FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

[Pokoja]

Na treść jakiego zapisu z zwoju księgi powołał się Dawid?

Celem wątku jest zbadanie znaczenia, wypełnienia się zapowiedzi Jakuba, zapisanej w treści z Rdz. 49:8-12, należącej do zwoju Księgi Rodzaju.

Rdz. 49:8. Judo (3063)! Ty (859) wyznałeś (3034) udział (3027) braci (251) hardego karku (6203); nieprzyjaciele (341) oddadzą pokłon (7812) w odniesieniu do (8901) synów (1121) ojca (1).
9. Juda (3063), młody lwie (738), szczenię (1482) łupu (2964); synu (1121), będziesz wywyższonym (5927), zmusisz do pokłonu (3766), pokłonią się (7257) lwowi (738) lwicy (3833), który (4310) stanie się potężnym (6965).
10. Nie (3808) będzie usunięte (5493) spomiędzy (996) stóp (7272) Judy (3063), berło (7626); uregulowane dekretem (2710) z powodu tego (3588) w końcu (5704) przyjdzie (935) oczyszczenie (3349) narodów (5971) według (8901) Szylo (7886/„miejsca odpocznienia”).
11. Będzie uwięziony (631) osiołek (5895) szczepem winorośli (1612); młode (1121) oślicy (860), wybornym gatunkiem winorośli (8321); winem (3196) krwi (1818/soku) winogron (6025) wypiorą (3526) suknię (5497) odzieży (3830)?
12. Winem (3196) olśnią (2447) oczy (5869), mlekiem (2461) białe (3836) zęby (8127).

1. Na treść jakiego zapisu z zwoju księgi powołał się Dawid w Psalmie 40?
2. Dlaczego wypowiedzi Ap. Pawła w Hbr. 10 rozdział o ciele, różni się od treści Psalmu 40 (o uszach)?
3. Czy treść zapowiedzi Jakuba z Rdz. 49:8-12, wymaga składania ofiar ze zwierząt?
4. W jakim celu miało służyć berło, które aż do Szylo, dla Judy zostało przyznane dekretem?
5. Kto miał być uwięziony w winnicy?
6. Na kim się wypełniała i ostatecznie wypełniła, jazda na oślicy i osiołku?
7. Komu i dlaczego miały olśnić oczy i zęby?

[Pokoja]

Wątek ten ma ścisły związek z wątkiem: Psalm 40:7 i Hebr 10:5
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=6511 , w którym zajmowałem stanowisko, wyrażone w poniższych cytatach:
Wysłany: 2024-03-13, 20:17

[Pokoja]

W związku z tym, że w wątku Psalm 40:7 i Hebr 10:5... , powstały kwestie sporne, związane z nieprzyjemnymi emocjami, postanowiłem, aby w tym odnieść się od ostatnio poruszonych w nim kwestii.

Przyznaję Henryku, że słusznie napisałeś, iż

Cytat:

Ap. Paweł nie cytował Psalmu Dawida, jak i to, że: tekst hebrajski jest słowami Dawida i dotyczy jego osoby. To tylko nam wydaje się, że list do Żydów jest cytatem z Psalmu. Paweł z pewnością znał na pamięć nie tylko Psalmy i nie mógł popełnić takiej gafy, czy wręcz fałszerstwa, jak wstawianie innych słów w usta Dawida.

Podobnie user Fedorowicz, zwrócił uwagę na fakt, że:

Cytat:

Przywołany w "Liście" fragment Psalmu 40 różni się od tekstu hebrajskiego trzy najważniejsze zmiany. Po pierwsze, autor użył tu sformułowania „przygotowałeś Mi ciało” (Hbr 10, 5), podczas gdy tekst hebrajski zawiera słowa „przygotowałeś Mi ucho” (Ps 40, 7). Po drugie, słowa „całopalenia i [przebłagania] za grzech nie żądałeś” (Ps 40, 7) zostają zmienione na : „całopalenia i [przebłagania] za grzech nie podobały się Tobie” (Hbr 10, 6) w określeniu całopalenia także następuje zmiana z liczby pojedynczej na mnogą. niektórzy badacze są zdania, iż taki stan rzeczy wynika z uzgodnienia przez pisarzy chrześcijańskich treści Psalmu 40 z „Listem do Hebrajczyków”. po trzecie, w analizowanym cytacie z Psalmu 40 następuje skrócenie wypowiedzi. Ponadto, zostaje pominięte całe stwierdzenie „a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu”. Takie odrzucenie zakończenia odwołującego się do Prawa jest konieczne dla uzyskania przeciwstawienia ofiary Chrystusa starotestamentowemu kultowi HaSzem i ofiar ze zwierząt w Świątyni za grzechy.

Wyraziłem już dane mi zrozumienie, że zarówno Dawid, jak i Ap. Paweł odnieśli się do zapowiedzi patriarchy Jakuba, zapisane w Rdz. 49:8-12.

Hbr . 10:1. Albowiem (1063) Prawo (3551), posiada (2192) cienie (4639) przyszłych (3195) dóbr (18), nie (3756) sam (846) obraz (1504) rzeczy (4229); same (846) nigdy (3763) mogły (1410) przyjść (4334) do (1519) dojrzałości (5048) ofiarami (2378), które (3739) w ciągu (2596) roku (1763), nieprzerwanie (1336) ofiarowano (4374).
2. Bo (1893) nie [3756] przestano (3937) by (302), zbliżać się (4374) nadto (2089) jeden raz (530), dla (1223) oczyszczania rytualnie (2508); żaden (3367) miał za coś (2192) grzech (266) sumienia (4893), odbywając służbę za zapłatę (3000).
3. Ale (235) one (846) wśród (1722) przypominania (364) grzechów (266) podczas (2596) roku_(1763).
4. Bowiem (1063) krew (129) wołów (5022), kozłów (5131) niezdolna (102) gładzić (851) grzechy (266).
5. Przeto (1352) przybywając (1525) do (1519) ludzi (2889), pierwszy raz (4376) mam na myśli (3004): Nie (3756) chcesz (2309) ofiary (2378), osobowość (4983) mnie (3427) była gotowa (2106).
6. Ofiarami całopalnymi (3646) nie (3756) byłeś zadowolonym (2106) wobec (4012) grzechu (266).
7. W tym czasie (5119) przemówiłeś (2036) przez (1722) napisany (1125) zwój (2777) księgi (975): Oto (2400) idę (2240), czynić (4160) Boże (2316) twoją (4675) wolę (2307), względem (4012) mnie (1700);
8. Mając na myśli (3004) wyżej (511): Że (3754) nie (3756) chciał (2309), hojności (4376) obrzędów ofiarnych (2378) za (4012) grzech (266), ani (3761) znajdował przyjemność (2106) całopaleń (3646), które (3748) według (2596) zakonu (3551) ofiarowano (4374).
9. Oto (2400) byłem obcym (2240). W tym czasie (5119) oznajmiam (2046): Czynię (4160) Boże (2316) twoją (4675) wolę (2307); uchyliłeś (337) pierwsze (4413), aby (2443) ustanowić (2476) drugie (1208).
10. Przez (1722) tą (3739) wolę (2307) jesteśmy (2070) poświęceni (37), dzięki (1223) ofierze (4376) osobowością (4983) Jehoszua (2424) Chrystusa (5547), raz na zawsze (2178).

Prawo, posiada cień przyszłych dóbr – Figuralne prawo zakonu, jako ten cień (instrukcja), odnoszący się do rzeczywistości Nowego Przymierza od Wieku Ewangelii można też porównać z makietą wielkiego kompleksu, w którym trudno jest się poruszać bez posługiwania się nią w nim. Używając tego podobieństwa można zauważyć, że Żydzi nie rozumiejąc, przemijającej chwały tego zakonu, uważają, że noszenie go, jako tej makiety jest istotą wypełnienia woli Bożej. To zdecydowanie jest błędnym jego pojmowaniem, 2Kor. 3:13-15. Makieta nie jest bowiem tym wielkim kompleksem, lecz jego imitacją;

same nigdy mogły przyjść do dojrzałości ofiarami – Dwuwymiarowe cienie nie mogą zastąpić trójwymiarowej rzeczywistości, tak jak makieta nie może zastąpić wielkiego kompleksu;

zbliżać się nadto jeden raz – W dniu pojednania, gdy Arcykapłan wchodził do Miejsca Najświętszego. Gdyby cienie zaknu były czymś ostatecznym to nie zaprzestano by ich kontynuacji;

żaden miał za coś grzech sumienia, odbywając służbę za zapłatę – Kapłani korzystając z darów ofiarnych nie mieli motywacji ku temu, aby zaprzestano składania tych ofiar;

przybywając do ludzi, pierwszy raz mamy na myśli – Za takim odczytaniem tekstu, przemawia fakt, że w tym rozdziale Chrystus Pan nie występuje wcześniej, jako podmiot. W związku z tym jest wskazane, że ci, którzy kontynuują poselstwo Chrystusowe (2Kor. 5:16-20) nie stawiają już ludziom warunku, że aby wypełnić wolę Bożą muszą składać ofiary;

W tym czasie przemówiłeś przez napisany zwój/e księgi/ąg – Zwojami ksiąg, poza Ks. Rodzaju 49:8-12) są także Księgi proroków. Król Dawid, podobnie powołał się w Ps. 40 na jakiś, wcześniej zapisane zwoje ksiąg: Oto idę zgodnie z, napisanymi zwojami ksiąg. Do tych zwojów można zaliczyć Ks. Rodzaju (49:8-12), Ks. Powtórzonego Prawa (17:14-20), 1 Księga Samuelowa (8:9,10; 10:25, a w związku z tym i w 11:8; 15:4, sławiono Judę). W obu przypadkach, zapewne za źródłowy zwój należy uznać Księgę Rodzaju (49:8-12);

Oto idę, czynić Boże twoją wolę, względem mnie – Skoro na podstawie 2Kor. 5:16-20 te słowa może odnieść do siebie każdy członek Ciała Chrystusowego, to w pierwszej kolejności można je odnieść do Pana Jehoszua Chrystusa, jako Głowy CHRYSTUSA, składającego się z 144 000 członków jego ciała;

uchyliłeś pierwsze, aby ustanowić drugie – To Bóg to uchylił, a Pan Jehoszua i członkowie Zboru jego, zastosowali się do tego;

poświęcone, dzięki ofierze, osobowością (ciałem) Jehoszua Chrystusa, raz na zawsze – Drugie (Nowe) Przymierze zostało poświęcone działalnością ofiary, według osobowości

[Pokoja]

[Pokoja]

[Pokoja]