FORUM MIŁOŚNIKÓW PISMA ŚWIĘTEGO

Pokoja · Ostatnio zmieniony przez Pokoja 2019-12-24, 21:02, w całości zmieniany 3 razy

Hioba 1:1-22

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść Hioba 1:1-22 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:
ZBIOROWA PRÓBA CZŁOWIEKA/ DZIEDZICTWA HIOBA.
OBRAZ ZBIOROWEJ PRÓBY CZŁOWIEKA Z RDZ. 1:27 I UTRATY RAJU.

1. Powstał mąż kraju Uz ("Leśnego"), imieniem Hiob; mąż ten był moralnie niewinny, sprawiedliwy, bojaźliwy Bogu, unikający złego.
- Powstał mąż - człowiek w dniu szóstym, stworzony na obraz Boży przez siedem tysięcy lat tego dnia, jako doskonały żył na łonie natury. Brak jest chronologii biblijnej z tego okresu.
kraju "Leśnego" - określenie to, wskazuje na czas, w którym człowiek żył na łonie natury.
Jest to obraz na środowisko człowieka doskonałego, stworzonego na obraz Boży w dniu szóstym. W tym stanie doskonałości trwał on przez ok. 7 000 lat szóstego dnia stwarzania, Rdz. 1:27.
Hiob w pierwszej kolejności jest typem człowieka stworzonego w dniu szóstym na obraz Boży (byt zbiorowy z Rdz. 1:27), a także typem człowieka czynionego w dniu siódmym na podobieństwo Boże (byt odrębny w pierwszym, Rdz. 5:1,2).
Hiob znaczy "znienawidzony". Jest on zaliczony do bohaterów wiary Ten człowiek został znienawidzony i prześladowany w całych dziejach rodzaju ludzkiego. Bohaterów wiary Starego Testamentu opisano w 11 rozdz. Żyd.

2. Spłodził na korzyść siedmiu synów, trzy córki.
3. Był z dobytkiem: siedem tysięcy owiec, trzy tysiące wielbłądów, pięć set jarzm wołów, pięć set oślic, czeladzi bardzo wiele; on mąż powstał wyróżniającym się, wszystkim członkom grupy stowarzyszenia, tego co było wcześniej.
- On mąż powstał wyróżniającym się wszystkim członkom grupy stowarzyszenia – człowiek
stworzony na obraz Boży, wyróżniał się tym, że powstał wraz z zwierzętami lądowymi.
tego co było wcześniej – stworzenia lądowe stanowią grupę nad stworzeniami wcześniejszymi.
Tego co było wcześniej, czyli wtedy, gdy człowiek na obraz Boży cechował się zmysłowością, cielesnym usposobieniem. Człowiek czyniony na podobieństwo Boże wyróżniał się wiarą i oddaniem Bogu.

4. Synowie rozeszli się; Mężowie miejsc zamieszkania, dniami sprawowali uczty; tak długo jak jedli, pili, posyłali, zapraszali trzy siostry.
5. Stało się gdy obchodzono dni uczty, posyłał Hiob, poświęcał wstając rano sprawował całopalenia według liczby wszystkich; bo mówił Hiob: Podobno synowie prowokowali do grzechu, złorzeczyli Bogu sercami. Tak czynił Hiob każdego dnia.
- Synowie rozeszli się – odpowiednio można to zastosować do rozmnażania się potomków człowieka, stworzonego na obraz Boży w szóstym dniu stwarzania, Rdz. 1:28; 2:23-25.
Podobno prowokowali do grzechu synowie (lub Jeśli przypadkiem synowie prowokowali do grzechu) – doskonały człowiek z Rdz. 1:27 zmagał się z pokusą grzechu, już w szóstym dniu stwarzania; Zakaz jedzenia owocu (Rdz. 2:16,17) i zakaz zbliżania się w jedzeniu, dany odrębnie niewieście (Rdz. 3:2,3) na skutek podszeptów złego, prowokowały do grzechu.
Byli jednak mężowie wiary w szczególności tacy jak Abel, Henoch, czy Noe, którzy działali na rzecz zachowania nieskazitelności rodzaju ludzkiego. Noe był nieskazitelnym w rodzaju swoim. Ich troska o czystość służby Bogu jest ukazana w typie, czyli w postawie Hioba.

6. Zaistniał czas; przyszli członkowie grupy stowarzyszenia, stanęli przeciw Bogu Jehowie; jak i środkiem, przyszedł przeciwnik stawiający opór.
- W pierwszej kolejności w czasie opisanego zdarzenia, zgromadzili się trzej oskarżyciele Hioba i osoba neutralna z urzędu. Uczestnicy tego zgromadzenia nie są tu ujawnieni z imienia, ale w treści tej Księgi są przesłanki, świadczące o tym, że są nimi: Elifaz, Bildad i Sofar oraz Elihu, którzy pozwolili czterem posłańcom przekazać wieści Hiobowi. Z tekstu Hio. 42:7 w zw. z Hio. 2:1, przetłumaczonych na podstawie Konkordancji Stronga, wynika, że tym przeciwnikiem stawiającym opór był Elifaz z Temanu. Przeciwnik ten (Szatan) za pierwszym razem jest w środku, a za drugim razem wysunął się do przodu i stanął przed Jehową. Powyższe można odpowiednio zastosować jako obraz na cherubinów w Edenie i Szatana, dążących do wystawienia na społeczną próbę dziedzictwo człowieka, stworzonego w dniu szóstym na obraz Boży, Rdz. 1:27. Podobny układ, znajdujemy w bestii dwurożnej, która ma dwa rogi podobne Arnion, czyli Owieczkowym, ale mówi jako smok.

7. Jehowa w duchu ustawy wyzywał przeciwnika stawiającego opór: Skąd wszedłeś w skład? Wydając świadectwo Jehowie, przeciwnik stawiający opór, rzekł: Podróżowałem, krążyłem z powodu mieszkańców kraju.
8. Jehowa w duchu ustawy wyzywał przeciwnika stawiającego opór: Przekształciłeś na terenie wnętrze człowieka, sługę Hioba? Zapewne kraj nie ma podobnego? Mąż moralnie niewinny, szczery, bojaźliwy Bogu, odrzucający złe postępowanie.
- To, co jest w duchu ustawy, to jest ważne, czyli ujawniony stan prawny, zgodny z rzeczywistym stanem prawnym. Natomiast to, co jest w duchu zarządzenia może być tylko prawomocne, jeśli jest dotknięte nieważnością, nieistnieniem itd.
Skąd wszedłeś w skład? W Ezec. 28:13-15 jest obrazowa odpowiedź na to pytanie.
Dozwolenie spożywania owoców z drzew ogrodu
(Jehowa Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: Z każdego drzewa tego ogrodu jedz pokarm, Rdz. 2:16 KS)
w kontraście z zakazem
(ale dla rozróżniania dobra - zła z drzewostanu jeść nie będziesz, z powodu tego (takiego) jedzenia, będąc wydany na śmierć, umrzesz. Rdz. 2:17 KS),
stanowiło wyzwanie dla przeciwnika Boga i człowieka do wystawienia tego drugiego na próbę aby osądzić akt stworzenia, Rz. 3:3-7.

Przekształciłeś na terenie wnętrze człowieka – Bóg w dniu szóstym wyraził zamysł, aby uczynić człowieka na obraz (król ziemi) i podobieństwo (kapłan ziemi) swoje, ale stworzył go wtedy tylko na obraz swój. Pełna realizacja zamysłu Bożego, wymagała więc przekształcenia wnętrza człowieka, aby był także na podobieństwo Boże (nastąpiło to, dopiero wraz z rozpoczęciem dzieła zbawienia przez Chrystusa, jako jednostkę/Głowę i CHRYSTUSA jako Ciało zbiorowe; wtedy Słowo Boże z Rdz. 1;26 stało się ciałem, J. 1:14).
Człowiek z Rdz. 1:27 przez 7 000 lat szóstego dnia stwarzania był moralnie niewinny, szczery, bojaźliwy Bogu, odrzucający złe postępowanie.

9. Wydając świadectwo Jehowie, przeciwnik stawiający opór rzekł: Za darmo Hiob boi się Boga?
10. Ty nie odgrodziłeś wszystkiego za okolicą, zamiast tego które wokoło domu? Błogosławiłeś dziełom rąk, rozprzestrzeniał dobytek kraju;
11. Uwolnij więc moc przeciwnie, spowoduj dotknięcie wszystkiego, tego które na terenie; nie przeklnie w obecności kiedykolwiek?
- Wszystko, co należało do Boga na ziemi, należało i do człowieka stworzonego na obraz Boży i tym mógł się radować. Człowiek ten, jako mężczyzna i niewiasta byli wtedy wzajemnie przed Bogiem szczerzy (nadzy) i nie zawiedli (wstydzili) się, Rdz. 1:27; 2:25. Przeciwnik stawiający opór (Szatan), twierdząc, że człowiek jest oddany Bogu, ponieważ ten tak go wszystkim obdarzył. W ten sposób prowokuje Boga do wystawienia człowieka na próbę, aby pozbawił go wszystkiego i przekonał się czy ten w swej społecznej tragedii go nie przeklnie.

12. Jehowa w duchu ustawy powiedział przeciwnikowi stawiającemu opór: Oto wszystko, tak jak w odniesieniu do mocy, tylko nie ściągaj mocy w duchu ustawy. Przeciwnik stawiający opór odszedł z przed oblicza Jehowy.
- W duchu ustawy, czyli w oparciu o rzeczywisty stan rzeczy z Rdz. 2:9 i o rozkaz z Rdz. 2:16,17:
Rozkrzewił Jehowa Bogów z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu, smaczny owoc rodzące, jako DRZEWA ŻYCIA, drzewa poznania dobra - zła w ogrodzie, Rdz. 2:9
Jehowa Bóg dał człowiekowi taki rozkaz: Z każdego drzewa tego ogrodu jedz pokarm, ale dla rozróżniania dobra - zła z drzewostanu jeść nie będziesz, z powodu tego (takiego) jedzenia, będąc wydany na śmierć, umrzesz. Rdz. 2:16,17 KS
Drzewa ogrodu przy zachowania posłuszeństwa Bogu były drzewami życia, czyli dla podtrzymania życia, ale samowolne eksperymenty w doświadczaniu tego co jest dobre, a co złe mogło sprawić, że te same owoce przyniosą śmierć. Inaczej można określić to, jako wąską i szeroką drogę/bramę z Mt. 7:13,14.

13. Okresem czasu mieszkania rodziny, synowie, córki byli z bratem pierworodnym; jedli, pili wino:
- Rodziców jednak nie zapraszali, co może oznaczać, że już doszło do jakiegoś rozdźwięku w rodzinie. Jako obraz, odnosi się to do czasu poprzedzającego wydanie wyroku, dotknięcia wszystkiego w co człowiek został obdarzony przez Boga.

DWA LATA PRZESUNIĘCIA MIĘDZY ROKIEM GRZECHU CZŁOWIEKA, A ROKIEM ROZPOCZĘCIA SIĘ SABATU BOZEGO.
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=5306#110316
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=5306#110318
Te dwa lata przesunięcia po 6 000 lat przypadają na 1872/3 i 1874/5

Na podstawie czasu cyklu Jubileuszowego ziemi, opisanego w Słowie Bożym wierzę, że szósty dzień stwarzania zakończył się rokiem sabatowym i Jubileuszowym ziemi. Te dwa lata poprzedziły nastanie sabatu Bożego, trwającego 7 000 lat, a więc nadal, Żyd. 4 rozdz. Od roku grzechu w Edenie, trwa chronologia biblijna, Rdz. 5:3. Pismo Święte nie daje podstawy do wierzenia, że Adam z Rdz. 5:3 w zw. z Rdz. 2:7, został stworzony na dwa lata przed nastaniem Sabatu Bożego. Między aktem Bożym z Rdz. 2:7 (pierwszy dzień stwarzania) a aktem Bożym z Rdz. 5:1-3 (siódmy dzień tygodnia stwarzania – Sabat Boży), upłynął okres ok. 42 000 lat.

Próba doświadczenia Hioba w zakresie pozbawienia go wszystkiego, czym został obdarzony przez Boga.

14. Posłaniec (anioł) w duchu zarządzenia wstąpił do Hioba, mówiąc: Woły przyszły orać, ponadto oślice żywiły siłę:
15. Wpadli w ręce, Sabejczycy zabrali; nawet wyróżniająco oznakowanych sług pozabijali ostrzem miecza; zostałem oszczędzonym tylko ja sam, dla oznajmienia.
16. Jeszcze postraszył ten, który przyszedł powiedzieć: Ogień Boży spadł z nieba spalił stado, sługi pożarł; zostałem oszczędzonym tylko ja sam, dla oznajmienia.
17. Jeszcze postraszył ten, który przyszedł powiedzieć: Chaldejczycy, skierowali trzy hufce; wypadli na wielbłądy, zabrali; nawet wyróżniająco oznakowanych sług pozabijali ostrzem miecza; zostałem oszczędzonym tylko ja sam dla oznajmienia.
18. W końcu postraszył ten, który przyszedł powiedzieć: Synowie, córki, jedli pili wino domu brata pierworodnego;
19. Oto wiatr gwałtowny przyszedł z regionu po drugiej stronie pustyni, uderzył cztery rogi; następnie dom runął, zabił dzieci; zostałem oszczędzonym tylko ja sam, dla oznajmienia.
- Sabejczyk (Szeba) oznacz „siedem”, lub „przysięga”. Wskazuje to na fakt sprzysiężenia się przeciwników, dla doświadczenia prawego Hioba/ doskonałego człowieka z Rdz. 1:27.
Drugi posłaniec, postraszył Hioba, że to Bóg (430) prawdziwy zesłał ogień. Określenie nr 430 oznacza „Bóg i bóg fałszywy”, więc wyraża ono subiektywne wrażenie. Postraszenie ma na celu zniszczenie zaufania Hioba do Boga Jehowy.
Chaldejczyk oznacza „tłukący grudy”.
Wszyscy posłańcy są ukazani tak, jakby im się udało uniknąć śmierci, a faktycznie oznacza to celowe działanie przeciwników Hioba. Nie wzięli ich do niewoli, aby postraszyli Hioba.

20. Doprowadzono do upadku kraj; Hiob ostał się, rozdarł owszem wyróżniająco oznakowany płaszcz, ogolił także wyróżniająco oznakowaną głowę, padł na ziemię,
21. Mówiąc: Nagim żywotem matki wyszedłem, nagim tedy wrócę;
- Wyróżniająco oznakowany płaszcz oznacza, że Hiob był dostojnikiem (księciem) kraju, a wyróżniająco oznakowana głowa może wskazywać na fakt, że był też nazarejczykiem Bożym.
Wypowiedź narratora
Jehowa dał, Jehowa wziął, Imię Jehowy stanie się błogosławione.
22. Tą całością Hiob nie grzeszył, nie przypisał Bogu szaleństwa.
- Ta wypowiedź narratora mogła się stać, dopiero po objawieniu imienia Bożego Mojżeszowi, Wj. 6:3

Pokoja

Hioba 2:1-5

Hioba 2:6-11

Hioba 2:12,13

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść Hioba 2:1-13 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

OBRAZ INDYWIDUALNEJ PRÓBY CZŁOWIEKA, CZYNIENIONEGO W DNU SIÓDMYM NA PODOBIEŃSTWO BOŻE.

1. Zaistniał czas, przyszli członkowie grupy stowarzyszenia, stanęli przeciw Bogu Jehowie; Jak i środkiem, przyszedł przeciwnik stawiający opór, stanął przed Jehową.
- Zaistniał czas, czyli w pozaobrazie czas drugiego, teraźniejszego złego świata, który trwa od potopu.
przeciwnik stawiający opór, stanął przed Jehową, wskazuje to na zmianę pozycji tego przeciwnika. W pierwszej próbie (Hio. 1:6) przeciwnik ten był w środku grupy stowarzyszenia. Pierwsza próba symbolicznie dotyczy więc świata do potopu, kiedy to szatan nie był jeszcze władcą, a druga symbolicznie odnosi się do drugiego świata, w którym jest już on na jego czele. Chrystus powiedział „Idzie władca tego świata”, J.12:31

2. Jehowa w duchu ustawy wyzywał przeciwnika stawiającego opór; Skąd tutaj wchodzisz? Wydając świadectwo Jehowie, przeciwnik stawiający opór, rzekł: Podróżowałem, krążyłem z powodu mieszkańców kraju
3. Jehowa w duchu ustawy wyzywał przeciwnika stawiającego opór. Przekształciłeś na terenie wnętrze człowieka, sługę Hioba? Zapewne kraj nie ma podobnego; Mąż doskonały, szczery, bojaźliwy Bogu, odrzucający złe postępowanie; Ciągle okazuje siłę prawości; Z powodu pobudzania jest wykańczany bez przyczyny.
- w duchu ustawy, → Hio. 1:7,8
Skąd tutaj wchodzisz? Po potopie Bóg, postanowił nie przeklinać więcej ziemi:
Nie (3808) przeklinam (7043) więcej (5750) standardu ziemi º127; przyłączę się (56568) z powodu (5668) człowieka (120), Rdz. 8:21.
Oznaką tego przyłączenia się jest tęcza wielorakiego miłosierdzia Bożego, co uzewnętrzniło się w okazywaniu miłości do nieprzyjaciół przez bohaterów wiary, takich jak np. Abraham. Bóg nakazał rozmnażanie się i napełnianie ziemi. Ponadto pozwolił jeść mięso wszelkich poruszających się stworzeń, ale bez spożywania ich krwi. Nie pozwolił też przelewać krwi człowieka, a w szczególności brata, co było zagrożone prawem do zemsty. Jest to pochodna rozkazu danego w Edenie, Rdz. 2:16,17.
Nakaz napełnienia ziemi i dozwolenie spożywania ciał zwierząt w kontekście zakazu spożywania ich krwi oraz przelewania krwi człowieka, stanowiły wyzwanie dla przeciwnika Boga i człowieka do wystawienia tego drugiego na próbę aby osądzić akt czynienia człowieka na podobieństwo Boże, czyli człowieka wewnętrznego, według serca Bożego, Rz. 3:3-7. Próba tym razem jest indywidualna i dotyka najbardziej osoby bohaterów wiary w drugim świecie, w którym zło ma przewagę. W związku z tym doszło do budowy wieży Babel, aby udaremnić nakaz napełnienia ziemi, czemu nie poddał się Abraham. Praktyki uprawiane przez mieszkańców Sodomy i Gomory, dotykają tak Lota, jak i Abrahama. Przeciwnik stawiający opór, stosuje różne wymyślone metody, mające na celu załamanie psychiczne/duchowe wierzącego

Przekształciłeś na terenie wnętrze człowieka, sługę Hioba? → Hio. 1:8 KS

4. Wydając świadectwo Jehowie przeciwnik stawiający opór rzekł: Wokoło, tego którego skóra, wymień całą skórę męża, zamiast duszy (życia).
5. Uwolnij więc moc przeciwnie, spowoduj dotknięcie właśnie przeciw ciału; Nie przeklnie wewnątrz w obecności kiedykolwiek?
- Uwolnij więc moc przeciwnie, wskazuje to na podjęcie działań podpierających to, co zostało uprawomocnione, ale bez ważnej podstawy prawnej. Takie działanie jest oparte na domniemaniu, że wszelkie zapisy uprawomocnione są też ważne. Jest to odmienne stanowisko w stosunku do tego z Hio. 1:12 o treści: Oto wszystko tak jak w odniesieniu do mocy, tylko nie ściągaj mocy w duchu ustawy.
W świecie przedpotopowym, doskonały człowiek wiedział, co jest ważne, więc mogło być poddane próbie tylko to co ma, ale bez karania za to, że nie narusza zakazu. Nie można było ściągać w duchu ustawy mocy ważności tej znajomości. W drugim świecie, w którym zło ma przewagę, ciężkimi doświadczeniami dotykani są już osobiście ci, którzy bronią tego, co jest ważne prawnie przed Bogiem. Dopiero w Wieku Tysiąclecia, gdy drugi świat, a zarazem i Bóg są na sądzie nastaje zmiana.
4. […] Abyś się okazał sprawiedliwym w słowach swoich i zwyciężył, gdy będziesz sądzony. […] Rz. 3:3-7

6. Jehowa w duchu ustawy powiedział przeciwnikowi stawiającemu opór: Zaiste oto powtórzenie, tylko dowód żywota zachowywaj.
- Może tu chodzić o dowód żywota, płynący z wiary. Bohaterowie wiary nie tracili życia w wierze, aż do końca biegu życia ziemskiego (w ciele).

7. Przeciwnik stawiający opór przyszedł z przed oblicza Jehowy, ugodził Hioba złym wrzodem od stopy nogi do wierzchu głowy
8. Ten na korzyść, wziął do ręki naczynie gliniane, aby drapać się; siedział pośród popiołu. (coś bez wartości)
- Może tu chodzić o drapanie się popiołem zbieranym do naczynia. Jednak kryje się w tym tekście także głębsza myśl. Ugodzenie złym wrzodem w symbolicznym znaczeniu może oznaczać dotknięcie sądem (ugodzenie) i podrażnionym miejscem (złym) niedoli (wrzodem), w którym Hiob musiał żyć. Dotknięcie to dotyczyło zostawianych śladów (stopy) Bożego systemu wartości (Bożej nogi), aż do kwestii obszarów Bożej mądrości (Głowa), wysławianej przez harfę Bożą w sferze gwiezdnej, obejmowanej przez Mazzarota. Takie tłumaczenie jest bardziej odpowiednie do rozstrzygania kwestii spornej na drodze sądowej (długo trwający proces sądowy) na co zwraca uwagę ta Księga. W takiej sytuacji Hiob przyjął formę (wziął do ręki) naczynia glinianego (naczynie gliniane), które można kształtować, a zarazem takie którym można kogoś kształtować. Przebywanie w popiele oznaczałoby wiec posiadanie siedziby pośród czegoś bez wartości. Taką, jakby stała się dla wielu, kraina pozbawiona wody.

9. Żona rzekła: Z powodu prawości trwasz jeszcze? Przeklinaj Boga, umrzyj.
10. Odpowiedział wewnątrz: Mówiąc ze sobą: Zaiste rzekł: Ktoś głupi tylko pamiątkę dobra przyjmuje od Boga; jedynie oznaki złego nie przyjmuje?
Tą całością Hiob nie grzeszył mową.
- Według wypowiedzi żony Hioba można by wnioskować, że człowiek głupi powinien umieć uniknąć przyjęcia zła od Boga. Takie rozumowanie jest niedorzeczne. Dwoje ludzi wchodzących w stan małżeński, ślubuje sobie przed władzą zwierzchnią, a zarazem i przed Bogiem, że uczynią wszystko, aby ich małżeństwo było trwałe, zgodne i szczęśliwe. Czy Bogu wierny mu, ślubuje mniej. Na pewno nie!

11. Trzej rodacy Hioba, uczynili słyszalną na terenie, tą całą, zaiste wyróżniająco oznakowaną przeciwność; Przyszli mężowie, przyszli z miejsca zamieszkania: Elifas Temańczyk, Bildad Suhytczyk, Sofar Naamatczyk, sprowokowali spotkanie; Przyszedłszy pospołu, kiwali się w odniesieniu do, okazywania skruchy.
- Treść środkowej części wersetu 11, według znaczenia imion można odczytać następująco:
„Mój Bóg jest szczerym złotem” (464) „od południa” (8489), ”Zmieszana miłość” (1085) od „bogactwa” (7747), „Wróbel” (6691) „przyjemności” (5284), sprowokowali spotkanie; Przyszedłszy pospołu, kiwali się w odniesieniu do, okazywania skruchy.
Tak więc władza złota południa, złudna miłość bogactwa i przelotna przyjemność, jakby poczuły, że odniosły zwycięstwo nad tym (Hiob = „znienawidzony”), kogo nieoficjalnie nienawidzili, a oficjalnie przyszli okazać współczucie, co bardzo wewnętrznie zabolało Hioba. Niby przyjaciele, a byli sprawcami bólu.

12. Podniósłszy więc znacznik oczu, niedostępni nie dali się poznać, podnieśli głos, płakali; Mężowie rozdarli szaty wierzchnie, sypali proch przeciw wodzowi nieba;

- Trzej rodacy Hioba, należący do sprawców jego nieszczęść, starali się ukryć swoją tożsamość, dlatego sprawiali tylko pozornie, że mu współczują, a wodza nieba (Boga) uznali sprawcą.

13. Mieszkańcy kraju razem mieli swoją siedzibę; Nie przemówili słowem siedem dni, siedem nocy; Zapewne spostrzegli, że wewnątrz boleść stała się wielką bardzo.
- Byłoby bardzo dziwne, gdyby szczerzy przyjaciele przyszli do cierpiącego, a przez siedem dni nie mieli dla niego żadnego słowa pocieszenia, brak empatii. Hiob zarzucił im podstępność, podśmiewanie, a potrzebował współczucia (empatii) z ich strony, jeżeli chcą uchodzić za jego przyjaciół, Hio. 6:27; 12:4; 19:21. Hiob mógł mieć podstawy, aby wewnętrznie odczuwać, że nie są oni tymi, za których się podają. Tym tylko można tłumaczyć przyczynę, że spotkanie z nimi wzmogło jego wewnętrzną boleść.

Poza tym można zauważyć, że wypowiedź z Hio. 1:21 Jehowa dał, Jehowa wziął, Imię Jehowy stanie się błogosławione (Wj. 6:3), wskazuje na doświadczenia Izraelitów w Egipcie. Przychodząc do Egiptu za Józefa, otrzymali urodzajną ziemię Goszen, ale z czasem zostali zniewoleni i pozbawieni wszystkiego. W wyniku przeprowadzonego sądu w postaci dziesięciu plag egipskich i ocalenia pierworodnych, dzięki krwi baranka, to ich Bóg wziął w obronę, dał wolność i zadośćuczynienie w Ziemi Obiecanej.

Pokoja

Hioba 3:1-6

Hioba 3:7-14

Hioba 3:15-22

Hioba 3:23-26

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść HIOBA 3:1-25 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

ŚWIADECTWO HIOBA, PRZENIKAJĄCE BYT W RÓŻNEJ SKALI JEDNOKŁADNOŚCI

1. Potem sprawiedliwy Hiob otworzył właściwie usta ostrzeżenia; wydawało się błahym także wyróżniające oznakowanie czasu życia.
- wyróżniające oznakowanie czasu życia – dotyczy to treści z Hio. 1:1-5 o doskonałym życiu Hioba, a według skali jednokładności i o doskonałym życiu człowieka, stworzonego w dniu szóstym na obraz Boży, Rdz. 1:27. Gdy nastało zło grzechu, to dla człowieka upadłego, wyglądało ono jako potężniejsze od dobra prawego życia. Odpowiednikiem tego są rogi barana z Dn. 8:3. Ten, który wyrósł później, wyglądał na wyższy od pierwszego.

Cytat:

Dan. 8:3
3. A gdy podniosłem oczy, widziałem, a oto baran stanął na brzegu rzeki; miał dwa rogi. Oba rogi były długie, lecz jeden był dłuższy od drugiego, a ten dłuższy wyrósł później. (BW)

Dwa rogi Barana, przedstawiają panowanie Medów i Persów. Za czasu panowania Medów nad Babilonem, gdy Daniel stał się królem, położenie Żydów było dobre w Imperium uniwersalnym, a pod panowaniem Persów ich sytuacja, stała się bardziej niebezpieczna dla nich. Przykładem może być działalność urzędników Cyrusa, powstrzymująca odbudowę Świątyni w Jeruzalem oraz intrygi Hamana.
Zgodnie z dualistycznym poglądem Zaratustra istnieją dwa zwalczające się systemy: system (żywioł) dobra i system (żywioł) zła. W nauczaniu Słowa Bożego system zła grzesznego, który wyrósł później, dla człowieka upadłego, stał się bardziej potężny od systemu dobra doświadczanego przez człowieka doskonałego. Grzech zniewala człowieka i niszczy jego otoczenie i jego samego. W odniesieniu do ustrojów społeczno – politycznych można to zastosować odpowiednio do Ustroju Wspólnoty Pierwotnej (patriarchalnego) i Ustroju Niewolniczego.

2. Hiob wydał świadectwo, mówiąc:
3. Nocą, powiedziano: Był poczętym mężczyzna! Zniknął czas życia z powodu wydania na świat!
- Zniknął czas życia z powodu wydania na świat – dotyczy to czasu życia brzemiennej matki, który kończy się po wydaniu potomka na świat. W szerszym znaczeniu, skończył się on wraz z rozpoczęciem Heksameronu, czyli dzieła sześciu dni stwarzania.
4. Ten czas życia był z ciemności! Nie był wymagany w górze Bogu; nie świecił ponad światłem (/J. 1:4,5)!
- Ten czas życia był z ciemności – tak z ciemności brzemiennego łona, jak i tej z Rdz. 1:2
nie świecił ponad światłem – tak jak Jan Chrzciciel tylko zapowiadał prawdziwą światłość, J.1:8.

5. Było wykupione tajemne miejsce cienia śmierci, głęboka ciemność czasu! Ponadto chmura przejęła grozą, rozbiła namiot,
- Było wykupione tajemne miejsce cienia śmierci – miłość dwojga jest sposobem na wykupienie łona na poczęcie nowego życia. Podobnie miłość Boga do praw Przymierza Wiecznego była sposobem na wykupienie łona dla powstania Wszechświata, Rdz. 1:2
chmura przejęła grozą, rozbiła namiot – odnosi się to do stanu niemowlęcych, zasmarowanych  pieluszek, Hio. 38:9 i do ciemnej wyrzuconej materii, otaczającej jak namiot kształtowany byt.

6. Tą nocą wzięła prowadzenie ciemność; nie napełniła radością lat, według liczby dni miesięcy; nie była przyniesioną!
- Od czasu zajmowania się dwoma sprawozdaniami o stworzeniu, opisanymi w Księdze Rodzaju, zauważyłem, że w Księdze Hioba, zawarte jest jakby trzecie sprawozdanie o stworzeniu. Jest ono o tyle charakterystyczne (bardziej niż drugie sprawozdanie, opisane od treści Rdz. 2:4), że nadaje bytom Wszechświata cechy człowieka i procesu jego kształtowania od poczęcia, Hio. 3:6:
Tą nocą wzięła prowadzenie ciemność – ciemność z Rdz. 1:2 obejmuje czas (9m-cy x 30dni=270dni, 2Pio. 3:8; 270dni x 1 000 lat = 270 000 lat brzemienności dla stania się światłości z Rdz. 1:3-5.
Nie napełniła radością lat - dzieło był spowite ogniem i ciemną materią (ciemne chmury).
według liczby dni miesięcy[/color] - 9m-cy x 30dni=270dni, 2Pio. 3:8 270dni x 1 000 lat = 270 000 lat. Poczęcie człowieka jest swego rodzaju radosnym błyskiem ukrytym, dzięki któremu rozpoczyna się kształtowanie ciała nowej duszy (istoty), ale nie przynosi ono radości w czasie kształtowania płodu. Mamy tutaj odpowiednie zastosowanie tego do poczęcia Wszechświata. W ten sposób opis personifikuje byty i procesy ich kształtowania, poczynając od POWIEKI ŚWITU WSZECHŚWIATA, ukrywającej wszelkie inne późniejsze świty w kształtowanych lokalnych układach galaktycznych, czy gwiezdnych, Hio. 3:9:
Świt gwiazdy był ukrytym; Oczekując bez światła nie oglądała „powieki” świtu! Ten sposób opisu bytów i procesów ich powstawania kojarzy się z jednokładnością. Można do niego wykorzystać mały, ale dobrze znany byt, którym jest homo sapiens. To pokazuje w jaki sposób proces stwarzania Wszechświata możemy poznawać przez pryzmat procesu kształtowania homo sapiens. Ten sposób przekazu pokazuje, w jaki sposób Słowo Boże jest żywe, Żyd. 4:12,13. Żywe, ponieważ przy pomocy znanych określeń opisuje sprawy odległe i nieznane.
(Ps. 36:10; J. 1:4,5) –

7. Oto ta noc niepłodna była; Nie przyszła z powodu dźwięcznego okrzyku!
- nie było okrzyku wzajemnego szczytowania.

8. Była wyznaczona przeklinać dni, gotowa postępować w pobudzony sposób Lewiatana!
- przeklinać dni – brzemienność z gwałtu nie jest odbierana jako błogosławieństwo;
pobudzony sposób Lewiatana – typ bezbożnika, człowieka grzechu, małego rogu, bestii z morza (samb. Dotyczy Apok. 13 rozdz.)

9. Świt gwiazd był ukrytym; Oczekując bez światła nie oglądały „powieki” świtu!
- nie oglądały „powieki” świtu – w momencie jej otworzenia, czyli szczytowania.

10. Ponieważ nie zamknęła bramy łona; Praca źródła była zatajona.
- nie zamknęła bramy łona – był to czas dni płodnych i bez środka antykoncepcyjnego.

11. Dlaczego łono nie wydało na śmierć? Głębia Szeolu była wywiedziona oddać ducha.
- łono nie wydało na śmierć – zasady dobra i zła zawsze będą, ale tylko droga życia będzie skuteczna.

12. Dlaczego stawiła czoło zemdlałym ze strachu? dlaczego ssała jak piersi?
- stawiła czoło zemdlałym ze strachu – jak nadzieja i antyaborcyjna postawa brzemiennej, dały siłę.

13. Albowiem wówczas położyła się milczeć; Teraz uśpiona zaznaje spokoju na korzyść,
- uśpiona zaznaje spokoju – po milczącej brzemienności łono zaznaje spokoju

14. Tak długo jak królowie radzą ziemi żywych, odnośnie odbudowy ruin;
- królowie radzą …, odnośnie odbudowy ruin – gdy ustaną w tym, to nastają moce natury zniszczenia.

15. Albo tak długo jak książęta, według złota, napełnią domy srebrem,
- według złota, n. d. srebrem – domy królewskie wyróżniają się złotem, a książąt srebrem

16. Jeżeli nie stała się potajemnie przygotowana aborcja; Dziecko, nie ogląda światła?
- Jeżeli nie dopuszcza się do aborcji, to nawet bezbożnik się narodzi.

17. Wtedy bezbożnika opuszcza wzburzenie; Wtedy wyczerpana moc daje wytchnienie.
- bezbożnika opuszcza wzburzenie – Przeciwnik (bezbożnik i płomień) zamieniają się w anioła światłości.
http://biblos.feen.pl/vie...start=45#110294
wyczerpany płomień – tak było przy pierwszym zapodaniu tłumaczenia tego rozdziału
http://biblos.feen.pl/vie...&start=0#108022

wyczerpana moc – tak powinno być

Zarówno wyczerpany płomień, jak i wyczerpana moc, dają wytchnienie, dlatego w tym przypadku, to niedopatrzenie zostało zakryte przede mną.

18. Pojmani wspólnie odpoczywają; nie słuchają z uwagą głosu tyrana,
- Pojmani wspólnie odpoczywają – przestają być żywiołami, zwróconymi przeciw sobie, a dzięki „denku i ściankom naczynia”, zaczynają działać, współzawodniczyć, podobnie jak woda i ogień w przygotowywaniu posiłków i w technice.

Hio. 3:19. Wtedy ten nieznaczny, wyróżniający się sługa, wolnym panu.
-

Cytat:

Efez. 2:1. I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze, 2. W których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych, Rz. 6:15-23. (BW)

Według Efz. 1:23, Chrystus sam wszystko napełnia,
Także was (pogan z Efezu)
(1) Także was, będąc zgładzeniem grzechów występków nieożywionych.
(2) W których kiedyś żyliście według porządku świata tego, według mocy władcy duchów powietrzna; teraz będą skutecznymi w synach nieposłuszeństwa. Efz. 2:1,2 KS

1Pio. 3:18-20
18. Bo Chrystus jeden raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy z powodu niesprawiedliwych, aby nas przyprowadzić do Boga, uśmiercił ciało, ożywiając ducha;
19. W którym wyprawiamy się głosić, duchom w więzieniu.
20. Kiedykolwiek nie wierzą co do cierpliwości Bożej, oczekującej żarliwie za dni Noego, gdy korab budowano; Ten z powodu wody mało dusz ocalił, to jest osiem. KS

uśmiercił ciało, ożywiając ducha – dotyczy to zmiany nastawienia człowieka, który dzięki Chrystusowi, zaczął zwracać uwagę na to co duchowe i tym żyć, 2Kor. 3:7-12; Rz. 8:3-10
wyprawiamy się głosić, duchom w więzieniu – Członkowie Chrystusowi głoszą tym, którzy nadal są pod wpływem i żyją według porządku świata tego, według mocy władcy duchów powietrzna, Efz. 2:2 KS. W więzieniu, czyli pod strażą zakonu żywiołów świata tego.

Ci, którzy nie wierzą w miniony fakt, że nastał potop za dni Noego, ci teraz narażeni są na zatracenie, dlatego im jest głoszona Ewangelia, aby mieli możliwość nawrócenia się do Boga.

Hio. 3:20. Dlaczego poszkodowanym dano światło żywota zgorzkniałego ducha?
- poszkodowanym dano ś. ż. zgorzkniałego ducha – Dlaczego Bóg dopuścił grzech i zło? Dlatego, aby człowiek nauczył się miłować prawo i cenić życie, nawet w niesprzyjających mu okolicznościach.

21. Nie szukają ukrytego skarbu; Oczekują śmierci;
- Oto one dusze w odniesieniu do wszystkich dusz; Ojcowskie dusze w odniesieniu do synowskich; Oną grzeszną duszę, tą każe zabić. Ezec. 18:4 KS; Rz. 5:12

22. Wewnątrz cieszą się radością, cieszą się, kiedy znajdą grób.
- Wewnątrz cieszą się radością – radość zwycięstwa po początkowej porażce.

23. Silnego wojownika, którego sposób postępowania był zatajonym, zakryty z dala od fałszywego boga?
- Silnego wojownika, (…) z dala od fałszywego boga – w rzeczywistości duchowej, dotyczy to klasy powołanej wybranej i wiernej, Ap. 17:14

24. Z powodu tego, pokarm wzdychania przeminął sprzed oblicza; Wylało się wodą wołanie rozpaczy;
- Przeminął pokarm i napój wielu ucisków w drodze do Królestwa Bożego, Dz. 14:22

25. Z powodu tego osiągnięto wewnętrzny kamień szlachetny; Ten którego obawiano się, przyszedł z wewnątrz.
26. Nie miałem spokoju, nie uspokoiłem się, nie odpoczywałem; Przyszło zamieszanie.
- Zamieszanie w Wieku Ewangelii wynika z faktu, że część uczestników powołania niebiańskiego, która nie została jednak wybraną, powstała w Średniowieczu do panowania ziemskiego, chociaż weszła w Nowe Przymierze, aby dążyć do spełnienia się powołania niebiańskiego, stała się klasą drugiej śmierci z najmniejszym działem odkupienia, czyli z życiem na ziemi. Poza tym aniołowie wstępują i zstępują po "drabinie Jakubowej", Rdz. 28:10-22

Pokoja

Hioba 4:1-10

Hioba 4:11-20

Hioba 4:21

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść 1Samuela 11:1-15 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

ELIFAZ Z TEMANU TYPEM SZATANA (przeciwnik stawiający opór)

To, co zostało opisane w 1 i 2 rozdziale Księgi Hioba jest jej tłem (ewentualnie streszczeniem), do którego odnosi się cały późniejszy proces od 3 do 37 rozdziału. Były cztery próby, którym został poddany naród, a w tym i Hiob, który jako jedyny wytrwał w nich. Próby te były przeprowadzone w bardzo przebiegły sposób. Świadczy o tym fakt, że w każdej jednemu z sług Hioba pozwolono przekazać mu odpowiednio ustaloną informację: Zostałem oszczędzonym tylko ja sam, dla oznajmienia. Ciągle okazuje siłę prawości; z powodu pobudzania jest wykańczany bez przyczyny, Hio. 2:3. Niby pozabijano jego dobytek, sług i dzieci, a na końcu Księgi wynika, że słudzy i dzieci byli jeńcami, którzy do niego powrócili, Słudzy jako jeńcy nadal zajmowali się wypasem i obsługą dobytku, tak iż po procesie Hiob otrzymał wszystko w dwójnasób. Dzieci mieli już swoje dzieci, więc proces trwał długo.

Stosownie do tego, że były cztery próby, występuje też czterech uczestników procesu (Elifaz, Bildada, Sofar i Elihu), którzy wcześniej byli inspiratorami przeprowadzonych prób. Elihu, późniejszy obrońca z urzędu, wcześniej był związany z próbą ognia Bożego z nieba, Hio. 1:16 Wśród tych uczestników jeden był szczególnym, gdyż to: przeciwnik stawiający opór (7854) w 1 i 2 rozdziale, który w czasie procesu, wystąpił jako Elifaz z Temanu.

1. Elifas Temańczyk, odpowiadając rzekł:
- Na fakt, że przeciwnikiem stawiającym opór w 1 i 2 rozdziale jest ten, który w czasie procesu, wystąpił jako Elifaz z Temanu, wskazują następujące teksty:
1. Podróżowałem, przemierzałem z powodu kraju, Hio. 1:7;
2. Przy drugiej próbie środkiem, przyszedł przeciwnik stawiający opór, stanął przed Jehową, Hio. 2:1,7; 42:7
3. Trzej rodacy Hioba, uczynili słyszalną na terenie, tą całą, zaiste wyróżniająco oznakowaną przeciwność; sprowokowali spotkanie, niedostępni nie dali się poznać, podnieśli głos, płakali; Mężowie rozdarli szaty wierzchnie, sypali proch przeciw wodzowi nieba; spostrzegli, że wewnątrz boleść stała się wielką bardzo (gdyż Hiob rozpoznał ich jako intrygantów), Hio. 2:11-13;
4. Elifaz stwierdził, że przypatrywał się (7200), Hio. 4:8 i widział głupich Hio. 5:3. Także stawiał opór (5975), Hio. 4:16;
5. Z Hio. 42:7 wynika, że Jehowa mówił do Elifaza, a przez niego i do innych: Jehowa do Elifaza Temańczyka powiedział: Rozpaliłem się gniewem twarzy przy dwóch rodakach, ponieważ słudze Hiobowi nie mówiliście przystojnie w duchu ustawy.

Fraza w Hio. 2:1 o treści: przeciwnik stawiający opór, stanął przed Jehową., wskazuje na zmianę pozycji tego przeciwnika. W pierwszej próbie (Hio. 1:6) przeciwnik ten był w środku grupy stowarzyszenia. Pierwsza próba symbolicznie dotyczy więc świata do potopu, kiedy to szatan nie był jeszcze władcą świata, a druga symbolicznie odnosi się do drugiego świata, w którym jest on już jego księciem. W wystąpieniu Elifaza można zauważyć dużą różnicę między tą opisaną w 4 rozdziale (obraz na postawę Szatana w świecie przed potopem) a tą opisaną w 15 (obraz na postawę Szatana w drugim świecie) i 22 rozdziale (obraz na postawę Szatana w „Małym okresie” Tysiąclecia). Jest też charakterystyczne, że określenie diabeł nie występuje w ST. Pojawia się ono wraz z wystawieniem na próbę doskonałego człowieka.

Elifaz Temańczyk - ”Mój Bóg jest szczerym złotem od południa”
Bildad Suhytczyk - ”Zmieszana miłość od bogactwa”
Sofar Naamatczyk - ”Wróbel przyjemności”
Takie to oto systemy wartości sprowokowały spotkanie na rozprawie, dotyczącej rozstrzygnięcia, czy ma trwać to, co jest prawomocne według orzecznictwa tradycji teologicznej, czy to, co jest ważne, według rzeczywistego Bożego stanu prawnego.

2. Wystawiając na próbę słowem wymęczasz wewnątrz. Kto będzie w stanie mowę powstrzymać?
3. Jeżeli wiele korygowałeś czyjeś postępowanie, ospałe moce podtrzymywałeś.
4. Byłeś odważnym; Upadających pobudzałeś mową; Zemdlałych ze strachu zmusiłeś do pokłonu.
5. Z powodu tego teraz wewnątrz byłeś dotkniętym chorobą, przyszła, wyczerpała, nawet byłeś zaniepokojonym.
- Człowiek na podobieństwo Boże, którego Bóg w dniu siódmym kształtuje według serca swego, ten kieruje się wiarą, a nie widzeniem, dlatego to męczy Elifaz (przeciwnika stawiającego opór i jego zwolenników. Poza tym człowiek wierzący, żyje w ciele, które jest dotknięte upadkiem.

6. Strachem nie ufnością; Prawość sposobu postępowania celem nadziei.
7. Więc wspomnij o tym; Kogo niewinnego zniszczono? Jaki prawy był zniszczony?
- To jest wyzwanie rzucone Hiobowi, aby udowodnił, że jest prawym człowiekiem.

8. Przypatrywałem się; Ten który, zagłuszał smutek, siał utrapienie, był rozdrażnionym.
9. Tchnienie Boże wyniszcza ducha, położy kres złości.
10. Lwi ryk bezbożnika, lekkomyślny odwet, lwa wioski łamie.
11. Lew bez łupu ginie; Młode lwa podzielą się.
- Elifaz w wierszu 8, utożsamia siebie z przeciwnikiem stawiającym opór (Szatanem). Stwierdził on to, co zauważył przemierzając kraj z powodu czynów jego mieszkańców:
1. Człowiek gniewu nie wytrwa w próbie;
2. Tyran kraju nie liczy się z lekkomyślnością księcia;
3. Władca bez zdobyczy upada, a jego poddani dzielą się;

12. Dojdzie potajemnie słowo; Ucho wewnątrz, pojmuje bardziej niż szept.
13. Ponadto, sprzeczne z sobą widzenia nocne, spustoszą twardy sen człowieka śmiertelnego,
14. Przydarza się postrach, drżenie wielu członków wewnętrznych.
15. Duch powoduje przemijanie na twarzy; Jeżą się włosy istoty żywej.
- Tak dzieje się, gdy człowiekowi władzy brakuje przekonania, co do swojego działania.

16. Stawiając opór nie rozpoznałem podobizny twarzy przed oczyma; Słyszałem brzmienie szeptu:
17. Bóg sprawiedliwy oczyści człowieka kiedy silny wojownik zaprowadzi porządek.
- Elifaz ukazuje tu siebie, jako tego, który doświadczał Hioba, sługę bożego, ale nie posiadał dokładnej informacji, która konkretna osoba w kraju nim jest. Hiob dalej jest uznany za silnego wojownika, który miał zaprowadzić porządek.

18. Oto wyznawcy nie byli wiernymi przedstawicielami; kształtowali błąd;
19. Również zamieszkują domy gliniane, których podstawą ziemia; były skruszone w obecności trawy.
20. Wieczorem, początkiem dnia, rozbite na kawałki; wytrwałości nie uczynili na znak; zabłąkali się.
21. Z powodu obfitości nie podnieśli się. Umierają bez mądrości.
- Elifaz twierdził, że doświadczony powyższy los, świadczy o tym, że, ci którzy uchodzili za prawdziwych wyznawców Boga, faktycznie takimi nie byli, skoro spotkał ich taki los

Pokoja · Wysłany: 2020-01-09, 00:35 **ZADANIE PRZECIWNIKA STAWIAJĄCEGO OPÓR**

Hioba 5:1-10

Hioba 5:11-21

Hioba 5:22-27

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść HIOBA 5:1-27 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

ZADANIE PRZECIWNIKA STAWIAJĄCEGO OPÓR (Szatana)

1. Istota będzie wywołana, więc da odpowiedź. Kto krzyk rozpaczy usunie z drogi?
- „Wytrwałości wam potrzeba”, „Kołaczcie a otworzą wam.” Hiob w końcu przekonał Boga do wypowiedzenia się i do odmiany jego losu. Stało się to z powodu zawieruchy, którą Hiob wywołał swoją nieustępliwością w dążeniu do ujawnienia tego, co jest ważne. Dzięki temu ustalono/odkryto, co jest ważne przed Bogiem, gdy zstępuje jego Duch i odnawia oblicze kraju/ziemi, Ps. 104:30

2. Zaiste głupiego niszczy gniew; dał się zwodzić zabił gorliwość.
- Elifaz swą wypowiedzią sugeruje, że może tu chodzić także o głupi gniew Hioba, zwiedzenie go i brak gorliwości z jego strony. To niby doprowadziło do upadku jego kraju.

Cytat:

Efez. 4:26
26. Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym,
Mat. 24:13
13. A kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. (BW)

3. Ja przypatrywałem się głupiemu; nagle wypuścił korzenie, przeklinał okolice mieszkania.
- Elifaz powołuje się na zaobserwowany przypadek, aby odnieść go do Hioba.

Cytat:

Rzym. 12:17-21
17. Nikomu złem za złe nie oddawajcie, starajcie się o to, co jest dobre w oczach wszystkich ludzi.
18. Jeśli można, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie.
19. Najmilsi! Nie mścijcie się sami, ale pozostawcie to gniewowi Bożemu, albowiem napisano: Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę, mówi Pan.
20. Jeśli tedy łaknie nieprzyjaciel twój, nakarm go; jeśli pragnie, napój go; bo czyniąc to, węgle rozżarzone zgarniesz na jego głowę.
21. Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj. (BW)

4. Synowie stawali się dalekimi zbawieniu; byli upokorzonymi, nie mieli bram, były wyrwane.
- Tak się dzieje, gdy rodzice wzgardzą potomstwem swoim. Chociaż z Hio. 1:1-6 wynika, że Hiob miał na uwadze dobro dzieci swoich, to jednak ci odsunęli się od niego, stawali się dalekimi, dlatego zostali upokorzeni. Jehowa jednak nie pozwolił pozbawić ich życia.

5. Pragnąc bogactwa, chwycili kolce sidła, od kiedy żniwo, głodny wewnątrz pożarł.
- Lepiej jest skromniej, ale w pokoju, gdyż niezgoda prowadzi do ubóstwa.

6. Z powodu tego, nic końcem prochu nieprawości; ziemia nie sprawi wzrostu pracy.
- Nieprawość niszczy trud. Ziemia nie pracuje bez zasiewu i pielęgnacji uprawy. Chociaż ziemia jako taka nie została przeklęta przez Jehowę, to jednak nieumiejętne jej uprawianie, prowadzi do przekleństwa trudu, podejmowanego na niej.

7. Ponieważ człowiek poczyna utrapienie; młodym ognistym pociskom, będącym butnymi każe ulecieć.
- Dom niezgody rozpada się. To też jest pośrednio zarzut wskazujący na przyczynę rozpadu rodziny Hioba.

8. Ja przeciwnie w stosunku do Boga; w duchu zarządzenia Boga, skierowałem sprawę;
- Elifaz Temańczyk sam przyznaje, że jest przeciwnikiem stawiającym opór. Mógł jednak działać tylko na podstawie (w duchu) zarządzenia Bożego, a nie w duchu ustawy. W duchu zarządzenia, czyli w granicach ujawnionego stanu prawnego, co do którego domniemano, że jest także ważnym. Natomiast tego ważnego, ale nie ujawnionego w duchu ustawy, bronił Hiob. Elifaz wiedział, że nęka Hioba bez podstawnie, ale podpierał fikcyjnie wprowadzony stan. Jest on przeciwnikiem z Hio. 1:6-12, czyli reprezentantem instytucji publicznej kraju ds. dochodzeń i oskarżeń.

6. Zaistniał czas; Przyszli członkowie grupy stowarzyszenia, stanęli przeciw Bogu Jehowie; Jak i środkiem, przyszedł przeciwnik stawiający opór.
7. Jehowa w duchu ustawy wyzywał przeciwnika stawiającego opór: Skąd wszedłeś w skład? Wydając świadectwo Jehowie, przeciwnik stawiający opór, rzekł: Podróżowałem, przemierzałem z powodu kraju.
8. Jehowa w duchu ustawy wyzywał przeciwnika stawiającego opór: Przekształciłeś na terenie wnętrze człowieka, sługę Hioba? Zapewne kraj nie ma podobnego? Mąż doskonały, szczery, bojaźliwy Bogu, odwracający złe postępowanie.
9. Wydając świadectwo Jehowie przeciwnik stawiający opór rzekł: Za darmo Hiob boi się Boga?
10. Ty nie odgrodziłeś wszystkiego za okolicą, zamiast tego które wokoło domu? Błogosławiłeś dziełom rąk, rozprzestrzeniał dobytek kraju;
11. Uwolnij więc przeciwnie moc, spowoduj dotknięcie
wszystkiego, tego które na terenie; Nie przeklnie w obecności kiedykolwiek?
12. Jehowa w duchu ustawy powiedział przeciwnikowi stawiającemu opór: Oto wszystko tak jak w odniesieniu do mocy, tylko nie ściągaj mocy w duchu ustawy. Przeciwnik stawiający opór odszedł z przed oblicza Jehowy.
Hio. 1:6-12

9. Czynię okrutne rzeczy bez badania, będące trudnymi do zrozumienia, nawet bez relacji;
- W naszych czasach takimi sprawami, zajmuje się prokurator - komornik. Potrafi być bezlitosny. Komornik nie wnika, czy coś jest słuszne, czy nie. Na końcu Elifaz został odprawiony razem z innymi dwoma. Zastąpili go osoby o usposobieniu Hioba, który wstawił się nawet za trzema rodakami.

10. Deszczem rzeczy przemijających, przeciw obliczu kraju, oddaję zapłatę; Spuszczam coś na zewnątrz przeciw obliczu;
- Czas pokuszenia, jak obecnie jest sidłem dla tych, którzy pożądają wypasionych dóbr, bardziej dla samego posiadania, niż dla realizacji słusznego celu, dla obrony rzeczywistego stanu prawnego, opartego na ważnych dokumentach, aby został ujawniony, aby dwustronny stosunek prawny był realizowany z tym z kim została zawarta umowa publiczno - prawna. W naszych czasach dominuje mieć dobra, i to „wypasione” a nie być w obronie tego, co jest ważne w zakresie zawieranych umów - przymierzy.

11. Poniżonych umieszczam wysoko; Będących nieosiągalnie wysokimi pogrążam w żałobie dobrobytu;
- Szatan oferował Panu Jehoszua (Jezusowi) Chrystusowi, że odda mu wszystkie królestwa za poddaństwo. Tak działa państwo w Państwie. Szatan w taki chytry sposób, chciał poniżyć poddanie się Chrystusa Ojcu. Ten jednak nie uległ jego kuszeniu. Pogrążenie w żałobie dobrobytu można odnieść do Człowieka grzechu, który tak wpadł w pychę, że zasiadł nawet w Świątyni Bożej, Dn. 11:36-39; 2Tes. 2:3,4.
.
12. Zostaną udaremnione myśli chytrych, moc nie sprawi sukcesu;
- Jeżeli ludzie są chytrzy, ale nie bronią tego, co ważne, to przeciwnik nie ułatwi im sukcesu. Elifaz tak traktuje postawę Hioba, ale jeśli ten staje bronie tego co ważne, to w końcu będzie musiał ustąpić tak jak Ezaw przed Jakubem, czy Heli przed Elkaną i Anną.
.
13. Wziąłem w niewolę przebiegłość rady mądrych; walczyła, śpieszyła się.
- Mówi się: Gdy się człowiek śpieszy, to się oszczerca cieszy. Wykorzystał złe intencje przewodników mieszkańców kraju, aby nimi zawładnąć, gdyż spieszyli się, ale do czegoś złego.
.
14. W dzień napotkała ciemności; noc południem, stała się namacalną.
- Światłem ciała jest jego oko. Jeżeli ślepy ślepego prowadzi, to nawet w dzień w dół wpadną.
.
15. Ubogiemu da zwycięstwo miecz ust, moc siłacza.
- Da zwycięstwo, jeżeli z ust pochodzi mądrość z góry, niebiańska.
.
16. Biednemu zniknie nadzieja; nieprawość zamknie usta.
- Gdy nieprawość się rozmnoży, to biednemu nie przyjdzie z pomocą osoba korupcji.
.
17. Oto błogosławieństwo człowieka; fałszywy bóg będzie karanym; dyscypliną Najpotężniejszego nie wzgardź,
- Elifaz uznaje Boga Hioba za fałszywego, a aktualnie czczonego w kraju, uznaje za Najpotężniejszego. Człowiek powinien siebie badać, aby mieć przekonanie, jakiemu Bogu wewnątrz służy.
.
18. Ponieważ on zadany ból opatrzy; leczy druzgocące razy.
- To, co faktycznie czyni Bóg Wszechmocny, że dyscyplinuje dla osiągnięcia dobrego celu, to Elifaz przypisuje bogu, którego wtedy czcili zwiedzeni mieszkańcy kraju.
.
19. Sześć ucisków ograbi; siódmego nie dotknie z powodu utrapienia.
- W sześciu uciskach wierzący otrzymuje wsparcie Boże, a jeśli wytrwa, to od siódmego, zostanie uwolniony. To zapewnia Bóg prawdziwy, a nie fałszywy, któremu to przewrotnie przyznaje Flifaz.
.
20. Głodem gwałtownej śmierci, mocą miecza wojny, będzie odkupienie.
- Czyli nawet w czasie okrutnych nieszczęść Bóg uratuje wytrwałego.
.
21. Bicz języka będzie ukryty; Nie zadziwisz się spustoszeniem gdy przyjdzie.
- Język przeciwnika będzie bezskutecznym. Jeżeli ten np. będzie twierdził, że strona w sposób skuteczny nabyła własność, to obrońca rzeczywistego stanu prawnego, prosto w oczy powie, dlaczego więc nie można zarządzać nabytymi udziałami. Dlaczego zarząd państwa w Państwie, uchyla się od sprawowania zarządu na podstawie przepisów dotychczasowych, czyli tych uchwalanych przez ustawodawcę, a nie tych, które ewentualnie mogą uchwalić właściciele lokali? Obecnie prawo jest nawet bardziej przewrotnie interpretowane niż wtedy.
.
22. Wyśmiewania spustoszenia głodem, zbiorowości kraju nie będziesz bojaźliwym.
- W dalszych rozdziałach dokładnie jest wskazana przyczyna tego spustoszenia głodem. Obecnie może chodzić np. o „głód” zrozumienia przez innych (konieczność wprowadzenia tego, co jest) zgodnego z prawem stanowionym, co jest ważne, a nie tylko prawomocne. Stan prawny, ujawniony (tylko) według domniemania, że jest też ważnym, zgodnie z rękojmią: „publicznej wiary ksiąg wieczystych”, stanowi swego rodzaju „głód i pragnienie” , aby sprawy zarządu były uregulowane, zgodnie z prawem ustawowym, którym manipulują przebiegli cwaniacy.
.
Hio. 5:23. Ponieważ pomimo roli przymierza, zbiorowości kamiennych serc, w odniesieniu do pola uprawnego, będziesz w przymierzu pokoju.
- W odpowiednim zastosowaniu do nieruchomości gruntowej można to wyrazić w ten sposób, że mniej ważne jest utrzymanie prawa do lokalu, jeżeli jest zagrożone prawo własności do nieruchomości gruntowej, które jest podstawą do wszelkiego pochodnego prawa własności (czy użytkowania wieczystego), powstałego na nim. Jeżeli w sądzie, zostały zdublowane Księgi wieczyste (ważne i fikcyjna), dla tej samej powierzchni gruntu, to znaczy, że w Starostwie Powiatowym są dokumenty ważne i nieistniejące. W dokumentacji operatu nieruchomości, określającym rzeczywisty stan prawny, (ale nie ujawniony w księdze wieczystej), są dokumenty (Akty notarialne i Decyzje) ważne (dla nadal otwartych ksiąg wieczystych) i nieistniejące prawnie.
Nieistniejące prawnie są te, które zostały wydane po założeniu księgi wieczystej. Są one nieistniejące dla fikcyjnie założonej księgi wieczystej, gdyż zostały wydane po jej założeniu. Z tego wynika istnienie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości, ujawnionym (w fikcyjnie założonej księgi wieczystej), a rzeczywistym stanem prawnym nieruchomości, dla której jest prowadzony operat nieruchomości. Wiele jest takich przypadków, wprowadzonych przez mafie nieruchomości gruntowych. Czy w takiej sytuacji Państwo i cały naród powie Amen, P.Pr. 27:15-19. Na naród wybrany miało spaść (i spadło) przekleństwo jeżeli dopuści do haniebnych czynów, zabronionych czynów.
.
15. Odlew posągu bóstwa (państwo w Państwie; zarząd bez podstaw formalno – prawnych, zamiast Zarządu ustawowego), obrzydliwość Jehowy, który uczyni mąż, będzie uczyniony przekleństwem; Robotę rąk rzemieślniczych (podpieranego podmiotu) ustanowi na znak ochrony; Wszystek lud, wydając świadectwo rzecze: Niech tak będzie (Amen). P.Pr. 27:15 KS

Po uchwaleniu ustawy przez Parlament, orzecznictwo Palestry prowadza wykładnię ustawy, sprzeczną z jej duchem. Także niektórzy sędziowie Temidy, postępują według tej wykładni. Oznacza to sprzeciwianie się woli większości, wyrażającej się przez głosowanie. W tej sprawie Pastor Russell, napisał w następujący sposób:

Cytat:

Wielka armia Pana
Ludzie zdają sobie sprawę z tego, że lepiej mieć najgorszy rząd niż żyć bez rządu. Będą zatem poszukiwali ulgi w głosowaniu oraz w pokojowym przywróceniu porządku, mającym na celu wyeliminowanie zła oraz oddanie monopoli i zakładów użyteczności publicznej oraz bogactw naturalnych w ręce ludu dla dobra ogółu. Do przesilenia dojdzie, gdy dotychczasowi stróżowie prawa staną się jego gwałcicielami i wystąpią przeciwko woli większości wyrażonej w wyborach.
http://pastor-russell.pl/t4/dziela-t4-06.html

Dlatego jest też napisane:

Cytat:

Izaj. 10:1-3
1. Biada tym, którzy ustanawiają niesprawiedliwe ustawy, i pisarzom, którzy wypisują krzywdzące wyroki,
2. Aby odepchnąć nędzarzy od sądu i pozbawić sprawiedliwości ubogich mojego ludu, aby wdowy stały się ich łupem i aby mogli obdzierać sieroty.
3. A cóż uczynicie w dniu nawiedzenia i burzy, która z daleka nadejdzie? Do kogo będziecie się uciekali po pomoc i gdzie pozostawicie swoje bogactwo?
(BW)
Łuk. 18:1-8
1. Powiedział im też podobieństwo o tym, że powinni zawsze się modlić i nie ustawać,
2. Mówiąc: Był w jednym mieście pewien sędzia, który Boga się nie bał, a z człowiekiem się nie liczył.
3. Była też w owym mieście pewna wdowa, która go nachodziła i mówiła: Weź mię w obronę przed moim przeciwnikiem.
4. I przez długi czas nie chciał. Potem zaś powiedział sobie: Chociaż i Boga się nie boję ani z człowiekiem się nie liczę,
5. Jednak ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, by w końcu nie przyszła i nie uderzyła mnie w twarz
6. I rzekł Pan: Słuchajcie, co ten niesprawiedliwy sędzia powiada!
7. A czyżby Bóg nie wziął w obronę swoich wybranych, którzy wołają do niego we dnie i w nocy, chociaż zwleka w ich sprawie?
8. Powiadam wam, że szybko weźmie ich w obronę. Tylko, czy Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?
(BW)

.
Hio. 5:24. Poznasz, że czyniąc źle, pomyślność miejsca zamieszkania nie będzie pod ochroną trwała.
- Prawo nawet w sytuacji wprowadzenia zarządu bez podstaw formalno – prawnych, wymaga działania dla dobra stron, zawartej umowy cywilno – prawnej i dla realizacji dwustronnego stosunku prawnego w ich interesie, czyli dla ujawnienia rzeczywistego stanu prawnego.
.
25. Poznasz, że potomstwo przywódcy, nasienie męskie, roślinami zielonymi mieszkańców kraju.
- Jest to świadoma/nie świadoma zapowiedź tego, co jest opisane na końcu Księgi, że doświadczył Hiob.

26. Będziesz przyniesionym do grobowca; Stogiem czasu, będzie wyprowadzona pełnia siły.
- Wierzchołkiem tego stogu następców jest Hiob, do którego powrócili jego synowie i ich synowie, a później miał jeszcze wnuków do czwartego pokolenia. Stanowili oni pełnię jego siły, nad którą pracowały służby jego kraju, aby odnowić władzę.
.
27. Oto ta była przedmiotem dochodzenia; Dowiesz się i zrozumiesz tą; Wówczas wewnątrz, ty poznasz poprzez doświadczenie.
- Hiob, dopiero po przebytym doświadczeniu, kształtowanym mu w sposób ponury, miał wewnętrznie w sercu swoim, poznać tą pełnię siły, swojej siły, danej mu przez Boga, gdyż był mu wiernym.

Pokoja · Wysłany: 2020-01-11, 00:11 **Re: ZADANIE PRZECIWNIKA STAWIAJĄCEGO OPÓR**

O C.CH.W KS.H-UiK - ZADANIE PRZECIWNIKA STAWIAJĄCEGO OPÓR. R.V - uzupełnienie

Pokoja

Hioba 6:1-10

Hioba 6:11-21

Hioba 6:22-30

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...110028#1100281. Hiob odpowiadając, rzekł:

Treść HIOBA 6:1-30 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

PRAWOMOCNOŚĆ FAŁSZU, NISZCZY WIĘZY I ENERGIĘ SPOŁECZNĄ.

1. Hiob odpowiadając, rzekł:
2. Jeśli tylko zważą prowokacje, klęska żądzy zjednoczenia (3162 unii) będzie zważona, waga zostanie zabrana,
- Określenie zjednoczenie (3162 unia), odnosi się tak do unii narodów, jak i do osób ją reprezentujących w procesie. Określenie to już się pojawiło wcześniej:
Przyszedłszy wspólnie (3162, Hio. 2:11);
Pojmani wspólnie (3162, Hio. 3:18) teraz
odpoczywają; klęska żądzy zjednoczenia (3162) i dalej jeszcze kilkanaście razy.
Teksty te nawiązują do zjednoczenia (Unii) tych, którzy jako reprezentanci Unii przyszli wspólnie, gdyż z powodu uczynionej prowokacji byli pojmani wspólnie. Z racji tej, że działali na podstawie uprawomocnienia domniemania, że fikcyjne podstawy uprawomocnionego stanu są też zgodne z rzeczywistym stanem prawnym, zjednoczenie było narażone na niechybną klęskę.

3. Ale teraz będzie ciężka; albowiem na terenie, sposobem, piasek potężnej rzece pożera.
- piasek potężnej rzece pożera – chodzi o kopanie kanału z Hio. 6:15, który pozbawił wody, obszary wcześniej nawadniane przez naturalny potok

4. Z powodu tego najpotężniejsze strzały, z których umysły truciznę piły, strach Boga fałszywego przygotowały.
- pozbawienie wody dla roli i dla podróżujących drogą na obszarze pozbawionym wody z powodu kanału, wywołało strach. Zamysł ten był strzałą z myślą zatrutą, która doleciała do umysłów decydujących o wykopaniu kanału.

5. Osioł dziki ryczy w sprawie trawy; wół też ryczy w sprawie paszy.
- Może chodzić o tereny w sposób sztuczny, pozbawione wody przez wykopanie kanału. W związku z tym na terenach pozbawionych wody brakowało trawy i możliwości zgromadzenia zapasu paszy.

6. Były jedzone nieprzyprawione, bez soli; powstały mieć smak białka portulaki.
7. Te same zasłabnięcia, dosięgły dusze, nie chciały pożywienia;
8. Które było dane, błagając boga fałszywego; zgromadzone, było narzuconą podstawą nadziei!
- Nie wszystkim stworzeniom smakuje pożywienie bez soli, tym bardziej, jeśli jest narzucone.

9. Bóg fałszywy był zdecydowanym; siłą dochodził do zysku, skruszył, uwolniwszy moc.
10. Poza tym zniszczył pociechę; wyskoczył ból bez współczucia; z powodu tego nie ukrył słów krzyku rozpaczy.
- Z wykopaniem kanału był związany biznes, ale bez troski o dobro innych.

11. W jakim celu przemoc, kiedy, mam nadzieję? Jakiego rodzaju kres, pewnie przedłuża życie?
- ostrze miecza (klinga) nie jest używane, gdy pokojowo można cel osiągnąć.

12. Kiedy kamień, czy też ciało z brązu, bogactwem plonu?
- Bałwochwalstwo nie zapewni bogactwa plonu

13. Jeśli obrony nie masz w postaci rozsądku, będziesz bardziej niż wypędzonym.
14. Najpotężniejszy, szanowany, rozpaczający bliźni zaniechał dobroczynności?
- Biznes bez troski o dobro innych, to lekceważenie ludzi i narażenie się na ich dezaprobatę.

15. Krewni knują zdradę potoku; potokowi każą służyć jako kanał,
- Kopanie tego kanału, spowodowało, że waga piasek potężnej rzeki pożerała, co jest wskazówką, że kanał mógł być długi, pozbawiając nawodnienia duże obszary ziemi. W przedsięwzięcie byli zaangażowani krewni Hioba, którzy zachowywali się tak mętnie i skrycie, jak potok w czasie kopania kanału, a następnie połączenia go z potokiem.

16. Z powodu kryształków lodu, zaciemnił się; Ze względu na śnieg będzie tajemnicą;
17. Czasu upału wyschnie, będzie wypalony, miejsce wyniszczone.
18. Kierunek drogi (potoku) będzie wykręcony; pustkowie oddali się, zniknie.
- Nie ma więc nic ukrytego, co by we właściwym czasie nie wyszło na jaw. Hiob wyraził swoje przekonanie w to, że zostanie przywrócone to, co jest ważne według natury i dla kraju.

19. Odnośnie drogi Szeby, wędrownicy Teman (= pustyni) okazywali szacunek, pokładali nadzieję.
20. Co do zaufania byli zawiedzionymi, byli strapionymi kiedy przyszli.
21. Nie widząc teraz; Z powodu tego oniemieli ze zdziwienia, stali się przerażeni.
- Droga wzdłuż naturalnego biegu potoku, sprzyjała wędrowcom i karawanom.

22. Kiedy mówiłem wokoło: Ofiarujcie dary, plon dajcie na korzyść?
23. Połóżcie moc nieprzyjaciela? Potężną mocą będę odkupionym.
- Hiob nie aprobował korupcji, lecz w potężną moc prawa.

24. Ja umilknę; Pokażcie jakiego rodzaju posiadacie wiedzę? Popełniłem grzech z nieświadomości wewnątrz?
25. Jakiego rodzaju, prawy rozkaz był dotkliwym?! Jak dowodzicie od strony osądzenia?
26. Rzecz udowodniona, przemyślana umysłem była zdesperowanym rozkazem?
- Hiob wydawał rozkazy bez desperacji, co do słuszności których był przekonanym.

27. Jakoż przeciw dziecku bez ojca zaatakowaliście, kopiecie pod przyjacielem?
Inne, podobne tłumaczenie
27. Nadto sierotę zaatakowaliście na terenie, kopiecie pod rodakiem?
- Rozkazy Hioba zostały zaatakowane, tak jakby nie było na nie zgody innych decydentów (czy społeczności).

28. Z powodu przyzwolenia, obróćcie się i spójrzcie teraz; Kiedy przed obliczem, znaleziony byłem kłamcą?
29. Nawróćcie się więc, nie bądźcie niesprawiedliwi; Nawróćcie się, dla trwania sprawiedliwości.
30. Istnienia języka nieprawości czy też smaku żądzy nie umiecie rozpoznać?
- Chodzi o przyzwolenie na rozstrzygnięcie kwestii spornej w ramach rozprawy, dotyczącej ustalenia, od kogo w przyszłości będzie pochodziła pełnia siły narodu, Hio. 5:26,27.
27. Oto ta (pełnia siły) była (powinno być: będzie) przedmiotem dochodzenia; Dowiesz się i zrozumiesz tą; Wówczas wewnątrz, ty poznasz poprzez doświadczenie. Hio. 5:27

Pokoja

Hioba 7:1-8

Hioba 7:9-18

Hioba 7:19-21

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść HIOBA 7:1-21 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

SKUTKI ZŁYCH INTRYG (ZDRAD)

1. Działania wojenne mężczyzn na terenie kraju, czasem życia;
2. Nie dniami:
- pracowników najemnych!
- sług pragnących cienia,
- najemników czekających na zarobek.
Jest to kontynuacja wypowiedzi Hioba, trwającej od piątego rozdziału.
- Inny jest porządek życia w czasie wojny, a inny porządek pracy w czasie pokoju.
Wojna jest zjawiskiem, wymagającym obrony życia, a nie tylko podtrzymania go.

3. Wówczas miesiące bezwartościowego postępowania, noce rozgniewania się były wyznaczone wewnątrz w odniesieniu do podzielenia ziemi jako dziedzictwa.
- Można tu dostrzec przygotowania do pewnego rodzaj wojny ekonomicznej, związanej z podziałem dziedzictwa ziemi w rodzinie. Podziału dokonano w taki sposób, aby po wykopaniu kanału (Krewni knują zdradę potoku; Potokowi każą służyć jako kanał, Hio. 6:3,15,18-21), jednego członka rodziny pozbawić wody, co ugodziło także i w wędrowców z Temanu, drogą Szeby przy potoku, a nie przy kanale.

4. Kiedy położyli się, mówili w sercu: Po jakim czasie będzie wypełnione mierzenie nocy? Była napełniona narzucaniem się, aż do świtu.
- Myśląc bezustannie o zdradzie, o knuciu spisku, wykorzystywali na to szczególnie noc, więc nie mogli zasnąć. Nie mogli się doczekać świtu, aby podparty zamysł realizować.

5. Ciało nosi na sobie bułę robaków; grób zadziałał gwałtownie, odmówił, prochowi.
- Inicjatywa spiskowców rodzinnych nie została uśmiercona fizycznie (śmierć), dlatego będąc umarłymi, dla danego członka rodziny, stali się jakby bułą robaków, aby poznano ich zamysł. Tam gdzie istnieje walka między tym, co jest tylko prawomocne na podstawie domniemania, że jest zgodne z rzeczywistym stanem prawnym, a tym, co faktycznie jest ważne i zgodne z rzeczywistym stanem prawnym, przejawy w życiu człowieka po jednej i drugiej stronie są podobne. Jedni dążą do podparcia swojego bezpodstawnego twierdzenia, że stan prawny (fikcyjny) nieruchomości, ujawniony w księdze wieczystej jest ważny. Natomiast ktoś przeciwnie broni, że prawo własności zostało przekazane w sposób fikcyjny. Obie strony, jakby zostają wyjęte z pod działania w majestacie prawa, dopóki nie stanie się jawne, co jest fikcją prawną, a co jest rzeczywistością prawa.

6. Dni okazały się prędkimi, bardziej niż czółenko tkackie; kończąc się, spowodowały koniec nadziei.
- Bardzo szybko chcieli zrealizować swój zdradziecki zamysł, więc nie został należycie dopracowany, nie uwzględniał ważnych potrzeb tych innych, poza krewnym, którego zamierzano wydziedziczyć. Zamysł ten w konsekwencji, doprowadził do konfliktu z innymi ludźmi z kraju i z poza niego, ze względu na przekierowanie potoku i pozbawienie wędrowców wody.

7. Pamiętaj że wiatrem żywota nie przywrócisz; oko widziało dobre rzeczy.
- Na terenach, pozbawionych wody, życie wymarło. Wcześniej rodziła tam dobre rzeczy.

8. Oko nie przyglądało się nic, z powodu widowiska oczu.
- Urodzaj ziemi zapewniał dobra życia, a nie widowisko, jak kanał.

9. Obłok przeminie, zniknie; tak był zniesiony grób, nie kazał wejść;
- Twórcy kanału, dla poszkodowanych, będą jak umarli, ale nie pogrzebani w grobie.

10. Ponadto nie zwrócisz się ku potomkom; już nie zostanie rozpoznane miejsce przebywania.
- Straszyli Hioba, że jego dzieci zostały zabite, więc teraz nie mogą mu grozić, że jeżeli nie ustąpi, to narażą na niebezpieczeństwo jego dzieci.

11. Również ja nie zatrzymam ust; mówię: Przeciwnik ducha, rozwija myśli gorzkie duszy.
- Ci, którzy działają bezprawnie, ale niby są w większości, ogłupiają ludzi, niszczą energię społeczną. Ludzie nie wiedząc o co chodzi tracą zapał, zaangażowanie. W ten sposób działa przeciwnik ducha, zatruwając duszę.

Podaje przykład współczesnego ogłupiania nabywców lokali w dużej nieruchomości wspólnej.
Zwodnicza wykładnia ustawy z dnia 24 czerwca 1994r., o własności lokali (WLU), opiera się na twierdzeniu, że do przepisów dotychczasowych należą tylko te uchwalone przez Parlament do dnia 24 czerwca 1994r. W ten sposób taka wykładnia WLU propaguje, że nawet po wyodrębnieniu części lokali, nastaje tzw. „stan 0”, czyli bez jakiegokolwiek Zarządu w znaczeniu podmiotowym. W związku z tym wskazuje na obowiązek wyboru Zarządu na podstawie art. 20 WLU, czyli bez konieczności odwołania Zarządu, zarządzającego nieruchomością wspólną na podstawie przepisów dotychczasowych. Do przepisów dotychczasowych (w odróżnieniu od przepisów uchwalonych przez właścicieli lokali, art. 18 ust.1 WLU) należą przepisy ustaw nadal uchwalanych przez ustawodawcę (Parlament). WLU należy więc do przepisów dotychczasowych.

Rozdział 4 (WLU)
Zarząd nieruchomością wspólną
Art. 18. 1. Właściciele lokali mogą w umowie o ustanowieniu odrębnej własności lokali albo w umowie zawartej później w formie aktu notarialnego określić sposób zarządu nieruchomością wspólną, a w szczególności mogą powierzyć zarząd osobie fizycznej albo prawnej.
2. W razie sukcesywnego wyodrębniania lokali przyjęty przez dotychczasowych współwłaścicieli sposób zarządu nieruchomością wspólną odnosi skutek także do każdego kolejnego nabywcy lokalu.
2a. Zmiana ustalonego w trybie ust. 1 sposobu zarządu nieruchomością wspólną może nastąpić na podstawie uchwały właścicieli lokali zaprotokołowanej przez notariusza. Uchwała ta stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej.
3. Jeżeli sposobu zarządu nie określono w umowie, o której mowa w ust. 1, lub w uchwale zaprotokołowanej przez notariusza, obowiązują zasady określone w niniejszym rozdziale.
Art. 20. [Wybór i odwołanie zarządu] 1. Jeżeli lokali wyodrębnionych, wraz z lokalami niewyodrębnionymi, jest więcej niż siedem, właściciele lokali są obowiązani podjąć uchwałę o wyborze jednoosobowego lub kilkuosobowego zarządu. Członkiem zarządu może być wyłącznie osoba fizyczna wybrana spośród właścicieli lokali lub spoza ich grona.
Ad art. 18 ust. 3. WLU
W tym ustępie ustawa, zwraca uwagę na trzy, możliwości określenia sposobu zarządu:
1. W umowie ustanowienia odrębnej własności lokali, [art. 18 ust. 1a) WLU], jeżeli w dużej nieruchomości wspólnej w jednym czasie dochodzi do wyodrębnienie wszystkich lokali;
2. W umowie późniejszej (w przypadku sukcesywnego wyodrębniania lokali), gdy następuje powierzenie zarządu nieruchomością wspólną, podmiotowi zarządzającemu, innemu niż Zarząd dotychczasowy (Państwowe lub komunalne jednostki organizacyjne, sprawujące na podstawie przepisów dotychczasowych, zarząd nieruchomościami wspólnymi, art. 40 ust. 1 WLU), art. 18 ust. 2 WLU. Przepisy dotychczasowe stanowią te, uchwalane przez Parlament (ustawodawcę, a nie przez właścicieli lokali, art. 18 ust. 1a), więc należy do nich i WLU. W takim razie Zarząd ten ma prawo zarządzać nieruchomością wspólną za pośrednictwem dotychczasowego zarządcy nieruchomości wspólnej, (art. 40 ust. 1 i 2 w zw. z art. 26 ust. 2 oraz art. 21 WLU) na takich samych prawach jak Zarząd wybrany na podstawie art. 20 ust. 1 WLU. Jest to ustawowy sposób zarządu nieruchomością wspólną, przyjęty przez pierwszych współwłaścicieli przy sukcesywnym wyodrębnianiu lokali, art. 18 ust. 2 WLU. Nie można powoływać innego Zarządu, dopóki ten nie zostanie odwołany;
3. Zmiana sposobu zarządu nieruchomością wspólną na podstawie uchwały zaprotokółowanej przez notariusza, art. 18 ust. 2a) WLU.

Art. 18 ust, 3 WŁU, wyraźnie wskazuje, że jeżeli nie spełniono warunku z poz. 1 i 3, to obowiązują zasady wymienione w tym rozdziale, czyli aktualnie z poz. 2, ale w przyszłości też z poz. 1 i 3. Oznacza to, że w chwili podpisywania umowy ustanowienia odrębnej własności lokali, zarząd nieruchomością wspólną z mocy prawa (ustawowy), został powierzony dotychczasowemu Zarządowi, zarządzającemu nieruchomością wspólną za pośrednictwem dotychczasowego zarządcy nieruchomości wspólnej, art. 26 ust. 2 WLU. Jest to więc: Zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1 WLU. Tylko na takiej ustawowej podstawie można działać legalnie.

Ad Art. 20 WLU
W tym artykule wskazano na obowiązek wyboru Zarządu w uchwale. Jednak jak wynika z art. 23; 31b) i 32 WLU, obowiązku tego nie można wykonać bez: Zarządu lub zarządcy, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1 WLU.

Na czym w obecnym czasie polega to, że: Przeciwnik ducha, rozwija myśli gorzkie duszy. Polega ono na tym, że nabywcom lokali (pracownikom dotychczasowego właściciela nieruchomości) wtłoczono do umysłów stanowisko zwodniczego orzecznictwa, że z chwilą nabycia lokali, zaistniał tzw. „stan 0”, więc muszą „wziąć sprawy w swoje ręce”. Jednak ze względu na art. 23; 31b) i 32 WLU nie mogą legalnie zwołać pierwszego zebrania, na którym może być podjęta uchwała o wyborze Zarządu. WLU wymaga, aby stało się to za pośrednictwem: Zarządu lub zarządcy, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1 WLU

Przeciwnik zatruwa więc dusze tych, którzy na początku podparli jego bezprawne działanie. Także szkodzi sam sobie, gdyż kwestia sporna, staje się, coraz bardziej głośna i kompromituje go. Gdy zaczyna tracić podparcie, to nie może skutecznie zarządzać nieruchomością wspólną. Wykonawcy różnych inwestycji nie chcą się angażować (np. w budowę oczyszczalni odpływowej), aby się nie kompromitować w społeczeństwie i wśród szanujących się wykonawców inwestycji. Zarządca w tej sytuacji, próbuje przerzucić swoje obowiązki na właścicieli lokali, którzy w kosztach za zarządzanie nieruchomością wspólną, płacą za wykonanie tych obowiązków.

Dochodzi do wprowadzania nieporozumień między współwłaścicielami nieruchomości wspólnej, a także do skłócania ich. Układ biznesowy, któremu zależy na uznaniu nielegalnie zarządzającego Zarządu przez wszystkich właścicieli lokali, podejmuje różne inne próby, aby cel osiągnąć. Intryguje zapychanie kanalizacji sanitarnej na odcinku z studzienki do domu.

Czyszczenie odcinka kanalizacji z jednego lokal, aby zapchać odcinek kanalizacji z drugiego lokalu.
Przed czyszczeniem w studzience właściciela lokalu, broniącego ważnego, rzeczywistego stanu prawnego, ale nie ujawnionego w księdze wieczystej, ktoś wrzuca jakąś „kulę szmacianą”. W sytuacji, gdy oczyszczalnia bezodpływowa jest pełna, aż po właz, asenizator do jednej ze studzienek ciągu kanalizacyjnego, wpuszcza masę płynów z beczki asenizacyjnej tj. 7m3. Powoduje to, że przeszkoda wciskana jest do odcinka kanalizacji lokalowej. Ma to na celu zmuszenie osoby nie akceptującej bezprawnego stanu prawnego do ubiegania się o pomoc do Zarządcy (aby go uznać), któremu zarząd nieruchomością wspólną, powierzył Zarząd działający bez podstaw formalno – prawnych. Asenizator czyni to pod presją. Czyniono też różne inne szkody materialne w uprawach i w mieniu materialnym, a wszystko po to, aby skłócić mieszkańców osiedla. Tak postępuje tylko mafia.

12. Raczej ja rzeczywiście, ustanowiłem straż potężnej rzeki z powodu jadowitego węża?
- Może tu chodzić nawet o jadowitego węża morskiego w rodzaju Lewiatana, który wpływał do potężnej rzeki.

13. Kiedy powiedziano: Koi łoże, zostało zabrane narzekanie obcowania:
- Gdy zagrożenie było kontrolowane, to przyniosło spokój nocy

14. Przerażały sny, widzenia straszyły.
- Wcześniej były noce grozy z powodu śmierci ludzi, zadanej przez gada.

15. Było wybrane uduszenie duszy, śmierć istoty.
- Był to wąż, który dusił ludzi. Albo przez zaciśnięcie, albo przez rodzaj jadu.

16. Nie długie trwanie życia dostatnio rozpłynęło się, ponieważ czas życia marnością z powodu zaniedbania.
- Wykopany kanał zapewnił np. urodzaj, ale naraził na niezadowolenie i konflikt ze strony tych, którzy wędrowali drogą przy starym korycie potoku.

17. Dlaczego pomimo to człowiek, czyni wielkie rzeczy? Zapewne wewnątrz, ustawia się serce.
- Człowiek czyniąc wielkie rzeczy przeciwko komuś, doświadcza też, że wchodzi w konflikt z innymi i traci u nich uznanie, a to, albo go zgubi, albo zmądrzeje, Mt. 7:12.

18. Początkiem dnia, dokonuje przeglądu; znowu będzie wystawionym na próbę.
- Człowiek cały czas jest próbowany w tym co czyni, dobrego, lub złego. Sam też dokonuje przeglądu dzieł swoich.

19. Jak długo nie odwraca się od strony? Nie będzie spokojnym podczas przełykania śliny.
- Dopóki nie odwróci się od strony (od knucia zdrady przeciwko krewnemu/bliźniemu), to nie zazna spokoju.

20. Zagubił drogę prawości i obowiązku; coś wewnątrz czyni strażnik ludzki! W jakim celu wewnątrz ustalił przedmiot ataku; na terenie stał się ciężarem?
- Droga prawa, nakłada na człowieka też obowiązek działania na użytek dobra publicznego. Gdy jednak w formie ataku, staje jako strażnik przeciwko swojemu krewnemu/bliźniemu, to staje się też ciężarem dla innych, których przez ogłupianie, chce wciągnąć w swoje intrygi.

21. Zmuszał do niewolniczej pracy! Dlaczego nie był podniesiony sznur, ostrzeżenie nieprawości? Z powodu tego teraz leży sucha ziemia; nie pragnie nic.
- Jeżeli ludzie (nawet ci, uchodzący za wierzących) mają skłonności do intryg, to stają się służalczy dla mafii, która ich zniewala. Z tego powodu inicjator intryg może trwać (nie był powieszony), aby ich dotkliwie doświadczyć z powodu knowania przeciwko prawości i ukształtować ich serca, gdy zobaczą, że z powodu podpierania intrygi, ziemia pozbawiona wody, przestała rodzić, stała się suchą pustynią, na której rośliny nie pragną wody, bo ich tam nie ma w takiej ilości jak wcześniej, gdy była nawadniana wodą potoku.

Pokoja

Hioba 8:1-9

Hioba 8:10-19

Hioba 8:20-22

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść HIOBA 8:1-22 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

DWUZNACZNE ŚWIADECTWO BILDADA

1. Bildad Suhytczyk wydając świadectwo, rzekł:
- Był on świadkiem na rozprawie;

2. Kiedy w końcu wiatr potężny oznajmi ci słowa końca?
- Jest to odniesienie się do skutków wiatru wielkiego z Hio. 1:19, który zniszczył dom i niby zabił jego dzieci. Według oskarżycielskiej sugestii Bildada, świadczy to przeciwko Hiobowi. Wiatr jest symbolem konfliktu wojny. W czasie trwania procesu sądowego, dojdzie w końcu do wielkiej wichury, z powodu której Jehowa wysłucha wołania Hioba, Hio. 38:1 i 40:1

3. Kiedy prawość była wykrzywiona, najpotężniejszy mocarz sprawiedliwość wypaczył.
- Bildad zarzuca Hiobowi, że sam skutecznie nie zareagował w stosunku do postępowania rodaków i dzieci;

4. Z powodu synów, kiedy zagubili drogę prawości i obowiązku była posłana moc powrozu.
- Jeżeli uwzględnimy tu znaczenie określenia nr 1121, jako „członkowie grupy stowarzyszenia”, to nie zachodzi sprzeczność między tą wypowiedzią, a wiadomością posłańca (anioła) z Hio. 1:19. Jeżeli uznamy tu tylko znaczenie określenie nr 1121, jako „synowie” to jest tu jakaś sprzeczność z tym, co oznajmił anioł (posłaniec) Hiobowi (Hio. 1:19), że wiatr gwałtowny zniszczył dom i zabił jego dzieci. Jest to jednak zgodne z Hio. 42:10,13:
10. Jehowa przyprowadził z powrotem Hiobowi, nawet wyróżniająco oznakowanych jeńców; Hiob modlił się za rodaków; Jehowa spowodował przymnożenie także pamiątki wszystkiego, tak jak dwójnasób,.
13. Ukazało się wewnątrz siedmiu synów, trzy córki. Hio. 42:10,13 KS

5. Jeśli ty w duchu ustawy, szukasz pilnie Boga, Wszechmocny w duchu ustawy okaże przychylność;
- Można to zrozumieć to także jako aluzję: Jeżeli poprzesz nasze działania i staniesz po naszej stronie, to pomożemy tobie, co inni mogą uznać jako łaskę Bożą;

6. Jeśli ty byłeś w przymierzu pokoju czysty, prawy; zapewne teraz sprawiedliwość będzie obudzona w okolicy mieszkania.
- Mieszkańcy przekonają się o prawym działaniu Hioba, dla dobra publicznego i staną w jego obronie, ale Bildad jest bardzo dwuznaczny;

7. Pierwociny były coś nieznaczne; ostatek bardzo się rozmnoży.
- Hiob faktycznie tego doświadczył, ale myśl Bildada idzie w innym kierunku;

8. Z powodu tego pytaj się więc pokolenia przodków; nadaj kierunek badaniu, ojców w przeszłości.
- Ma to dowieść, że prawych nie spotyka to, co Hioba spotkało;

9. [Ponieważ my nie byliśmy uznanymi, jako cień czasu życia na terenie kraju.
- Hiob nie darzył zaufaniem Elifaza, Bildada i Sofara

10. Nie uczymy ci serc, myśleć na korzyść wyjścia słowa.
- Nie nastawiają przychylnie ludzi do Hioba i jego doświadczenia;

11. Urośnie sitowie (papirus) bez bagna? Urośnie trzcina bez wody?
- Bildada wskazuje Hiobowi na złe skutki odwodnienia okolicy, z powodu wykopania kanału, a zarazem na brak możliwości rozwoju bez poparcia nowej władzy;

12. Ponadto świeżej zieleni, nie odcinają przed wysuszeniem wszystkiej trawy.
- przed wysuszeniem – rośliny bagienne, jak sitowie lub papirus są ścinane po odwodnieniu pola uprawy, ale dopiero wtedy, gdy uschną wszystkie. Może to być jakaś aluzja dla ukazania ostatecznego losu mieszkańców krainy pozbawionej wody.

13. Tak więc wszystkie, zanikające drogi boga fałszywego, bezbożna podstawa nadziei, zginą.
- Bildad sugeruje Hiobowi, że jest bałwochwalcą. Wędrowcy pozbawieni wody przy drodze wzdłuż potoku będą zmuszeni je porzucić na rzecz, ewentualnie tej przy wykopanym kanale;

14. Od kiedy sieć pajęcza miejsca zamieszkania, nadzieja bezpieczeństwa, podcięta bywa.
- Jest to sugestia, że ludzie udzielali wsparcia Hiobowi, gdy mieli zapewnione bezpieczeństwo upraw bagiennych w okolicy zamieszkania, ale z powodu kanału, zostało to podcięte;

15. Opieranie się na zbiorniku, nie wzmocni trwania, abyś nie stał się potężnym.
- Zbiornik w ogrodzie Hioba może pozwoli mu jakoś przetrwać, ale nie da mocy w okolicy;

16. Ta wilgoć w ogrodzie, powoduje wyjście młodej roślinki przed wchodem słońca.
- Wystarczenie wody na wzejście roślinki to za mało, dla sadu i upraw bagiennych;

17. Źródło dnem zaopatruje zbiornik; prztyka z kamieni.
- Wykopany kanał tak obniżył poziom wody w potoku, że źródło wody czerpanej naczyniami włoskowatymi ze skały kamiennej, (lub przez kamienie tamy) ledwie co ją prztykało;

18. Będzie połknięte w miejscu przebywania; nie zauważysz kiedy zawiedzie.
- Bildad przepowiedział Hiobowi całkowite pokonania go, gdy nawet zbiornik zawiedzie;

19. Oto ono uniesieniem innego kierunku; gęsto porośnie równina.
- Źródło potoku ożywi życie i ewentualnie uprawy bagienne w okolicy przy wykopanym kanale;

20. Oto Bóg nie odrzuci prawego; byłeś niegodziwym nie uchwycisz mocy.
- Dwuznaczna mowa z akcentem na brak nadziei na odrodzenie się Hioba i jego krainy;

21. Aż będziesz wypełniony pośmiewiskiem, wrzawą wojenną, krańców strony.
- Zapowiedź zwrócenia się mieszkańców kraju w wojnie przeciwko Hiobowi, czymś groźniejszym niż wielki wiatr z Hio. 1:19; 8:2. W czasie trwania procesu sądowego, dojdzie w końcu do czegoś większego, do wielkiej wichury, z powodu której Jehowa wysłucha wołania Hioba, Hio. 38:1 i 40:1 - „z (4480) wichru (5591)”

22. Będziesz nienawidzonym niegodziwcem, bez miejsca zamieszkania; przyobleczesz się wstydem.
- Zapowiedź, że Hiob nigdzie nie znajdzie nowego miejsca zamieszkania. Tak grożą ci, którzy bronią ujawnionego stanu prawnego, opartego na domniemaniu, że jest też ważny, zgodny z rzeczywistym stanem prawnym. Tacy ludzi tylko mamią i zwodzą, aby utrzymać się przy władzy, ale kłamstwo ma krótkie nogi.

Pokoja

Hioba 9:1-11

Hioba 9:12-22

Hioba 9:23-32

Hioba 9:33-35

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść HIOBA 9:1-35 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:
HIOB O MAFII AWANTURNIKA (BEZBOŻNIKA) I JEGO KULCIE NIEBA R 9

1. Hiob odpowiedział, mówiąc:
2. Prawdziwie, jako zgodny z prawdą, poznałeś poprzez doświadczenie, jak długo prawy człowiek z Bogiem?
- Według treści Hio. 8:8-10 Bildad był świadomy, że dezaprobatę okazywał mu Hiob, który teraz zapytał go, czy wie do jakiego stopnia, ciężko doświadczony, prawy człowiek jest z Bogiem?

3. Kiedy z wyjątkiem odpowiadania jako świadek, schylałeś się, procesować się z powodu nie jednego zastępu?
- Zastęp liczy tysiąc. Hiob zmagał się z czterema zastępami, o których działaniu, oznajmiali mu jego słudzy, jako posłańcy (aniołowie).

4. Kto mądrym sercem, potężnym płomieniem, w duchu ustawy był w przymierzu pokoju, źle traktowanym?
- Hiob był źle traktowanym, chociaż był prawym człowiekiem i w przymierzu pokoju.

5. Kto rusza górzystą krainę bez posiadania wiedzy, twarzą zwrócił się przeciw?
- Jest nim Awanturnik na terenie, który zwiódł krewnych Hioba do takiego podziału ziemi, aby umożliwić wykopanie kanału, odcinającego go od wody potoku.

6. Gotowy podstawami urzędu kraju dygotać.
- Awanturnik zorganizował mafię, będącą hybrydą sfery legalnej kraju z nielegalną.

7. Nie pojawia się rozkazywać świerzbowi być zatrzymanym zamiast gwiazd.
- Świerzb w szczególności u zwierząt nadal jest chorobą śmiertelną. Ten kto ruszył górzystą krainę, aby wykopać kanał, ten nie okazuje troski chorym na świerzb, którym gwiazdy nikną, gdy umierają w nocy.

8. Osobno skłania się niebiosom, poprowadził wielką rzekę ponad wyżyną.
- Skłanianie się niebiosom to przejaw kształtowania kultu bałwochwalczego. Na wyżynie przez którą przepływał potok/rzeka, dzięki nawodnieniu można było uprawiać papirus, sitowie, wymagające środowiska wodnego. Łatwo można było nawodnić teren dla uprawy i łatwo go osuszyć na czas zbioru. Poprowadzenie rzeki ponad nią, pozbawiało możliwości tej uprawy.

9. Uczynił skryte (wewnętrzne) miejsce Wielkiej Niedźwiedzicy, Orionowi, Plejadom południa.
- Oznacza to, że ten mocarz - awanturnik, który zmienił bieg rzeki był bałwochwalcą, kłaniał się szczególnym trzem gwiazdozbiorom, z których każdy, składa się z siedmiu gwiazd.

10. Czyni okrutne rzeczy bez badania, nawet bez relacji; w końcu były trudne do zrozumienia.
- To, co jest wynikiem uknutej zdrady, czynione jest potajemnie.

11. Oto na terenie zmuszał do niewolniczej pracy; nie był ukazanym; Przychodząc nie postrzegał na korzyść.
- Mafia wykorzystując różne cielesne słabości ludzkie, stopniowo ukształtowała niewolnictwo. Inicjator takiego stanu rzeczy, ukrywał się jednak za swoimi sługusami. Nie kierował się dobrem ludzi.

12. Jeśli odebrał, kto zwrócił? Kto w duchu ustawy rzekł: Co czynisz?
- Mafia doprowadza do ujawnienia stanu prawnego, co do którego jest tylko domniemanie, że jest on rzeczywistym stanem prawnym. Faktycznie jest tylko prawomocnym, opartym na fałszu dokumentów nieważnych i nieistniejących prawnie, czyli tych wydanych po założeniu np. księgi wieczystej, a będących podstawą dla jej założenia. Dokumenty nieistniejące prawnie, to takie, które zostały wydane po przekazaniu prawa własności, a zarazem są podstawą do tego przekazania. Gdy sąd czyni takie rzeczy, to znaczy, że działa bezprawnie, nielegalnie. W takim przypadku nie ma usprawiedliwienia dla sądu to, że wnioskodawca odpowiada za skuteczność załączników, złożonych do wniosku.

13. Fałszywy bóg - awanturnik nie odwraca złości; zamiast przyjść z pomocą, pognębia.
- Tacy są bezlitośni, brutalni fizycznie i w zakresie posługiwania się prawem. Otrzymują podpisy przez zastraszenie, podstęp (lista dla innego celu niż ten oficjalnie podawany), niewiedzę, itp.

14. I ja z powodu tego, odpowiadam jako świadek; przeciw sprawie byłem wybranym.
- Hiob będąc prawym człowiekiem nie ulegał zastraszeniu, dlatego okoliczności tak zostały ukształtowane, aby skutecznie mógł wystąpić w sprawie. Strach tylko wtedy jest skuteczny, gdy się mu ulega. Poza tym, oprócz dyskomfortu psychicznego, nic nie może uczynić.

15. Który sprawiedliwy, stając przed sądem kiedykolwiek nie wyda świadectwa przychylnie.
- Prawo wymaga, aby świadek mówił prawdę w znanym mu zakresie. Tak czyni człowiek prawy.

16. Kiedy będzie powołanym, wyda świadectwo; nie wierzę, aby był posłusznym lekkomyślności:
- Świadek prawy, czuje się odpowiedzialnym wobec prawa, dla dobra publicznego. Nie pozwoli sobie na lekkomyślne stawanie po stronie nieprawości mafii.

17. Kiedy pożąda burzy? Ma wiele ran niezasłużenie;
- Jeśli powstaje burza, to nie z jego inicjatywy, lecz tych, dla których przedstawienie stanu faktycznego oznacza ich zgubę, dlatego wywołują burzę wśród nieświadomych, oszukanych.

18. Nie pozwoli odwracać się duchowi, ponieważ, ma dosyć gorzkości.
- Posiada nieugiętego duch, pomimo demonstrowanej, ale pozornej siły strony niegodziwej.

19. Oto kiedy potężna moc lub sprawa sądowa, kto stawi się na spotkanie?
- Chodzi tu o stawienie się, dla położenia kresu pozornie potężnej mocy (ugaszenia płomienia) konfliktu społecznego, czy sprawy sądowej.

20. Jeśli usta prawego będą niegodziwe, ja moralnie niewinny, będę wykrzywionym.
- Jeśli ktoś niegodziwie broni prawa, to w złym świetle przedstawia niewinnego.

21. Ja moralnie niewinny, duszę poznałem poprzez doświadczenie; nie będę wzgardzoną istotą żywą.
- Hiob w ten sposób oświadcza, że został już doświadczonym, więc ludzie nie odwrócą się od niego.

22. Ten zgodny z prawdą na terenie, pierwszy mówi: Ten moralnie niewinny, położy kres bezbożnemu;
- Od momentu spotkania upłynęło siedem dni, po których to Hiob przemówił jako pierwszy.

23. Kiedy bicz nagle zabija niewinnych, jąka się, rozpacz;
- W takiej sytuacji ci, którzy rozpaczają nie są w stanie wyraźnie, skutecznie się bronić.

24. Kiedy kraj bywa wydany mocy bezbożnika, oblicze sędzi/ów nie bywa zakryte? Kto więc ten ktoś?
- Kim jest ten bezbożnik – awanturnik, jeśli nie mafiozą, człowiekiem grzechu? Taki zakłóca sposób postrzegania rzeczywistości sprawy. Przez bolące bodźce zewnętrzne, czyni tak, aby w zafałszowanym świetle przedstawić osobę dla niego niewygodną.

25. Czas życia był przeklętym z powodu zmuszania do ucieczki; Spowodował ucieczki; dobrego nie poznano poprzez doświadczenie.
- Tam, gdzie mafiosi świata bezprawia dominują, tam dochodzi do ucieczek z kraju. Nie dbają o doświadczenie dobrego przez społeczeństwo.

26. Papirusowe statki, przechodziły tak długo jak sęp krąży nad pokarmem.
- krążyły, aby czerpać zyski z przewożenia uciekinierów.

27. Jeśli powiem: Zapomnę narzekania, wyrazem twarzy spowoduję wybuch, będzie porzucone;
- Z dalszej treść Księgi wynika, że Hiob był ważną osobą w kraju i czuł się odpowiedzialnym za usunięcie zaistniałego bezprawia, chociaż mógłby to zignorować

28. Z powodu tego lękam się wszystkich zranień; poznałem poprzez doświadczenie, nie będę uwolnionym od winy.
- Jeżeliby zignorował narzekania, to by ranił i czułby się winnym.

29. Jak długo tutaj będą postępować niegodziwie, ja próżno się trudziłem?
- Hiob nie chce dopuścić do tego, aby jego wcześniejszy trud poszedł na marne.

30. Kiedy oczyszczałem potaż rąk, myłem się w wodzie śniegu;
- odcięcie naturalnej dostawy bieżącej wody potoku, być może spowodowało potrzebę roztapiania śniegu (z gór), aby umyć się, zmyć potaż rąk (popiół w zagłębieniach), powstały po paleniu drewna.

31. Wówczas byłem zamoczonym; brzydziłem się dołu szaty.
- Mogło to być związane z wytwarzaniem węgla drzewnego i sposobem pozyskiwania wody.

32. Z powodu tego przyszedłem jako mąż prawości; nie odpowiadam jako świadek unii.
- Określenie oznaczone numerem 3162 znaczy: unia, zjednoczenie, jedność, razem, wspólnie, podobnie. Wystąpiło ono już w Hio. 2:11; 3:18 i 6:2. Hiob nie był świadkiem unii awanturnika – bezbożnika – człowieka grzechu. Stanął przeciwko tej unii.

33. Nie macie racji; moc na terenie była narzucona; byłeś pomiędzy dwoma.
- Społeczeństwo nie dało poparcia unii, lecz ta narzuciła mu swoją moc. Hiob rozpoznał, że Bildad był między Elifazem i Sofarem.

34. Nie przerażę się; Berłem przerażającym będziecie usuniętymi na terenie;
- Tak jak Haman, nastający na życie Mordocheusza, czy Ezaw na życie Jakuba, tak Elifaz, Bildad i Sofar, zostali usunięci berłem władzy w majestacie prawa.

35. Ja zgodny z prawdą; nie przeciw mówię! Nie oniemieje ze zdziwienia z powodu tego.
- Hiob nie stanął przeciwko prawdzie. Był pewien, że to usunięcie, tak się stanie.

Pokoja · Ostatnio zmieniony przez Pokoja 2020-01-31, 09:48, w całości zmieniany 2 razy

Hioba 10:1-10

Hioba 10:11-20

Hioba 10:21-22

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść HIOBA 10:1-22 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:

SKARGA DO BOGA NA DZIAŁANIE UNII - AWANTURNIKA

1. Dusze utrzymywane przy życiu na terenie były zasmucone; porzuciły skargi; zgorzkniałe dusze mówiły ze sobą.
- Awanturnik nie przyjmował skarg niezadowolonych z porządku narzuconego siłą. Ludzie żalili się, więc tylko między sobą;

2. W duchu ustawy rzekły Bogu: Nie postępowaliśmy niegodziwie; oznajmij, dlaczego walczysz na terenie?
- Szukały też odpowiedzi w modlitwie do Boga;

3. Postępujesz sprawiedliwie na korzyść, kiedy zdobywają podstępem? Z powodu tego odrzucasz trud rąk? Zamiar bezbożnych na terenie rozjaśnił się.
- Na czym polega Boża sprawiedliwość w przypadku podstępu? Ludzie się trudzą, a kto inny zabiera wynik tego. W ten sposób jawne stają się cele bezbożnych;

4. Kiedy widząc, zwracasz uwagę w odniesieniu do źródła, więzów krwi człowieka?
- źródłem więzów krwi człowieka jest wspólnota pokoju, a nie wojny;

5. Kiedy dni pracy, czas życia człowieka, latami czasu życia silnego wojownika?
- Dlaczego/Kiedy czas pracy życia, staje się czasem wojownika (wojny)? Staje się tak wtedy, gdy naruszone są fundamenty prawa i praworządności. Staje się tak wtedy, gdy poplecznicy prawa, stają się gwałcicielami prawa, gdyż odczuwają, że przestrzeganie prawa dla wszystkich, im nie służy. Wtedy sprzeciwiają się woli większości, wyrażającej się przez głosowanie. W prawie zostają wmontowane takie artykuły i paragrafy, które w przewidzianej sytuacji miały stać się orężem walki prawnej. W tym się kryje wyraz walki o przywileje, a nie od dobro publiczne wszystkich obywateli.

6. Chyba że szukając nieprawości grzechu, śledzisz;
- ŚLEDZTWO - Jest w tym sens, dopuszczalny do przyjęcia przez prawego człowieka;

7. Ale jeżeli na terenie, postępowali niegodziwie, bez mądrości, nie pozbawisz mocy?
- Ludność wcześniej, czy później, cofnie podparcie dla mafii;

8. Unia mocą dręczy, zgniata, ze wszystkich stron pochłania.
- W Piśmie Świętym są opisane różne unie w kosmosie i w społeczeństwie (dobre i złe). Ta unia miała złe, niegodziwe cele. Zgniatała społeczeństwo jak glinę, uzależniała je przebiegle od siebie, dla zysku. Pozbawiała lokalnej samowystarczalności, dla współzawodnictwa i współpracy. Zmuszała przebiegle do szukani środków utrzymania, poza regionem, wcześniej nawodnionym naturalnie, a dzięki niemi i sztucznie;

9. Więc upamiętnia, obchodzenie błota, gdyż w kierunku prochu obraca.
- Człowiek, jako alfa stworzenia Bożego, stał się duszą życia ziemskiego w pierwszym dniu stwarzania, gdy stała się też światłość (dotarł duch ożywiający; światłość stała się życiem człowieka). W tym dniu nie było prochu na planecie Ziemi, gdyż nie było lądu, a cała była pokryta wodami (łono wszelkiego życia ziemskiego), Rdz. 1:2. Była więc jakby zaprawa – błoto. Z tym środowiskiem jest związane wszelkie życie na ziemi. Gdy człowiek z Rdz. 1:27 zgrzeszył, to miał się w proch obrócić, Rdz. 3:19.

Unia w zakresie upamiętniania wyroku Bożego, odnoszącego się ogólnie do wszystkich, postanowiła przewrotnie zastosować go tylko w stosunku do swoich przeciwników, nadal wiernych Bogu. Prowadząc rzekę ponad wyżyną, pozbawiła znaczną i znaczącą część społeczeństwa upraw, związanych z środowiskiem błotnym. W ten sposób, tereny te zamieniła w pustynię – w proch.

10. Nie wyleje się kwaśne mleko, powodujące krzepnięcie sera?
- Musiał ustać także wypas zwierząt mlecznych – brak kwaśnego mleka, to brak sera (twarogu).

11. Krewni, skóry włożyli na siebie; „Ciałem zewnętrznym ogrodzili ścięgna”.
- Krewni stali się gruboskórni, gdyż działali pod przykryciem (zakulisowo). Ukształtowali także swoje ukryte zastępy (mięśnie = ciało zewnętrzne), którymi poruszali innych (ścięgna);

12. Powinowaci z, urzędu, obelgą zaprowadzają porządek, obchodząc ducha.
- Krewni ze strony żony, opanowani przez unię, stali się obelżywi;

13. Ci z wyjątkiem, serca chronią przed odkryciem; z powodu tego, te poznałem poprzez doświadczenie.
- Większość z nich przebiegle ukrywała pobudki swoich serc (stali się ;obłudni)

14. Też zagubili drogę prawości i obowiązku; serwują, nieprawości; nie będą uwolnionymi od zobowiązań.
- Pomimo złej postawy w ostateczności przekonają się, że prawo ich dosięgnie;

15. Kiedy byłem potępionym w odniesieniu do sprawiedliwości? Niestety, nasycony hańbą, widząc utrapienie, nie podnoszę głowy.
- Hiob domaga się, aby wykazali niesprawiedliwość, którą zarzucają, jednak pokornie cierpi z utrapionym społeczeństwem, oczekując na rozstrzygnięcie kwestii spornej;

16. Podniosły się lwy; z powodu odwrócenia się przeciwko, ścigają zawzięcie; byli trudnymi do zrozumienia.
- Podpierający unię Awanturnika (potwór morski/ Hio. 9:13), zmuszają siłą przeciwników do uległości. Brakuje im logicznego i moralnego uzasadnienia dla takiego działania;

17. Świadkowie byli nowymi, z wymiany działania wojennego; uczynili wiele prowokacji w postaci czegoś widocznego.
- Bardzo przebiegłe wykorzystanie jeńców, jako świadków po dokonaniu wzajemnej wymiany; stali się świadkami w miejscu, w którym już oficjalnie nie byli;

18. Jakiego rodzaju łonem byli wywiedzionymi? Oczami nie patrzyli na siebie wzajemnie; byli gotowymi na śmierć!
- Świadkowie ci, zostali postawieni w bardzo trudnej sytuacji. Mieli świadomość, że mogą zginąć z rąk tych, u których byli jeńcami, a po wymianie i z rąk swoich, do których powrócili; tu też byli narażeni na śmierć, jeżeli zostaną zdemaskowani. Dlatego w swej roli byli gotowymi na śmierć;

19. Zaistnieli kiedy nie przebywali?! Byli przyniesionymi brzuchem grobu?!
- Mieli świadczyć przeciwko krajowi, z którego zostali uwolnieni jako jeńcy. Ich świadectwo miało jednak dotyczyć niby złych działań tego kraju, ale w czasie po opuszczeniu przez nich tego kraju;

20. Nie mało dni nie istnieli, leżeli odłogiem; z powodu, czegoś małego spowodowali wybuch,
- Jeżeli byli już w swoim kraju, a ukrywano ten fakt na rzecz ich świadczenia o niby złych działaniach w opuszczonym kraju, to byli tak, jakby nie istnieli. W jednym byli ukrywani, a w opuszczonym już ich nie było;

21. Wyrwani, odeszli; nie przychodzili powtórnie do tajemnego miejsca kraju, cienia śmierci;
- Byli jakby wyrwani, niewiadomo skąd, chociaż już odeszli, a nie przyszli powtórnie, konspiracyjnie (dywersanci – widmo);

22. Porządek duchowego zamroczenia, ciemność kraju, jako cień śmierci nie rozjaśni się tak jak duchowe zamroczenie.
- Porządek takiej unii ciemności nie jest w stanie być światłem dla społeczeństwa, dla narodów z krajów tej unii.

Pokoja · Wysłany: 2020-02-07, 23:32 **ZAMYSŁ SOFARA - NAWRÓCENIE HIOBA. R.11**

Hioba 11:1-10

Hioba 11:11-20

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

O Co Chodzi w Księdze Hioba (11:1-20) – Treść, korekta i Komentarz
ZAMYSŁ SOFARA - NAWRÓCENIE HIOBA.

1. Sofar Naamatczyk, wydając świadectwo, rzekł:
- Nazwa Sofar Naamatczyk, znaczy „wróbel przyjemności”. Wystąpił on jako świadek w sprawie.

2. Mąż sprawiedliwy, raczej bez wielu słów wyda świadectwo mową.
- Chorobliwie drażni go mowa Hioba, też jako świadka w sprawie.

3. Gadaniną mężczyzna nie knuje coś złego? Szydząc, okazuje wzgardę.
4. Twierdzę: Szczera nauka, staje się czystym źródłem.
- Sugeruje, że Hiob dąży do złego i wzgardy, więc należy mu się szczera nauka.

Hioba 11:5. Kogo Bóg był narzucony? Język przeciw uwolniony, mówi przeciwnie.
- Sofar uważa swego Boga za prawdziwego, chociaż okaże się fałszywym (433), narzuconym. Jest to nawiązanie do zarzutu Hioba (9:33), że moc na terenie kraju była narzucona.

Odpowiednio, stosuje się to w naszych czasach, gdy np. dwie strony, zawierają umowę, opartą na ustawie, uchwalonej przez Parlament, dla odrębnej grupy organizacyjnej społeczności lokalnej. Ustawa wyznacza Zarząd, działający na podstawie przepisów dotychczasowych, czyli tych, uchwalanych przez Parlament. Zarząd ten ma prawo działać odpowiednio jak Zarząd wybrany przez właścicieli lokali. Właściciele lokali jednak „biorą sprawy w swoje ręce” i bez odwołania Zarządu dotychczasowego właściciela nieruchomości, powierzają zarządzanie nieruchomością wspólną innemu Zarządowi (Zarządzanie Wspólnotami Mieszkaniowymi). Jest to narzucanie innego porządku[b]/ prawnego, podstępne zmuszanie (intryga orzecznicza) do uznania [b]innego „Boga” . Na czym tu polega ich stosowanie się do Praworządności? Sądy natomiast mataczą i krępują energię tej społeczności lokalnej. W ten sposób ochraniają bezprawny układ związany z AFERĄ ODRĘBNYCH LOKALI.
Dokumenty wskazują na to, że Sądy jakby bronią się przed ujawnieniem faktu, że zakładali i nadal zakładają Księgi wieczyste na podstawie nieistniejących dokumentów, chociaż ktoś posiada ważne dokumenty (akty notarialne i zbiory dokumentów). Zaświadczenia będące podstawą dla założenia Księgi wieczystej, zostały wydane po jej założeniu, dlatego w świetle prawa są uważane za nieistniejące. Czyż w ten sposób Sądy nie ochraniają układu biznesowego, związanego z setkami hektarów działek ziemi zagospodarowanej, dla których na podstawie aktów notarialnych, zostały założone w Sądzie Księgi wieczyste? Prowadzone są także zbiory dokumentów w Starostwie Powiatowym.

Księgi wieczyste, założone na podstawie aktów notarialnych (KW/A.n), nadal są prowadzone (brak w nich wpisu o ich zamknięciu). Nie zostały zamknięte także zbiory dokumentów. Są one prowadzone dla dawniej wyznaczonej masy małych działek. Masa tych małych działek (MMD), została scalona w wiele dużych działek (WDD), dla których zostało wydanych kilka Zaświadczeń (KZ). Ważność ich trwała tylko pięć lat. Jedno z tych Zaświadczeń, które obejmuje działkę siedziby dotychczasowego właściciela nieruchomości i innych do niej przyległych ważnych obiektów mieszkalnych, zostało sfałszowane (ZS) i pominięte przy założeniu księgi wieczystej (założono ją na podstawie Zaświadczenia, wydanego dla wielu innych działek). Jednak faktyczne okoliczności wydania tych Zaświadczeń są nieznane (były ważne tylko pięć lat) Jakieś Zaświadczenia (nieistniejące), znajdują się tylko w Sądzie. Brak jest w nich informacji na jakiej podstawie zostały wydane, brak odwołania do jakichkolwiek aktów notarialnych, zbiorów dokumentów, czy Ksiąg wieczystych, które powinny być zamknięte, a działki przyłączone do nowo zakładanej Księgi wieczystej.

Dotychczasowy właściciel nieruchomości, na podstawie poniższych załączników, złożył do Sądu wniosek o założenie Księgi wieczystej, dla wielu dużych działek (WDD). W wniosku wymieniono wszystkie działki (WDD), ale jedno z kilku zaświadczeń (KZ), czyli poniższe nie odnosi się do tych wszystkich działek. Załączniki tego wniosku to:
1. Zaświadczenie (tylko jedno z kilku /KZ z siedmiu Zaświadczeń) o prawie własności z znakiem sprawy, wskazującym na rok, w którym był złożony wniosek (w sierpniu), ale data jego wydania jest o dwa dni późniejsza niż data założenia Księgi wieczystej w czerwcu następnego roku [obejmowało ono wiele dużych działek (WDD), ale bez tego sfałszowanego Zaświadczenia (ZS), które dotyczy działki siedziby dotychczasowego właściciela nieruchomości i przyległych działek];
2. Protokół przekazania w zarząd (dotyczy tylko jednej z masy działek, a nie wszystkich); nie podano w nim liczby dziennika, więc nie jest nawet wiadomo gdzie się znajduje;
3. Mapy i Opisy dla wszystkich działek WDD (jedyne ważne dokumenty), wydane z prawidłową datą.

Sąd nie jest zobowiązany do badania ważności złożonych załączników, gdyż odpowiada za to wnioskodawca. Pozornie wyglądało na to, że są konieczne załączniki, jednak tylko trzeci dotyczy wszystkich działek /WDD. Poza tym pierwszy (Zaświadczenie) jest dokumentem nieistniejącym w dniu założenia Księgi wieczystej, a drugi (Protokół) jest nieważny, gdyż nie wiadomo, gdzie ten protokół się znajduje (brak liczby dziennika). Czy na podstawie tylko, jednego ważnego dokumentu (Opis i Mapa) można prawidłowo założyć Księgę wieczystą? Z tej samej powierzchni - masy działek gruntu (MMD), dla których są prowadzone pierwotne Księgi wieczyste i Zbiory dokumentów po ich scaleniu, powstało WDD, które następnie zostały podzielne i założono na nie Księgi wieczyste, ale na podstawie dokumentów (Zaświadczeń) nieistniejących.

Kogo Bóg był narzucony? - obecnie takie pytanie zadają ci, którzy utworzyli Państwo w PAŃSTWIE, a w tym ci, którzy w zarządzaniu nieruchomością wspólną, działają zakulisowo za pośrednictwem nielegalnie wybranego Zarządu (w znaczeniu podmiotowym). Zarząd ten powierzył zarządzanie nieruchomością wspólną firmie: Zarządzanie Nieruchomościami Wspólnymi. Przez łączenie legalnego z nielegalnym i odwrotnie powstaje MAFIA.

To, co Sądy uczyniły i nadal czynią jest podobne do zdarzenia z świadkami z wymiany wojennej, czyli z zdarzenia opisanego w Hio. 10:16-21:

Hio. 10:16. Podniosły się lwy; z powodu odwrócenia się przeciwko, ścigają zawzięcie; byli trudnymi do zrozumienia.
- Lwami tymi obecnie są poplecznicy prawa, którzy stali się gwałcicielami prawa, gdyż sprzeciwiają się woli większości, wyrażającej się przez głosowanie. Ustawa z mocy prawa, wyznacza Zarząd i dotychczasowego zarządcę (nie może być „stanu zero” w sprawowaniu Zarządu), dla nieruchomości wspólnej. Natomiast dywagacje orzecznictwa prawnego i podpierające się na nim działanie Sądu, robią właścicielom lokali wodę z mózgu. Przez ok. szesnaście lat manipulują, dezinformują, zbywają pod byle pretekstem i ignorują przedstawiane im fakty. Ponadto z akt sprawy, znikają ważne dokumenty, które świadczą, że przez pół roku zarządzały nieruchomością wspólną dwa Zarządy (dotychczasowy, a nielegalnie wybrany przez trzy miesiące). W sprawie dotyczącej wydania stosownego zaświadczenia przez Sąd, niezbędnego do uzgodnienia stanu prawnego nieruchomości lokalowej, ujawnionego w Księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym (gdyż nastąpiło fikcyjne przekazanie własności), poczta doręczyła pismo z tylko dla powoda, ale nie doręczyła pisma dla uczestniczki postępowania, chociaż oboje mieszkają pod tym samym adresem. Jest to działanie na zwłokę i sposób finansowego nękania strony powodowej.

17. Świadkowie byli nowymi, z wymiany działania wojennego; uczynili wiele prowokacji w postaci czegoś widocznego.
- W opisywanym przypadku, świadkami z wojennej (stan wojenny, wprowadzony 13 grudnia 1981r) wymiany (w latach 1983 – 1989) między systemami ideologicznymi są dokumenty z wymiany wydzielanych działek pierwotnych (MMD) i działek wtórnych (WDD). Pierwsze z nich są to dokumenty ważne i istniejące, na podstawie których zostały założone w Sądzie Księgi wieczyste, a zbiory dokumentów w Urzędzie Rejonowym (obecnie Starostwo Powiatowe). Jednak w specyficzny sposób zostały one ukryte w Sądzie. Ukrycie ich polega na tym, że prawo własności nadal pozostaje w posiadaniu Okręgowej jednostki organizacyjnej starego system, chociaż obecne prawo zobowiązuje do przekazania go Regionalnej jednostce organizacyjnej i podległym jej jednostkom organizacyjnym, czyli dotychczasowemu właścicielowi nieruchomości. Temu ostatniemu przekazano prawo własności, ale w sposób fikcyjny, czyli na podstawie dokumentów nieistniejących. Wcześniej założone Księgi wieczyste nadal nie zostały zamknięte, a działki w nich wymienione nie zostały przyłączone do jednej Wielkiej Nowej Księgi Wieczystej (WNKW).
Drugie z nich (siedem Zaświadczeń/KZ), które zostały wydane po scaleniu MMD w WDD są dotknięte nieistnieniem, chociaż obecnie fizycznie istnieją, ale nie w znaczeniu prawnym. Są to dokumenty nieistniejące prawnie, ponieważ zostały wydane po założeniu Księgi wieczystej, a są podstawą dla jej założenia.

uczynili wiele prowokacji - w postaci dywagacji orzecznictwa prawnego do przejmowania nieruchomości wspólnych na podstawie „brania spraw we własne ręce”. Powstające Wspólnoty wybierają Zarządy bez odwołania Dotychczasowych Zarządów, czyli państwowych lub komunalnych jednostek organizacyjnych, upoważnionych do zarządzania nieruchomościami wspólnymi na podstawie przepisów dotychczasowych, czyli tych uchwalanych przez Parlament, a nie nowych, uchwalanych przez właścicieli lokali.

w postaci czegoś widocznego - dokumenty nieistniejące, "grunty martwej ręki" i mafia.

18. Jakiego rodzaju łonem byli wywiedzionymi? Oczami nie patrzyli na siebie wzajemnie; byli gotowymi na śmierć!

Jakiego rodzaju łonem byli wywiedzionymi? - łonem tym jest kreowanie nielegalnej działalności, opartej na zmowie milczenia. Nie dopełniono obowiązków nałożonych ustawami i zaniechano przekazania prawa własności. Na takiej podstawie nie zamknięto wcześniej prowadzonych Ksiąg wieczystych, a działek dla których były prowadzone nie przyłączono do WNKW. Tą WNKW założono na podstawie dokumentu/ów nieistniejącego/cych i nieważnego oraz Opisów i Map (tylko te są ważne prawnie).

Oczami nie patrzyli na siebie wzajemnie - w wydanych Zaświadczeniach KZ brak jest jakiegokolwiek odniesienia na jakiej podstawie zostały wydane, dla kogo je sporządzono. Zaświadczenia te zostały wydane w następnym roku po złożeniu wniosku o założenie WNKW, a są podstawą dla jej założenia. Ponadto, zostały wydane po założeniu WNKW. Cyferka umieszczona w znaku sprawy, wskazuje na to, że KZ zostały wydane przez Urząd Rejonowy, który wystawiał je w następnym roku, dla innej jednostki organizacyjnej.

byli gotowymi na śmierć! - niedokonanie przez Sad zamknięcia ksiąg wieczystych i podjecie działania, podparte po czasie dokumentami nieistniejącymi ma na celu ukrywanie tzw „gruntów martwej ręki”. Faktycznie one istnieją, ale obecnie nie posiadają prawnego właściciela. Dla Sądu, Starostwa Powiatowego, Gminy i jednostki organizacyjnej, podległej Regionalnej Dyrekcji jest to sprawa cuchnąca - tzw „grunty martwej ręki”.

19. Zaistnieli kiedy nie przebywali?! Byli przyniesionymi brzuchem grobu?!

Zaistnieli kiedy nie przebywali?! - dokument sfałszowany ZS, został wydany rok później, ale tak go przerobiono w Sądzie, aby wyglądało, że został wydany rok wcześniej. Natomiast inne Zaświadczenia z grupy KZ także zostały wydane po założeniu WNKW, a stanowią podstawę dla jej założenia. Znaczy to, że powinny być wydane przed złożeniem wniosku o założenie WNKW. Obecnie dokumenty te fizycznie znajdują się tylko w Sądzie, ale daty ich wydania, świadczą, że nie było ich rok wcześniej, gdy był składany wniosek o założenie WNKW. Sąd jakby życzy sobie, aby to, co nie istniało, zostało uznane za istniejące, ale tak się nie uda, jeżeli rzetelnie sprawa zostanie rozpatrzona.

Byli przyniesionymi brzuchem grobu?! - KW/A.n, chociaż nadal są otwarte to, jakby umarły wraz z Okręgowym Zarządem, ponieważ własność nieruchomości nie została przeniesiona na Regionalną Dyrekcję i daną jednostkę jej podrzędną, która jest dotychczasowym właścicielem opisywanej nieruchomości. Dotychczasowemu właścicielowi WNKW dla setki hektarów, Sąd założył na podstawie nieistniejących Zaświadczeń, dodatkowo ważnych tylko pięć lat. W nieruchomości tej powstała nieruchomość wspólna, ale na podstawie Zaświadczenia nieistniejącego i nie dotyczącego nieruchomości na nowej powstałej działce. "Brzuchem" tego "grobu" jest skorumpowany układ, który działa jak "jaskinia zbójców" w jednostkach organizacyjnych i Instytucjach władzy zwierzchniej.

20. Nie mało dni nie istnieli, leżeli odłogiem; z powodu, czegoś małego spowodowali wybuch,

Nie mało dni nie istnieli - nie istnieli ponad rok czasu, ponieważ powinny być wydane ponad dwa miesiące przed złożeniem wniosku, a zostały wydane przez Urząd Rejonowy ponad rok później, dla innej jednostki organizacyjnej; stało się to po założeniu WNKW, a stanowią podstawę dla jej założenia.

leżeli odłogiem - leżenie to trwało siedem lat, czyli dłużej niż Zaświadczenia nieistniejące utraciły ważność po pięciu latach; w dokumentach tych brak jest podstawy ich wydania i informacji dla czyjej wiadomości je sporządzono; KZ posiada tylko Sąd w WNKW.

z powodu, czegoś małego spowodowali wybuch - dotychczasowy właściciel nieruchomości przy zawieraniu umowy, powiedział: Taka mała (głupia) rzecz, a tyle zamieszania wprowadziła. W ten sposób mógł się odnieść zarówno do ustawy, pozwalającej na wyodrębnienie własności lokali, jak i do tej umowy. Mały prosty człowiek WM, został wciągnięty w intrygi „Lwów” = „Nefilimów”, którzy powstali drwić jak „Goliat”.

21. Wyrwani, odeszli; nie przychodzili powtórnie do tajemnego miejsca kraju, cienia śmierci;

Wyrwani, odeszli - KZ stracili ważność po pięciu latach
nie przychodzili powtórnie do tajemnego miejsca kraju – nikt nie chce się przyznać do tych dokumentów KZ, a wśród nich i do ZS; bezprawny układ AFERY ODRĘBNYCH LOKALI. jest tym tajemnym miejscem kraju. Układ ten jest jak posąg bóstwa (bałwan).
P.Pr. 27:15

Biblia Gdańska

Cytat:

15. Przeklęty (779) człowiek (376), któryby (834) czynił (6213) obraz ryty (6459), albo odlewany (4541), obrzydliwość (8441) Pańską (3068), robotę (4639) rąk (3027) rzemieślniczych (2796), choćby to postawił (7760) na miejscu skrytem (5643); tedy odpowie (6030) wszystek (3605) lud (5971), i rzecze (559): Amen (543).

Na podstawie Konkordancji Stronga (dla badania)

Kod:

15. Odlew (4541) posągu bóstwa (6459), obrzydliwość (8441) Jehowy (3068), który (834) uczyni (6213) mąż (376) będzie uczyniony przekleństwem (779); Robotę (4639) rąk (3027) rzemieślniczych (2796) ustanowi na znak (7760) ochrony (5643); Wszystek (3605) lud (5971), wydając świadectwo (6030) rzecze (559): Niech tak będzie (543 Amen).

Na podstawie Konkordancji Stronga (dla czytania)
15. Odlew posągu bóstwa, obrzydliwość Jehowy, który uczyni mąż będzie uczyniony przekleństwem; Robotę rąk rzemieślniczych ustanowi na znak ochrony; Wszystek lud, wydając świadectwo rzecze: Niech tak będzie (Amen).

Jest to poważne ostrzeżenie, wzywające społeczność WM i innych do zareagowania. Czy to jest w porządku, że w zawoalowany sposób, Sąd karze osobę, dążącą do uregulowania spraw zarządu nieruchomością wspólną w ramach dwustronnego stosunku prawnego z tym z kim została zawarta umowa? Taka praktyka Sądu jest podobna do filistyńskiej. Filistyni pozbawili Izraela znacznej liczby kowali. Za zniszczenie narzędzi pracy ustalili opłaty. Były to inne opłaty, niż te za stępienie narzędzia przy obrabianiu pola. Narzędzie zniszczone, świadczyło o tym, że było użyte w walce, dlatego opłata była karą za obronę, a nie tylko zapłatą za usługę.

1Sam. 13:19. Wszystkich rzemieślników ziemia Izraelska nie posiadała, ponieważ Filistynowie zamierzyli, aby nie robili Hebrejczycy mieczów i oszczepów
20. Wszyscy Izraela, każdy znacznik lemiesza, standardu pługa, znacznik lemiesza standardu siekiery, sprowadzali kowalom Filistynów.
21. Były ustalone opłaty zniszczonych końców lemieszy pługów, trzech ościeni, siekier, kolców
22. Czasu wojny nie otrzymały miecza, oszczepu wszystkie ręce ludu, który był z Saulem, z Jonatanem; Jonatan, syna Saula był pozostawiony. KS

Hioba 11:6. Sekret według mądrości będzie widocznym, jako dwójnasób prawdziwej mądrości; Poznasz poprzez doświadczenie, że Bóg na korzyść sprawi zapomnienie nieprawości.
- Inaczej: Jeżeli staniesz po naszej stronie, to wszystko zostanie ci zapomniane.

7. Znajdziesz obiekt poszukiwania Bożego? Czy też w końcu, osiągniesz doskonałości Wszechmocnego?
- Do czego dąży Bóg na terenie kraju?

8. Jak długo majestat niebios czyni? Jak długo tajemniczą otchłanią, się objawia?
- Jak długo się kształtuje majestat i zaborczość unii?

9. Długo, miarą potężnej rzeki, przestronną bardziej niż kraj.
- Unia swym zasięgiem, tworzyła się długo, gdyż wykroczyła poza potężną rzekę (Eufrat). Z Rdz. 14:1-12 wynika, że taka Unia była za czasów Abrahama. W Hio. 1:17 jest napisane o najeździe Chaldejczyków. Z Joz. 7:20,21 wynika, że strefa działania babilońskiego sięgała, aż do Aj.
Żałobę po śmierci Jakuba, obchodzono po drugiej stronie Jordanu, co może świadczyć o zasięgu egipskiej strefy panowania. Nazwę RaHaBh z Hio. 9:13 i 26:12, odnoszono też symbolicznie do Egiptu. Wskazuje to, że kraj Uz, w którym zamieszkiwał Hiob był położony, gdzieś między tymi dwiema strefami wpływów, a był też narażony na ataki z południa.

10. Kiedy przechodzi, ściśle złącza; Ktokolwiek nawróci się, zgromadza.
11. Ponieważ on zna bezwartościowe postępowanie ludzi; Widzi utrapienie bez obserwowania?
- Jest to wyraz tzw. poprawności religijnego działania, gdzie wymuszanie woli jest nazwane nawróceniem się. Ten bóg ma swoich wieszczków, czyli jakby szpiegów. Ich działalność polega na przenikaniu się wyznawców z różnych krajów (wyznań) i wymianie informacji, która jest przekazywana dla boga fałszywego.

12. Mąż pusty nabywa rozumu; Osiołek dzikiego osła rodzi się mężczyzną.
13. Jeśli ty będziesz przygotowany sercem, w duchu ustawy wyciągniesz ręce;
14. Kiedy usuniesz moc bałwochwalstwa przybytku, nie pozwolisz zamieszkać nieprawości;
- To co czyni Bóg prawdziwy, Sofar przypisuje bogu narzuconemu. Sugeruje, że Hiob dokona przemiany swego życia i wyciągnie ręce do tego boga Sofara.

15. Z powodu tego, wtedy zostaną zabrane oblicza uchybienia moralnego; Nie będą powodować zaskoczenia; Będziesz dobrze ustanowionym.
- jakby propozycja korupcyjna. Uczynisz jak chcemy, to my przychylnie nastawimy ludzi do ciebie. Jest to podobne do takiej ochrony, która najpierw napuszcza zbirów na prowadzących działalność, aby tych przekonać do skorzystania z tej ochrony za pośrednictwem innych zbirów.

16. Wtedy ty zapomnisz krzywdę wody; Przypomnisz sobie, czynienie coś dla innych.
- Hiob w ten sposób ma zapomnieć krzywdę odcięcia wody, gdy musiał troszczyć się niby tylko o własne przetrwanie, a na ich modłę zacznie czynić coś dla innych. Trud Hioba, wnoszony dla własnego przetrwania, faktycznie był trudem dla dobra innych, narażonych na działanie mocy narzuconej z zewnątrz.

17. Powstającemu życiu południa będziesz kazał ulecieć, rano.
- Sofar nie jawi się tu obrońcą mocy z południa, lecz mocy unii.

18. Mając nadzieję, położysz się bezpiecznie; Z powodu tego, kopiąc będziesz pewnym.
19. Leżąc wygodnie nie będziesz przerażonym; Spowodujesz mocny wyraz twarzy.
- Zapowiedź, że Hiob w spokoju, ponownie będzie mógł bezpiecznie, kopać kanały nawadniające rolę i odczuwać uznawanie jego autorytetu.

20. Źródło niepobożnych będzie wyczerpane, tak że spowoduje zniknięcie miejsca ucieczki, nadziei wydechu duszy.
- Może chodzić o źródło, powstałe w rezultacie skierowania potoku drogą wykopanego kanału. Jeżeli kanał zostanie zamknięty, to zniknie odosobnione bezpieczeństwo tam osiedlonych.

Pokoja · Ostatnio zmieniony przez Pokoja 2020-02-19, 00:01, w całości zmieniany 3 razy

Hioba 12:1-10

Hioba 12:11-22

Hioba 12:23-25

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

O Co Chodzi w Księdze Hioba (12:1-25) – Treść, korekta i Komentarz

RÓŻNICA MIEDZY PRÓŻNĄ I NATURALNĄ MĄDROŚCIĄ

1. Hiob odpowiadając, rzekł:
2. Z powodu tego wy prawdziwie, przeciw ludziom każecie zabić mądrość?
- Z powodu wywodu Sofara, dążącego do nawrócenia Hioba próżną mądrością.

3. Ja wewnątrz nie mam, jakby serca, tak jak tamci; Także nie doprowadzam do upadku bardziej niż ktokolwiek wyróżniająco oznakowany?
4. Stałem się pośmiewiskiem rodakowi wołającemu fałszywego boga; Sprawiedliwy, szyderczo wydaje świadectwo doskonałe?
- Działanie pod wpływem odpowiedzialności za innych i prawdziwej mądrości nie wyniszcza ich, co nie jest szyderczym świadectwem doskonałym, tak jak to czynią służący fałszywie

5. Ślizga się „noga boża”; Wzgardzoną myśl zuchwalec, uczynił pewną pochodnią?
6. Mając spokój, bezpieczeństwo, napada namioty, drażni Boga; Który bóg fałszywy przyjdzie z mocą?
- Nie jest to pewne postępowanie, gdy zuchwalec posługuje się w kraju, wzgardzoną myślą fałszywej mądrości. W Ps. 73:15-19 jest napisane o kroczeniu zuchwalców po śliskim gruncie. Tacy gdy nawet mają pokój i bezpieczeństwo, to napadają tych, którzy postępują inaczej. Fałszywa mądrość i złudna moc nie pomogą zapewnić trwałego panowania.

7. Więc przeciwnie: Pytam się bydląt, ptactwa niebieskiego; uczą, oznajmiają na korzyść.
8. Albo ziemia rozwija myśli, uczy; Ryby morskie opowiadają na korzyść.
- Hiob czerpie prawdziwą mądrość z życia w zgodzie z środowiskiem naturalnym, a nie z zgubnej myśli zuchwalca, którą pogardził.
Poczynając od piątego dnia stwarzania Bóg mówi do swego stworzenia i je błogosławi

Hioba 12:9. Któż tych wszystkich nie pozna poprzez doświadczenie, że te mocą Jehowy przynoszą skutek?
10. Od kiedy moc wszelkiej duszy życia, duchem męża wszelkich istot żywych.
- Wszelkie istoty żywe, wywodzą się z duszy żywej (alfa stworzenia Bożego na ziemi), czyli z duszy życia ziemskiego (Rdz. 2:7). Dusza ta, powstała wtedy, gdy tylko chmury obłoków zaczęły otaczać planetę Ziemię. Chmury te, to pierścienie baldachimów wodnych, opadające od pierwszego dnia stwarzania, Rdz. 2:6. Wszelkie istoty żywe zostały stworzone dla męża tych wszelkich istot, czyli dla człowieka, stworzonego na obraz Boży (ukoronowanie - omega stworzenia Bożego na ziemi), Rdz, 1:26. Hiob jest wyrazicielem postawy takiego człowieka, czyli żyjącego w zgodzie z naturą.
męża wszelkich istot żywych - mężem tym jest człowiek stworzony na obraz Boży, a także jego szczególny reprezentant w szczególnym czasie, jak Hiob

UŻYWANIE OKREŚLENIA CZŁOWIEK
w dwóch równoległych sprawozdaniach o stworzeniu.

Określenie „człowiek” ma bardzo szczególne i szerokie znaczenie w sprawozdaniu o stworzeniu. Zostało ono użyte w tak specyficzny sposób, że jeżeli czytelnik nie wniknie w tą kwestię, to odnosi wrażenie, że od Rdz. 1:27 (człowiek na obraz Boży) ma do czynienie z człowiekiem w takim stanie, jak go opisano w Rdz. 2:7 (dusza, dech mająca). Jest to wynik wielkiego złudzenia interpretacyjnego. Aby ułatwić zrozumienie sposobu użycia tego słowa w sprawozdaniu o stworzeniu, posłużę się dwiema figurami geometrycznymi, takimi jak trapez (Tp) i średni trójkąt (ś.trk). Po umieszczeniu Ś.trk na Tp, powstanie duży trójkąt (D.Tr). Później, dodatkowo w tym Ś.trk, zostaje wydzielona górna część, czyli mały trójkąt (m.trk).

Znaczenie symboli:

Tp – dzieło stworzenia opisane od pierwszego do szóstego dnia stwarzania, ale tylko do Rdz. 1:25;
Ś.trk – człowiek na obraz Boży z Rdz. 1:27 (VI dzień stwarzania – omega stworzenia Bożego na ziemi);
D.Tr – człowiek od Rdz. 2:7 (I dzień stwarzania – alfa stworzenia Bożego na ziemi) do Rdz. 5:1,2 (VII dzień stwarzania - człowiek na podobieństwo Boże/ stworzenie duchowe w sabat Boży).
m.trk – człowiek z Rdz. 5:1 (VII dzień, sabat Boży – początek Nowego Stworzenia, duchowego, czyli jakby w łonie Ojca; po jego narodzeniu w Jezusie z Marii Panny, jako Syn jest już na łonie Ojca, J. 1:18; w Chrystusie i jego Ciele/Świątyni słowo z Rdz. 1:26, stało się ciałem, J. 1:14).

Niezależnie od tego czy trójkąt jest duży, średni, czy mały, to w tym opisowym, wyjaśniającym przykładzie, tak umownie zawsze oznacza człowieka. Określenie człowiek oznacza „z zaprawy/prochu ziemi” (hebr.), lub „homo = taki sam” (gr.). Na podstawie tego, zawsze możemy powiedzieć że człowiek jest jeden (Rz. 5:12 - przez jednego, czyli przez kusiciela, pożądanie „owocu”, naruszenie zakazu prawa, osobę zwiedzioną i zatwierdzającego zakazany czyn:
1. „Z zaprawy ziemi” = „taki sam” – dech mający (wszelkie stworzenia posiadają dech żywota);
2. „Z zaprawy ziemi” = „taki sam” – oddychający (tlenowce);
3. „Z zaprawy ziemi” = „taki sam” – ziemię/ roślinność, wiodący do służby (robaki itp.)
4. „Z zaprawy ziemi” = „taki sam” – wiodący do służby przyrodę i strzegący prawa z Rdz. 2:15-17;
5. „Z zaprawy ziemi” = „taki sam” – jajo rodny (stworzenia wodne i powietrzne);
6. „Z zaprawy ziemi” = „taki sam” – żyworodny (stworzenia lądowe);
6a) „Z zaprawy ziemi” = „taki sam” – człowiek myślący (homo – sapiens);
7. „Duch ożywiający” = „taki sam” – człowiek wiary, duchowy(tworzenie nowej rzeczywistości)

Inne określenia ułatwiające zrozumienie, użycia określenia „człowiek” w sprawozdaniach o stworzeniu, to: piramida bez wierzchołka i jej wierzchołek, który też został podzielony; góra pod wodą i jej wierzchołek nad wodą, który w wyniku wybuchu wulkanu, został pozbawiony górnej części (kamień który odrzucili budowniczowie, stał się kamieniem węgielnym); maszyna (prosta i złożona) i maszyna na obraz człowieka (robot).

Dla ułatwienia zrozumienia różnego sposobu zastosowania określenia „człowiek” i nazw innych stworzeń w dwóch sprawozdaniach o stworzeniu, posłużę się najpierw zastępczo (w odniesieniu do pierwszego sprawozdania o stworzeniu), kolejno używanymi nazwami różnych rzeczy wynalezionych przez człowieka, poczynając od dźwigni prostych i złożonych, aż do maszyny na obraz człowieka. W odniesieniu do drugiego sprawozdania, posłużę się różnymi nazwami dźwigni, urządzeń, automatów itp., (bez nazywania ich maszynami), a jednocześnie będę używał ogólnego określenia maszyna.
W związku z tym w pierwszym sprawozdaniu o twórczości człowieka (odpowiednik pierwszego sprawozdania o stworzeniu, Rdz. 1:3-2:3), wykonawcom dzieła twórczego, pojawia się najpierw niewyraźna, ogólna myśl, sprzyjająca twórczości (światłość, Rdz. 1:3-5) w ogólnej sferze działania, a następnie dochodzi do tworzenia odpowiedniej atmosfery dla jej oddziaływania (rozwój myśli twórczej – zapewnienie jej oddychania w wyodrębnionym środowisku/ Rdz. 1:6-8).
W kolejnym zakresie w dwuetapowym działaniu, wykonawcy dzieła wyodrębniają stałe środowisko twórcze (warsztat) z jego powstającymi (wyrastającymi, odnawialnymi) możliwościami, a także otaczające go, płynne środowisko z ukrytymi możliwościami, Rdz. 1:9-13. Na drugim etapie tego drugiego zakresu działania, dla wykonania myśli twórczej, pojawiają się źródła w atmosferze działania, które są jako wprowadzane prawo, dla zrealizowania myśli twórczej. Zaczynają one wyraźniej oświetlać jej cel i możliwości realizacji, Rdz. 1:14-19.
W trzecim zakresie dwuetapowego działania w stałym środowisku twórczym, a wcześniej w otaczającym go płynnym, zostają wykonane różne urządzenia i sprzęty techniczne, poruszające się samodzielnie, Rdz. 1:20-25. Do tego momentu, pomimo pojawienia się różnych dźwigni, urządzeń, automatów itp., które faktycznie są maszynami (prostymi i złożonymi), świadomie nie używałem określenia maszyna (inne obrazowe określenia to: trójkąt, piramida, góra). Tu następuje ujawnienie zamysłu, aby skonstruować taką maszynę, która będzie królowała nad wszystkim (na obraz człowieka – „król”), a gdy to ulegnie zepsuciu, to ta maszyna będzie w stanie to naprawić (na podobieństwo człowieka „kapłan”).

W czasie drugiego etapu tego trzeciego zakresu działania, powstaje także maszyna, która jest zdolna czuwać nad wcześniej powstałymi dźwigniami, urządzeniami, automatami itp. Maszyna ta została skonstruowana na kształt, który wyglądem przypomina człowieka, dlatego jest na obraz człowieka. Nazwano ją robotem. Robot ten otrzymał zdolność kontrolowania podrzędnych mu dźwigni, urządzeń, automatów itp., i czuwania nad prawidłowością ich działania.

Drugie sprawozdanie o twórczości człowieka
(odpowiednik drugiego sprawozdania o stworzeniu Bożym)

W tym sprawozdaniu, tak jak zapowiedziałem, różne nazwy dźwigni, urządzeń, automatów itp., chociaż są maszynami, to jednak nie są tak nazywane. Równocześnie z nimi istnieje ogólna nazwa „maszyna”, ale z dopełnieniem, określającym jej poszerzające się możliwości ułatwiania pracy człowiekowi i zastępowania jej. Można powiedzieć: łom, bloczek, wóz, koparka, statek, samolot, to konkretne nazwy różnych maszyn, poczynając od prostych. Można jednak równolegle używać ogólnego określenia „maszyna”. W takim przypadku można opisać to szczegółowo i ogólnie:
1. Człowiek wykonał łom, dźwignię = maszyna (prosta) bardzo ułatwia wykonanie ciężkiej pracy, zwiększa możliwości;
2. Został skonstruowany wóz = maszyna pozwala przewozić ciężary;
3. Zbudowano koparkę = maszyna wielokrotnie wydajniej, zastępuje nam kopanie szpadlem;
4. Zbudowano statek = maszyna pozwala z łatwością przewozić po wodzie ludzi i materiały;
5. Zbudowano samolot = maszyna pomaga nam poruszać się w powietrzu z dużą prędkością.

Załóżmy tak w szaleństwie, że ktoś nie wie jak szerokie zastosowanie ma określenie maszyna, a jego ukształtowana mentalność, pozwala mu uznawać, że tylko robot – maszyna na obraz człowieka jest maszyną. W takim przypadku, ogólne użycie określenia „maszyna” będzie dla niego jakimś odrębnym obiektem. Przy takiej świadomości, trudno jest dobrze zrozumieć przekaz dwóch różnych, równoległych sprawozdań o stworzeniu, które rozpoczynają się różnymi wstępami:

Rdz. 1:1. W praprzyczynie (Głowie, wodzu) On stwarza Bogów: oznaki niebios, oznaki ziemi (pospolitości). (2) Ziemia trwała nie rzeczywistą nicością, tajemnym miejscem w otchłani, a Duch Boży unosił się wobec wód. KS

Rdz. 2:4. Takie są Toldah* nieba, ziemi podczas ich stworzenia, w dniu kiedy Jehowa Bóg uczynił ziemię, niebo, (5) a jeszcze nie było żadnego krzewu polnego na ziemi ani nie wyrosło żadne ziele polne, bo Jehowa Bóg nie spuścił deszczu na ziemię (na ląd a nie na PanOcean z Rdz. 1:2), nie było człowieka, który by oznakę ziemi wiódł do służby. (6) tylko mgła (chmura, obłok) wznosiła się nad ziemię, tworząc oznakę całej szaty (zasłonę/wierzch) ziemi, (7) Wtedy uformował Jehowa Bóg oznakę człowieka z zaprawy ziemi, tchnął w nozdrza jego dech życia, człowiek stał się duszą (istotą) [color=blue]żywą; KS
* Toldah - dzieje początków, rodzaje, zrodzenia, naród, pokolenia, potomkowie, historia, kroniki, dzieje

Szczególność drugiego sprawozdania o stworzeniu Bożym, polega na tym, że:
1. Wskazuje z imienia na Jehowę BOGA (Bogów), jako autora całego planu stworzenia, a nie na bezimiennych, podrzędnych Bogów, podwykonawców dzieła, wskazanych w Rdz. 1:1-2:3;
2. Punktem odniesienia jest ląd z jego roślinnością w trzecim dniu stwarzania, a nie tajemne miejsce w otchłani (stan przed rozpoczęciem dzieła stworzenia), chociaż tak, jak pierwsze odnosi się do całego dzieła stworzenia (Rdz. 1:1,2);
3. Człowiek jako dusza (Rdz. 2:7 – alfa stworzenia), pojawia się już w pierwszym dniu stwarzania, a nie w szóstym, jako człowiek, stworzony na obraz Boży – Omega stworzenia;
4. Cała ziemia z wszystkim co ją napełnia jest nazwana Ogrodem Eden – równina, porośnięta roślinnością od trzeciego dnia stwarzania;
5. Nazwy i charakterystyka rzek Edenu, to opis kształtowania się planety ziemi w czterech kolejnych dniach stwarzania, poczynając od trzeciego, czyli jest to opis osobliwości środowiska rzecznego; nie chodzi w tym przypadku o konkretne rzeki:
http://biblos.feen.pl/viewtopic.php?t=1895 (Rzeki Epok Edenu)

Hioba 12:11. Nie uchem mowę doświadcza; Pokarm na korzyść ust smakuje?
12. Samokontrola czasu życia starca, nauczycielem mądrości.
13. Bardziej niż według siły mądrości, rady zrozumienia.
- Ucho przyjmuje dźwięki, głos, ale to umysł je analizuje, podobnie jak z pokarmem. Samokontrola doświadczonego człowieka, pomaga mu żyć w wolności, która na wszystko pozwala, ale niczego nie narzuca sobie, ani innym. Wszystko mu wolno, ale nie dla zniewalania siebie i innych fałszywą mądrością, gdyż nie buduje to, co psuje dobre zwyczaje.

14. Oto niszczyciel nie był ustanowionym na terenie, mężów uwięził, nie uwolnił.
- Znaczy to, że nie był w stanie przekonać ich do swojego sposobu postępowania.

15. Gdy zatrzymał wody, było bez wilgoci; Zostanie odesłanym oddalonym, zmieni się kraj.
- Gdy zuchwalec puścił potok, korytem wykopanego kanału, to tereny wcześniej uprawiane będą bezrolne, aż do czasu jego odprawienia z kraju.

16. Z powodu mocy przeciw mądrości, błądząc, błędnie prowadzi.
17. Powoduje chodzenie radców boso; Sędziowie postępują głupio.
18. Dyscyplinę królów skrępował, pasem biodra „grawerował”.
19. Powoduje chodzenie kapłanów boso, trwale wypacza.
20. Odrzuca mowę opiekunów, rozsądek starcom odbiera.
- Działając przeciwko prawdziwej mądrości, zuchwalec (ten który poprowadził potężną rzekę ponad wyżyną i ten z południa, który potok poprowadził kanałem) działał przeciwko fałszywej mądrości, dlatego błędnie prowadzi, powodując braki w podejmowaniu decyzji, w sądzeniu, dyscyplinie królów unii (pas zaciskany, aż do wyciśnięcia śladów na ciele). Wypacza ich i kapłanów w odzieniu mądrości i żywności poznania. Nie liczy się z tymi, którzy są opiekunami innych i tymi, którzy kierują się rozsądkiem.

21. Na terenie skłonny wylewać wzgardę; Zmniejsza pas kanału.
22. Od strony tajemnego miejsca, odkrywa tajemnicze światła na nieboskłonie, powodujące wyjście cienia śmierci.
23. Powiększające się rody wyniszcza; Przyprowadzone rody rozszerza.
- Zawężanie strefy zamieszkania, przylegającej do wykopanego kanału było przejawem wzgardy dla tych niedopuszczonych do niej. Czczenie niezwykłych gwiazdozbiorów w tajemnych komnatach władcy, wiązało się z ich mitologią, co powodowało, że rozdzielone rody nie były w stanie zgodnie działać, dla publicznego dobra kraju. To zapoczątkowało rywalizację i zamieranie aktywności życia, gdyż jedni nie mogli żyć bez drugich.

24. Odepchnął serca przedniejszych ludu kraju; Przez pustkę sposobu postępowania, wprowadził w błąd;
25. Pijany bez światła instrukcji, poczuł ciemność, wprowadza w błąd.
- Odepchnięcie tych, którzy znali zwyczaje i uczucia ludu, doprowadziło do zlekceważenia więzi zrozumienia władzy z ludem kraju, czyli do zniszczenia łączącego ich „mostu”. Z tego powodu władca – zuchwalec, „szedł korytarzem jak pijany”, uderzając na zmianę w jedną (wyniszczane rody) i w drugą (przyprowadzone rody) ścianę.

Pokoja · Wysłany: 2020-02-27, 10:58 **ŚWIADECTWO OSKARŻENIA DANE PRZEZ HIOBA**

Hioba 13:1-10

Hioba 13:11-21

Hioba 13:22-28

Treść Hioba 13:1-28 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:
O Co Chodzi w Księdze Hioba (12:1-25) – Treść, korekta i Komentarz

ŚWIADECTWO OSKARŻENIA DANE PRZEZ HIOBA

1. Oto w odniesieniu do wszystkiego, zwróciłem uwagę na spostrzeganie okiem, słuchanie uchem.
- Hiob zwrócił uwagę na skutki działania mocy, narzuconej na terenie kraju.

2. Wszakże ja mądrość, poznałem poprzez doświadczenie, ponieważ ja nie byłem podrzędnym.
- Hiob mądrość życia zdobywał przez zgodne obcowanie z przyrodą, a w tym i z ludźmi, gdyż działał jako decydent, a nie poddany.

3. Jednak ja w duchu ustawy Wszechmocnego mówiłem; miałem upodobanie rozsądzać w duchu ustawy Mocarza.
- Jest to odniesienie się do podstawowej zasady życia człowieka na ziemi:

Cytat:

1 Moj. 1:27. I stworzył Bóg człowieka na obraz swój. Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich.
28. I błogosławił im Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi!
29. Potem rzekł Bóg: Oto daję wam wszelką roślinę wydającą nasienie na całej ziemi i wszelkie drzewa, których owoc ma w sobie nasienie: niech będzie dla was pokarmem! (BW)

Człowiek otrzymał prawo do panowania nad przyrodą, a nie na szkodę drugiego człowieka.

W związku z tym, stanowienie prawa jest naturalnym prawem człowieka. Kto dąży do rozdzielenia prawa ten tworzy posąg bałwochwalstwa. W podobieństwie można to wyrazić następująco: Naród za pośrednictwem Parlamentu ukształtował sobie Konstytucję (to co można nazywać prawem naturalnym). Parlament według niej większością 2/3 głosów tworzy prawo, stosownie do zmieniającej się sytuacji w społeczeństwie, w gospodarce i w polityce kraju (to co można nazywać prawem stanowionym). Dzięki temu Konstytucja jest żywa i rozwija się tak jak żywe drzewo. Tak jak Parlament jest ciałem ustawodawczym Konstytucji, tak człowiek jest istotą natury, który ma naturalne prawo do tworzenia/stanowienia prawa.

4. Wy przeciwnie; wszyscy, lekarze bezwartościowi, wciskacie kłamstwa.
- Zwiedli krewnych i powinowatych Hioba, a także innych rodaków z terenu kraju, dla którego odcięli dopływ wody.

5. Kto będąc narzuconym, milcząco knuje coś złego, będzie w stronę mądrości?
- Takie działanie, w którym w sposób podstępny, używa się argumentu siły, a nie siły argumentu nie jest działaniem w stronę mądrości.

6. Słuchajcie więc oskarżenia; przysłuchajcie się kontrowersjom strony.
- Działanie mocy narzuconej, która występuje w sprawie jako strona jest kontrowersyjne.

Kontrowersyjne argumenty strony, pozornie mogą nawet wyglądać na uzasadnione, ale po wnikliwym zbadaniu okazują się sprzeczne z rzeczywistością. Przykładowo: Jeżeli podczas spisu inwentaryzacyjnego zeznano, że dana maszyna została zniszczona w wyniku wypadku i przedstawiono protokół zniszczenia, ale brak jest wraku maszyny, ani faktury ze sprzedaży złomu, a ta jest w posiadaniu osoby z kierownictwa zakładu, to znaczy, że protokół jest fikcyjny. Przy stwierdzaniu faktycznego stanu rzeczy nie wystarczy sam dokument, który może być sporządzony dla zmylenia osób z składu inwentaryzacyjnego.

7. W odniesieniu do Boga mówicie niesprawiedliwie, doradzacie oszustwo?
- Głównym oszustwem może być wmawianie, że przeniesienie upraw na inny teren będzie korzystne także dla ludności miejscowej, ale tak się nie stało.

8. Czy też będziecie wywyższonymi, prowadząc sprawę w obliczu Boga?
- Strona oszukująca nie ma szans przed bezstronnym sądem, rzetelnie sądzącym.

Jednak sądy skorumpowane nie są rzetelne. Temida powinna sądzić z opaską na oczach, aby nie być uprzedzona do stron procesu. Nie może jednak tłumaczyć się tą opaską i żądać dowodu, gdy sprawa dotyczy postępowania wśród niej samej, czyli tego, co w niej samej dzieje się złego.
Bezprawie temidy, polega na fałszowaniu/przerobianiu dokumentu, zakładanie ksiąg wieczystych, gdy wcześniej prowadzone dla tych samych działek nie są zamknięte. Zakładanie ksiąg wieczystych na podstawie nieistniejących dokumentów, lub dokumentu, który nie dotyczy działki, dla której jest zakładana. Dezinformacja powoda, fikcyjne doręczanie przesyłki, lub jej nie doręczanie do uczestnika postępowania (przy zmowie z pocztą). Szczególnie w takim przypadku, Temida naraża się na „plunięcie jej w twarz”, gdy nie zmieni sposobu postępowania. Zmienia sposób postępowania tylko wtedy, gdy dociera do niej świadomość z Łk. 16:4 (brak sił do kopania i wstyd żebrania) i z Łk. 18:4,5 (kompromitacja/ „plunięcie w twarz”).

9. Będziecie zadowolonymi, gdy dowód będzie badany? Z powodu oszukania człowieka, też szydzicie?
- Rzetelne zbadanie wniosku dowodowego, znajdującego się na terenie (w szczególności: wyschnięte tereny upraw bagiennych), zakończą szydzenie nawet z oszukiwanego człowieka.

Ani strona pozwana, ani sąd, który broni układu biznesowego, związanego z setkami hektarów nieruchomości zagospodarowanych nie ostoi się przed konsekwencjami, gdy inny rzetelny sąd sprawą się zajmie, lub media.

10. Zadecydowanie wykażecie rację dowodu, kiedy osoba skrycie była wywyższona?
- Rody sprowadzone przez osobę skrycie wywyższoną, wspólnie z zdradzieckimi krewnymi i powinowatymi Hioba, zniewalając i wykorzystując ludność miejscową, wykopali kanał. Korytem tego kanału popłynęła woda potoku. W ten sposób duży teren kraju, został pozbawiony w szczególności upraw bagiennych.

11. Wywyższeni nie przerazicie się dowodem? Zostaniecie powalonymi stosownie do przerażenia.
- W wyniku odcięcia dopływu wody z potoku, na terenach upraw wyłoniło się wyschnięte, popękane od słońca błoto. Autor Księgi, wyłoniony w ten sposób grzbiet błota. nazwał „Kurhanem”. W tym przypadku chodzi o grobowiec przyrody, który może być też powiązany z grobowcami zabitych, tych z broniącej się tam ludności. Błoto, którego nie widać pod wodą, zostało ukazane, czyli wywyższone. To wyschnięte, popękane błoto stanowi dowód niegodziwości nie do ukrycia. On to ma spowodować przerażenie decydentów, którzy nakazali wykopanie kanału.

12. Aforyzmem pamiątki, czegoś bez wartości; „Kurhanem”, grzbietem błota.
- Aforyzm w tym przypadku jest wypowiedzią, wyrażająca ogólną prawdę o skutkach działania filozofii osoby wywyższonej. Jest to uczynione w sposób zaskakujący i błyskotliwy.

13. Ponieważ knujecie coś złego na terenie, ja doradzałem czynić coś dla innych, cokolwiek.
- Zamysł Hioba miał na celu, coś w rodzaju, jak naucza Nowy Testament: że bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać a niżeli brać. Odczucie błogosławieństwa z uczynienia chociaż jednej rzeczy może spowodować dalsze takie działanie.

14. W jakim celu krewni wywyższają się na terenie? Ręce uczynili na znak, zębami duszy.
- Prawo odwetu „ząb za ząb” na własną rękę.
https://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_talionu
https://www.jw.org/pl/nau...o-za-oko/#link0

15. Oto zabijają z powodu zwlekania; sposób postępowania ustanowili obliczem, ale nie w duchu ustawy.
- Prawo odwetu na własną rękę nie było w duchu ustawy, według której mógł działać sąd:

Cytat:

1 Moj. 9:5. Będę też żądał krwi waszej, to jest dusz waszych. Będę jej żądał od każdego zwierzęcia. A od człowieka będę żądał duszy człowieka, za życie brata jego.
6. Kto przelewa krew człowieka, tego krew przez człowieka będzie przelana, bo na obraz Boży uczynił człowieka. (BW)
„Nie wolno ci wywierać pomsty ani żywić urazy do synów swego ludu” (Kapłańska 19:18).

16. Oni z powodu tego obłudnego oblicza nie przyjdą, nawet dla pomocy;
- Ludzie mściwi nie są skłonni do pomocy potrzebującemu.

17. Mieliście posłuch, głośno brzmiąc, słowem oznajmienia uszom?
- Mówi się: z niewolnika nie ma robotnika. Niewolnik nie wykonuje prac z oddaniem.

18. Patrzcie więc, posłużyłem się prawem; ja wiem, że sprawiedliwie.
- Hiob wierzył w dobroczynne skutki posłużenia się prawem w duchu ustawy.

19. Któż to teraz, procesuje się przeciw? Wtedy knuł coś złego, był gotowym na śmierć.
- Jest to aluzja do świadectwa tych, niby świadków, wybranych z dokonanej wymiany jeńców, którzy byli trzymani w ukryciu po powrocie z niewoli. Ich zadaniem było świadczyć o tym, co się działo na terenie po opuszczeniu go przez nich. Tam już ich nie było, a w swoich stronach byli ukryci. Ci, którzy godzili się wystąpić w roli takich świadków, musieli być gotowymi na śmierć. Byli jakby ich nie było, a w wymaganym czasie, wybuchli świadectwem swoim.

Informacje dla świadectwa w sądzie musieli otrzymać od kogoś innego, kto nie mógł oficjalnie wystąpić w sprawie. Mogli je otrzymać z skorumpowanego sądu, który już posiadał jakieś informacje w badanej sprawie, ale według chciejstwa stron było wymagane coś więcej, dla podparcia wyimaginowanego zdzrzenia.

20. Tak długo jak nie zaprowadzacie porządku, wtedy zaiste nie ukryjecie podwójnego oblicza.
- Podwójnym obliczem terenów zubożałego życia jest spustoszenie ich i reakcja poszkodowanych.

21. Przerażające, rozszerzone zagłębienie na terenie, nie zatrwoży się.
- Z powodu braku nawodnienia na terenach bagiennych, powstało wysuszone zagłębienie. Ukształtowało się także działanie w celu przywrócenia tam życia

22. Odpowiadam jako świadek; ja byłem wybranym, zatem mówię: nawróćcie się.
- Hiob jest tu ukazany jako odważny wybrany świadek, broniący rzetelnie słusznej sprawy.

23. W jakim celu w odniesieniu do nieprawości grzechów, łańcuch grzechów, poznałem poprzez doświadczenie?
- Hiob nie jest świadkiem na podstawie tego, co usłyszał od innych, jak ci świadkowie, których nie było, a wybuchli świadectwem. Hiob był na miejscu i zmagał się z skutkami oszukańczych działań mocy tego, kto został narzucony na terenie.

24. Dlaczego osoby były ukryte? Były wziętymi pod uwagę w odniesieniu do nieprzyjaciela.
- Jest to odniesienie się do ukrywanych, niby świadków strony przeciwnej, którzy byli gotowymi na śmierć.

25. Będziecie przerażonymi liśćmi; będziecie gnanymi, biegnącymi za suchymi pamiątkami ścierniska?
- Wnioski dowodowe, którymi posługuje się strona oskarżana nie mają powagi dowodowej, wymaganej dla obrony jej stanowiska.

26. Ponieważ wydaliście dekret na terenie; daliście innym w posiadanie gorzkości, młodość przewrotności;
- Dekret, który wydała strona mocy narzuconej, napełnił gorzkością, czyli swawolą młodzieńczej przewrotności.

27. Trzy razy nałożyliście kłody na nogi; wszystkich wędrowników, zatrzymacie dnem wyrzeźbionym?
- Nałożenie kłód na nogi jest powiązane z przechodzeniem wędrowców. Mogło to nastąpić w czasie trzech różnych ataków z Hio. 1:13-15, 17-19, dokonanych z inicjatywy trzech uczestników procesu po stronie przeciwnej. Wykopanie kanału miało posłużyć też do skierowania wędrowców nowym szlakiem.

28. Ten rozkład zniszczy się w wyniku intensywnego użycia; zdrada zniszczy trawy (zioła).
- Jeżeli nowy szlak, narzucony wędrowcom jest swego rodzaju prowizorką, to w różnym miejscu jest pokonywany. W wyniku zdrady krewnych i knucia zła potajemnie będą konsekwencje, czyli niszczenie nowych upraw ziół itp. Wędrowcy z powodu uczynionych im utrudnień na pierwotnym szlaku mogą to czynić nawet celowo. W ten sposób nowy rozkład szlaku stał się zagrożony zniszczeniem.

Pokoja · Ostatnio zmieniony przez Pokoja 2020-03-10, 21:53, w całości zmieniany 2 razy

Hioba 14:1-10

Hioba 14:11-19

Hioba 14:20-22

CD objaśnień do tłumaczenia tekstu Pisma Świętego na podstawie Konkordancji Stronga
http://biblos.feen.pl/vie...p=110028#110028

Treść Hioba 14:1-22 na podstawie Konkordancji Stronga i komentarz:
O Co Chodzi w Księdze Hioba – Treść, korekta i Komentarz

PODOBIEŃSTWA ŻYCIA CZŁOWIEKA I PRZYRODY ORAZ SKUTKI.

1. Człowiek niewiasty, wydany na świat, krótkiego czasu życia, obfituje niepokojem;
- Wynika to z faktu, ze człowiek trwa w stanie upadku przez grzech.

2. Był wywiedzionym kwieciem; idąc przez cień, będąc wyciętym nie stawia oporu.
- Idąc przez cień, czyli cień przemijającego życia ludzkiego, człowiek jest zdany na bieg losu.

3. Również tutaj na terenie było otwarte źródło; dowód przeciw, wniesiony do sprawy sądowej.
- było otwarte źródło, tzn. kwieciste źródło życia ludzi i przyrody, gdy przepływała woda. W szczególnej okoliczności, zaistniałej przez wykorzystanie zdrady krewnych i powinowatych moc narzucona, odcięła to źródło. Region życia został wycięty jak kwiat, czy człowiek. Stało się to w sposób, pozbawiający możliwości postawienia oporu, czyli potajemnie i zdradziecko.

4. Kto nieczysty będzie narzucony czystemu? Ani jeden;
- Człowiek czysty w intencjach swojego działania nie może pozwolić, aby został mu narzucony ktoś o nieczystych intencjach działania. Jeżeli zawrze z kimś umowę publiczno – prawną, to będzie się domagał, aby tylko z tym podmiotem był realizowany dwustronny stosunek prawny. Uczyni wszystko, co mu będzie dane, aby nie podpierać kogoś innego.

5. Kiedy według liczby dni kształtowania zarządzenia, nie razem, ustalono miesiące zmuszania do niewolniczej pracy?
- W tajemnicy ustalono, że za każdy dzień (trudnego, niezgodnego) kształtowania zarządzenia, będzie przypadał jeden miesiąc niewolniczej pracy. W przypadku przyniesienia złej wieści przez wywiadowców, wysłanych z pod Góry Synaj do Kanaanu za jeden dzień była kara jednego roku, czyli ostrzejszy rygor.

6. Zaprzestanę zdumiewać się na terenie, aż dzień pracy najemnika, uczynicie godnym przyjęcia.
- Wskazuje to na działanie według oszukaństwa. Najemnik został przebiegle wykorzystany i potraktowany jako niewolnik.

7. Zapewne drzewo ma nadzieję; kiedy będzie wycięte, jeszcze się odmłodzi; latorośli nie powstrzymasz.
- Dobrze to obrazuje potężne drzewo, wycięte, na którego pień, nałożono obręcz, Dn. 4 rozdz.
Drzewo to jest obrazem władzy człowieka na ziemi, czyli tego który upadł, tego który został stworzonego na obraz Boży (Rdz. 1:27), jak i jego przedstawiciela, Nabuchodonozora.

8. Kiedy korzeń zestarzeje się prochem ziemi, pień umrze:
- Taki korzeń nie jest w stanie sprostać potrzebom potężnego drzewa. Także społeczeństwo, dotknięte skażeniem oszukaństwa nie da odpowiedniego wsparcia swojemu władcy.

9. Powodowanie kwitnienia odrośli, jakby woń, spowoduje odświeżenie uprawy.
- Taki korzeń może jednak sprostać potrzebom nowej latorośli, która z czasem, utworzy swój własny system korzeniowy, jak w przypadku opisanym w Dn. 11:7 (z korzenia króla południa, wyrósł Islam).

10. Silny wojownik bywa wydany na śmierć; gdzie człowiek niewoli był słabym?
- Jeżeli silnego wojownika można zabić, to czy słuszne jest zarzucanie słabości człowiekowi niewoli? Jeżeli ją przetrwa, odrodzi się jego moc.

11. Uszły wody z potężnej rzeki; rzeka będzie wyschnięta, będzie bez wilgoci.
- Są rzeki okresowe, albo wyschnięte w taki sposób, że jej woda, zostanie skierowana korytem wykopanego kanału. Czy to jest wina rzeki, że nie ma w niej wody?

12. Mąż z wyjątkiem, położony tak jak niebo nie stanie się potężnym; nie przejawi oznaki przebudzenia bez postępowania w sposób pobudzony snem.
- Odrodzić się maże, tylko wyjątkowy mąż – władca nad rozległym terytorium, tak jak niebo nad ziemią. Tak jak niebo przemijają i nastaje w nowej szacie, tak i wyjątkowy mąż może odzyskać władzę, jeżeli działa według snu przebudzenia. Musi śnić o odzyskaniu władzy.

13. Kto uczynioną otchłań, chroni przed odkryciem był narzuconym; dopuścił się odstępstwa, ukrywa się podczas złości; w odniesieniu do zarządzenia, zostawił pamiątkę!
- Otchłanią są tereny pozbawione wody, puszczonej korytem wykopanego kanału. Ten kto był narzucony, skutek swojego bezprawia, chroni przed ujawnieniem go, aby nie ponosić konsekwencji.

14. Silny wojownik kiedy będzie wydany na śmierć działań wojennych, pozostając przy życiu, wszystkie dni ma nadzieję, aż do przyjścia wyzwolenia.
15. Będzie wywołanym, ja otrzymam odpowiedź; moc dzieła będzie pożądana.
- Tak jak jest z drzewem, dopóki jego korzeń nie zamieni się w proch, tak i z władcą, który działa przez silnych wojowników, zdolnych do wykonania dzieła mocy władcy

16. Z powodu tego teraz, grzech postępowania na terenie, zostanie zrelacjonowany bez, ograniczenia.
- To wskazuje, że zadaniem silnego wojownika było działanie na rzecz zabezpieczenia dowodu bezprawnego działania na terenie, opanowanym przez moc narzuconą.

17. Łańcuch knucia nieprawości na terenie, zapieczętowano kamieniami.
- Aby wodę potoku, puścić wykopanym korytem kanału, górski potok rzeki zasypano kamieniami. Woda mogła się tylko przesączać przez te kamienie.

18. Jednak siedziba zaatakowanej górzystej krainy, skalistego zbocza, opada z sił, zostanie usunięta.
19. Woda miałko utłucze kamienie, wypłukuje proch ziemi, tego co wyrasta samo; spowoduje zniknięcie nadziei człowieka.
20. Niosąc moc, przemaga; zostanie oddalona, zmienia się powierzchnia.
- Ci którzy skierowali potok rzeki kanałem, mieli swoją siedzibę wyżej, gdzie woda nie sprzyjała uprawom rolnym. Wymagało to wzmożonego wysiłku, dla zaspokojenia potrzeb, dlatego opadali z sił, tracili nadzieję na przetrwanie. Ten słaby punkt, sprzyjał atakującym, dla usunięcia ich siedziby i miejsca bałwochwalczego kultu gwiazdozbiorów Oriona, Wielkiej Niedźwiedzicy i Plejad.

21. Członkowie grupy stowarzyszenia byli niewrażliwymi w związku; będąc pogardzonymi, nie zrozumieli, nie byli uznanymi.
22. Biorąc pod uwagę lamentowanie, tylko dusze krewnych na terenie, odczuwają ból.
- Związek członków grupy stowarzyszenia nie był zgodny, co do oceny swojej sytuacji przez ludność miejscową. Tylko zwiedzeni krewni, zaczęli odczuwać ból.