mówisz (1696) tu (2088) słowa (1697) w duchu ustawy (413)?
Dopóki Saul był tylko księciem to miał zdecydowane uznanie i poparcie, dlatego odnosił sukcesy dla dobra Izraela, np. w walce z Amonitami. Gdy jednak został samozwańczo obwołany królem to zaczął popełniać coraz większe błędy, gdyż berło władzy było obiecane pokoleniu Judy.
1Sam. 13:1. Saul (7586), syn (1121) roku (8141) był uczyniony królem (4427) nad (5921) Izraelem (3478); drugiego (8147) roku (8141) został królem (4427),
Jako książę był synem roku, który już w drugim roku został królem, ale nie z woli Bożej:
1Sam. 15:17. Samuel (8050) rzekł (559): Czy też (518) ty (859) nieznaczny (6996) oczom (5869), ty (859) przywódca (7218) pokoleń (7626) Izraelskich (3478) nie (3808) Jehowie (3068) poświęcony (4886) ze względu na (5921) króla (4428) Izraela (3478)?
Pierwszym jego przestępstwem, zaraz w drugim roku panowania jako książę i pierwszym roku królowania było wyniszczenie Gibeonitów, co było sprzeczne z przymierzem zawartym z nimi.
1Sam. 14:38. Saul (7586) rzekł (559): Zbliżcie się (5066) tutaj (1988) wszystkie (3605) rogi (6438 przywódcy) ludu (5971), dowiedzcie się (3045), odkryjcie (7200), jakiego rodzaju (4100) grzech (2403) tutaj (2088), dziś (3117) był (1961)?
39. Wtedy (3588) Jehowa (3068), wyzwoli (3467) ożywienie (2416) chorągwi Izraela (º3478). Ale jeżeli (3588) kiedykolwiek (518) zniknął (1961) Jonatan (3129), członek grupy (1121), z powodu tego (3588) wydany na śmierć (4191) przedwcześnie umrze, (4191). Wszystek (3605) lud (5971) nie (3808) dał odpowiedzi (6030).
- Lud wiedział o czynie Jonatana z miodem w lesie, a król będąc pewnym, że nie złamał przysięgi mógł zakładać, że zniknięcie Jonatana może wiązać się z popełnieniem przez niego grzechu złamania jej, więc podział był oczywisty na nich dwóch i na lud.
W Izraelu dla wykrycia sprawcy przestępstwa, przeprowadzano wywiad, poczynając od pokoleń, a na rodzinie skończywszy. Na każdym etapie należało zaprzeczyć lub wykryć sprawcę i go zgłosić.
Obecnie jest praktykowane coś takiego w przypadku zamachów terrorystycznych. Ci którzy ich nie dokonali, potępiają je, a ci, którzy z powodzeniem ich dokonali, przyznają się z dumą: To my wam niewiernym uczyniliśmy z woli naszego Boga.
1Sam. 14:40. Wszystkiemu (3605) Izraelowi (3478), rzekł (559) w duchu zarządzenia (413): Wy (859) będziecie (1961) raz na zawsze (259) stroną (5676), ja (589), Jonatan (3129) - syn (1121), będziemy (1961) po jednej (259) stronie (5676). Lud (5971) odpowiedział (6030) Saulowi (7586) w duchu zarządzenia (413): Podoba się (2896) oczom (5869)! Uczyń (6213)!
- Być stroną raz na zawsze, wiązało się z potrzebą rozstrzygnięcia o życiu i śmierci Jonatana, lub Saula. Lud był spokojny o siebie, gdyż znał czyn Jonatana z miodem w lesie. Stanięcie „górą” przez lud ponad Saulem, dało mu prawo do osądzenia tej sprawy, więc lud obronił Jonatana, któremu Jehowa pozwolił doprowadzić Izraela do wielkiego zwycięstwa nad Filistynami.
Jonatan wcześniej źle ocenił decyzję jego ojca, a lud broniąc go, potwierdził to:
1Sam.14:25. Wszystek lud ziemi wstąpił do lasu; na terenie przed ludem ziemi był miód.
26. Lud wszedł do lasu; oto podróżni nie mieli sięgnąć miodu ręką do ust, gdyż lud bał się ostrzeżenia przysięgi.
- Zmęczony lud szukał ulgi, chociaż w cieniu lasu, w którym natknął się na miód;
1Sam.14:27. Jonatan nie słysząc, przysięgania chorągwi ludu, znacznikiem końca laski, sięgnął plastra miodu; tak jak znacznikiem omoczył rękę do ust, dopuścił się odstępstwa; miód powodował jaśnienie, stanął w obliczu oczu.
stanął w obliczu oczu – w obliczu zdziwionych i przerażonych oczu ludu, który wstąpił do lasu. Przekłady podają błędnie, zż zaświeciły się mu oczy;
1Sam.14:28. Mąż ludu odpowiadając jako świadek, rzekł: ojciec przysięgą zaklinał chorągwie ludu, mówiąc: Będzie przeklętym mąż, który zje dzisiaj pokarm, lud wymachiwał.
29. Jonatan rzekł: Ojciec uczynił tabu ludowi ziemi? Skosztowałem trochę tego miodu; z powodu tego, że powoduje jaśnienie, więc stanąłem w obliczu oczu?
30. O gdybyż lud, dziś jadł łup nieprzyjaciół, który znalazł! z powodu tego nie zabijemy teraz więcej Filistynów, ale uderzenie uczyniło wiele.
powoduje jaśnienie, więc stanąłem w obliczu oczu – Miód spowodował jaśnienie ust Jonatana, a nie oczu. Miód nie dokonuje aż takiego cudu. |
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa |
|
|
|
|
|
Fedorowicz
VIP
Fedorowicz
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 84 razy
Dołączył: 29 Mar 2023
Posty: 3364
Poziom: 44
|
| Wysłany: 2024-04-14, 18:23
|
|
|
| Pokoja napisał/a: | | Ofiarniczej śmierci nie można chyba równać z samobójstwem. W przeciwnym razie to i śmierć Chrystusa za taką należałoby uznać. |
Dlatego twierdziłem, że judaizm i chrześcijaństwo to zupełnie inne religie. Ten fakt jest konsekwentnie przemilczany.
| Cytat: | | ..Po pierwsze Saul, nie został wyznaczony na króla Izraela i namaszczony przez Samuela. |
" 1 Sm 10:1 Samuel wziął wtedy naczyńko z olejem i wylał na jego głowę, ucałował go i rzekł: Czyż nie namaścił cię Pan na wodza swego ludu, Izraela? Ty więc będziesz rządził ludem Pana i wybawisz go z ręki jego wrogów dokoła. A oto znak dla ciebie, że Pan cię namaścił na wodza nad swoim dziedzictwem." (BT)
". 1 Sm 13,1 stwierdza: „Saul miał... lat, gdy został królem, a dwa lata panował nad Izraelem” (BT). |
|
|
|
|
|
Henryk
VIP
Potwierdzenie wizualne: 9
Pomógł: 481 razy
Dołączył: 28 Kwi 2013
Posty: 7132
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2024-04-14, 18:46
|
|
|
| Fedorowicz napisał/a: | | ". 1 Sm 13,1 stwierdza: „Saul miał... lat, gdy został królem, a dwa lata panował nad Izraelem” (BT). |
Tak podają nasze polskie tłumaczenia biblii.
Tłumaczone miejsce jest na tyle niepewne, że większość uczciwych tłumaczy podaje w tym miejscu jedynie trzy kropki.
Ci, nie mniej uczciwi podają: jeden rok, dwa lata, czterdzieści, czterdzieści dwa lata...
Z całą pewnością nie był namaszczony przez proroka na "księcia", jak to sugeruje Pokoja.
Książę, to syn króla, ewentualnie jakiś członek rodziny panującej.
Owszem, są jednostki widzące w Saulu jedynie przywódcę wojskowego.
Jednak olbrzyma większość tradycji biblijnych i historycznych uznaje go za króla. |
_________________
Okazja nie czyni złodzieja, a cel nigdy nie uświęca środków.
Tylko kłamstwa są skomplikowane.
Prawda jest na ogół śmiesznie prosta. |
|
|
|
|
|
Pokoja
VIP
ZIARNKoGORCZYCY
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 724 razy
Dołączył: 31 Sie 2014
Posty: 6305
Poziom: 55
|
| Wysłany: 2024-04-14, 19:04
|
|
|
| Fedorowicz napisał/a: | | Pokoja napisał/a: | | Po pierwsze Saul, nie został wyznaczony na króla Izraela i namaszczony przez Samuela. |
" 1 Sm 10:1 Samuel wziął wtedy naczyńko z olejem i wylał na jego głowę, ucałował go i rzekł: Czyż nie namaścił cię Pan na wodza swego ludu, Izraela? Ty więc będziesz rządził ludem Pana i wybawisz go z ręki jego wrogów dokoła. A oto znak dla ciebie, że Pan cię namaścił na wodza nad swoim dziedzictwem." (BT)
". 1 Sm 13,1 stwierdza: „Saul miał... lat, gdy został królem, a dwa lata panował nad Izraelem” (BT). |
1Sam. 10:1. Samuel (8050) wziął (3947) wyróżniającego oznakowania bańkę (º6379) oliwy (8081), wylał (3332) na (5921) głowę (7218); czule dotykając (5401), mówił (559) przed (3808) Jehową (3068): Tak zaiste (3588) z powodu (5921) dziedzictwa (5159) jesteś namaszczonym (4886) księciem (5057)?
Książę też jest wodzem, a nie jest napisane, że Saul został namaszczony na króla. W Państwie Polskim najpierw był książę Mieszko I, a dopiero po nim był król Bolesław Chrobry. Życie uczy, że człowiek awansuje, a nie od razu staje się naczelnym w danej branży.
1Sam. 13:1. Saul (7586), syn (1121) roku (8141) był uczyniony królem (4427) nad (5921) Izraelem (3478); drugiego (8147) roku (8141) został królem (4427),
Jako książę był synem roku, który już w drugim roku został królem, ale nie z woli Bożej:
1Sam. 15:17. Samuel (8050) rzekł (559): Czy też (518) ty (859) nieznaczny (6996) oczom (5869), ty (859) przywódca (7218) pokoleń (7626) Izraelskich (3478) nie (3808) Jehowie (3068) poświęcony (4886) ze względu na (5921) króla (4428) Izraela (3478)?
Saul został namaszczony na księcia, ze względu na króla, aby mu przygotować drogę tak, jak Jan Chrzciciel (przyjaciel Oblubieńca), dla Chrystusa Oblubieńca, J. 3:26-30. Saul zawiódł pod tym względem na początku, ale przed śmiercią dał z siebie wszystko, dlatego i Dawid sprowadził jego szczątki z Jabesz Gileadzkiego, aby godnie je pochować w dolinie królewskiej. |
_________________
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1817#36016 Bóg, który stworzył świat i wszystko, co na nim... Z jego ... rodu jesteśmy. Dz.17:24-28 Wierzę w: CHRZEST DLA SŁAWY OJCA I SYNA I TO DUCHEM ŚWIĘTEGO (Mat.28:19); DZIEŃ MAŁYCH POCZĄTKÓW PARUZJI CHRYSTUSA od 1874r. http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=2344., powrót rozumu w społeczeństwie wyboru/1914r. http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa http://biblos.feen.pl/vie...d0b5495d4d251aa |
|
|
|
|
|
Fedorowicz
VIP
Fedorowicz
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 84 razy
Dołączył: 29 Mar 2023
Posty: 3364
Poziom: 44
|
| Wysłany: 2024-04-15, 06:18
|
|
|
| Pokoja napisał/a: | | Fedorowicz napisał/a: | | Pokoja napisał/a: | | Po pierwsze Saul, nie został wyznaczony na króla Izraela i namaszczony przez Samuela. |
" 1 Sm 10:1 Samuel wziął wtedy naczyńko z olejem i wylał na jego głowę, ucałował go i rzekł: Czyż nie namaścił cię Pan na wodza swego ludu, Izraela? Ty więc będziesz rządził ludem Pana i wybawisz go z ręki jego wrogów dokoła. A oto znak dla ciebie, że Pan cię namaścił na wodza nad swoim dziedzictwem." (BT)
". 1 Sm 13,1 stwierdza: „Saul miał... lat, gdy został królem, a dwa lata panował nad Izraelem” (BT). |
1Sam. 10:1. Samuel (8050) wziął (3947) wyróżniającego oznakowania bańkę (º6379) oliwy (8081), wylał (3332) na (5921) głowę (7218); czule dotykając (5401), mówił (559) przed (3808) Jehową (3068): Tak zaiste (3588) z powodu (5921) dziedzictwa (5159) jesteś namaszczonym (4886) księciem (5057)?
Książę też jest wodzem, a nie jest napisane, że Saul został namaszczony na króla. W Państwie Polskim najpierw był książę Mieszko I, a dopiero po nim był król Bolesław Chrobry. Życie uczy, że człowiek awansuje, a nie od razu staje się naczelnym w danej branży.
1Sam. 13:1. Saul (7586), syn (1121) roku (8141) był uczyniony królem (4427) nad (5921) Izraelem (3478); drugiego (8147) roku (8141) został królem (4427),
Jako książę był synem roku, który już w drugim roku został królem, ale nie z woli Bożej:
1Sam. 15:17. Samuel (8050) rzekł (559): Czy też (518) ty (859) nieznaczny (6996) oczom (5869), ty (859) przywódca (7218) pokoleń (7626) Izraelskich (3478) nie (3808) Jehowie (3068) poświęcony (4886) ze względu na (5921) króla (4428) Izraela (3478)?
Saul został namaszczony na księcia, ze względu na króla, aby mu przygotować drogę tak, jak Jan Chrzciciel (przyjaciel Oblubieńca), dla Chrystusa Oblubieńca, J. 3:26-30. Saul zawiódł pod tym względem na początku, ale przed śmiercią dał z siebie wszystko, dlatego i Dawid sprowadził jego szczątki z Jabesz Gileadzkiego, aby godnie je pochować w dolinie królewskiej. |
Mam pytanko do Drogiego Pokoi. Z jakiego przekładu Biblii Hebrajskiej Pan korzysta i kto jest jego autorem ? Bo jak widać przekład ten różni się bardzo się od przekładu Pardes Lauder i katolickiej Biblii Tysiąclecia. |
| Ostatnio zmieniony przez Fedorowicz 2024-04-15, 06:19, w całości zmieniany 2 razy |
|
|
|
|
|
Henryk
VIP
Potwierdzenie wizualne: 9
Pomógł: 481 razy
Dołączył: 28 Kwi 2013
Posty: 7132
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2024-04-15, 07:53
|
|
|
| Pokoja napisał/a: | | W Państwie Polskim najpierw był książę Mieszko I, a dopiero po nim był król Bolesław Chrobry. |
Mieszko I był jedynie przywódcą jednego z wielu plemion, mieszkających na terenie dzisiejszej Polski.
Dopiero jego syn z Dobrawy- Bolesław zwany Chrobrym- był bezwzględnym i okrutnym twórcą rozległego, opartego na grabieży i podbojach mocarstwa.
Chrobry to we wczesnośredniowiecznej polszczyźnie człowiek „dzielny”, „waleczny”. |
_________________
Okazja nie czyni złodzieja, a cel nigdy nie uświęca środków.
Tylko kłamstwa są skomplikowane.
Prawda jest na ogół śmiesznie prosta. |
|
|
|
|
|
Fedorowicz
VIP
Fedorowicz
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 84 razy
Dołączył: 29 Mar 2023
Posty: 3364
Poziom: 44
|
| Wysłany: 2024-04-15, 08:12
|
|
|
| Henryk napisał/a: | | Pokoja napisał/a: | | W Państwie Polskim najpierw był książę Mieszko I, a dopiero po nim był król Bolesław Chrobry. |
Mieszko I był jedynie przywódcą jednego z wielu plemion, mieszkających na terenie dzisiejszej Polski.
Dopiero jego syn z Dobrawy- Bolesław zwany Chrobrym- był bezwzględnym i okrutnym twórcą rozległego, opartego na grabieży i podbojach mocarstwa.
Chrobry to we wczesnośredniowiecznej polszczyźnie człowiek „dzielny”, „waleczny”. |
Dokładnie tak ! Historia Polski została tak straszliwie zafałszowana głównie przez komunistycznych propagandzistów zwanych "historykami", a jeszcze bardziej przez autorów tak zwanych "lektur", że nasze informacje ze szkoły powszechnej w zakresie historii można spokojnie między bajki włożyć. |
|
|
|
|
|
Henryk
VIP
Potwierdzenie wizualne: 9
Pomógł: 481 razy
Dołączył: 28 Kwi 2013
Posty: 7132
Poziom: 58
|
| Wysłany: 2024-04-15, 08:22
|
|
|
| Fedorowicz napisał/a: | | Dokładnie tak ! Historia Polski została tak straszliwie zafałszowana głównie przez komunistycznych propagandzistów zwanych "historykami", a jeszcze bardziej przez autorów tak zwanych "lektur", że nasze informacje ze szkoły powszechnej w zakresie historii można spokojnie między bajki włożyć. |
To jeszcze nic w porównaniu do Czarnkowego podręcznika HiT. 
Nawet fantasta Kadłubek przewracał się w grobie czytając TO! |
_________________
Okazja nie czyni złodzieja, a cel nigdy nie uświęca środków.
Tylko kłamstwa są skomplikowane.
Prawda jest na ogół śmiesznie prosta. |
|
|
|
|
|
Fedorowicz
VIP
Fedorowicz
Potwierdzenie wizualne: 7
Pomógł: 84 razy
Dołączył: 29 Mar 2023
Posty: 3364
Poziom: 44
|
| Wysłany: 2024-04-15, 08:30
|
|
|
| Henryk napisał/a: | | Fedorowicz napisał/a: | | Dokładnie tak ! Historia Polski została tak straszliwie zafałszowana głównie przez komunistycznych propagandzistów zwanych "historykami", a jeszcze bardziej przez autorów tak zwanych "lektur", że nasze informacje ze szkoły powszechnej w zakresie historii można spokojnie między bajki włożyć. |
To jeszcze nic w porównaniu do Czarnkowego podręcznika HiT.
Nawet fantasta Kadłubek przewracał się w grobie czytając TO! |
To świadczy o tym, że historii nie może zastępować jakakolwiek propaganda. A jednak zawsze zastępowała, bo kronikarz czy historyk nie chciał narażać się władcom ujawniając ich zbrodnie, grzechy, błędy i zaniedbania. Jednak stopień fałszerstw komunistycznych przekroczył wszelkie granice. |
|
|
|
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
Nie możesz załączać plików na tym forum
Możesz ściągać załączniki na tym forum
|
Dodaj temat do Ulubionych
Wersja do druku
|
  |
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Album
Download
